ولادت امام حسين (ع) و روز پاسدار مبارک باد

[R A H A]

http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_b_177.png


خجسته ميلاد سيد جوانان بهشت ؛
سرور و سالار شهيدان ؛
آقا ابا عبدالله الحسين عليه السلام
و گراميداشت روز پاسدار بر شيفتگان
وپيروان مكتب حسيني و پاسداران غيورايران زمين،
سرزمين لاله هاي گلگون مبارك باد

[R A H A]

http://winbmi.persiangig.com/Hosain/ya%20hosain%28wWw.Juyom.2ir.ir%29.GIF

نام : حسین
لقب : سید الشهداء
کنیه : ابو عبدالله
نام پدر : علی (ع)
نام مادر : فاطمه (س)
تاریخ ولادت : 3 شعبان
محل ولادت : مدینه
مدت امامت : 11 سال
مدت عمر : 57 سال
تاریخ شهادت : 10 محرم
علت شهادت : عدم بیعت با یزید
نام قاتل : شمر بن ذی الجوشن
محل دفن : کربلا معلی


امام حسین فرزند دومین امام علی و حضرت زهرا علیهم السلام است . آن حضرت در شهر مدینه به روز سوم شعبان دیده به جهان گشود آن حضرت شش ماه و ده روز با برادر بزرگترش امام حسن (ع) فاصله سنی داشت و مراحل رشد و نمو خویش را درمدت کمتر از هفت سال در مصاحبت با رسول (ص) و سی سال در کنار امیرالمومنین (ع) و ده سال با امام حسن (ع) گذراند. و در سال 49 یا 50 هجری پس از شهادت مظلومانه امام حسن (ع) امامت شیعیان را بر عهده گرفت .

امام حسین (ع) در شکم مادر، کراماتی صادر شده که از آن جمله است:
1- فاطمه (س) از شکم خود صدای ذکر و تسبیح و تقدیس خدا را می‌شنید.
2- نور حسین (ع) بر صورت و پیشانی فاطمه زهرا ( س) ظاهر شده بود، به گونه ای که پیامبر اکرم (ص) به او فرمود: «ای فاطمه، من در صورت تو نوری مشاهده می‌کنم. به زودی حجت و امامی برای مردم به‌دنیا می‌آوری»


در روایت دیگری، فاطمه سلام الله علیها فرمود:
« وقتی فرزندم حسین در شکمم بود، در تاریکی شب، نیازی به چراغ نداشتم.»

یکی از ویژگی‌های امام حسین ( ع ) این است که جبرئیل مژده‌ی ولادت و خبر شهادت آن حضرت را پیش از تولدش برای پیامبر گرامی آورده است.

امام صادق (ع) فرمود:
« جبرئیل بر محمد (ص) نازل شد و گفت: ای محمد! خدا تو را به مولودی که از فاطمه متولد می‌شود مژده می‌دهد و بدان که امت تو، بعد از تو او را می‌کشند»

پیامبر اکرم (ص) فرمود:
« ای جبرئیل! سلام مرا به پروردگارم برسان. مرا به مولودی که از فاطمه متولد شود و امتم او را بکشند نیازی نیست.»
جبرئیل به آسمان عروج کرد و آنگاه فرود آمد و دوباره همان سخن را گفت. پیغمبر نیز همان پاسخ را تکرار کرد.
جبرئیل به آسمان بالا رفت و آنگاه فرود آمد وگفت:
« ای محمد! پروردگارت به تو سلام می‌رساند و به تو بشارت می‌دهد که امامت و ولایت و وصایت را در نسل آن مولود قرار می‌دهد.»
آن‌گاه پیامبر فرمود: «راضی شدم.»

ابن عباس از پیامبر اکرم (ص) نقل می فرمایند که :
وقتی امام حسین (ع) به ‌دنیا آمد، خداوند به جبرئیل وحی کرد که با هزار گروه از فرشتگان، بر من نازل شوند و ولادت حسین (ع) را به من تهنیت بگویند. هر گروه شامل یک میلیون فرشته بود سوار بر اسب‌های ابلق( سیاه و سفید)، با زین‌ها و دهنه‌های مزین به در و یاقوت، و همراه‌شان فرشتگانی بودند که چوب‌هایی از نور به‌دست داشتند .

جشن میلاد امام حسین (ع) در ملکوت
ابن عباس از پیامبر گرامی نقل می کند:
وقتی امام حسین (ع) به‌دنیا آمد، خداوند در عالم ملکوت به فرشته خازن و عهده دار آتش جهنم، وحی کرد که به خاطر مولودی که به پیامبرش عطا کرده است، آتش جهنم را بر اهلش خاموش کند و به رضوان، نگهبان بهشت وحی کرد که بهشت را بیاراید و آن را خوشبو گرداند و به حورالعین وحی فرمود که خود را بیارایند و به دیدار یکدیگر بروند و به ملائکه وحی فرمود که در صفوفی بایستند و به تسبیح و تحمید و تمجید و تکبیر بپردازند.


پيام حضرت امام خمينى( ره ) به مناسبت روز پاسدار
حضرت امام خمینى ره نیز در سوم شعبان سال 1358 به مناسبت ولادت امام حسین( ع ) در پیامی سوم شعبان را روز پاسدار نامیدند.

[R A H A]

http://shiaupload.ir/images/79616776923523179627.png

مژده اي دل که دگر سوم شعبان آمد
پيک شادي ز بر حضرت جانان آمد


مژده اي دل که براي دل غمديده ما
هدهد خوش خبر از نزد سليمان آمد


خيز اي دل تو بياراي کنون بزم طرب
که دگر موسم اندوه به پايان آمد


مطربا نغمه نو ساز کن و پاي بکوب
که به ما مژده وصل شه خوبان آمد

[R A H A]

http://news.police.ir/Images/News/Larg_Pic/12-4-1390/IMAGE634453919555468750.jpg

امشب زمين و آسمان گرديده پر شور و شعف
امشب تمام عرشيان بهر زيارت بسته صف
امشب که عيدي ميدهد بر عاشقان شاه نجف
امشب تو هم مستي کن و دل را بري کن از اسف
زيرا به دنيا آمده مظهر عزت و شرف

[R A H A]

http://yazdi021.persiangig.com/image/emam(hosein).jpg

الا اي پاسدار انقلاب کشور عشق
نام نيکويت هميشه ثبت، اندر دفتر عشق
تو کردي اقتدا در عزت و ايثار به آنکس
که هستي اش فدا بنمود و گرديد"مظهر عشق"

[R A H A]

http://publicrelations.tums.ac.ir/UserFiles/Image/foto/FARHANGI/hossein2.jpg
زندگاني امام حسين عليه السلام

امام حسين فرزند دومين امام علي و حضرت زهرا عليهم السلام است. آن حضرت در شهر مدينه به روز سوم شعبان (مصباح المتهجد/758) از سال سوم ( كافي 4638) يا پنجم شعبان از سال چهارم هجرت (ارشاد / 198) ديده به جهان گشود

كنيه ايشان ابوعبدالله و از جمله لقبهايشان رشيد - طيب - وفي - زكي - مبارك - سبط و سيد آمده است ( كشف الغمه 216/2 ) آن حضرت شش ماه و ده روز با برادر مهترش امام حسن عليه السلام فاصله سني داشت و مراحل رشد و نمو خويش را مدت كمتر از هفت سال در مصاحبت با رسول الله صلي الله عليه و آله و سي سال در كنار اميرالمومنين و ده سال با امام حسن عليهما السلام گذراند. ( تاريخ اهل البيت /76) و به سال 49 يا 50 هجري پس از شهادت مظلومانه امام حسن عليه السلام امامت شيعيان را بر عهده گرفت .( كافي 461/1 و 462

امامت آن حضرت مقارن با حكمراني معاويه بود و از آنجا كه امام حسن عليه السلام با او صلح كرده بود ايشان نيز همان روش و سيره را ادامه داد . چه با مجاهدتهاي امام حسن عليه السلام حق و باطل براي مسلمانان شناخته شده بود و اصل اسلام در خطر جدي قرار نداشت

خطر از آنجا آغاز شد كه معاويه به سال 59 هجري تصميم گرفت پسرش يزيد را به عنوان خليفه پس از خود تعيين كند و براي اطمينان از وقوع چنين امري بر آن شد كه در زمان حيات خود از مردم براي او بيعت بگيرد

معاويه خود نخستين كسي شد كه با پسرش يزيد دست بيعت داد . ( مروج الذهب 36/3 و 37

ابن سعد در طبقات مي نويسد : حسين بن علي بن ابيطالب از جمله اشخاصي بود كه با يزيد دست بيعت نداد

وي مي افزايد : با مرگ معاويه در سال 60 هجري پسرش يزيد بر مسند خلافت تكيه زد و مردم با وي بيعت كردند

آن گاه يزيد با ارسال نامه اي به حاكم مدينه نوشت : مردم را فراخوان و از آنان بيعت گير . و از بزرگان قريش آغاز كن و نخستين آنان حسين بن علي باشد ( تراثنا ش 164/10

چون حاكم مدينه از امام حسين عليه السلام بيعت خواست حضرتش در پاسخ گفت : ما خاندان نبوت و معدن رسالتيم . و يزيد فاسق ميگسار و آدم كش است . و مثل من با مثل او بيعت نكنند

و در سخني ديگر فرمود : و بر اسلام سلام باد آنگاه كه اين امت به حاكمي چون يزيد مبتلا شود و غيره

مسعودي مينويسد : يزيد مردي عياش بود . پرندگان شكاري و سگ و ميمون و يوز نگه ميداشت و ميگساري مي كرد . . . و در ايام وي غنا در مكه و مدينه رواج يافت و لوازم لهو و لعب به كار رفت و مردم آشكارا ميگساري مي كردند

و درباره رفتار او با رعيت مي گويد : فرعون در كار رعيت از او عادل تر و در كار خاصه و عامه مردم خويش منصف تر بود . ( مروج الذهب 77/3 و 78

* * *

امام حسين عليه السلام چون اوضاع مدينه را واژگونه يافت درنگ در آن شهر مقدس را جايز ندانست و در روز يكشنبه دو روز مانده به آخر رجب از سال 60 هجري به اتفاق اهل بيت و ياران خود راهي مكه شد . ( ارشاد / 201

آن حضرت هدف از خروج خويش را در وصيتي به برادرش محمد بن حنفيه چنين بيان فرمود : حقيقت آنكه من از روي سرمستي و گردنكشي و فساد و ظلم خارج نشده ام و جز اين نيست كه خارج شدم براي اصلاح در امت جدم صلي الله عليه و آله . اراده دارم امربه معروف و نهي از منكر كنم و مطابق سيرت جدم و پدرم علي بن ابيطالب عليه السلام رفتار كنم و غيره

امام حسين عليه السلام به فاصله 5 روز در شب جمعه سوم ماه شعبان به مكه معظمه وارد گرديد . ( ارشاد / 202
http://publicrelations.tums.ac.ir/UserFiles/Image/foto/FARHANGI/hossein.jpg
* * *

چون مردم كوفه در عراق از مرگ معاويه و امتناع امام حسين عليه السلام از بيعت يزيد اطلاع يافتند نامه هاي فراوان در پشتيباني از امام حسين عليه السلام امضاء كردند و حضرتش را به كوفه فراخواندند . ( ارشاد / 202

آنان نوشتند : ما در انتظار تو با كسي بيعت نكرده ايم و در راه تو آماده جانبازي هستيم و بخاطر تو در نماز جمعه و جماعت ديگران حاضر نمي شويم . ( مروج الذهب 64/3

امام حسين عليه السلام در پاسخ به درخواستهاي مردم كوفه مسلم بن عقيل را در نيمه ماه مبارك رمضان به جانب كوفه روانه كرد . و به او گفت : نزد مردم كوفه برو . اگر آنچه نوشته اند حق باشد مرا خبر ده تا به تو ملحق شوم . ( مروج الذهب 64/3

مسلم به روز پنجم شوال وارد كوفه شد چون خبر ورودش انتشار يافت 12000 كسب و بقولي 18000 نفر با او بيعت كردند . وي اين مطلب را به امام حسين عليه السلام گزارش داد و از آن حضرت خواست به كوفه بيايد . ( مروج الذهب 64/3

اخبار كوفه به يزيد رسيد . وي در اولين عكس العمل نعمان بن بشير حاكم كوفه را عزل و بجاي او عبيد الله بن زياد را نصب كرد ( مروج الذهب 66/3 ) و به او فرمان داد كه مسلم بن عقيل را به قتل برساند . ( تاريخ طبري 258/4 ) و از طرفي مزدوران خود را بسيج كرد تا امام حسين عليه السلام را در شهر مكه غافلگير كرده ازميان بردارد

چون امام عليه السلام از توطئه سوء قصد به جان مباركش آگاهي يافت از سر حفظ حرمت و قداست بيت الله الحرام مناسك حج را به اضطرار پايان برد و به روز هشتم ذي حجه از سال 60 هجري مكه را به قصد عراق وداع گفت . ( ارشاد / 218

ابن عباس بعد از واقعه كربلا در نامه اش به يزيد مي نويسد : هرگز فراموش نخواهم كرد كه حسين بن علي را از حرم پيامبر خدا ( ص ) به حرم خدا طرد كردي و آن گاه مرداني را پنهاني بر سر او فرستادي تا غافلگير او را بكشند . سپس او را از حرم خدا به كوفه راندي وترسان و نگران از مكه بيرون شد با اينكه در گذشته و حال عزيزترين مردم بطحا بود و اگر در مكه اقامت ميگزيد و خونريزي در آن را روا مي شمرد از همه مردم مكه و مدينه در دو حرم بيشتر فرمان برده مي شد. ليكن او خوش نداشت كه حرمت خانه و حرمت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم را حلال شمارد. و بزرگ شمرد آنچه را كه تو بزرگ نشمردي از آنجا كه در نهان مرداني در پي او به مكه فرستادي تا در حرم با او بجنگند. ( تاريخ يعقوبي 221/1 و 222

عبيد الله با حيله و تزوير مسلم بن عقيل و پناه دهنده او هاني بن عروه را در كوفه به طرز دلخراشي به شهادت رساند . ( تاريخ طبري 300/4 ) و از آنجا كه مي دانست امام حسين عليه السلام رو به شهر كوفه مي آيد سپاهي به سركردگي حر بن يزيد رياحي براي زير نظر گرفتن سپاه آن حضرت به منطقه قادسيه گسيل كرد . حربن يزيد در محلي به نام شراف با امام حسين عليه السلام روبرو شد و سخناني بينشان رد و بدل گرديد. آن حضرت نامه هاي اهل كوفه را كه دو خرجين بود به حربن يزيد عرضه كرد و دعوت آنان را خاطرنشان ساخت و راه خود را ادامه داد . . . تا آنكه به روز دوم محرم سال 61 هجري به ناحيه نينوا وارد شد

در اين زمين بود كه ابن زياد در رسيد و نامه اي به حربن يزيد تسليم كرد . متن نامه اين بود : آن گاه كه اين نامه تو را رسد و فرستاده ما پيش تو آيد بر حسين سخت گير و او را در بياباني فرود آر كه نه دژ در آن باشد و نه آب

حربن يزيد در اجراي دستور ابن زياد كاروان امام حسين عليه السلام را در نقطه اي به نام كربلا متوقف كرد . فرداي آن روز عمر بن سعد فرستاده عبيد الله بن زياد نيز با چهار هزار جنگجو وارد شد . ( تاريخ طبري 310/4

شايان گفتن است كه حربن يزيد پيش از شهادت امام حسين عليه السلام از كرده خود اظهار پشيماني و توبه كرد و در جرگه ياران آن حضرت به درجه رفيع شهادت نائل آمد . ( تاريخ طبري 325/4

عمر بن سعد سه روز مانده به عاشورا پانصد سواره بر كرانه فرات مامور كرد تا كاروان حسيني به آب دسترسي نداشته باشد. ( تاريخ طبري 311/4 و 312 ) و روز نهم محرم تاسوعا امام حسين عليه السلام و اصحابش به طور كامل در حلقه محاصره دشمن واقع شدند و دشمن يقين كرد كه ديگر براي آن حضرت ياوري نخواهد آمد . ( كافي 147/4

عصر تاسوعا دستور حمله و آغاز جنگ از جانب دشمن صادر گرديد

امام حسين عليه السلام چون تحركات دشمن را بديد برادرش عباس بن علي عليهما السلام را فرمود : سوارشو - جانم به فدايت اي برادر - تا آنان را ديدار كني و بگويي : شما را چيست و چه در سر داريد ؟! و غيره

حضرت عباس عليه السلام با آنان به مذاكره پرداخت و آنان پذيرفتند كه حمله را تا فردا به تعويض اندازند . ( تاريخ طبري 314/4

* * *

http://publicrelations.tums.ac.ir/UserFiles/Image/foto/FARHANGI/HOSSEIN4.jpgو سر انجام آن فردا ( عاشورا ) فرارسيد

عمربن سعد با سي هزار جنگجو حمله را آغاز كرد . ( امالي الصدوق / 101 و 374 ) و سپاه امام حسين كه 32 سواره و 40 پياده بودند ( كامل ابن اثير 560/2 ) مردانه در برابر حملات ايستادند و شجاعانه جنگيدند و كشتند و كشته شدند . هر كس از ياران آن حضرت شهادت مي يافت جاي خاليش پيدا بود ولي سربازي كه از سپاه يزيد بر خاك مي افتاد سربازي ديگر جايش را مي گرفت

جنگ همچنان به راه خود ادامه مي داد تا بدانجا كه اصحاب امام حسين عليه السلام همگي كشته شدند . در اين هنگام نوبت به خاندان حضرتش رسيد . اولين كس از آنان كه پاي در ميدان گذارد پسر مهترش علي اكبر بود. ( تاريخ طبري 341/4 ) و به دنبال او ديگر كسان امام حسين عليه السلام از جمله فرزندان امام علي و امام حسن عليهما السلام و جعفر طيار و عقيل به ميدان رفتند و پس از رزمي دلاورانه شهد شهادت به كام ريختند . و عباس بن علي عليهما السلام هم كه به قصد آب آوردن نبرد خويش را آغاز كرده بود مورد هجوم دشمن واقع شد و هستي خويش را فداي حسين عليه السلام ساخت

حساسترين لحظه عاشورا آن هنگام بود كه عزيز زهرا و جگر گوشه مصطفي بي يار و ياور باقي ماند و دشمن از هر سو به حضرتش حمله آورد و غيره

حجاج بن عبدالله كه خود در صحنه حاضر بود مي گويد : به خدا هرگز شكسته اي را نديده بودم كه فرزند و كسان و يارانش كشته شده باشند و چون او ثابت قدم و آرام خاطر باشد . . . خدا پيش از او و پس از او كسي را همانندش نديدم . وقتي حمله مي برد پيادگان از راست و چپ او همچون بزغالگان از حمله گرگ فراري مي شدند

همو اضافه مي كند : به خدا در اين حال بود كه زينب دختر فاطمه به طرف آن حضرت آمد . . . در اين وقت عمر بن سعد نزديك حسين رسيد . زينب به او گفت : آيا ابو عبدالله كشته مي شود و تو نگاه مي كني !؟

گويد : گويي اشكهاي عمر را مي بينم كه بر دو گونه و ريشش روان بود . وروي از زينب بگردانيد . . . ( تاريخ طبري 245/4

براي امام حسين عليه السلام شش ( ارشاد / 253 ) يا نه ( تاريخ اهل البيت / 102 ) يا ده ( كشف الغمه 250/2 ) فرزند از مادران مختلف شمرده اند كه از آن فرزندان علي اكبر و عبدالله شير خوار ( علي اصغر ) در كنار پدر به شهادت رسيدند و امام سجاد عليه السلام پيشواي چهارم شيعيان گرديد


امام حسين(ع) سر سلسله شيدائيان عشق است و شيدائي را به هر كسي نمي بخشند، شيدائي حق پاداش از خود گذشتگي است...

شهدا كليدداران كعبه شيدائي هستند و كعبه شيدائي كربلاست...

ما سرگردان هاي مدار نفس را چه مي رسد كه از ستارگان كهكشان حسين بن علي(ع) سخن بگوييم؟ ما را چه رسد كه از ساكنان حريم قدس و شاهدان محفل انس سخن بگوييم.

پاسدار در لغت بمعني نگهبان و مراقب است و پاسدار و پاسداران، آن كسانى هستند كه در حساسترين لحظات تاريخ از ميان خلق برمي خيزند و همچون دژي مستحكم مردانه و شجاعانه در جهت رسيدن به حق و حقيقت و حفظ آن گام برمي دارند. در تاريخ تمدن بشري كم بوده اند آدمياني كه براي بر افراشته داشتن چراغ حق و ترويج اخلاق كريمه، تمامي هستي و آمال خود را بر سر هدف خويش بگذارند. كمربستن براي احياي حقيقت خواهي، همتي جانانه مي طلبد كه تنها از مرداني چون حسين(ع) برمي آيد كه آزادگي و شور حقيقت جوئي اش چنان حماسه اي آفريد كه تا زمان، زمان است نامش جاودان و موجب احترام انسانهاي حق طلب است و خواهد بود.

امام حسين(ع) هنگامي كه تحريف گران حقيقت و تقديس كنندگان خشونت، از سنت وسيره پيامبر اكرم(ص) و آنچه خداوند در شريعت اسلامي و از زبان قرآن بنا نهاده بود تصويري مغاير با واقعيت ارائه كردند، برخود تكليف ديد تا براي احياي آن سنت از كف رفته و نهادينه كردنش در ميان امت اسلام، قيام تاريخي و حماسي اش را آغاز كند و بدين ترتيب از دين پيامبر خود پاسداري نمايد. كه اين در حقيقت تجلي شجاعت پدرش، علي(ع) بود در پاسداري ازرسول خدا در كنار ستون حرس كه بدين زيبايي دراعتلاي پرچم دين خدا پديدار گشت. بي شك حسين (ع) تبديل به الگوي كامل و جاودانه پاسداري از ارزش ها براي رادمردان تاريخ گشت.

مي توان نمونه هايي از رادمردي پاسداران را در تاريخ انقلاب اسلامي ايران يافت. پاسداراني كه در دفاع از كيان و كشور خود به فداكاري پرداختند. افرادي كه با روحيه شهادت طلبي، انسجام دروني و خلاقيت نظامي در صحنه هاي مختلف به نبرد پرداختند.

http://publicrelations.tums.ac.ir/UserFiles/Image/foto/FARHANGI/HOSSEIN3.jpg چنانچه رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در رابطه با سپاه پاسداران انقلاب اسلامي مي فرمايند :

... من اصرار دارم كه شما عزيزان پاسدار در هر جا هستيد، روح و حقيقت پاسدارى و سپاه پاسداران را مورد توجه قرار بدهيد. در ايجاد سپاه پاسداران ، فقط اين نبود كه نظام مى خواهد از نو يك نيروى مسلح درست كند - مسئله تنها به اين جا ختم نمى شد - مسئله از اين هم بالاتر بود؛ مسئله اين بود كه در يك تشكيلات نظامى كه به وسيله ى انقلاب به وجود مى آمد، فكر و عقيده و ايمان - يعنى عامل معنوى قدرت - در تمام اجزا رعايت و لحاظ بشود؛ و تا آن جا كه ممكن بود، اين كار شد...

...اساس قضيه اين بود؛ سپاه پاسداران بعد از آن كه به وجود آمد، كسانى كه آن را نمى خواستند، بارها آن را تا مرز انحلال بردند و به انزوا انداختند؛ نسبت به آن بى اعتنايى كردند و به آن امكانات ندادند؛ بارها از آن بدگويى كردند؛ اما سپاه ماند و مى ماند. اين گونه پايه ى مستحكمى مى ماند؛ چرا؟ چون عامل معنوى قدرت در درون اين سازمان به طور وافر وجود داشته است و امروز هم وجود دارد. آن عامل معنوى قدرت چيست ؟ اعتقاد، ايمان ، اخلاص ، مجاهدت براى اداى تكليف ، مجاهدت براى خدا، مجاهدت منهاى درآمد مادىِ آن مجاهدت و تلاش ؛ اينها مهم است ؛ اينهاست كه يك مجموعه و يك نظام را حفظ مى كند؛ در اصل انقلاب هم همين معنا بود و امروز هم هست . نبايد به بعضى از ظواهرى كه مخالفان اصل نظام سعى مى كنند آنها را درشت و پر رنگ و رنگ آميزى كنند و نسبت به آنها مبالغه نمايند، فريب خورد؛ حقيقت قضيه وجود ايمان است....

... مجموعه ى شما، از جمله ى اين مجموعه هاى مؤ من است . سپاه پاسداران را با همان عناصر ارزشمندى كه با آن به وجود آمد و با آن توانست در مقابل دشمنان قدرت نمايى كند و از امنيت مرزها و از استقلال ملى دفاع كند؛ با همان خصوصيات و با همان پايه هاى مستحكم ، شما بايد آن را حفظ كنيد و قدر بدانيد و ارج بنهيد... امروز دشمن به مراكز اصلى اقتدار اين ملت ، بيشتر از همه دشمنى مى كند و متوجه به آنهاست ؛ يكى از آنها سپاه است . يكى از آن مراكزى كه دشمن با آن بشدت دشمن است ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامى است . سعى مى كنند آنچه كه بتوانند، از اين قدرت معنوى كم كنند؛ كه اين يك كار بلندمدت استكبار است...

http://publicrelations.tums.ac.ir/UserFiles/Image/foto/FARHANGI/HOSSEIN1.jpg
اولين پيام حضرت امام خمينى( ره ) به مناسبت روز پاسدار

حضرت امام خمينى ره در سوم شعبان سال 1399 برابر با هفتم تير ماه 1358 پيامى به مناسبت ولادت امام حسين (ع ) فرستادند و در اين پيام سوم شعبان را روز پاسدار ناميدند.

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/92716053252614302477.gif

▌ *▌ *▌ منظومه عشق ▌ *▌ *▌
ویژه نامه ولادت با سعادت آقا اباعبداله الحسین
علیه السلام و گرامیداشت روز پاسدار
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/74517744501615137169.gif

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/06632999527561759121.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/05397538453155868099.gif

قالَ الحُسَيْنِ بن علىّ عليه السلام:

إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبْيدِ،
وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِيَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ.
حضرت امام حسين عليه السلام فرموده اند:

همانا عدّه اى خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوى بهشت عبادت مى كنندكه آن يك معامله و تجارت خواهد بود
و عدّه اى ديگر از روى ترس خداوند را عبادت و ستايش مى كنندكه همانند عبادت و اطاعت نوكر از ارباب باشد
و طائفه اى هم به عنوان شكر و سپاس از روى معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستايش مى نمايند;
و اين نوع، عبادت آزادگان است كه بهترين عبادات مى باشد.

تحف العقول: ص 177، بحارالأنوار: ج 75، ص 117، ح 5.




http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/31274884887284586799.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/79442428365525230761.gif


فرشته ها گوش به رنگ صدای توأند!
زمین و زمان، سرشار از انتظاری دلنشین اند!
آسمانیان لحظه ای نگاه از خاک بر نمی دارند.

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ، تبسّم بر لب،
لحظه موعود را به شوق ایستاده و امیرمومنان علی علیه السلام ،
لحظه شمار در آغوش فشردن توست!

مدینه دوباره محور توجّه است.
هر لحظه که می گذرد، التهاب بیشتر می شود
و انتظار، شیرین تر! و ناگهان...

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم قنداقه نور دیده اش را در آغوش گرفته
و نگاه از ماه رخسارش بر نمی دارد! برازنده نام این طفل چیست؟

جبرئیل خواهد آمد! باید منتظر بود؛ منتظر اراده خداوند.
و حسین علیه السلام انتخاب مخصوص پروردگار است.

مدینه، برای مبارکباد آمده است؛ اجازه ورود می خواهد.
تمام ساکنان ملکوت هم برای عرض تهنیت، اجازه حضور در زمین را یافتند.

فرشتگان مدام بین زمین و آسمان در رفت و آمدند.
به یُمن حضور حسین علیه السلام ، درهای رحمت خداوند گشوده می شود!

وجود حسین علیه السلام معجزه می کند!
آخر حسین علیه السلام ، فقط دارالشفای خاکیان نیست؛طبیب افلاکیان هم هست.

سلام بر حسین علیه السلام ، برگزیده خداوند در زمین!
سلام بر خلاصه خلقت!

سلام بر او که با حضورش، آینده زمین، روشن تر رقم می خورد!
سلام بر زینت بخش شانه های رسول صلی الله علیه و آله وسلم !

هنوز در گوش تاریخ می پیچد، طنین صدای
روح بخش پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم که می فرمود:
حسین علیه السلام از من است و من از حسینم!

ای آفتاب ِ هستی بخش شیعه!
ای «چراغ هدایت» وای «کشتی نجات»! خوش آمدی.
درود بر تو، که معلم عشقی و مفسر راز خون.

خدیجه پنجی

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/66393582589733468418.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/77479536838888494373.gif



به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست
ادب کنید که میلاد سید الشهداست

گرفته ختم رسل روی دست، آینه ای
که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست

به مصحف رُخ او با وضو نگاه کنید
که نقطه نقطه ی آن جای بوسه ی زهراست

شکوه داوری و صورت محمدیش
دل از رسول خدا می برد ز بس زیباست

رسول و حیدر و زهرا دهند دست به دست
به خنده خنده گلی را که گل بنش طاهاست

هنوز نآمده بگرفت دست فطرس را
که دستگیری از پا فتادگان با ماست

طلب کنید ز معبود هر چه می خواهید
که مستجاب در این لیله ی شریف، دعاست

به بیت وحی چراغ هدایتی تابید
که روشنایی اش افزون ز وسعت دنیاست

به منکران شفاعت بگو نگاه کنید
شفیع بر روی دست شفیعه ی دو سراست

خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد
که پیش وسعت او گم هزارها دریاست

در انبیا و رسل، در ائمه تنها اوست
که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست

رسول گفت حسین از من است و من ز حسین
نبی حسین و حسینش همان رسول خداست

چه دیدنی است به بستان سبز وحی، گلی
که نقش بوسه ی پیغمبرش به سر تا پاست

به شهریاری عالم مقام خود ندهد
کسی که پشت در خانه ی حسین گداست

هنوز مشعل نور است لا اری الموتش
هنوز نعره ی هیهات او به اوج سماست

به صبح سوم شعبان ولادت اول
ولادت دگرش ظهر روز عاشوراست

نوشته اند ز خونش به صفحه ی تاریخ
که هر که در ره حق شد فنا، بقای بقاست

خدا گواست غلام سیاه چهره ی او
به خیل چهره سفیدان روزگار آقاست

فقط نه شیعه بود با محبتش مشهور
جهانیان به خدا و امام ما و شماست

حسین کیست چراغ هدایتی کز او
همیشه روشن، هفتاد و دو چراغ هدی است

نسیمی از حرمش گر گذر کند به جحیم
جحیم اگر بفروشد به خلد، ناز، رواست

حسین کیست چراغی که محفل نورش
تنور و مقتل و نوک سنان و طشت طلاست

وظیفه ی همه ی انبیا به دوشش بود
گذشت از سر و از جان و کرد قامت راست

نه خم به ابرویش افتاد نه به زانویش
ستاد راست و قامت به بذال جان آراست

هنوز آدم خاکی نگشته خاکش خلق
که سینه کرد سپر از خدا شهادت خواست

تو از حسین شنیدی بگو حسینی کیست
«هزار نکته ی باریک تر ز مو اینجاست»

حسین کیست امامی که در تمام ملل
بدون او بشریت کلام بی معناست

حسین کیست ذبیح اللهی که دین خدا
حیات یافت ز خونش حسین خون خداست

کجا رواست که با یکدگر کنار آید
حسین عبد خدا و یزید عبد هواست

حسین جان حقیقت روان آزادی است
اگر چه پیکر او قطعه قطعه در صحراست

سر بریده ی او با شما سخن گوید
سکوت کردن مظلوم و ظلم هر دو خطاست

ز عضو عضو جدا از همش به ما گوید
حساب آل محمد ز اهل ظلم جداست

چه زیر تیغ چه بر اوج دارها « میثم»
همیشه پرچم ثاراللهی به شانه ی ماست



http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/90278156932699889454.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81648757741392433949.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57827555924706931475.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/89269447751678321670.gif

میلاد خجسته پنجمین گل شاخسار عصمت حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام
را به فرزند گرامی اش حضرت صاحب الامر امام زمان مهدی منتظر(عج) تبریک می گوییم

و بی قرار و منتظر، چشم به راه مقدسش می نشینیم
تا قدم بر دل های ما نهد و با حضور مبارکش و با وزش نسیم عدالتش شادی
این میلاد مبارک را در دل های عاشقان مکتب جدش حسین علیه السلام صد چندان کند.

چشم به راه آن روز، به یمن این میلاد مبارک، بر مقدمش گل های سلام
و صلوات می فشانیم و این عید خجسته را به حضرتش تهنیت می گوییم.

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/56522394472964151974.gif

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/66380660659202272646.gif

سلام بر حسین، معدن رحمت حق و گنجینه علم و معرفت الهی.

سلام بر پرچمدار علم و تقوا، پناه خلق خدا و حجت خدا بر بندگان
او سلام بر او که خدایش از لغزش خطا و گناه پاک داشت و
او را از هر بدی و پلیدی دور گردانید.

سلام بر او که دوستی اش دوستی خدا، و دشمنی اش دشمنی با خداست.

وجود مبارکش ریسمان عرش خدا و دامن پرمهرش دریچه نزول فیض خداست.

هرکه دل به مهرش سپارد، رستگار شود و هرکه کینه اش به
دل گیرد به گرداب هلاکت در افتد.

سلام و درود خدا بر حسین و بر جدش، و بر پدر و مادر و برادرش
و بر فرزندان معصومش که چشمه های حیات آفرینشند.

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/66380660659202272646.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57888582969501958419.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/75275304018658245241.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/57888582969501958419.gif




یا حسین! جویباران، قسمتی از کوه بوده ­اند که خبر آمدنت را شنیده­ اند
و سراسیمه راه افتاده اند تا به دریای تو برسند.

حرام است آتش بر دو چشمی که محبت تو را
با اشک بر دامان نیازش جاری می کند.

وقتی کودکی­ ات بر شانه­ های پیمبر گذشت، دانستم که عقابِ بالانشینِ
روحت از کودکی، طعم اوج را چشیده است.

چه مردانه برای اقامه غرور، بر گلدسته ­های ایستادگی، قد برافراشتی
ای ازتبار مقدس­ترین واژه­ ها، یا حسین!

امروز، با حسن تدریس دروس نور می­کند؛
آن­گاه که نکته ­سنجی چشمانش، وضوی مرد همسایه را نکته ­گیری می­کند.

ادب، زیبنده خنده­ های بارانی نوجوانی اوست و فردا، هفتاد
و دو نکته را به اهل زمانه تذکر می­دهد؛

که قلم سرخ شهامتش را از علی به میراث برده است.
او کسی است که فرشتگان در رکاب او ایستاده­ اند تاخاک قدومش
را مُهر سجود کنند و غبار عبورش را شفای اهل آسمان.


http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/49122293033799652445.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/81490822597427265546.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/49122293033799652445.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/85093004841816621292.gif

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/61531056629953787028.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/85093004841816621292.gif

ای هوای عشق ، ای حسین!

از بلندترین قلّه ­های شعبان می­وزی و در دشت محرم، به خیمه
لحظه هایمان وارد می شوی تا دانه دانه با اشک
شوق، در جهانی به وسعت کربلا، شقایق سرخ تو را برویانیم.

ای هوای عشق ، ای حسین!

هزار بوسه باد بر قنداقه ­ای که حنجره­ ات را پروراند تا هنگام پرواز
زیباترین غزل را بسرایی.

میلاد تو، آغاز پرنده شدن دل­های هوایی ماست در آسمان تو، یا حسین!



http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/85093004841816621292.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/61531056629953787028.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/85093004841816621292.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54528732399932611672.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/79958028481586726659.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54528732399932611672.gif

پنجم آل کسا

وقتی همهمه فرشتگان، سکوت هفت آسمان را به هم می‌ریزد؛
وقتی آن همه ستاره به میهمانی چشمان حبیب خدا رفته‌اند؛

وقتی ماه برای آمدنش این پا و آن پا می‌کند
و خورشید، مبهوتِ هیبت ستاره‌ای در زمین می‌ ماند؛

وقتی آیه تطهیر برای جاری شدن بی‌تابی می‌ کند
و عطر گل‌ های تکبیر در هوا بیداد؛

یعنی که احسن الخالقین، تمام جلوه‌های آسمانی را در کالبد
زمینی گنجانده است؛ یعنی که روحی بزرگ و آیه‌ای مقدس
را در لفافی از جنس بشر پیچیده است.

او کیست جز حسین(ع)؛
ستاره‌ای که ردّ درخشان حضورش، دستان خالی
زمین را به حضور نُه چراغ هدایت مزین می‌ کند.

او کیست جز ابوالائمه که محفل آل‌ کسا را با قدم‌های سرخش رونق می‌ دهد؟
کیست جز خامس آل عبا، که فوجی از ملایک را
به شوق سیاحتش از عرش به فرش می‌کشاند؟

سرور جوانان بهشت آمده است.
زمین حق دارد برای در آغوش گرفتن رکنی از
بهشت، دستانش بلرزد و پاهایش سُست شود.

چه کسی در بزرگی نسب به قدر و پایه حسین(ع) خواهد رسید.
نسبش را باید در عطر جان‌فزای رسول الله بجویى!

نسبش را باید در جنس لطیف یاس جست‌وجو کنى.
نسب حسین به پایه‌های کعبه می‌رسد؛ به على!

رواست که تن‌پوشش، پرنیان پر جبرئیل باشد و
کامش را از شیره جان رسول برگیرند.

رواست که شفاعت قدومش، فرشته مطرود عرش (یعنی فطرس)
را مقرب درگاه سازد تا از شوق این شرافت، بر جماعت فرشتگان فخر فروشد..

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54528732399932611672.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/31897168435429896501.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/54528732399932611672.gif

فاطره ذبیح‌زاده

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/26439810355584450926.gif


در مدار یاد حسین


http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/44151073805188628404.gif

هر شب، دل­هایمان در حوالی تو اردو می­زند.

دیگر تفریح تسبیحمان گردش به دورِ مدار یاد توست.

نامت مدام در سینه ما تاب می­خورد و از شوق، «حسین حسین» می­کند.

در بازار آشفته جهان، تنها سکه عشق توست که پس از این همه
خطا، به خلایق جرئت مردن می­دهد، که امید شفاعت
تو برای دستان بی­چیزمان کم سرمایه­ای نیست؛

یا اباعبدالله.


http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/44151073805188628404.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/90494376810431298661.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/44151073805188628404.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/78499522037198105429.gif



http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88130960148486102748.gif

حسین جان، میلادت رؤیای عاشقانه فرشتگان بود؛

فرشتگانی که به یمن آمدنت، بال های خویش را در زمین گسترانیدند
تا با رایحه دل انگیز وجودت، عطر و بویی تازه یابند.

آن گاه که گل های سپید و ارغوانی به پاس آمدنت، رنگ
و بویی شادمانه به خود گرفتند و آن زمان که قنداقه سپیدت در آغوش
رسول اللّه جای گرفت، مدینه زیباترین لحظه ها را سپری می کرد
و شادمانه ترین روز را می گذراند.

ی چراغ هدایت و ای کشتی نجات! خوش آمدی.

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/88130960148486102748.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/29753325032904963992.gif

رؤیای ارغوانی فرشتگان
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97816217367351955647.gif

یا حسین علیه السلام ! ای پسر فاطمه علیهاالسلام !
میلادت، رؤیای ارغوانی فرشتگان بود؛

آن گاه که گل های بهشت، به پاس آمدنت رنگ گرفتند.
مدینه کدام روز را شادمانه تر از این روز به یاد دارد؟

این گهواره ای است که فرشتگان به
امانت در خانه علی و فاطمه آورده اند.

نوزادی که خداوند به فاطمه عطا فرموده است
تا دین جدّش را زنده کند و به اصلاحِ خلق برخیزد.

نوزادی که به آیین ابراهیم، خود و فرزندانش به مذبحِ
عشق خواهند رفت؛ و خداوند آنان را در بهشتِ خودش خواهد پذیرفت،
و پاداش شهادت را نصیبشان خواهد کرد.

یا حسین!
اگر وجودِ مقدس تو نبود، کدام جانِ عارفِ شیدایی
شهادت را این گونه عاشقانه می سرود؟

تو آمدی تا خونت آبروی خاک باشد.
تو آمدی تا آبروی عاشقانه جهان باشی.
تو آمدی تا خاک، به برکتِ خونِ تو، رحمت و «شفا» باشد.

یا حسین!
تو آمدی تا به حُسنِ ازلی ات، عطرِ بهشت را
در زمین جاری کنی، سلام بر تو باد!
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97816217367351955647.gif

محمدسعید میرزایی

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/67781461673353859148.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/65073249611985945802.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14764138902513558812.gif

پیچیده در حریر بهشتی

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/67781461673353859148.gif

آهنگ رقصیدن دارد مدینه امروز؛ آهنگ پرواز.

این اشتران مست، این درخت های دست افشان، این
پرندگان آفتابی و این آسمان، امروز میهمان قدم های کسی می شود
که همه آب ها را به میهمانی طهارت بی انتهای خود خواهد بُرد.

... و عشق در آغاز با حسین علیه السلام نام گرفت و آدم از خاک کربلا
فهمید که چشم هایش را فدیه ای عظیم باید به خون بنشاند.

آه، حوای سپیدپوش! این آخرین نواده بی سر تو نیست؛
اما بی تردید، خورشید از او چنان رو می گیرد که ملکوت، از خداوند.

این خدای عاشقی است که می آید، پیچیده در حریر بهشتی، در عطر کوثر و آیه طاها.
این همه هستی عشق است، همه زندگی زهرا علیهاالسلام ، همه امید علی
علیه السلام و همه قصه های آب را بلد است. حسین علیه السلام ، نامی
که برازنده مهربان ترین ستاره هاست.
عشقی که بی دلیل پذیرفت.

اندوهی که باید تا ابد، سینه زن نگاهش باشی.
او که می آید، عشق تازه می فهمد که خدا دوستش دارد؛
چون حسین را دوست دارد.... عشق تازه برادر گم شده خویش.

سال دلتنگی های مدینه، کودکی می آید که لبخند را
به صورت ها بر می گرداند.
اندوه را فانی می کند.

شعر را می جوشاند... آب را... آب را... از آب رد می شوم
که خنده ای برای این همه زُلال بی رحم ندارم؛

خنده ای برای فردای کودکی که شاعرانه ترین شناسنامه آب
را برای دنیا خواهد نوشت. از لبخند می گویم که چشم های علی است امروز.

از لبخند می گویم که دل فاطمه است این ساعت.
... و فاطمه علیهاالسلام چه قدر نور دارد امروز!
و فاطمه علیهاالسلام نور را در بغل می گیرد.

فاطمه علیهاالسلام خورشید را به دنیا تقدیم می کند... بخند، فاطمه!
بخند، علی! این سُلاله همه بهارهاست که در آغوش توست.

این بهانه همه تغزل های فرداست.
این سرود بی بدیل ملکوت است.
این صدای نغمه های قدسی جبریل است.

یعنی چشم های عرش است.
این همه واژه های مقدس صبح و درختان بهار است.
این خود بهار است که می آید؛ خود بهار.

این زیباترین بیت کتاب عاشقی است، زیباترین عاشق...

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/14764138902513558812.gif



امیر مرزبان

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/32217819936697050558.gif


http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97509791246826025460.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif

✿๑۩๑✿ ولادتی از جنس اشک ✿๑۩๑✿





با به دنیا آمدن نوزاد در هر خانواده ای موجی از شادی و شعف تمامی اعضای را فرا می گیرد و همین هم انتظار می رود.

اما در خانواده پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله با ولادت فرزند دوم حضرت فاطمه علیهاالسلام همراه شوق، غمی نیز وجود داشت.

کسی که بعدها با قیامش عالمی را مبهوت کرد؛ او کسی نیست جز حسین بن علی بن ابی طالب علیهماالسلام.


http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97509791246826025460.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97509791246826025460.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif


سۆالی که در ذهن بسیاری از شیعیان و عاشقان این امام بزرگوار وجود دارد این است که
در سالروز ولادت امام حسین علیه السلام وظیفه چیست؟

آیا همانند مراسم مولودی دیگر امامان تنها به شادی پرداخته شود؟
یا اینکه شادی نکنند و تنها به ذکر مصائب حضرت ابا عبدالله علیه السلام بپردازند؟

و یا اینکه با توجه به آنچه در روایات در خصوص حضرت سیدالشهداء علیه السلام آمده علاوه بر برگزاری
مراسم مولودی و جشن ولادت از مصائب ایشان نیز یادی کنند و چشمانی گریان نیز داشته باشند؟

سیره بزرگان دین برای اینکه نظر و سیره علمای بزرگ شیعه در این زمینه روشن شود
به ذکر حکایتی که نگارنده شخصا از ناقل حکایت، شنیده اشاره می شود:


http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97509791246826025460.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif

[R A H A]

http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97509791246826025460.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif




یکی از اساتید نقل می کرد:

در سالروز ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام محضر آیت الله العظمی تبریزی رحمة الله علیه
- یکی از مراجع تقلید- رفتیم؛ بعد از مدّاحی، یکی از دوستان از ما خواست ذکر مصیبتی مختصر

از مصائب آقا امام حسین علیه السلام توسط اینجانب صورت گیرد.
من نیز چند دقیقه ای از مصیبت های روز عاشورا خواندم و مجلس با صفایی شد.

حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی نیز گریستند.
و این رفتار ایشان مهر تاییدی بر عمل خود دانستم.

که می شود در ایام شادی اهل بیت علیهم السلام ذکر مصیبت هم کرد.
در نیمه شعبان همان سال (ظاهرا) دوباره خدمت ایشان رسیدیم این بار بعد از مدّاحی،

بنده بدون مقدمه شروع کردم به ذکر مصیبت. بعد از مراسم این عالم بزرگ ما را خواستند و فرمودند:
در مجالس جشن اهل بیت علیهم السلام روضه نباید خواند. عرضه داشتم:

آخر شما در روز ولادت امام حسین علیه السلام وقتی روضه خواندم اعتراضی نکردید!
ایشان در جواب فرمودند: قضیه امام حسین علیه السلام با دیگر ائمه فرق می کند.(1)










http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/97509791246826025460.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/82964143948945958228.gif