tina
07-27-2011, 01:40 PM
به گزارش البرزنیوز به نقل از پارسینه این سریال مصداق بارزی از " نابرده رنج " عوامل تولید آن در زمینه تهیه سریال تلویزیونی می باشد.
كارگردان محترم تصور نموده چون پاوه دارای مرز مشترك با عراق است ویكی از مناطق جنگ تحمیلی است؛ لابد جایی شبیه سوسنگرد و شلمچه است و حتی به خود زحمت نداده كه سفری كوتاه به شهرستان پاوه داشته باشد تا با بافت جغرافیایی و قومی آن آشنا گردد. لذا مرتكب اشتباهات عجیب و خنده داری شده كه ذیلاً به چند مورد آن اشاره می گردد:
۱- شهرستان پاوه و مناطق مرزی آن مثل نوسود، شوشمی، هانه گرمله، دزاور، كیمنه منطقه ای كوهستانی و با پوشش جنگلی میباشند. به طوریكه در كل این منطقه حتی یك هكتار زمین شبیه آنچه در سریال میبینیم مشاهده نمیگردد ( بینندگان محترم لطفاً تصاویر مرتبط با پاوه را در اینترنت جستجو كنند).
۲- زبان مردم پاوه و اطراف آن كردی اورامی است. جالب است بدانید كه بیش از ۹۰ درصد كردها این لهجه را به خوبی متوجه نمیشوند.
در سریال مزبور به نحو مضحكی لهجه های كردی را به هم چسبانده اند. مثلاً در حالی كه مش سلام با لهجه كلهری (مخصوص كرمانشاه و مناطق اطراف) تكلم مینماید دخترش كژال با لهجه سورانی (مخصوص مناطق بوكان و مهاباد) حرف میزند و جالب اینجاست كه اینها اهل پاوه هستند كه دارای لهجه اورامی است.
نكته دیگر اینكه هنرپیشه اصلی فیلم ( اسد ) با زبان پدری اش صد در صد نا آشناست و نامه ی كژال را به صورتی میخواند كه انگار به زبان چینی نوشته شده است.
۳- از اشنویه گرفته تا بوكان و مهاباد و سقز و بانه و سنندج و مریوان و پاوه و حتی شهرهای جنوبی تر از پاوه مثل روانسر و جوانرود به هیچ وجه (حتی یك مورد) به اسامی مثل مش سلام و فضلعلی و شهرتی مثل سرلك برخورد نمیكنید.
۴- سریال دارای صحنه های عجیب دیگری هم میباشد مثل بازكردن قوطی كنسرو لوبیا با سرنیزه به صورت یك دستی، قرمز شدن زیر پیراهنی اسد و عماد با زدن اولین ضربه شلاق (آنهم بدون اینكه زیر پیراهن پاره شود)، استفاده اغراق آمیز از بعضی واژه ها مثل هه به جای هست و نی به جای نیست به نشانه ی اهل تهران بودن، عدم نیاز به سوختگیری ماشین اسد در ساعتهای متوالی رانندگی!
كارگردان محترم تصور نموده چون پاوه دارای مرز مشترك با عراق است ویكی از مناطق جنگ تحمیلی است؛ لابد جایی شبیه سوسنگرد و شلمچه است و حتی به خود زحمت نداده كه سفری كوتاه به شهرستان پاوه داشته باشد تا با بافت جغرافیایی و قومی آن آشنا گردد. لذا مرتكب اشتباهات عجیب و خنده داری شده كه ذیلاً به چند مورد آن اشاره می گردد:
۱- شهرستان پاوه و مناطق مرزی آن مثل نوسود، شوشمی، هانه گرمله، دزاور، كیمنه منطقه ای كوهستانی و با پوشش جنگلی میباشند. به طوریكه در كل این منطقه حتی یك هكتار زمین شبیه آنچه در سریال میبینیم مشاهده نمیگردد ( بینندگان محترم لطفاً تصاویر مرتبط با پاوه را در اینترنت جستجو كنند).
۲- زبان مردم پاوه و اطراف آن كردی اورامی است. جالب است بدانید كه بیش از ۹۰ درصد كردها این لهجه را به خوبی متوجه نمیشوند.
در سریال مزبور به نحو مضحكی لهجه های كردی را به هم چسبانده اند. مثلاً در حالی كه مش سلام با لهجه كلهری (مخصوص كرمانشاه و مناطق اطراف) تكلم مینماید دخترش كژال با لهجه سورانی (مخصوص مناطق بوكان و مهاباد) حرف میزند و جالب اینجاست كه اینها اهل پاوه هستند كه دارای لهجه اورامی است.
نكته دیگر اینكه هنرپیشه اصلی فیلم ( اسد ) با زبان پدری اش صد در صد نا آشناست و نامه ی كژال را به صورتی میخواند كه انگار به زبان چینی نوشته شده است.
۳- از اشنویه گرفته تا بوكان و مهاباد و سقز و بانه و سنندج و مریوان و پاوه و حتی شهرهای جنوبی تر از پاوه مثل روانسر و جوانرود به هیچ وجه (حتی یك مورد) به اسامی مثل مش سلام و فضلعلی و شهرتی مثل سرلك برخورد نمیكنید.
۴- سریال دارای صحنه های عجیب دیگری هم میباشد مثل بازكردن قوطی كنسرو لوبیا با سرنیزه به صورت یك دستی، قرمز شدن زیر پیراهنی اسد و عماد با زدن اولین ضربه شلاق (آنهم بدون اینكه زیر پیراهن پاره شود)، استفاده اغراق آمیز از بعضی واژه ها مثل هه به جای هست و نی به جای نیست به نشانه ی اهل تهران بودن، عدم نیاز به سوختگیری ماشین اسد در ساعتهای متوالی رانندگی!