Behzad AZ
06-28-2010, 07:43 AM
کف زمین صفحه*ی لمسی می*شود
بارواج استفاده از نمایشگرهای لمسی در زندگی روزمره، مهندسان به فکر استفاده از سطح وسیع زیر پای انسان برای ارایه خدمات افتاده*اند. با استفاده از مولتی*تو (Multitoe ) یا چندانگشتی می*توانید با پاهایتان انتخاب کنید.
صفحه*نمایش*های مولتی*تاچ را برای تمام سطوح اطراف انسان طراحی کرده*اند؛ نه فقط مانیتورهای کامپیوتر، بلکه دیوار خانه*ها و میزها و حتی سطح میز آشپزخانه*ها و جدیداً پوست دست انسان. این امر برخی را به این فکر انداخت چرا از سطحِ وسیعِ زیر پای کاربران استفاده نکنند. مولتی*تو یا چندانگشتی، اینترفیسی روی کف زمین است که کاربران آن را با انگشتان پایشان کنترل می*کنند.
http://img.tebyan.net/big/1389/01/1574517817322821124124149233991772099172126.jpg
به گزارش پاپ*ساینس (http://www.popsci.com/technology/article/2010-04/multitoe-turns-floors-massive-multi-touch-screens-you-control-your-feet)، اغلب سطوح مولتی*تاچ به اندازه*ی فاصله*ی دسترسیِ دست*های ما محدود هستند: سطحِ مولتی*تاچ باید به اندازه*ای باشد که دست ما به آسانی به هر سانتی*متر آن برسد؛ در غیر این صورت بخش*هایی از صفحه*نمایش غیرقابل*دسترس و بی*فایده از آب درخواهد آمد. این امر، تعداد اشیایی را که ما به*طور همزمان روی صفحه*ی نمایش می*گنجانیم، محدود می*کند.
اما مولتی*تو به کاربران اجازه می*دهد روی بومی که در تئوری محدودیت اندازه ندارد کار کنند و اشیا را با «لگد» جابه*جا کنند. مولتی*تو می*تواند چندین کاربر متفاوت را که روی یک صفحه*نمایش کار می*کنند بر اساس حالات پاهایشان شناسایی کند و بسته به تعادل و حالت و حرکات کاربر به آن*ها میزان آزادی عمل خاصی بدهد.
http://img.tebyan.net/big/1389/01/791379219014040241102292535873491118698.gif
مولتی*تو در اصل کاربران را با اثر کف پایشان شناسایی می*کند و از ویژگی*های منحصربه*فرد و غیرتکراری کفِ پاهایشان برای تمایز آن*ها استفاده می*کند. مولتی*تو می*تواند کاربران غیرفعال را کنار بگذارد و تفاوت میان راه*رفتن و دستورات را تشخیص بدهد و حتی جهت سرِ کاربر را بر اساس وضعیت تعادلش بفهمد. مولتی*تو حتی می*تواند وظایفی دقیق را مثل تایپ کردن از طریق نقاط داغ یا هات*اسپات*های مجازی که کامپیوتر را به گردیِ پا متصل می*کند، انجام دهد.
این چنین، علی*رغم محدودیت*های ظاهری این فناوری جذاب می*تواند کاربردهای وسیعی داشته باشد. برای مثال، یکی از این محدودیت*ها این است که به جای ده نقطه*ی تماس (مثل انگشتان دست) تنها دو نقطه*ی تماس دارد و احتمالاً نمی*تواند وظایف بغرنجی مثل چرخاندن اشیا را روی صفحه*نمایش انجام دهد.
می*توانید به راهروهایی هوشمند در آینده فکر کنید که شما را در یک موزه مستقیماً به یک نقاشی خاص هدایت خواهد کرد و در صورت درخواست شما اطلاعات را نمایش خواهد داد و دیگر لازم نیست روی پلاکاردهایی که روی دیوار نصب شده چیزی نوشت.
بارواج استفاده از نمایشگرهای لمسی در زندگی روزمره، مهندسان به فکر استفاده از سطح وسیع زیر پای انسان برای ارایه خدمات افتاده*اند. با استفاده از مولتی*تو (Multitoe ) یا چندانگشتی می*توانید با پاهایتان انتخاب کنید.
صفحه*نمایش*های مولتی*تاچ را برای تمام سطوح اطراف انسان طراحی کرده*اند؛ نه فقط مانیتورهای کامپیوتر، بلکه دیوار خانه*ها و میزها و حتی سطح میز آشپزخانه*ها و جدیداً پوست دست انسان. این امر برخی را به این فکر انداخت چرا از سطحِ وسیعِ زیر پای کاربران استفاده نکنند. مولتی*تو یا چندانگشتی، اینترفیسی روی کف زمین است که کاربران آن را با انگشتان پایشان کنترل می*کنند.
http://img.tebyan.net/big/1389/01/1574517817322821124124149233991772099172126.jpg
به گزارش پاپ*ساینس (http://www.popsci.com/technology/article/2010-04/multitoe-turns-floors-massive-multi-touch-screens-you-control-your-feet)، اغلب سطوح مولتی*تاچ به اندازه*ی فاصله*ی دسترسیِ دست*های ما محدود هستند: سطحِ مولتی*تاچ باید به اندازه*ای باشد که دست ما به آسانی به هر سانتی*متر آن برسد؛ در غیر این صورت بخش*هایی از صفحه*نمایش غیرقابل*دسترس و بی*فایده از آب درخواهد آمد. این امر، تعداد اشیایی را که ما به*طور همزمان روی صفحه*ی نمایش می*گنجانیم، محدود می*کند.
اما مولتی*تو به کاربران اجازه می*دهد روی بومی که در تئوری محدودیت اندازه ندارد کار کنند و اشیا را با «لگد» جابه*جا کنند. مولتی*تو می*تواند چندین کاربر متفاوت را که روی یک صفحه*نمایش کار می*کنند بر اساس حالات پاهایشان شناسایی کند و بسته به تعادل و حالت و حرکات کاربر به آن*ها میزان آزادی عمل خاصی بدهد.
http://img.tebyan.net/big/1389/01/791379219014040241102292535873491118698.gif
مولتی*تو در اصل کاربران را با اثر کف پایشان شناسایی می*کند و از ویژگی*های منحصربه*فرد و غیرتکراری کفِ پاهایشان برای تمایز آن*ها استفاده می*کند. مولتی*تو می*تواند کاربران غیرفعال را کنار بگذارد و تفاوت میان راه*رفتن و دستورات را تشخیص بدهد و حتی جهت سرِ کاربر را بر اساس وضعیت تعادلش بفهمد. مولتی*تو حتی می*تواند وظایفی دقیق را مثل تایپ کردن از طریق نقاط داغ یا هات*اسپات*های مجازی که کامپیوتر را به گردیِ پا متصل می*کند، انجام دهد.
این چنین، علی*رغم محدودیت*های ظاهری این فناوری جذاب می*تواند کاربردهای وسیعی داشته باشد. برای مثال، یکی از این محدودیت*ها این است که به جای ده نقطه*ی تماس (مثل انگشتان دست) تنها دو نقطه*ی تماس دارد و احتمالاً نمی*تواند وظایف بغرنجی مثل چرخاندن اشیا را روی صفحه*نمایش انجام دهد.
می*توانید به راهروهایی هوشمند در آینده فکر کنید که شما را در یک موزه مستقیماً به یک نقاشی خاص هدایت خواهد کرد و در صورت درخواست شما اطلاعات را نمایش خواهد داد و دیگر لازم نیست روی پلاکاردهایی که روی دیوار نصب شده چیزی نوشت.