shirin71
07-20-2011, 11:35 AM
به گزارش خبرگزاری برنا، برای همه ما بسیار اتفاق افتاده است که از رفتار فردی ناراحت شده ایم و آن را به حساب توهین گذاشته ایم اما بعدها متوجه شده ایم که اشتباه کرده ایم.
سنجش و تفسیر و تعبیر و پاسخ گویی به محیط و نشانه های آن اساس تعامل ما با محیط است و ذهن ما برای پاسخ گویی به این داده ها ساختار و قواعد مخصوص خود را دارد. یکی از این قوانین عدم بی طرفی است.
عدم خنثی بودن ذهن به این معنی است که ذهن ما در برابر نشانه ها، از خود واکنش نشان می دهد و اگر نشانه های محیطی برای استنباط موضوعی کافی نباشد به صورت سیستماتیک برای تکمیل داده ها فعال می شود. اما این فعالیت در بسیاری از موارد تایید داده های پایه ای غلطی است که ذهن ما در اولین حالت خود دریافت کرده است. بگذارید با یک مثال موضوع را بیشتر روشن کنیم.
برای مثال وقتی از فردی بدمان می آید و یا فکر می کنیم آدم بدی است و یا قصد رفتار ناپسندی دارد، تمام رفتار او را به نفع این ذهنیت تفسیر می کنیم. حرف می زند، می خندد، راه می رود، همه و همه را در راستای تایید این ذهنیت که او آدم بدی است و یا نیت خاصی دارد تعبیر و تفسیر می کنیم، این در حالی است که اگر برعکس این موضوع در ذهن ما شکل می گرفت تمامی این نشانه ها به صورتی دیگر تعبیر و تفسیر می شد.
تفسیرات ذهن را به طور کلی می توان به دو سطح کاهش داد
1-سطح پایه ای که با علامت های حیاتی و بقای ما و همچنین حیثیت اجتماعی در ارتباط است.
2-سطح عالی که ما نشانه های پیشرفته فرهنگی مانند زبان در ارتباط است.
بسیار از تعبیرهای اشتباه در روابط بین فردی مربوط به حیثیت اجتماعی است که تحت تاثیر هر دو سطح قرار دارد برای همین هم است که بخش قابل توجهی از اختلافات خانوادگی و اجتماعی تحت تاثیر علائم زبانی است.
راه کاهش این اشتباهات در سطح روابط پیشرفته انسانی آن است که در برابر فعال شدن سیستم پایه ای خود را قوی کنیم؛ چرا که این سیستم به سرعت فعال می شود و به صورت دفعی پاسخ می دهد این در صورتی است که روابط انسانی نیاز به تفسیر های همه جانبه دارد.
در مواقعی که اطلاعات شما برای موضع گیری کافی نیست سعی کنید نشانه ها را کمتر تفسیر کنید. یادتان باشد ما در بسیاری از مواقع آنچه را که دوست داریم می بینیم.
قبل از صحبت کردن فکر کنید بعد از گفتن این جمله چه اتفاقی می افتد.
سنجش و تفسیر و تعبیر و پاسخ گویی به محیط و نشانه های آن اساس تعامل ما با محیط است و ذهن ما برای پاسخ گویی به این داده ها ساختار و قواعد مخصوص خود را دارد. یکی از این قوانین عدم بی طرفی است.
عدم خنثی بودن ذهن به این معنی است که ذهن ما در برابر نشانه ها، از خود واکنش نشان می دهد و اگر نشانه های محیطی برای استنباط موضوعی کافی نباشد به صورت سیستماتیک برای تکمیل داده ها فعال می شود. اما این فعالیت در بسیاری از موارد تایید داده های پایه ای غلطی است که ذهن ما در اولین حالت خود دریافت کرده است. بگذارید با یک مثال موضوع را بیشتر روشن کنیم.
برای مثال وقتی از فردی بدمان می آید و یا فکر می کنیم آدم بدی است و یا قصد رفتار ناپسندی دارد، تمام رفتار او را به نفع این ذهنیت تفسیر می کنیم. حرف می زند، می خندد، راه می رود، همه و همه را در راستای تایید این ذهنیت که او آدم بدی است و یا نیت خاصی دارد تعبیر و تفسیر می کنیم، این در حالی است که اگر برعکس این موضوع در ذهن ما شکل می گرفت تمامی این نشانه ها به صورتی دیگر تعبیر و تفسیر می شد.
تفسیرات ذهن را به طور کلی می توان به دو سطح کاهش داد
1-سطح پایه ای که با علامت های حیاتی و بقای ما و همچنین حیثیت اجتماعی در ارتباط است.
2-سطح عالی که ما نشانه های پیشرفته فرهنگی مانند زبان در ارتباط است.
بسیار از تعبیرهای اشتباه در روابط بین فردی مربوط به حیثیت اجتماعی است که تحت تاثیر هر دو سطح قرار دارد برای همین هم است که بخش قابل توجهی از اختلافات خانوادگی و اجتماعی تحت تاثیر علائم زبانی است.
راه کاهش این اشتباهات در سطح روابط پیشرفته انسانی آن است که در برابر فعال شدن سیستم پایه ای خود را قوی کنیم؛ چرا که این سیستم به سرعت فعال می شود و به صورت دفعی پاسخ می دهد این در صورتی است که روابط انسانی نیاز به تفسیر های همه جانبه دارد.
در مواقعی که اطلاعات شما برای موضع گیری کافی نیست سعی کنید نشانه ها را کمتر تفسیر کنید. یادتان باشد ما در بسیاری از مواقع آنچه را که دوست داریم می بینیم.
قبل از صحبت کردن فکر کنید بعد از گفتن این جمله چه اتفاقی می افتد.