mohamad.s
05-22-2011, 12:22 AM
تفلون های خطرساز
اولين قدم براي طبخ مواد غذايي سالم، انتخاب ظروف مناسب است، اما اين روزها راحت‌طلبي ، ظاهرپسندي و تبليغات نقش چشمگيري را در انتخاب نامناسب ظروف براي مصرف‌كننده ايفا مي‌كنند.
امروزه اغلب ظروف مصرفي منازل براي پخت و پز از جنس روي يا تفلون هستند كه در حقيقت هر دو از فلز آلومينيوم ساخته شده‌اند. ظروف تفلون ساليان درازي است كه به عنوان يكي از ملزومات و وسايل لازم، جهت پخت مواد غذايي كاربرد دارند.
اين ظروف به علت مقاومت حرارتي و شيميايي بالا در برابر اسيدها و بازها و خاصيت ضدچسبندگي مورد توجه اغلب خانواده‌ها قرار گرفته‌اند. اما بد نيست بدانيد كه نوع غيراستاندارد و غيربهداشتي اين ظروف مي‌تواند صدمات جبران‌ناپذيري را براي مصرف‌كننده به بار آورد. در كل ظروف تلفون يا به اصطلاح چدني كه اخيرا مد شده‌اند در اصل از آلومينيوم و پوششي به نام تفلون كه نوعي مواد رنگي پليمري است ساخته شده‌اند. پوشش تفلوني نيز خود از دو لايه آستري و رويه تشكيل شده است كه رويه آن نچسب بوده و اگر استاندارد نباشد به دليل دارا بودن مواد پليمري كه نوعي پلاستيك هستند در مقابل حرارت‌هاي بسيار بالا به طور نامحسوس سوخته و گازهاي سمي ايجاد مي‌كند. اين ظروف وقتي كه بسيار داغ مي‌شوند غذا را سمي مي‌كنند ولي به دليل درصد پايين اين سموم در كوتاه مدت عارضه‌اي بروز نكرده ولي اثرات سوء آن در درازمدت با علائمي نظير: كم‌خوني، كوتاه‌قدي، ضايعات پوستي و ... ظاهر ميشود.
با گذشت بيشتر زمان به دليل پيوند ضعيفي كه در بين مولكول‌هاي تشكيل‌دهنده رويه تفلون نامرغوب وجود دارد و در هر بار پخت‌و‌پز يك‌لايه بسيار نازك در حد ميكرون از تفلون به غذا مي‌چسبد در نتيجه در ظاهر وانمود ميشود كه غذا به تفلون نچسبيده ولي واقعيت اين است كه تفلون ظروف، خصوصا رويه آن طي چند ماه بتدريج از بين رفته و آستري باقي مي‌ماند. با ايجاد اين حالت به اصطلاح نچسبي تفلون نيز به پايان خود مي‌رسد و پس از مدتي بتدريج آستري نيز به‌صورت نامحسوس وارد غذاها شده و سفيدي آلومينيوم هويدا ميشود. آلومينيوم نيز به دليل آن كه فلزي نرم بوده علاوه بر ورود مواد شيميايي به غذاها به صورت فيزيكي نيز با كشيدن قاشق و غيره به گونه‌اي مخرب وارد مواد غذايي گشته و به همراه آن خورده ميشود. ورود اين فلز به غذا علاوه بر از بين بردن طعم اصلي غذا، سبب بروز بيماري‌هاي عصبي مانند آلزايمر (فراموشي)، نرمي استخوان، انسداد روده، كم‌خوني و بروز بيماري‌هاي مزمن ديگر ميشود. در اين ميان بد‌نيست بدانيد كه چدني‌هاي غيرواقعي كه پوششي به نام تفلون دارند به خاطر ضخامت بالا از نظر توزيع حرارت بهتر از تفلون عمل مي‌كنند ولي بقيه ضرر و زيانشان مشابه ظروف تفلوني است.
توجه: در مورد تفلون‌ها تنها ظروفي را كه داراي مجوز ساخت از وزارت بهداشت هستند تهيه كنيد و هرگز براي صرفه‌جويي و كمك به اقتصاد خانواده به بازسازي تفلون فكر هم نكنيد. در ضمن به ياد داشته باشيد اگر ظروف تفلون استاندارد و بهداشتي باشد و بدون روغن يا مواد غذايي بر روي حرارت نماند و در حين پخت از دماهاي بسيار بالا استفاده نشود و هنگام پخت غذا در آنها از قاشق‌هاي تفلون يا چوبي به كار رود، ظروف مناسبي جهت پخت مواد غذايي در دماهاي معمولي محسوب مي‌شوند.
اولين قدم براي طبخ مواد غذايي سالم، انتخاب ظروف مناسب است، اما اين روزها راحت‌طلبي ، ظاهرپسندي و تبليغات نقش چشمگيري را در انتخاب نامناسب ظروف براي مصرف‌كننده ايفا مي‌كنند.
امروزه اغلب ظروف مصرفي منازل براي پخت و پز از جنس روي يا تفلون هستند كه در حقيقت هر دو از فلز آلومينيوم ساخته شده‌اند. ظروف تفلون ساليان درازي است كه به عنوان يكي از ملزومات و وسايل لازم، جهت پخت مواد غذايي كاربرد دارند.
اين ظروف به علت مقاومت حرارتي و شيميايي بالا در برابر اسيدها و بازها و خاصيت ضدچسبندگي مورد توجه اغلب خانواده‌ها قرار گرفته‌اند. اما بد نيست بدانيد كه نوع غيراستاندارد و غيربهداشتي اين ظروف مي‌تواند صدمات جبران‌ناپذيري را براي مصرف‌كننده به بار آورد. در كل ظروف تلفون يا به اصطلاح چدني كه اخيرا مد شده‌اند در اصل از آلومينيوم و پوششي به نام تفلون كه نوعي مواد رنگي پليمري است ساخته شده‌اند. پوشش تفلوني نيز خود از دو لايه آستري و رويه تشكيل شده است كه رويه آن نچسب بوده و اگر استاندارد نباشد به دليل دارا بودن مواد پليمري كه نوعي پلاستيك هستند در مقابل حرارت‌هاي بسيار بالا به طور نامحسوس سوخته و گازهاي سمي ايجاد مي‌كند. اين ظروف وقتي كه بسيار داغ مي‌شوند غذا را سمي مي‌كنند ولي به دليل درصد پايين اين سموم در كوتاه مدت عارضه‌اي بروز نكرده ولي اثرات سوء آن در درازمدت با علائمي نظير: كم‌خوني، كوتاه‌قدي، ضايعات پوستي و ... ظاهر ميشود.
با گذشت بيشتر زمان به دليل پيوند ضعيفي كه در بين مولكول‌هاي تشكيل‌دهنده رويه تفلون نامرغوب وجود دارد و در هر بار پخت‌و‌پز يك‌لايه بسيار نازك در حد ميكرون از تفلون به غذا مي‌چسبد در نتيجه در ظاهر وانمود ميشود كه غذا به تفلون نچسبيده ولي واقعيت اين است كه تفلون ظروف، خصوصا رويه آن طي چند ماه بتدريج از بين رفته و آستري باقي مي‌ماند. با ايجاد اين حالت به اصطلاح نچسبي تفلون نيز به پايان خود مي‌رسد و پس از مدتي بتدريج آستري نيز به‌صورت نامحسوس وارد غذاها شده و سفيدي آلومينيوم هويدا ميشود. آلومينيوم نيز به دليل آن كه فلزي نرم بوده علاوه بر ورود مواد شيميايي به غذاها به صورت فيزيكي نيز با كشيدن قاشق و غيره به گونه‌اي مخرب وارد مواد غذايي گشته و به همراه آن خورده ميشود. ورود اين فلز به غذا علاوه بر از بين بردن طعم اصلي غذا، سبب بروز بيماري‌هاي عصبي مانند آلزايمر (فراموشي)، نرمي استخوان، انسداد روده، كم‌خوني و بروز بيماري‌هاي مزمن ديگر ميشود. در اين ميان بد‌نيست بدانيد كه چدني‌هاي غيرواقعي كه پوششي به نام تفلون دارند به خاطر ضخامت بالا از نظر توزيع حرارت بهتر از تفلون عمل مي‌كنند ولي بقيه ضرر و زيانشان مشابه ظروف تفلوني است.
توجه: در مورد تفلون‌ها تنها ظروفي را كه داراي مجوز ساخت از وزارت بهداشت هستند تهيه كنيد و هرگز براي صرفه‌جويي و كمك به اقتصاد خانواده به بازسازي تفلون فكر هم نكنيد. در ضمن به ياد داشته باشيد اگر ظروف تفلون استاندارد و بهداشتي باشد و بدون روغن يا مواد غذايي بر روي حرارت نماند و در حين پخت از دماهاي بسيار بالا استفاده نشود و هنگام پخت غذا در آنها از قاشق‌هاي تفلون يا چوبي به كار رود، ظروف مناسبي جهت پخت مواد غذايي در دماهاي معمولي محسوب مي‌شوند.