shirin71
06-21-2011, 08:06 AM
http://img.tebyan.net/big/1385/07/571722462211311952502422158318323953173197112.jpg
مکمل آهن
در دوران بارداری نیاز به آهن افزایش می‌یابد که می‌تواند به دلیل افزایش حجم خون مادر و نیاز جنین برای ساخت گلبول‌های قرمز خون باشد.
از آن‌جا که نیاز به آهن در طی 4ماه اول حاملگی کم است، در طی این مدت تجویز قرص آهن ضرورتی ندارد. مصرف نکردن قرص آهن در طی سه ماهه‌ی اول حاملگی،از تهوع و استفراغ شدید که در این دوران شایع است، جلوگیری می کند، زیرا از عوارض مصرف آهن، تهوع و استفراغ است. اکثر خانم‌ها در طی 3ماهه‌ی اول بارداری دچار تهوع می شوند و اگر آهن را به‌صورت مکمل دریافت کنند، این حالت تشدید می‌شود.
مصرف آهن در موقع خواب یا در وسط غذا، احتمال بروز علائم سوء هاضمه را به حداقل می‌رساند. البته یک نگرانی که وجود دارد، مربوط به خانم‌هایی است که ذخیره‌ی مناسبی از آهن دارند( نیاز به قرص آهن ندارند) و ممکن است مانند سایر خانم‌های باردار، مکمل آهن دریافت کنند.
هم‌چنین ممکن است به علت درایفت زیاد آهن دچار سوزش معده، اسهال یا یبوست و گرفتگی عضلات شوند. البته مکانیسم دفاعی بدن در این موارد کمک می‌کند و در کسانی که به آهن اضافی نیاز ندارند، مقداری از آهن اضافی توسط روده جذب نمی‌شود.
اگر خانم بارداری دچار یکی از عوارض دریافت زیاد آهن شود ممکن است، میزان آهن مصرفی وی بیش از 30میلی‌گرم در روز باشد یا نیازی به دریافت مکمل آهن نداشته باشد.
برای خانم‌هایی که چند قلویی زایی دارند یا دچار کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند، مصرف روزانه‌ی بیش از 30میلی‌گرم آهن ضروری میباشد و این مقدار در حدود 100- 60 میلی‌گرم توصیه شده است.
مکمل روی و مس
کمبود شدید روی منجر به کاهش اشتها، رشد کم‌تر از حد طبیعی، اختلال در ترمیم زخم و هم‌چنین موجب کوتاهی قد می‌شود.
فعلاً دلایل محکمی دال بر مفید بودن تجویز روی به صورت مکمل، برای مادر و جنین وجود ندارد
و علت افزایش مختصر جذب روی در طی حاملگی نیز به طور کامل معلوم نیست. به طور معمول میزان روی مورد نیاز از طریق رژیم غذایی یا به همراه سایر مکمل‌ها تامین می‌شود.
آنزیم‌های حاوی مس در بسیاری از فرآیندهای اکسیداتیو بدن نقش کلیدی را اعمال می‌کنند.
بنابراین تولید بخش عظیمی از انرژی مورد نیاز برای متابولیسم بدن را بر عهده دارند.
تاکنون در میان خانم‌های باردار، کمبود مس دیده نشده است، گر چه بسیاری از قرص‌های مولتی ویتامین و املاح که در دوران بارداری تجویز می‌شوند حاوی 2 میلی‌گرم مس هستند.
ولی تا به حال توصیه ای در مورد تجویز مکمل مس به خانم‌های باردار نشده است.
عملاً در طول بارداری، با مصرف رژیم غذایی‌ای که حاوی کالری کافی و پروتئین شامل پروتئین‌های حیوانی باشد، نیاز به تعداد زیادی از ویتامین‌ها برطرف می‌شود و مورد استثنای آن مواقعی است که نیاز به اسید فولیک به طور غیرعادی در حالاتی نظیر جنین‌های چند قلو و... افزایش می‌یابد.
به طور کلی باید به مادر باردار گفته شود هر آن چه و هر قدر که دوست دارد غذا میل کند( البته خانم های چاق باید در خوردن غذا احتیاط کنند و تحت نظر پزشک غذا بخورند) و جهت بهتر کردن طعم غذا، نمک کمی به غذا اضافه کند و با وزن کردن متوالی خود، مطمئن شود که اضافه وزن مطلوب و طبیعی را دارد.
زهره محمودی
مکمل آهن
در دوران بارداری نیاز به آهن افزایش می‌یابد که می‌تواند به دلیل افزایش حجم خون مادر و نیاز جنین برای ساخت گلبول‌های قرمز خون باشد.
از آن‌جا که نیاز به آهن در طی 4ماه اول حاملگی کم است، در طی این مدت تجویز قرص آهن ضرورتی ندارد. مصرف نکردن قرص آهن در طی سه ماهه‌ی اول حاملگی،از تهوع و استفراغ شدید که در این دوران شایع است، جلوگیری می کند، زیرا از عوارض مصرف آهن، تهوع و استفراغ است. اکثر خانم‌ها در طی 3ماهه‌ی اول بارداری دچار تهوع می شوند و اگر آهن را به‌صورت مکمل دریافت کنند، این حالت تشدید می‌شود.
مصرف آهن در موقع خواب یا در وسط غذا، احتمال بروز علائم سوء هاضمه را به حداقل می‌رساند. البته یک نگرانی که وجود دارد، مربوط به خانم‌هایی است که ذخیره‌ی مناسبی از آهن دارند( نیاز به قرص آهن ندارند) و ممکن است مانند سایر خانم‌های باردار، مکمل آهن دریافت کنند.
هم‌چنین ممکن است به علت درایفت زیاد آهن دچار سوزش معده، اسهال یا یبوست و گرفتگی عضلات شوند. البته مکانیسم دفاعی بدن در این موارد کمک می‌کند و در کسانی که به آهن اضافی نیاز ندارند، مقداری از آهن اضافی توسط روده جذب نمی‌شود.
اگر خانم بارداری دچار یکی از عوارض دریافت زیاد آهن شود ممکن است، میزان آهن مصرفی وی بیش از 30میلی‌گرم در روز باشد یا نیازی به دریافت مکمل آهن نداشته باشد.
برای خانم‌هایی که چند قلویی زایی دارند یا دچار کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند، مصرف روزانه‌ی بیش از 30میلی‌گرم آهن ضروری میباشد و این مقدار در حدود 100- 60 میلی‌گرم توصیه شده است.
مکمل روی و مس
کمبود شدید روی منجر به کاهش اشتها، رشد کم‌تر از حد طبیعی، اختلال در ترمیم زخم و هم‌چنین موجب کوتاهی قد می‌شود.
فعلاً دلایل محکمی دال بر مفید بودن تجویز روی به صورت مکمل، برای مادر و جنین وجود ندارد
و علت افزایش مختصر جذب روی در طی حاملگی نیز به طور کامل معلوم نیست. به طور معمول میزان روی مورد نیاز از طریق رژیم غذایی یا به همراه سایر مکمل‌ها تامین می‌شود.
آنزیم‌های حاوی مس در بسیاری از فرآیندهای اکسیداتیو بدن نقش کلیدی را اعمال می‌کنند.
بنابراین تولید بخش عظیمی از انرژی مورد نیاز برای متابولیسم بدن را بر عهده دارند.
تاکنون در میان خانم‌های باردار، کمبود مس دیده نشده است، گر چه بسیاری از قرص‌های مولتی ویتامین و املاح که در دوران بارداری تجویز می‌شوند حاوی 2 میلی‌گرم مس هستند.
ولی تا به حال توصیه ای در مورد تجویز مکمل مس به خانم‌های باردار نشده است.
عملاً در طول بارداری، با مصرف رژیم غذایی‌ای که حاوی کالری کافی و پروتئین شامل پروتئین‌های حیوانی باشد، نیاز به تعداد زیادی از ویتامین‌ها برطرف می‌شود و مورد استثنای آن مواقعی است که نیاز به اسید فولیک به طور غیرعادی در حالاتی نظیر جنین‌های چند قلو و... افزایش می‌یابد.
به طور کلی باید به مادر باردار گفته شود هر آن چه و هر قدر که دوست دارد غذا میل کند( البته خانم های چاق باید در خوردن غذا احتیاط کنند و تحت نظر پزشک غذا بخورند) و جهت بهتر کردن طعم غذا، نمک کمی به غذا اضافه کند و با وزن کردن متوالی خود، مطمئن شود که اضافه وزن مطلوب و طبیعی را دارد.
زهره محمودی