mehraboOon
08-20-2011, 10:11 PM
يك پايان نااميدكننده(هريپاتر و يادگاران مرگ)
هريپاتر و يادگاران مرگ
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1390/05/14/100850697527.jpg
پلتفرم: PlayStation 3 XBOX 360PC Ubuntu br>
توسعه دهنده: EA Bright Light
منتشر كننده: Electronic Arts
سبك: تيراندازي سوم شخصي
اگر مدت زيادي باشد كه با دنياي گيم سروكار داشته باشيد، حتما تا به حال متوجه اين موضوع شدهايد كه بسياري از بازيها و حتي اولين بازيهايي كه در صنعت گيم به عنوان بازيهاي پيشرو معرفي شدهاند، داراي داستاني بودند كه از يك فيلم يا كتاب رمان خاص الهام گرفته شدهاند.
در اين زمان با توجه به پيشرفتهاي موجود، هنوز هم اين نو ع بازيها طرفداران بسيار زيادي دارد؛ از بازي اينديانا جونز بگيريد تا فيلم و داستان هريپاتر هنوز هم در بين بازيهاي ديگر ميدرخشند.
به نظر ما، هريپاتر از همان ابتداي تولد خود كه با سري داستانهاي همنام خودش شروع شد، يك مثلث ايجاد كرد كه يك طرف آن رمانهاي هريپاتر و جهت ديگر سري فيلمهاي هريپاتر است كه با موفقيتهاي بينظيري روبهرو شد. زاويه آخر اين مثلث، سري بازيهاي هريپاتر است كه به نظر ميرسد نتوانسته همانند 2 زاويه ديگر حتي از موفقيت نسبي برخوردار شود!
به نظر ما از اولين نسخه بازي هريپاتر تا آخرين آن يعني «هريپاتر و يادگاران مرگ ۲» هيچكدام نتوانستهاند آن طور كه بايد گيمر را درگير بازي كنند.
بهتر است براي تعريف داستان بازي ابتدا كتاب داستان «يادگاران مرگ» را توصيف كنيم. به نظر اين كتاب دو قسمتي در ميان ديگر نسخههاي داستان هريپاتر از جذابيت پايينتري برخوردار بودند. حال فرض كنيد اين داستان بخواهد تبديل به بازياي بشود كه علاوه بر خود نسخههاي قبلي نيز از نقاط ضعف زيادي در بازي رنج ميبرد؛ پس نتيجه آن توليد يك بازي سرد است كه مدتها طول ميكشد تا به عنوان يك بازي خوب بتوان آن را شناخت.
داستان بازي، در ادامه قسمت قبل رخ ميدهد و هري در پي تلاش خود براي نابودي ساير جادوگران، به جستجو در محيط بازي ميپردازد و در نهايت به مكاني كه هاگوارتز نام دارد، ميرود. ولدمورت همان دشمن قديمي هريپاتر نيز براي دستيابي به قدرت نهايي و تسلط كامل بر دنياي جادويي، سعي در نابودي هريپاتر دارد. روايت داستان بازي در طول بازي بسيار سريع است و اين موضوع باعث ميشود رشته بازي از دست بازيكننده بيرون برود و نتواند بين داستان بازي و رمان هريپاتر ارتباط معنايي خوبي پيدا شود. همين موضوع باعث شده موفقيت بازي در همان ابتداي كار از بين برود، چرا كه هريپاتر بازياي است كه بشدت به داستانش وابسته است و موفقيت آن به خوب روايت شدن داستان برميگردد.
در مورد داستان، حرف زيادي براي گفتن نيست، به طور مثال براي آينه همان داستان خطي بازي انتظار ميرود كه در كتاب هريپاتر خواندهايد؛ در حالي كه بازي نتوانسته كاملا خواست بازيكنان را در دنبال كردن داستان پاسخ دهد و احساس ميشود در اين بازي بيشتر سعي شده به سمت ژانر تيراندازي سوم شخص برود تا اين كه يك داستان قوي را دنبال كند. همين كاستي باعث ميشود بازي هريپاتر اصلا شبيه داستاني نباشد كه قرار است شما را وارد چالشهاي زيادي كند. در عوض سعي شده است با اضافه كردن قابليتهاي بيشتري نسبت به نسخههاي قبلي خود در گيم پلي بازي، آن را شبيه بازي هم ژانري مانند Greas Of War كند كه البته مقايسه اين دو بازي كار اشتباهي است؛ چراكه هريپاتر در حد چنين قياسي نيست!
گيم پلي بازي را دو چيز تشكيل ميدهد؛ اول اين كه هميشه و در هرجا با دشمنان خود - كه تعدادشان هم كم نيستند ـ به نام Death Eaters يا مرگ خواران رو به رو ميشويد. هوش مصنوعي اين مرگ خواران در سطح اين است كه فقط آنها را ايستاده نگه دارد و همين نكته باعث شده شما بتوانيد به آساني انبوهي از آنها را بدون مشكلي نابود كنيد. مشكل ديگر اين است كه تعداد آنها بسيار زياد است به گونهاي كه واقعا در طول بازي به نقطهاي خستهكننده تبديل ميشود. علاوه بر اين از يادگار مرگ ۲ انتظار داشتيم كه شخصيت پردازي بهتري نسبت به نسخههاي قبل داشته باشد، كه اين ايده نيز تحقق نيافت.
اگر فكر ميكنيد Boss Fightها ميتواند هيجان بيشتري به بازي بدهد، در اشتباهيد؛ به اين دليل كه تنها تفاوت باس فايتها با مبارزات عادي ميزان سلامت باسهاست كه از دشمنان عادي بيشتر است، ولي هوش مصنوعي آنها تفاوتي با يكديگر ندارد. البته سلاحهاي انتخابي شما نسبت به نسخههاي گذشته ارتقا پيدا كرده است، ولي كماكان با همان چوبدستي هريپاتر بايد در مقابل دشمنان ايستادگي كرد. علاوه بر اين، نوعي حفاظ در بازي وجود دارد كه جلوي نيروهاي جادويي دشمنان خود را ميگيرد البته نياز نيست در جايي پناه بگيريد؛ بلكه اين محافظ شبيه هاله در جلوي شما ظاهر ميشود كه البته به نظر ما اگر اين قابليت هم وجود نداشت، نابود كردن مرگ خواران كار سختي نبود!
هريپاتر در بعضي قسمتهاي خود آنقدر شبيه يك بازي تيراندازي سوم شخص ميشود كه ممكن است يادتان برود موضوع اصلي بازي، داستان آن است و اين مبارزات صرفا براي هيجان بيشتر بازي به آن اضافه شدهاند.گيم پلي هريپاتر قابل قبول است ولي توازني بين داستان و اتفاقاتي كه در گيم پلي بازي براي شما رخ ميدهد وجود ندارد؛ براي همين ادامه بازي براي شما بتدريج زجر آور ميشود. طول زمان بازي حدود ۴ ساعت ميشود با اين حال بايد از استوديوي سازنده تشكر كرد كه زمان بازي را بيشتر از اين در نظر نگرفتهاند، چراكه تكراري بودن صحنههاي درگيري، بازيكن را از ادامه آن منصرف ميكرد.
گرافيك و محيط بازي قابل قبول است ولي عالي نيست و به نظر شخصيتهاي بازي و ساختمانها بخوبي طراحي شدهاند؛ ولي داخل ساختمانها هنوز ميتوانست بهتر از اين باشد و اشيا و جزئيات بيشتري را در داخل خود داشته باشد. شايد بهترين قسمت بازي بخش صداگذاري آن باشد كه به دليل استفاده از موسيقي فيلم هريپاتر، توانسته است بخوبي فضاي تأثيرگذاري در بازي به وجود بياورد. همچنين صداگذاري شخصيتها نيز در حد خوب انجام شده است.هريپاتر و يادگاران مرگ 2 نسبت به نسخه قبلي خود در موارد گيم پلي پيشرفت داشته است؛ ولي هنوز هم از متوازن نبودن داستان و گيم پلي و كسل كننده بودن مراحل بازي رنج ميبرد و در حد يك بازي خوش ساخت نيست. به هر حال اين آخرين نسخه بازيهاي هريپاتر بود ولي نتوانست آبروي خود را ميان بازيها حفظ كند. به نظر ما نمره ۵.۵ از ۱۰ براي اين بازي كافي باشد.
هريپاتر و يادگاران مرگ
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1390/05/14/100850697527.jpg
پلتفرم: PlayStation 3 XBOX 360PC Ubuntu br>
توسعه دهنده: EA Bright Light
منتشر كننده: Electronic Arts
سبك: تيراندازي سوم شخصي
اگر مدت زيادي باشد كه با دنياي گيم سروكار داشته باشيد، حتما تا به حال متوجه اين موضوع شدهايد كه بسياري از بازيها و حتي اولين بازيهايي كه در صنعت گيم به عنوان بازيهاي پيشرو معرفي شدهاند، داراي داستاني بودند كه از يك فيلم يا كتاب رمان خاص الهام گرفته شدهاند.
در اين زمان با توجه به پيشرفتهاي موجود، هنوز هم اين نو ع بازيها طرفداران بسيار زيادي دارد؛ از بازي اينديانا جونز بگيريد تا فيلم و داستان هريپاتر هنوز هم در بين بازيهاي ديگر ميدرخشند.
به نظر ما، هريپاتر از همان ابتداي تولد خود كه با سري داستانهاي همنام خودش شروع شد، يك مثلث ايجاد كرد كه يك طرف آن رمانهاي هريپاتر و جهت ديگر سري فيلمهاي هريپاتر است كه با موفقيتهاي بينظيري روبهرو شد. زاويه آخر اين مثلث، سري بازيهاي هريپاتر است كه به نظر ميرسد نتوانسته همانند 2 زاويه ديگر حتي از موفقيت نسبي برخوردار شود!
به نظر ما از اولين نسخه بازي هريپاتر تا آخرين آن يعني «هريپاتر و يادگاران مرگ ۲» هيچكدام نتوانستهاند آن طور كه بايد گيمر را درگير بازي كنند.
بهتر است براي تعريف داستان بازي ابتدا كتاب داستان «يادگاران مرگ» را توصيف كنيم. به نظر اين كتاب دو قسمتي در ميان ديگر نسخههاي داستان هريپاتر از جذابيت پايينتري برخوردار بودند. حال فرض كنيد اين داستان بخواهد تبديل به بازياي بشود كه علاوه بر خود نسخههاي قبلي نيز از نقاط ضعف زيادي در بازي رنج ميبرد؛ پس نتيجه آن توليد يك بازي سرد است كه مدتها طول ميكشد تا به عنوان يك بازي خوب بتوان آن را شناخت.
داستان بازي، در ادامه قسمت قبل رخ ميدهد و هري در پي تلاش خود براي نابودي ساير جادوگران، به جستجو در محيط بازي ميپردازد و در نهايت به مكاني كه هاگوارتز نام دارد، ميرود. ولدمورت همان دشمن قديمي هريپاتر نيز براي دستيابي به قدرت نهايي و تسلط كامل بر دنياي جادويي، سعي در نابودي هريپاتر دارد. روايت داستان بازي در طول بازي بسيار سريع است و اين موضوع باعث ميشود رشته بازي از دست بازيكننده بيرون برود و نتواند بين داستان بازي و رمان هريپاتر ارتباط معنايي خوبي پيدا شود. همين موضوع باعث شده موفقيت بازي در همان ابتداي كار از بين برود، چرا كه هريپاتر بازياي است كه بشدت به داستانش وابسته است و موفقيت آن به خوب روايت شدن داستان برميگردد.
در مورد داستان، حرف زيادي براي گفتن نيست، به طور مثال براي آينه همان داستان خطي بازي انتظار ميرود كه در كتاب هريپاتر خواندهايد؛ در حالي كه بازي نتوانسته كاملا خواست بازيكنان را در دنبال كردن داستان پاسخ دهد و احساس ميشود در اين بازي بيشتر سعي شده به سمت ژانر تيراندازي سوم شخص برود تا اين كه يك داستان قوي را دنبال كند. همين كاستي باعث ميشود بازي هريپاتر اصلا شبيه داستاني نباشد كه قرار است شما را وارد چالشهاي زيادي كند. در عوض سعي شده است با اضافه كردن قابليتهاي بيشتري نسبت به نسخههاي قبلي خود در گيم پلي بازي، آن را شبيه بازي هم ژانري مانند Greas Of War كند كه البته مقايسه اين دو بازي كار اشتباهي است؛ چراكه هريپاتر در حد چنين قياسي نيست!
گيم پلي بازي را دو چيز تشكيل ميدهد؛ اول اين كه هميشه و در هرجا با دشمنان خود - كه تعدادشان هم كم نيستند ـ به نام Death Eaters يا مرگ خواران رو به رو ميشويد. هوش مصنوعي اين مرگ خواران در سطح اين است كه فقط آنها را ايستاده نگه دارد و همين نكته باعث شده شما بتوانيد به آساني انبوهي از آنها را بدون مشكلي نابود كنيد. مشكل ديگر اين است كه تعداد آنها بسيار زياد است به گونهاي كه واقعا در طول بازي به نقطهاي خستهكننده تبديل ميشود. علاوه بر اين از يادگار مرگ ۲ انتظار داشتيم كه شخصيت پردازي بهتري نسبت به نسخههاي قبل داشته باشد، كه اين ايده نيز تحقق نيافت.
اگر فكر ميكنيد Boss Fightها ميتواند هيجان بيشتري به بازي بدهد، در اشتباهيد؛ به اين دليل كه تنها تفاوت باس فايتها با مبارزات عادي ميزان سلامت باسهاست كه از دشمنان عادي بيشتر است، ولي هوش مصنوعي آنها تفاوتي با يكديگر ندارد. البته سلاحهاي انتخابي شما نسبت به نسخههاي گذشته ارتقا پيدا كرده است، ولي كماكان با همان چوبدستي هريپاتر بايد در مقابل دشمنان ايستادگي كرد. علاوه بر اين، نوعي حفاظ در بازي وجود دارد كه جلوي نيروهاي جادويي دشمنان خود را ميگيرد البته نياز نيست در جايي پناه بگيريد؛ بلكه اين محافظ شبيه هاله در جلوي شما ظاهر ميشود كه البته به نظر ما اگر اين قابليت هم وجود نداشت، نابود كردن مرگ خواران كار سختي نبود!
هريپاتر در بعضي قسمتهاي خود آنقدر شبيه يك بازي تيراندازي سوم شخص ميشود كه ممكن است يادتان برود موضوع اصلي بازي، داستان آن است و اين مبارزات صرفا براي هيجان بيشتر بازي به آن اضافه شدهاند.گيم پلي هريپاتر قابل قبول است ولي توازني بين داستان و اتفاقاتي كه در گيم پلي بازي براي شما رخ ميدهد وجود ندارد؛ براي همين ادامه بازي براي شما بتدريج زجر آور ميشود. طول زمان بازي حدود ۴ ساعت ميشود با اين حال بايد از استوديوي سازنده تشكر كرد كه زمان بازي را بيشتر از اين در نظر نگرفتهاند، چراكه تكراري بودن صحنههاي درگيري، بازيكن را از ادامه آن منصرف ميكرد.
گرافيك و محيط بازي قابل قبول است ولي عالي نيست و به نظر شخصيتهاي بازي و ساختمانها بخوبي طراحي شدهاند؛ ولي داخل ساختمانها هنوز ميتوانست بهتر از اين باشد و اشيا و جزئيات بيشتري را در داخل خود داشته باشد. شايد بهترين قسمت بازي بخش صداگذاري آن باشد كه به دليل استفاده از موسيقي فيلم هريپاتر، توانسته است بخوبي فضاي تأثيرگذاري در بازي به وجود بياورد. همچنين صداگذاري شخصيتها نيز در حد خوب انجام شده است.هريپاتر و يادگاران مرگ 2 نسبت به نسخه قبلي خود در موارد گيم پلي پيشرفت داشته است؛ ولي هنوز هم از متوازن نبودن داستان و گيم پلي و كسل كننده بودن مراحل بازي رنج ميبرد و در حد يك بازي خوش ساخت نيست. به هر حال اين آخرين نسخه بازيهاي هريپاتر بود ولي نتوانست آبروي خود را ميان بازيها حفظ كند. به نظر ما نمره ۵.۵ از ۱۰ براي اين بازي كافي باشد.