mohamad.s
05-13-2011, 11:45 AM
محمدعلي كلي را دزد برد! محمدعلي كلي را دزد برد!
http://img.tebyan.net/big/1388/08/2467626508520345205641501121633352278.jpg
طي چند روز گذشته خبر سرقت جديدي بار ديگر صفحات هنري نشريه‌هاي جهان را به‌خود اختصاص داد.
بنابر اين خبر، سارقان اين بار به سراغ مجموعه‌اي نفيس از آثار اندي وارهول هنرمند برجسته آمريكايي رفته‌اند. به همين بهانه مطلب پيش رو را كه در ترجمه آن از مطالب چند نشريه معتبر بين‌المللي نظير اشپيگل استفاده شده و به زندگي و پيشينه هنري اين هنرمند مي‌پردازد با هم مي‌خوانيم.
به گزارش همشهري ، يازده اثر كم نظير هنرمند پاپ جهان اندي وارهول به شكل مرموزي به سرقت رفتند. اين آثار شامل پرتره‌هايي از بزرگان ورزشي دهه 70 جهان است كه به تازگي از شهر لس‌آنجلس آمريكا دزديده شدند. و اين در حالي است كه كوچك‌ترين اثري از سارقان وجود ندارد. طبق اظهارات پليس اين آثار كه ميليون‌ها دلار مي‌ارزيد به مجموعه شخصي يك تاجر مشهور به نام ريچارد وايزمان تعلق دارد. اين تاجر بلافاصله پس از اطلاع از خبر سرقت اعلام كرد براي يابنده اين آثار هنري مبلغ يك‌ميليوين دلار (معادل 690 هزار يورو) پاداش تعيين كرده است. به گفته سخنگوي پليس سرقت در اوايل ماه سپتامبر انجام گرفته است يكي از خدمتكاران قديمي خانه وايزمان روز سوم سپتامبر متوجه مي‌شود يكي از پرتره‌هاي بزرگ سالن غذاخوري ناپديد شده است از آنجا كه صاحب خانه يعني همين جناب وايزمان از روز قبل از آن به مسافرت رفته بود خدمتكار خانه وي فورا موضوع سرقت را به پليس گزارش مي‌دهد.
بنابر اظهارات اداره تحقيقات پليس هنوز روشن نيست كه سارقان چگونه وارد خانه شده‌اند. به گفته مارك سامر زمان دقيق سرقت نيز مشخص نيست. يكي از همسايگان در زمان حدس زده شده يك وانت جلو در ورودي خانه ديده است. در ميان تابلوهاي به سرقت رفته پرتره‌هايي از محمد علي كلي، پله، كريس ايورت و نيز پرتره يكي از ستارگان پيشين فوتبال ديده مي‌شود. بنابر اظهارات در حال حاضر ارزش دقيق تابلوها مشخص نيست. البته وايزمان سال 2000 مي‌كوشيد اين مجموعه را به قيمت 3 ميليون دلار به فروش برساند.
طبق يكي از كاتالوگ‌هاي آثار هنري وارهول، ريچارد وايزمان پرتره ورزشكاران را سال 1977 به اين هنرمند سفارش داده بود وايزمان سفارش كشيدن پرتره خودش را هم به اين هنرمند داده بود كه اين پرتره نيز دزديده شده است از قرار معلوم سارقان تنها قصد سرقت آثار اندي وارهول را داشته‌اند چون ديگر آثار هنري ارزشمند در خانه وايزمان همگي دست نخورده باقي مانده اسباب و اثاثيه خانه نيز به هم ريخته نشده است ضمن آنكه در محل سرقت هيچ اثري از ورود به زور ديده نمي‌شود. دونالد هريكيك مدير بخش سرقت آثار هنري مي‌گويد كار سختي است كه بگوييم سارقان با تابلوها مي‌خواهند چكار كنند اما به‌نظر مي‌رسد كسي از اين مجموعه اطلاع كامل داشته است.
يازده اثر كم نظير هنرمند پاپ جهان اندي وارهول به شكل مرموزي به سرقت رفتند. اين آثار شامل پرتره‌هايي از بزرگان ورزشي دهه 70 جهان است كه به تازگي از شهر لس‌آنجلس آمريكا دزديده شدند. و اين در حالي است كه كوچك‌ترين اثري از سارقان وجود ندارد.
توبياس ماير كارشناس هنر‌هاي معاصر حراجي ساتبي، اموال مسروقه را غيرقابل فروش مي‌داند. وي مي‌گويد: سرقت آثار وارهول ايده خيلي بدي است چون دنياي هنر آنقدر شفاف شده است كه مي‌توان رد همه اين آثار رابه دست آورد. وايزمان ماه مه گذشته اين مجموعه را به يك نمايشگاه خيريه امانت داده بود 2سال پيش نيز اين مجموعه به‌منظور فروش در يك گالري لندن به قيمت 28ميليون دلار (2/19ميليون يورو) به معرض نمايش عموم گذاشته شد اما هيچ علاقه‌مندي پيدا نكرد.
هنرمند همه فن حريف
اندي وارهول نقاش، عكاس و فيلمساز اهل آمريكا بنيانگذار و پايان‌دهنده هنر پاپ در جهان است. مشخصه آثار وي توليد سري گونه آثار هنري در كارگاهي است كه توسط دوستان و همكارانش اداره مي‌شد. اندي وارهول در اين كارگاه تابلوهايي از محبوب‌ترين چهره‌هاي عرصه موسيقي فيلم و سياست نظير الويس پريستلي (موسيقي‌دان آمريكايي) مارلين مونرو( هنرپيشه آمريكايي) جان اف كندي و... كشيده است. اندي وارهول آثار چاپي بسياري از اشيا روزمره نظير كاسه‌هاي سوپ خوري بطري‌هاي نوشابه و يا اسكناس‌ها نيز خلق كرده كه اين آثار به عقيده كارشناسان بيننده را با اشيا قابل اعتماد در يك دنياي مصنوعي مواجه مي‌سازد. الگوي كار وارهول علاقه مبتني بر دادائيسم وي براي پايان جدايي ميان هنر و زندگي بود. اين آثار وي را در سال‌هاي1970 به يكي از مشهور‌ترين هنرمندان عصر خويش مبدل كرد.
اندي وارهول 6 آگوست سال1927 به‌عنوان فرزند يك مهاجر اهل چك در شهر پنسيلوانياي آمريكا به دنيا آمد. نام اصلي وي اندرج وارهولا بود. درباره تاريخ و نيز محل دقيق تولد وي اختلاف نظر وجود دارد. پدر اندي وارهول كه در معدن زغال سنگ كار مي‌كرد سال1942 از دنيا رفت و اندي وارهول در كنار مادرش ژوليا وارهولا بزرگ شد وي كه از همان آغاز نوجواني به سرعت علاقه شديدي به تصاوير و تابلوها پيدا كرده بود تحصيلاتش را در زمينه دكوراتوري ويترين در سال 1949 به پايان رساند. وي پس از پايان تحصيلات وارد كار تبليغات شده و تا مدت‌ها براي يك توليد‌كننده كفش در نيويورك كار تبليغاتي انجام داد. علاوه بر آن وي به‌عنوان گرافيست و تصويرگر تبليغاتي مجلات مختلف نيز كار مي‌كرد.
در اين زمان بود كه وي نام خود را به اندي وارهول تغيير داد. 1952 براي نخستين بار يك نمايشگاه از آثار وارهول در گالري هوگوي نيويورك برگزار شد. در اين زمان و بعد از آن وارهول به طراحي تابلوهاي صحنه‌اي روي آورد. اندي وارهول موهايش را به رنگ خيلي روشن رنگ مي‌كرد كه اين موضوع علاوه بر جنبه‌هاي شخصي به نوعي به مشخصه شخصي وي نيز تبديل شد. 1956 طرح‌هاي تبليغاتي وي براي يك كفش فروش مورد تقدير قرار گرفت.
سال 1957 نيز وي توانست به خاطر طراحي منحصر به فرد يك ويترين جوايزي را از آن خود كند. 2سال بعد وارهول توانست براي نخستين بار آثارش را در يك گالري به نمايش عموم درآورد اندي وارهول از سال 1961 تصميم گرفت تصوير اشيا روزمره نظير بطري‌هاي نوشابه را براساس هنر كميك به‌صورت چاپي كار كند. وي ابتدا آثارش را با دست كار مي‌كرد اما يك سال بعد از شيوه چاپ خاصي به‌منظور تكثير آثارش بهره جست. طي اين سال‌ها اندي وارهول با نمايش سري گونه انبوهي از اشيا زندگي روزمره جنجال‌هاي بسياري را در دنياي تخصصي هنر ايجاد كرد و رفته‌رفته به سمت يك ضد‌هنرمند پيش رفت سال¬1962 او در گالري جانين نمايشگاه نئو رئاليست‌ها شركت كرد.
وارهول مدت‌هاي طولاني جزو يكي از مهم‌ترين هنرمندان پيشگامي به شمار مي‌رفت كه نماينده هنر پاپ بوده و آن را به مرحله عمل و اجرا درآوردند. تصاوير پرتره‌اي وارهول به‌دليل استفاده از شخصيت‌هاي مهم هنري و سياسي جهان كه از روي عكس‌هاي آنها كار مي‌شد به شهرت جهاني رسيد در سال1963 وارهول كارگاهي را در نيويورك تاسيس كرد كه تركيبي منحصر به فرد از محل كار و زندگي براي هنرمندان و روشنفكران محسوب مي‌شد. در اين زمان بود كه اندي وارهول به نقاشي پايان داد. توليد تابلوهاي چاپي وي را نيز علاوه بر همكاران، دوستان وي نيز بر عهده گرفتند.
در اين اثنا نه‌تنها كالاهاي مصرفي صنعتي مانند جعبه‌هاي مواد شوينده يا ظروف كنسرو بلكه سري كاملي از رخدادهاي تلخ و فاجعه آميز نيز به سوژه آثار وي تبديل شدند. نخستين اثر بازآفريني شده وي از بريده‌هاي روزنامه شكل گرفت كه درباره سقوط هواپيما‌ها و يا تصادفات خودروها بود. وارهول با استفاده از تكنيك منحصر به فردي توانست كيفيت پايين عكس‌هاي روزنامه را در آثار خود بازسازي كرده و به كل آثار اعتباري ضروري ببخشد. به اين ترتيب وي براي مثال مقاله كوچك يك روزنامه را كه درباره سقوط يك هواپيما نوشته شده بود در اندازه‌هاي بسيار بزرگ‌تري بازسازي مي‌كرد.
با اين روش وارهول نه تنها پيشامد ناگوار سقوط هواپيما كه به خاطر بيان تند جزئيات رنج انسان‌ها را نيز به تصوير كشيد. اندي وارهول در آثارش استنباط هنري خاصي داشت اين شيوه درك وي از هنر در تضاد آشكار با همه مفاهيم هنري قرار داشت كه در آن هميشه هنرمند بخشي از هنر به شمار مي‌رفت وارهول بر حيطه فيلمسازي نيز اشراف كامل داشت. همانند آثار نقاشي، وي در فيلم‌هايش نيز رخداد‌هايي از زندگي روزمره را به تصوير مي‌كشيد البته وارهول فيلم‌هاي تجاري نيز ساخته است مانند فيلمي كه وي سال1966 ساخته بود اين فيلم در سينما با اقبال بالايي روبه‌رو شده و موفقيت‌هاي بسياري را در پي داشت.
اندي وارهول نقاش، عكاس و فيلمساز اهل آمريكا بنيانگذار و پايان‌دهنده هنر پاپ در جهان است. مشخصه آثار وي توليد سري گونه آثار هنري در كارگاهي است كه توسط دوستان و همكارانش اداره مي‌شد. اندي وارهول در اين كارگاه تابلوهايي از محبوب‌ترين چهره‌هاي عرصه موسيقي فيلم و سياست نظير الويس پريستلي (موسيقي‌دان آمريكايي) مارلين مونرو( هنرپيشه آمريكايي) جان اف كندي و... كشيده است.
وي در همان سال انجمني را تاسيس كرد كه مشخصه اصلي آن پيوند ميان هنر و زندگي بود؛ همان چيزي كه از ابتدا جزو آرمان‌هاي وارهول به شمار مي‌رفت. به گفته كارشناسان اين هنرمند همه فن حريف در تحقق هنر مفهومي نيز به همان اندازه هنر تكنيكي پيشتاز خوبي محسوب مي‌شود. اندي وارهول حتي در عرصه نويسندگي تئاتر و رمان نيز سررشته داشت البته موفقيت وي در اين زمينه به اندازه آثار هنري وي نبود. براي مثال نمايشنامه‌اي كه وي براي تئاتر نوشته بود فروش چنداني نداشت كتاب وي نيز فقط در حد معمول و متوسط به فروش رسيد.
درحالي‌كه مجموعه عكس وي كه سال1986 با عنوان آمريكا منتشر شد توانست موفقيت يك اثر پرفروش را از آن خود كند. در سال1980 وارهول با دوستان هنرمندي چون كيت هرينگ و ميشائل باسكائيت همكاري مي‌كرد نتيجه اين همكاري شكل‌گيري تابلوهايي بود كه در آن هر هنرمند با تكنيك خاص خود كار مي‌كرد ولي در نهايت آن‌را روي يك بوم نقاشي تركيب مي‌كرد. اندي ورهول سرانجام در 22 فوريه 1987 در نتيجه عمل كيسه صفرا در كلينيكي در نيويورك چشم از جهان فرو بست.
http://img.tebyan.net/big/1388/08/2467626508520345205641501121633352278.jpg
طي چند روز گذشته خبر سرقت جديدي بار ديگر صفحات هنري نشريه‌هاي جهان را به‌خود اختصاص داد.
بنابر اين خبر، سارقان اين بار به سراغ مجموعه‌اي نفيس از آثار اندي وارهول هنرمند برجسته آمريكايي رفته‌اند. به همين بهانه مطلب پيش رو را كه در ترجمه آن از مطالب چند نشريه معتبر بين‌المللي نظير اشپيگل استفاده شده و به زندگي و پيشينه هنري اين هنرمند مي‌پردازد با هم مي‌خوانيم.
به گزارش همشهري ، يازده اثر كم نظير هنرمند پاپ جهان اندي وارهول به شكل مرموزي به سرقت رفتند. اين آثار شامل پرتره‌هايي از بزرگان ورزشي دهه 70 جهان است كه به تازگي از شهر لس‌آنجلس آمريكا دزديده شدند. و اين در حالي است كه كوچك‌ترين اثري از سارقان وجود ندارد. طبق اظهارات پليس اين آثار كه ميليون‌ها دلار مي‌ارزيد به مجموعه شخصي يك تاجر مشهور به نام ريچارد وايزمان تعلق دارد. اين تاجر بلافاصله پس از اطلاع از خبر سرقت اعلام كرد براي يابنده اين آثار هنري مبلغ يك‌ميليوين دلار (معادل 690 هزار يورو) پاداش تعيين كرده است. به گفته سخنگوي پليس سرقت در اوايل ماه سپتامبر انجام گرفته است يكي از خدمتكاران قديمي خانه وايزمان روز سوم سپتامبر متوجه مي‌شود يكي از پرتره‌هاي بزرگ سالن غذاخوري ناپديد شده است از آنجا كه صاحب خانه يعني همين جناب وايزمان از روز قبل از آن به مسافرت رفته بود خدمتكار خانه وي فورا موضوع سرقت را به پليس گزارش مي‌دهد.
بنابر اظهارات اداره تحقيقات پليس هنوز روشن نيست كه سارقان چگونه وارد خانه شده‌اند. به گفته مارك سامر زمان دقيق سرقت نيز مشخص نيست. يكي از همسايگان در زمان حدس زده شده يك وانت جلو در ورودي خانه ديده است. در ميان تابلوهاي به سرقت رفته پرتره‌هايي از محمد علي كلي، پله، كريس ايورت و نيز پرتره يكي از ستارگان پيشين فوتبال ديده مي‌شود. بنابر اظهارات در حال حاضر ارزش دقيق تابلوها مشخص نيست. البته وايزمان سال 2000 مي‌كوشيد اين مجموعه را به قيمت 3 ميليون دلار به فروش برساند.
طبق يكي از كاتالوگ‌هاي آثار هنري وارهول، ريچارد وايزمان پرتره ورزشكاران را سال 1977 به اين هنرمند سفارش داده بود وايزمان سفارش كشيدن پرتره خودش را هم به اين هنرمند داده بود كه اين پرتره نيز دزديده شده است از قرار معلوم سارقان تنها قصد سرقت آثار اندي وارهول را داشته‌اند چون ديگر آثار هنري ارزشمند در خانه وايزمان همگي دست نخورده باقي مانده اسباب و اثاثيه خانه نيز به هم ريخته نشده است ضمن آنكه در محل سرقت هيچ اثري از ورود به زور ديده نمي‌شود. دونالد هريكيك مدير بخش سرقت آثار هنري مي‌گويد كار سختي است كه بگوييم سارقان با تابلوها مي‌خواهند چكار كنند اما به‌نظر مي‌رسد كسي از اين مجموعه اطلاع كامل داشته است.
يازده اثر كم نظير هنرمند پاپ جهان اندي وارهول به شكل مرموزي به سرقت رفتند. اين آثار شامل پرتره‌هايي از بزرگان ورزشي دهه 70 جهان است كه به تازگي از شهر لس‌آنجلس آمريكا دزديده شدند. و اين در حالي است كه كوچك‌ترين اثري از سارقان وجود ندارد.
توبياس ماير كارشناس هنر‌هاي معاصر حراجي ساتبي، اموال مسروقه را غيرقابل فروش مي‌داند. وي مي‌گويد: سرقت آثار وارهول ايده خيلي بدي است چون دنياي هنر آنقدر شفاف شده است كه مي‌توان رد همه اين آثار رابه دست آورد. وايزمان ماه مه گذشته اين مجموعه را به يك نمايشگاه خيريه امانت داده بود 2سال پيش نيز اين مجموعه به‌منظور فروش در يك گالري لندن به قيمت 28ميليون دلار (2/19ميليون يورو) به معرض نمايش عموم گذاشته شد اما هيچ علاقه‌مندي پيدا نكرد.
هنرمند همه فن حريف
اندي وارهول نقاش، عكاس و فيلمساز اهل آمريكا بنيانگذار و پايان‌دهنده هنر پاپ در جهان است. مشخصه آثار وي توليد سري گونه آثار هنري در كارگاهي است كه توسط دوستان و همكارانش اداره مي‌شد. اندي وارهول در اين كارگاه تابلوهايي از محبوب‌ترين چهره‌هاي عرصه موسيقي فيلم و سياست نظير الويس پريستلي (موسيقي‌دان آمريكايي) مارلين مونرو( هنرپيشه آمريكايي) جان اف كندي و... كشيده است. اندي وارهول آثار چاپي بسياري از اشيا روزمره نظير كاسه‌هاي سوپ خوري بطري‌هاي نوشابه و يا اسكناس‌ها نيز خلق كرده كه اين آثار به عقيده كارشناسان بيننده را با اشيا قابل اعتماد در يك دنياي مصنوعي مواجه مي‌سازد. الگوي كار وارهول علاقه مبتني بر دادائيسم وي براي پايان جدايي ميان هنر و زندگي بود. اين آثار وي را در سال‌هاي1970 به يكي از مشهور‌ترين هنرمندان عصر خويش مبدل كرد.
اندي وارهول 6 آگوست سال1927 به‌عنوان فرزند يك مهاجر اهل چك در شهر پنسيلوانياي آمريكا به دنيا آمد. نام اصلي وي اندرج وارهولا بود. درباره تاريخ و نيز محل دقيق تولد وي اختلاف نظر وجود دارد. پدر اندي وارهول كه در معدن زغال سنگ كار مي‌كرد سال1942 از دنيا رفت و اندي وارهول در كنار مادرش ژوليا وارهولا بزرگ شد وي كه از همان آغاز نوجواني به سرعت علاقه شديدي به تصاوير و تابلوها پيدا كرده بود تحصيلاتش را در زمينه دكوراتوري ويترين در سال 1949 به پايان رساند. وي پس از پايان تحصيلات وارد كار تبليغات شده و تا مدت‌ها براي يك توليد‌كننده كفش در نيويورك كار تبليغاتي انجام داد. علاوه بر آن وي به‌عنوان گرافيست و تصويرگر تبليغاتي مجلات مختلف نيز كار مي‌كرد.
در اين زمان بود كه وي نام خود را به اندي وارهول تغيير داد. 1952 براي نخستين بار يك نمايشگاه از آثار وارهول در گالري هوگوي نيويورك برگزار شد. در اين زمان و بعد از آن وارهول به طراحي تابلوهاي صحنه‌اي روي آورد. اندي وارهول موهايش را به رنگ خيلي روشن رنگ مي‌كرد كه اين موضوع علاوه بر جنبه‌هاي شخصي به نوعي به مشخصه شخصي وي نيز تبديل شد. 1956 طرح‌هاي تبليغاتي وي براي يك كفش فروش مورد تقدير قرار گرفت.
سال 1957 نيز وي توانست به خاطر طراحي منحصر به فرد يك ويترين جوايزي را از آن خود كند. 2سال بعد وارهول توانست براي نخستين بار آثارش را در يك گالري به نمايش عموم درآورد اندي وارهول از سال 1961 تصميم گرفت تصوير اشيا روزمره نظير بطري‌هاي نوشابه را براساس هنر كميك به‌صورت چاپي كار كند. وي ابتدا آثارش را با دست كار مي‌كرد اما يك سال بعد از شيوه چاپ خاصي به‌منظور تكثير آثارش بهره جست. طي اين سال‌ها اندي وارهول با نمايش سري گونه انبوهي از اشيا زندگي روزمره جنجال‌هاي بسياري را در دنياي تخصصي هنر ايجاد كرد و رفته‌رفته به سمت يك ضد‌هنرمند پيش رفت سال¬1962 او در گالري جانين نمايشگاه نئو رئاليست‌ها شركت كرد.
وارهول مدت‌هاي طولاني جزو يكي از مهم‌ترين هنرمندان پيشگامي به شمار مي‌رفت كه نماينده هنر پاپ بوده و آن را به مرحله عمل و اجرا درآوردند. تصاوير پرتره‌اي وارهول به‌دليل استفاده از شخصيت‌هاي مهم هنري و سياسي جهان كه از روي عكس‌هاي آنها كار مي‌شد به شهرت جهاني رسيد در سال1963 وارهول كارگاهي را در نيويورك تاسيس كرد كه تركيبي منحصر به فرد از محل كار و زندگي براي هنرمندان و روشنفكران محسوب مي‌شد. در اين زمان بود كه اندي وارهول به نقاشي پايان داد. توليد تابلوهاي چاپي وي را نيز علاوه بر همكاران، دوستان وي نيز بر عهده گرفتند.
در اين اثنا نه‌تنها كالاهاي مصرفي صنعتي مانند جعبه‌هاي مواد شوينده يا ظروف كنسرو بلكه سري كاملي از رخدادهاي تلخ و فاجعه آميز نيز به سوژه آثار وي تبديل شدند. نخستين اثر بازآفريني شده وي از بريده‌هاي روزنامه شكل گرفت كه درباره سقوط هواپيما‌ها و يا تصادفات خودروها بود. وارهول با استفاده از تكنيك منحصر به فردي توانست كيفيت پايين عكس‌هاي روزنامه را در آثار خود بازسازي كرده و به كل آثار اعتباري ضروري ببخشد. به اين ترتيب وي براي مثال مقاله كوچك يك روزنامه را كه درباره سقوط يك هواپيما نوشته شده بود در اندازه‌هاي بسيار بزرگ‌تري بازسازي مي‌كرد.
با اين روش وارهول نه تنها پيشامد ناگوار سقوط هواپيما كه به خاطر بيان تند جزئيات رنج انسان‌ها را نيز به تصوير كشيد. اندي وارهول در آثارش استنباط هنري خاصي داشت اين شيوه درك وي از هنر در تضاد آشكار با همه مفاهيم هنري قرار داشت كه در آن هميشه هنرمند بخشي از هنر به شمار مي‌رفت وارهول بر حيطه فيلمسازي نيز اشراف كامل داشت. همانند آثار نقاشي، وي در فيلم‌هايش نيز رخداد‌هايي از زندگي روزمره را به تصوير مي‌كشيد البته وارهول فيلم‌هاي تجاري نيز ساخته است مانند فيلمي كه وي سال1966 ساخته بود اين فيلم در سينما با اقبال بالايي روبه‌رو شده و موفقيت‌هاي بسياري را در پي داشت.
اندي وارهول نقاش، عكاس و فيلمساز اهل آمريكا بنيانگذار و پايان‌دهنده هنر پاپ در جهان است. مشخصه آثار وي توليد سري گونه آثار هنري در كارگاهي است كه توسط دوستان و همكارانش اداره مي‌شد. اندي وارهول در اين كارگاه تابلوهايي از محبوب‌ترين چهره‌هاي عرصه موسيقي فيلم و سياست نظير الويس پريستلي (موسيقي‌دان آمريكايي) مارلين مونرو( هنرپيشه آمريكايي) جان اف كندي و... كشيده است.
وي در همان سال انجمني را تاسيس كرد كه مشخصه اصلي آن پيوند ميان هنر و زندگي بود؛ همان چيزي كه از ابتدا جزو آرمان‌هاي وارهول به شمار مي‌رفت. به گفته كارشناسان اين هنرمند همه فن حريف در تحقق هنر مفهومي نيز به همان اندازه هنر تكنيكي پيشتاز خوبي محسوب مي‌شود. اندي وارهول حتي در عرصه نويسندگي تئاتر و رمان نيز سررشته داشت البته موفقيت وي در اين زمينه به اندازه آثار هنري وي نبود. براي مثال نمايشنامه‌اي كه وي براي تئاتر نوشته بود فروش چنداني نداشت كتاب وي نيز فقط در حد معمول و متوسط به فروش رسيد.
درحالي‌كه مجموعه عكس وي كه سال1986 با عنوان آمريكا منتشر شد توانست موفقيت يك اثر پرفروش را از آن خود كند. در سال1980 وارهول با دوستان هنرمندي چون كيت هرينگ و ميشائل باسكائيت همكاري مي‌كرد نتيجه اين همكاري شكل‌گيري تابلوهايي بود كه در آن هر هنرمند با تكنيك خاص خود كار مي‌كرد ولي در نهايت آن‌را روي يك بوم نقاشي تركيب مي‌كرد. اندي ورهول سرانجام در 22 فوريه 1987 در نتيجه عمل كيسه صفرا در كلينيكي در نيويورك چشم از جهان فرو بست.