Behzad AZ
06-26-2010, 07:33 AM
كشف نوعي جديد و غير عادي از ساكنين منظومه شمسي
http://www.hupaa.com/upload/thumb/thumb_7329453.jpgسه شنبه 26 شهریور 1387 / 16 سپتامبر 2008 ... منجمان نوعی جدید و غیرعادی از ساکنان منظومه شمسی را کشف کردند. یک سیاره کوچک با نام معین 2006 SQ372 درست دو بیلیون مایل از زمین فراتر است ، کمی نزدیکتر نسبت به سیاره ی نپتون !
[ نجوم و اخترفيزيك ]
(http://www.hupaa.com/list.php?name=article_nojum)منجمان يك نوع جديدغيرعادي از ساكنان منظومه شمسي را كشف كردند .
يك سياره كوچك با نام معين 2006 SQ372 درست دو بيليون مايل از زمين فراتر است ، كمي نزديكتر نسبت به سياره ي نپتون .
اما اين توده ي يخ و سنگ بنا به گفته ي تيمي از محققان نقشه برداري ديجيتالي آسمان اسلون (Sloan Digital Sky Survey (SDSS-II بخش برگشت سفر 22500 ساله را شروع مي كند كه آن را به فاصله ي 150 بيليون مايل ، تقريبا 1600 برابر فاصله زمين تا خورشيد مي رساند .
كشف اين شي قابل توجه در يك نشست بين المللي در شيكاگو با عنوان " نقشه برداري ديجيتالي آسمان اسلون : سياركها در كيهانشناسي " گزارش شده است مقاله اي كه شيوه ي كشف و مشخصات 2006 SQ372 را شرح مي دهد براي ارائه به نشريه ي اخترفيزيك آماده مي شود .
اندرو بكر منجم دانشگاه واشنگتن ، كه تيم اكتشاف را رهبري مي كند ، گفت مسير گردش سيارات بزرگ تقريبا دايره اي است اما مدار2006 SQ372 يك بيضي هست كه چهارمرتبه بزرگتر از پهناي آن هست.
تنها شي شناخته شده با يك مدار قابل مقايسه سدنا است ؛ يك سياره ي كوتوله دور شبه پلوتو كشف شده در 2003 ؛ اما مدار 2006 SQ372 آن را بيشتر از يك و نيم بار دورتر از خورشيد مي برد و دوره ي گردش آن تقريبا دوبار طولاني تر است .
بكر گفت شي جديد خيلي كوچكتر از سدنا است ، شايد سرتاسر 30-60 مايل به جاي تقريبا 1000 مايل . به طور اساسي اين شي يك ستاره دنباله دار است اما هرگز به اندازه كافي نزديك خورشيد نمي شود تا يك دنباله روشن كشيده از گاز تبخير شده و غبار ايجاد كند .
تيم بكر 2006 SQ372 را با كاربرد يك الگوريتم جستجوي كامپيوتري اختصاصي براي داده هاي گرفته شده براي يك هدف كاملا متفاوت ؛ پيدا كردن انفجار سوپرنوا بيليونها سال نوري دورتر براي اندازه گيري انبساط جهان ؛ پيدا كردند . نقشه برداري سوپرنوا SDSS-II ، همان نوار كشيده آسمان را ؛ ناحيه اي 1000 بار بزرگتر از ماه كامل در هر شب تاريك ؛ در پاييز 2006,2005 و 2007 بررسي كرد .
لين جونز از اعضاي تيم و همينطور از دانشگاه واشنگتن گفت:" اگر شما بتوانيد چيزهايي كه منفجر مي شوند را پيدا كنيد ، مي توانيد چيزهاي را كه حركت مي كنند نيز پيدا كنيد اما شما به ابزارهاي مختلف براي گشتن به دنبال آنها نياز داريد" .
جونز توضيح داد : تنها اشيايي كه به اندازه كافي براي تغيير موقعيت به طور قابل توجه از يك شب تا شب بعد نزديك هستند ، در منظومه شمسي ما قرار دارند.
SQ372 اول در يك مجموعه از عكسهاي گرفته شده بين 27 سپتامبر و 21 اكتبر 2006 پيدا شده است . سپس اندرو پاكت ، يكي از اعضاي تيم از دانشگاه انچوريج الاسكا ، مشاهدات پاييز 2005 نقشه هاي سوپرنوا را براي يافتن اكتشافات قبلي جستجو كرد ، به اين معني كه اكتشاف را اطمينان بخشد . متعاقب اكتشافات SDSS از SQ372 در داده هاي فصول مشاهده ي 2006 و2007 پيدا شده بودند.
نيتن كيب دانشجوي فارغ التحصيل از دانشگاه واشنگتن يكي ديگر از اعضاي تيم اكتشاف ، هدايت شبيه سازي كامپيوتري را انجام داده بود كه تلاش كنندتا درك كنند چگونه ممكن است 2006 SQ372 مدار غير عادي خود را حاصل كند . كيب گفت :" ممكن است اين شي مانند پلوتو در كمربند بقاياي يخي آن سوي نپتون تشكيل شده باشد ، سپس بوسيله ي گرانش مواجهه با نپتون يا اورانوس به فاصله اي دور پس زده شده است . اگرچه ، ما فكر مي كنيم كه اين محتمل تر است كه SQ372 از لبه دروني ابر اورت آمده است "
كيب توضيح مي دهد ، در 1950 منجم هلندي جان اورت فرض كرد كه بيشتر ستاره هاي دنباله دار از يك مخزن دور يخي مي آيند ، اجسام شبه سيارك ، از داخل منظومه شمسي توسط گرانش پس زني سيارات غول پيكر ؛ هم چون سياراتي كه خودشان در چهارو نيم بيليون سال پيش تشكيل شده بودند ؛ بيرون شده اند.
اغلب اشيا در ابر اورت در فاصله ي چندين تريليون مايل دور خورشيد مي چرخند ، اما جاذبه ي ستاره هاي گذرنده مي تواند مدارشان را دگرگون كند. پرتاب بعضي به فضاي بين ستاره اي و شكستن بعضي ها در داخل منظومه شمسي جايي كه آنها همچون ستاره هاي دنباله دار درخشان هستند.
كيب گفت : 2006 SQ372 حتي در دورترين نقطه ي گردش خودش دهها بار نسبت به بدنه اصلي فرض شده ابر اورت نزديكتر به خورشيد خواهد بود. "وجود يك ابر اورت داخلي براي سالها به طور تئوري پيش بيني شده بود ، اما SQ372 و شايد سدنا اولين اشيايي هستند كه ما پيدا كرده ايم، كه به نظر مي رسد از اينجا سرچشمه گرفتند . اين شگفت انگيز است كه ما بررسي صحت اين پيش بيني ها را آغاز مي كنيم "
بكرذكر كرد كه 2006 SQ372 به اندازه اي روشن است كه تنها با SDSS پيدا شود چرا كه مجاور نزديك ترين معبر خودش به خورشيد است و اينكه نقشه برداري سوپرنوا مشاهده شده SDSS-II كمتر از يك درصد آسمان است .
كيب گفت :" در اينجا نواري است كه در آن اجسام خيلي بيشتري شبيه اين وجود دارند ، در انتظار اينكه بوسيله ي نسل بعدي نقشه برداري ها كشف شوند ، كه براي سطوح ضعيفتر جستجو خواهند كرد و نواحي بيشتري را پوشش مي دهند . در يك دهه ما بايد بيشتر درباره ي اين ساكنان بدانيم نسبت به آنچه اكنون انجام داديم "
كيب گفت :" يكي از اهداف ما ، فهميدن منشا دنباله دارهاست ، كه ازجمله تماشايي ترين رويدادهاي آسماني هستند . اما هدف عميق تر ما مرور تاريخ اوليه ي منظومه شمسي ماست و تركيب كردن باآنچه كه اتفاق افتاده است زماني كه سيارات شكل گرفتند ."
http://www.sciencedaily.com/images/2008/08/080819085858-large.jpg
مدار شي( SQ372) تازه كشف شده درمنظومه شمسي (آبي) ، در مقايسه با گردش نپتون ، پلوتو و سدنا (سفيد،سبز،قرمز) . مكان خورشيد بوسيله ي نقطه ي زردرنگ در مركز مشخص شده است . قسمت الحاق شده يك نماي بسط يافته شامل مدارهاي اورانوس ، زحل و مشتري را در كنار مدار نپتون نشان مي دهد.حتي در اين مقياس بسط يافته ، ابعاد مدارزمين به سختي از نقطه مركزي قابل تشخيص است .
http://www.hupaa.com/upload/thumb/thumb_7329453.jpgسه شنبه 26 شهریور 1387 / 16 سپتامبر 2008 ... منجمان نوعی جدید و غیرعادی از ساکنان منظومه شمسی را کشف کردند. یک سیاره کوچک با نام معین 2006 SQ372 درست دو بیلیون مایل از زمین فراتر است ، کمی نزدیکتر نسبت به سیاره ی نپتون !
[ نجوم و اخترفيزيك ]
(http://www.hupaa.com/list.php?name=article_nojum)منجمان يك نوع جديدغيرعادي از ساكنان منظومه شمسي را كشف كردند .
يك سياره كوچك با نام معين 2006 SQ372 درست دو بيليون مايل از زمين فراتر است ، كمي نزديكتر نسبت به سياره ي نپتون .
اما اين توده ي يخ و سنگ بنا به گفته ي تيمي از محققان نقشه برداري ديجيتالي آسمان اسلون (Sloan Digital Sky Survey (SDSS-II بخش برگشت سفر 22500 ساله را شروع مي كند كه آن را به فاصله ي 150 بيليون مايل ، تقريبا 1600 برابر فاصله زمين تا خورشيد مي رساند .
كشف اين شي قابل توجه در يك نشست بين المللي در شيكاگو با عنوان " نقشه برداري ديجيتالي آسمان اسلون : سياركها در كيهانشناسي " گزارش شده است مقاله اي كه شيوه ي كشف و مشخصات 2006 SQ372 را شرح مي دهد براي ارائه به نشريه ي اخترفيزيك آماده مي شود .
اندرو بكر منجم دانشگاه واشنگتن ، كه تيم اكتشاف را رهبري مي كند ، گفت مسير گردش سيارات بزرگ تقريبا دايره اي است اما مدار2006 SQ372 يك بيضي هست كه چهارمرتبه بزرگتر از پهناي آن هست.
تنها شي شناخته شده با يك مدار قابل مقايسه سدنا است ؛ يك سياره ي كوتوله دور شبه پلوتو كشف شده در 2003 ؛ اما مدار 2006 SQ372 آن را بيشتر از يك و نيم بار دورتر از خورشيد مي برد و دوره ي گردش آن تقريبا دوبار طولاني تر است .
بكر گفت شي جديد خيلي كوچكتر از سدنا است ، شايد سرتاسر 30-60 مايل به جاي تقريبا 1000 مايل . به طور اساسي اين شي يك ستاره دنباله دار است اما هرگز به اندازه كافي نزديك خورشيد نمي شود تا يك دنباله روشن كشيده از گاز تبخير شده و غبار ايجاد كند .
تيم بكر 2006 SQ372 را با كاربرد يك الگوريتم جستجوي كامپيوتري اختصاصي براي داده هاي گرفته شده براي يك هدف كاملا متفاوت ؛ پيدا كردن انفجار سوپرنوا بيليونها سال نوري دورتر براي اندازه گيري انبساط جهان ؛ پيدا كردند . نقشه برداري سوپرنوا SDSS-II ، همان نوار كشيده آسمان را ؛ ناحيه اي 1000 بار بزرگتر از ماه كامل در هر شب تاريك ؛ در پاييز 2006,2005 و 2007 بررسي كرد .
لين جونز از اعضاي تيم و همينطور از دانشگاه واشنگتن گفت:" اگر شما بتوانيد چيزهايي كه منفجر مي شوند را پيدا كنيد ، مي توانيد چيزهاي را كه حركت مي كنند نيز پيدا كنيد اما شما به ابزارهاي مختلف براي گشتن به دنبال آنها نياز داريد" .
جونز توضيح داد : تنها اشيايي كه به اندازه كافي براي تغيير موقعيت به طور قابل توجه از يك شب تا شب بعد نزديك هستند ، در منظومه شمسي ما قرار دارند.
SQ372 اول در يك مجموعه از عكسهاي گرفته شده بين 27 سپتامبر و 21 اكتبر 2006 پيدا شده است . سپس اندرو پاكت ، يكي از اعضاي تيم از دانشگاه انچوريج الاسكا ، مشاهدات پاييز 2005 نقشه هاي سوپرنوا را براي يافتن اكتشافات قبلي جستجو كرد ، به اين معني كه اكتشاف را اطمينان بخشد . متعاقب اكتشافات SDSS از SQ372 در داده هاي فصول مشاهده ي 2006 و2007 پيدا شده بودند.
نيتن كيب دانشجوي فارغ التحصيل از دانشگاه واشنگتن يكي ديگر از اعضاي تيم اكتشاف ، هدايت شبيه سازي كامپيوتري را انجام داده بود كه تلاش كنندتا درك كنند چگونه ممكن است 2006 SQ372 مدار غير عادي خود را حاصل كند . كيب گفت :" ممكن است اين شي مانند پلوتو در كمربند بقاياي يخي آن سوي نپتون تشكيل شده باشد ، سپس بوسيله ي گرانش مواجهه با نپتون يا اورانوس به فاصله اي دور پس زده شده است . اگرچه ، ما فكر مي كنيم كه اين محتمل تر است كه SQ372 از لبه دروني ابر اورت آمده است "
كيب توضيح مي دهد ، در 1950 منجم هلندي جان اورت فرض كرد كه بيشتر ستاره هاي دنباله دار از يك مخزن دور يخي مي آيند ، اجسام شبه سيارك ، از داخل منظومه شمسي توسط گرانش پس زني سيارات غول پيكر ؛ هم چون سياراتي كه خودشان در چهارو نيم بيليون سال پيش تشكيل شده بودند ؛ بيرون شده اند.
اغلب اشيا در ابر اورت در فاصله ي چندين تريليون مايل دور خورشيد مي چرخند ، اما جاذبه ي ستاره هاي گذرنده مي تواند مدارشان را دگرگون كند. پرتاب بعضي به فضاي بين ستاره اي و شكستن بعضي ها در داخل منظومه شمسي جايي كه آنها همچون ستاره هاي دنباله دار درخشان هستند.
كيب گفت : 2006 SQ372 حتي در دورترين نقطه ي گردش خودش دهها بار نسبت به بدنه اصلي فرض شده ابر اورت نزديكتر به خورشيد خواهد بود. "وجود يك ابر اورت داخلي براي سالها به طور تئوري پيش بيني شده بود ، اما SQ372 و شايد سدنا اولين اشيايي هستند كه ما پيدا كرده ايم، كه به نظر مي رسد از اينجا سرچشمه گرفتند . اين شگفت انگيز است كه ما بررسي صحت اين پيش بيني ها را آغاز مي كنيم "
بكرذكر كرد كه 2006 SQ372 به اندازه اي روشن است كه تنها با SDSS پيدا شود چرا كه مجاور نزديك ترين معبر خودش به خورشيد است و اينكه نقشه برداري سوپرنوا مشاهده شده SDSS-II كمتر از يك درصد آسمان است .
كيب گفت :" در اينجا نواري است كه در آن اجسام خيلي بيشتري شبيه اين وجود دارند ، در انتظار اينكه بوسيله ي نسل بعدي نقشه برداري ها كشف شوند ، كه براي سطوح ضعيفتر جستجو خواهند كرد و نواحي بيشتري را پوشش مي دهند . در يك دهه ما بايد بيشتر درباره ي اين ساكنان بدانيم نسبت به آنچه اكنون انجام داديم "
كيب گفت :" يكي از اهداف ما ، فهميدن منشا دنباله دارهاست ، كه ازجمله تماشايي ترين رويدادهاي آسماني هستند . اما هدف عميق تر ما مرور تاريخ اوليه ي منظومه شمسي ماست و تركيب كردن باآنچه كه اتفاق افتاده است زماني كه سيارات شكل گرفتند ."
http://www.sciencedaily.com/images/2008/08/080819085858-large.jpg
مدار شي( SQ372) تازه كشف شده درمنظومه شمسي (آبي) ، در مقايسه با گردش نپتون ، پلوتو و سدنا (سفيد،سبز،قرمز) . مكان خورشيد بوسيله ي نقطه ي زردرنگ در مركز مشخص شده است . قسمت الحاق شده يك نماي بسط يافته شامل مدارهاي اورانوس ، زحل و مشتري را در كنار مدار نپتون نشان مي دهد.حتي در اين مقياس بسط يافته ، ابعاد مدارزمين به سختي از نقطه مركزي قابل تشخيص است .