Sara12
05-21-2011, 10:39 AM
تسلیم نشوید ، مقاومت کنید
http://img.tebyan.net/big/1389/06/182161145191189118138145152248118204822388634.jpg
برای برخی از افراد زندگی روال طبیعی را که در اکثر خانواده ها طی می شود، نداشته و فرزندان در این نوع خانواده ها مجبورند برای مقابله با برخی مسایل مهارت های خود را بالا ببرند. اگر روحیه درماندگی در فرزندان بالا باشد وقایع را شکست تلقی می کنند و تسلیم زندگی می شوند و همه چیز را می بازند و برای همیشه این احساس شکست را با خود به همراه خواهند داشت . اما اگر نوجوان در محیط خانه و اجتماع بیاموزد که برای هر اتفاق به دنبال راه حل باشد و آن را زمینه ای برای افزایش تجربیات فرض کند، نه تنها تسلیم نمی شود که مستحکم تر از گذشته می ایستد و اجازه احساس باخت را به خود نمی دهد . موضوعی که در این مقاله به آن اشاره می شود یک مثال است . هزاران اتفاق دیگر می تواند وجود داشته باشد که به خلاقیت شما نیاز پیدا می کند . از شما می خواهیم با خواندن این مقاله مسایل زندگی شخصی را در نظر آورده و راه حل هایی را برای آن در نظر بگیرید.
آیا والدین شما از یكدیگر جدا شده اند و یا در حال جدا شدن می باشند؟
اگرچه بچه های بزرگسالی كه والدینشان از یكدیگر جدا شده اند, ممكن است تمام مدت به این موضوع فكر نكنند, اما زندگی آنها به طرز غیر قابل وصفی, تحت تاثیر جدایی والدینشان قرار می‌گیرد.
طلاق (جدایی), همیشه بر روی كودكان حتی بچه های بزرگتر تاثیر می گذارد و تقریباً همیشه, پیامدهای بعدی نیز بدنبال دارد. برای مثال, سئوالات ذیل را در نظر بگیرید:
1- آیا در مورد جدایی (طلاق) والدین خود, احساس گناه و یا احساس مسئولیت می كنید؟
2- آیا هرگز احساس كرده اید كه بخاطر واقعه طلاق, بخشی از كودكی خود را از دست داده اید؟
3- آیا احساس می كنید والدین شما به شدت نیازمند حمایت عاطفی تان هستند؟
4- وقتیوالدینتان مشاجره می كنند, آیا خود را در نقش یك آشتی دهنده می یابید؟
5- آیا احساس می‌كنید, هر یك از والدینتان آنقدر درگیر مسایل شخصی خودشان یا مسایل جدیدی در زندگی هستند كه خواسته ها و نیازهای شما, غالباً نادیده انگاشته می شود؟
این موارد, تنها, نمونه هایی از موقعیت هایی هستند كه شما به واسطه جدایی والدینتان تحت تاثیر آنها واقع شده اید و پاسخ شما به هر یك از سئوالات فوق, می تواند نمایانگر موضوعات بسیاری باشد. تحصیلات, روابط فعلی و آینده و حتی سلامت عاطفی شما به شدت تحت تأثیر چگونگی حل و فصل مشكلات از یك سو و احساستان نسبت به طلاق والدین از سوی دیگر, قرار می گیرد.
جملات مثبت تری را جایگزین افكار منفی نمائید, برای مثال قاطعانه بگوئید, من شخص ارزشمندی هستم. این حقیقت به موقعیت‌ها ی من بستگی ندارد.
چگونه می توان جدایی والدین را تحمل نمود
بیایید از برخی مسایل ابتدایی شروع كنیم. نخست آنكه شما مسبّب مشكلات زناشویی یا جدایی والدین نیستید. دوم آنكه, داشتن پاسخهای عاطفی قوی نسبت به طلاق یك عكس العمل طبیعی بوده و در اغلب موارد با تقسیم وفاداری نسبت به والدین و تمایل به طرفداری از والد شكننده و ضعیف تر همراه می باشد.
سوم اینكه, شما حق دارید به زندگی شخصی خود ادامه دهید و حق آن را دارید كه به آرزوهای شخصی و نیازهای شخصی خود طی این دوران دسترسی پیدا كنید.
شما می توانید حقوق زیر را از والدین خواسته یا از آنها انتظار داشته باشید گر چه در حال حاضر والدینتان قادر به تهیه آنها نبوده و یا قادر به درك اهمیت شان نباشند.
1)شما حق آن را دارید كه روابطی رضایت‌بخش با هر یك از والدین داشته باشید.
2) شما حق آن را دارید كه مهار كننده كشمكش های والدین خود نباشید.
3) شما حق آن را دارید, احساساتی چون خشم, خستگی, درد, عشق و ... داشته باشید.
4) شما حق آن را دارید, از روی احساسات عمل كنید و از دیگر افراد خانواده, جهت رسیدگی نمودن به مشكلاتی كه در ارتباط با جدایی والدینتان تجربه می كنید, كمك بگیرید.
5) شما حق این را دارید كه در استفاده از منابع مالی خانواده نیازهایتان را بویژه در رابطه با تحصیل در اولویت اول قرار دهید.
شما حق آن را دارید, از روی احساسات عمل كنید و از دیگر افراد خانواده, جهت رسیدگی نمودن به مشكلاتی كه در ارتباط با جدایی والدینتان تجربه می كنید, كمك بگیرید.
راهنمای اساسی برای زندگی و رشد و ترقی
موارد ذیل در مورد چگونگی مراقبت از خود, می تواند به عنوان خط‌مشی‌هایی مورد استفاده قرارگیرد. همه این موارد قابل تعمیم به همه موقعیت ها نیستند. از آنها به گونه ای متناسب با خودتان استفاد ه كنید. سه خط مشی اولیه بر اساس كتاب "خانه مادر, خانه پدر" (نوشته ایزولیناریسی) تنظیم شده است.
1- بپذیرید كه شما والدینی دارای مشکل دارید و نیز بپذیرید كه این مورد, بر روی شما تاثیراتی داشته است.
* احساسات غیر قابل قبول گذشته, نظیر خشم, خجالت, گناه و ... را در خود بپذیرید، درک کنید و برای رفع آن تلاش نموده و یا کمک بگیرید.
* راجع به حمایت والدین كه هرگز دریافت نداشته اید, سوگواری نكنید بلکه خود برای جبران مافات حرکت کنید.
* به یاد داشته باشد كه شما مسئول ایجاد مشكلات والدین یا تثبیت وضعیتشان نیستید.
2- روشهای جدید مراقبت از خود را توسعه دهید.
* خواسته های قانونی خود را تشخیص دهید و شروع به محافظت از آنها نمایید.
* عوامل فشارزای زندگی خود و شیوه های مقابله با آنها را یاد بگیرید.
* جملات مثبت تری را جایگزین افكار منفی نمائید, برای مثال قاطعانه بگوئید, من شخص ارزشمندی هستم. این حقیقت به موقعیت‌ها ی من بستگی ندارد.(علی رغم موقعیت ها و شكست ها , من انسان ارزشمندی هستم). زندگی من بالا و پائین دارد ولی ارزش من تغییر ناپذیر است.
http://img.tebyan.net/big/1389/06/878124811315718219620237763242075194204.jpg
3- روشهای جدیدی را برای برقراری ارتباط با دیگران ایجاد نموده و توسعه دهید.
* الگوهای قدیمی غیر سالم را در ارتباط فامیلی تشخیص دهید. و روشهای جدید ارتباط برقرار كردن با والدین و دیگر اعضا خانواده را تمرین نمائید.
* مشكلات خود را در ارتباط با مناسباتتان تشخیص دهید و راههای جدید ارتباط داشتن با آنها را بیاموزید.
* نسبت به توانایی تان در حفظ روابط خود قدرشناس باشید و از آن لذت ببرید. و این نكته را تشخیص دهید كه مناسبات, بوسیله بحران ها یا تبعات آن قابل تعریف نمی باشد.
4- منابع دیگر را جستجو نمائید.
اگر یکی از والدین دچار بیماری های روحی بوده و این امر موجب بروز درگیری و جدایی در میان آنها می شود "معلومات خود را در زمینه بیماری والدین خود افزایش دهید" این مطالعه به شما كمك خواهد كرد, آنچه را كه والدین شما با آن مواجه هستند و آنچه را سبب مشكلات خانوادگی شما شده اند, دریابید. همچنین, این امر می تواند, در برطرف نمودن احساسات درونی شما نظیر: احساس گناه, احساس رنجش, احساس دست پاچگی و شرمساری كمك نماید.
*"مراجعه به یك روان شناس را در نظر داشته باشید."
یك مشاور می تواند, به شما كمك كند, تا روشهای صحیح تر و سالم تر ارتباط برقرار نمودن با دیگران و حفظ خواسته های شخصی خودتان را بیاموزید.
ترجمه: مریم نوری زاده
تنها اعضای سایت میتوانند لینک ها رو ببینند. برای ثبت نام کلیک کنید!! (http://forum.irantrack.com/register.php)
روان پژوه
تنظیم و تغییر برای تبیان : کهتری
http://img.tebyan.net/big/1389/06/182161145191189118138145152248118204822388634.jpg
برای برخی از افراد زندگی روال طبیعی را که در اکثر خانواده ها طی می شود، نداشته و فرزندان در این نوع خانواده ها مجبورند برای مقابله با برخی مسایل مهارت های خود را بالا ببرند. اگر روحیه درماندگی در فرزندان بالا باشد وقایع را شکست تلقی می کنند و تسلیم زندگی می شوند و همه چیز را می بازند و برای همیشه این احساس شکست را با خود به همراه خواهند داشت . اما اگر نوجوان در محیط خانه و اجتماع بیاموزد که برای هر اتفاق به دنبال راه حل باشد و آن را زمینه ای برای افزایش تجربیات فرض کند، نه تنها تسلیم نمی شود که مستحکم تر از گذشته می ایستد و اجازه احساس باخت را به خود نمی دهد . موضوعی که در این مقاله به آن اشاره می شود یک مثال است . هزاران اتفاق دیگر می تواند وجود داشته باشد که به خلاقیت شما نیاز پیدا می کند . از شما می خواهیم با خواندن این مقاله مسایل زندگی شخصی را در نظر آورده و راه حل هایی را برای آن در نظر بگیرید.
آیا والدین شما از یكدیگر جدا شده اند و یا در حال جدا شدن می باشند؟
اگرچه بچه های بزرگسالی كه والدینشان از یكدیگر جدا شده اند, ممكن است تمام مدت به این موضوع فكر نكنند, اما زندگی آنها به طرز غیر قابل وصفی, تحت تاثیر جدایی والدینشان قرار می‌گیرد.
طلاق (جدایی), همیشه بر روی كودكان حتی بچه های بزرگتر تاثیر می گذارد و تقریباً همیشه, پیامدهای بعدی نیز بدنبال دارد. برای مثال, سئوالات ذیل را در نظر بگیرید:
1- آیا در مورد جدایی (طلاق) والدین خود, احساس گناه و یا احساس مسئولیت می كنید؟
2- آیا هرگز احساس كرده اید كه بخاطر واقعه طلاق, بخشی از كودكی خود را از دست داده اید؟
3- آیا احساس می كنید والدین شما به شدت نیازمند حمایت عاطفی تان هستند؟
4- وقتیوالدینتان مشاجره می كنند, آیا خود را در نقش یك آشتی دهنده می یابید؟
5- آیا احساس می‌كنید, هر یك از والدینتان آنقدر درگیر مسایل شخصی خودشان یا مسایل جدیدی در زندگی هستند كه خواسته ها و نیازهای شما, غالباً نادیده انگاشته می شود؟
این موارد, تنها, نمونه هایی از موقعیت هایی هستند كه شما به واسطه جدایی والدینتان تحت تاثیر آنها واقع شده اید و پاسخ شما به هر یك از سئوالات فوق, می تواند نمایانگر موضوعات بسیاری باشد. تحصیلات, روابط فعلی و آینده و حتی سلامت عاطفی شما به شدت تحت تأثیر چگونگی حل و فصل مشكلات از یك سو و احساستان نسبت به طلاق والدین از سوی دیگر, قرار می گیرد.
جملات مثبت تری را جایگزین افكار منفی نمائید, برای مثال قاطعانه بگوئید, من شخص ارزشمندی هستم. این حقیقت به موقعیت‌ها ی من بستگی ندارد.
چگونه می توان جدایی والدین را تحمل نمود
بیایید از برخی مسایل ابتدایی شروع كنیم. نخست آنكه شما مسبّب مشكلات زناشویی یا جدایی والدین نیستید. دوم آنكه, داشتن پاسخهای عاطفی قوی نسبت به طلاق یك عكس العمل طبیعی بوده و در اغلب موارد با تقسیم وفاداری نسبت به والدین و تمایل به طرفداری از والد شكننده و ضعیف تر همراه می باشد.
سوم اینكه, شما حق دارید به زندگی شخصی خود ادامه دهید و حق آن را دارید كه به آرزوهای شخصی و نیازهای شخصی خود طی این دوران دسترسی پیدا كنید.
شما می توانید حقوق زیر را از والدین خواسته یا از آنها انتظار داشته باشید گر چه در حال حاضر والدینتان قادر به تهیه آنها نبوده و یا قادر به درك اهمیت شان نباشند.
1)شما حق آن را دارید كه روابطی رضایت‌بخش با هر یك از والدین داشته باشید.
2) شما حق آن را دارید كه مهار كننده كشمكش های والدین خود نباشید.
3) شما حق آن را دارید, احساساتی چون خشم, خستگی, درد, عشق و ... داشته باشید.
4) شما حق آن را دارید, از روی احساسات عمل كنید و از دیگر افراد خانواده, جهت رسیدگی نمودن به مشكلاتی كه در ارتباط با جدایی والدینتان تجربه می كنید, كمك بگیرید.
5) شما حق این را دارید كه در استفاده از منابع مالی خانواده نیازهایتان را بویژه در رابطه با تحصیل در اولویت اول قرار دهید.
شما حق آن را دارید, از روی احساسات عمل كنید و از دیگر افراد خانواده, جهت رسیدگی نمودن به مشكلاتی كه در ارتباط با جدایی والدینتان تجربه می كنید, كمك بگیرید.
راهنمای اساسی برای زندگی و رشد و ترقی
موارد ذیل در مورد چگونگی مراقبت از خود, می تواند به عنوان خط‌مشی‌هایی مورد استفاده قرارگیرد. همه این موارد قابل تعمیم به همه موقعیت ها نیستند. از آنها به گونه ای متناسب با خودتان استفاد ه كنید. سه خط مشی اولیه بر اساس كتاب "خانه مادر, خانه پدر" (نوشته ایزولیناریسی) تنظیم شده است.
1- بپذیرید كه شما والدینی دارای مشکل دارید و نیز بپذیرید كه این مورد, بر روی شما تاثیراتی داشته است.
* احساسات غیر قابل قبول گذشته, نظیر خشم, خجالت, گناه و ... را در خود بپذیرید، درک کنید و برای رفع آن تلاش نموده و یا کمک بگیرید.
* راجع به حمایت والدین كه هرگز دریافت نداشته اید, سوگواری نكنید بلکه خود برای جبران مافات حرکت کنید.
* به یاد داشته باشد كه شما مسئول ایجاد مشكلات والدین یا تثبیت وضعیتشان نیستید.
2- روشهای جدید مراقبت از خود را توسعه دهید.
* خواسته های قانونی خود را تشخیص دهید و شروع به محافظت از آنها نمایید.
* عوامل فشارزای زندگی خود و شیوه های مقابله با آنها را یاد بگیرید.
* جملات مثبت تری را جایگزین افكار منفی نمائید, برای مثال قاطعانه بگوئید, من شخص ارزشمندی هستم. این حقیقت به موقعیت‌ها ی من بستگی ندارد.(علی رغم موقعیت ها و شكست ها , من انسان ارزشمندی هستم). زندگی من بالا و پائین دارد ولی ارزش من تغییر ناپذیر است.
http://img.tebyan.net/big/1389/06/878124811315718219620237763242075194204.jpg
3- روشهای جدیدی را برای برقراری ارتباط با دیگران ایجاد نموده و توسعه دهید.
* الگوهای قدیمی غیر سالم را در ارتباط فامیلی تشخیص دهید. و روشهای جدید ارتباط برقرار كردن با والدین و دیگر اعضا خانواده را تمرین نمائید.
* مشكلات خود را در ارتباط با مناسباتتان تشخیص دهید و راههای جدید ارتباط داشتن با آنها را بیاموزید.
* نسبت به توانایی تان در حفظ روابط خود قدرشناس باشید و از آن لذت ببرید. و این نكته را تشخیص دهید كه مناسبات, بوسیله بحران ها یا تبعات آن قابل تعریف نمی باشد.
4- منابع دیگر را جستجو نمائید.
اگر یکی از والدین دچار بیماری های روحی بوده و این امر موجب بروز درگیری و جدایی در میان آنها می شود "معلومات خود را در زمینه بیماری والدین خود افزایش دهید" این مطالعه به شما كمك خواهد كرد, آنچه را كه والدین شما با آن مواجه هستند و آنچه را سبب مشكلات خانوادگی شما شده اند, دریابید. همچنین, این امر می تواند, در برطرف نمودن احساسات درونی شما نظیر: احساس گناه, احساس رنجش, احساس دست پاچگی و شرمساری كمك نماید.
*"مراجعه به یك روان شناس را در نظر داشته باشید."
یك مشاور می تواند, به شما كمك كند, تا روشهای صحیح تر و سالم تر ارتباط برقرار نمودن با دیگران و حفظ خواسته های شخصی خودتان را بیاموزید.
ترجمه: مریم نوری زاده
تنها اعضای سایت میتوانند لینک ها رو ببینند. برای ثبت نام کلیک کنید!! (http://forum.irantrack.com/register.php)
روان پژوه
تنظیم و تغییر برای تبیان : کهتری