shirin71
06-20-2011, 10:37 AM
اغلب خانمها حداقل یک بار در طول عمر
خود عفونت مهبل را تجربه می کنند . واژینیت یک بیماری بسیار شایع می باشد
ولی نه همیشه به فرم بسیار جدی نمی باشد . علل و به تبع آن درمانهای
متفاوتی برای این بیماری وجود دارد .* واژینیت چیست ؟
واژینیت یک التهاب داخل مهبل ( vagina )
بوده که علائم آن شامل خارش – و سوزش مجرا است . یک مهبل طبیعی به طور
دائم دارای ترشحاتی روشن و حتی کدر و دارای بوی خاص می باشد که خارش و
سوزش ندارد . در مهبل طبیعی تعادلی از ارگانیسمهای متفاوت وجود دارد مثل
باکتری ها و قارچها . هنگامیکه شخص دارای مهبل سالم می باشد این باکتریهای
غیربیماریزا و جریان ترشحات طبیعی مهبل را در مقابل عفونتها محافظت می
کنند ، اگر این محیط مناسب به هم بخورد یا باکتریهای بیماریزا وارد مهبل
شوند ممکن است مهبل طبیعی به سمت عفونی شدن و التهاب پیش رود . هنگامیکه
مهبل عفونی شود افزایش ترشحات غلیظ به همراه بوی نامطبوع و خارش و سوزش و
تورم مشاهده می شود .
علل زیر می توانند محیط طبیعی دفاعی مهبل را تغییردهند :
۱ – آنتی بیوتیکها
۲ – تغییر در سطوح طبیعی هورمونهای بدن که در حاملگی ، شیردهی و یائسگی رخ می دهد .
۳ – شستشوی مهبل ، دئودورانتهای مهبل و صابونها
۴ – مواد اسپرم کش
۵ – نزدیکی جنسی
۶ – بیماریهای منتقله از طریق جنسی
۷ – تحریک
۸ – مواد خارجی مثل نوارهای بهداشتی
* علائم :
هر خانمی نمای خاصی از ترشح طبیعی مهبل
برای خودش دارد و تغییر در آن بایستی شخص را متوجه واژینیت کند . ولی
نبایستی شخصاً تشخیص واژینیت را بگذارید چون ممکن است علامتی از یک بیماری
بسیار جدی و خطرناک مثل سوزاک باشد .
تستها و تشخیص : در هنگام معاینه پزشک
شرح حال شما را بررسی می کند . سپس نیاز به معاینه مهبل و اندامهای تناسلی
شما بوده و پس از آن از ترشحات مهبل شما نمونه جمع آوری کرده و جهت بررسی
میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند . به خاطر داشته باشید ۲ روز قبل از
معاینه دوش واژن یا اسپری مهبل و هر درمان مهبلی بایستی قطع شده و هیچگونه
دستکاری طی دو روز نبایستی انجام پذیرد .
* انواع واژینیت
سه نوع واژینیت خانمها را درگیر می کند :
۱ – قارچی : افزایش رشد قارجها در مهبل
به علت تغییرات هورمونی یا قند خون بالا یا کاهش مقاومت در مقابل بیماری
اتفاق می افتد که علائم آن شامل :
الف – سوزش و خارش حتی هنگام ادرار کردن یا مقاربت
ب – ترشحات سفید متراکم
ج – بوی خفیف
بوده و درمان آن شامل کرمها یا شیافهای مهبلی ضدقارج می باشد .
۲ – تریکوموناسی : تریکومونا نوعی انگل تک یاخته ای که از طریق مقاربت جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود علائم آن شامل :
الف – خارش و سوزش و تورم شدید مهبل
ب – ترشحات کف آلود خاکستری یا زرد – سبز
ج – بوی نامطبوع ماهی
د – درد حین ادرار کردن یا مقاربت جنسی
بوده و برای درمان آن نیاز به تجویز
آنتی بیوتیک خوراکی وجود دارد . اغلب بیماران با یک دوز دارو درمان می
شوند . همسر شخص مبتلا هم بایستی درمان شود و تا درمان وی بایستی از
مقاربت اجتناب شود چون باعث آلودگی مجدد می شود .
۳- باکتریایی : که باعث واژینوز
باکتریایی می شوند که ناشی از رشد شدید باکتریها در مهبل می باشد که می
تواند با علت ناشناخته باشد یا از طریق مقاربت جنسی انتقال یابد . علائم
آن شامل :
۱ – خارش ، سوزش و تورم مهبل
۲ – ترشحات آبکی خاکستری
۳ – بوی نامطبوع ماهی
۴ – درد حین ادرار کردن یا مقاربت
درمان آن شامل آنتی بیوتیک خوراکی یا
روشهای دیگر می باشد. همسر بیمار هم بایستی همزمان درمان شود . تا پایان
درمان از مقاربت اجتناب شود .
* پیشگیری : بستگی به تغییر در عادات و پوشش و سبک زندگی دارد :
۱ – از صابونهای ملایم استفاده کنید و هنگام حمام کردن از تحریک مهبل اجتناب نمائید .
۲ – سطح خارجی مهبل را روزانه شستشو داده و خشک نمائید .
۳ – هنگام شستشو پس از اجابت مزاج سطح
خارجی مهبل را از سمت جلو به طرف عقب شستشو نمائید تا میکروبهای مدفوع به
سمت مهبل رانده نشوند .
۴ – از دوش مهبلی و اسپری مهبلی و مواد مانند آنها اجتناب نمائید .
۵ – در طی دوره قاعدگی مرتباً نوارهای بهداشتی خود را عوض نمائید .
۶ – هنگام استفاده از مواد یا سواپهای اسپرم کش دقت لازم را مبذول دارید تا عفونتی را به مهبل انتقال ندهید .
۷ – از لباس زیر مرطوب استفاده نکنید .
۸ – از لباسهای زیر غیرکتانی استفاده نکنید .
۹ – رعایت مسائل اخلاقی واجتناب از ارتباطهای نامشروع
۱۰- اگر چاق هستید وزن خود را کاهش دهید
۱۱ – خواب و استراحت کافی داشته باشید .
۱۲ – به اندازه کافی ورزش نموده و از استرسها پرهیز کنید .
خود عفونت مهبل را تجربه می کنند . واژینیت یک بیماری بسیار شایع می باشد
ولی نه همیشه به فرم بسیار جدی نمی باشد . علل و به تبع آن درمانهای
متفاوتی برای این بیماری وجود دارد .* واژینیت چیست ؟
واژینیت یک التهاب داخل مهبل ( vagina )
بوده که علائم آن شامل خارش – و سوزش مجرا است . یک مهبل طبیعی به طور
دائم دارای ترشحاتی روشن و حتی کدر و دارای بوی خاص می باشد که خارش و
سوزش ندارد . در مهبل طبیعی تعادلی از ارگانیسمهای متفاوت وجود دارد مثل
باکتری ها و قارچها . هنگامیکه شخص دارای مهبل سالم می باشد این باکتریهای
غیربیماریزا و جریان ترشحات طبیعی مهبل را در مقابل عفونتها محافظت می
کنند ، اگر این محیط مناسب به هم بخورد یا باکتریهای بیماریزا وارد مهبل
شوند ممکن است مهبل طبیعی به سمت عفونی شدن و التهاب پیش رود . هنگامیکه
مهبل عفونی شود افزایش ترشحات غلیظ به همراه بوی نامطبوع و خارش و سوزش و
تورم مشاهده می شود .
علل زیر می توانند محیط طبیعی دفاعی مهبل را تغییردهند :
۱ – آنتی بیوتیکها
۲ – تغییر در سطوح طبیعی هورمونهای بدن که در حاملگی ، شیردهی و یائسگی رخ می دهد .
۳ – شستشوی مهبل ، دئودورانتهای مهبل و صابونها
۴ – مواد اسپرم کش
۵ – نزدیکی جنسی
۶ – بیماریهای منتقله از طریق جنسی
۷ – تحریک
۸ – مواد خارجی مثل نوارهای بهداشتی
* علائم :
هر خانمی نمای خاصی از ترشح طبیعی مهبل
برای خودش دارد و تغییر در آن بایستی شخص را متوجه واژینیت کند . ولی
نبایستی شخصاً تشخیص واژینیت را بگذارید چون ممکن است علامتی از یک بیماری
بسیار جدی و خطرناک مثل سوزاک باشد .
تستها و تشخیص : در هنگام معاینه پزشک
شرح حال شما را بررسی می کند . سپس نیاز به معاینه مهبل و اندامهای تناسلی
شما بوده و پس از آن از ترشحات مهبل شما نمونه جمع آوری کرده و جهت بررسی
میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند . به خاطر داشته باشید ۲ روز قبل از
معاینه دوش واژن یا اسپری مهبل و هر درمان مهبلی بایستی قطع شده و هیچگونه
دستکاری طی دو روز نبایستی انجام پذیرد .
* انواع واژینیت
سه نوع واژینیت خانمها را درگیر می کند :
۱ – قارچی : افزایش رشد قارجها در مهبل
به علت تغییرات هورمونی یا قند خون بالا یا کاهش مقاومت در مقابل بیماری
اتفاق می افتد که علائم آن شامل :
الف – سوزش و خارش حتی هنگام ادرار کردن یا مقاربت
ب – ترشحات سفید متراکم
ج – بوی خفیف
بوده و درمان آن شامل کرمها یا شیافهای مهبلی ضدقارج می باشد .
۲ – تریکوموناسی : تریکومونا نوعی انگل تک یاخته ای که از طریق مقاربت جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود علائم آن شامل :
الف – خارش و سوزش و تورم شدید مهبل
ب – ترشحات کف آلود خاکستری یا زرد – سبز
ج – بوی نامطبوع ماهی
د – درد حین ادرار کردن یا مقاربت جنسی
بوده و برای درمان آن نیاز به تجویز
آنتی بیوتیک خوراکی وجود دارد . اغلب بیماران با یک دوز دارو درمان می
شوند . همسر شخص مبتلا هم بایستی درمان شود و تا درمان وی بایستی از
مقاربت اجتناب شود چون باعث آلودگی مجدد می شود .
۳- باکتریایی : که باعث واژینوز
باکتریایی می شوند که ناشی از رشد شدید باکتریها در مهبل می باشد که می
تواند با علت ناشناخته باشد یا از طریق مقاربت جنسی انتقال یابد . علائم
آن شامل :
۱ – خارش ، سوزش و تورم مهبل
۲ – ترشحات آبکی خاکستری
۳ – بوی نامطبوع ماهی
۴ – درد حین ادرار کردن یا مقاربت
درمان آن شامل آنتی بیوتیک خوراکی یا
روشهای دیگر می باشد. همسر بیمار هم بایستی همزمان درمان شود . تا پایان
درمان از مقاربت اجتناب شود .
* پیشگیری : بستگی به تغییر در عادات و پوشش و سبک زندگی دارد :
۱ – از صابونهای ملایم استفاده کنید و هنگام حمام کردن از تحریک مهبل اجتناب نمائید .
۲ – سطح خارجی مهبل را روزانه شستشو داده و خشک نمائید .
۳ – هنگام شستشو پس از اجابت مزاج سطح
خارجی مهبل را از سمت جلو به طرف عقب شستشو نمائید تا میکروبهای مدفوع به
سمت مهبل رانده نشوند .
۴ – از دوش مهبلی و اسپری مهبلی و مواد مانند آنها اجتناب نمائید .
۵ – در طی دوره قاعدگی مرتباً نوارهای بهداشتی خود را عوض نمائید .
۶ – هنگام استفاده از مواد یا سواپهای اسپرم کش دقت لازم را مبذول دارید تا عفونتی را به مهبل انتقال ندهید .
۷ – از لباس زیر مرطوب استفاده نکنید .
۸ – از لباسهای زیر غیرکتانی استفاده نکنید .
۹ – رعایت مسائل اخلاقی واجتناب از ارتباطهای نامشروع
۱۰- اگر چاق هستید وزن خود را کاهش دهید
۱۱ – خواب و استراحت کافی داشته باشید .
۱۲ – به اندازه کافی ورزش نموده و از استرسها پرهیز کنید .