sorna
05-09-2011, 12:34 AM
رد پاي انسانهاي دوره پارينه سنگي در سمنان
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1388/04/20/100911766523.jpg
جام جم آنلاين: با شناسايي دست سازه هاي سنگي انسان هاي نئاندرتال (دوره پارينه سنگي مياني) محدوده جغرافيايي ميرک در حاشيه جنوبي شهر سمنان، احتمال زيست اين دسته از انسان ها در ايران قوت يافت.
به گزارش ايرنا ، "حامد وحدتي نسب" سرپرست هيات بررسي و شناسايي محوطه باستاني تپه هاي ميرک روز شنبه با اعلام اين خبر به پراکنش غير قابل شمارش دست سازه هاي سنگي در قالب تراشه، تيغه، ريزتيغه، پيکان، سرپيکان و سنگ مادر اشاره کرد و گفت: اين دست سازه ها با تکنيک لوا لوا که مختص انسانهاي نئاندرتال بوده ساخته شده است.
وي گودي عميق موجود در پشت تپه هاي ميرک با رسوبات درياچه اي را از ديگر احتمالات استقرار انسان هاي نئاندرتال در اين محوطه برشمرد و افزود: با توجه به شواهد و مطالعات انجام شده اين منطقه به صورت مستمر مورد استفاده انسان هاي دوره پارينه سنگي مياني( 40 تا 200هزارسال پيش) بوده است.
وحدتي نسب خاطر نشان کرد: محدوده جغرافيايي شناسايي شده ميرک،که بيش از 40 هکتار وسعت دارد يکي از بزرگترين محوطه هاي روباز پارينه سنگي مياني در ايران مي باشد.
به گفته وي،نمونه برداري آماري هدفمند و ايجاد شبکه بندي تصادفي با توجه به وسعت اين محوطه و تعداد بي شمار دست سازه هاي سنگي تنها راه مطالعه و بررسي آثار موجود بوده و در خلال اين پژوهش بيش از ده هزار دست سازه سنگي به صورت سيستماتيک جمع آوري و اطلاعات مربوط به هر قطعه به صورت مجزا وارد فايل اطلاعاتي شده است.
سرپرست هيات بررسي و شناسايي پژوهشگاه ميراث فرهنگي با اشار به اينکه جنس دست سازه هاي سنگي از توف و چرت است گفت: رگه هاي معدني اين سنگها در 16 کيلومتري منطقه ميرک و در کوهپايه هاي مشرف به سمنان شناسايي شده و فراواني آثار سنگي يافت شده بيانگر آن است که انسان هاي مستقر در اين محوطه به اين معدن دسترسي داشته اند.
وحدتي نسب محدوده جغرافيايي اين محوطه را شامل تپه هاي دلازيان و ميرک دانست و گفت: مطالعات آزمايشگاهي مصنوعات سنگي اين محوطه به تازگي آغاز شده که با انتشار نتايج آن، اميد مي رود درک صحيحي از استقرار انسان در دوران پارينه سنگي در حاشيه شمالي کوير مرکزي ايران بدست آيد.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1388/04/20/100911766523.jpg
جام جم آنلاين: با شناسايي دست سازه هاي سنگي انسان هاي نئاندرتال (دوره پارينه سنگي مياني) محدوده جغرافيايي ميرک در حاشيه جنوبي شهر سمنان، احتمال زيست اين دسته از انسان ها در ايران قوت يافت.
به گزارش ايرنا ، "حامد وحدتي نسب" سرپرست هيات بررسي و شناسايي محوطه باستاني تپه هاي ميرک روز شنبه با اعلام اين خبر به پراکنش غير قابل شمارش دست سازه هاي سنگي در قالب تراشه، تيغه، ريزتيغه، پيکان، سرپيکان و سنگ مادر اشاره کرد و گفت: اين دست سازه ها با تکنيک لوا لوا که مختص انسانهاي نئاندرتال بوده ساخته شده است.
وي گودي عميق موجود در پشت تپه هاي ميرک با رسوبات درياچه اي را از ديگر احتمالات استقرار انسان هاي نئاندرتال در اين محوطه برشمرد و افزود: با توجه به شواهد و مطالعات انجام شده اين منطقه به صورت مستمر مورد استفاده انسان هاي دوره پارينه سنگي مياني( 40 تا 200هزارسال پيش) بوده است.
وحدتي نسب خاطر نشان کرد: محدوده جغرافيايي شناسايي شده ميرک،که بيش از 40 هکتار وسعت دارد يکي از بزرگترين محوطه هاي روباز پارينه سنگي مياني در ايران مي باشد.
به گفته وي،نمونه برداري آماري هدفمند و ايجاد شبکه بندي تصادفي با توجه به وسعت اين محوطه و تعداد بي شمار دست سازه هاي سنگي تنها راه مطالعه و بررسي آثار موجود بوده و در خلال اين پژوهش بيش از ده هزار دست سازه سنگي به صورت سيستماتيک جمع آوري و اطلاعات مربوط به هر قطعه به صورت مجزا وارد فايل اطلاعاتي شده است.
سرپرست هيات بررسي و شناسايي پژوهشگاه ميراث فرهنگي با اشار به اينکه جنس دست سازه هاي سنگي از توف و چرت است گفت: رگه هاي معدني اين سنگها در 16 کيلومتري منطقه ميرک و در کوهپايه هاي مشرف به سمنان شناسايي شده و فراواني آثار سنگي يافت شده بيانگر آن است که انسان هاي مستقر در اين محوطه به اين معدن دسترسي داشته اند.
وحدتي نسب محدوده جغرافيايي اين محوطه را شامل تپه هاي دلازيان و ميرک دانست و گفت: مطالعات آزمايشگاهي مصنوعات سنگي اين محوطه به تازگي آغاز شده که با انتشار نتايج آن، اميد مي رود درک صحيحي از استقرار انسان در دوران پارينه سنگي در حاشيه شمالي کوير مرکزي ايران بدست آيد.