شکلک‏های رو به رو

[Behzad AZ]

شکلک‏های رو به رو

<H3>چطور می‏شود از اینترنت برای بهتر شدن حالمان استفاده کنیم و چطور می‏شود روابط اینترنتی را مدیریت کرد؟</H3>


چطور می‏شود از این فضای مجازی که بخش جدایی ناپذیر خیلی از ماها شده است استفاده روان‏شناختی کرد؟ البته ما اصلاً منظومان این نیست که مثلاً چطور می‏شود توی اینترنت روان درمان‏گر پیدا کرد. ذات فضای مجازی اگر درست استفاده شود می‏تواند حال خوب کن هم باشد. غیر از این، درست مدیریت نکردن روابط اینترنتی یک جورهایی دارد معضل ما نسل سومی و نسل چهارمی‏ها می‏شود. در این مطلب گوشه چشمی هم به این روابط گل و بلبلی داریم.
http://img.tebyan.net/big/1388/12/2462162502489547911717291609123810126250.jpg
اینترنت و خود شکوفایی

خود شکوفایی که می‏دانید چیست؟ آدم‏ها وقتی نیاز به خورد و خوراک و پوشاک و امنیت و احترامشان تامین شد، به یک نیاز والاتری می‏رسند به نام خود شکوفایی. یعنی آدمیزادی که همه آن نیازهای جسمی و روانی‏اش تامین شده باشد هم دلش راضی نیست و احساس می‏کند که باید آن چیزی که ته ته وجودش دارد غلغلکش می‏دهد را شکوفا کند. حالا وقت آن نیست که ویژگی آدم‏های خود شکوفا را بگوییم اما جالب اینجاست که روان‏شناس‏ها می‏گویند همین اینترنتی که شما صبح تا شب (و گاهی برعکس!) در آن سیر و سیاحت می‏کنید، می‏تواند نیاز به خود شکوفایی شما را رفع کند. اما چطور؟

1- داده‏ها فنا ناپذیرند

تا حالا فکر کرده‏اید که وقتی یک ویلاگ‏نویس می‏میرد و هیچ‏کس کلمه کاربردی و رمز عبور رفتن به وبلاگش را ندارد تا حتی بتواند خبر مرگش را منتشر کند، آن فضای ابدی وبلاگ چه میراث با شکوهی است؟
http://img.tebyan.net/big/1388/12/24720084403781806213090282108824314870.jpg (http://forum.azardl.com/bigimage.aspx?img=http://img.tebyan.net/big/1388/12/701486915126131323117167143221164135202189.jpg)
فضاهای فناناپذیری که ما در اینترنت ایجاد می‏کنیم (مثلاً داشتن یک وبلاگ) گوشه‏ای از وجود «خود» ماست که به ابدیت اینترنت پیوسته است. حتی اگر مسائل فنی و مالی حاکم بر فضای مجازی باعث نابودی این فضا شود، ما در ذهن تمام کاربران آشنا و ناآشنایی که به واسطه اینترنت با گوشه‏ای از ما آشنا شده باشند زنده‏ایم. ضمن اینکه هر چه این نوشته‏ها و تصویرها بکرتر و خلافانه‏تر باشند، آدم‏های بیشتری به شما لینک می‏دهند و یا از شما نقل قول می‏کنند شما می‏توانید از این ویژگی اینترنت برای لمس احساس جاودانگی استفاده کنید.


2- فضای اینترنت ما را به دیگران متصل می‏کند http://img.tebyan.net/big/1388/12/32872320421413913818225117373183238803172.jpg


ما از اینترنت فقط برای منتقل کردن اطلاعات خشک استفاده نمی‏کنیم. ارتباط‏های اینترنتی به ما این حس را می‏دهد که ما جزئی از یک کل عظیم هستیم. این حس پیوند داشتن با دیگران می‏تواند مخصوصاً برای کسانی که در زندگی واقعی منزوی هستند یا دوستان صمیمی اندکی دارند مفید باشد. ضمن اینکه فضای مجازی این امکان را به ما می‏دهد که یک گروه هدفمند تشکیل دهیم و همزمان با شکوفا کردن خودمان عضو یک گروه فعال و خلاق هم باشیم.


3- فضای اینترنت آزادتر است

محدودیت‏هایی که قراردادهای اجتماعی خوشایند و ناخوشایند در فضای واقعی به وجود آورده‏اند، در فضای اینترنت تا حد زیادی کمتر است. البته دانشمندان علوم ارتباطات می‏‏گویند که همین فضای مجازی هم به تدریج قوانین نانوشته اجتماعی به وجود آورده است اما به هر حال بیشتر ما در فضای مجازی صریح‏تر از فضای واقعی هستیم. ضمن اینکه ما می‏توانیم در این فضا تا ابد ناشناس بمانیم و این می‏تواند به خود‏افشایی بیشتر کمک کند به هر حال از این فضای آزاد می‏توان برای حل کردن بحران هویت استفاده کرد؛ یعنی می‏توانیم لااقل خود مجازیمان را آن گونه که خودمان می‏خواهیم بسازیم و البته از دیگرانی که آنها هم صراحت بیشتری دارند بازخورد مجازی بگیریم. این صراحت داشتن با بیان خود و حق انتخاب‏های بیشتر می‏تواند حال ما را بهتر کند.