ده فرمان کونگ فو

[sorna]

ده فرمان کونگ فو در سلسله ی (منیگ)در اوایل قرن شانزدهم توسط (چوئید)به رشته تحریر درآمده است.این فرامین اصول اخلاقی و روحی در کونگ فو را تشکیل میداده است و طی سالیان طولانی این فرامین در دستور کار کونگ فو کاران چین قرار داشته است.
فرمان اول:هنرجو بایستی بدون انقطاع تمرین کند.
فرمان دوم:رزم بایستی فقط برای دفاع از خود به طور مشروح استفاده شود.
فرمان سوم:تمام استادان و بزرگسالان باید مورد ملاحظه و احترام قرار گیرند.
فرمان چهارم:هنر جو بایستی در طول زندگی با هم دوره ای های خود دوست و مهربان باشد.
فرمان پنجم:کونگ فو کار در هنگام مسافرت بایستی از خود نمایی و نشان دادن قدرت خود به مردم عامی خود داری کند به طوری که حتی از مبارزه دوری کند.چون در این صورت.........
فرمان ششم:کونگ فو کار نباید پرخاشگر و اهل منازعه باشد.
فرمان هفتم:از خوردن شراب و گوشت پرهیز کند.
فرمان هشتم:افراط در تمایلات جنسي جایز نیست.
فرمان نهم:کونگ فو کار نبایستی عجولانه به هر کسی فنون خود را بیاموزد زیرا ممکن است باعث اذیت دیگران شود.
فرمان دهم:کونگ فو کار بایستی از نقش تهاجم و حرص و اعمال تهدید آمیز دوری کند

[sorna]

فلسفه مشت در کونگ فوتوآ
در کونگ فوتوآ آرمی که بر سمت چپ لباس کونگ فوکار دوخته میشود مشتی است که از روبرو در کف خود جمع شده است و بند اول شصت آن بر روی بند دوم انگشت سوابه قرار گرفته این مشت که از دل سیاهی یعنی جهل و تاریکی برخاسته نشان دهنده قدرت میباشد ولی قدرتی که لازمه صلح و آرامش باشد چون به تجربه ثابت شده است که دست یافتن به صلح راستین زندگی آرام بدون داشتن قدرت رزمی امکان پذیر نیست و برای بدست آوردن قدرت رزمی احتیاج به ایمان پاک است( این مشت به مشت تاریکی معروف است) اما حلال سرخ که در اطراف مشت است خون کونگ فوکار است نشان دهنده مبارزه تا آخرین نفس در راه آزادی و حقانیت انسان میباشد و رنگ سفیدی که در اطراف مشت است نمودار نژاد سفید ایرانیهاست که شاخه ای از نژاد آرایایی است و در وسط آن کشور ایران مشخص شده که به عنوان پایگاه کونگ فوتوآ در جهان برگزیده شده است.
__________________