mehraboOon
07-19-2011, 02:31 AM
ستاره‌اي شبه خورشيدي با فوران‌هايي در 750 سال نوري از زمين يافت شده است كه گلوله‌هايي از آب را به فضاي ميان ستاره‌اي پرتاب مي‌كند.
يافته جديد نشان مي‌دهد اين امكان وجود دارد كه پروتو ستاره‌ها، جهان را آب پاشي كنند. اگر اين فواره‌ها را همانند شيلنگ‌هاي بزرگ و قطرات آب را مانند گلوله تجسم كنيم، ميزان گلوله‌هاي آبي كه پرتاب مي‌شود صد ميليون برابر جريان آبي است كه هر ثانيه در رود آمازون جريان دارد.
كريستنسن، محقق اصلي طرح مي‌گويد: در اينجا از سرعتي صحبت مي‌شود كه به 200 هزار كيلومتر در ساعت مي‌رسد و حدود 80 بار سريع‌تر از گلوله اسلحه پرتاب مي‌شود.
با استفاده از ابزارهاي مادون قرمز رصدخانه فضايي هرسچل، محققان قادر هستند كه در ميان ابرها جست‌وجو و نشانه‌هايي را از اتم‌هاي اكسيژن و هيدروژن شناسايي كنند كه دور ستاره حركت مي‌كنند.
اين تيم تحقيقاتي بعد از شناسايي اين اتم‌ها نتيجه گرفت كه آب در قسمتي از ستاره شكل مي‌گيرد كه دماي كمتر از هزار درجه سلسيوس دارد.
زماني كه گازهاي داغ به بيشتر مواد سرد پيرامون ضربه زدند از سرعت‌شان كم مي‌شود و شوكي به وجود مي‌آورد. اين شوك باعث مي‌شود گازها سريعا سرد و غليظ شوند و به شكل آب درآيند.
كريستنسن گفت: ما در آغاز راه هستيم تا متوجه شويم كه ستاره‌هاي شبه خورشيد زماني كه جوان هستند همگي دستخوش مرحله پرجنب و جوشي مي‌شوند در اين مرحله از طول حياتشان است كه موادي را به سرعت بالا از خود فوران مي‌كنند؛ اكنون مي‌دانيم قسمتي از اين مواد، آب است.
اين مطالعه نشان مي‌دهد از آنجايي كه عناصر اكسيژن و هيدروژن از عناصر كليدي صفحات غبارآلودي هستند كه ستاره را شكل مي‌دهند، چنين آب‌پاش‌هاي پروتوستاره به رشد ستاره‌هاي بيشتر كمك مي‌كنند.
يافته جديد نشان مي‌دهد اين امكان وجود دارد كه پروتو ستاره‌ها، جهان را آب پاشي كنند. اگر اين فواره‌ها را همانند شيلنگ‌هاي بزرگ و قطرات آب را مانند گلوله تجسم كنيم، ميزان گلوله‌هاي آبي كه پرتاب مي‌شود صد ميليون برابر جريان آبي است كه هر ثانيه در رود آمازون جريان دارد.
كريستنسن، محقق اصلي طرح مي‌گويد: در اينجا از سرعتي صحبت مي‌شود كه به 200 هزار كيلومتر در ساعت مي‌رسد و حدود 80 بار سريع‌تر از گلوله اسلحه پرتاب مي‌شود.
با استفاده از ابزارهاي مادون قرمز رصدخانه فضايي هرسچل، محققان قادر هستند كه در ميان ابرها جست‌وجو و نشانه‌هايي را از اتم‌هاي اكسيژن و هيدروژن شناسايي كنند كه دور ستاره حركت مي‌كنند.
اين تيم تحقيقاتي بعد از شناسايي اين اتم‌ها نتيجه گرفت كه آب در قسمتي از ستاره شكل مي‌گيرد كه دماي كمتر از هزار درجه سلسيوس دارد.
زماني كه گازهاي داغ به بيشتر مواد سرد پيرامون ضربه زدند از سرعت‌شان كم مي‌شود و شوكي به وجود مي‌آورد. اين شوك باعث مي‌شود گازها سريعا سرد و غليظ شوند و به شكل آب درآيند.
كريستنسن گفت: ما در آغاز راه هستيم تا متوجه شويم كه ستاره‌هاي شبه خورشيد زماني كه جوان هستند همگي دستخوش مرحله پرجنب و جوشي مي‌شوند در اين مرحله از طول حياتشان است كه موادي را به سرعت بالا از خود فوران مي‌كنند؛ اكنون مي‌دانيم قسمتي از اين مواد، آب است.
اين مطالعه نشان مي‌دهد از آنجايي كه عناصر اكسيژن و هيدروژن از عناصر كليدي صفحات غبارآلودي هستند كه ستاره را شكل مي‌دهند، چنين آب‌پاش‌هاي پروتوستاره به رشد ستاره‌هاي بيشتر كمك مي‌كنند.