shirin71
07-20-2011, 07:13 PM
لیتیوم برای درمان مرحله شیدایی در اختلال دوقطبی (شیدایی ـ افسردگی ) و افسردگی تجویز می شود. این دارو از فراوانی و شدت تغییرات خلقی می کاهد و به شما اجازه می دهد کنترل بیشتری برروی احساسات خود داشته باشید.
چگونگی مصرف
مقدار تجویزی لیتیم برای افراد مختلف متفاوت است . هیچ گاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. ممکن است ۳-۱ هفته طول بکشد تا اثرات لیتیوم ظاهر شود، اما مهم است که حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. اگر از قرص ها یا کپسول های طولانی رهش یا کند رهش استفاده می کنید، آنها را نشکنید، خرد نکنید، و نجوید؛ این نوع قرص ها را باید به همان صورت ببلعید. شکل شربت لیتیم را می توان پیش از مصرف در مقدار کمی آب میوه یا نوشیدنی های دیگر رقیق کرد؛ فقط اطمینان حاصل کنید که تمام مقدار لازم از دارو را مصرف می کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر کمتر از ۴ ساعت (۶ ساعت در مورد قرص ها یا کپسول های طولانی رهش یا کند رهش ) به زمان مصرف نوبت بعدی مانده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده ، به برنامه دارویی منظمتان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف لیتیم را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: غش ، ضربان قلب تند، کند یا نامنظم ؛ ضعف یا خستگی غیرمتعارف ؛ افزایش وزن ؛ سرگیجه ؛ تهوع یا استفراغ ؛ مشکلات بینایی یا چشم درد؛ کبودی و درد در انگشتان دست و پا؛ سردی بازوها و پاها؛ اسهال ؛ خواب آلودگی ؛ تکلم نامفهوم ؛ لرزش بدن ؛ گیجی ؛ تاری دید؛ تشنج ؛ آکنه ؛ بی اختیاری ادراری یا عدم توانایی کنترل ادرار
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف لیتیوم ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به لیتیم یا داروهای دیگر، غذاها، رنگ های خوراکی ، یا نگهدارنده
بارداری یا شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی ، داروهای ضد روان پریشی (کلرپرومازین ، هالوپریدول ، مولیدون )، یا داروهای مدر
سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی یا فشارخون ، صرع ، پارکینسونیسم ، از دست دادن شدید مایعات یا عفونت ، احتباس ادراری ، یا مشکلات کلیوی
هنگام مصرف لیتیوم توصیه می شود
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. برای جلوگیری از خاصیت ملینی ، و تحریک و آسیب به معده و نیز لرزش دست لیتیم را با غذا مصرف کنید تا آهسته تر جذب شود. روزی ۳ تا ۶ لیتر آب بنوشید و به مقدار کافی سدیم (نمک ) بخورید. تا پیش از آگاهی از اثر دارو بر بدنتان در هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناکی که احتیاج به هوشیاری کامل دارند، احتیاط کنید. لیتیم در برخی افراد موجب خواب آلودگی یا سرگیجه می شود. در هنگام ورزش ، استفاده از حمام بخار (سونا)؛ یا طی فعالیت هایی که موجب از دست رفتن آب بدن می شوند؛ در هوای گرم ؛ هنگام تب و تعریق شدید، یا استفراغ و اسهال احتیاط کنید. این کاهش مایعات بدن ممکن است موجب مسمومیت با لیتیوم شود. یک برگه شناسایی با خود به همراه داشته باشید که نشان دهد لیتیم مصرف می کنید. لیتیم را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم ، و حرارت مرطوب قرار دهید (در این شرایط لیتیم فاسد می شود). لیتیم تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان از در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف لیتیوم نباید
کپسول های کند رهش را با اشکال دارویی دیگر لیتیم عوض کنید؛ بدن آنها را به مقادیر متفاوتی جذب می کند.
مقدار زیادی قهوه ، چای یا کولا بنوشید زیرا این نوشیدنی ها خواص افزاینده ادرار دارند.
پیش از مشورت با پزشکتان وزنتان را کاهش دهید. از دست دادن آب و نمک در طی رژیم گرفتن ممکن است منجر به مسمومیت با لیتیوم شود.
چگونگی مصرف
مقدار تجویزی لیتیم برای افراد مختلف متفاوت است . هیچ گاه کمتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. ممکن است ۳-۱ هفته طول بکشد تا اثرات لیتیوم ظاهر شود، اما مهم است که حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. اگر از قرص ها یا کپسول های طولانی رهش یا کند رهش استفاده می کنید، آنها را نشکنید، خرد نکنید، و نجوید؛ این نوع قرص ها را باید به همان صورت ببلعید. شکل شربت لیتیم را می توان پیش از مصرف در مقدار کمی آب میوه یا نوشیدنی های دیگر رقیق کرد؛ فقط اطمینان حاصل کنید که تمام مقدار لازم از دارو را مصرف می کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر کمتر از ۴ ساعت (۶ ساعت در مورد قرص ها یا کپسول های طولانی رهش یا کند رهش ) به زمان مصرف نوبت بعدی مانده بود، نوبت فراموش شده را رها کرده ، به برنامه دارویی منظمتان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر، مصرف لیتیم را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید: غش ، ضربان قلب تند، کند یا نامنظم ؛ ضعف یا خستگی غیرمتعارف ؛ افزایش وزن ؛ سرگیجه ؛ تهوع یا استفراغ ؛ مشکلات بینایی یا چشم درد؛ کبودی و درد در انگشتان دست و پا؛ سردی بازوها و پاها؛ اسهال ؛ خواب آلودگی ؛ تکلم نامفهوم ؛ لرزش بدن ؛ گیجی ؛ تاری دید؛ تشنج ؛ آکنه ؛ بی اختیاری ادراری یا عدم توانایی کنترل ادرار
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف لیتیوم ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به لیتیم یا داروهای دیگر، غذاها، رنگ های خوراکی ، یا نگهدارنده
بارداری یا شیردهی
مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی ، داروهای ضد روان پریشی (کلرپرومازین ، هالوپریدول ، مولیدون )، یا داروهای مدر
سابقه یا ابتلا به مشکلات قلبی یا فشارخون ، صرع ، پارکینسونیسم ، از دست دادن شدید مایعات یا عفونت ، احتباس ادراری ، یا مشکلات کلیوی
هنگام مصرف لیتیوم توصیه می شود
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد. برای جلوگیری از خاصیت ملینی ، و تحریک و آسیب به معده و نیز لرزش دست لیتیم را با غذا مصرف کنید تا آهسته تر جذب شود. روزی ۳ تا ۶ لیتر آب بنوشید و به مقدار کافی سدیم (نمک ) بخورید. تا پیش از آگاهی از اثر دارو بر بدنتان در هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناکی که احتیاج به هوشیاری کامل دارند، احتیاط کنید. لیتیم در برخی افراد موجب خواب آلودگی یا سرگیجه می شود. در هنگام ورزش ، استفاده از حمام بخار (سونا)؛ یا طی فعالیت هایی که موجب از دست رفتن آب بدن می شوند؛ در هوای گرم ؛ هنگام تب و تعریق شدید، یا استفراغ و اسهال احتیاط کنید. این کاهش مایعات بدن ممکن است موجب مسمومیت با لیتیوم شود. یک برگه شناسایی با خود به همراه داشته باشید که نشان دهد لیتیم مصرف می کنید. لیتیم را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما، نور مستقیم ، و حرارت مرطوب قرار دهید (در این شرایط لیتیم فاسد می شود). لیتیم تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان از در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف لیتیوم نباید
کپسول های کند رهش را با اشکال دارویی دیگر لیتیم عوض کنید؛ بدن آنها را به مقادیر متفاوتی جذب می کند.
مقدار زیادی قهوه ، چای یا کولا بنوشید زیرا این نوشیدنی ها خواص افزاینده ادرار دارند.
پیش از مشورت با پزشکتان وزنتان را کاهش دهید. از دست دادن آب و نمک در طی رژیم گرفتن ممکن است منجر به مسمومیت با لیتیوم شود.