shirin71
07-21-2011, 08:07 AM
دول طرفین این کنوانسیون در موارد ذیل موافقت نمودند
فصل اول ****و اجرای کنوانسیون
ماده 1 ـ 1 ـ مقررات کنوانسیون حاضر در موارد زیر مجری خواهد بود
الف ـ در مورد جرایم موضوع قوانین جزایی.
ب ـ در مورد اعمالی که متضمن ارتکاب جرم بوده و یا نباشد ولی سلامت هواپیما و سرنشینان‌و محمولات آن را به مخاطره اندازد و یا سبب اختلال نظم و آرامش داخلی هواپیما گردد.
2 ـ به استثنای موارد مذکور در فصل سوم، مقررات کنوانسیون حاضر در مورد جرایم و اعمال‌ارتکابی توسط یک فرد در داخل یک هواپیما ثبت شده نزد یکی از دول متعاهد، هنگامی که‌هواپیما در پرواز بوده یا در سطح دریاهای آزاد و یا منطقه‌ای که متعلق به هیچ یک از دول نباشدقرار گرفته باشد، مجری خواهد بود.
3 ـ از لحاظ این کنوانسیون یک هواپیما از زمانی که نیروی موتوری آن به منظور پرواز به کارمی‌افتد تا زمانی که عمل فرودآمدن آن پایان یابد در حال پرواز تلقی می‌شود.
4 ـ این کنوانسیون در مورد هواپیمایی که به منظورهای نظامی یا گمرکی یا پلیسی به کارمی‌روند، مجری نخواهد بود.
ماده 2 ـ با ملحوظ داشتن مقررات ماده 4 و به جز مواردی که سلامت هواپیما و سرنشینان ومحمولات آن ایجاب کند، هیچ یک از مقررات این کنوانسیون به نحوی تفسیر نخواهد شد که به‌منزله اجازه یا تکلیف به انجام اقداماتی در مورد تخلف از قوانین جزایی ناظر بر جرایم ---------- ویا بزه‌های مبتنی بر تبعیضات نژادی و یا مذهبی، تلقی گردد.
فصل دوم صلاحیت
ماده 3 ـ 1 ـ دولت ثبت‌کننده هواپیما، برای رسیدگی به جرایم و اعمال ارتکابی در هواپیماصالح میباشد.
2 ـ هریک از دول متعاهد، اقدامات لازم را برای احراز صلاحیت خود به عنوان دولت ثبت‌کننده‌در مورد رسیدگی به جرایم ارتکابی در هواپیمایی که نزد او به ثبت رسیده است معمول خواهدداشت.
3 ـ این کنوانسیون به هیچ یک از صلاحیتهای جزایی که به موجب قوانین داخلی اعمال می‌گرددخللی وارد نمی‌کند.
ماده 4 ـ دولت متعاهدی که دولت ثبت‌کننده هواپیما نباشد نمی‌تواند به منظور اعمال‌صلاحیت جزایی خود در مورد جرم ارتکابی در داخل هواپیما در امر پرواز آن مداخله نماید مگردر موارد مشروحه ذیل
الف ـ جرم در سرزمین آن دولت اثراتی ایجاد کند.
ب ـ جرم توسط یا علیه یکی از اتباع آن دولت یا مقیمین دایمی آن ارتکاب یافته باشد.
ج ـ جرم امنیت آن دولت را به مخاطره اندازد.
د ـ جرم ناقض قواعد یا مقررات جاری آن دولت ناظر به پرواز و یا مانور هواپیما باشد.
ه ـ اعمال صلاحیت، برای رعایت تعهدات ناشی از یک موافقتنامه چندجانبه بین‌المللی برای آن‌دولت ضروری باشد.
فصل سوم اختیارات فرمانده هواپیما
ماده 5 ـ 1 ـ مقررات این فصل در مورد جرایم و اعمالی که توسط شخصی در هواپیمای در حال‌پرواز ـ چه بر فراز فضای هوایی دولت ثبت‌کننده چه بر فراز دریاهای آزاد یا بر فراز منطقه‌ای که‌متعلق به هیچ یک از دول نباشد ارتکاب یافته یا شروع به ارتکاب آن شده ـ جاری نخواهد بود.مگر اینکه آخرین نقطه برخاست یا اولین نقطه مورد نظر برای فرود بعدی در سرزمین دولتی غیراز دولت ثبت‌کننده باشد و یا هواپیما متعاقبا در فضای هوایی دولتی غیر از دولت ثبت‌کننده‌پرواز کند و شخص مذکور هنوز سوار هواپیما باشد.
2 ـ علی رغم مفاد بند 3 ماده 1 از لحاظ این فصل هواپیما از زمانی که کلیه درهای خارجی آن‌پس از سوارشدن مسافرین بسته شد تا زمانی که مجددا به منظور پیاده شدن مسافرین باز گردد،در حال پرواز تلقی می‌شود. در صورت فرود اجباری، مقررات این فصل همچنان در مورد جرایم‌و اعمال ارتکابی در هواپیما تا زمانی که مقامات صالح یک دولت مسؤولیت هواپیما وسرنشینان و محمولات آن را به عهده بگیرند، جاری خواهد بود.
ماده 6 ـ 1 ـ هرگاه فرمانده هواپیما، با داشتن دلایل موجه، معتقد گردد که شخصی در هواپیما،مرتکب یکی از جرایم یا اعمال مندرج در بند 1 ماده 1 شده یا در شرف ارتکاب آن میباشد،می‌تواند به جهات زیر در مورد این شخص تدابیر لازم از جمله تدابیر تضییقی اتخاذ نماید
الف ـ برای حفظ سلامت هواپیما یا سرنشینان و یا محمولات آن.
ب ـ حفظ نظم و ترتیب در هواپیما.
ج ـ تسلیم‌کردن شخص مورد نظر به مقامات صالح یا پیاده‌کردن او طبق مقررات این فصل.
2 ـ فرمانده هواپیما می‌تواند برای اجرای تدابیر تضییقی که مجاز به اتخاذ آن بوده در مورد هرشخص، همکاری سایر خدمه هواپیما را خواستار شده یا اجازه دهد همچنین بدون الزام‌مسافرین همکاری آنان را خواستار شده یا اجازه دهد. هریک از خدمه هواپیما یا مسافرین‌همچنین می‌تواند بدون داشتن چنین اجازه‌ای با داشتن دلایل موجه فورا اقدامات احتیاطی‌معقولی را که معتقد است برای حفظ سلامت هواپیما یا سرنشینان و یا محمولات آن ضروری‌است معمول دارد.
ماده 7 ـ 1 ـ تدابیر تضییقی که به موجب ماده 6 درباره شخصی اتخاذ می‌گردد بعد از نقطه‌ای که‌هواپیما در آن فرود می‌آید ادامه نخواهد یافت، مگر آنکه
الف ـ این نقطه در سرزمین دولت غیر متعاهدی واقع باشد و مقامات آن دولت اجازه پیاده‌کردن‌شخص مذکور را ندهند و یا اینکه به موجب شق ج بند 1 ماده 6 این تدابیر برای تحویل آن‌شخص به مقامات صالح اتخاذ شده باشد.
ب ـ هواپیما مجبور به فرود اجباری شود و فرمانده هواپیما قادر به تحویل شخص مذکور به‌مقامات صالحه نباشد.
ج ـ شخص مذکور با ادامه مسافرت با شرایط تضییقی موافقت نماید.
2 ـ فرمانده هواپیما مکلف است در صورتی که طبق مقررات ماده 6 تدابیری تضییقی درباره‌شخصی اتخاذ نموده، در کمترین مدت و در صورت امکان قبل از فرودآمدن در سرزمین یک‌دولت، مراتب و دلایل تدابیر خود را به مقامات آن دولت اعلام دارد.
ماده 8 ـ 1 ـ فرمانده هواپیما می‌تواند ـ تا جایی که برای اجرای مفاد شقوق الف و ب بند 1 ماده6 لازم باشد ـ در سرزمین هر دولتی که هواپیما در آن فرود می‌آید هر شخصی را، که با داشتن‌دلایل موجه معتقد باشد، در هواپیما مرتکب یک عمل پیش‌بینی شده در شق ب بند 1 ماده 1 راگردیده یا در شرف ارتکاب آن بوده است، پیاده کند.
2 ـ فرمانده هواپیما جریان و دلایل این پیاده‌کردن را به مقامات صالح دولتی که در آن شخصی راطبق مقررات این ماده پیاده می‌کند گزارش خواهد نمود.
ماده 9 ـ 1 ـ فرمانده هواپیما می‌تواند، هر شخصی را که با داشتن دلایل موجه معتقد باشد، درهواپیما مرتکب جرمی شده که به نظر او طبق قوانین جزایی دولت ثبت‌کننده هواپیما از جرایم‌شدید به شمار می‌رود، به مقام صالح هر دولت متعاهدی که هواپیما در سرزمین آن فرود می‌آید،تحویل دهد.
2 ـ فرمانده هواپیما باید در اولین فرصت ممکن و در صورت امکان قبل از فرودآمدن هواپیما درسرزمین یکی از دول متعاهد، این مراتب را که شخصی در هواپیماست که فرمانده قصد دارد او رابه موجب بند قبلی تحویل دهد با ذکر دلایل به مقامات صالح دولت مزبور اعلام دارد.
3 ـ فرمانده هواپیما مدارک و اطلاعاتی را که به موجب قوانین دولت ثبت‌کننده هواپیما صحیحادر اختیار دارد، به مقامات صالح دولتی که شخص مظنون را به موجب مقررات این ماده تحویل‌می‌دهد، تسلیم خواهد نمود.
ماده 10 ـ در مورد تدابیری که بر اساس این کنوانسیون اتخاذ می‌گردد در هیچ یک از مراحل‌رسیدگی به دعوای خسارت شخصی که تدابیر متخذ متوجه او بوده مسؤولیتی متوجه فرمانده‌هواپیما یا خدمه یا مسافرین یا مالک یا بهره‌بردار هواپیما و یا شخصی که به حساب او پروازانجام شده است، نخواهد بود.
فصل اول ****و اجرای کنوانسیون
ماده 1 ـ 1 ـ مقررات کنوانسیون حاضر در موارد زیر مجری خواهد بود
الف ـ در مورد جرایم موضوع قوانین جزایی.
ب ـ در مورد اعمالی که متضمن ارتکاب جرم بوده و یا نباشد ولی سلامت هواپیما و سرنشینان‌و محمولات آن را به مخاطره اندازد و یا سبب اختلال نظم و آرامش داخلی هواپیما گردد.
2 ـ به استثنای موارد مذکور در فصل سوم، مقررات کنوانسیون حاضر در مورد جرایم و اعمال‌ارتکابی توسط یک فرد در داخل یک هواپیما ثبت شده نزد یکی از دول متعاهد، هنگامی که‌هواپیما در پرواز بوده یا در سطح دریاهای آزاد و یا منطقه‌ای که متعلق به هیچ یک از دول نباشدقرار گرفته باشد، مجری خواهد بود.
3 ـ از لحاظ این کنوانسیون یک هواپیما از زمانی که نیروی موتوری آن به منظور پرواز به کارمی‌افتد تا زمانی که عمل فرودآمدن آن پایان یابد در حال پرواز تلقی می‌شود.
4 ـ این کنوانسیون در مورد هواپیمایی که به منظورهای نظامی یا گمرکی یا پلیسی به کارمی‌روند، مجری نخواهد بود.
ماده 2 ـ با ملحوظ داشتن مقررات ماده 4 و به جز مواردی که سلامت هواپیما و سرنشینان ومحمولات آن ایجاب کند، هیچ یک از مقررات این کنوانسیون به نحوی تفسیر نخواهد شد که به‌منزله اجازه یا تکلیف به انجام اقداماتی در مورد تخلف از قوانین جزایی ناظر بر جرایم ---------- ویا بزه‌های مبتنی بر تبعیضات نژادی و یا مذهبی، تلقی گردد.
فصل دوم صلاحیت
ماده 3 ـ 1 ـ دولت ثبت‌کننده هواپیما، برای رسیدگی به جرایم و اعمال ارتکابی در هواپیماصالح میباشد.
2 ـ هریک از دول متعاهد، اقدامات لازم را برای احراز صلاحیت خود به عنوان دولت ثبت‌کننده‌در مورد رسیدگی به جرایم ارتکابی در هواپیمایی که نزد او به ثبت رسیده است معمول خواهدداشت.
3 ـ این کنوانسیون به هیچ یک از صلاحیتهای جزایی که به موجب قوانین داخلی اعمال می‌گرددخللی وارد نمی‌کند.
ماده 4 ـ دولت متعاهدی که دولت ثبت‌کننده هواپیما نباشد نمی‌تواند به منظور اعمال‌صلاحیت جزایی خود در مورد جرم ارتکابی در داخل هواپیما در امر پرواز آن مداخله نماید مگردر موارد مشروحه ذیل
الف ـ جرم در سرزمین آن دولت اثراتی ایجاد کند.
ب ـ جرم توسط یا علیه یکی از اتباع آن دولت یا مقیمین دایمی آن ارتکاب یافته باشد.
ج ـ جرم امنیت آن دولت را به مخاطره اندازد.
د ـ جرم ناقض قواعد یا مقررات جاری آن دولت ناظر به پرواز و یا مانور هواپیما باشد.
ه ـ اعمال صلاحیت، برای رعایت تعهدات ناشی از یک موافقتنامه چندجانبه بین‌المللی برای آن‌دولت ضروری باشد.
فصل سوم اختیارات فرمانده هواپیما
ماده 5 ـ 1 ـ مقررات این فصل در مورد جرایم و اعمالی که توسط شخصی در هواپیمای در حال‌پرواز ـ چه بر فراز فضای هوایی دولت ثبت‌کننده چه بر فراز دریاهای آزاد یا بر فراز منطقه‌ای که‌متعلق به هیچ یک از دول نباشد ارتکاب یافته یا شروع به ارتکاب آن شده ـ جاری نخواهد بود.مگر اینکه آخرین نقطه برخاست یا اولین نقطه مورد نظر برای فرود بعدی در سرزمین دولتی غیراز دولت ثبت‌کننده باشد و یا هواپیما متعاقبا در فضای هوایی دولتی غیر از دولت ثبت‌کننده‌پرواز کند و شخص مذکور هنوز سوار هواپیما باشد.
2 ـ علی رغم مفاد بند 3 ماده 1 از لحاظ این فصل هواپیما از زمانی که کلیه درهای خارجی آن‌پس از سوارشدن مسافرین بسته شد تا زمانی که مجددا به منظور پیاده شدن مسافرین باز گردد،در حال پرواز تلقی می‌شود. در صورت فرود اجباری، مقررات این فصل همچنان در مورد جرایم‌و اعمال ارتکابی در هواپیما تا زمانی که مقامات صالح یک دولت مسؤولیت هواپیما وسرنشینان و محمولات آن را به عهده بگیرند، جاری خواهد بود.
ماده 6 ـ 1 ـ هرگاه فرمانده هواپیما، با داشتن دلایل موجه، معتقد گردد که شخصی در هواپیما،مرتکب یکی از جرایم یا اعمال مندرج در بند 1 ماده 1 شده یا در شرف ارتکاب آن میباشد،می‌تواند به جهات زیر در مورد این شخص تدابیر لازم از جمله تدابیر تضییقی اتخاذ نماید
الف ـ برای حفظ سلامت هواپیما یا سرنشینان و یا محمولات آن.
ب ـ حفظ نظم و ترتیب در هواپیما.
ج ـ تسلیم‌کردن شخص مورد نظر به مقامات صالح یا پیاده‌کردن او طبق مقررات این فصل.
2 ـ فرمانده هواپیما می‌تواند برای اجرای تدابیر تضییقی که مجاز به اتخاذ آن بوده در مورد هرشخص، همکاری سایر خدمه هواپیما را خواستار شده یا اجازه دهد همچنین بدون الزام‌مسافرین همکاری آنان را خواستار شده یا اجازه دهد. هریک از خدمه هواپیما یا مسافرین‌همچنین می‌تواند بدون داشتن چنین اجازه‌ای با داشتن دلایل موجه فورا اقدامات احتیاطی‌معقولی را که معتقد است برای حفظ سلامت هواپیما یا سرنشینان و یا محمولات آن ضروری‌است معمول دارد.
ماده 7 ـ 1 ـ تدابیر تضییقی که به موجب ماده 6 درباره شخصی اتخاذ می‌گردد بعد از نقطه‌ای که‌هواپیما در آن فرود می‌آید ادامه نخواهد یافت، مگر آنکه
الف ـ این نقطه در سرزمین دولت غیر متعاهدی واقع باشد و مقامات آن دولت اجازه پیاده‌کردن‌شخص مذکور را ندهند و یا اینکه به موجب شق ج بند 1 ماده 6 این تدابیر برای تحویل آن‌شخص به مقامات صالح اتخاذ شده باشد.
ب ـ هواپیما مجبور به فرود اجباری شود و فرمانده هواپیما قادر به تحویل شخص مذکور به‌مقامات صالحه نباشد.
ج ـ شخص مذکور با ادامه مسافرت با شرایط تضییقی موافقت نماید.
2 ـ فرمانده هواپیما مکلف است در صورتی که طبق مقررات ماده 6 تدابیری تضییقی درباره‌شخصی اتخاذ نموده، در کمترین مدت و در صورت امکان قبل از فرودآمدن در سرزمین یک‌دولت، مراتب و دلایل تدابیر خود را به مقامات آن دولت اعلام دارد.
ماده 8 ـ 1 ـ فرمانده هواپیما می‌تواند ـ تا جایی که برای اجرای مفاد شقوق الف و ب بند 1 ماده6 لازم باشد ـ در سرزمین هر دولتی که هواپیما در آن فرود می‌آید هر شخصی را، که با داشتن‌دلایل موجه معتقد باشد، در هواپیما مرتکب یک عمل پیش‌بینی شده در شق ب بند 1 ماده 1 راگردیده یا در شرف ارتکاب آن بوده است، پیاده کند.
2 ـ فرمانده هواپیما جریان و دلایل این پیاده‌کردن را به مقامات صالح دولتی که در آن شخصی راطبق مقررات این ماده پیاده می‌کند گزارش خواهد نمود.
ماده 9 ـ 1 ـ فرمانده هواپیما می‌تواند، هر شخصی را که با داشتن دلایل موجه معتقد باشد، درهواپیما مرتکب جرمی شده که به نظر او طبق قوانین جزایی دولت ثبت‌کننده هواپیما از جرایم‌شدید به شمار می‌رود، به مقام صالح هر دولت متعاهدی که هواپیما در سرزمین آن فرود می‌آید،تحویل دهد.
2 ـ فرمانده هواپیما باید در اولین فرصت ممکن و در صورت امکان قبل از فرودآمدن هواپیما درسرزمین یکی از دول متعاهد، این مراتب را که شخصی در هواپیماست که فرمانده قصد دارد او رابه موجب بند قبلی تحویل دهد با ذکر دلایل به مقامات صالح دولت مزبور اعلام دارد.
3 ـ فرمانده هواپیما مدارک و اطلاعاتی را که به موجب قوانین دولت ثبت‌کننده هواپیما صحیحادر اختیار دارد، به مقامات صالح دولتی که شخص مظنون را به موجب مقررات این ماده تحویل‌می‌دهد، تسلیم خواهد نمود.
ماده 10 ـ در مورد تدابیری که بر اساس این کنوانسیون اتخاذ می‌گردد در هیچ یک از مراحل‌رسیدگی به دعوای خسارت شخصی که تدابیر متخذ متوجه او بوده مسؤولیتی متوجه فرمانده‌هواپیما یا خدمه یا مسافرین یا مالک یا بهره‌بردار هواپیما و یا شخصی که به حساب او پروازانجام شده است، نخواهد بود.