M.A.H.S.A
08-18-2011, 01:23 PM
خواهر برادرهای خوش قدم
اگر از مشكلات و بیماریهای روحی و روانی فرزندان طلاق یا یتیمان سخن زیاد شنیده‌ایم، این بار محققان از وجه دیگر خانواده در سلامت روانی ما می‌گویند ، و آن خواهر و برادر است.تازه‌ترین تحقیقات می‌گوید این وجه، حتی شاید مهمتر از پدر و مادر هم باشد.
http://www.akairan.com/images/MRiraj/internet/internetM/Minus101/Child-Babe/210-NBrotherSister.jpg
در این مطالعه ی جدید كه در نشریه" روانپزشكی عمومی " منتشر شده، محققان به این نتیجه رسیده‌اند كه هر چقدر رابطه ی یك كودك با خواهر و برادرهایش بهتر باشد، احتمال این كه در بزرگسالی به بیماری افسردگی مبتلا شود، كمتر است.
به گزارش رویترز، در این مطالعه ، محققان بیمارستان بوستون، بیش از 200 مرد بین 20 تا 50 ساله را بررسی كردند. میزان افسردگی‌شان را با آزمون های استاندارد سنجیدند و پرسشنامه ای را در مورد رابطه‌شان با خواهر و برادرها و همچنین پدر و مادرشان پر كردند، نتایج به این ترتیب بود كه 26درصد از كسانی كه رابطه ی پرتنش و غیردوستانه‌ای با خواهر و برادرشان داشتند ، تا سن 50 سالگی به افسردگی دچار شدند.
حتی داشتن ارتباط خوب با یكی از خواهر و برادرها در این مطالعه برای پیشگیری از ابتلا به افسردگی موثر شناخته شده است.
افسردگی در بزرگسالی :
جالب این كه بین كسانی كه با پدر و مادرشان رابطه خوبی داشتند و نداشتند، هیچ تفاوت معنی‌داری از این لحاظ وجود نداشت. به عبارت دیگر، احتمال ابتلای هر دو گروه به افسردگی در بزرگسالی یكسان بود. این نشان می‌دهد ارتباط با خواهر و برادر، به نسبت رابطه با پدر و مادر، نوع دیگری از نیازهای روحی و روانی كودك را تامین می‌كند كه تامین‌نشدنش می‌تواند زمینه ی ابتلای او را به افسردگی فراهم كند.
عکس فرستاده شده توسط آقای رسول کریمی
البته پیش از این در تحقیقات روانشناسان رشد مشخص شده بود كودكانی كه خواهر یا برادر دارند، بیشتر و بهتر از كودكان در خانواده‌های تك‌فرزندی می‌توانند مهارت‌های اجتماعی و زندگی را بیاموزند و از این لحاظ از بقیه هم سن و سال‌هایشان جلوتر هستند.
شاید كم‌شدن احتمال ابتلاء به افسردگی هم با همین نكته در ارتباط باشد.
كودكان در خانواده امكان این را پیدا می‌كنند كه زندگی جمعی و كنارآمدن با افراد را تمرین كنند و همین باعث می‌شود بهتر بتوانند احساساتشان را بیان كنند و در مواقع لزوم از دیگران كمك بخواهند . ضمن این كه فضایی برای رقابت‌های كوچك و بزرگ وجود دارد كه كودك در آن می‌تواند تلاش برای موفقیت را از موقعیت‌های كوچك‌تر و سالم‌تر آغاز كند.
البته یك نكته دیگر در این مطالعه وجود دارد و این كه پدر و مادر افسرده، احتمال ابتلای فرزندان را به افسردگی بالا می‌برد. این همان نقش ژنتیك در بیماریهای مثل افسردگی است كه محققان پیش از این به آن رسیده بودند.
منبع : همشهری آنلاین – با تغییر و تلخیص
اگر از مشكلات و بیماریهای روحی و روانی فرزندان طلاق یا یتیمان سخن زیاد شنیده‌ایم، این بار محققان از وجه دیگر خانواده در سلامت روانی ما می‌گویند ، و آن خواهر و برادر است.تازه‌ترین تحقیقات می‌گوید این وجه، حتی شاید مهمتر از پدر و مادر هم باشد.
http://www.akairan.com/images/MRiraj/internet/internetM/Minus101/Child-Babe/210-NBrotherSister.jpg
در این مطالعه ی جدید كه در نشریه" روانپزشكی عمومی " منتشر شده، محققان به این نتیجه رسیده‌اند كه هر چقدر رابطه ی یك كودك با خواهر و برادرهایش بهتر باشد، احتمال این كه در بزرگسالی به بیماری افسردگی مبتلا شود، كمتر است.
به گزارش رویترز، در این مطالعه ، محققان بیمارستان بوستون، بیش از 200 مرد بین 20 تا 50 ساله را بررسی كردند. میزان افسردگی‌شان را با آزمون های استاندارد سنجیدند و پرسشنامه ای را در مورد رابطه‌شان با خواهر و برادرها و همچنین پدر و مادرشان پر كردند، نتایج به این ترتیب بود كه 26درصد از كسانی كه رابطه ی پرتنش و غیردوستانه‌ای با خواهر و برادرشان داشتند ، تا سن 50 سالگی به افسردگی دچار شدند.
حتی داشتن ارتباط خوب با یكی از خواهر و برادرها در این مطالعه برای پیشگیری از ابتلا به افسردگی موثر شناخته شده است.
افسردگی در بزرگسالی :
جالب این كه بین كسانی كه با پدر و مادرشان رابطه خوبی داشتند و نداشتند، هیچ تفاوت معنی‌داری از این لحاظ وجود نداشت. به عبارت دیگر، احتمال ابتلای هر دو گروه به افسردگی در بزرگسالی یكسان بود. این نشان می‌دهد ارتباط با خواهر و برادر، به نسبت رابطه با پدر و مادر، نوع دیگری از نیازهای روحی و روانی كودك را تامین می‌كند كه تامین‌نشدنش می‌تواند زمینه ی ابتلای او را به افسردگی فراهم كند.
عکس فرستاده شده توسط آقای رسول کریمی
البته پیش از این در تحقیقات روانشناسان رشد مشخص شده بود كودكانی كه خواهر یا برادر دارند، بیشتر و بهتر از كودكان در خانواده‌های تك‌فرزندی می‌توانند مهارت‌های اجتماعی و زندگی را بیاموزند و از این لحاظ از بقیه هم سن و سال‌هایشان جلوتر هستند.
شاید كم‌شدن احتمال ابتلاء به افسردگی هم با همین نكته در ارتباط باشد.
كودكان در خانواده امكان این را پیدا می‌كنند كه زندگی جمعی و كنارآمدن با افراد را تمرین كنند و همین باعث می‌شود بهتر بتوانند احساساتشان را بیان كنند و در مواقع لزوم از دیگران كمك بخواهند . ضمن این كه فضایی برای رقابت‌های كوچك و بزرگ وجود دارد كه كودك در آن می‌تواند تلاش برای موفقیت را از موقعیت‌های كوچك‌تر و سالم‌تر آغاز كند.
البته یك نكته دیگر در این مطالعه وجود دارد و این كه پدر و مادر افسرده، احتمال ابتلای فرزندان را به افسردگی بالا می‌برد. این همان نقش ژنتیك در بیماریهای مثل افسردگی است كه محققان پیش از این به آن رسیده بودند.
منبع : همشهری آنلاین – با تغییر و تلخیص