بیتومن

[M.A.H.S.A]

تعدادی از مواد فسیلی غنی از مواد آلی در دوره های مختلف زمین شناسی به عنوان یک منبع سوخت مورد استفاده قرار می گیرد و روشهای شیمی فیزیکی برای تعیین و توزیع ساختار آنها مورد استفاده می گیرد. یکی از این مواد بیتومن ها بودند که این روشها هنوز محدود و ناکارآمد هستند.
فهمیدن خصوصیات بنیادی و اساسی و ساختار بیتومن ممکن است به روش جدیدی برای فرآوری مواد آلی به مایعات و سیالات گازی کمک کند.
مواد آلی موجود در (بیتومن ها) قیرهای طبیعی مواد حاصل از باقیمانده موجودات زنده به صورت آلی و نفوذ آنها در سنگهای ریگی، لجنی، رسی و سنگهای آهکی (کربناتی) (لیمیت ها و دلومیت ها) می باشد. یا این رسوبات می توانند حاصل از رسوبات دریاچه های نمکی باشند که طی سالیان دراز رسوب کرده اند و در اثر تغییرات محیط آنها نیز تغییر کرده اند.
یکی از بیتومن هایی که به طور طبیعی یافت می شود در داخل تشکیلات آلی موجود در سنگهای رسوبی مرسوم به سنگ نفت می باشد.
بیتومن ها در اشکال مختلفی وجود دارند به شکل نفت مایع تا آسفالت با ویسکوزیته بالا و آسفالت جامد و آسفالت پیروبیتومن، که همگی آنها در حلال دی سولفید حل می شوند.
مقدار بیتومن در سنگهای رسوبی (سنگ نفت) و... به مقدار خیلی کمی وجود دارد.
با مطالعه خصوصیات بیتومن های طبیعی به خوبی می توان درباره خصوصیات شیمیایی و ساختاری بیتومن ها توضیح داد. همچنین می توان خصوصیات فیزیکی و پارامترهای شیمیائی را مورد بررسی قرار داد.