shirin71
07-13-2011, 02:15 AM
http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/untitled21310420800.jpegدر طول 30 سال برنامه های مستمر خود علاوه براینکه میزبان فضانوردان بودند مسافران دیگری نیز داشتند که در این گزارش عجیب ترین این مهمانان معرفی می شوند.
شاتلهای ناسا در مدت 30 سال فعالیت و در مجموع 135 ماموریت، بیش از 350 فضانورد را به مدار بردند. اما انسانها تنها مسافران این فضاپیماها نبودند و در این ماموریتها مسافران عجیبی فضانوردان را همراهی می کردند.
در آخرین ماموریت تاریخ شاتلها که آتلانتیس مشغول انجام آن است یک دستگاه "آی- فن" و یک نمونه جهش یافته از باکتری "سالمونلا" به ایستگاه فضایی بین المللی می روند.
در این راستا، مجله "وایر" به طبقه بندی عجیب ترین مسافران شاتل در طول تاریخ برنامه های 5 فضاپیمای ناسا پرداخته است.
قورباغه ای در آستانه مادر شدن
یک قورباغه ماده در ماموریت سپتامبر 1992 یکی از مسافران شاتل اندیور را تشکیل می داد. هدف از این سفر، کشف این نکته بود که بچه قورباغه ها در شرایط جاذبه صفر چگونه بزرگ می شوند.
در این آزمایش، نیمی از تخمها در سانتریفوژی که جاذبه زمین را شبیه سازی می کرد گذاشته شدند و نیم دیگر در شرایط جاذبه صفر باقی ماندند.
زمانی که قورباغه ها متولد شدند همگی عادی به نظر می رسیدند اما زمانی که به زمین بازگشتند آنهایی که در شرایط بدون جاذبه بزرگ شده بودند قدرت تشخیص بالا و پایین را از دست دادند. به طوریکه قادر نبودند برای گرفتن اولین نفس در دوران بزرگسالی خود را به سطح آب برسانند و بنابراین با خطر غرق شدن مواجه شدند.
میمونهای بی اشتها
شماره 3165 و شماره 384-80 دو میمونی بودند که در می 1985 همراه با شاتل چلنجر به مدار رفتند. هدف از ماموریت این دو مسافر که اشتیاق چندانی به این سفر نداشتند درک این نکته بود که روش غذا خوردن میمونها در فضا چه تغییری می کند. نتیجه این آزمایش دقیقاً همان بود که در مورد فضانوردان رخ می دهد: اشتهای خود را از دست دادند.
ورود اولین مهره داران به فضا در 1994
جنکی، کوزمو، میکی و یومه اسامی چهار نمونه ماهی بادکنکی شفافی بودند که به عنوان اولین مهره داران در جولای 1994 مسافران شاتل کلمبیا بودند. هدف از این ماموریت بررسی امکان آبزی پروری در فضا بود.
سفر تلخ پروانه
سفر به فضا برای پروانه ای در اکتبر 1994 سوار شاتل اندیور شد به خوبی پیش نرفت. به طوریکه چرخه زندگی لارو (نوزاد کرمی شکل) کوتاه شد و پروانه بزرگسال عقیم ماند.
کرمهای نماتود تنها بازماندگان فاجعه کلمبیا
کرمهای نماتود تنها بازماندگان سوپر مقاوم حادثه دلخراش شاتل کلمبیا در اول فوریه 2003 بودند. این شاتل در مرحله بازگشت به زمین دچار حادثه شد و تمام فضانوردان آن جان باختند.
این کرمها تا سه ماه پس از این حادثه توانستند 4 تا 5 نسل نیز تولید مثل کنند.
تولید عسل بیشتر در فضا
در یکی از اولین سفرهای عصر شاتلها که توسط شاتل چلنجر در سال 1984 انجام شد 3 هزار زنبور عسل فضانوردان را همراهی می کردند.
تنها یک هفته زندگی در فضا برای این زنبورها کافی بود که شروع به ساخت کندوهایی بسیار دیدنی کنند.
موشها در شرایط جاذبه صفر
شرایط برای موشهایی که در سال 1998 با شاتل کمبیا به فضا رفتند چندان مناسب نبود. این جوندگان در شرایط جاذبه صفر مشکلاتی را در جهت یابی فضایی پیدا کردند.
همچنین استخوانها و ماهیچه های آنها تحلیل رفت. در نمونه موشهایی که در فضا به دنیا آمدند محققان مشاهده کردند که بعضی از مناطق مغزی آنها توسعه نیافته اند.
ده پا؛ قربانی آخرین ماموریت اندیور
در آخرین ماموریت شاتل اندیور که ماه می 2011 انجام شد یک نمونه ده پا (سپیداج یا ماهی مرکب) مهمان این شاتل بود.
اما این مسافر بیچاره در راه علم قربانی شد.
در حقیقت این حیوان موضوع اصلی تحقیقات دانشمندان نبود بلکه باکتریهایی که داخل روده این موجود دریایی زندگی می کردند، افتخار این آزمایشات را به نام خود به ثبت رساندند.
شاتلهای ناسا در مدت 30 سال فعالیت و در مجموع 135 ماموریت، بیش از 350 فضانورد را به مدار بردند. اما انسانها تنها مسافران این فضاپیماها نبودند و در این ماموریتها مسافران عجیبی فضانوردان را همراهی می کردند.
در آخرین ماموریت تاریخ شاتلها که آتلانتیس مشغول انجام آن است یک دستگاه "آی- فن" و یک نمونه جهش یافته از باکتری "سالمونلا" به ایستگاه فضایی بین المللی می روند.
در این راستا، مجله "وایر" به طبقه بندی عجیب ترین مسافران شاتل در طول تاریخ برنامه های 5 فضاپیمای ناسا پرداخته است.
قورباغه ای در آستانه مادر شدن
یک قورباغه ماده در ماموریت سپتامبر 1992 یکی از مسافران شاتل اندیور را تشکیل می داد. هدف از این سفر، کشف این نکته بود که بچه قورباغه ها در شرایط جاذبه صفر چگونه بزرگ می شوند.
در این آزمایش، نیمی از تخمها در سانتریفوژی که جاذبه زمین را شبیه سازی می کرد گذاشته شدند و نیم دیگر در شرایط جاذبه صفر باقی ماندند.
زمانی که قورباغه ها متولد شدند همگی عادی به نظر می رسیدند اما زمانی که به زمین بازگشتند آنهایی که در شرایط بدون جاذبه بزرگ شده بودند قدرت تشخیص بالا و پایین را از دست دادند. به طوریکه قادر نبودند برای گرفتن اولین نفس در دوران بزرگسالی خود را به سطح آب برسانند و بنابراین با خطر غرق شدن مواجه شدند.
میمونهای بی اشتها
شماره 3165 و شماره 384-80 دو میمونی بودند که در می 1985 همراه با شاتل چلنجر به مدار رفتند. هدف از ماموریت این دو مسافر که اشتیاق چندانی به این سفر نداشتند درک این نکته بود که روش غذا خوردن میمونها در فضا چه تغییری می کند. نتیجه این آزمایش دقیقاً همان بود که در مورد فضانوردان رخ می دهد: اشتهای خود را از دست دادند.
ورود اولین مهره داران به فضا در 1994
جنکی، کوزمو، میکی و یومه اسامی چهار نمونه ماهی بادکنکی شفافی بودند که به عنوان اولین مهره داران در جولای 1994 مسافران شاتل کلمبیا بودند. هدف از این ماموریت بررسی امکان آبزی پروری در فضا بود.
سفر تلخ پروانه
سفر به فضا برای پروانه ای در اکتبر 1994 سوار شاتل اندیور شد به خوبی پیش نرفت. به طوریکه چرخه زندگی لارو (نوزاد کرمی شکل) کوتاه شد و پروانه بزرگسال عقیم ماند.
کرمهای نماتود تنها بازماندگان فاجعه کلمبیا
کرمهای نماتود تنها بازماندگان سوپر مقاوم حادثه دلخراش شاتل کلمبیا در اول فوریه 2003 بودند. این شاتل در مرحله بازگشت به زمین دچار حادثه شد و تمام فضانوردان آن جان باختند.
این کرمها تا سه ماه پس از این حادثه توانستند 4 تا 5 نسل نیز تولید مثل کنند.
تولید عسل بیشتر در فضا
در یکی از اولین سفرهای عصر شاتلها که توسط شاتل چلنجر در سال 1984 انجام شد 3 هزار زنبور عسل فضانوردان را همراهی می کردند.
تنها یک هفته زندگی در فضا برای این زنبورها کافی بود که شروع به ساخت کندوهایی بسیار دیدنی کنند.
موشها در شرایط جاذبه صفر
شرایط برای موشهایی که در سال 1998 با شاتل کمبیا به فضا رفتند چندان مناسب نبود. این جوندگان در شرایط جاذبه صفر مشکلاتی را در جهت یابی فضایی پیدا کردند.
همچنین استخوانها و ماهیچه های آنها تحلیل رفت. در نمونه موشهایی که در فضا به دنیا آمدند محققان مشاهده کردند که بعضی از مناطق مغزی آنها توسعه نیافته اند.
ده پا؛ قربانی آخرین ماموریت اندیور
در آخرین ماموریت شاتل اندیور که ماه می 2011 انجام شد یک نمونه ده پا (سپیداج یا ماهی مرکب) مهمان این شاتل بود.
اما این مسافر بیچاره در راه علم قربانی شد.
در حقیقت این حیوان موضوع اصلی تحقیقات دانشمندان نبود بلکه باکتریهایی که داخل روده این موجود دریایی زندگی می کردند، افتخار این آزمایشات را به نام خود به ثبت رساندند.