PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : هیچ زنی از این مشکلات در امان نیست



shirin71
07-11-2011, 06:36 AM
زنان و دختران روزهایی از ماه عصبی و بد اخلاق می‌شوند و در واقع آنقدر تحریک‌پذیر هستند یا بقدری افسرده که بی‌دلیل در هر فرصتی، ‌های های گریه می‌کنند، اما آیا تا به حال با خود فکر کرده‌اید که چرا ناگهان این حالات در خانم‌ها بروز می‌کند؟


تنها شما نیستید که از سندرم پیش از قاعدگی رنج می‌برید
این مساله یک ویژگی اخلاقی نیست و یک دلیل کاملا علمی و واقعی دارد. این علائم ناشی از شایع‌ترین بیماری زنان است و این فقط زنان اطراف یا حتی خود شما نیستید که از این مشکل در عذاب هستید. جالب است بدانید که بسیاری از اوقات هیچ‌کس حتی خود فرد از نوع مشکل خبر ندارد و نمی‌داند که همه این مسائل به سندرم pms باز می‌گردد.


Pms یا سندرم پیش از قاعدگی در واقع مجموعه‌ای از علائم است و یک مشکل بسیار شایع زنان محسوب می‌شود. این علائم معمولا یک یا ۲ هفته قبل از قاعدگی تا چند روز پس از آن بروز می‌کند و گاه تمام زندگی فرد را مختل می‌کند. این سندرم بقدری شایع است که تقریبا هیچ زنی نیست که در طول عمر خود حداقل یک بار یکی از این علائم را تجربه نکرده باشد.

Pmsمی‌تواند تمام سیستم‌های بدن را تحت تاثیر قرار دهد و علائم آن به قدری متنوع هستند که آن را بیماری هزار چهره می‌دانند و متخصصان نزدیک به ۱۰۰ تا ۱۵۰ علامت را برای آن برشمرده‌اند. این علائم در هر فرد می‌تواند با الگوی خاصی بروز کند و وقتی این علائم به طور دوره‌ای تکرار شوند، تشخیص این سندرم مشخص می‌شود. شایع‌ترین این علائم شامل مواردی مثل ناپایداری خلقی، تحریک‌پذیری، زود رنجی، عصبانیت و تنش‌های عصبی، بدگمانی، ناامیدی، گریه و خشونت، انواع سردردها، میل شدید به شیرینی‌جات، افزایش اشتها، ورم دست و پا، احساس ورم و نفخ در شکم، مشکلات چشمی، گرفتگی‌های عضلانی و بروز مشکلات در دستگاه شنوایی، ادراری و گوارشی هستند. بسیاری از مشکلات حوالی بلوغ دختران جوان مثل بدخلقی، سرکشی در برابر والدین، فرار از منزل و عدم حضور در کلاس‌های درس می‌تواند به دلیل این سندرم و عواقب روحی و روانی آن باشد که اگر به آن توجه نشود تا سنین بالا تشخیص داده نمی‌شود.


به این ترتیب سیستمی از بدن نیست که این سندرم آن را درگیر نکند. بیشتر علائم به صورت پایدار نیست و در زمان‌های گوناگونی بروز پیدا می‌کند ولی گاهی ممکن است فقط ۵ روز در ماه این علائم محو شوند که این خود یعنی ۶۰ روز در سال می‌توان از این سندرم در امان بود و حدود ۳۰۰ روز از یک سال در معرض این مشکلات بودن چیز کمی نیست البته خوشبختانه در واقع این میزان از شدت کمتری برخوردار است ولی آگاهی داشتن از وجود چنین اختلالی به شما کمک می‌کند تا در صورت بروز به خوبی با آن برخورد کنید.


Pms چطور ایجاد می‌شود؟
با وجود اینکه pms علت اصلی سندرم پیش از قاعدگی شناخته نشده است، ولی برخی از صاحبنظران علت اصلی آن را به هم خوردن تعادل هورمون‌های زنانه یعنی استروژن و پروژسترون می‌دانند. این سندرم فقط در افرادی دیده می‌شود که تخمک‌گذاری دارند، بنابراین می‌توان سندرم پیش از قاعدگی را به وقایع ناشی از تخمک‌گذاری دانست. خیلی وقت نیست که پروستاگلندین‌ها شناخته شده‌اند ولی اثرات آنها روی کل سیستم‌های بدن در حال کشف است. این مواد روی همه جای بدن اثر دارند: رگ‌های خونی، مغز و سیستم ادراری ـ تناسلی از آن جمله‌اند. این مواد علاوه بر اثرات مثبت فراوان خود، می‌توانند ایجادکننده حس درد نیز باشند. به همین علت در بسیاری از مشکلات از جمله دردهای قاعدگی از مواد ضد پروستاگلندین استفاده می‌شود.


پیشگیری و درمان سندرم پیش از قاعدگی
برای تشخیص سندرم پیش از قاعدگی جداولی وجود دارد که شما برای استفاده از آنها باید علائم روزانه را علامت بزنید و برگه را نزد پزشک خود ببرید تا به این وسیله پزشک بتواند مشکل شما را بخوبی تشخیص دهد.
اولین اقدامی که پس از تشخیص pms ضرورت دارد و هیچ اقدامی نمی‌تواند به این اندازه اثر داشته باشد، در میان گذاشتن آن با همسر و در صورت امکان با خانواده، دوستان و همکارانتان است. چرا که برای به حداقل رساندن این علائم هیچ چیز به اندازه آگاهی، حمایت و همدلی نزدیکان و بویژه همسر اثربخش نخواهد بود. اطرافیان با دانستن این مساله بهتر شما را درک می‌کنند و می‌توانند به شما در مسیر درمان کمک کنند.
خوشبختانه سندرم پیش از قاعدگی با ایجاد آرامش روحی و عمل به توصیه‌های تغذیه‌ای حتی بدون درمان دارویی تا حد زیادی بهبود می‌یابد.





در بروز این مشکل افت قند خون بسیار شایع است و تغییر در هورمون‌های بدن، زمینه را برای بروز واکنش‌های مربوط به کاهش قند خون مساعد می‌سازد. این واکنش‌ها می‌توانند به صورت غیر متعارف مثل زودرنجی، میگرن، وحشت، گریه و عصبانیت شدید بروز کنند. بنابراین به هیچ عنوان بیش از ۵ ـ ۴ ساعت گرسنه نمانید، سعی کنید از چربی تا حد امکان کمتر استفاده کنید و مصرف کربوهیدرات‌های پیچیده مثل غلات را افزایش دهید. تا می‌توانید قند ساده و آبنبات و چیزهایی از این قبیل را کمتر مصرف کنید، نمک را از رژیم غذایی خود حذف کنید تا از احتباس آب و ورم جلوگیری کنید، سعی کنید تنش‌ها و استرس زندگی خود را بسیار محدود کنید و به ورزش منظم بپردازید و ویتامین‌هایی نظیر ویتامین‌های گروه b بخصوص b6 می‌تواند باعث کاهش افسردگی و ورم و کاهش میل شدید به قند شود.

مصرف روزانه یک عدد قرص ب کمپلکس می‌تواند کمک‌کننده باشد. سعی کنید کافئین رژیم غذایی خود را به حداقل برسانید و از نوشیدنی‌های گازدار و آماده که حاوی شکر زیادی هستند خودداری کنید.
در نهایت در صورتی که علائم شما با این روش‌ها بهتر نشد حتما با پزشک خود مشورت کنید.


دردسرهای قاعدگی دردناک
یکی از مشکلاتی که می‌تواند به تنهایی یا همراه علائم pms رخ دهد، قاعدگی دردناک است. حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد خانم‌ها با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. پزشکان دلیل بروز این دردها را آزادسازی پروستاگلندین‌ها در بدن می‌دانند. این درد معمولا یکی دو روز قبل از قاعدگی شروع می‌شوند و در روز اول قاعدگی به اوج خود می‌رسد. این درد می‌تواند همراه بروز تهوع و استفراغ، تکرر ادرار، بی‌حالی و ضعف و سردرد باشد. دیسمنوره ۲ نوع اولیه و ثانویه دارد و معمولا ۲ تا ۳ سال پس از شروع اولین دوره قاعدگی بروز می‌یابد. قاعدگی دردناک معمولا در مواقعی رخ می‌دهد که تخمک‌گذاری صورت بگیرد و در غیر این صورت باید به دنبال دلایلی باشیم که به طور ثانویه باعث بروز این دردها می‌شود. به عنوان مثال وقتی مشکلی در لگن باشد می‌تواند به طور ثانویه دردهایی همراه با قاعدگی بدهد.

افرادی که چاق هستند، دخانیات مصرف می‌کنند، بچه‌دار نشده‌اند، سابقه این دردها را در مادر یا خواهر خود ذکر می‌کنند یا تحت استرس و فشارهای عصبی زیادی هستند، بیشتر دچار دیسمنوره می‌شوند. داروهایی که معمولا توسط پزشک تجویز می‌شود مثل داروهای ضد پروستاگلندین و گرم کردن موضعی، می‌تواند درد را کاهش دهد. به علاوه توصیه‌هایی که در مورد سندرم پیش از قاعدگی گفته شد نیز در کاهش این مورد موثر هستند.