sarbh
08-19-2011, 10:53 PM
"مهر بي منتها در وجود همه انسانها هست. از اين رو است که بزرگان گفته اند به قلمرو دل خود وارد شويد و شهد شيرين مهرباني را از چشمه زلال قلب خود بنوشيد. مهرباني را در هيچ جاي ديگر و نزد هيچ کس ديگر نجوييد. جايگاه مهر و محبت در دل خود شما است. شما خود صاحب اين گوهر پاکيد."
سوامي چيدويلاساناندا
مهرباني يکي از مهمترين ويژگيهاي شخصيتي است که هر فرد مي تواند به داشتن آن افتخار کند. مهر و محبت است که ما را در شناخت همنوعان خود و در دستيابي به درک بهتر از وجود خود و احساس يگانگي با جهان هستي و نيز کوتاهتر کردن سفر مشترکمان با ساير انسانها ياري مي کند.
مهرباني يک قانون طلايي و بخش جدايي ناپذير تمام قوانين حاکم بر زندگي است. قوانين همه اديان الهي بر پايه اصل مهر و محبت بنا نهاده شده اند. مهرباني در تمام مذاهب به عنوان نوعي ارزش، موجب اعتلاي روح و موهبتي براي بر قراري ارتباط و درک ساير انسانها معرفي شده است. همين عامل است که سرانجام ما انسانها را در ياري رساندن به يکديگر ترغيب مي کند.
اغلب کشف و استخراج اين گنج دروني از اعماق تو در توي وجود برخي انسانها کار چندان ساده اي نيست. شايد در کشاکش زندگي پر مشغله امروزي، در ترافيک سنگين خيابانهاي شهر، در صفهاي طويل نانوايي يا پمپ بنزين زماني که از شدت عجله و تنگي وقت به اضطراب افتاده ايم حتي يادآوري واژه مهرباني براي بسياري از ما دشوار باشد، اما با توجه به برخي نکات ساده مي توان دريافت که حقيقت مهرباني چيست و چگونه مي توان هنر مهر ورزيدن را در لحظه لحظه زندگي روزمره خود به کار بست.
هنر آموزان مکتب يوگا اغلب از مهرباني درک ويژه اي پيدا مي کنند چرا که تعاليم آيين يوگا در درجه اول در جهت تقويت "احساس پذيرش" در وجود خود انسان طراحي شده است. اين احساس پذيرش گرمي آتش محبت، توجه و عشق به پديده هاي هستي را بيشتر مي کند. احساس پذيرش پيش نياز رشد و پرورش مهرباني در زندگي هر فرد انساني است.
احساس پذيرش عبارت از آن است که انسان تمايل داشته باشد هر چيز را همان گونه که هست ببيند و بپذيرد.
با اين ديدگاه مي توان در هر شرايطي رفتاري درست داشت. اگر انديشيدن با اين شيوه را تمرين کنيم پس از مدتي به درجه اي از احساس پذيرش دست خواهيم يافت که در هر لحظه هر آنچه را که پيش مي آيد، خواهيم پذيرفت و همان گونه که هست با آن بودن خواهيم کرد. فردي که در اوج آرامش پذيراي لحظه هاي زندگي است، کسي است که به گنجينه بي پايان مهرباني درون خود دست يافته و به لحظه هاي زندگي خود با ديدي باز نظر مي کند. هر قدر از حقيقت درون خود فاصله بيشتري مي گيريم در برابر تنشهاي زندگي آسيب پذيرتر مي شويم و چشمه مهر و محبت خود را خشکيده تر مي يابيم. در جهان امروزي که سرشار از تمرکز بر تماسهاي بيروني است امکان قطع تماس با گنجينه دروني انسان را هر لحظه تهديد مي کند. يوگا راهي است که در دنياي پر آشوب امروزي ما را در يادآوري حقيقت دروني خود ياري مي کند.
"هر فرد انساني پاره اي از پيکره کلي است که ما آن را جهان هستي مي ناميم. ما وجود ، افکار و احساسات خود را جداي از ديگران مي دانيم. اين نوعي توهم بينايي آگاهانه است. اين توهم ما را در زنداني از جنس وجود خود که ديوارهاي آن از آرزوهاي شخصي و علاقه به چند فرد محدود از نزديکان تشکيل شده محبوس مي کند. وظيفه ما انسانها آن است که خود را از اين زندان نجات دهيم و دايره مهرورزي را وسيع تر کنيم تا تمام موجودات هستي را در بر گيرد."
سوامي چيدويلاساناندا
مهرباني يکي از مهمترين ويژگيهاي شخصيتي است که هر فرد مي تواند به داشتن آن افتخار کند. مهر و محبت است که ما را در شناخت همنوعان خود و در دستيابي به درک بهتر از وجود خود و احساس يگانگي با جهان هستي و نيز کوتاهتر کردن سفر مشترکمان با ساير انسانها ياري مي کند.
مهرباني يک قانون طلايي و بخش جدايي ناپذير تمام قوانين حاکم بر زندگي است. قوانين همه اديان الهي بر پايه اصل مهر و محبت بنا نهاده شده اند. مهرباني در تمام مذاهب به عنوان نوعي ارزش، موجب اعتلاي روح و موهبتي براي بر قراري ارتباط و درک ساير انسانها معرفي شده است. همين عامل است که سرانجام ما انسانها را در ياري رساندن به يکديگر ترغيب مي کند.
اغلب کشف و استخراج اين گنج دروني از اعماق تو در توي وجود برخي انسانها کار چندان ساده اي نيست. شايد در کشاکش زندگي پر مشغله امروزي، در ترافيک سنگين خيابانهاي شهر، در صفهاي طويل نانوايي يا پمپ بنزين زماني که از شدت عجله و تنگي وقت به اضطراب افتاده ايم حتي يادآوري واژه مهرباني براي بسياري از ما دشوار باشد، اما با توجه به برخي نکات ساده مي توان دريافت که حقيقت مهرباني چيست و چگونه مي توان هنر مهر ورزيدن را در لحظه لحظه زندگي روزمره خود به کار بست.
هنر آموزان مکتب يوگا اغلب از مهرباني درک ويژه اي پيدا مي کنند چرا که تعاليم آيين يوگا در درجه اول در جهت تقويت "احساس پذيرش" در وجود خود انسان طراحي شده است. اين احساس پذيرش گرمي آتش محبت، توجه و عشق به پديده هاي هستي را بيشتر مي کند. احساس پذيرش پيش نياز رشد و پرورش مهرباني در زندگي هر فرد انساني است.
احساس پذيرش عبارت از آن است که انسان تمايل داشته باشد هر چيز را همان گونه که هست ببيند و بپذيرد.
با اين ديدگاه مي توان در هر شرايطي رفتاري درست داشت. اگر انديشيدن با اين شيوه را تمرين کنيم پس از مدتي به درجه اي از احساس پذيرش دست خواهيم يافت که در هر لحظه هر آنچه را که پيش مي آيد، خواهيم پذيرفت و همان گونه که هست با آن بودن خواهيم کرد. فردي که در اوج آرامش پذيراي لحظه هاي زندگي است، کسي است که به گنجينه بي پايان مهرباني درون خود دست يافته و به لحظه هاي زندگي خود با ديدي باز نظر مي کند. هر قدر از حقيقت درون خود فاصله بيشتري مي گيريم در برابر تنشهاي زندگي آسيب پذيرتر مي شويم و چشمه مهر و محبت خود را خشکيده تر مي يابيم. در جهان امروزي که سرشار از تمرکز بر تماسهاي بيروني است امکان قطع تماس با گنجينه دروني انسان را هر لحظه تهديد مي کند. يوگا راهي است که در دنياي پر آشوب امروزي ما را در يادآوري حقيقت دروني خود ياري مي کند.
"هر فرد انساني پاره اي از پيکره کلي است که ما آن را جهان هستي مي ناميم. ما وجود ، افکار و احساسات خود را جداي از ديگران مي دانيم. اين نوعي توهم بينايي آگاهانه است. اين توهم ما را در زنداني از جنس وجود خود که ديوارهاي آن از آرزوهاي شخصي و علاقه به چند فرد محدود از نزديکان تشکيل شده محبوس مي کند. وظيفه ما انسانها آن است که خود را از اين زندان نجات دهيم و دايره مهرورزي را وسيع تر کنيم تا تمام موجودات هستي را در بر گيرد."