sorna
08-23-2011, 10:58 AM
امیل زولا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
http://pic.azardl.com/images/42328890605833209510.jpg (http://pic.azardl.com/)
پرتره امیل زولا، به قلمموی ادوارد مانه
امیل زولا (۲ آوریل ۱۸۴۰- ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۲) نویسندهٔ تأثیرگذار فرانسوی، شاخصترین چهره مکتب ادبی ناتورئالیسم و چهرهای مهم در آزادیخواهی سیاسی فرانسه است. او در پاریس، فرانسه زاده شد. پدر او یک مهندس ایتالیایی بود. بیش از نیمی از رمانهای زولا را مجموعهای ۲۰ جلدی روگن-ماکار تشکیل میدهد.
آثار ترجمهشده به زبان فارسی
دارایی خانوادهٔ روگن/ ترجمهٔ محمدتقی غیاثی
آسوموار/ ترجمهٔ فرهاد غبرایی
زمین/ ترجمهٔ محمدتقی غیاثی/انتشارات نیلوفر/ چاپ نخست، تهران، بهار ۱۳۶۱
سهم سگان شکاری/ ترجمهٔ محمدتقی غیاثی/ انتشارات نیلوفر/ چاپ نخست، تهران، پاییز ۱۳۶۲
شکست/ ترجمهٔ فرهاد غبرایی
شاهکار/ ترجمهٔ علیاکبر معصومبیگی/انتشارات نگاه/چاپ دوم، تهران، ۱۳۷۶
رویا./ ترجمهٔ مهران محبوبی/مرکز نشر ارغنون/چاپ نخست ۱۳۷۱
ژرمینال/ ترجمه سروش حبیبی
ژرمینال/ ترجمه نونا هجری/انتشارات فرزان/چاپ نخست، تهران، پاییز ۱۳۶۳
پول و زندگی/ ترجمهٔ علیاکبر معصومبیگی/انتشارات نگاه/ چاپ نخست، تهران، ۱۳۷۶
دکتر پاسکال/ ترجمهٔ محمدعلی خندان/انتشارات اکباتان/چاپ نخست آبان ۱۳۶۲
نود و پنجمين سالمرگ «اميل زولا»
خبرگزاري فارس: امروز 29 سپتامبر، نود و پنجمين سالمرگ «اميل زولا»، شاخصترين چهره ادبي مكتب ناتوراليسم است كه در 62 سالگي درگذشت.
به گزارش خبرنگار ادبي فارس، به نقل از منابع اينترنتي، اميل زولا چهره تأثيرگذار فرانسوي، شاخصترين چهره مكتب ادبي ناتورئاليسم و چهرهاي مهم در آزاديخواهي سياسي فرانسه است. او در 2 آوريل 1840 در پاريس، فرانسه زاده شد. پدر او يك مهندس ايتاليايي و مادرش فرانسوي بود.
در هفت سالگي پدر را از دست داد و تا دوازده سالگي در شبانهروزي و سپس دبيرستان شهر اكس به تحصيل پرداخت و در آنجا با «سزان» آشنا شد. خانواده زولا پس از مرگ پدر دچار تنگدستي شد و در 1858 شهر «اكس» را ترك كرد و در پاريس اقامت گزيد. اميل پس از به پايان رساندن تحصيلات دبيرستاني در مدرسه «سنلوئي»، خود را براي امتحان در رشته علوم آماده كرد و بر اثر چندبار شكست در امتحانات، دنباله تحصيل را رها كرد. ابتدا در اداره گمرك به كار پرداخت، پس از آن در فوريه 1862 در كانون انتشارات «هاشت» مسئوليت توزيع را برعهده گرفت. شغل جديد، زولا را با بزرگان ادب مانند «لامارتين» و «ميشله» و «سنتبوو» آشنا ساخت. زولا ابتدا طرفدار رمانتيسم بود و به آثار «هوگو» و «موسه» و «لامارتين» علاقهمند شد. آثار نخستين او نيز رنگ رمانتيسم داشت و از احساس شاعرانه برخوردار بود كه به هيچ وجه با شيوه نگارش دوره ميانسالي او مشابهت نداشت.
آثار او كه به فارسي برگردانده شده است، عبارتند از: «دارايي خانواده روگن»، «زمين»، «سهم سگان شكاري» ترجمه محمدتقي غياثي، «آسوموار» و «شكست» ترجمه فرهاد غبرايي، «شاهكار» ترجمه علياكبر معصومبيگي، «رؤيا» ترجمه مهران محبوبي، «ژرمينال» ترجمه سروش حبيبي و نونا هجري، «پول و زندگي» ترجمه علياكبر معصومبيگي، «دكتر پاسكال» ترجمه محمدعلي خندان.
او توجه زيادي به مقولات اجتماعي داشت و طرفدار بزرگ آزادي و عدالت و مدافع آشتي ناپذير طبقه زحمتكش اجتماع بود. افرادي چون زولا سبب شدند، رمانتيسم كه به جنبههاي دروني و خيال گونه هنرمند توجه ميكند، رنگ ببازد و رئاليست و واقعيتهاي زندگي جاي آن را بگيرد.
زولا در بيستم سپتامبر 1902 در پاريس مستقر گشت و در آپارتمان سردش بر اثر مسدود شدن لوله بخاري، به اختناق دچار شد كه هيچگونه درماني سودمند نيفتاد. او در 29 سپتامبر همان سال درگذشت. مراسم تشييع وي در ميان گروه عظيمي از مردم انجام گرفت و شش سال بعد جسدش به «پانتئون» انتقال يافت.
__________________
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
http://pic.azardl.com/images/42328890605833209510.jpg (http://pic.azardl.com/)
پرتره امیل زولا، به قلمموی ادوارد مانه
امیل زولا (۲ آوریل ۱۸۴۰- ۲۹ سپتامبر ۱۹۰۲) نویسندهٔ تأثیرگذار فرانسوی، شاخصترین چهره مکتب ادبی ناتورئالیسم و چهرهای مهم در آزادیخواهی سیاسی فرانسه است. او در پاریس، فرانسه زاده شد. پدر او یک مهندس ایتالیایی بود. بیش از نیمی از رمانهای زولا را مجموعهای ۲۰ جلدی روگن-ماکار تشکیل میدهد.
آثار ترجمهشده به زبان فارسی
دارایی خانوادهٔ روگن/ ترجمهٔ محمدتقی غیاثی
آسوموار/ ترجمهٔ فرهاد غبرایی
زمین/ ترجمهٔ محمدتقی غیاثی/انتشارات نیلوفر/ چاپ نخست، تهران، بهار ۱۳۶۱
سهم سگان شکاری/ ترجمهٔ محمدتقی غیاثی/ انتشارات نیلوفر/ چاپ نخست، تهران، پاییز ۱۳۶۲
شکست/ ترجمهٔ فرهاد غبرایی
شاهکار/ ترجمهٔ علیاکبر معصومبیگی/انتشارات نگاه/چاپ دوم، تهران، ۱۳۷۶
رویا./ ترجمهٔ مهران محبوبی/مرکز نشر ارغنون/چاپ نخست ۱۳۷۱
ژرمینال/ ترجمه سروش حبیبی
ژرمینال/ ترجمه نونا هجری/انتشارات فرزان/چاپ نخست، تهران، پاییز ۱۳۶۳
پول و زندگی/ ترجمهٔ علیاکبر معصومبیگی/انتشارات نگاه/ چاپ نخست، تهران، ۱۳۷۶
دکتر پاسکال/ ترجمهٔ محمدعلی خندان/انتشارات اکباتان/چاپ نخست آبان ۱۳۶۲
نود و پنجمين سالمرگ «اميل زولا»
خبرگزاري فارس: امروز 29 سپتامبر، نود و پنجمين سالمرگ «اميل زولا»، شاخصترين چهره ادبي مكتب ناتوراليسم است كه در 62 سالگي درگذشت.
به گزارش خبرنگار ادبي فارس، به نقل از منابع اينترنتي، اميل زولا چهره تأثيرگذار فرانسوي، شاخصترين چهره مكتب ادبي ناتورئاليسم و چهرهاي مهم در آزاديخواهي سياسي فرانسه است. او در 2 آوريل 1840 در پاريس، فرانسه زاده شد. پدر او يك مهندس ايتاليايي و مادرش فرانسوي بود.
در هفت سالگي پدر را از دست داد و تا دوازده سالگي در شبانهروزي و سپس دبيرستان شهر اكس به تحصيل پرداخت و در آنجا با «سزان» آشنا شد. خانواده زولا پس از مرگ پدر دچار تنگدستي شد و در 1858 شهر «اكس» را ترك كرد و در پاريس اقامت گزيد. اميل پس از به پايان رساندن تحصيلات دبيرستاني در مدرسه «سنلوئي»، خود را براي امتحان در رشته علوم آماده كرد و بر اثر چندبار شكست در امتحانات، دنباله تحصيل را رها كرد. ابتدا در اداره گمرك به كار پرداخت، پس از آن در فوريه 1862 در كانون انتشارات «هاشت» مسئوليت توزيع را برعهده گرفت. شغل جديد، زولا را با بزرگان ادب مانند «لامارتين» و «ميشله» و «سنتبوو» آشنا ساخت. زولا ابتدا طرفدار رمانتيسم بود و به آثار «هوگو» و «موسه» و «لامارتين» علاقهمند شد. آثار نخستين او نيز رنگ رمانتيسم داشت و از احساس شاعرانه برخوردار بود كه به هيچ وجه با شيوه نگارش دوره ميانسالي او مشابهت نداشت.
آثار او كه به فارسي برگردانده شده است، عبارتند از: «دارايي خانواده روگن»، «زمين»، «سهم سگان شكاري» ترجمه محمدتقي غياثي، «آسوموار» و «شكست» ترجمه فرهاد غبرايي، «شاهكار» ترجمه علياكبر معصومبيگي، «رؤيا» ترجمه مهران محبوبي، «ژرمينال» ترجمه سروش حبيبي و نونا هجري، «پول و زندگي» ترجمه علياكبر معصومبيگي، «دكتر پاسكال» ترجمه محمدعلي خندان.
او توجه زيادي به مقولات اجتماعي داشت و طرفدار بزرگ آزادي و عدالت و مدافع آشتي ناپذير طبقه زحمتكش اجتماع بود. افرادي چون زولا سبب شدند، رمانتيسم كه به جنبههاي دروني و خيال گونه هنرمند توجه ميكند، رنگ ببازد و رئاليست و واقعيتهاي زندگي جاي آن را بگيرد.
زولا در بيستم سپتامبر 1902 در پاريس مستقر گشت و در آپارتمان سردش بر اثر مسدود شدن لوله بخاري، به اختناق دچار شد كه هيچگونه درماني سودمند نيفتاد. او در 29 سپتامبر همان سال درگذشت. مراسم تشييع وي در ميان گروه عظيمي از مردم انجام گرفت و شش سال بعد جسدش به «پانتئون» انتقال يافت.
__________________