M.A.H.S.A
08-18-2011, 01:29 PM
كودك و دوستان
رفت و آمد و ارتباط با دیگران ، برای هر فردی و در هر سنی از ضروریات زندگی روزمره محسوب می شود. كودك طی روابطی كه با دیگران بر قرار می كند یاد می گیرد كه چگونه در مقابل دیگران رفتار مناسب و دوستانه ای از خود نشان دهد و از طرفی قوانین حاكم بر زندگی را مشاهده كرده و سعی می كند برطبق آن عمل كند. معمولاً كودك از حدود سه سالگی توجه خود را از پدر و مادر به دیگران معطوف كرده و سعی می كند با افرادی به غیر از پدر و مادر رابطه دوستی برقرار كند. معمولاً كودكان فامیل و همسایه در دسترس ترین افرادی هستند كه كودك می تواند با آنها رابطه برقرار كند.
http://www.akairan.com/images/MRiraj/a-01/kudak/e-34.jpg
البته دوستی با دیگران با همه سودمندی هایی كه در پی دارد ممكن است خطرات و مضراتی نیز برای كودك داشته باشد. از آنجا كه كودك كاملاً در زمان حال زندگی می كند و آنچه را كه از دیگران می بیند یا می شنود بدون ارزیابی پذیرفته و در ذهن خود ذخیره می كند ، دوستی و رفاقت با دیگران از اهمیت خاصی برخوردار می شود. بعضی از كودكان شاهد روابط خصوصی والدین خود بوده اند یا از زبان دیگران فحش و ناسزا شنیده اند و معمولاً آنچه را كه دیده اند برای دوستان خود بیان می كنند و در روابط دوستانه خود با كودكان دیگرممكن است همان ناسزاها را بر زبان آورند كه این گونه رفتارها و گفتارها آثار مخربی بر روحیه كودكان خواهد گذاشت. به همین دلیل نقش مادر در امر دوست یابی برای فرزند خود بسیار مهم و برجسته است.
مادران ، مخصوصاً هنگامی كه كودكان آنها در سنین پایین هستند می توانند در انتخاب دوست یا محكم تر كردن رشته دوستی ها به كودك خود كمك كنند. برای این كار بهتر است از بین دوستان ، خویشاوندان و همسایگان ، خانواده هایی را كه به اخلاق و ایمان آنها اعتماد دارید انتخاب كنید و سعی كنید بین كودك خود و فرزندان آنها رابطه دوستی برقراركنید. اما اگر فرزند شما از سنین خردسالی گذشته و به نوجوانی رسیده است چنین اقدامی از طرف شما را نخواهد پذیرفت. در این گونه موارد بهتر است با فرزند خود صحبت كنید و ویژگی های اخلاقی و رفتاری یك دوست خوب را خیلی صریح و در قالب جملات ساده برای او بازگو كنید و حتی اگر مواردی از چنین دوستی های سالم و پسندیده در اطراف خود سراغ دارید برای او مثال بزنید. حتی برای پذیرش بیشتر كودك خود در مورد دوستی های ناباب و خطرناك و نمونه های آن مثالی برای فرزند خود بیاورید. در سنین نوجوانی بهتر است به فرزند خود آموزش دهید كه فردی با شهامت ، با جرئت و قدرتمند باشد كه اگر چنین دوستان ناشایستی در سر راه او قرار گرفتند باز هم بتواند سلامت و پاكدامنی و ایمان خود را حفظ كند. ولی اگر فرزندان خردسالی دارید باید بیشتر مراقب رابطه آنها با دوستانشان باشید. ببینید تفاوت سنی آنها با دوستانشان چقدر است . وقتی با یكدیگر در اتاق خلوتی و دور از چشم دیگران هستند به یكدیگر چه می گویند و چه رفتاری با یكدیگر دارند. بدین منظور هر چند وقت یكبار، به بهانه ای پیش آنها بروید و حتی نوع بازی های آنها را بدون این كه متوجه بشوند زیر نظر داشته باشید.
منبع: سایت تبیان
رفت و آمد و ارتباط با دیگران ، برای هر فردی و در هر سنی از ضروریات زندگی روزمره محسوب می شود. كودك طی روابطی كه با دیگران بر قرار می كند یاد می گیرد كه چگونه در مقابل دیگران رفتار مناسب و دوستانه ای از خود نشان دهد و از طرفی قوانین حاكم بر زندگی را مشاهده كرده و سعی می كند برطبق آن عمل كند. معمولاً كودك از حدود سه سالگی توجه خود را از پدر و مادر به دیگران معطوف كرده و سعی می كند با افرادی به غیر از پدر و مادر رابطه دوستی برقرار كند. معمولاً كودكان فامیل و همسایه در دسترس ترین افرادی هستند كه كودك می تواند با آنها رابطه برقرار كند.
http://www.akairan.com/images/MRiraj/a-01/kudak/e-34.jpg
البته دوستی با دیگران با همه سودمندی هایی كه در پی دارد ممكن است خطرات و مضراتی نیز برای كودك داشته باشد. از آنجا كه كودك كاملاً در زمان حال زندگی می كند و آنچه را كه از دیگران می بیند یا می شنود بدون ارزیابی پذیرفته و در ذهن خود ذخیره می كند ، دوستی و رفاقت با دیگران از اهمیت خاصی برخوردار می شود. بعضی از كودكان شاهد روابط خصوصی والدین خود بوده اند یا از زبان دیگران فحش و ناسزا شنیده اند و معمولاً آنچه را كه دیده اند برای دوستان خود بیان می كنند و در روابط دوستانه خود با كودكان دیگرممكن است همان ناسزاها را بر زبان آورند كه این گونه رفتارها و گفتارها آثار مخربی بر روحیه كودكان خواهد گذاشت. به همین دلیل نقش مادر در امر دوست یابی برای فرزند خود بسیار مهم و برجسته است.
مادران ، مخصوصاً هنگامی كه كودكان آنها در سنین پایین هستند می توانند در انتخاب دوست یا محكم تر كردن رشته دوستی ها به كودك خود كمك كنند. برای این كار بهتر است از بین دوستان ، خویشاوندان و همسایگان ، خانواده هایی را كه به اخلاق و ایمان آنها اعتماد دارید انتخاب كنید و سعی كنید بین كودك خود و فرزندان آنها رابطه دوستی برقراركنید. اما اگر فرزند شما از سنین خردسالی گذشته و به نوجوانی رسیده است چنین اقدامی از طرف شما را نخواهد پذیرفت. در این گونه موارد بهتر است با فرزند خود صحبت كنید و ویژگی های اخلاقی و رفتاری یك دوست خوب را خیلی صریح و در قالب جملات ساده برای او بازگو كنید و حتی اگر مواردی از چنین دوستی های سالم و پسندیده در اطراف خود سراغ دارید برای او مثال بزنید. حتی برای پذیرش بیشتر كودك خود در مورد دوستی های ناباب و خطرناك و نمونه های آن مثالی برای فرزند خود بیاورید. در سنین نوجوانی بهتر است به فرزند خود آموزش دهید كه فردی با شهامت ، با جرئت و قدرتمند باشد كه اگر چنین دوستان ناشایستی در سر راه او قرار گرفتند باز هم بتواند سلامت و پاكدامنی و ایمان خود را حفظ كند. ولی اگر فرزندان خردسالی دارید باید بیشتر مراقب رابطه آنها با دوستانشان باشید. ببینید تفاوت سنی آنها با دوستانشان چقدر است . وقتی با یكدیگر در اتاق خلوتی و دور از چشم دیگران هستند به یكدیگر چه می گویند و چه رفتاری با یكدیگر دارند. بدین منظور هر چند وقت یكبار، به بهانه ای پیش آنها بروید و حتی نوع بازی های آنها را بدون این كه متوجه بشوند زیر نظر داشته باشید.
منبع: سایت تبیان