روستاهای گیلان

[M.A.H.S.A]

<b>روستای ارده‌جان رضواتشهر
ارده‌جان یکی از روستاهای استان گیلان و از توابع شهرستان رضوانشهر است. در این روستا دو گویش گیلکی و تالشی رایج است. شغل اکثر مردم روستا کشاورزی و دامداری است که به صورت سنتی و نیمه‌مدرن به آنها پرداخته می‌شود.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای نیاکوآستانه ی اشرفیه
معرفی روستای نیاکوآستانه ی اشرفیه
پل خشتی روستای نیاکو
پل خشتی نیاکو این پل در روستای نیاکو از شهرستان آستانه ی اشرفیه ، واقع در استان گیلان ، بر سر راه آستانه ی اشرفیه به لاهیجان واقع شده و از آثار دوره ی صفویه است.
پل نیاکو 50 متر طول، 5/8 متر عرض و از سطح آب حدود 6 متر ارتفاع دارد.
شناساندن اساتيدروستای نیاکو
استاد مجید خوش سیرت ( ریاضیات)
استاد شهروز رجب زاده ( دروس تخصصی الکترونیک و برنامه نویسی)
استاد رحمان سروش ( دروس تخصصی الکترونیک)
استاد احمد مهجور لطف آبادی ( دروس تخصصی الکترونیک)
استاد محمد رضا مدبر نیا ( دروس تخصصی الکترونیک)
استاد سیامک ناصر پیرسرایی ( دروس تخصصی برقplc و )
بزرگان علمی روستای نیاکو
دکتر سید اسماعیل حسینی اجداد نیاکی
بیوگرافی
متولد: آستانه اشرفیه تحصیلات ابتدایی: روستای نیاکو تحصیلات راهنمایی: آستانه اشرفیه تحصیلات دبیرستان: لاهیجان کارشناسی :زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد دکتری: زبان و ادبیات عربی دانشگاه تهران
جدیدترین تالیفات
مقالات چاپ شده در همایش ها:
الف) چاپ کامل مقالات :
1-ديدگاه امام رضا(ع)درباره ي امامت ادله ان و صفات امام(انتشارات دانشگاه زنجان)24/8/ 86
2-جغرافیای ---------- جهان بعد از ظهور(همایش بین المللی دکترین مهدویت مرداد1387)
3-وصف سختی های زندان در اشعار ابوفراس و مسعود سعد سلمان (چاب مجموعه مقالات همایش منطقه ای اعراب و بارسیان برگزار شده در تاریخ 15/15/1387دانشگاه آزاد بابل
4-راهکارهای پیشنهادی در ارتقای کیفیت آموزش عربی در مدارس کشور ( چاپ مجموعه مقالات همایش ملی انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی 23/4 88 کرمانشاه)
5-بررسی تمثیل های ادبی در قرآن (چاپ مجموعه مقالات همایش تفسیر قران و نهج البلاغه در دانشگاه معارف قم به تاریخ اردیبهشت 89
ب) چاپ چکیده مقالات:
1- -صلح و دوستی در قرآن و نهج البلاغه (چاب مجموعه مقالات همایش امنیت اجتماعی برگزارشده در تاریخ 12/12/1387)
2-شیوه های تربیتی و تاثیر آن در تربیت با رویکرد احادیث((چاب مجموعه مقالات همایش امنیت اجتماعی برگزارشده در تاریخ 12/12/ 1387)
3--آسیب شناسی نظام آموزش عربی در آموزش و پرورش چکیده (چاپ مجموعه مقالات همایش ملی انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی 23/4 88 کرمانشاه)
ج) چاپ در همایش های مختلف داخلی دانشگاه به صورت دستاوردهای پژوهشی (فاقد امتیاز پژوهشی):
1-ارزش ادبي روميات(انتشارات دانشگاه گيلان)13/12/86(هشتمین همایش علمی پژوهشی دانشگاه گیلان)
2-رمزگرايي و تاثير ان در شعر محمود درويش(انتشارات دانشگاه گيلان)13/12/86(هشتمین همایش علمی پژوهشی دانشگاه گیلان)
3-معرفي دفتر شعري شخص غير مرغوب فيه اثر سميح القاسم(انتشارات دانشگاه گيلان)13/12/86(هشتمین همایش علمی پژوهشی دانشگاه گیلان
4- جایگاه ادبی محمود سامی البارودی در ادبیات معاصر عربی ( چاپ دهمین همایش علمی- پژوهشی دانشگاه گیلان)
2- مقالات چاپ شده در نشریات:
الف) علمی-پژوهشی:
1-معرفی کتاب الحیوان جاحظ (مجله علمی بژوهشی دانشگاه تهران)بهار 1387
ب) علمی-ترویجی:
1-تجزیه و تحلیل ادبی خطبه حضرت زینب(س) در کوفه(علمی - ترویجی)چاب بهار 1388 در مجله سفینه(شماره 22)
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای کلشتررودبار
کلشتر یکی از روستاهای استان گیلان در ایران است. این روستا در بخش مرکزی شهرستان رودبار جای دارد و مرکز دهستان کلشتر است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۱۲۷۲ نفر (۴۰۹ خانوار) بوده است
محصول اصلی آن زیتون است. به دلیل آب و هوای مدیترانه‌ای باغات زیتون توسعه خوبی داشته و زمستان و تابستان معتدلی دارد.
این روستا روزگاری دارای خان‌های بزرگی بوده که تمام اطراف و اکناف رودبار جهت رسیدگی به تمامی امور زندگی از خرید تا مسائل قضایی به انها مراجعه می‌کردند.
جاذبه‌های گردشگری
آبشار کلشتر به طول تقریبی 20 متر، سرچشمه کلشتر، امامزاده شاهزاده ابوطالب، درختان هزارساله زربین با بیش از 20 متر ارتفاع، جنگلهای بلوط و راش و خانه‌های پلکانی از جاذبه‌های روستای کلشتر است.مردم این خطه بسیار مهمان نواز و خونگرم هستند
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای آج بوزایه لشت نشا
این روستاکه(آجی بوزایه هم نوشته‌اند) یکی از روستاهای استان گیلان در شمال ایران است. از توابع شهر لشت نشا شهرستان رشت است.
این روستا مدفن آقا سیدرضا از نوادگان امام موسی کاظم بوده که دارای صحن بزرگی نیز هست.
رودخانه کلاف‌رود (نورود) از آغاز تا پایان محل جاری است کشتزارهای برنج را سیراب می‌کند. هرساله در روزهای محرم به‌ویژه شب عاشورا دسته‌های عزاداری از اطراف و روستاهای مجاور به بقعه آقاسیدرضا می‌آیند.
اولین مدرسه ابتدائی و راهنمایی در بین روستاهای اطراف در این محل فعالیت خود را آغاز کرد. یکی از بازیکنان فوتبال محل بنام حسین خجسته سابقه بازی در تیم ملی ناشنوایان ایران راداشته‌است.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای اژدها بلوچ رشت
اَژدِهابَلوچ یکی از روستاهای شهرستان رشت در استان گیلان در ایران است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۲۵۶ نفر (۸۳ خانوار) بوده است. اژدها بلوچ در دهستان علی‌آباد زیباکنار در بخش لشت نشا واقع است.
روستای اژدها بلوچ در مسیر لشت نشا به سمت غرب، پس از روستاهای جیلدان، تازه‌آباد و پیش از روستای شهیرسرا قرار دارد. این روستا و روستاهای اطراف، به علت محرومیت‌ها به تدریج در حال خالی شدن از سکنه هستند.
جغرافیای طبیعی:ارتفاع از سطح دریا۱۴- متر
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای قروق تالش
قروق یکی از روستاهای معروف شهرستان تالش در استان گیلان در شمال کشور ایران است.
موقعیت جغرافیایی
روستای قروق در فاصله حدود پنج کیلومتری شرق شهر تالش و در کنار دلتای شمالی رودخانه کرگانرود - که پس از عبور از شهر تالش (هشتپر) به دریای خزر می‌ریزد - قرار دارد. روستا از جنوب با مرز طبیعی کرگانرود و از شرق با مرز طبیعی دریای خزر محصور شده است و در شمال آن شالیزارهای گسترده ای که این روستا را از روستای جماکو تفکیک می کند قرار دارد. در غرب نیز پس از گذر از سید نیکی به شهر تالش (هشتپر) می رسیم. از نقطه نظر مختصات جغرافیایی این روستا در عرض جغرافیایی ۳۷ درجه و ۸۳ دقیقه و طول جغرافیایی ۴۸درجه و ۹۶ دقیقه شرق نصف النهار مبدا واقع شده‌است.
نام‌های قدیمی :
کرگری بازار (بازار کرگانرود)،زبان‌های گفتاری: تالشی و آذری،مذهب: مسلمان شیعه و سنی
روش دسترسی
جاده انزلی-تالش-آستارا، مسیری بین المللی و شناخته شده برای تمامی کسانی است که به شمال غرب کشور سفر می کنند. در این مسیر از شهر تالش و کمربندی شهر جاده ای در امتداد شمالی رودخانه کرگانرود احداث شده‌است که پس از طی ۵ کیلومتر به روستای قروق ختم می‌شود.به عبارت دیگر برای رسیدن به روستای قروق، باید از سه راه سید نیکی که در قسمت شمالی پل رودخانه کرگانرود قرار دارد، در امتداد جریان رودخانه به سمت دریای خزر حرکت نمود تاپس از عبور از روستاههای سید نیکی، رهنمامحله و اسپیدور به روستای ساحلی قروق رسید.
جاذبه‌های گردشگری
روستای قروق با داشتن سواحل زیبا شامل کمربند سبز ساحلی از رودخانه کرگانرود تا قسمتی از ساحل روستای کریم محله و شیلات آن تشکیل شده‌است که سه کیلومتر طول دارد و مزین به درختان کاج، توسکا، له له کی و بوته‌های تمشک و انار است. در منتهی الیه شمالی این سواحل می‌توان فانوس دریایی را مشاهده نمود که یکی از سه فانوس دریایی مستقر در گیلان است (دو فانوس دیگر در انزلی و لاهیجان قرار دارند). این فانوس دریایی در محدوده یکی از صیدگاه‌های قدیمی شیلات برای صید ماهیان خاویاری قرار دارد.
ساحل ماسه‌ای و نرم قروق همه ساله پذیرای هزاران مسافر است. این سواحل مکان مناسبی برای آب تنی و رفع خستگی و یکی از تفرجگاه­های مردم تالش و مسافران می‌باشد. ساحل قروق تالش به دلیل قابلیت­ها و پتانسیل­های اشاره شده و همچنین فاصله مناسبی که از شهر تالش و یکی از شریان­ها و مسیرهای اصلی حمل و نقل و عبور و مرور مسافران در کشور دارا می‌باشد، این توانایی را دارد تا به یکی از کانون‌های ویژه گردشگری گیلان و حتی کشور تبدیل گردد و فرصت‌های جدید سرمایه گذاری و توسعه و جذب گردشگر را فراهم آورد.
با توجه به این قابلیت ها مرکز تفریحات دریایی روستای قروق به مساحت ‪ ۲۴هکتار در این سواحل ایجاد شده است که فاز اول آن در مرداد ماه ۱۳۸۷ آغاز به کار نمود. ایجاد مراکز شنا و بازی‌های آبی برای خواهران و برادران، پیست اسب سواری، پیاده‌روی، هتل و استخر روباز و اماکن اقامتی و تفریحی از جمله برنامه‌های در حال اجرا این طرح است. در فاز دوم طرح، استخر روباز این مرکز تفریحی دایر و بهره‌برداری خواهد رسید.
سابقه تاریخی
بنا به نظر دکتر محمد تقی رهنمایی استاد جغرافیای دانشگاه تهران،این منطقه بر اساس نوشته‌های یک سیاح آلمانی در قرن هفدهم میلادی یکی از بزرگترین مراکز تجاری گیلان و شاهد جنگ‌های بسیار زیادی بوده‌است.
تا زمان جنگ جهانی دوم بندرگاه و مرکز اولیه شهرستان تالش در این ساحل قرار داشته‌است. بازار کرگانرود مرکز تبادل کالا و امور خدماتی واجتماعی منطقه از قبیل رسیدگی به اختلافات محلی وخانوادگی ، خواستگاری وبستن قرار دادهای کشاورزی واستخدام کارگر برای فصل کاشت وخرید دام وبذر ونیازمندیهای دیگر بوده‌است. بازار کرگانرود زیر نظر زمینداران و خانهای محلی قرار داشته وبیش از ۱۰۰دکان در آن وجود داشته‌است .مرحوم حاجی عبدالغنی وحاجی علی اشرف جباری از بازرگانان عمده کرگانرود بودند .تلگراف خانه وگمرک خانه آن فعالیت گسترده‌ای داشت .بقایای حمام شهر کرگانرود هنوززبرجای مانده‌است . ساختمانهای گمرک آن تا سال ۱۳۳۶برپا بود وپیرزنی بنام شیرین خانم که همسر یکی از کارکنان گمرک آن بود دریکی از این ساختمانها زندگی می‌کرد . دبستان کرگانرود نیز تا سال ۲۹-۱۳۲۸که به هشتپر منتقل شد دایر بود .بسیاری از مهاجرین تالش شمالی که از دست بلشویکها به ایران فرار کرده بودند ، فعالیتهای تجاری خود را در کرگانرود آغاز کردند. از این بندر که ارتباط بازرگانی و تجاری فیمابین شهرهای بندری روسیه و سایر بنادر با آن منطقه را برقرار می‌کرد، در حال حاضر تنها یک حمام قدیمی به جا مانده و بقیه تخریب شده‌است.
دلایلی که در خصوص جابجایی مرکز تجاری و ---------- منطقه از این این بندر به شهر کنونی هشتپر ذکر می‌کنند آن است که حدود شصت سال پیش طی جنگ دوم جهانی، متفقین به منظور رساندن قوای کمکی و تجهیزات نظامی و جنگی به اتحاد جماهیر شوروی سابق با کمک این دولت جاده مسیر انزلی ـ آستارا ایجاد نمودند پلی را که رفت و آمد بین دو سوی رودخانه پرآب کرگانرود را آسان می‌نمود، احداث کردند و شهر کرگانرود مرکز تالش از این پل و جاده بدور ماند و منزوی گردید. به همین دلیل مردم این شهر به کنار جاده جدیدالأحداث کوچ کرده و شهری را بنا نمودند و چون در محل احداث شهر جدید کاخی با هشت درب بزرگ وجود داشته و از آنجائیکه در زبان تالشی درب را «بًر» می‌گویند، شهر جدید را هشتبر نام نهادند که به مرور زمان و بر اثر تکرار به هشتپر معروف شد و تغییر نام پیدا کرد و در سالهای اخیر این نام نیز عوض شد و آن را «تالش» نامیدند.
جمعیت و شرایط اجتماعی
براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت روستای قروق ۱۱۶۰ نفر بوده‌است.[۵] ساکنان این روستا از اقوام تالشی می‌باشند و به زبان تالشی یا آذری صحبت می‌کنند.شغل اصلی بیشتر مردم این روستا کشاورزی وکشت برنج است.
روستا دارای خانه بهداشت است که با اعتباری بالغ بر ۲۹۰ میلیون ریال و زیربنایی به مساحت ۶۸ متر مربع در زمین اهدایی مردم منطقه در سال ۱۳۸۸ احداث شد.
همانگونه که قبلا اشاره شد در سال تحصیلی ۲۹_۱۳۲۸ دبستان کرگانرود به شهر تالش منتقل گردید. اما دوباره آموزش و پرورش پس از یک تاخیر ۱۳ ساله در سال ۱۳۴۲ در این روستا با استفاده از طرح سپاه دانش تحت عنوان دبستان دولتی خیام قروق آغاز به کار نمود که تاکنون این مدرسه دایر می‌باشد.
زیرساختها و شرایط اقتصادی
روستا دارای آب لوله کشی، برق و تلفن می باشد ولی از لوله کشی گاز طبیعی برخوردار نمی باشد. مردم روستا بخاطر این جفا و در روزهای سرد که معمولا از پاییز آغاز می شود رنج و عذاب زیادی متحمل می شوند.
محصول کشاورزی غالب این روستا برنج می‌باشد که تعداد بسیاری از مردم به این کار اشتغال دارند و شلتوکهای خود را در کارخانه برنج کوبی روستا به برنج تبدیل می کنند. به مقدار محدودی نیز محصولات جالیزی هندوانه، گوجه فرنگی، خیارو ... نیز برای مصرف خود مردم کشت می‌گردد و باغهای مرکبات و میوه نیز وجود دارد. در سالهای اخیر باغهای کیوی نیز در منطقه توسعه پیدا کرده‌است.
گروه معدود دیگری از مردم نیز به فعالیت صید ماهی در رودخانه کرگانرود و دریای خزر می‌پردازند. صید در رودخانه و دریا از طریق تور ماهیگیری یا تورهای دامگستر یا پره انجام می‌گیرد. مهمترین ماهیها شامل ماهی سفید ، ماهی آزاد، کفال، کپور،ماهی خاویاری و ... می‌باشد.
در سالهای اخیر با توجه به کاهش منابع آبزی و ماهیان در دریای خزر اقدام به پرورش ماهیان در منطقه نیز رواج پیدا کرده‌است به طوری که در ساحل این روستا می‌توان نخستین طرح پرورش ماهی‌های خاویاری کشور ایران را مشاهده کرد.این مزرعه پرورش ماهیان خاویاری کشور در منطقه تالش با ظرفیت ۲۰ تن که با سرمایه گذاری ۶۰۰ میلیون تومانی پنج ایرانی مقیم خارج از کشور راه‌اندازی شده است.[۶] در حال حاضر كل توده زنده ماهيان در مزرعه خاوياري قروق تالش با 13 نفر اشتغالزايي مستقيم حدود 56 تن است. شركت تعاوني مرواريد قرق تالش درخواست افزايش ظرفيت توليد مزرعه خاوياري را از 20 تن به 60 تن گوشت و سه تن خاويار در هر دوره پرورش در زميني به مساحت سه هكتار كرده است.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای گردنه حیران آستارا
حیران، نام روستایی است در شهرستان آستارا واقع در استان گیلان. جمعیت رسمی این روستا حدود ۷۰ خانوار است.
این روستا به دلیل زیبایی طبیعی آن، به عنوان یکی از منطقه‌های نمونه گردشگری در ایران به شمار می‌رود و با توجه به شرایط آب و هوایی مناسب در سالیان اخیر، مورد توجه گردشگران قرار گرفته و ساخت و ساز بناهای تفریحی و گردشگری در آن افزایش یافته‌است.[۲]
از مهمترین جاذبه‌های گردشگری این روستا، گردنه حیران است که در مسیر راه ارتباطی آستارا - اردبیل قرار گرفته‌است. این گردنه که آخرین منطقه حفاظتی استان گیلان می‌باشد،[۳] از یک طرف مشرف به کوه‌هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه‌است و از سویی مشرف به دره‌ای نه چندان عمیق که از میان آن رود آستاراچای عبور می‌کند این رود تعیین کننده مرز استان گيلان ایران و کشور آذربایجان است.
این گردنه در بیشتر زمانها در زیر پوششی از مه قرار دارد و از نظر طبیعی دره‌ها و کوهپایه‌های آن، پوشیده از گل‌ها و گیاهان جنگلی و مرتعی هستند.[۴] با این وجود این گردنه چندان مرتفع نیست و ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آبهای آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است؛ در واقع علت اصلی مه تقریباً دائمی گردنهٔ حیران رطوبت دریای خزر است، نه ارتفاع زیاد این گردنه.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای سرولات گیلان
سرولات نام روستایی در استان گیلان در فاصله ۳ کیلومتری جنوب چابکسر است. این روستا در کنار رود خانه پر آب آچی رود در ابتدای دامنه شمالی البرز نظر هر بیننده تازه وارد را به خود معطوف می‌نماید.
با عبور از جاده جنگلی این روستا علاوه بر مشاهده چشم اندازهای جنگلی و سکونت گاههای انسانی دو طرف جاده ضمن قرارگیری بر فراز این روستا از بالا دست می‌توان کشتزارها و سکونت گاههای منطقه جلگه‌ای را مشاهده نمود.
</b>

[M.A.H.S.A]

سلام خیلی جالب بود ممنونم چون من تو گیلان زندگی میکنم خواستم یه تشکر از شما کرده باشم عزیزم باور کنید گیلان دیگه گیلان قبل نیست همه چی عوض شده دیگه از اون هوای خنک و خیلی خوب خبری نیست الان من خودم یه ماه تو خونه هستم و جز رفتن و مدرسه دنبال بچه خواهرم هیچ کاری انجام ندادم کل تابستان را تو خونه هستم دیگه از اون سر سبزی خبری نیست همه چی داره میسوزه تو این گرما به هر حال خیلی ممنونم :from me :
سلام دوست عزیزم
من هم الان انزلی هستم و خودم اصلیتم اینجایی هست و میدونم چی میگی
خوشحالم که خوشتون امد
مرسی ... ملودی

[M.A.H.S.A]

<b>روستای آتشگاه باختر رشت
آتشگاه یکی از روستاهای استان گیلان در شمال ایران است.این روستا در چند کیلومتری باختر رشت و پس از روستای احمدگوراب واقع شده‌بود ولی امروزه یکی از محله‌های شهر رشت به‌شمار می‌آید.ابراهیم پورداوود، پژوهشگر ایران باستان، پس از بازگشت از بیروت مقداری بادام زمینی با خود آورد و در ملک شخصی خود در روستای آتشگاه کاشت كه به محصول نشست و بعدها كشت آن در گیلان متداول شد.
جغرافیای طبیعی:ارتفاع از سطح دریا۱۳ متر
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای هَرزِویل منجیل
هَرزِویل شهرکی است کوچک که در فاصله کمی در شمال منجیل واقع است.بیش از هزار سال پیش در سفرنامه ناصرخسرو از آن یاد شده‌است. تاریخ شش هزار ساله رودبار (مرکز این بخش گیلان) خود گویای قدمت تمامی منطقه‌است.
پیشینه
شهرک هرزویل از دو بخش تشکیل شده، یکی روستای تاریخی هرزویل با تاریخی بس طولانی که همچون هرزویل نوبنیاد در دامنه جنوبی کوههای البرز در شمال شهر منجیل، کنار شاهراه هخامنشی ایران به اروپا قرار گرفته. شواهد نشان میدهند که این آبادی در بیش ازدوهزار سال گذشته چندین بار با خاک یکسان و از نو ساخته شده. همینطور که زلزله هولناک خرداد ۶۹ نیز آن منطقه را نابود کرد. آثار «هرزویل‌های قدیم» را در روی تپه‌های اطراف شهرک فعلی میتوان یافت. مردم هرزویل در کنار شاهراه ایران به قفقاز و اروپا پیوسته از طرف حکومت مرکزی مامور و مسئول نظم، ایمنی و کنترل آمد و شد در این مسیر و منطقه بسیار حساس و حیاتی بودند.
مکان هرزویل در کنار تنگه سفید رود (جاییکه امروز سد سفید رود قرار دارد) از دیدگاه راهبردی برای لشکرکشی، حرکت پیاده و سواره نظام، و جهت جلوگیری از حرکت بیگانگان به طرف داخل یا شمال ایران بسیار پر ارزش بود. چه اسکندر چه اعراب و یا چنگیز همه میبایستی از این راه خود را به شمال ایران میرساندند که با مقاومت شدید ایرانیان در این منطقه تلفات بسیاری داده و حرکتشان ماهها یا سالها به عقب افتاده.
منجیل و هرزویل مکمل یکدیگرند و هرزویل میتواند در گذشته، بخاطر موقعیت جغرافیایی و استرانژیکی مناسب خود پناهگاه مردم منجیل و یا کل منطقه بوده باشد. دیگری هرزویل نوبنیاد است که در جنوب غربی هرزویل تاریخی جهت اسکان دادن کارمندان سد سفیدرود در اواخر دهه سی خورشیدی ساخته شده. این بخش هرزویل نیز در زمین‌لرزه رودبار در سال ۱۳۶۹ صدمات بسیار دید و باقیمانده سالم شهرک به دلایل منطقی ایمنی تخریب شد. حال هردو بخش هرزویل کمی پایین تر از جای قبلی شان از نو ساخته شده‌اند.
در این روستا درخت سرو تنومند و بزرگی وجود دارد معروف به سرو هرزویل با عمری بیش از هزار سال که ساکنین هرزویل این درخت را «نظر کرده» می‌دانند. این سرو چند سال پیش توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت رسید. اکنون دهکده هرزویل به کنار سرو تاریخی نقل مکان کرده که این امر باعث نگرانی شدید شده زیرا پساب و آلودگی‌های روزمره شهرک ممکن است حیات درخت کهنسال را به خطر بیاندازند.
در مورد سن این ابردرخت روایت بسیار است. در برخی منابع صحبت از ۳۰۰۰ و در برخی صحبت از ۱۰۰۰ سال شده
</b>

[M.A.H.S.A]

روستای لات رشت
لات یکی از روستاهای اطراف شهر خمام در استان گیلان می‌باشد.این روستا مردمان با صفای بسیاری دارد خاندان عابد لاتی که از ساکنین این روستا می‌باشند از قدیمیتزین و بزرگترین خانواده‌های این منطقه می‌باشند که از دیر باز به تجارت ابریشم و برنج که از محصولات مهم این خطه زیبا می‌باشد مشغول بودند. از جمله اهالی با صفای این روستای زیبا شخصی هست که به عاشق معروف هست او بزرگ خاندان پورغلامعلی ن‍ژاد هست مغازه او معروف می‌باشد.لات واژه‌ای گیلکی به معنای زمین هموار و بی‌گیاه یا بقولی (کناره) رود است. این واژه در برخی نام‌های جغرافیایی گیلان دیده می‌شود مانند شبخوس‌لات.

[M.A.H.S.A]

<b>وستای عنبران‌محله آستارا
عنبران‌محله یکی از روستاهای شهرستان آستارا در استان گیلان ایران است. مردم این روستا به زبان تالشی سخن می‌گویند.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای نوشررشت
نوشر یکی از روستاهای استان گیلان است. این روستا در دهستان نوشر خشکبیجار، بخش خشکبیجار شهرستان رشت واقع شده‌است. روستای نوشر ۸۳۳ نفر جمعیت دارد.
این دهستان یک زمین ورزشی فوتبال به نام شهدای نوشر دارد. و اکثر مردم آن به ورزش فوتبال و والیبال علاقه زیادی دارند. که هرسال در جام ماه رمضان شرکت می‌کنند.
همچنین شاعر معروف زبان گیلکی مشتاق از این روستا است. از اشعار وی هنوز بعضی از مردم آنجا از بر می‌باشند. این دهستان دارای مدرسه ابتدایی وراهنمایی ودانشگاه پیام نور می‌باشند کار عمده مردم کشاورزی و ابریشم و دامداری می‌باشد. همچنین کارخانه برنجکوبی وبسته بندی محصولات غذایی دارد.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای کوشال لاهیجان
کوشال یکی از روستاهای شهرستان لاهیجان در استان گیلان است.
این روستا در بخش مرکزی شهرستان لاهیجان، دهستان زیبای لیالستان، در طول جغرافیایی ۳۷درجه و ۲۳ دقیقه و ۴۴ ثانیه شمالی و عرض جغرافیایی ۵۰ درجه و ۵ دقیقه و ۶۱ ثانیه شرقی واقع شده‌است.
این روستا از جنوب به لاهیجان، از شمال به یوسف‌ده، از شرق به سیاه‌گوراب پایین و توت‌باغ محله و از غرب به گورندان و سیاه‌گوراب بالا متصل است.
لحظه دیدار
اوقات شرعی سالیانه کوشال را می‌توانید در اینجا و اوقات شرعی لاهیجان را هم در اینجا ببینید. دقت کنید که این اوقات، بدون محاسبه ساعت تابستانی است. جهت قبله کوشال نیز 32 درجه از جنوب به سمت غرب است.
جمعیت
بنابر سرشماری سال ۱۳۸۵، روستای کوشال دارای ۲۳۴ خانوار و ۶۶۹ نفر جمعیت است. در لغتنامه دهخدا به نقل از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲ درباره این روستا آمده است: «دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان لاهیجان است و ۸۳۱ تن سکنه دارد.»
مشاهیر
دو تن از مشاهیر لاهیجان اهل این روستا بوده اند:
آیت‌الله محمدحسن غروی کوشالی
آیت‌الله شیخ عبدالحسین عترتی کوشالی.
همچنین استاد عماد سرمدی و استاد ریحان‌الدین مبینی نیز از چهره‌های شاخص این منطقه به شمار می‌روند. این روستا در طول دفاع مقدس ۱۵ شهید داشته است.
اماکن مهم
پیرخوبان، یکی از مکان‌های زیارتی نزدیک به این روستا است. برخی از مردم این روستا کراماتی را از پیرخوبان به یاد دارند. البته بقعه متبرکه سید زهرا خانوم هم در این منطقه قرار دارد که هر ساله مراسم با شکوه شام غریبان امام حسین در این مکان معنوی برگزار می‌گردد .
محصولات کشاورزی
مهم‌ترین محصول کشاورزی کوشال، برنج است. بامبو (نی خیزران) نیز در این روستا به خوبی می‌روید و کشاورزان از آن در جمع‌آوری برنج استفاده می‌کنند. بامبو تنها در برخی نقاط جهان رشد خوبی دارد که منطقه زیبای لیالستان گیلان که کوشال نیز یکی از روستاهای آن است از جمله این مناطق به شمار می‌رود.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای موشنگاه رشت
موشنگاه روستایی است واقع در غرب استان گیلان است. این روستا در ۲۴ کیلومتری شهر رشت مرکز استان گیلان قرار دارد .
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای سوت‌گَوابـِرسیاهکل
سوت‌گَوابـِر روستایی است در استان گیلان در شمال ایران. این روستا در دهستان توتکی، در بخش مرکزی شهرستان سیاهکل واقع شده‌است. جمعیت این روستا ۲۵۱ نفر (۶۰ خانوار) است.این روستا از روستاهای قدیمی منطقه بوده و دارای آثاری از قبور تاریخی و باستانی می‌باشد قدمت آن به پیش از اسلام بر می‌گردد.مناظر طبیعی و پوشش‌های گیاهی زیبائی در این روستا مشاهده می‌شود. روستا دارای آب، برق، تلفن و خانه بهداشت و جاده آسفالته می‌باشد.
وارتفاع از سطح دریا : ۲۳۶ متر می باشد
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای امیرکیاسرکیاشهر
امیرکیاسر روستایی در ۳ کیلومتری کیاشهر می باشد و منبع در امد مردم از راه کشاورزی و ماهیگیری است. مرغوب‌ترین برنج کشور در این منطقه وجود دارد ولی متاسفانه برنج این شهر با نام آستانه اشرفیه که شهرستان این بخش است به فروش می‌رسد و همچنین خاویار کیاشهر از معروفیت جهانی برخوردار است وبادام زمینی ایران (پسته شامی)و ترف در این روستا کشت می‌شود. مسیر های ورودی به داخل روستای امیرکیاسر: از مشرق لب دریا, از مغرب بندرکیاشهر
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای اِسطَلخ‌کوه رودبار
اِسطَلخ‌کوه، روستایی است از توابع بخش خورگام شهرستان رودبار در استان گیلان ایران.بخش خورگام شامل ۴۳ روستا و یک شهر است که مرکز آن شهر بره‌سر می‌باشد کلمه خورگام از دو بخش خور(خورشید) و گام(جای پا)گرفته شده و به معنای جای پای خورشید می‌باشد و آن بدلیل وجود آفتاب خیزهای بسیار زیبا هنگام طلوع خورشید می‌باشد که از قدیم این نام را بر آن نهاده‌اند.
جمعیت:
این روستا در دهستان خورگام قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت آن ۲۱۳نفر (۷۰خانوار) بوده‌است.
آب و هوا:
روستای اسطلخ کوه دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است و ارتفاع از سطح دریای آن بالغ بر ۲۰۰۰ متر می‌باشد و مردمان آن به کار زراعت و دامداری مشغولند و بدلیل نبود کارخانجات صنعتی در منطقه و سنتی بودن کشاورزی و دامپروری برای امرار معاش اکثر آنها به شهرهای صنعتی ازجمله شهر قدس ،کرج ،قزوین،و رشت مهاجرت کرده‌اند.
مکان‌ها:
بقعه سید نساء از نوادگان حضرت امام موسی ابن جعفر در این روستا زیبایی زیادی به آن بخشیده و هر روزه تعداد زیادی از هم وطنان از دور و نزدیک رهسپار آنجا می‌شوند.
دشتهایی مملو از شقایق ، بابونه،و گل گاو زبان در اردیبهشت ماه در این منطقه دیده می‌شود.وازسطح دریا1710مترارتفاع دارد.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای فشخام صومعه‌سرا
فشخام یکی از روستاهای شهرستان صومعه‌سرا در استان گیلان در شمال ایران است. این روستا ۱۱۰ خانوار دارد . آب آن از رودخانه ٔ ماسوله و محصول عمده اش برنج ، توتون و مختصری ابریشم است . دارای یک دبستان و یک مرکز مخابرات است. دو کارخانه شالی‌کوبی نیز دارد .
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای شمشادسرارحیم آباد
شمشادسرا در فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲: دهی است از دهستان رحیم آباد بخش رودسر شهرستان لاهیجان. سکنه آن ۹۵ تن. آب آن از چشمه سار. محصول عمده آنجا پشم و لبنیات. اهالی عموماً در تابستان به ییلاق می‌روند
</b>

[M.A.H.S.A]

روستای آخوندملک رحیم آباد
آخوندمِلک ، روستایی است از توابع بخش رحیم آباد شهرستان رودسر در استان گیلان در شمال ایران است.
جمعیت این روستا در دهستان رحیم آباد قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت آن ۲۰۶نفر (۵۰خانوار) بوده است.وارتفاع ازسطح دریا797متراست.

[M.A.H.S.A]

<b>روستای پوده رودسر
پوده نام روستایی است از دهستان سیارستاق ییلاقی، شهرستان رودسر در استان گیلان کشور ایران.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای بلالم رودسر
روستای بلالم از روستاهای استان گیلان و از توابع شهرستان رودسر می‌باشد، این روستا در 4 کیلومتری شرق شهرستان رودسر و بعد از دهستان گسکری محله واقع است، شغل اصلی مردم این روستا کشاورزی بوده و محصول اصلی آنها نیز برنج است. این روستا در دهه‌های قدیم رونق بسیاری داشته و دارای بازار محلی بوده. در کنار مسجد این محل امامزاده یحیی بلالم دفن است که بسیار مورد احترام مردم منطقه می‌باشد و درختی بسیار قدیمی نیز با شاخه‌های بلند در جوار این امامزاده زیبایی خاصی به مسجد این روستا بخشیده است. در جوار این امامزاده نیز آرامگاه حجت الاسلام سید حسن سجادی که از روحانیان و مبارزین سرشناس در زمان انقلاب بوده و نیز مورد احترام مردم آن خطه بود نیز قرار دارد.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای اباترصومعه‌سرا
اباتر یکی از روستاهای استان گیلان در شمال ایران است که در شهرستان صومعه‌سرا و ۸ کیلومتری شمال غربی شهر صومعه‌سرا قرار دارد.
اباتر در قدیم جزئی از بخش گسگرات شهرستان صومعه‌سرا به‌شمار می‌آمد.در گذشته دارای 4 دروازه بوده و محل ارتباط بخش های مختلف گسکرات بوده است. محمد مساعد مقدم در این شهر زندگی می‌کند.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای دشمن‌کرده آستانه اشرفیه
دشمن‌کرده یکی از روستاهای شهرستان آستانه اشرفیه در استان گیلان است. این روستا در دهستان دهگاه بخش کیاشهر جای دارد. بر پایه سرشماری در سال ۱۳۸۵ جمعیت دشمن‌کرده برابر با ۳۷۸ نفر (۱۱۶ خانوار) بوده است.این روستا دارای کارخانه برنج‌کوبی و نیز استخر پرورش ماهی است.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>تاریخچه روستای چای بیجار
تاریخچه روستای چای بیجار
از شمال به جاده آسفالته انزلی – آستارا و دریای خزر – جتوب به کچلک – غرب به رودپشت – شرق به کپورچال و سابقه تاریخی آن ۱۳۰ سال – اقوام آن گیلک و رودخانه ای ندارد و مزارغ از آب چاه استفاده مینماید – مسجد و گورستان دارد طول مسجد ۱۵ متر عرض ۱۰ متر و ارتفاع ۴ متر –اماکن اقتصادی ندارد. اهالی مایحتاج خود را از کپورچال تهیه مینمایند – مدرسه ندارد و از مردان مشهور عزیز سلطانی است.
جمعیت روستا طبق آمار رسمی:
سال ۱۳۳۵ شمسی ۷۹ نفر ۴۳ مرد ۳۶ زن
سال ۱۳۴۵ شمسی ۱۰۴ نفر در ۱۸ خانوار.
سال ۱۳۵۵ شمسی ۹۴ نفر در ۱۹ خانوار.
سال ۱۳۶۵ شمسی ۱۴۵ نفر در ۲۴ خانوار.
این روستا از اردیبهشت سال ۱۳۶۷ شمسی از تالش به انزلی تغییر تابعیت پیدا کرده است.
</b>

[M.A.H.S.A]

روستای واجارگاه
واجارگاه به چه معناست؟ واژه واجارگاه از سه کلمه و از هشت حرف تشکیل شده که هر کلمه ان معنای خاصی دارد ودر جمع بندی همه هدف معینی را بمیان می آورد.
وا +جار +گاه=وا یعنی دوباره از هم جدا شدن و باز کردن>
جار یعنی دوباره گویا کردن موضوع دگرباره.صدا دادن و آواز دادن>
واجارگاه یعنی بازتاب صدا و بازتاب دوباره صدا به منشا اولیه.
در قدیم نه چندان دور که تمام نواحی البرز و دامنه ها و دشتهای آن تا ساحل دریا انباشته از جنگل و مسیر
مشخصی در بر نداشت تمام پیامها گفتارها و اشارات به وسیله صدایی مخصوص بنام sholانجام و به گوش
هم فرستاده می گشت و این مسئله فقط برای مناطق گیلان و مازندران نبود بلکه در تمام دنیا چه در
جنگلهای افسانه ای و وحشت آور آمازون و چه دشتهای بی آب علف سرزمینهای دیگر پیام رسانی
وکسب اطلاعات ارتباطی یک امری عادی و عادتی روزمره بوده و هست.
منطقه واجارگاه و اطراف آن که پوشیده از چنین برکات جنگلی بود صداها از مناطق بالا و پاین به هم فرستاده
می شد وشخص دریافت کننده و گیرنده صدا جوابشان را با همان شول وکم و زیادی بم ارسال می کرد.
پس معنای واجارگاه را باید محل رسیدن صداهای شول و جواب فرستادن به همان نوع دانست و امروزه هم
بطور ممتد متداول است.
اما گاهی واجارگاه را ،وچرگاه(vacargah)هم می نامند و علت وجود این نام بدین جهت است که در قدیم کل
احشام و گله داران مناطق سیاهکل و طالش جهت تغذیه و مصونیت از سرمای سخت زمستانی،بعد از گذشتن
از مناطق کوهستانی به این منطقه می رسیدند که نهایتا این احشام روی ما بقی علفهای مانده را می چریدند
که ما به آن (وچر)می گوییم واین نام بر روی این آبادی به طور گاه گاه مانده است.

[M.A.H.S.A]

<b>روستاي کلايه
این روستا کمی بالاتر از روستای درگاه قرار دارد ودارای جمعیت کمی نیز می باشد این روستا هم مثل تمام روستاهای منطقه دارای مزارع گندم و جو و باغات فندق و گردو و گل گاور زبان است. شاخصه این روستا امام زاده ای است که در آنجا دارای بارگاه زیارتی است ومردم از جاهای مختلف برای زیارت به آنجا می روند.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای تربه بربندرانزلی
پرورش کرم ابریشم در « تربه بر » آبکنار، در آستانه فراموشی
بندر انزلی _ خبرنگار همشهری: کمتر کسی از مردم بندرانزلی است که از رونق صنعت پرورش کرم ابریشم در روستای ۵۰۰ نفری «تربه بر» در آبکنار خبر نداشته باشد. در حالی که در سایر نقاط کشور، شاید بسیاری، حتی اسم این روستا را تا حال نشنیده و مطلبی درباره آن نخوانده باشند. حقیقت این است که «تربه بر» سرزمینی فوق العاده مستعد برای نوغان داری است اما عواملی چند سبب شده است که جوانان روستا، از پرداختن به حرفه بزرگان خود رویگردان شوند و اعتبار دیرین این صنعت در تربه بر در آستانه فراموشی قرار گیرد.
فرهاد ملک زاده رئیس شورای اسلامی روستای تربه بر می گوید: آب و هوا و شرایط کشاورزی، از دیرباز زمینه مناسب برای پروش کرم ابریشم در این روستا بوده است و ابریشم «تربه بر» ، از مرغوبیتی خاص برخوردار است و همه اهالی آبکنار و دیگر ساکنان شهرستان بندرانزلی به این امر وقوف دارند اما بحران از دست رفتن این اعتبار، در راه است.
مدتها است به لحاظ شرایط نامناسب و سختی کار، و اینکه از دست اندرکاران این صنعت پشتیبانی کافی نمی شود، جوانان شور و شوقی به پیگیری حرفه آباء و اجدادی خود نشان نمی دهند و اگر وضع بدین منوال پیش برود، باید با افسوس، زوال نوغان داری در تربه بر را به نظاره بنشینم.
ملک زاده می افزاید: کشاورزان در خصوص شالیکاری نیز مشکلاتی دارند. اگر درخواست وام کنند؛ زمان بازپرداخت آن هنگامی است که محصول برنج در پائین نرخ خود قرار دارد و شالیکار ناگزیر است دسترنج خود را برای پرداخت بدهی، با ارزانترین قیمت به فروش برساند. آنان انتظار دارند مسئولان امر حداقل زمان بازپرداخت وام را به فصل رونق بازار برنج موکول کنند.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای سیاه خاله سر بندرانزلی
وضعیت جغرافیایی:در منطقه جلگه ای در کنار جاده کپورچال – آبکنار در طول جغرافیائی ۴۹ درجه و ۱۴ دقیقه و عرض جغرافیائی ۳۷ و ۲۸ واقع شده دارای نسق ۱۶۳ ساله ((تا سال ۱۳۶۳ شمسی)) و از نظر ثبتی جزو بخش۷ انزلی سنگ ۷ میباشد.
مسافتش تا انزلی ۲۷ کیلومتر و تا کپورچال ۷ کیلومتراست.
و محدود است :از شمال به مرداب انزلی.از جنوب به جنگل هفت خانان .از شرق به روستای کرگان از غرب به روستای شیله سر.
سیاه خاله سر در حدود ۴۰ تا ۴۵ سال پیش در ساحل جنوبی مرداب واقع شده بود کرجی ها تا نزدیکی جاده آسفالته فعلی کپورچال – آبکنار که از وسط روستای مزکور میگذرد پهلو میگرفتند ولی امروز به علت پائین رفتن سطح آب مرداب و عقب نشین آب منطقه وسیعی از ساحل مرداب به روستای سیاه خاله سر اضافه و تبدیل به کشتزار های برنج گردیده است.
وجه تسمیه سیاه خاله سر:
پیر مردان میگویند تا حدود سال ۱۳۱۰ شمسی این محل بنام (صالح سر)بوده و از آن تاریخ معلوم نیست چگونه و چرا نام ((سیاه خاله سر))بروی این محل گذارده شده.بعضی نیز گفته اند متصدی اداره آمار ثبت احوال اشتباه کرده است و حتی یکی از آنان اظهار داشت .((که اصلا نام خانوادگی اش ((صالح سری))می باشد که ساکن همین محل است .ولی آیا صالح نامی این روستا را بنیاد گذارده))نمی دانند.
و ((رابینو))نیز ((۱۹۱۱میلادی=۱۳۲۹ هجری قمری))-((۱۲۹۰ شمسی-ن)) در ص ۱۲۲ ولایات دالمرز ایران –گیلان.
در قسمت مالیاتی حومه آبکنار از ((شیله سر و صفخاله)) یاد میکند.
ولی با تفکیک و جدا سازی کلمات این معانی به دست میاید که:
((سیاه)) همان سیاه است و ((خاله))معمولا به شاخه رودخانه گفته میشود و ((سر))محل را میگویند که اگر به فارسی برگردانیم این معنی را میدهد ((محل رودخانه سیاه)).
با بررسی نه رودخانه آنجا دارای آب و سیاه رنگ بوده و نه خاکی از جمله خاک ذغال وجود داشته که آب رودخانه را سیاه کند به ناچار به بررسی بیشتر پرداخته شد.
در این باره آقای حاج صادق امیدی معاون اداره آموزش و پرورش بندرانزلی که از خانواده های قدیمی آن محل است اظهار داشت:
(البته آنچه میگویم مستند نیست ولی از قدیمی ها شنیدم .اسم اصلی سیاه خاله سر((سوله سر))بوده است.
((سوله )) به معنی (( آشغل و زباله )) و (( سر )) به معنی (( محل )) که البته در گذشته هر کس نزدیک خانه اش یک سوله سر داشته است و این گفته را دونفر از اهالی محل و گویا فرهنگی بودند نیز تائید گردید:
آقای عباس رفیعی سیاه خاسر ۷۶ ساله که از خانواده های اولیه محل می باشد اظهار داشت که:
(تا آنجا که از قدیمی ها شنیده ام نام قدیمی سیاه خالسر ((صالح سر)) بوده است و رودخانه ای باریک در امتداد قسمتی از جاده فعلی سیاه خاله سر وجود داشت به نام ((شرف شاه خاله )) که نوجوانی ۱۴-۱۵ ساله در حین گرفتن ماهی در آن رودخانه افتاده و غرق میشود.
و چون قدیمی ها به هرچیزی که به آنها لطمه میزد سیاه به معنی شوم میگفتند در این باره هم گفته اند (( سیاه بماند این رودخانه که بچه ما در آن غرق شد))و این کلمه سیاه برخاله ((رودخانه))ماند و آن جائی که طفل غرق شده ((سر))یعنی محل گفتند و به معنی کلی سیاه – خاله سر بر سر زبانها افتاد).
که بنظر نگارنده و پرسش از تعدادی اهالی محل و اشخاص وارد بهترین معنی را می تواند از نظر وجه تسمیه داشته باشد و در آمارگیری کشاورزی که اخیرا انجام گرفته طبق مدرک موجود در سازمان بودجه و برنامه استان گیلان به جای جمله ((سیاه خاله سر)) از صالح سر)) استفاده کرده اند.
قدمت سیاه خاله سر=صالح سر:
پیر مردانی که با آنها مصاحبه گردید متاسفانه تا پدر بزرگ خود را بیشتر به یاد ندارند و دونسل قبل از آنان نیز کافی نبودند و از طرفی نوشته یا آثاری تاریخی در دسترس اشخاص و یا محل وجود نداشته و اگر روی سخنان پیر مردان حساب کنیم قدمت محل از ۱۸۰ تا ۲۰۰ سال تجاوز نمی کند در حالیکه همین پیر مردان عقیده دارند قدمت سیاه خاله سر خیلی زیادتر است و مثال می آورند قدمت چهار درختی که در محوطه مسجد بوده و حدود سال ۱۳۶۵ شمسی به علت فرسودگی قطع کرده و چوب آن به مصرف مسجد و مدرسه رسیده و حدود ۷۰۰ سال عمر داشته اند هر چند قدمت یک یا چند درخت کهنسال نمی تواند قدمت محلی را ثابت کند ضمن بازدید نگارنده از محل قطع درخت ها پایه بریده شده درخت بزرگتر محوطه وسیعی را در بر گرفته که محیط آن بیش از ده متر بوده است.
قبرستان قدیمی که در محل و محوطه مسجد قراردارد میتواند قدمت زیادتری داشته باشد زیرا اهالی در حدود سال ۱۳۵۵ قبرستان جدیدی که دارای غسالخانه نیز میباشد ایجاد نمودند.
اقوام قدیمی و اولیه:
بنا به اظهار معمرین و معتمدین محل اولین کسانی که در سیاه خاله سر ساکن شده اند به شرح زیر می باشد.
۱-کربلائی حسین خانواده مانده از وی وثوقی ها
۲-مشهدی وهاب خانواده مانده از وی وهاب پورها
۳-مشهدی محمد خانواده مانده از وی رضادوست ها
۴-مشهدی نجیب علی خانواده مانده از وی امیدی
۵-نبات علی خانواده مانده از وی امیدی
۶-ابراهیم خانواده مانده از وی خوشحال
۷-شیرعلی خانواده مانده از وی عبدالهی
۸-میرزا رفیه خانواده مانده از وی رفیعی
۹-مشهدی کوجای خانواده مانده از وی کوچکی
و از سخنان آنان چنین بر می آید کربلائی حسین اولین کسی بوده که به سیاه خاله سر وارد شده است.ولی عباس رفیعی تنها کسی است که اجداد خود را اینگونه معرفی کرده است:
پدرش میرزا مهدی فرزند میرزا رفیع فرزند مرحوم ملاعلی فرزند مرحوم خدابخش و فرزند مرحوم شیخ حسن ولی نمیداند که اجدادش از کجا به سیاه خاله سر آمده است و چنین به نظر می رسد خانواده نامبرده قدیمی ترین باشد متاسفانه اخوی ایشان مرحوم حسن آقا رفیعی که اهل مطالعه بوده و در گذشته نشست هائی نیز نگارنده با ایشان داشت در قید حیات نیست وگرنه میتوانست درباره سابقه این روستا ما را دقیق تر راهنمایی کند.
البته در سال ۱۳۲۵ دفینه ای محتوای سکه های شاه عباس ثانی در این روستا پیدا شده هر چند نمی تواند مبنای قدمت سیاه خاله سر باشد ولی میتواند گویای این امر باشد کسانی در آن محل بودند که بدان سکه ها دسترسی داشته اند که به جریان آن طبق اسناد موجود متعاقبا اشاره می شود.
و طبق اظهار عده ای از پیران مورد بحث :اهالی سیاه خاله سر قبلا در هفت خانان بوده بعد در اشترکان و از آنجا به سیاه خاله سر آمده اند.
جمعیت:
آمار جمعیت برابر سرشماری رسمی انجام شده به شرح زیر است:
۱۳۳۵ جمعیت کل ۷۹۴ نفر ۴۰۳ نفر مرد ۳۹۱ زن
۱۳۴۵ جمعیت کل ۷۷۲نفر ۳۷۳ نفر مرد ۳۹۹ نفر زن ۱۵۰ خانوار
۱۳۵۵ جمعیت کل ۷۶۳ نفر ۳۴۸ نفر مرد ۴۱۵ نفر زن ۱۵۵ خانوار
۱۳۶۵ جمعیت کل ۷۶۶ شامل ۷۷۱ خانوار که ۴۱۶ نفر با سواد و ۲۶۵ نفر شاغل میباشد.
و بطوری که ملاحضه میشود هر چند تعداد خانوار افزایش یافته ولی جمعیت به تدریج کمتر می شود و این میرساند که اهالی به سوی شهر نشینی روی آوردند.
کشاورزی:
روستای سیاه خاله سر یکی از مناطق کشاورزی انزلی میباشد و چون در کنار مرداب قرارگرفته خواه ناخواه اهالی آن از گذشته های دور به صید ماهی و پرندگان دریائی نیز اشتغال داشته اند.
محصولات کشاورزی برنج – صیفی – توتون – نوغان داری است و برای کشاورزی از یک رودخانه دائمی استفاده مینمایند ولی از گذشته مزارع برنج کاری وسیله استخرهای موجود آبیاری میشد.
در این روستا سه استخر وجود دارد که استخر ((گیوه))حدود ۰۰۰/۲۰ متر مربع وسعت دارد و در سال ۱۳۶۵ وسیله جهاد سازندگی لایروبی گردید و جاده ای مال رو نیز از سیاه خاله سر به استخر مزبور کشیده شد و آب این استخر وسیله نهری از رودخانه ((چاپ رود)) تامین می شود .استخر مرحوم حسن آقا رفیعی و استخر جنگل زمین – به ترتیب بعد از استخر گیوه قراردارد ضمنا از کانال آب بر فومنات نیز آب جهت کشاورزی تامین میشود.
طبق آمار سال ۱۳۶۶ شمسی که وسیله اداره کشاورزی اانزلی از طریق آگاهان محلی تهیه شده به شرح زیر می باشد:
وسعت کل روستا ۶ کیلومتر – برنج کاری ۵/۲۱۹ هکتار – صیفی کاری ۲ هکتار –سبزی کاری نیم هکتار –حبوبات نیم هکتار –باغ میوه ۵/۱ هکتار و دارای گاو نر و ماده ۸۰۰ راس گوساله ۴۰۹ راس گاومیش ۵۰ راس اسب ۳۰ راس- طیور ۲۵۰۰ قطعه – تیلر ۱۰ دستگاه – پمپ آب ۶ دستگاه – خرمن کوب ۴ دستگاه .
برابر آمار اداره نوغان تولید پیله کرم ابریشم در سال ۱۳۶۷ شمسی وسیله ۷۱ نفر ۱۲۹ جعبه تخم نوغان مصرف که حدود ۳۸۷۰ کیلو ((هر جعبه ۳۰ کیلو محاسبه گردیده))بوده است.
متفرقه:
مدارس : از سال ۱۳۲۴ شمسی در سیاه خاله سر دبستان تاسیس گردید که تعداد کلاس ۶ باب تعداد دانش آموز ۱۳۵ نفر با ۴ نفر معلم بوده است و طبق آخرین آمار خرداد ماه ۱۳۶۸ شمسی:
۱-دبستان مختلط قدس با ۵کلاس و ۹۱ دانش آموز و ۷معلم.
۲-مدرسه راهنمایی انقلاب اسلامی با ۶ کلاس و ۱۳۶ دانش آموز و ۱۰ معلم.
درمانگاه:حدود سال ۱۳۴۵ شمسی درمانگاهی احداث گردید که زمین آنرا مرحوم حاجی بابا نویری واگذار و ساختمان بهمیاری اهالی ساخته شد ولی به علت نداشتن پرسنل قابل استفاده قرار نگرفت و در سال ۱۳۶۵ بصورت متروکه باقی بود.ماما هم ندارد.
حمام: یک حمام بطور ناقص در محل وجود دارد ولی اکثر خانه ها دارای حمام خصوصی هستند.
آب: دارای لوله کشی آب و آب از چاه نیمه عمیق و مخزن فلزی هوایی است .
برق:برق روستا از شبکه برق انزلی تامین میگردد.
مساجد:سیاه خاله سر دارای یک مسجد تقریبا بزرگ است که در حدود ۱۳۴۵ شمسی به جای مسجد قدیمی بنا گردید و مرحوم رحمت اله نوروز به در این امر پیشگام و با همت اهالی این مسجد ساخته شده است.
امامزاده و مزار:در این روستا امام زاده و مزاری وجود ندارد لیکن اهالی به چهار درخت آزاد که در محوطه مسجد بوده احترام میگذاردند و درخت بزرگتر را ((آقادار)) و یا ((بقعه دار))میگفتند و به آن نذر و نیازی نمودند.
آثار تاریخی: ندارد
کشف دفینه:آقای عباس رفیعی سیاه خاله سر ۷۶ ساله ساکن فعلی انزلی اظهار داشت:
(اواخر رضاشاه بود خواب دیدم زیر درخت آزاد کوزه ای پر از پول وجود دارد از شوهر عمه ام خواستم به اتفاق آنرا در آوریم چون زمان رضاه شاه بود کسی جرئت این کار را نداشت این خواب سه بار تکرار شد و ما از ترس نتوانستیم کاری بکنیم.تا اینکه بعد از چند سال چند کارگر خلخالی در همان ناحیه در حین کار کوزه ای پر از سکه های نقره به دست آورده فرار کردند .اهالی به تعدادی سکه برخورد و سر و صدا بلند شد و در نتیجه پاسگاه و گروهبان ژاندارمری و حتی استانداری خبر دار شده به محل آمدند و پس از تحقیقات کارگران مذکور را پیدا کردند و به زور از آنها اعتراف و سکه های موجود نزد آنها را جمع آوری مینمایند.روی سکه ها نوشتته شده بود ((شاه عباس ثانی)) ).
بطوری که میدانیم شاه عباس ثانی از ۱۰۵۲ تا ۱۰۷۷ هجری قمری ((۱۰۲۰ تا ۱۰۴۵ شمسی –ن)) سلطنت کرده و قدمت این سکه ها حدود ۳۵۰ سال میباشد حال در چه زمانی این سکه ها در آنجا دفن کردند معلوم نیست.
طبق اسنادی که فتوکپی آنها در اختیار نگارنده است مکاتبات و اقدامات زیادی از طریق گروهان و گردان ژاندارمری انزلی و ((بندر پهلوی آن زمان ))و هنگ ژاندارمری گیلان استانداری وزارت کشور وزارت فرهنگ اداره کل باستان شناسی انجام و پرونده ای به همین منظور تشکیل و به دادگاه بندر پهلوی ((انزلی))احاطه و تحت بررسی قرارگرفت و به علت وابستگی مسئول فرهنگ آن نواحی به یکی از احزاب ---------- که در امر سکه ها دخالت داشت مسئله سکه ها جنبه ---------- نیز پیدا کرد که چون مورد بحث ما نیست از آن میگذریم و فقط به قسمت کوچکی از مکاتبات مربوطه می پردازیم تا قضیه روشن شود.
(از نگهبانی کل کشور)
به وزارت کشور
شماره ۳۴۶۱۲/۶۳۴۱۶/ج-۱۱/۱۰/۱۳۲۵
محترما معروف میدارد گزارش هنگ ۱۴ ژاندارمری گیلان بنا به گزارش گردان ۲ هشتپر بندر پهلوی حاکیست که اواخر ماه جاری در محل موسوم به ((سیاه خاله سر))وسیله اسمعیل مقدم و علی اکبر نام مقداری مسکوک تاریخی مربوط به دوره شاه عباس ثانی کشف که پس از رسیدگی فقط ۷ عدد از مسکوک منظور نزد اسماعیل مقدم و علی اکبر نام صالحی بوده بدست آمده).
این نامه به امضاء سرتیپ مشیری رئیس اداره عملیات ژاندارمری کل کشور به وزارت کشور نوشته شده و اسامی مسئول فرهنگ آن نواحی و چند نفر از اشخاص سرشناس سیاه خاله سر را ذکر نموده که سکه های مکشوفه را حیف و میل نمودنده اند که نگارنده از ذکر نام نامبردگان صرفنظر می نماید و نامه دیگری را درباره سرنوشت سکه ها منعکس مینمائیم.
(وزارت فرهنگ-اداره کل باستانشناسی).
شماره ۲۵۴۳/۳۷۰۹۰-۱۷/۱۱/۱۳۲۵
به وزارت کشور.
عطف به نامه شماره ۷۵۱۳-۴/۱۰/۱۳۲۵ موضوع سکه های مکشوفه در سیاه خاله سر گیلان اطلاع میدهد چهر عدد از سکه های مکشوفه توسط اداره فرهنگ گیلان به این وزارت خانه و اصل و بر طبق مقررات قانون و آئین نامه عتقیات درباره آنها عمل شده است نسبت به ۷ عدد دیگر دستور داده شد که پس از بدست آمدن با تنظیم صورت جلسه بین کاشفین آن تقسیم نمایند).
با توجه به موارد بالا به ظوری که ملاحضه میشود از یک کوزه مسکوک نقره تاریخی فقط ۴ عدد به اداره کل باستانشناسی رسیده و بقیه حیف و میل و به تاراج رفت.
اماکن افتصادی در سال ۱۳۶۷ شمسی.
بانک ندارد-نانوایی یک باب بقالی ۴ باب-قهوه خانه ۲ باب-آرایشگاه ۲ باب-تعمیرگاه موتورهای کشاورزی یک باب-کارخانه برنجکوبی ۲ باب.
منبع:کتاب تاریخچه بندرانزلی جلد اول نوشته عزیز طویلی صفحات ۸۵۵ الی ۸۶۰
بازدید : 46 بار , ارسال شده در : ۱۷م فروردین,
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای گورج ازتوابع املش
روستای گورج ازتوابع املش یکی از شهرستانهای گیلان بوده و از دورترین روستای املش می باشد.از چند مسیر میتوان به این روستارسید یکی ازراه رحیم اباد -گرمابدشت -شوک- ملکوت - موسی کلایه- کلامرود- گورج.ودیگر ازراه سیاهکل- اسپیلی- چاکرود- مو سی کلایه- کلامرود- گورج.از دیرباز این روستا مهد علم وتمدن بوده وعلمای بسیاری درزمینه های دینی .پزشکی و...در حداجتهاد ودکترا تقدیم این مرزو بوم نموده است .بی شک باید از مادران این خطه تقدیر وتشکر نمود که با سعه صدر وپاکدامنی فرزندانی موفق تحویل جامعه بشریت نموده اند......
گورج و سیزده بدر
سیزده بدر گورج بودیم سبزه زارها وجنگل انبوه همراه با اثار تاریخی واجتماع خانواده ها درصحرای بانو کیا صفای خاصی به سیزده بدر داده بود اما حیف که این طبیعت زیبا با دست بشر رو به نابودی است
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>روستای چاخانسرسیاکلرود
دهی است از دهستان سیاکلرود از شهرستان رودسر.مشروب از نهر سیاکلرود.اقامتگاه سید ظهیرالدین مرعشی مولف کتاب تاریخ گیلان ودیلمستان بوده است.گمان میکنم نام اصلی((چاخوان سر))باشد چاه خو کسی است که در یافتن منابع آبهای زیر زمینی تخصص دارد.
</b>

[M.A.H.S.A]

<b>معرفی روستای تی تی پریزادلاهیجان
معرفی روستای تی تی پریزادلاهیجان
دهی است بخش رودبنه شهرستان لاهیجان چنین می نماید که نام از بانویی گرفته است.
</b>

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای لسکوکلایه استانه اشرفیه
تاریخچه لسکوکلایه بزرگ
در سیصد سال پیش مکانی که حال به اسم لسکوکلایه خوانده میشود و جایی در دل ایران باز کرده مکانی برای تفریح ماهیان دریا خزر بوده بله اینجا سیصد سال پیش جزء دریای خزر بود و ظاهر این روستا به شکل امروزی نبود و پر از اب برکت خزر بوده بعد گذشت چند سال خشکی و تغییرات جوی کم کمک خاک لسکوکلایه پدیدار شد و کشتی های روسی در کنار این خاک مقدس پهلو گرفتن و لسکوکلایه شد بندر روسی با توجه به آب و هوای روسیه که نسبت به ایران سردتره و نا مطلوب بود روسها تمایل پیدا کردن که در این منطقه سکونت کنند با توجه به رفت شد زیاد روسها در این منطقه و بازار های روسی (نه به شکل امروزی) شکل گرفت و روسها در لسکوکلایه سکنا گذیدن و طی سالها با زبان ما آشنا شدن و با گذشتگان ما پدر بزرگان و مادر بزرگان ما وصلت کردن و حال نسل ما از یه سو از آن نسل می باشد البته هنوز از روسهای قدیم کم بیش در اینجا دیده میشود که کاملا به زبان روسی مسلط میباشند و از گذشته ها نقل میکنند .
البته چند مورد دیگر هم در مورد اسم لسکوکلایه گفته میشه که بعد تعریف خاطرات پدران همه اتفاق نظر دارن که به دلیل این که روسها در اینجا سکنا گذیده بودن به روسکو کلایه معروف شده که بعد ها به اسم لسکوکلایه به ثبت رسیده و حال یکی از بزرگترین روستاهای گیلان به پنج هزار جمعیت ساکن و نزدیک به سه هزار مهاجر به شهر سری در ایران بلند کرده .
این روستا با افرادی که تحویل جامعه و جهان داده به حق که حقش در کل جهان خورده شده ...
اگر اطلاعات بیشتری در مورد لسکوکلایه بزرگ میدونید خوشحال میشم در بخش نظرات ذکر کنید
طرح جامع لسکوکلایه
لسکوکلایه یکی از روستا های بزرگ شهرستان آستانه اشرفیه میباشد که در فاصله 18 کیلومتری شمال غربی شهر آستانه قردارد ، و روستاهای هم جوار آن عبارتند از:
از شمال لب دریا لسکوکلایه ، ازمشرق دهستان دهکا روستای ششکل از جنوب شرقی لشکام واز جنوب روستای سوخته کوه ولبشکا واز مغرب وجنوب غربی سالکده و اشمان دهکا.
لسکوکلایه از چه زمانی وچرا به این نام نامیده شد؟ کسی به درستی خبر ندارد ک،ولی با جستجو از افراد مختلف وقدیمی مطالبل زیر شنیده شدت:
آقای مجید دانش آراسته(دبیر دبیرستانهای رشت )میگفت: " لس"از زمان قدیم به "چانچو"(وسیله حمل بار انفرادی )میگفتند و کلایه هم به نام محل است.
هم میگفت شنیدم که در زبان روسی به نوعی ابزار ماهیگیری " لس " گفته می شد که مردم این منطقه بیشتر از آن وسیله در صید ماهی استفاده میکردند.
اقای حس محمدی میکفت : من از قدیمی ها شنیدم که چون در قدیم رسوبات سفید رود ، این منطقه را پوشانده بود و به صورت زمین لس (شل) در امده بود شاید به همین جهت لسکوکلایه میکفتند . هم او گفت شاید به علت فراوانی کونوس (ازگیل) قبلاً"کونوس کلایه" بوده و کمکم به لسکوکلایه تغییر کرده
در هنگام تحقیق ،در مصاحبه ای از استاد محمد مطلق زاده از نام لسکوکلایه پرسیده شد ایشان گفتند که در زمان قدیم رونق پرورش کرم ابریشم در منطقه لس یا لاس یا لاه به معنی کرم ابریشم است .که به معنی در هم آمیخته بعضی از روستا مثل بسکوکلایه ،لسکو،، لاهجان و یا لاهیجان .
از دکتر کریستین برو مبرژه استاد دانشکاه فرانسه که حدود 20 سال تحقیق وسیع در مورد گیلان از اسم لسکوکلایه پرسیدیم که ایشان نیز به اسم کرم ابریشم اشاره کردند
جمعیت لسکوکلایه در سر شماری مسکن سال 1375 تعداد خانوار : 692 جمعیت 2410 نفر تعداد مرد :1203 تعداد زن :1207
البته قابل ذکر است که بعد گذشت حدود 12 سال از این آمار تقریباً به دو برابرای آمار رسیده .
این روستا از حدود 200 تا 250 سال پیش (به گفته آقای جواد قاسمی از مسن ترین افراد لسکوکلایه )به این اسم خوانده میشود
به گفته آقای حسن محمدی که در زمان جوانی خود از مرحوم علیجان فلاح دوست شنیده است لسکوکلایه از جنوب تا شمال هفت محل بوده جنوب از طالب آباد شروع میشده و از" تازه چای " که شمال بوده ختم میشده .
آقای جواد قاسمی این گفته را تایید میکند که در قدیم کشتی های روسی برای تخلیه بار در" تازه چای" پهلو میگرفتن .
درود خانه فعلی کنار جاده لسکوکلایه در قدیم قابل کشتیرانی بود و کشتی ها تا پایین محله لسکوکلایه برای تخایه بار پهلو میگرفتن .
برای بیشتر روشن شدن از تازه چای و موسی چای به یکی از قدیمی های کیاشهرکه اصل نسبش به لسکوکلایه بر میگردد رفتیم و سوالهایی کردیم .
حاج رحمان مرامی چنین گفت که: در زمان تشکیل شیلات کیاشهر بعلت تغییر مسیر سفید رود از روستای فعلی "دهنه سفید رود " به تدریج دهانه آن به لب دریای لسکوکلایه (تازه چای) و سپس در منطقه دوازه بهمن فعلی کیاشهر قرار داشت که منجر به تاسیس اسکه شد در دهانه فعلی شخصی به اسم موسی باعث اتصال رود به دریا شد به همین جهت این محل به موسی چای معرف شد چایبه زبان ترکی رود یا رودخانه واز اینجا معلوم ئشد که روس ها و ترکها موسی چای وتازه چای را انها بنا کردن.
لسکوکلایه تا سال 1359 از روستا های لاهیجان به حسا ب می امده ودر سال 1369 جزو شهرستان آستانه اشرفیه شد و طی تقسیمات کشوری از روستاهای بخش کیاشهر شد .
برخی از امکانات این روستا
مسجد جامعه : که تنا قبرستان فعلی لسکوکلایه و بقعه متبرکه آقا سید محمد در حیات آن واقع است
مرکز بهداشت درمانی لسکوکلایه (تاسیس 1350)
شرکت تعاونی روستایی ساحل (1352)
مرکز مخابرات لسکوکلایه (1374)
چهاز بابا مرکز آموزشی برای دوره های ابتدای دخترانه وپسرانه به صورت جداکانه .
پنج دستگاه کارخانه بر نجکوبی فعال .
خانه بهداشت (تاسیس 1361)
دفتر پست لسکوکلایه(تاسیس 1373 )
پایگاه مقاومت سید شهدا و کتاب خانه شهید مطهری .
جاده آسفالت (1370)
برق سراسری (1358)
لازم به ذکر است مرغوبیت برنج آستانه اشرفیه مدیون به لسکوکلایه هست بوده و خواهد بود .
به قل از جواد قاسمی کد خدایان این محل از گذشته مرحوم کربلایی طاهر بوده و پس از آن حاج حسن حیدری مباشر ارباب و مرحوم زکریا حیدری کدخدا و حاکم محل بودند. پس از آنها حاج یوسف علی حسین پور، کربلایی حسین اکبری ، مرتضی نقدی پور و حاج قاسم شفیعی سالها در این محل کدخدا و قدرت مطلق محل بوده اند

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای سورکوه
روستای سورکوه درمسیرجاده بخش شلمان به شهرستان املش درشرق استان گیلان قرار دارد.این روستایکی از بزرگترین روستاهای منطقه املش است که شغل اکثریت مردم کشاورزی وکشت برنج است ودرکنار آن تعداد کمی از کشاورزان به کار دامداری و پرورش کرم ابریشم اشتغال دارند.
روستای سورکوه درمسیرجاده شلمان به املش درشرق امی استان یعنی استان گیلان قرار داره و ویشتر آدمون امی روستا کشاورز هیسن وبرنج کاری دارن و یه تعداد کمی هم گاوداری و نوغان پرورش دنن.
روستای سورکوه در قبل از انقلاب دارای مدرسه ابتدایی وراهنمایی بوده است.
این روستا جدیدا دارای دبیرستان شبانه روزی هم شده است که البته برای مردم روستا ودانش آموزان آن قابل استفاده نیست.این روستا دارای آب لوله کشی بهداشتی،شرکت تعاونی کشاورزی،خانه بهداشت و بهزیستی است و از نعمت گاز وتلفن هم برخوردار است و دارای کارخانه شالی کوبی هم است.
امی روستا هم مدرسه ابتدایی و هم مدرسه راهنمایی داره و البته یدونه دبیرستان شبانه روزی هم تازگی امی روستا مین افتتاح ببو که متاسفانه محصلان امی روستا نتونن از اون استفاده بکنن.امی روستا دارای آب لوله کشی بهداشتی و شرکت تعاونی روستایی و خانه بهداشت وبهزیستی داره وگازو تلفن وکارخونه برنج کوبی هم داره.

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای امیرمحله رودسر
تاریخچه روستای امیرمحله
ایرمله ir,malle
به استناد واژه کهن اوستایی "آایر" یا "آیر" که "آری" نیز آمده در پهلوی eran ودرهخامنشی airya و سپس با اندک تغییری به صورت "ایر" درآمده با پسوند "الف ونون"مکان_مثل "ان" بعد از واژه گیلان _گیل_ان گیلان بهمعنی مکان قوم گیل _ایران یعنی سرزمین ایر یا آریا شده و انتقاد کسروی از برخی ترجمه کنندگان که به اغلبآرین را به همان_حال نسبت زبان فرانسه به فارسی در آورده اند صحیح آن را"آری"یا "ایر" دانسته. می توان ایرمله را مرکب از دو واژه "ایر" به اضافه ــمله=محله_کوی_شهرو... آن را سکونتگاه دسته ای از آریایی های مهاجری که درپایان سومین هزاره پیش از مسیح... به کشور کوهستانی ایران آمده اند .دانست.وجود لوله های بزرگ سفالین و آجرهای قالب بزرگ در مکانی به نام "ایردیج"که باید "ایردز"دز یا دژ آریایی باشد در حوالی دو روستای "ایزدین" و "ریسن" قرب جوار"ایرمحله" نیز از نشانه های قدمت این مکان می تواند باشد.

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای اینی رودسر
به نام خدا
کلمه ای به نام مهاجرت را بار ها همه ی ما شنیده ایم ودر وبلاگ های مختلف از جمله وبلاگ روستاهای اینی‌ ،وربن،برمکو،ایرمله،ریاپ و… . دیده ایم و خوانده ایم وباید بگویم که کلمه ی مهاجرت برای ما روستاییان کلمه ی آشنایی است. سال های زیادی می گذرد که مهاجرت جوانان از روستا به شهر شروع شده و ادامه دارد.
چرا مهاجرت؟
به چند دلیل مهم برمی گردد. اول از همه باید بگم که امکانات کم است ویا اصلا وجود ندارد. در روستای ما اینی و همجوار مانند روستاهای وربن سورتله،توسچالک،شاهیجان،بر مکو ،ایرمله،ریاپ و… امکانات خیلی کم است .
در روستای ماامکانات وجود ندارد یا خیلی کم است ، اول از همه کار، دوم جاده،سوم خانه بهداشت و چهارم مدرسه خوب و . . .
کار:
غیر از کار کشاورزی کار دیگه ای نیست .کار کشاورزی هم بعلت کمبود آب ودر واقع خشکسالی مردم استقبال نمیکنند.
جاده:
جاده ای که ما در روستای اینی وچند روستای دیگر مانند وربن ،سورتله داریم به
جرات می توانم بگویم که شاید چند ماه تابستان این جاده قابل استفاده باشد اون
هم فقط با ماشینهایی مثل جیپ . . . و با اولین بارندگی جاده قابل استفاده نیست.
خانه بهداشت:
روستای ما با اولین خانه بهداشت چندین کیلومتر فاصله دارد.
مدرسه ابتدایی:
مدرسه ابتدایی که بعضی مواقع به علت کم بود معلم تعطیل است. مدرسه راهنمایی که اصلا نیست.
باید بگویم که اگر یک سوم این امکانات راکه در شهرها هست ما روستایان اشکور،روستاهای اینی ،وربن سورتله،برمکو،توسچالک ،شاهیجان و ... داشته باشیم هیچ موقع این همه جوانان خودشان را دور از وطن و آواره ی غربت و دور از خانواده پدر و مادر نمی کردند وبا همه مشکلات همچون نداشتن خانه و مستاجر بودن درشهرها در همان روستا ها زندگی می کردیم.
بارها و بارها به مسؤلین مربوطه شهرستان رودسربرای جاده،خانه بهداشت ،مدرسه و ... مراجعت کرده ایم ولی تا به حال هیچ نتیجه ای نگرفته ایم .
این مقدمه کوتاه که در بالا خواندید باید بگویم که رشد مهاجرت در روستا های اشکورات شهرستان رودسر همچون روستای اینی و همجوار از جمله وربن سورتله توسچالک،شاهیجان،ایرمله،بر مکو،ریاپ و... خیلی زیاد شده است.
آماری که بنده با پسردایی عزیزم مسعود حسن زاده که خود ما از جمله مهاجرت کننده ها هستیم از روستای اینی در آورده ایم که به عرض شما می رسانم.
آمار کل روستای اینی 1۰5 خانوار است که در حال حاضر 34 خانوار در روستا زندگی می کنند وبقیه در شهر ،جمع کل نفرات در روستا در حال حاضر151 نفر است که 78 نفر آقا و 73 نفر خانم هستند
10خانوار، هم در شهر زندگی می کنند و هم در روستا. یعنی پاییز و زمستان در شهر و بهار و تابستان در روستا هستند. 16 خانوار قبل از سال 1374 از روستامهاجرت کرده اند و شاید سالی یک بار سری به وطن بزنند.
ولی 45 خانوارهم از سال 1374 به بعد به شهر برای کار مهاجرت کرده اند که رشد قابل توجه ای است
از مسـؤلین تقاضا داریم که بیشتربه روستا و روستایان رسیدگی کنند تا اینقدر رشد مهاجرت نداشته باشیم.

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای کویه سفلی
1-موقعیت جغرافیایی:
این روستا در فاصله پنج کیلومتری جنوب شهرستان رودسر از توابع استان گیلان قرار دارد. روستایی زیبا و سرسبز مانند اکثر روستاهای شمال کشور عزیزمان ایران . کویه سفلی از شمال به مزارع برنج و روستاهای ناصرسرا ومرداب بن ، از جنوب به باغات چای و روستاهای کویه علیا ، شکرکش محله و بازکل ، ازشرق به روستای لشکاجان سفلی و از غرب به روستای کرفستان منتهی می شود. این روستا علاوه بر باغات چای و مزارع برنج ، دارای بیش از 5 هکتار فضای سبز می باشد که در مجاورت رودخانه کیارود( که از این روستا می گذرد ) قرار دارد.
2- جمعیت :
بر اساس آخرین سرشماری ، این روستا دارای 109 خانوار و 507 نفر جمعیت می باشد .
3- امکانات رفاهی روستا :
کویه سفلی از برق ، تلفن و گاز بهره مند است . همچنین بعد از ایجاد شوراها و دهیاری ، نام گذاری کوچه ها و معابر با نام شهدا ، کد و پلاک پستی منازل ، نصب تابلوی ورودی روستا ، چراغ معابر ، پل سازی در کوچه ها و ... انجام شده است . در ضمن با تلاش دهیار محترم روستا ، قرار است به زودی سند مالکیت منازل روستا صادر و به اهالی روستا تحویل گردد .
4- اماکن مذهبی :
این روستا دارای یک مسجد به نام 14 معصوم (ع) است که اخیرا" بازسازی شده و فضای فیزیکی آن گسترش قابل توجهی کرده است . همچنین امکاناتی نظیر وضوخانه بهداشتی وکفشداری به آن اضافه شده است .
کویه سفلی دارای دو زیارتگاه نیز می باشد : بقعه آقا سید نصیر علی کیا در مجاورت مسجد وآرامگاه بانوحنیفه که قدمت زیادی دارند .
5- فضای آموزشی:
روستا دارای یک مدرسه ابتدایی به نام امام موسی صدر است که تاسیس آن به سالها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی برمی گردد. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ، باز سازی و به تعداد کلاسهای آن افزوده شد .
6- فضای ورزشی :
فضای سبز مجاور رودخانه کیارود به مساحت 2000 متر مربع به عنوان فضای ورزشی روستا استفاده می شود و دو تیم فوتبال شهدای کویه سفلی و دهیاری در آن به ورزش می پردازند .
7- اماکن اقتصادی :
برنج کاری مهمترین فعالیت اقتصادی روستا را تشکیل می دهد . که در 70 هکتار مزرعه برنج مکانیزه شده انجام می شود . چای کاری مقام دوم فعالیت اقتصادی روستا را از آن خود کرده است . مساحت باغات چای روستا ، بالغ به 42 هکتار می باشد .
دو واحد مرغ داری به ظرفیت تولید 25 هزار قطعه مرغ ، یک کارخانه چای سازی 5 طبقه،یک کارگاه تیرچه و بلوک سازی و نیز یک واحد کارخانه شالی کوبی ، دیگر اماکن اقتصادی روستای کویه سفلی را تشکیل می دهند .
8- اماکن بهداشنی درمانی :
این روستا دارای خانه بهداشت بوده که زیر نظر مرکز بهداشتی درمانی لشکاجان به فعالیت مشغول می باشد .

[M.A.H.S.A]

<b>روستای " دشتک " dashtak"رودسر
معرفی روستای " دشتک " dashtak"رودسر
از توابع دهستان شوئيل بخش رحيم آباداشکورات شهرستان رودسر
روستای دشتک، آبادی کوچکی بر قطعه زمینی هموار و با شیب نسبتاً تند، بر کمرکش کوهی در فاصله حدود 5 کیلومتری غرب روستای شوئیل واقع گردیده اسـت که با " ک " تــصـغیر به مـعنـی " دشت کوچک" تعریف می گردد.
به عبارت دیگر اولیه خانه ای که در روستای مذکور بنا گردید، در جلوی آن دشت کوچکی واقع شده بود که به همین دلیل، آن آبادی را " دشتک" به معنی دشت کوچک نامیده اند، زیرا ساير قسمت زمین های روستا دارای شیب تند دارد .
معرفي و موقعيت جغرافيايي روستاي دشتك:
روستاي دشتك ،يكي از روستا هاي بسيار محروم دهستان شوئيل ،بخش رحيم آباد ،شهرستان رودسر ، استان گيلان مي باشد.
محدوده جغرافيايي حوزه روستاي دشتك از شمال و غرب به حوزه روستاي زراكي ،از جنوب به حوزه روستا هاي تلابنك و تازه آباد واز مشرق به حوزه روستاي شوئيل (مركز دهستان شوئيل )متصل وفاصله روستاي دشتك تا مركز دهستان و روستاي شوئيل حدود 5 كيلومتر مي باشد.
براساس اعلام سازمان مديريت و برنامه ريزي استان گيلان در سال ۱۳۸۳،دهستان شوئيل مشتمل بر تعداد56آبادي، 951 خانوار و 4339نفر جمعيت است.
تاریخچه:
براساس بررسیهای بعمل آمده، قدمت روستای دشتک تقریباً به سالهای 1150 هجری شمسی بر می گردد. اولین فردی که منطقه مورد نظر را بعنوان آبادی، فعال و محل سکونت خود انتخاب نمود، شخصی بنام " علی عسکر" بوده است .
بر مبنای مصاحبه با ریش سفیدان و پیران محل و اظهار نظر آنها، علی عسکر از اهالی شهر تنکابن استان مازندران بوده که پدر ایشان دارای 4 فرزند پسر بود . بنا به اوضاع و اقلیم آن زمان و دلایل خاص منطقه، یکی از برادران علی عسکر در همان شهر تنکابن، دیگری در روستای کلرود ازدهستان اشکور علیا و سیارساق ییلاقی،سومی درمنطقه تله سرروستای رومدشت(فرزندان آن با شهرت رستم پورمعروف هستند) و چهارمی نیز بنام " علی عسکر" روستای فعلی دشتک را بعنوان محل سکونت خود انتخاب نمودند .
شایان ذکر است که روستای دشتک و سایر روستای اطراف که به منطقه اشکور معروف است، قبل از سالهای 1338 از توابع شهرستان تنکابن استان مازندران بوده ، بطوریکه در شناسنامه اهالی قدیم روستای مذکور، صادره از تنکابن می باشد و این موضوع گواه این مطلب است .
در سال 1338 شهرستان رودسر از شهرستان لاهیجان انتزاع گردید که در آن زمان قسمت اعظمی از منطقه اشکور از جمله روستای دشتک، جزء توابع رحیم آباد شهرستان رودسر بحساب آمد.
انشائ اله در آينده بيشتر با روستاي محروم دشتك، مشكلات ، جوانا ن افتخار آفرين و مردم سخت كوش اين ديار آشنا خواهيد شد.
دست ياري را بسوي همه مي طلبيم و بسيار خوشحال خواهم شد كه مارادراين زمينه كمك می نماييد.
</b>

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای آق اولر شهرستان تالش
روستای باستانی و ییلاقی آق اولر در ۳۵ کیلو متری غرب شهرستان تالش و در ارتفاع ۱۱۰۰ متری از سطح در یای آزاد با طبیعتی بکر و دست نخورده، دره های عمیق، مراتع وسیع و سر سبز ، کو ه های بلند بر افراشته و چشمه های زلال و پر آب معدنی از جایگاه ممتازی برخوردار است.
دیوار خانه های روستایی آق اولر اغلب به رنگ سفید است و پنجره های آن به رنگ آبی رنگ آمیزی شده و بام خانه ها گاه با سفال قرمز و گاه با تخته های حاصل از چوب های جنگلی که در اصطلاح محلی به آن ها ” لت “می گویند، پوشش داده شده است
گور ستان های باستانی منطقه آق اولر منطقه که در سال های اخیر از دل خاک سر بر آورده اند، شناسنامه قوی و معتبری برای این منطقه محسوب می شود ،این گو رستانها متعلق به نیمه دوم هزاره دوم قبل از میلاد می باشد و آثار مختلفی مانند ابزار آلات زندگی روز مره ، سلاحهای جنگی و سائل تزئین و زینت و… از آنها یافت شده است.
غیر از این گو رستان های باستانی، سه بنای معماری متعلق به دوران قاجار نیز در منطقه به چشم می خورد که یکی از آن ها کاخ ضرغام السلطنه (سردار امجد)،حاکم منطقه بوده، که اکنون در حال مر مت است و بعنوان پا یگاه سازمان میراث فر هنگی و گر دشگری در نظر گرفته شده است.
کاخ ییلاقی ضرغام السلطنه (سردار امجد)یاز سه قسمت تشکیل می‌شد که عبارتند از : ۱- خان نشین که محل استقرار خان و خاندان و نزدیکانش بود.۲- قراول خانه که محل استقرار نظامیان بود.۳- اصطبل کاخ مزبور در دوران اوج نهضت مشروطیت به دست مشروطه طلبان به آتش کشیده شد و بازسازی آن توسط سازمان جهانگردی و میراث فرهنگی استان گیلان از مدتی پیش آغاز شده است.
این کاخ در منطقه ییلاقی آق اولر شهرستان تالش قرار دارد و از نظر مناظر طبیعی و موقعیت جغرافیایی وضعیت ویژه‌ای در جذب گردشگر دارد.
خانه ییلاقی دیگر، حمام آق اولر که با یک معماری منحصر بفرد ساخته شده است .
کاخ ییلاقی ضرغام السلطنه ( سردار امجد ) در روستای آق اولر تالش
مولف: داوود خانی خلیفه محله

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای داماش رودبار
نگین آب وگل سوسن چلچراغ درروستای داماشِ رودبار
مقدمه
گردشگری ازمهمترین فعالیتهای انسان معاصراست که همراه بابه وجودآوردن تغییراتی شگرف درسیمای زمین ،اوضاع ---------- ،اقتصادی،فرهنگی ،منش وروش زندگی انسانهارادگرگون ساخته ودرسالهای اخیربه عنوان راهکارجدیدی برای رهایی ازشرایط گوناگون ازجمله فقر،بیکاریو..می باشد.
گردشگری سرمایه ای ارزشمند است که می توان با صرف هزینه معمول آغازین، بهره وری پر سود دائمی را از آن انتظار داشت.هرچند گردشگری صنعتی پایدار است بر طبق آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی جهانگردی، در فاصله سال های 1950 تا 2005 گردشگری بین المللی، شاهد رشد فزاینده ای شد و حجم اقتصادی آن از 1/2 میلیارد دلار آمریکا، به بیش از 622 میلیارد دلار افزایش یافت. همچنین گردشگری در سال 2007 توانسته است 10/3 درصد از تولید ناخالص ملی جهان را به خود اختصاص دهد.
در همان سال وضعیت ایجاد اشتغال در این صنعت با حدود 234 میلیون شغل، به بیش از 8/2 درصد از کل شاغلان به کار در سطح جهان ارتقا یافت. اهمیت اقتصادی صنعت گردشگری و سفر همچنان با افزایش وسیع تعداد مسافران از 25 میلیون نفر در فاصله سال های1950 به783 میلیون در سال 2006 با میانگین رشد سالانه آن بالغ بر 5/6 درصد افزایش یافت.
بر طبق همین گزارش ها، رشد گردشگری در بسیاری از کشور های در حال توسعه، منبع تولید درآمد و مشاغل تازه ای شد. این صنعت همچنین نتایج مثبت غیر مستقیمی در برداشت که دولت ها را به گسترش و ایجاد زیر ساخت های مناسب برای ارتقای این صنعت تشویق می کرد. و با شتاب جهان به سوی زندگی ماشینی، اهمیت خود را در زندگی فردی و اجتماعی بشر نمایان می سازد.
گردشگری روستایی
گردشگری روستایی منبع با ارزش اشتغال زایی و ایجاد در آمد است و می تواند وسیله مهمی برای توسعه اجتماعی- اقتصای جوامع روستایی باشد و در بسیاری از کشورها با سیاستهای کشاورزی در ارتباط است و غالباً وسیله ای در جهت حمایت از محیط زیست و فرهنگ روستایی می باشد بنا براین می تواند نقش اساسی در توسعه و حفظ روستا می باشد.(ریچارد و شارپلی، 1380،ص 8)
گردشگری روستایی می تواند به ازدیاد سرمایه های جغرافیایی، کیفیت مناظر طبیعی و حفظ فرهنگ روستایی کمک کند. وجود برخی معضلات مانند میزان زاد و ولد بالا، کمبود آب و خاک، کمبود منابع اشتغال و درآمد روستاییان و در وضعیت موجود نیز بیکاری و مهاجرت نیروهای فعال به شهرهای بزرگ، کمبود و نارسایی امکانات و خدمات زیر بناهی و رفاهی، بهداشت و غیره موجب شده است تا روستاها با توجه به تغیر و تحولات امروزه از هدفهای توسعه انسانی عقب مانده و جهت رسیدن به سطحی مطلوب از توسعه نیازمند برنامه ریزی های کاربردی و کارآمد باشند.
بنابراین همسو بودن، در یک راستا قرار گرفن گردشگری روستایی و توسعه روستایی موجب می شود بحث بازنگری در فراهم نمودن هر چه بهتر زمینه های افزایش پتانسیل گردشگری و کیفی نمودن عوامل زیربط در نتیجه ساماندهی نواحی روستایی مورد توجه پژوهشگران، کارشناسان، مسئولان برنامه ریزی و خط مشی گذران کشور قرار گیرد.
گردشگری روستایی یکی از زمینه های نسبتاً موثر در توسعه روستایی است که میتواند فرصتها و امکاناتی را بویژه برای اشتغال و درآمد روستایی فراهم سازد و نقش موثری در احیاء و نوسازی نواحی روستایی ایفا کند. نقش و اهمیت گردشگری در فرآیند توسعه روستایی در بسیاری از کشورها به اثبات رسیده هم اکنون گردشگری روستایی به عنوان صنعتی که بالقوه دارای پایداری است قلمداد می شود.(محمدرضا،1383ص 264)
موقعيت و تاريخچه
روستاي داماش از توابع بخش عمارلو شهرستان رودبار، با مختصات جغرافيايي 49 درجه و 48 دقيقه طول شرقي و 36 درجه و 44 دقيقه عرض شمالي، در 48 کيلومتري جنوب شرقي رودبار و 130 کيلومتري رشت قرار دارد.
اين روستا از شمال به روستاي صيقلي ده، از جنوب به اراضي مرتعي و روستاهاي گزنه چاک و قوشلانه، از شرق و از غرب به اراضي جنگلي و مرتعي محدود مي‏شود. آب و هواي آن در نيمه اول سال معتدل در نيمه دوم سرد است.
روستاي داماش از سطح دريا، در حدود 1750 متر ارتفاع دارد و ميزان بارندگي ساليانه آن 850 ميلي‏متر گزارش شده است.
تا چند دهه پيش، روستاي داماش ييلاق مردم جيرنده فاراب بود که امروزه به سکونت‏گاه دائمي تبديل شده است. آب معدني چشمه داماش و گل سوسن چلچراغ، دو عامل مهم اشتهار اين روستاست. فصل رويش و شکوفايي گل زيباي سوسن چلچراغ در اواخر بهار و اوايل تابستان است.
مردم روستاي داماش به زبان تاتي سخن مي‏گويند، مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند.
الگوي معيشت و سکونت
در سال 1385، جمعيت روستاي داماش 1000 نفر گزارش شده است.
درآمد اکثر مردم روستاي داماش از فعاليت‏هاي باغداري، دامداري و پرورش طيور تأمين مي‏شود. گروهي از مردم در امور خدمات و صنايع دستي فعاليت مي‏نمايند. روستاي داماش، در يک محدوده کوهستاني استقرار يافته و فاقد اراضي هموار براي کشت محصولات زراعي است؛ از اين رو بيشتر فعاليت‏هاي مردم اين روستا بر دامداري متمرکز گرديده و محصولاتي از قبيل حبوبات و سيب‏زميني و پياز نيز در آن به عمل مي‏آيد. فندق و گردو از محصولات سردرختي آن است.
از سوي ديگر، بسته‏بندي چشمه آب معدني، موجبات اشتغال تعدادي از مردم روستا را فراهم آورده است. عمده‏ترين فعاليت‏هاي خدماتي روستا، پذيرايي از مسافران و گردشگران در نيمه اول سال است. زنان روستا نيز، در فصل زمستان با بافتن جوراب و گليم در تأمين هزينه‏هاي خانوار روستايي نقش بسزايي ايفا مي‏کنند.
روستاي کوهستاني داماش با بافت مسکوني متمرکز گرداگرد چشمه آب معدني داماش گستردش يافته است؛ به عبارت ديگر چشمه عامل اصلي شکل‏گيري اين روستا است.
واحدهاي مسکوني در روستاي داماش، به دو بخش سنتي و مدرن تقسيم مي‏شود؛ خانه‏هاي سنتي به اقشار کم درآمد روستا تعلق دارد. خانه‏هاي نوساز متناسب با شغل و موقعيت اجتماعي احداث شده‏اند.
مصالح به کار رفته در ساخت خانه‏هاي سنتي غالباً چوب، گل، سنگ و خشت است. در حالي که در ساخت خانه‏هاي جديد از مصالح سيمان، گچ، آجر و تيرآهن استفاده شده است. سقف تمامي خانه‏ها شيرواني است که ضمن مقاومت در برابر بارندگي‏هاي شديد، زيبايي خاصي به روستا بخشيده است.
پيرامون روستا را ارتفاعات و بيشه‏زارهاي سلسله جبال البرز فرا گرفته‏اند و چشم‏اندازهاي بسيار زيبايي را پديد آورده‏اند. هر ساله، در فصول بهار و تابستان گردشگران بسياري به اين روستا سفر مي‏کنند.
چشمه آب معدني داماش داراي انواع املاح معدني کلسيم، منيزيم، سديم و پتاسيم است. شاخه‏اي از آب چشمه به حوضچه‏اي در مرکز روستا هدايت مي‏شود و مورد استفاده مردم روستا قرار مي‏گيرد؛ مابقي آن، از طريق بسته‏بندي در کارخانه آب معدني داماش به ساير نقاط کشور ارسال مي‏گردد.
گل سوسن چلچراغ از جمله گل‏هاي نادر و کميابي است که تاکنون، فقط در دو نقطه جهان شناسايي شده است؛ يکي در روستاي داماش و ديگري در منطقه لنکرن جمهوري آذربايجان.
اين گل زيبا نخستين بار توسط يک محقق انگلسي به نام «لدر بودي» کشف گرديد و در سال 1354، از طرف اداره کل محيط زيست استان گيلان زيستگاه اين گل کمياب به عنوان اثري طبيعي ملي به ثبت رسيد.
قامت این گل حدوداَ یک مترمی باشدوازآن جاکه گلهای آن به طرزخاصی به پایین برگشته است ،نام سوسن چلچراغ رابه خوداختصاص داده است.
در گذشته، در هفت نقطه روستا (در حدود شش هکتار) اين گل به عمل مي‏آمد، ولي متأسفانه امروزه، فقط در يک نقطه (در حدود دو هکتار) به عمل مي‏آيد و از طرف اداره محيط زيست شهرستان رودبار مورد حفاظت قرار مي‏گيرد.
هر ساله، در نيمه دوم خرداد ماه، هنگامي که سوسن چلچراغ به گل مي‏نشيند، از طرف سازمان محيط زيست يک روز به نام روز طبيعت و گلگشت تعيين مي‏شود و جشنواره باشکوهي در اطراف داماش برگزار مي‏شود؛ اهالي منطقه عمارلو با لباس‏هاي محلي زيبا در آن شرکت مي‏کنند و با شادي و نشاط به رقص و پايکوبي و انجام ورزش‏هاي بومي مي‏پردازند.
کشتي گيله مردي، طناب‏کشي، خرپشتک، چوب بازي (رقص چوب)، تيش بازي (نوعي بازي محلي، چرخ و فلک، هلولک، گلفا و دور بچرخان، شور خاصي به فضاي جشنواره مي‏بخشند.
همچنين در اين روز، بازارچه‏هاي محلي برپا مي‏شوند و نغمه‏هاي شورانگيز و ترانه‏هاي دلنشين روستايي با همراهي سازهاي ني، تنبک، تنبور، کمانچه و سنتور به گرمي جشنواره سوسن چلچراغ مي‏افزايند.
مردم روستاي داماش باورها و اعتقادات مشترک فراواني با ساير مردم استان گيلان دارند. آن‏ها اعياد ملي و مذهبي نوروز، فطر قربان و غدير را به جشن و سرور و ايام محرم و وفات و شهادت ائمه را به عزاداري مي‏پردازند.
پوشاک غالب مردم روستاي داماش همان لباس محلي است؛ پوشيدن لباس محلي به خصوص در مراسم و جشن‏هاي روستا مانند مراسم عروسي و جشنواره گل سوسن چلچراغ عموميت بيشتري يافته است.
صنايع دستي روستاي داماش مشتمل بر بافت جوراب و گليم است.
غذاهاي محلي روستاي داماش، شامل سياه قاتق يا فسنجان (ترکيبي از گردوي کوبيده، گوشت مرغابي يا انواع ديگر مرغ‏ها و گاهي گوشت قرمز، رب انار و غيره)، قيمه پلو و انواع کباب مانند کباب ششليک، کباب کوبيده، کباب برگ و کباب چنجه مي‏باشد که در خانه‏ها و رستوران‏هاي روستا تهيه و به مشتريان عرضه مي‏شوند.
دسترسي: اين روستا از طريق شهرهاي لوشان و رودبار با جاده‏اي مناسب و آسفالت قابل دسترسي است.

[M.A.H.S.A]

<b>روستای خاله سرا اسالم
منوگرافی روستای خاله سرا اسالم
موقعیت: خالَه سرا khālasәrā معروف به خالِه سَرا یکی از دهستا ن های بخش اسالم از توابع شهرستان تالش در استان گیلان است. مرکز اداری و تجاری آن بازارچه خاله سرا معروف به خاله سرا ۵۷ و۵۷ می باشد.خاله سرا از طرف شمال به دریای کاسپین ( خزر) ،از طرف جنوب به دهستان قله های رشته کوه تالش ، از طرف شرق به دریای خزر و دهستان دیناچال و از طرف غرب با خلیفه آباد همسایه است. این دهستان در گذشته بنا به شرایط ---------- خاصی که داشت دارای اهمیت خاصی بود ؛ اما امروزه این منطقه اهمیت گذشته خود را از دست داده است.
وجه تسمیه :
خاله سرا توسط اهالی به صورت خالَه سرا lasәrāākhتلفظ می شود. در محدوده دهستان خاله سرا در گذشته ها تا حال سه نقطه وجود داشته که به نام خاله سرا شناخته می شده است.یکی همین خاله سرا که امروزه به نام خاله سرا ۵۷ شناخته می شود. دیگری چند کیلومتر بعد از خاله سرا ۵۷ ( به طرف شهر تالش ) وبه نام خاله سرا ۵۹ شناخته می شود. سومین خاله سرا نیز روستایی ست که امروزه به نام خاله سرا و علی یَه سراaliyasәrā ( علیسرا) شناخته می شود.
در زبا تالش ( لهجه اسالمی ) خال khāl به نوعی سرخس گفته می شود . همان گیاهی که در تالشی جنوبی به خَرف kharf معروف است و در لهجه ناجی (یکی دیگر از لهجه های زبان تالشی که در منطقه محل سکونت ایل ناnā( ناو) رایج است) به صورت آلāL تلفظ می شود.واژه سرا sәrāنیز همان واژه سَرا در فارسی است که به معنای منزل و صحن وخانه و … کاربرد دارد.پس نامواژه خاله سرا یعنی سرایی( منطقه ای که ) که در آن جا گیاه خال زیاد می روید. البته در همه جای تالش خال به اندازه کافی می روید ؛ اما این که چرا این جا به خاله سرا معروف شده حتماً در گذشته ها دلایل دیگری هم داشته است. وشاید روزگاری در آن جا خال بیش از حد تصور می روییده است!
جمعیت :
بر اساس سرشماری بخشداری اسالم در سال ۱۳۸۲ دهستان خاله سرا دارای ۱۸۷۹خانوار و ۹۷۲۴ نفر جمعیت است.
روستاهای تابعه :
دهستان خاله سرا دارای ۱۶ روستای به عنوان روستاهای تابع خود است. این روستاها عبارتند از:
خاله سرا ۵۷ ( مرکز دهستان ) ـ پیرهرات ـ ویشَخسَه مَحله ـ لُمِرعُلیا ـ آهنگر محله ـ وزمَه بیجارـ سیاه عَلَم ـ علیسراـ میانده ـ لطئین ـ دیگه سرا ـ سیاه بیل ـ ملامحله ـ گتگسر ـ گیسوم ـ خاله سرا ۵۹
مختصری درباره روستاهای تابعه خاله سرا
خاله سرا۵۷(پینجاهَفت haft pinjā):
این آبادی به عنوان مرکز دهستان سالهاست که به ۵۷ ( به زبان تالشی پینجا هَفتhaft pinjā ) معروف است. علت نام گذاری این آبادی به نام ۵۷ به این دلیل است که چون در منطقه سه جا نام خاله سرا دارد ودو جای آن در کنار جاده تالش به انزلی قرار گرفته اند، نام آن دو مکان را با فاصله آن ها از بندر انزلی در نظر گرفته اند.که فاصله خاله سرا ۵۷ از بندر انزلی ۵۷ کیلومتر بود. دکتر مارسل بازن در کتاب خود با نام تالش منطقه ای قومی در شمال ایران به این مسئله اشاره کرده است و می نویسد رانندگان اتوبوس اردبیل به تهران چنان نامی را به آن جا داده اند.این آبادی بر اساس آمار ارائه شده بخشداری بخش اسالم دارای ۳۸۰ خانوار و ۲۵۰۰ نفر جمعیت است.
پیرهرات :
پیرهرات یکی از زیباترین روستاهای منطقه است. این آبادی نام خود را از نام زیارتگاهی که در آن جا وجود دارد گرفته است.این روستا و زیارتگاه آنجا در بین مردم به پیرَلات piralāt معروف است. pirāt هم نامی ست که خود اهالی بدانجا می گویند و این همان نام قبلی ست که این گونه خلاصه شده است.از زیبایی ها این روستا وجود یک اثر باستانی به صورت اتاقکی دایره ای شکل و با قطر حدود سه متر و ارتفاع حدود دو متر که سالهاست رو به ویرانی نهاده وبارها به وسیله دزدان آثار باستانی مورد تجائز و تخریب قرار گرفته وکسی نیست که فکری به حالش بکند. این اثر که به چلَّه خانَهčәllakhāna معروف است. این اثر متعلق به حدود هشتصد سال پیش است. در زیارتگاه این آبادی فردی به نام عبدالعزیز ابن عبدالغنی مدفون است. او اهل بخارا بود که ۲۲ سال در عراق و مصر به تحصیل علوم دینی مشغول بوده است. پس از پایان تحصیلات به قصد بازگشت به بخارا در اسالم ماندگار می شود . در محل حکومت حاکم منطقه که جهانگیر بوده است به زندگی وعبادت در بالای تپه مذکور می پردازد. او در سال ۷۰۰ ه.ق از دنیا رفت و در همان جا مدفون شد.( نگاه کنید به ویژه تالش ـ اردی بهشت ۱۳۷۲ ـ ضمیمه هفته نامه کادح ـ به کوشش علی عبدلی ـ مقاله پیر هرات ـ نوشته شهرام آزموده)سالها بعد یعنی حدود یک قرو اندی پیش نیز عارفی دیگر به نام عصام الدین معروف به حاج جان بابا که جد خاندان امینی وشیخ الاسلامی و مجیدی و … در اسالم است در آن جا دفن شد. از دیدنی های دیگر این روستا سنگ های منحصر به فرد تپه زیارتگاه پیر هرات است که سوسو می زنند. تپه زیارتگاه پیرهرات ۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. دیدن خاله سرا و دیگر روستاهای اسالم از آن جا زیبایی و لذت دیگری دارد که قابل وصف نیست. سَیجَلَه آولا sayjalaāvlā و جامبزرگ jāmbәzәrg ( جام بزرگ ) از دیگر زیارتگاه ها و اماکن مقدس روستاست. کافیرَه کاز kāfirakāz از دیگر دیدنی های روستاست که بنا به اعتقاد قدیمی های روستا صخره مذکور محل زندگی جمعی از کافران است که به خاطر نفرین شدن توسط اولیا ( عبدالعزیز بن عبدالغنی ) به سنگ تبدیل شده اند.بر اساس آمار بخشداری اسالم این روستا در سال ۱۳۸۲ دارای ۲۵۷ خانوار و ۱۳۲۲ نفر جمعیت بوده است.
دیگه سرا :
دییَه سرا diyasәrā که در نوشته های اداری و رسمی بدان دیگه سرا digesarāگفته می شود روزگاری یعنی تا سی چهل سال پیش مرکز اسالم بود. این آبادی که به سه بخش دَرخانَهdarkhāna ، یاهمان خانَه مَلَهkhānamala و ترکَه مَلَه ) tәrkamal ) ودییَه سراdiyasәrā تقسیم شده در گذشته ها دارای اهمیت خاصی بوده است.خوانین اسالم و خانواده های اشجعی اسالمی که بازماندگان حاکمان قدیمی اسالم اند در آن جا ساکن بودند.اما امروزه محل سکونت شان از رونق افتاده و دیگه سرا مثل همه روستاهای دیگر اسالم یک روستای معمولی ست. این روستا نیز بر اساس آمار بخشداری در سال ۱۳۸۲ دارای ۱۴۰ خانوار و ۷۴۵ نفر جمعیت است.
ویشَخسَه مَلَه:
این روستا که در ابتدای جاده پیر هرات قرار دارد دارای ۹۰ خانوار و ۳۷۲ نفر جمعیت است. ویشَه در زبان تالشی یعنی جنگل و ویشَه خس vishakhәs یعنی بیشه خواب. حال چرا نام این محل به محله بیشه خواب ها معروف و نام گذاری شده نمی دانم.
خاله سرا ۵۹ :
این روستا یکی از روستاهای منطقه است که در گذشته رواج خوبی داشته است ولی الان از وضع گذشته اش خبری نیست.این روستا هم که در کنار جاده تالش به انزلی قرار دارد دارای بازار چه کوچکی ست که چند دهنه مغازه دارد.گویا در گذشته ها در این بازارچه بانک صادرات شعبه ای داشته است. این روستا دارای ۱۲۰ خانوار و ۵۵۰ نفر جمعیت است.
وزمه بجار:
این روستا که نامش در منابع اداری و رسمی وزمَه بیجار نوشته می شود محل زندگی الله دهی ( الله ایج Allaij) ها است و به همین خاطر نامش را الله ده و الله ده محله و وزمَه بجار الله ده هم می گویند. در بین اهالی روستاهای منطقه به الله ایجَه مَلَهAllaijamala یعنی محله الله دهی ها معروف است.از آنجا که محل اصلی ساکنان این روستا در ییلاقات ییلاق الَّدیAlladi( الله ده) است به این نام شهرت یافته است. این روستا زادگاه و محل زندگی نویسنده این مطالب است.روستای وزمه بجار دارای ۱۳۰ خانوار و۷۶۰ نفر جمعیت است.این روستا خود دارای چند محله است که آرجَه مَلَهārәjamala( محله منسوب به آرجārәj که نام مردی بود که اکثر ساکنین این قسمت از محل فرزندان و نوادگان او هستند) ، کَفاینَه مَلَهkafāynamala( بالا محله) ، جیرنَه مَلَهjirnamala ( پایین محله)،یَوَرَمَلَه yavaramala (محله ای که در آن طرف رودخانه قرار دارد).مثل همه روستاها اهالی این محل با هم نسبت فامیلی دارند. بیش از نودوپنج درصد مردم سنی مذهب و بقبه شیعه مذهب هستند.این روستا دارای یک نانوایی ،یک باب خواربار فروشی و یک دکه چوبی فروش لوازم خواربار است. یک باب مدرسه ابتدایی پنج کلاسه است که دو سال پیش به بهره برداری رسیده است. مدرسه قبلی آن هم در سال ۱۳۶۰ به بهره برداری رسید که من در آن زمان کلاس چهارم را در آن خواندم و در واقع جزو اولین دانش آموزان آن مدرسه هستم.مدرسه قدیمی چهار کلاسه بود.ولی مدرسه جدید پنج پایه است.دارای خانه بهداشت ، لوله کشی آب از یک چاه عمیق واقع در روستا ، زمین فوتبال وراه آسفالته است.مردم به کار کشاورزی و دامداری مشغول هستند وبرخی نیز در کارخانه ها کارگری می کنند و عده ای به کارهای اداری و رانندگی و … مشغول هستند.
میانده :
این روستا از جمله روستاهای خاله سرا است که چند کیلومتری از بازار و در واقع مرکز دهستان فاصله دارد.دارای ۱۲۰ خانوار و ۶۵۰ نفر جمعیت استو یک باب مدرسه ابتدایی دارد.رودخانه خاله سرا از کنار آن می گذرد.
سیاه علم:
روستای معروفی ست که به خاطر وجود زیارتگاهش شهرت خاصی پیدا کرده است.مردم در روز عاشورا از کل منطقه اسالم به آن جا می آیند و در آن جا به عزاداری می پردازند.می گویند دارای علم منحصر به فردی است.این روستا دارای ۴۵ خانوار و ۱۴۰ نفر جمعیت است.
علی سرا :
از بازار چند کیلومتر فاصله دارد. بین اهالی به خالَه سرا( خاله سرا) هم شهرت دارد.دارای یک باب مدرسه ابتدایی است.۶۰ خانوار و ۲۸۵ نفر جمعیت این روستاست.
لَتَیین:
لَتَیین latayinیا لَتَه یینlatayinیا لَتَینlataynیا لَطَیینlatayinهمه نامهایی ست که به این روستا داده اند.دارای دومحله لتیین بالا و لتیین پایین است.دارای یک باب مدرسه ابتدایی است. ۸۰ خانوار و ۴۰۰ نفر جمعیت این روستا را تشکیل می دهند.
سیاهبیل:
سییا بیلsiyābil یا سیاهبیلsiyāhbil از روستاهای معروف خاله سرا و اسالم است. تعداد تحصیل کرده ها در این روستا بیش از سایر روستا هاست. اهالی این روستا به خاطر این که از خانواده های معروف منطقه اند به اَقَهaqa(آقا) معروف هستند.بسیاری از اهالی آن جا از نزدیکان خوانین و بزرگان و وابستگان به آنها بوده اند. ولی آن چه که سبب شهرت شان شده وابستگی سببی ونسبی شان به عارفی معروف است که نامش عصام الدین و معروف به حاجی جان بابا بوده است. این عارف بزرگ در قرن پیش می زیسته است و اینک در زیارتگاه پیرهرات مدفون است. مردم به زیارتش می روند وارادتی خاص به باز ماندگانش دارند.از او مسجدی در روستا باقی مانده است. خانواده های امینی از معروف ترین خانواده های این روستا هستند.این روستا دارای ۷۳ خانوار و ۲۲۷ نفر جمعیت است.خانه بهداشت چهار روستای لتیین و دیگه سرا و ملامحله و سیاهبیل در این روستا قرار دارد. دارای یک باب مدرسه ابتدایی ۵ کلاسه و یک باب مدرسه راهنمایی دخترانه است. مدرسه ابتدایی این روستا از جمله قدیمی ترین مدارس منطقه اسالم است. استاد شفیقی ( خدایش بیامرزد) معلمی را با تدریس در این روستا آغاز کرد.
ملامحله:
مَلّامَلَهmallamalaیا همان ملامحله از روستاهای کوچک منطقه است که در نزدیکی سیاهبیل قرار دارد.دارای ۳۱ خانوار و ۱۰۰ نفر جمعیت است.
گِتکَسَر :
گِتکَسَرGETKASAR یا گِتگَسَرGETGASAR در ساحل دریا قرار دارد .اهالی اش مهاجران گیلک زبانی از منطقه سنگاچین و آبکنار و… هستند. اکثر ساکنانش را گیلک ها تشکیل می دهند. اهالی آن جابه صیادی و کشاورزی مشغول هستند. طرح سالم سازی گیسوم در کنار این روستا قرار دارد و سبب رونق این روستا شده است. دارای ۱۳۰ خانوار و ۷۰۰ نفر جمعیت است.
گیسوم:
گیسوم که به تالشی گِسمGESәMنامیده می شود دارای ۶۵ خانوار و ۲۴۸ نفر جمعیت است. دارای دو محله کفاینه گسمKAFāYNAGESәM (گیسوم بالا( و جیرنه گسم JIRNAGESәM گیسوم پایین ) است.اهالی آن جا تالشانی مهاجر از خوشابر هستند.
آهنگر محله:
آسنَرَه مَلَهāSNARAMALA که آسدَرَه مَلَه هم تلفظ می شود لفظ تالشی آهنگر محله است. روستایی کوچک است که ساکنانش از کردهای خلخال هستند.دارای ۷۰ خانوار و ۳۰۰ نفر جمعیت است. مسجد جامع خاله سرا در آن قرار دارد و قبرستان تَبَه خونیTABAKHUNI نیز در خاک آن است.
لُمِر عُلیا:
این روستا در بین اهالی منطقه به لومِرَمَلَهlumeramala شهرت دارد. اهالی اش را نیز لومرج lumerlj می گویند. دارای ۸۸ خانوار و ۴۲۵ نفر جمعیت است. یک دبیرستان و یک مدرسه راهنمایی در آن جا ساخته شده است.
گروه های قومی :
در خاله سرا اکثر اهالی یعنی بیش از هشتاد درصد را تالش ها تشکیل می دهند. حدود هفت درصد ترک زبان ، حدود ده درصد را گیلک ها و سه درصد نیز کردهای خلخال تشکیل می دهند.عنبرانی ها ، تاتهای کجل و تالشان مهاجر از آستارا و لنکران و… نیز بخشی از مهاجران آن جا هستند که در جمع تالش ها محاسبه شده اند. ترک ها اغلب در روستای دیگه سرا و مرکز دهستان ساکن هستند.گیلک ها در روستاهای گتکسر و میانده و علیسرا ساکن هستند. همه ترک ها و کردها و گیلک ها تالشی می دانند.بسیاری از تالش ها نیز ترکی و گیلکی می دانند.
دین و مذهب:
اهالی منطقه همگی مسلمان و دارای دومذهب شیعه دوازده امامی و سنی شافعی هستند.به نظر می رسد تعداد سنی مذهب ها بیشتر از شیعیان باشند.
دیدنی ها:
این منطقه جاهای دیدنی بسیاری دارد .از جمله : ساحل زیبای دریاـ جاده ساحلی گیسوم که تونلی درختی ست ـ چشمه آب سرد تَبَه خونی ( که برای درمان تب از آن استفاده می شده است )ـ جاده ای قدیمی در وسط قبرستان تبه خونی که به جاده نادری معروف است ـ مسجد حاجی جان بابا ( دارای ستونی چوبی ست که گویی چوبی در وسطش قرار دارد) ـ زیارتگاه پیرهرات که در ارتفاع ۵۰ متری بر روی تپه ای قرار داردـ سنگ های منحصر به فرد تپه پیر هرات ـ جاده وزمه بجار به سیاهبیل ـ مناظر زیبای حاصل از وجود درختان چنار و انجیلی و … کنار جاده اصلی ـچله خانه در زیارتگاه پیرهرات که بیش از هفت قرن قدمت داردـ آثار یک مسجد قدیمی در قبرستان تبه خونی روستای درخانه دیگه سرا که آثار خانه های خوانین و حاکمان اسالم در آن ها باقی مانده است ـ و…
مشکلات و نیازها :
این منطقه با همه زیبایی هایش از نعمت گاز برخوردار نیست. گفته می شود در نظر دارند به عنوان شهر معرفی اش کنند ؛ ولی هنوز دارای امکانات ابتدایی موجود در شهر ها نیست. آب آشامیدنی سالم ندارد و مردم در بسیاری از روستاهایش از آب چشمه ها استفاده می کنند.گاز رسانی بزرگ ترین و اساسی ترین مشکل مردم منطقه است . چون مشکل سوخت زمستانی اهالی هنوز به صورت کامل رفع نشده است.فاقد پارک و هرگونه امکانات تفریحی ست. داروخانه ندارد. در حالی که مطب دو پزشک در آن جا دایر است. و مردم به خاطر نبود داروخانه مجبور هستند هزینه هایی بیشتری برای رفتن به شهر های دیگر حتی برای ابتدایی ترین داروها بپردازند.مدارس آن جا قدیمی و برخی ها کاملاً تخریبی هستند.مشکل دفع زباله ها هنوز هم مانند همه جای تالش لاینحل باقی مانده است.تلفن آن جا هنوز دیجیتالی نشده است. در حالی که چند سالی ست که می گویند امسال دیجیتالی می شود. گویا دستگاه های مخابرات آن جا آن قدر کهنه و قدیمی هستند که هنوز هم در روز هایی که رعد وبرق می خورد تلفن ها قطع می شود.وضع آسفالت جاده ها مناسب نیست.مرکز آن جا هنوز شباهتی به یک بازارچه که نشان دهنده مرکزیت یک دهستان باشد را در خود ندارد. و این نشان از این دارد که توجهی به آن جا از این نظر نشده است.و…
نکته پایانی این که هر آن چه در این متن خواندید ، بخشی از آن چه بود که می شود در مورد خاله سرا نوشت. که البته نوشتن همه آن ها از حوصله من و خواندن همه آن ها از حوصله شما خارج است.
</b>

[M.A.H.S.A]

معرفي روستاي لياسي درهمسایگی بلترک و چاکل
لیاسی یکی از روستاهای مهم و نامی منطقه است به جهت اینکه مرکز حکومت خان ها و ارباب ها بوده است...
لیاسی یکی از روستاهای مهم و نامی منطقه است به جهت اینکه مرکز حکومت خان ها و ارباب ها بوده است . روستایی است در همسایگی بلترک و چاکل ، دارای یک مسجد و یک امام زاده است که از جاهای مختلف برای زیارت به این روستا می آیند. هرکس هر نذری هم که داشته باشد برای ادای نذر ویا قربانی با دوست و اشنا و فامیل به این امام زاده می آیند. محصولات عمده این روستا نیز مثل دیگر روستاهای مجاور فندق و گل گاوزبان و گندم است. این روستا یک روحانی دارد بنام حجت الااسلام امام پور، واز چهره های شاخص این روستا می توان به صادق عباسی ، شکرالله رضایی ، اشاره کرد

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای ریاب رودسر
روستایی دردره سبز اشکور(اشکور پایین) ازشهرستان رودسر.
حدود دو دهه قبل این روستا تقریبا ۳۰ الی ۴۰ خانوار سکنه داشته که درتابستانها به سکنه آن اضافه می شد. ولی بعلت مشکلات متعدد خالی ازسکنه گشت وفقط تابستانها حدود ۱۰الی ۱۵ خانواردر آنجا زندگی می کنند .
روستایی با تاریخ ناشناخته که قدمت چند هزار ساله دارد. محل فعلی این روستا قدمت زیادی ندارد حدود هزارسال پیش این روستا یک جابجایی ۸۰۰ الی ۹۰۰ متری داشته ، محل قدیمی بنام کهنه سرا خوانده می شود.
روستای فعلی کنار رودخانه وبرروی مواد بجا مانده از سیلاب ورانش زمین تشکیل گردده است.ارتفاع روستا از سطح دریا حدود ۱۰۰۵ متر می باشد.با آب وهوایی کوهستانی.اطراف روستاپوشیده شده است ازدرختان ممرز، بلوط، آزاد ، راش ودیگر درختان وبوته های جنگلی مختص منطقه.
این روستا درحال حاضر ازکلیه مظاهر تمدن امروزی نظیر جاده ، برق و … بدور می باشد
وجه تسمیه:
درلغتنامه دهخدا آمده است : برگرفته از رائه (درپهلوی به معنی روشنی وجلوه) یا رائه آب (روشنایی) می دانند وآن بخاطر چشمه وآبیست که درپایین روستا قرار دارد.
عده ای آنرا ریال کوه می خوانند که علت آن برکسی بدرستی معلوم نیست قدیمی ترها حکایتها وافسانه های مختلفی دراین خصوص نقل می کنند .درحقیقت وجه تسمیه آن برکسی بدرستی معلوم نیست.
کشاورزی و دامداری:
سالهای نه چندان دوردراین روستا گندم،جو،عدس کشت می شد.گل گاوزبان هم فراوان بود.ولی درحال حاضرجزء فندق هیچ محصول دیگری دراین روستا وجود نداردکه آنهم درحال نابودیست.دامداری نیزبه کلی ازبین رفته است.عدم وجودزمین مناسب ،زیرساختها و فقدان جاده روستایی اصلی ترین دلایل برای کوچ روستاییان به شهروازبین رفت کشاورزی ودامداری بوده است.
مردم روستا:
ریاب دردره ای سبز( اشکور) قراردارد. اطراف آن راکوه های بلند احاطه کرده است. کوه هایش پوشیده ازانواع درختان همراه با صخره های عظیم است،هم خصوصیات کوهستان را دارد وهم خصوصیات مناطق جنگلی را،هم سرسخت وخشن است وهم لطیف. به تبع آن ،مردمان این منطقه نیز خصوصیات این کوهستان رابه ارث برده اند.سخت ودرعین حال لطیف.مردمانی با بازوانی پرقدرت، مقید به اصول اخلاقی،شعائرمذهبی وآداب ورسوم.

[M.A.H.S.A]

نگاهی به روستای صمدآباد رودسر
بنام خدا
ضمن عرض خسته نباشید به شمامسولین محترم استان گیلان(شرکت آب منطقه ای وآب روستایی)
به عرض می رسانم که ما در روستایی زندگی میکنیم به نام صمد آباد از توابع شهرستان رودسر بخش رحیم آباد دهستان شوییل سالهاست که مردم این روستا از کم بود آب آشامیدنی رنج می برند وچون مردم روستا از نظر مالی در سطح پایینی هستند امکان انتقال آب از جای دیگری رو ندارند. حتی این مردم زبان شکایت و انتقال مشکلشان رو به مسولین ندارند.ما وقتی که به این روستا که زادگاه پدرانمان بود سر زدیم با دیدن این مشکل بسیار ناراحت شدیم.حتی خودمان از فراحم کردن آب دچار مشکل شدیم.با دوستان مشورت کردیم تا این موضوع رو به مسولین انتقال بدیم بعضی دوستان نظرشان این بود که این کارو نکنیم چون مسولین به فکر این مردم نیستند وکاری انجام نمیدن ولی من اون اعتقادی که به دولت ومسولین پیدا کردم ودغدغه مسولین رفع مشکل محرومین است باور دارم توجهی خواهد شد .ما حتی اگه جوابی نگرفتیم کوتا نمییایم تا رساندن به دفتر ریاست
جمهوری ومعاون ریس جمهور در مناطق محروم ادامه میدیم. البته من اعتقاد راسخی دارم که مسولین استان تا کنون اطلا عی نداشتند. وبرای رفع ان حتما اقدامی خواهند نمود در پایان سخنم را با جمله ای از امام راحل مان به پایان می برم.
به محرومین(روستاییان)برسید که اینها زبان شکایت ندارند

[M.A.H.S.A]

معرفی روستای گورندان لاهیجان
بنام حضرت دوست كه هرچه داريم از اوست
روستاي گورندان رابيشتر بشناسيم
روستاي گورندان يكي از روستاهاي زيباي شهرستان لاهيجان – استان گيلان با مردماني خونگرم و مهمانوازمي باشد همسايگان اين روسنا،روستاي كوشال-سياهگوراب-نخجير كلايه(قاضي محله)-نوبيجار سپهر پشت مي باشد فاصله تا شهرستان لاهيجان سه و نيم كيلو متر است ايستگاه خطي روستا از محله امير شهيد شهر شروع و پس ازگذشتن روستاهاي بيجاربنه- نخجيركلايه(قاضي محله)- گورندان به روستاي كوشال ختم مي شود روستا از سه محله( بالا محله – ميان محله و پائين محله) تشكيل شده است و ميان محله و پائين محله داراي اعضاي شورا واحدي مي باشند ميان محله داراي مسجد اكبريه بالا محله داراي مسجد امام حسن مجتبي (ع) و پائين محله داراي بقعه آقا پير خوبان است كه زيارتگاه اهلي روستاي گورندان و روستا هاي اطراف مي باشد در طول جنگ تحميلي اين روستا سه شهيد تقدم انقلاب نموده است كه مرقد پاك شهيد عسگر شهيديان(پائين محله- آقا پير خوبان)سربازشهيد رضا غفوري راد (ميان محله)سربازشهيد حسين صاحبي پور (بالا محله) مي باشدو سپاهي شهيد اسماعيل مرادي و سربازشهيد ارجمند از بالا محله روستا است كه به دليل ساكن بودن اقوام آنان در لاهيجان و رامسر مزار آنان در آن مناطق مي باشد.محصول اصلي روستا برنج بوده است ولي در كنار آن مردم منطقه به كشت صيفي جات از جمله انواع سبزي جات خيار –گوجه سير و پياز مي پردازند. روستا داراي مدرسه ابتدايي بوده ولي مانند مدارس مناطق ديگر روستايي به دليل مهاجرت جوانان روستا به ديگر شهر ها خالي از دانش آموز بوده است شايد محصلين مدرسه به 15 نفر هم نمي رسد مدرسه اي كه شايد تا سي سال قبل حداقل 100دانش آموز داشته است روستا داراي شركت تعاوني سپهر بوده است كه به دلايل نامعلومي تعطيل مي باشد همچنین نوجوانان و جوانان روستا علاقه زیادی به ورزش کردن دارند. و زمين ورزشي جوانان ورزشدوست محله شايد 20سال است هيچ تغييري در ساخت و سازهاي آن ايجاد نشده است و عليرغم پيگري هاي شوراي فبلي و فعلي روستا از طريق اداره تربيت بدني شهرستان لاهيجان نتيجه اي حاصل نشده است. و جوانان ورزش دوست در سر در گمي كامل بسر ميبرند. اين در حالي است كه جوانان ورزشي دوست روستا در مسابقات روستا هاي اطراف شركت مي نمايند مقام هاي اول يا دوم راكسب نموده اند. اداره تربيت بدني با احداث سالن ورزشي مي تواند از بسياري از انحرافات اجتماعي غير قابل پيش بيني جلو گيري نمايد.. نمونه اي ديگر از بي توجهي مسئولين شهر عدم آسفالته كردن يك كيلو متر از جاده آسفالته تقاطع جاده روستاي نوبيجار به جا ده آسفالته بيجاربنه به گورندان است كه واقعا،مردم را در تنگنا قرار داده است مسوولين شهرستان نه در اين روستا در روستا هاي مجاور هم براي مردم منطقه سرمايه گزاري ننموده اند اين بي توجهي مسئوولين پس از گذشت 30سال از عمر انقلاب با عطف توجه نزديكي به شهر- سطح سواد مردم منطقه قابل اغماض نمي باشد. متاسفانه كانديداهاي مجلس كه دستي در بر آورده كردن نياز هاي روستاها دارند پس از كسبراي تعهدي براي انجام وعده هاي خود ندارند.
ويژگي هاي مردمان روستای گورندان
اهالي این روستا افرادی مهربان و سخت کوش می باشند و هميشه آماده کمک به هم نوعان خود مي باشند ، کلیه ساکنین روستا در انجام امور با هم دیگر همکاری خوبی دارند و در بسیاری از امور به همدیگر کمک می کنند هم اكنون در ميان محله گورندان در مجاورت مسجد اكبريه اهالي در حال احداث مسجد هستند، شغل اغلب مردم روستا کشاورزی به همراه دامداری(نگهداري گاو محلي) و غيره میباشد . مردم روستا افراد متدین و مومنی بوده و در انجام امور مذهبی هرگز کوتاهی نمی کنند ، بسیار پایبند به به اصول اخلاقی و دینی می باشند آنان در بسیاری از مراسم مذهبی شرکت می کنند .
در اخر اینکه روستای ',گورندان با تمام وسعت خود مردمانی مهمان دوست و مهمان نواز دارد. براي ديدن مناظر زيباي گورندان تلاش نمائيد زيرا چيزي از دست نمي دهيد انشاءاله در آينده تصاويري زيبا از روستاي گورندان به متن اضافه خواهم نمود.