mohamad.s
05-13-2011, 02:25 PM
اژدها تسخير مي‌كند
نشريه اكونوميست طي تحليلي به بررسي كسب جايگاه نخست چين در بازار صادرات جهان و تسخير بازارهاي دنيا از جمله آمريكا، اروپا و ژاپن توسط اين اژدهاي بيدار شده پرداخت.
http://media.farsnews.com/Media/8810/Images/jpg/A0793/A0793583.jpg
به گزارش گروه اقتصاد بين الملل فارس، اين نشريه در ادامه افزود ، 27 دسامبر 2009 ژونگ شان معاون وزير بازرگاني چين تاكيد كرد ، اين كشور به افزايش سهم خود در صادرات جهاني ادامه خواهد داد . آمارهايي كه 11 ژانويه منتشر شد نشان مي دهد كه ميزان صادرات چين طي ماه دسامبر 2009 پس از 13 ماه كاهش متوالي، رشد چشمگيري داشته است .
ميزان صادرات چين طي سال 2009 بيش از 17 درصد كاهش يافت ولي ميزان صادرات ساير كشورهاي جهان طي سال گذشته به مراتب بيشتر از چين بوده است. در نتيجه چين توانست با پيشي گرفتن بر آلمان به بزرگترين صادر كننده جهان در سال 2009 تبديل شود و سهم اين كشور از كل صادرات جهان از 3 درصد در سال 1999 به بيش از 10 درصد افزايش يابد .
چين سهم بيشتري از بازار آمريكا را نيز در اختيار گرفته است ، گرچه ميزان واردات آمريكا از چين طي 10 ماه نخست سال 2009 نسبت به مدت مشابه 2008 بيش از 15 درصد كاهش داشته ولي ميزان واردات آمريكا از ساير مناطق جهان در اين مدت 33 درصد كاهش داشته است . بنابراين سهم چين در واردات آمريكا به بيش از 19 درصد افزايش يافته است .
گرچه ميزان كسري تجاري آمريكا با چين طي سال 2009 كاهش داشته ولي چين حدود نيمي از كسري تجاري آمريكا در سال 2009 را تشكيل داده است در حالي كه اين رقم در سال 2008 تنها يك سوم بوده است . در 30 دسامبر كميسيون تجارت بين المللي آمريكا وضع تعرفه هاي جديد واردات لوله هاي آهني از چين را تصويب كرد، آمريكا چين را به پرداخت يارانه ناعادلانه متهم مي كند . اين بزرگترين پرونده اختلاف تجاري بين آمريكا و چين به شمار مي رود .
22 دسامبر نيز اتحاديه اروپا تدابير ضد قانون شكني را بر ضد واردات كفشهاي چيني به مدت 15 ماه ديگر تمديد كرد. كارشناسان بين المللي بر اين باورند كه علت اصلي افزايش صادرات چين و افزايش سهم اين كشور در بازار صادرات جهان، تلاش دولت پكن براي پايين نگه داشتن ارزش يوان است. البته دلايل ديگري را نيز مي توان براي افزايش سهم صادرات چين و رقابت پذيري بيشتر اين كشور برشمرد .
كشورهاي كم درامد جهان مصرف كنندگان خود را به مصرف كالاهاي ارزان قيمت تشويق مي كنند و از بين رفتن نظام سهميه بندي منسوجات جهان در ژانويه 2009 به چين اجازه داد تا سهم خود را در بازارهاي جهاني افزايش دهد. ولي واقعا سهم چين در بازار جهاني صادرات تا چه حد افزايش خواهد يافت؟ طي ده سال منتهي به 2008 ميزان صادرات چين بر مبناي دلار هر سال 23 درصد افزايش داشته است كه اين رقم دو برابر ميانگين رشد تجارت جهاني بوده است.
اگر اين روند ادامه يابد چين تا ده سال آينده بيش از 25 درصد صادرات جهان را در اختيار خواهد داشت. اين رقم مي تواند سهم 18 درصدي آمريكا از صادرات جهاني را در دهه 1950 ميلادي شكست دهد. البته اين رقم هم اكنون به كمتر از ده درصد رسيده است . البته پيش بيني مي شود به علت كاهش تقاضا در كشورهاي ثروتمند نرخ رشد صادرات چين طي ده سال روند كندي داشته باشد . البته سهم اين كشور در بازار جهاني صادرات افزايش خواهد يافت .
بر اساس گزارش چشم انداز اقتصادي صندوق بين المللي پول، چين تا سال 2014 ميلادي بيش از 12 درصد كل صادرات جهان را در اختيار خواهد داشت . ژاپن نيز در سال 1986 ميلادي توانست 10 درصد صادرات جهان را در اختيار بگيرد ولي اين رقم هم اكنون به كمتر از 5 درصد رسيده است . افزايش شديد ارزش ين موجب شده تا صادر كنندگان ژاپني به شدت آسيب ببينند . ارزش ين طي سالهاي 1985 تا 1988 بيش از 100 درصد در برابر دلار افزايش يافت.البته اين مساله به نفع اقتصاد چين بوده است .
ولي آيا ممكن است سهم چين نيز در بازار جهاني صادرات مانند آمريكا و ژاپن كاهش يابد. آيا كاهش قدرت رقابت و افزايش سياستهاي حمايتي موجب كاهش صادرات چين خواهد شد؟
صندوق بين المللي پول پيش بيني مي كند اگر چين همچنان به گسترش صادرات روي اورد و نرخ رشد اقتصادي اين كشور در حد 8 درصد ثابت باقي بماند ، سهم چين در بازار جهاني صادرات تا سال 2020 به بيش از 17 درصد خواهد رسيد. البته چين بايد براي دستيابي به اين هدف قيمت كالاهاي خود را كاهش دهد كه اين مساله كار بسيار سختي خواهد بود .
به نظر مي رسد چين استراتژي بلند مدت صادراتي خود را بر روي صادرات كالاهايي با ارزش افزوده بالا مثل قطعات رايانه و خودرو متمركز كرده است . البته سياستهاي ارزي چين نيز تاثير زيادي در افزايش صادرات اين كشور خواهد داشت. گرچه كشورهاي غربي و توسعه يافته فشار زيادي را براي اصلاح سياستهاي ارزي چين و افزايش ارزش يوان اعمال مي كنند ولي دولت چين تسليم اين فشارها نشده است .
تفاوت ديگر چين با آمريكا و ژاپن وسعت اقتصادي اين كشور است. سطح دستمزدها در چين به مراتب پايين تر از اقتصادهاي توسعه يافته و صنعتي است . در حالي كه ژاپن قصد دارد صادرات كالاها با ارزش افزوده بيشتر را افزايش دهد ، افزايش بهره وري موجب افزايش سطح دستمزدها شده است و اين مساله صنايع قديمي مثل نساجي را غير رقابتي خواهد كرد .
اين مساله در چين به طور كلي متفاوت است و اين كشور مي تواند با توليد منسوجات و كفش در مناطق ارزان قيمت ، قدرت رقابت خود را افزايش دهد . اين در حالي است كه مخالفتها با افزايش سهم چين در بازار جهاني صادرات افزايش يافته است .
پل كروگمن برنده نوبل اقتصاد در سال 2008 طي مقاله اي در روزنامه نيويورك تايمز نوشت، چين با پايين نگه داشتن مصنوعي ارزش يوان ، تقاضاي جهاني براي كالاهاي خود را بالا برده است .
وي به كشورهايي كه قرباني سياستهاي تجاري چين شده‌اند اين حق را مي دهد كه براي دفاع از صنايع خود سياستهاي حمايتي اتخاذ كنند . البته اين مساله از سوي چين بعد ديگري دارد. سهم صادرات در توليد ناخالص داخلي چين از 36 درصد در سال 2007 به 24 درصد در سال 2009 رسيده است . مازاد تراز جاري چين از 11 درصد توليد ناخالص داخلي در سال 2007 به كمتر از 6 درصد رسيده است . در سال 2007 خالص صادرات بيش از 3 درصد رشد واقعي اقتصاد چين را تشكيل مي داد و اين رقم طي سال گذشته نيز بدون تغيير باقي مانده است .
به عبارت ديگر چين كمك زيادي براي خروج اقتصاد جهاني از بحران و ركود كرده است . البته كارشناسان خارجي تنها يك روي سكه را مي بينند . ميزان واردات چين رشد بيشتري نسبت به صادرات داشته است . ميزان رشد واردات چين تا نوامبر 2009 بيش از 27 درصد بوده است . اين در حالي است كه صادرات اين كشور نسبت به 2008 روندي نزولي داشته است .
صادرات آمريكا به چين سومين بازار بزرگ صادراتي در ده ماه نخست 2009 بيش از 13 درصد رشد داشته است. در اين مدت صادرات آمريكا به كانادا و مكزيك 14 درصد كاهش داشته است . البته برخي نهادهاي بين المللي مثل بانك جهاني و صندوق بين المللي پول به چين توصيه مي كنند با توجه به افزايش پس انداز در آمريكا، اين كشور بايد به مصرف داخلي و گسترش تقاضاي داخلي توجه بيشتري كند .
__________________
نشريه اكونوميست طي تحليلي به بررسي كسب جايگاه نخست چين در بازار صادرات جهان و تسخير بازارهاي دنيا از جمله آمريكا، اروپا و ژاپن توسط اين اژدهاي بيدار شده پرداخت.
http://media.farsnews.com/Media/8810/Images/jpg/A0793/A0793583.jpg
به گزارش گروه اقتصاد بين الملل فارس، اين نشريه در ادامه افزود ، 27 دسامبر 2009 ژونگ شان معاون وزير بازرگاني چين تاكيد كرد ، اين كشور به افزايش سهم خود در صادرات جهاني ادامه خواهد داد . آمارهايي كه 11 ژانويه منتشر شد نشان مي دهد كه ميزان صادرات چين طي ماه دسامبر 2009 پس از 13 ماه كاهش متوالي، رشد چشمگيري داشته است .
ميزان صادرات چين طي سال 2009 بيش از 17 درصد كاهش يافت ولي ميزان صادرات ساير كشورهاي جهان طي سال گذشته به مراتب بيشتر از چين بوده است. در نتيجه چين توانست با پيشي گرفتن بر آلمان به بزرگترين صادر كننده جهان در سال 2009 تبديل شود و سهم اين كشور از كل صادرات جهان از 3 درصد در سال 1999 به بيش از 10 درصد افزايش يابد .
چين سهم بيشتري از بازار آمريكا را نيز در اختيار گرفته است ، گرچه ميزان واردات آمريكا از چين طي 10 ماه نخست سال 2009 نسبت به مدت مشابه 2008 بيش از 15 درصد كاهش داشته ولي ميزان واردات آمريكا از ساير مناطق جهان در اين مدت 33 درصد كاهش داشته است . بنابراين سهم چين در واردات آمريكا به بيش از 19 درصد افزايش يافته است .
گرچه ميزان كسري تجاري آمريكا با چين طي سال 2009 كاهش داشته ولي چين حدود نيمي از كسري تجاري آمريكا در سال 2009 را تشكيل داده است در حالي كه اين رقم در سال 2008 تنها يك سوم بوده است . در 30 دسامبر كميسيون تجارت بين المللي آمريكا وضع تعرفه هاي جديد واردات لوله هاي آهني از چين را تصويب كرد، آمريكا چين را به پرداخت يارانه ناعادلانه متهم مي كند . اين بزرگترين پرونده اختلاف تجاري بين آمريكا و چين به شمار مي رود .
22 دسامبر نيز اتحاديه اروپا تدابير ضد قانون شكني را بر ضد واردات كفشهاي چيني به مدت 15 ماه ديگر تمديد كرد. كارشناسان بين المللي بر اين باورند كه علت اصلي افزايش صادرات چين و افزايش سهم اين كشور در بازار صادرات جهان، تلاش دولت پكن براي پايين نگه داشتن ارزش يوان است. البته دلايل ديگري را نيز مي توان براي افزايش سهم صادرات چين و رقابت پذيري بيشتر اين كشور برشمرد .
كشورهاي كم درامد جهان مصرف كنندگان خود را به مصرف كالاهاي ارزان قيمت تشويق مي كنند و از بين رفتن نظام سهميه بندي منسوجات جهان در ژانويه 2009 به چين اجازه داد تا سهم خود را در بازارهاي جهاني افزايش دهد. ولي واقعا سهم چين در بازار جهاني صادرات تا چه حد افزايش خواهد يافت؟ طي ده سال منتهي به 2008 ميزان صادرات چين بر مبناي دلار هر سال 23 درصد افزايش داشته است كه اين رقم دو برابر ميانگين رشد تجارت جهاني بوده است.
اگر اين روند ادامه يابد چين تا ده سال آينده بيش از 25 درصد صادرات جهان را در اختيار خواهد داشت. اين رقم مي تواند سهم 18 درصدي آمريكا از صادرات جهاني را در دهه 1950 ميلادي شكست دهد. البته اين رقم هم اكنون به كمتر از ده درصد رسيده است . البته پيش بيني مي شود به علت كاهش تقاضا در كشورهاي ثروتمند نرخ رشد صادرات چين طي ده سال روند كندي داشته باشد . البته سهم اين كشور در بازار جهاني صادرات افزايش خواهد يافت .
بر اساس گزارش چشم انداز اقتصادي صندوق بين المللي پول، چين تا سال 2014 ميلادي بيش از 12 درصد كل صادرات جهان را در اختيار خواهد داشت . ژاپن نيز در سال 1986 ميلادي توانست 10 درصد صادرات جهان را در اختيار بگيرد ولي اين رقم هم اكنون به كمتر از 5 درصد رسيده است . افزايش شديد ارزش ين موجب شده تا صادر كنندگان ژاپني به شدت آسيب ببينند . ارزش ين طي سالهاي 1985 تا 1988 بيش از 100 درصد در برابر دلار افزايش يافت.البته اين مساله به نفع اقتصاد چين بوده است .
ولي آيا ممكن است سهم چين نيز در بازار جهاني صادرات مانند آمريكا و ژاپن كاهش يابد. آيا كاهش قدرت رقابت و افزايش سياستهاي حمايتي موجب كاهش صادرات چين خواهد شد؟
صندوق بين المللي پول پيش بيني مي كند اگر چين همچنان به گسترش صادرات روي اورد و نرخ رشد اقتصادي اين كشور در حد 8 درصد ثابت باقي بماند ، سهم چين در بازار جهاني صادرات تا سال 2020 به بيش از 17 درصد خواهد رسيد. البته چين بايد براي دستيابي به اين هدف قيمت كالاهاي خود را كاهش دهد كه اين مساله كار بسيار سختي خواهد بود .
به نظر مي رسد چين استراتژي بلند مدت صادراتي خود را بر روي صادرات كالاهايي با ارزش افزوده بالا مثل قطعات رايانه و خودرو متمركز كرده است . البته سياستهاي ارزي چين نيز تاثير زيادي در افزايش صادرات اين كشور خواهد داشت. گرچه كشورهاي غربي و توسعه يافته فشار زيادي را براي اصلاح سياستهاي ارزي چين و افزايش ارزش يوان اعمال مي كنند ولي دولت چين تسليم اين فشارها نشده است .
تفاوت ديگر چين با آمريكا و ژاپن وسعت اقتصادي اين كشور است. سطح دستمزدها در چين به مراتب پايين تر از اقتصادهاي توسعه يافته و صنعتي است . در حالي كه ژاپن قصد دارد صادرات كالاها با ارزش افزوده بيشتر را افزايش دهد ، افزايش بهره وري موجب افزايش سطح دستمزدها شده است و اين مساله صنايع قديمي مثل نساجي را غير رقابتي خواهد كرد .
اين مساله در چين به طور كلي متفاوت است و اين كشور مي تواند با توليد منسوجات و كفش در مناطق ارزان قيمت ، قدرت رقابت خود را افزايش دهد . اين در حالي است كه مخالفتها با افزايش سهم چين در بازار جهاني صادرات افزايش يافته است .
پل كروگمن برنده نوبل اقتصاد در سال 2008 طي مقاله اي در روزنامه نيويورك تايمز نوشت، چين با پايين نگه داشتن مصنوعي ارزش يوان ، تقاضاي جهاني براي كالاهاي خود را بالا برده است .
وي به كشورهايي كه قرباني سياستهاي تجاري چين شده‌اند اين حق را مي دهد كه براي دفاع از صنايع خود سياستهاي حمايتي اتخاذ كنند . البته اين مساله از سوي چين بعد ديگري دارد. سهم صادرات در توليد ناخالص داخلي چين از 36 درصد در سال 2007 به 24 درصد در سال 2009 رسيده است . مازاد تراز جاري چين از 11 درصد توليد ناخالص داخلي در سال 2007 به كمتر از 6 درصد رسيده است . در سال 2007 خالص صادرات بيش از 3 درصد رشد واقعي اقتصاد چين را تشكيل مي داد و اين رقم طي سال گذشته نيز بدون تغيير باقي مانده است .
به عبارت ديگر چين كمك زيادي براي خروج اقتصاد جهاني از بحران و ركود كرده است . البته كارشناسان خارجي تنها يك روي سكه را مي بينند . ميزان واردات چين رشد بيشتري نسبت به صادرات داشته است . ميزان رشد واردات چين تا نوامبر 2009 بيش از 27 درصد بوده است . اين در حالي است كه صادرات اين كشور نسبت به 2008 روندي نزولي داشته است .
صادرات آمريكا به چين سومين بازار بزرگ صادراتي در ده ماه نخست 2009 بيش از 13 درصد رشد داشته است. در اين مدت صادرات آمريكا به كانادا و مكزيك 14 درصد كاهش داشته است . البته برخي نهادهاي بين المللي مثل بانك جهاني و صندوق بين المللي پول به چين توصيه مي كنند با توجه به افزايش پس انداز در آمريكا، اين كشور بايد به مصرف داخلي و گسترش تقاضاي داخلي توجه بيشتري كند .
__________________