mehraboOon
07-21-2011, 07:03 AM
FB-22 دوقولوی افسانه ای-قسمت اول
http://img.tebyan.net/big/1388/07/238751592189216252572091422542512441152296.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/07/1327752321534811975908945029253198125.jpg)
تبدیل یك هواپیمای جنگنده به یك هواپیمای بمب افكن مانند این است كه ماشین روداستـر road star S2000 شركت هوندا را به ماشین سنگین باربری تبدیل كنید. هواپیماهای جنگنده كه برای جنگ ها و نزاع های هوایی طراحی شده اند اكثراً كوتاه هستند و بسیار سریع، با قدرت مانور بالا در صورتیكه هواپیماهای بمب افكن به گونه ای طراحی شده اند كه توانایی حمل تسلیحات زیاد، برد بالا و سقف ارتفاع بالایی دارند.
با تمامی این مشكلات شركت قدیمی لاكهید مارتین (Lockheed Martin) كه یكی از درخشان ترین شركت های هواپیما سازی دنیا است این بار تصمیم به ساخت یك هواپیمای دوزیست كرده است.
یك جنگنده - بمب افكن كه تمامی پایه های طراحی از روی هواپیمای جنگنده F-22 كه یك جنگنده تمام عیار است صورت گرفته است. این بار با تغییر نامی كوچك با هواپیمای بسیار پیشرفته ای روبه رو هستیم به نام FB-22 كه علامت F نشانه جنگنده (Fighter) و B نشانه بمب افكن (Bomber) بودن آن است. قرار است تمامی تست های پروازهای FB-22 در پایگاه ادواردز در ایالت كالیفرنیا انجام گیرد. تاكید بر ساخت FB-22 را در واقع می توان از سانحه 11سپتامبر به بعد دانست. تا قبل از حمله آمریكا به افغانستان نیروی هوایی آمریكا برآورد كرده بود كه با وجود بهینه سازی بمب افكن های B-2 وB B1-B-52 دیگر آمریكا تا سال2030 میلادی احتیاجی به ساخت هواپیمای بمب افكن ندارد.
در سال 1991 بمب افكن های B-52 بسیار عالی عمل كردند و هر كدام توانایی حمل 30000 پوند تسلیحات را داشتند ولی دو مشكل بزرگ وجود داشت. سرعتشان پایین بود و رادار گریز (Stealth) نبودند. در عملیات مقابل طالبان و گروه القاعده نیروی هوایی آمریكا به این نتیجه رسید كه كمبودی در یگان بمب افكن هایش دارد. در جنگ خلیج اكثر بمب افكن ها از نزدیكی محدوده كشورهایی چون عربستان به پرواز در می آمدند. اما این بار بمب افكن های B-1 وB-52 از پایگاه هوایی دیگوگارسیا (Diego Garcia) در انگلستان به پرواز در آمدند و تا افغانستان بدون سوختگیری رفتند و این امر «پیمودن مسافت زیاد» باعث می شود كارایی كه هواپیماها می توانند در چندین ماموریت كوتاه برد داشته باشند را تنها در یك ماموریت بلندبرد صرف كنند.
http://img.tebyan.net/big/1388/07/51515763238155271031571331583730914081.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/07/812498310510716098623064157642277611182.jpg)
افسران آمریكایی در پی تفكراتی كه برای خاورمیانه دارند احساس كردند كه اگر این فشارها بر خاورمیانه بیشتر شود، چنین بمب افكن هایی نمی توانند تمامی نیازهای نیروی هوایی را ارضا كنند زیرا B-52ها دیگر 40 ساله شده اند و مابقی بمب افكن ها نیز «به جز B-2» استطاعت انجام تمامی این ماموریت ها را ندارند. پس سال 2003 را سالی برای قدرت و زندگی تازه دادن به هواپیماهای بمب افكن دانسته اند.
این طرح جدید با نام FB-22، بمب افكنی است كه از خانوادهF-22 محسوب می شود و از نظر اندازه ابعاد بزرگی چون B-2 و B-22 ندارد. میان اندازه است و می تواند سریعتر و بالاتر از هر بمب افكن دیگری پرواز كند با سقف پرواز 60000 پا و سرعت 1200 مایل در ساعت.یكی از مهمترین مسایل درFB-22 استفاده از تمامی تجهیزات مدرن است تا قدرت حمل همه نوع بمب و موشك را داشته باشد. به عنوان مثال جدیدترین بمب های آمریكا به نام بمب های كم ضخامت (Small Diameter Bomb) كه توسط ماهواره ها هدایت می شوند و به كمك سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) هدف خود را پیدا می كنند. FB-22 می تواند در یك پرواز 24 عدد از این نوع بمب ها را با خود حمل كند كه آمار بسیار جالبی است و می تواند جایگزینی عالی برای بمب افكن های قدیمی باشد.
یكی از مهمترین مسایلی كه در ساخت F-22 پیش گرفته شده بود ساخت آن با هزینه كم بود. چنین ایده ای در ساخت FB-22 نیز دیده می شود و قرار است نیروی هوایی آمریكا یكی از ارزان ترین و باارزش ترین بمب افكن ها را به جهانیان معرفی كند. رییس نیروی هوایی آمریكا آقای جان پی جامپر (John P.Jumper) نسبت به طرحی كه قبلاً ارائه شده بود و مبنی بر قرار دادن بمب های مدرن در خودF-22علاقه مندی نشان داده بود و می گفت برای نفوذ به خط های دفاعی دشمن احتیاج به سرعتی حدود 5.1 یا 7.1 ماخ است كه F-22 توانایی اش را دارد، او می گوید F-22 جنگنده ای است كه دست هیچ موشكی به آن نمی رسد.
از همان زمان مباحثه هایی بر سر تغییر شكل F-22 از یك جنگنده به بمب افكن آغاز شد. در مورد تغییر طراحی F-22 رییس امنیت نیروی هوایی، آقای جیمز راش(Jemes Roche) بسیار تاكید می كرد ولی از طرف دیگر جامپر علاقه ای نشان نمی داد. ادله ای برای این طرح وجود داشت. اول اینكه تعداد بسیار كمی بمب های كم ضخامت در F-22 جا می گرفت، دوم اینكه F-22 برد نسبتاً كمی داشت با وجود اینكه قابل سوختگیری در آسمان بود و این امر راش را آزرده می كرد. زیرا باید همواره یك هواپیمای سوخت رسان، F-22 را پشتیبانی كند و سرانجام راش موفق به گرفتن رای اكثریت آرا شد و قرار شد طرحی جدید برپایه F-22بسازند.
http://img.tebyan.net/big/1388/07/4811255471853814130208214616922573125253.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/07/138126271719015520391272281666827148180186.jpg)
این امر به شركت لاكهید مارتین سپرده شد كه بسیاری از مسایل طراحی هنوز به صورت محرمانه در آنجا نگهداری می شود و ما اطلاعات دقیقی درباره آن در دست نداریم با وجود این هم اكنون تمامی طراحی ها به پایان رسیده و قرار است چندین نمونه آزمایشی از FB-22 ساخته شود.
ادامه دارد...
منبع:www.daneshju.ir
http://img.tebyan.net/big/1388/07/238751592189216252572091422542512441152296.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/07/1327752321534811975908945029253198125.jpg)
تبدیل یك هواپیمای جنگنده به یك هواپیمای بمب افكن مانند این است كه ماشین روداستـر road star S2000 شركت هوندا را به ماشین سنگین باربری تبدیل كنید. هواپیماهای جنگنده كه برای جنگ ها و نزاع های هوایی طراحی شده اند اكثراً كوتاه هستند و بسیار سریع، با قدرت مانور بالا در صورتیكه هواپیماهای بمب افكن به گونه ای طراحی شده اند كه توانایی حمل تسلیحات زیاد، برد بالا و سقف ارتفاع بالایی دارند.
با تمامی این مشكلات شركت قدیمی لاكهید مارتین (Lockheed Martin) كه یكی از درخشان ترین شركت های هواپیما سازی دنیا است این بار تصمیم به ساخت یك هواپیمای دوزیست كرده است.
یك جنگنده - بمب افكن كه تمامی پایه های طراحی از روی هواپیمای جنگنده F-22 كه یك جنگنده تمام عیار است صورت گرفته است. این بار با تغییر نامی كوچك با هواپیمای بسیار پیشرفته ای روبه رو هستیم به نام FB-22 كه علامت F نشانه جنگنده (Fighter) و B نشانه بمب افكن (Bomber) بودن آن است. قرار است تمامی تست های پروازهای FB-22 در پایگاه ادواردز در ایالت كالیفرنیا انجام گیرد. تاكید بر ساخت FB-22 را در واقع می توان از سانحه 11سپتامبر به بعد دانست. تا قبل از حمله آمریكا به افغانستان نیروی هوایی آمریكا برآورد كرده بود كه با وجود بهینه سازی بمب افكن های B-2 وB B1-B-52 دیگر آمریكا تا سال2030 میلادی احتیاجی به ساخت هواپیمای بمب افكن ندارد.
در سال 1991 بمب افكن های B-52 بسیار عالی عمل كردند و هر كدام توانایی حمل 30000 پوند تسلیحات را داشتند ولی دو مشكل بزرگ وجود داشت. سرعتشان پایین بود و رادار گریز (Stealth) نبودند. در عملیات مقابل طالبان و گروه القاعده نیروی هوایی آمریكا به این نتیجه رسید كه كمبودی در یگان بمب افكن هایش دارد. در جنگ خلیج اكثر بمب افكن ها از نزدیكی محدوده كشورهایی چون عربستان به پرواز در می آمدند. اما این بار بمب افكن های B-1 وB-52 از پایگاه هوایی دیگوگارسیا (Diego Garcia) در انگلستان به پرواز در آمدند و تا افغانستان بدون سوختگیری رفتند و این امر «پیمودن مسافت زیاد» باعث می شود كارایی كه هواپیماها می توانند در چندین ماموریت كوتاه برد داشته باشند را تنها در یك ماموریت بلندبرد صرف كنند.
http://img.tebyan.net/big/1388/07/51515763238155271031571331583730914081.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/07/812498310510716098623064157642277611182.jpg)
افسران آمریكایی در پی تفكراتی كه برای خاورمیانه دارند احساس كردند كه اگر این فشارها بر خاورمیانه بیشتر شود، چنین بمب افكن هایی نمی توانند تمامی نیازهای نیروی هوایی را ارضا كنند زیرا B-52ها دیگر 40 ساله شده اند و مابقی بمب افكن ها نیز «به جز B-2» استطاعت انجام تمامی این ماموریت ها را ندارند. پس سال 2003 را سالی برای قدرت و زندگی تازه دادن به هواپیماهای بمب افكن دانسته اند.
این طرح جدید با نام FB-22، بمب افكنی است كه از خانوادهF-22 محسوب می شود و از نظر اندازه ابعاد بزرگی چون B-2 و B-22 ندارد. میان اندازه است و می تواند سریعتر و بالاتر از هر بمب افكن دیگری پرواز كند با سقف پرواز 60000 پا و سرعت 1200 مایل در ساعت.یكی از مهمترین مسایل درFB-22 استفاده از تمامی تجهیزات مدرن است تا قدرت حمل همه نوع بمب و موشك را داشته باشد. به عنوان مثال جدیدترین بمب های آمریكا به نام بمب های كم ضخامت (Small Diameter Bomb) كه توسط ماهواره ها هدایت می شوند و به كمك سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) هدف خود را پیدا می كنند. FB-22 می تواند در یك پرواز 24 عدد از این نوع بمب ها را با خود حمل كند كه آمار بسیار جالبی است و می تواند جایگزینی عالی برای بمب افكن های قدیمی باشد.
یكی از مهمترین مسایلی كه در ساخت F-22 پیش گرفته شده بود ساخت آن با هزینه كم بود. چنین ایده ای در ساخت FB-22 نیز دیده می شود و قرار است نیروی هوایی آمریكا یكی از ارزان ترین و باارزش ترین بمب افكن ها را به جهانیان معرفی كند. رییس نیروی هوایی آمریكا آقای جان پی جامپر (John P.Jumper) نسبت به طرحی كه قبلاً ارائه شده بود و مبنی بر قرار دادن بمب های مدرن در خودF-22علاقه مندی نشان داده بود و می گفت برای نفوذ به خط های دفاعی دشمن احتیاج به سرعتی حدود 5.1 یا 7.1 ماخ است كه F-22 توانایی اش را دارد، او می گوید F-22 جنگنده ای است كه دست هیچ موشكی به آن نمی رسد.
از همان زمان مباحثه هایی بر سر تغییر شكل F-22 از یك جنگنده به بمب افكن آغاز شد. در مورد تغییر طراحی F-22 رییس امنیت نیروی هوایی، آقای جیمز راش(Jemes Roche) بسیار تاكید می كرد ولی از طرف دیگر جامپر علاقه ای نشان نمی داد. ادله ای برای این طرح وجود داشت. اول اینكه تعداد بسیار كمی بمب های كم ضخامت در F-22 جا می گرفت، دوم اینكه F-22 برد نسبتاً كمی داشت با وجود اینكه قابل سوختگیری در آسمان بود و این امر راش را آزرده می كرد. زیرا باید همواره یك هواپیمای سوخت رسان، F-22 را پشتیبانی كند و سرانجام راش موفق به گرفتن رای اكثریت آرا شد و قرار شد طرحی جدید برپایه F-22بسازند.
http://img.tebyan.net/big/1388/07/4811255471853814130208214616922573125253.jpg (http://www.tebyan.net/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/07/138126271719015520391272281666827148180186.jpg)
این امر به شركت لاكهید مارتین سپرده شد كه بسیاری از مسایل طراحی هنوز به صورت محرمانه در آنجا نگهداری می شود و ما اطلاعات دقیقی درباره آن در دست نداریم با وجود این هم اكنون تمامی طراحی ها به پایان رسیده و قرار است چندین نمونه آزمایشی از FB-22 ساخته شود.
ادامه دارد...
منبع:www.daneshju.ir