"""احادیث معصومین"""

[R A H A]

توشه آخرت

حديث 1 :
امام حسن (ع) : از آن حضرت سؤال شد : زهد چيست ؟ فرمود : رغبت به تقوي و بي رغبتي به دنيا .
قيل له - عليه السلام - ما الزهد ؟ قال : الرغبة في التقوي والزهادة في الدنيا .
تحف العقول ، ص 227

حديث 1 :
حضرت رسول (ص) : نشان منافق سه چيز است : 1 - سخن به دروغ بگويد . 2 - از وعده تخلف كند .3 - در امانت خيانت نمايد .
آية المنافق ثلاث : اذا حدث كذب واذا وعد اخلف واذا اؤتمن خان .
صحيح مسلم ، كتاب الايمان ، ح 89

حديث 1 :
امام سجاد (ع) : سپاس خداي را كه اول است و پيش از او اولي نبوده ( مبدا هر موجودي است ) و آخر است و پس از او آخري نباشد ( مرجع همه اشياء است )
الحمد لله الاول بلا اول كان قبله ، و الاخر بلا اخر يكون بعده .
صحيفه سجاديه

حديث 1 :
امام علي (ع) : [1] امام عليه السلام فرمود :[2]در فتنه ها همچون شتر کم سن و سال باش نه پشتی که سوار شوند و نه پستانی که بدوشند
1 - قال [ع ] : کن فی الفتنه کابن اللبون لا ظهر فيرک و لا ضرع فيحلب
نهج البلاغه

حديث 1 :
امام حسين (ع) : چگونه با چيزي كه خود در وجودش نيازمند توست ، براي وجود تو دليل آورده شود؟ آيا چيزي هست كه آشكارتر از تو باشد تا وسيله آشكار كردن تو باشد؟ كي پنهاني تا نيازمند دليلي باشي كه بر تو دلالت كند؟ و كي دوري تا آثارت وسيله رسيدن به تو باشند؟ كور باد آن چشمي كه تو را مراقب و نگهبان خود نبيند.
كيف يستدل عليك بما هو في وجوده مفتقر إليك ؟ أ يكون لغيرك من الظهور ما ليس لك حتي يكون هو المظهر لك ؟ متي غبت حتي تحتاج إلي دليل يدل عليك ؟ و متي بعدت حتي تكون الَثار هي التي توصل إليك ؟ عميت عين لا تراك عليها رقيبا...
دعاي عرفه ، بحار الانوار، ج 98، ص 226

حديث 1 :
امام محمد باقر(ع) : چه بسا شخص حريص بر امري از امور دنيا ، كه بدان دست يافته و باعث نافرجامي و بدبختي او گرديده است ، و چه بسا كسي كه براي امري از امور آخرت كراهت داشته و بدان رسيده ، ولي به وسيله آن سعادتمند گرديده است .
فلرب حريص علي امر من امور الدنيا قد ناله ، فلما ناله كان عليه وبالا و شقي به ، و لرب كاره لامر من امور الاخره قد ناله فسعد به .


حديث 1 :
امام جعفر صادق (ع) : سليمان ديلمي مي گويد : به امام صادق - عليه السلام - عرض كردم فلاني در عبادت و ديانت و فضيلت چنين و چنان است . فرمود : عقلش چگونه است ؟ گفتم نمي دانم . فرمود : پاداش به اندازه عقل است .
محمد بن سليمان الديلمي عن أبيه قال : قلت لابي عبدالله - عليه السلام - فلان بن عبادته و دينه و فضله ! فقال : كيف عقله ؟ قلت : لا أدري : فقال : ان الثواب علي قدر العقل .
اصول كافي ، ج 1 ، ص 12

حديث 1 :
حضرت زهرا (س) : در يكي از روزها ، صبحگاهان امام علي (ع ) فرمود : فاطمه جان آيا غذايي داري تا از گرسنگي بيرون آيم ؟ پاسخ دادند : نه ، به خدايي كه پدرم را به نبوت و شما را به امامت برگزيد سوگند ، دو روز است كه در منزل غذاي كافي نداريم و در اين مدت شما را بر خود و فرزندانم در طعام ترجيح دادم . امام (ع ) با تأسف فرمودند : فاطمه جان چرا به من اطلاع ندادي تا به دنبال تهيه غذا بروم ؟ حضرت زهرا (ع ) فرمودند : اي اباالحسن ، من از پروردگار خود حيا مي كنم كه چيزي را كه تو بر آن توان و قدرت نداري ، درخواست نمايم .
أصبح علي بن أبيطالب (ع ) ذات يوم ساغبا ، فقال : يا فاطمة هل عندك شيء تغذينيه ؟ قالت (ع ) : لا والذي أكرم أبي بالنبوة و أكرمك بالوصية ما أصبح الغداة عندي شيء ، و ما كان شيء أطعمناه مذ يومين إلا شيء كنت أؤثرك به علي نفسي و علي ابني هذين الحسن و الحسين . فقال علي (ع ) : يا فاطمة ألا كنت أعلمتيني فأبغيكم شيئا ؟ فقالت (ع ) : يا أباالحسن إني لأستحيي من إلهي أن أكلف نفسك ما لا تقدر عليه .
بحار الانوار ، ج 43 ، ص 59

حديث 1 :
امام موسي کاظم(ع) : مصيبت براي شكيبا يكي است و براي بي تابي كننده دوتاست .
المصيبه للصابر واحده و للجازع اثنتان
تحف العقول ، ص 437

حديث 1 :
امام رضا (ع) : مؤمن ، مؤمن واقعي نيست ، مگر آن كه سه خصلت در او باشد : سنتي از پروردگارش و سنتي از پيامبرش و سنتي از امامش . اما سنت پروردگارش ، پوشاندن راز خود است ، اما سنت پيغمبرش ، مدارا و نرم رفتاري با مردم است ، اما سنت امامش صبر كردن در زمان تنگدستي و پريشان حالي است
لا يكون المؤمن مؤمنا حتي تكون فيه ثلاث خصال ، سنة من ربه ، و سنة من نبيه ، و سنة من وليه . فاما السنة من ربه فكتمان سره ، و اما السنة من نبيه فمداراة الناس ، و اما السنة من وليه فالصبر في البأساء و الضراء

[R A H A]

حديث 1 :
حضرت امام مهدي (عج) : نفع بردن از من در زمان غيبتم مانند نفع بردن از خورشيد هنگام پنهان شدنش در پشت ابرهاست و همانا من ايمني بخش اهل زمين هستم ، همچنانكه ستارگان ايمني بخش اهل آسمانند .
و أما وجه الانتفاع بي في غيبتي فكالانتفاع بالشمس إذا غيبها عن الأبصار السحاب وإني لأمان لأهل الأرض كما أن النجوم أمان لأهل السماء .
بحارالأنوار ، ج 53 ، ص 181

حديث 1 :
حضرت امام هادي (ع) : فروتني در آن است كه با مردم چنان كني كه دوست داري با تو چنان باشند .
التواضع أن تعطي الناس ما تحب أن تعطاه
المحجة البيضاء ، ج 5 ، ص 225

حديث 1 :
حضرت امام حسن عسکري (ع) : جدال مكن تا احترامت برود ، و شوخي مكن تا بر تو گستاخ شوند .
لا تمار فيذهب بهاؤك ، و لاتمازح فيجترأ عليك
تحف العقول ، ص 516

حديث 1 :
حضرت امام جواد (ع) : صبر را بالش كن ، و فقر را در آغوش گير ، و شهوات را به دور انداز ، و با هواي نفس مخالفت كن ، و بدان كه در برابر ديده خدايي ، پس بنگر كه چگونه اي .
توسد الصبر و اعتنق الفقر و ارفض الشهوات و خالف الهوي ، و اعلم أنك لن تخلو من عين الله فانظر كيف تكون
تحف العقول ، ص 478

حديث 2 :
حضرت امام جواد (ع) : سه چيز است كه هر كس آن را مراعات كند ، پشميان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت كردن ، 3 - و توكل بر خدا در هنگام تصميم گيري .
ثلاث من كن فيه لم يندم : ترك العجلة ، و المشورة ، و التوكل علي الله عند العزم
مسند الامام الجواد ، ص 247

حديث 2 :
حضرت امام حسن عسکري (ع) : هر كه به نشستن در جاهاي معمولي مجلس پسنده كند ، خدا و فرشتگان بر او رحمت مي فرستند تا برخيزد .
من رضي بدون الشرف من المجلس لم يزل الله و ملائكته يصلون عليه حتي يقوم
تحف العقول ، ص 516

حديث 2 :
حضرت امام هادي (ع) : براي خداوند بقعه هايي است كه دوست دارد در آنها به درگاه او دعا شود و دعاي دعاكننده را به اجابت رساند ، و حائر حسين (ع ) يكي از آنهاست .
إن لله بقاعا يحب أن يدعي فيها فيستجيب لمن دعاه ، و الحير منها
تحف العقول ، ص 510

حديث 2 :
حضرت امام مهدي (عج) : تصرف كردن در مال ديگري بدون اجازه صاحبش جايز نيست .
لا يحل لأحد أن يتصرف في مال غيره بغير إذنه .
وسائل الشيعة ، ج 17 ، ص 309

حديث 2 :
امام رضا (ع) : پنهان كننده كار نيك ( پاداشش ) برابر هفتاد حسنه است و آشكار كننده كار بد سرافكنده است ، و پنهان كننده كار بد آمرزيده است
المستتر بالحسنة يعدل سبعين حسنة ، و المذيع بالسيئة مخذول ، و المستتر بالسيئة مغفور له


حديث 2 :
امام موسي کاظم(ع) : كم گويي ، حكمت بزرگي است ، بر شما باد به خموشي كه آسايش نيكو و سبكباري و سبب تخفيف گناه است .
قله المنطق حكم عظيم ، فعليكم بالصمت فانه دعه حسنه و قله وزر و خفه من الذنوب

[R A H A]

حديث 2 :
حضرت زهرا (س) : كسي كه عبادتهاي خالصانه خود را به سوي خدا فرستد ، پروردگار بزرگ بهترين مصلحت او را به سويش فرو خواهد فرستاد .
من أصعد إلي الله خالص عبادته ، أهبط الله عزوجل إليه أفضل مصلحته .
بحار الانوار ، ج 70 ، ص 249

حديث 2 :
امام جعفر صادق (ع) : عاقل ترين مردم خوش خلق ترين آنهاست .
أكمل الناس عقلا أحسنهم خلقا .
اصول كافي ، ج 1 ، ص 27

حديث 2 :
امام محمد باقر(ع) : تو را به پنج چيز سفارش مي كنم : اگر مورد ستم واقع شدي ستم مكن ، اگر به تو خيانت كردند خيانت مكن ، اگر تكذيبت كردند خشمگين مشو ، اگر مدحت كنند شاد مشو ، و اگر نكوهشت كنند ، بيتابي مكن .
اوصيك بخمس : ان ظلمت فلا تظلم ، و ان خانوك فلا تخن ، و ان كذبت فلا تغضب ، و ان مدحت فلا تفرح ، و ان ذممت فلا تجزع


حديث 2 :
امام حسين (ع) : چه دارد آن كس كه تو را ندارد؟ و چه ندارد آن كه تو را دارد؟ آن كس كه به جاي تو چيز ديگري را پسندد و به آن راضي شود، مسلما زيان كرده است .
ماذا وجد من فقدك ؟ و ما الذي فقد من وجدك ؟ لقد خاب من رضي دونك بدلا.
دعاي عرفه ، بحار الانوار، ج 98، ص 228

حديث 2 :
امام علي (ع) : [3] هر کس طمع در درون داشته باشد خود را حقير کرده . [4] و کسیکه ناراحتيهايش را فاش کند به ذلت خويش راضی شده . و کسیکه زبانش را بر خود امير کند شخصيت خود را پايمال کرده است .
2 - و قال [ع ] : ازری بنفسه من استشعر الطمع ، و رضی بالذل من کشف عن ضره ، و هانت عليه نفسه من امر عليها لسانه
نهج البلاغه

حديث 2 :
امام سجاد (ع) : خدايي كه ديده هاي بينندگان از ديدنش ( در دنيا و آخرت ) ناتوانند ( محال است او را ببينند ، چون آنچه به چشم سر ديده مي شود بايستي در مكان و جايي باشد ، و محتاج به مكان جسم است و خداي تعالي جسم نيست ) و انديشه هاي وصف كنندگان از عهده وصفش برنيايند ( هرچه كوشند نمي توانند به طوري كه شايسته است او را وصف نمايند ، چنان كه حضرت سيدالمرسلين - صلي الله عليه و آله - فرمود : لا احصي ثناء عليك ، انت كما اثنيت علي نفسك يعني من را توانايي مدح و ثناي تو نيست ، تو خود بايد ثناگوي ذات اقدس خويش باشي ، و حضرت سيد الواصيين اميرالمؤمنين - عليه السلام - فرمود : هو فوق ما يصفه الواصفون يعني او برتر و بالاتر است از آنچه وصف كنندگان او را بستايند )
الذي قصرت عن رؤيته ابصار الناظرين ، و عجزت عن نعته اوهام الواصفين .
صحيفه سجاديه

حديث 2 :
حضرت رسول (ص) : منفورترين چيزهاي حلال در پيش خدا طلاق است .
أبغض الحلال الي الله الطلاق .
سنن ابي داود ، كتاب الطلاق ، ح 1863

حديث 2 :
امام حسن (ع) : از آن حضرت سؤال شد : مروت چيست ؟ فرمود : حفظ دين ، عزت نفس ، نرمش ،احسان ، پرداخت حقوق و اظهار دوستي نسبت به مردم .
قيل له - عليه السلام - ما المروة ؟ قال : حفظ الدين واعزاز النفس ولين الكنفوتعهد الصنيعة واداء الحقوق والتحبب الي الناس .
تحف العقول ، ص 227

حديث 3 :
امام حسن (ع) : از آن حضرت سؤال شد : كرم چيست ؟ فرمود : بخشش پيش از خواهش و اطعام در قحطي .
قيل له - عليه السلام - ما الكرم ؟ قال : الابتداء بالعطية قبل المسألة واطعامالطعام في المحل .
تحف العقول ، ص 227

حديث 3 :
حضرت رسول (ص) : فرزند آدم وقتي تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت يك روز خويش راداري ، جهانگر مباش .
ابن آدم اذا اصبحت معافي في بدنك آمنا في سربك عندك قوت يومك فعلي الدنياالعفاء .
كنز العمال ، ج 3 ، ص 782 ، ح

[R A H A]

حديث 3 :
امام سجاد (ع) : به قدرت و توانايي خود آفريدگان را آفريد ، و آنان را به اراده و خواست خويش به وجود آورد بي اين كه از روي مثال و نمونه اي باشد ( چون هميشه خداوند بوده و ديگري جز او نبوده كه نمونه به دست داده باشد )
ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا ، و اخترعهم علي مشيته اختراعا .
صحيفه سجاديه

حديث 3 :
امام علي (ع) : [5] بخل ننک است و ترس نقصان [6] و فقر شخص زيرک را ازبيان دليلش گنگ مي سازد . و شخصی که فقير است در شهرش غريب است .
3 - وقال [ع ] : البخل عار ، و الجبن منقصه ، و الفقر يخرس الفطن عن حجته ، و المقل غريب فی بلدته
نهج البلاغه

حديث 3 :
امام حسين (ع) : كساني كه رضايت مخلوق را به بهاي غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
لا أفلح قوم إشتروا مرضاة المخلوق بسخط الخالق .
مقتل خوارزمي ، ج 1، ص 239

حديث 3 :
امام محمد باقر(ع) : سخن نيك را از هر كسي ، هر چند به آن عمل نكند ، فرا گيريد .
خذوا الكلمه الطيبه ممن قالها و ان لم يعمل بها
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج 75 ، ص 170

حديث 3 :
امام جعفر صادق (ع) : پيامبر خدا (ص ) فرموده است : ما گروه پيامبران مأموريم كه با مردم به اندازه عقل خودشان سخن بگوئيم .
قال رسول الله (ص ) : إنا معاشر الانبياء أمرنا أن نكلم الناس علي قدر عقولهم .
اصول كافي ، ج 1 ، ص 27

حديث 3 :
حضرت زهرا (س) : پاداش خوشرويي در برابر مؤمن بهشت است ، و خوشرويي با دشمن ستيزه جو ، انسان را از عذاب آتش باز مي دارد .
بشر في وجه المؤمن يوجب لصاحبه الجنة ، و بشر في وجه المعاند المعادي يقي صاحبه عذاب النار .
بحار الانوار ، ج 75 ، ص 401

حديث 3 :
امام موسي کاظم(ع) : از شوخي خودداري كن زيرا شوخي جلوه معنوي ترا مي زدايد .
اياك و المزاح فانه يذهب بنور ايمانك
بحاالانوار ، ج 78 ، ص 321

حديث 3 :
امام رضا (ع) : از اخلاق پيامبران ، نظافت و پاكيزگي است
من أخلاق الانبياء التنظف


حديث 3 :
حضرت امام مهدي (عج) : من ذخيره خدا در روي زمين و انتقام گيرنده از دشمنان او هستم .
أنا بقية الله في أرضه و المنتقم من أعدائه .
تفسير نورالثقلين ، ج 2 ، ص 392

حديث 3 :
حضرت امام هادي (ع) : هر كس از خدا بترسد ، مردم از او بترسند ، و هر كه خدا را اطاعت كند ، از او اطاعت كنند ، و هر كه مطيع آفريدگار باشد، باكي از خشم آفريدگان ندارد ، و هر كه خالق را به خشم آورد بايد يقين كند كه به خشم مخلوق دچار مي گردد .
من التقي الله يتقي ، و من أطاع الله يطاع ، و من أطاع الخالق لم يبال سخط المخلوقين . و من أسخط الخالق فلييقن أن يحل به سخط المخلوقين
تحف العقول ، ص 510

[R A H A]

حديث 3 :
حضرت امام حسن عسکري (ع) : از گناهاني كه آمرزيده نشود اين است كه گفته شود : كاش بجز بر اين گناه مؤاخذه نشوم .
من الذنوب التي لاتغفر : ليتني لا أؤاخذ الا بهذا
تحف العقول ، ص 517

حديث 3 :
حضرت امام جواد (ع) : جان و دارايي ما، از بخششهاي گواراي خداست و عاريه سپرده اوست ، تا آنجا كه از آن بهره مند شويم مايه خوشي و شادي است ، و آنچه از آن برگرفته شود اجر و ثواب است ، پس هر كه جزعش بر صبرش غالب شود اجرش ضايع شده و پناه به خدا از آن .
ان أنفسنا و أموالنا من مواهب الله الهنيئة ، و عواريه المستودعة ، يمتع بما متع منها في سرور و غبطة ، و يأخذ ما أخذ منها في أجر و حسبة ، فمن غلب جزعه علي صبره حبط أجره و نعوذ بالله من ذلك
تحف العقول ، ص 479

حديث 4 :
حضرت امام جواد (ع) : كسي كه در امري حاضر باشد و آن را ناخوش دارد ، چون كسي است كه غائب بوده . و هر كه در امري حاضر نباشد ولي بدان رضايت دهد ، مانند كسي است كه خود در آن بوده .
من شهد أمرا فكرهه كان كمن غاب عنه ، و من غاب عن أمر فرضيه كان كمن شهده
تحف العقول ، ص 479

حديث 4 :
حضرت امام حسن عسکري (ع) : شرك در ميان مردم از جنبش مورچه بر روپوش سياه در شب تار نهانتر است .
الإشراك في الناس أخفي من دبيب النمل علي المسح الأسود في الليلة المظلمة
تحف العقول ، ص 517

حديث 4 :
حضرت امام هادي (ع) : كسي كه چهل روز گوشت نخورد بدخلقي پيدا كند ، و كسي كه چهل روز پي در پي نيز گوشت بخورد اخلاقش بد مي شود .
من ترك اللحم أربعين صباحا ساء خلقه ، و من أكل اللحم أربعين صباحا ساء خلقه
بحار الانوار ، ج 56 ، ص 326

حديث 4 :
حضرت امام مهدي (عج) : ملعون است ، ملعون است كسي كه نماز مغربش را به تأخير بيندازد ، تا زماني كه ستارگان آسمان پديدار شوند .
ملعون ملعون من أخر المغرب إلي أن تشتبك النجوم .
بحار الأنوار ، ج 52 ، ص 15

حديث 4 :
امام رضا (ع) : امين به تو خيانت نكرده ( و نمي كند ) و ليكن ( تو ) خائن را امين تصور نمودي
لم يخنك الامين ، ولكن ائتمنت الخائن


حديث 4 :
امام موسي کاظم(ع) : مشورت با خردمند خيرخواه ، يمن و بركت و رشد و توفيق از جانب خداست ، چون خردمند خيرخواه به تو نظري داد ، مبادا مخالفت كني كه مخالفتش هلاكت بار است .
مشاوره العاقل الناصح يمن و بركه و رشد و توفيق من الله ، فاذا اشار عليك العاقل الناصح فاياك و الخلاف ، فان في ذلك العطب


حديث 4 :
حضرت زهرا (س) : حضرت فاطمه سلام الله عليها به پدر گرامي شان عرض كردند : اي رسول خدا زنان قريش به منزل من وارد شدند و گفتند : پيامبر تو را همسر كسي قرار داد كه سرمايه اي ندارد . رسول اكرم صلي الله عليه و آله در جواب فرمودند : قسم به خدا دخترم ، در خيرخواهي تو كوتاهي نكرده ام كه تو را به اولين مسلمان و عالمترين و بردبارترين اشخاص تزويج نموده ام . دخترم ، همانا اي عزوجل نگاهي به زمين افكند و از اهل آن دو نفر را برگزيد، كه يكي از آن دو را پدرت و ديگري را شوهرت قرار داد .
قالت فاطمة سلام الله عليها : يا رسول الله دخل علي نساء من قريش و قلن لي زوجك رسول الله من فقير لا مال له . فقال صلي الله عليه و آله لها : و الله يا بنية ما ألوتك نصحا أن زوجتك أقدمهم سلما و أكثرهم علما و أعظمهم حلما . يا بنية إن الله عزوجل اطلع إلي الأرض اطلاعة فاختار من أهلها رجلين ، فجعل أحدهما أباك و الَخر بعلك .
بحار الانوار ، ج 43 ، ص 133

حديث 4 :
امام جعفر صادق (ع) : شخصي از امام صادق - عليه السلام - پرسيد عقل چيست ؟ فرمود : چيزي است كه به وسيله آن خدا پرستش شود و بهشت بدست آيد . آن شخص گويد : گفتم پس آنچه معاويه داشت چه بود ؟ فرمود : آن نيرنگ است ، آن شيطنت است ، آن نمايش عقل را دارد ، ولي عقل نيست .
قال رجل له - عليه السلام - ما العقل ؟ قال : ما عبد به الرحمن و اكتسب به الجنان . قال : قلت : فالذي كان في معاوية ؟ فقال : تلك النكراء ، تلك الشيطنة ، وهي شبيهة بالعقل ، و ليست بالعقل .
اصول كافي ، ج 1 ، ص

[R A H A]

حديث 4 :
امام محمد باقر(ع) : چيزي با چيزي نياميخته است كه بهتر از حلم با علم باشد .
ما شيب شي ء بشي ء احسن من حلم بعلم
بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج 75 ، ص 172

حديث 4 :
امام حسين (ع) : هيچ كس روز قيامت در امان نيست ، مگر آن كه در دنيا خدا ترس باشد.
لا يأمن يوم القيامة إلا من خاف الله في الدنيا.
بحار الانوار، ج 44، ص 192

حديث 4 :
امام علي (ع) : [7] ناتوانی آفت است . و شکيبائی شجاعت .و زهد ثروت [8] و تقوی سپر و بهترين همنشين رضايت و خشنودی است .
4 - و قال [ع ] : العجز آفه ، و الصبر شجاعه ، و الزهد ثروه ، و الورع جنه ، و نعم القرين الرضی
نهج البلاغه

حديث 4 :
امام سجاد (ع) : سپس آنان را در راه اراده و خواست خويشتن روان گردانيد ، و در راه محبت و دوستي به خود ( كه غريزه هر موجودي است ، چنان كه در قرآن كريم سوره 17 ، آيه 44 فرموده : و ان من شي ء الا يسبح بحمده ولكن لا تفقهون تسبيحهم يعني موجودي نيست جز آن كه ذكرش تسبيح و ستايش خداست ، ولي شما تسبيح ايشان را در نمي يابيد ) برانگيخت ، در حالي كه توانايي ندارند تأخير نمايند آنچه را كه ايشان را به آن جلو انداخته ، و نمي توانند پيش اندازند آنچه را كه ايشان را از آن عقب خواسته ( از آنچه براي آنان تعيين نموده ***** نمي توانند كرد ، و اين با استطاعت و توانا بودن در انجام عمل نيك و بد منافات ندارد ، زيرا معني فرمايش امام - عليه السلام - در ظاهر آن است كه خداي تعالي هرگاه چيزي اراده نمود غير آن واقع نمي شود )
ثم سلك بهم طريق ارادته ، و بعثهم في سبيل محبته ، لا يملكون تاخيرا عما قدمهم اليه ، و لا يستطيعون تقدما الي ما اخرهم عنه .
صحيفه سجاديه

حديث 4 :
حضرت رسول (ص) : فرزند آدم ، آنچه حاجت تو را رفع كند در دسترس خود داري و در پي آنچه تو را به طغيان وا مي دارد روز ميگذاري ، به اندك قناعت نميكني و از بسيار سير نمي شوي .
ابن آدم عندك ما يكفيك وانت تطلب ما يطغيك لا بقليل تقنع ولا بكثير تشبع .
كنز العمال ، ج 3 ، ص 782 ، ح 8740

حديث 4 :
امام حسن (ع) : از آن حضرت سؤال شد بخل چيست ؟ فرمود : آنچه در كف داري شرف بداني ، و آنچه انفاق كني تلف شماري .
قيل له - عليه السلام - ما الشح ؟ قال : أن تري ما في يدك شرفا وما أنفقته تلفا .
تحف العقول ، ص 227

حديث 5 :
امام حسن (ع) : از آن حضرت سؤال شد : بي نيازي چيست ؟ فرمود : رضايت نفس به آنچه برايش قسمت شده ، هر چند كم باشد .
قيل له - عليه السلام - ما الغني ؟ قال : رضي النفس بما قسم لها وإن قل .
تحف العقول ، ص 228

حديث 5 :
حضرت رسول (ص) : از نفرين مظلوم بپرهيز زيرا وي به دعا حق خويش را از خدا ميخواهد و خدا حق رااز حق دار دريغ نميدارد .
اتق دعوة المظلوم فإنما يسال الله حقه وان الله لن يضيع لذي حق حقه .
كنز العمال ، ج 3 ، ص 507 ، ح 7650

حديث 5 :
حضرت امام جواد (ع) : سه چيز است كه بنده را به رضوان خدا مي رساند : 1 - زيادي استغفار ، 2 - نرمخويي ، 3 - صدقه بسيار دادن .
ثلاث يبلغن بالعبد رضوان الله تعالي : كثرة الاستغفار ، و لين الجانب ، و كثرة الصدقة
مسند الامام الجواد ، ص 247

حديث 5 :
امام سجاد (ع) : و از رزقي كه عطا فرموده هر جانداري را روزي معلومي قرار داده است ( چنان كه در قرآن كريم سوره 43 ، آيه 32 فرموده : نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحيوة الدنيا " ما روزي ايشان را در زندگاني دنيا بينشان تقسيم و پخش نموده ايم " به طوري كه ) به هر كس از آنان فراخي و فراواني داده كاهنده اي نمي كاهد ، و هر كه را كاسته افزاينده اي نمي افزايد ( جز خداوند سبحان توانا نيست كه آن را زياد و كم گرداند ، بنابراين نبايد براي به دست آوردن روزي از جاده درستي و پرهيزكاري بيرون رفت و گرد حرام گشت كه آنچه قسمت و بهره است از راه حلال خواهد رسيد ، و بايد دانست كه حرام روزي اي كه خداي تعالي قرار داده نيست ، پس آنكه هميشه حرام مي خورد از روزي مقسوم خود چشم پوشيده و خداوند آن را حبس نموده كه اگر شكيبايي نموده گرد حرام نمي گشت حتما آنچه در خور حال اوست به وي مي رسيد )
و جعل لكل روح منهم قوتا معلوما مقسوما من رزقه ، لا ينقص من زاده ناقص ، و لا يزيد من نقص منهم زائد .
صحيفه سجاديه

[R A H A]

حديث 5 :
امام علي (ع) : [9] علم ميراث گرانبهائی است و آداب لباس فاخر و زينتي است و فکر آئينه ای است صاف .
5 - و قال [ع ] : العلم وراثه کريمه ، و الاداب حلل مجدده ، و الفکرمرآه صافيه
نهج البلاغه

حديث 5 :
امام حسين (ع) : خداوند متعال فرموده است : "مردان و زنان مؤمن دوست يكديگرند، امر به نيكي و نهي از بدي مي كنند". خداوند نخست امر به معروف و نهي از منكر را به عنوان يك فريضه از سوي خودش ذكر كرده است ، زيرا او آگاه است كه اگر اين وظيفه اجرا شود، وظايف ديگر همه ، چه سخت و چه آسان انجام مي گيرد، زيرا امر به معروف و نهي از منكر دعوت به اسلام مي كند و حقوق ستم ديدگان را بازمي ستاند و با ستمگران به مخالفت برمي خيزد...
قال (الله ): "ألمؤمنون و المؤمنات بعضهم أولياء بعض يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر". فبدأ الله بالأمر بالمعروف و النهي عن المنكر فريضة منه لعلمه بأنها إذا أديت و أقيمت إستقامت الفرائض كلها هينها و صعبها، و ذلك أن الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر دعاء إلي الاسلام مع رد المظالم و مخالفة الظالم ...
تحف العقول ، ص 237

حديث 5 :
امام محمد باقر(ع) : نهايت كمال ، فهم در دين و صبر بر مصيبت ، و اندازه گيري در خرج زندگاني است .
الكمال كل الكمال التفقه في الدين و الصبر علي النائبه و تقدير المعيشه .


حديث 5 :
امام جعفر صادق (ع) : ابن سنان گويد به حضرت صادق - عليه السلام - عرض كردم : مردي هست عاقل كه گرفتار وسواس در وضو و نماز مي باشد : فرمود چه عقلي كه فرمانبري شيطان مي كند ؟ گفتم : چگونه فرمان شيطان مي برد ؟ فرمود از او بپرس وسوسه اي كه به او دست مي دهد از چيست ؟ قطعا به تو خواهد گفت از عمل شيطان است .
عبدالله بن سنان قال : ذكرت لابي عبدالله - عليه السلام - رجلا مبتلي بالوضوء و الصلاة و قلت : هو رجل عاقل ، فقال : أبو عبدالله و أي عقل له و هو يطيع الشيطان ؟ فقلت له : و كيف يطيع الشيطان ؟ فقلت له : سله هذا الذي يأتيه من أي شيء هو ؟ فانه يقول لك من عمل الشيطان .
اصول كافي ، ج 1 ، ص 13

حديث 5 :
حضرت زهرا (س) : ما اهل بيت رسول خدا ، وسيله ارتباط خدا با مخلوقات و برگزيدگان خداييم ، ما جايگاه پاك خدا و دليلهاي روشن او و وارثان پيامبران الهي مي باشيم .
و نحن وسيلته في خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته في غيبه و نحن ورثة أنبيائه .
شرح نهج البلاغه لابن ابي الحديد ، ج 16 ، ص 211

حديث 5 :
امام موسي کاظم(ع) : چيزي نيست كه چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن كه در آن پند و اندرزي است .
ما من شي ء تراه عيناك الا وفيه موعظه
بحاالانوار ، ج 78 ، ص 319

حديث 5 :
امام رضا (ع) : برادر بزرگتر به منزله پدر است
الأخ الأكبر بمنزلة الأب


حديث 5 :
حضرت امام مهدي (عج) : هيچ چيز مانند نماز بيني شيطان را به خاك نمي مالد ، پس نماز بگزار و بيني شيطان را به خاك بمال .
ما أرغم أنف الشيطان بشيء مثل الصلاة ، فصلها و أرغم أنف الشيطان .
بحارالأنوار ، ج 53 ، ص 182

حديث 5 :
حضرت امام هادي (ع) : به راستي كه خدا ، جز بدانچه خودش را وصف كرده ، وصف نشود. كجا وصف شود آنكه حواس از دركش عاجز است ، و تصورات به كنه او پي نبرد ، و در ديده ها نگنجد ؟ او با همه نزديكي اش دور است و با همه دوري اش نزديك . كيفيت و چگونگي را پديد كرده ، بدون اينكه خود كيفيت و چگونگي داشته باشد . مكان را آفريده بدون اينكه خود مكاني داشته باشد . او از چگونگي و مكان بر كنار است . يكتاي يكتاست ، شكوهش بزرگ و نامهايش پاكيزه است .
إن الله لا يوصف إلا بما وصف به نفسه ، و أني يوصف الذي تعجز الحواس أن تدركه و الاوهام أن تناله و الخطرات أن تحده و الأبصار عن الإحاطة به . نأي في قربه و قرب في نأيه ، كيف الالكيف بغير أن يقال : كيف ، و اين الأين بلا أن يقال : أين ، هو منقطع الكيفية و الأينية ، الواحد الأحد ، جل جلاله و تقدست أسماؤه
تحف العقول ، ص 510

حديث 5 :
حضرت امام حسن عسکري (ع) : نسبت بسم الله الرحمن الرحيم به اسم اعظم خدا ، از سياهي چشم به سفيديش نزديكتر است .
بسم الله الرحمن الرحيم أقرب الي اسم الله الأعظم من سواد العين الي بياضها
تحف العقول ، ص

[R A H A]

سید بن طاووس از حضرت رسول (ص) روایت کرده است که فرمودند :


ساعتی سخت تر از شب ( اول ) قبر بر میت نمی گذرد ، پس به مردگان خود با دادن صدقه رحم نمایید و اگر چیزی را نیافتی که

صدقه بدهی ، پس یکی از شما دو رکعت نماز بخواند که در رکعت اول سوره « فاتحة الکتاب » یک مرتبه و سوره « قل هو الله » 2 مرتبه ،

و در رکعت دوم سوره « فاتحة الکتاب » یک مرتبه و سوره « الهیکم التکاثر » ده مرتبه و سلام دهد و بگوید :

« اللهم صَلّ عَلی مُحَمّد وَ آلِ مُحَمّدٍ وَ ابعَث ثَوابَها إلی قَبرِ ذلکَ المَیّتِ فُلان بن فلان »


پس حق تعالی می فرستد همان ساعت هزار ملک به سوی فبر آن میّت که با هر ملکی جامه ای و حلّه ای است و تنگی قبر را تا روز نفخ صور

وسعت دهد و به خواننده نماز ، به عدد آنچه آفتاب بر آن طلوع می کند حسنات عطا کند و برای او چهل درجه بالا برده می شود .



از چیزهایی که برای وحشت قبر نافع است آن است که رکوع نماز را کامل و تمام به جا آورید .

چنانچه از حضرت امام محمد باقر (ع) روایت شده است :

« کسی که رکوع خود را تمام کند ، وحشتی در قبرش بر او داخل نشود .»


هر کس بیماری را عیادت کند ، حق تعالی بر او ملکی را موکل فرماید که او را در قبرش عیادت کند تا وقتی که وارد محشر شود
شیخ صدوق از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمودند :

« هر مؤمنی که برادر مؤمن او از وی حاجتی بخواهد و او توانایی داشته باشد که آن حاجت را برآورده سازد ولی برنیاورد ،

حق تعالی در قبر او مار عظیمی را مسلط فرماید که او را « شجاع » گویند که پیوسته انگشتان او را می گزد . »

( در روایت دیگر چنین نقل شده است : ... انگشتان او را تا روز قیامت بگزد ، خواه آمرزیده باشد یا معذب و گرفتار عذاب باشد



امام رضا (ع) می فرمایند :

« بر شما باد به نماز شب ، نیست بنده ای که آخر شب برخیزد و هشت رکعت نافله نماز شب به جا آورد و دو رکعت نماز « شفع »

و یک رکعت نماز « وتر » و در قنوت نماز وتر هفتاد مرتبه استغفار کند ، مگر آنکه از عذاب قبر و عذاب جهنم پناه داده شود و عمرش

طولانی گردد و معیشتش گشاده گردد . »

[R A H A]

حضرت علی (ع) میفرمایند:

هیچ بنده ای مزه ایمان را نچشد تا دروغ را ترک کند، چه شوخی باشد و چه جدی.