M.A.H.S.A
07-18-2011, 04:54 PM
http://up.iranblog.com/images/x0a48jyxjgngc6jdf17h.jpg
بازی ترون شاید بیشتر یاد آور فیلم معروف ترون باشد تا بازی ترون!حق دارید، چون سری بازی های ترون هیچ گاه نتوانست به شهرت و محبوبیت فیلم ترون برسد.اولین فیلم از سری ترون سال 1982 منتشر شد که در همان زمان محبوبیت بسیار زیادی را کسب کرد و دیگر نسخه ای از آن منتشر نشد تا سال 2010 که فیلمی با عنوان "ترون:میراث" انتشار یافت.فاصله ی عرضه ی این دو فیلم بسیار زیاد است و شاید بهتر باشد پلی میان این دو فیلم ایجاد کردکه این پل همان بازی ترون:تکامل است و اکثر شخصیت های فیلم در بازی حضور دارند.
در بازی شاهد هستید که کوین لین(نقش اصلی فیلم ترون) در دنیای گیرد(دنیایی عجیب و غریب که همه چیز در آن دیجیتالی است)زندانی شده،اما نکته ی جالب این است که شما به عنوان کوین بازی را پیش نمی برید بلکه هدایت رباتی به انون را بر عهده دارید.انون در حقیقت سیستمی است که توسط کوین طراحی شده تا بتواند خود را از این دنیا نجات دهد.اون شخصیت جالبی دارد،او نه حرف می زند و نه صورت واضحی دارد؟،چون با کلاه پوشیده شده.تنها کاری که به درستی انجام می دهد مبارزه ماهرانه با دشمنان و نابود کردن آنها است!
از نقاط قوت،فضا و شخصیت های طراحی شده در آن است.در طول بازی اکثرا با یک فضای تاریک روبه رو هستید که البته با لامپ های زیبا که در هر جایی مانند کف زمین یا هر وسیله ی دیگر وجود دارد،نوری زیبا منعکس می شود که فضای بازی را کاملا عوض کرده است.در این بازی کمتر آدم عادی مشاهده می کنید،چه دوستتان باشد و چه دشمنتان.شخصیت های اصلی بازی ربات های هستند که بر اساس برنامه ریزی هایی که به آنها داده شده عمل می کنند.بازی ترون شاید بدون این فضای زیبا،معمولی و یا حتی در سطح پایین محسوب می شد.یکی از نقاط قوت بازی که جای نقد بسیار دارد شیوه حرکت دوربین ها و نمایش محیط اطراف شماست.بعضی مواقع دوربین از شما خیلی دور می شود و بعضی مواقع به شما خیلی نزدیک.مخصوصا در هنگام درگیری با دشمنان نمی توانید به طور کامل محیط اطراف را زیر نظر بگیرید.
گیم پلی بازی هم جای بحث دارد.در ابتدا شاید پرش های مکرر یا مبارزات کوتاهی که با دیگران به وجود می آورید جالب به نظر برسد ولی بعد از مدت کوتاهی به عملی خسته کننده تبدیل می شود.اسلحه ای وجود دارد به نام "لایت دیسک" که دیسکی نورانی است و با پرتاب کردن آن به سمت دشمن می توانید آنها را از پا دربیاورید.البته قدرت آن بستگی به مقدار پیشرفت شما در بازی دارد.به هر حال این تنها راه مبارزه نیست ،قسمت جالب تر مبارزه درگیری فیزیکی است که هیجان را با حرکات جالب انون بیشتر می کند.در ادامه ی بازی شاید نیاز به داشتن استراتژی خاصی احساس نشود ولی وقتی درجه ی هارد بازی را ادامه می دهید بدون داشتن نقشه مبارزه با دشمنان امکان پذیر نیست.شاید گرافیک در سطح متوسطی باشد که انتظار بیشتری از آن می رفت ولی فقدان گرافیک خوب را می توان به فضای فوق العاده بازی بخشید.همچنین صداگذاری آن به خوبی با محیط پیوند خورده است.در کل بازی بیشتر از این که داستانی را بیان کند به سبک مبارزه می پردازد و اگر بخواهیم در موضوع مبارزه بازی را با رقبایش مقایسه کنیم شاید حرف زیادی برای گفتن نداشته باشد.
بازی ترون شاید بیشتر یاد آور فیلم معروف ترون باشد تا بازی ترون!حق دارید، چون سری بازی های ترون هیچ گاه نتوانست به شهرت و محبوبیت فیلم ترون برسد.اولین فیلم از سری ترون سال 1982 منتشر شد که در همان زمان محبوبیت بسیار زیادی را کسب کرد و دیگر نسخه ای از آن منتشر نشد تا سال 2010 که فیلمی با عنوان "ترون:میراث" انتشار یافت.فاصله ی عرضه ی این دو فیلم بسیار زیاد است و شاید بهتر باشد پلی میان این دو فیلم ایجاد کردکه این پل همان بازی ترون:تکامل است و اکثر شخصیت های فیلم در بازی حضور دارند.
در بازی شاهد هستید که کوین لین(نقش اصلی فیلم ترون) در دنیای گیرد(دنیایی عجیب و غریب که همه چیز در آن دیجیتالی است)زندانی شده،اما نکته ی جالب این است که شما به عنوان کوین بازی را پیش نمی برید بلکه هدایت رباتی به انون را بر عهده دارید.انون در حقیقت سیستمی است که توسط کوین طراحی شده تا بتواند خود را از این دنیا نجات دهد.اون شخصیت جالبی دارد،او نه حرف می زند و نه صورت واضحی دارد؟،چون با کلاه پوشیده شده.تنها کاری که به درستی انجام می دهد مبارزه ماهرانه با دشمنان و نابود کردن آنها است!
از نقاط قوت،فضا و شخصیت های طراحی شده در آن است.در طول بازی اکثرا با یک فضای تاریک روبه رو هستید که البته با لامپ های زیبا که در هر جایی مانند کف زمین یا هر وسیله ی دیگر وجود دارد،نوری زیبا منعکس می شود که فضای بازی را کاملا عوض کرده است.در این بازی کمتر آدم عادی مشاهده می کنید،چه دوستتان باشد و چه دشمنتان.شخصیت های اصلی بازی ربات های هستند که بر اساس برنامه ریزی هایی که به آنها داده شده عمل می کنند.بازی ترون شاید بدون این فضای زیبا،معمولی و یا حتی در سطح پایین محسوب می شد.یکی از نقاط قوت بازی که جای نقد بسیار دارد شیوه حرکت دوربین ها و نمایش محیط اطراف شماست.بعضی مواقع دوربین از شما خیلی دور می شود و بعضی مواقع به شما خیلی نزدیک.مخصوصا در هنگام درگیری با دشمنان نمی توانید به طور کامل محیط اطراف را زیر نظر بگیرید.
گیم پلی بازی هم جای بحث دارد.در ابتدا شاید پرش های مکرر یا مبارزات کوتاهی که با دیگران به وجود می آورید جالب به نظر برسد ولی بعد از مدت کوتاهی به عملی خسته کننده تبدیل می شود.اسلحه ای وجود دارد به نام "لایت دیسک" که دیسکی نورانی است و با پرتاب کردن آن به سمت دشمن می توانید آنها را از پا دربیاورید.البته قدرت آن بستگی به مقدار پیشرفت شما در بازی دارد.به هر حال این تنها راه مبارزه نیست ،قسمت جالب تر مبارزه درگیری فیزیکی است که هیجان را با حرکات جالب انون بیشتر می کند.در ادامه ی بازی شاید نیاز به داشتن استراتژی خاصی احساس نشود ولی وقتی درجه ی هارد بازی را ادامه می دهید بدون داشتن نقشه مبارزه با دشمنان امکان پذیر نیست.شاید گرافیک در سطح متوسطی باشد که انتظار بیشتری از آن می رفت ولی فقدان گرافیک خوب را می توان به فضای فوق العاده بازی بخشید.همچنین صداگذاری آن به خوبی با محیط پیوند خورده است.در کل بازی بیشتر از این که داستانی را بیان کند به سبک مبارزه می پردازد و اگر بخواهیم در موضوع مبارزه بازی را با رقبایش مقایسه کنیم شاید حرف زیادی برای گفتن نداشته باشد.