R A H A
04-27-2011, 03:38 PM
عشق کور است و شاید برای همین است که چیز خوبی است؛ چون یک بررسی جدید نشان می دهد افرادی که همسران شان را هنگام ازدواج،آرمانی تصور می کنند و تنها خصوصیات خوب آنها را می بینند؛ با احتمال بیشتری در طول ۳ سال بعدی زندگی زناشویی، شادمان باقی می مانند..
این بررسی که در نشریه «علم روان شناختی» منتشر شده است، ۱۹۳ زوج تازه ازدواج کرده را در برمی گرفت. اغلب شرکت کنندگان در میانه یا انتهای دهه ۲۰ زندگی قرار داشتند. تقریبا ۹۰ درصد این افراد سفیدپوست بودند و میزان سالانه درآمد خانواده از ۴۰ هزار تا ۷۵ هزار دلار متفاوت بود. در شروع این بررسی و در فواصل ۶ ماهه در طول ۳ سال اول این ازدواج ها، هر زوج مجموعه ای از نظرخواهی ها را گذراندند. این افراد در این نظرخواهی ها خودشان و همسرشان را توصیف می کردند و به خصوصیات مثبت آنها (مهربانی، سرگرم کننده بودن، درک کردن و گرمی) و نیز خصوصیات منفی (تنبلی، نوسان خلق، سرد بودن، یا نابالغ بودن) نمره می دادند. سپس این زوج ها همسر آرمانی شان را روی همان مقیاس تعیین می کردند. این زوج ها همچنین به نظرخواهی های دیگری پاسخ دادند که ارضا، عزت نفس، افسردگی، روان نژندی و دلبستگی عاطفی را اندازه می گرفت. ● دیدن جنبه مثبت
به نوشته پژوهشگران اغلب این ارزیابی های شخصی ریشه در واقعیت دارد. شیوه نگریستن ما به خودمان معمولا دقیق است. اما شیوه ای که بر اساس آن دیگران را بررسی می کنیم، بر اساس امید شکل می گیرد. آنها با توجه به این عامل، ارزیابی شخصی یکی از همسران را می گیرند و آن را با ارزیایی همسر فرد از او و نیز ارزیابی همسر فرد از خودش مورد مقایسه قرار می دهند. برای نمونه همسر ایده آل از نظر جان زنی گرم و سرگرم کننده است، اما جان با وجودی که جین خود را آدمی با نوسان خلق و سرد معرفی می کند، به تازگی جان بر اساس برداشت خودش با او ازدواج کرده است. آیا جان در طول زمان لحنش را عوض می کند و به خاطر ازدواج کردن پشیمان می شود؟ یا دیدگاه مثبت اما تحریف شده او از همسرش حفظ خواهد شد و به شادی او کمک خواهد کرد؟ جان خوشبخت است، چرا که پژوهشگران دریافته اند دیدگاه دوم درست است.
آنها در بررسی داده های شان کشف کردند که افرادی که همسران شان را هنگام ازدواج آرمانی تصور نمی کنند، با احتمال بیشتری ممکن است نسبت به افرادی که نگاهی غیرواقع گرایانه و آرمانی به همسرشان دارند، از همسران شان ناخشنود باشند. همسرانی که در گروه «آرمانگرا» قرار داشتند به شادتر بودن و خشنودتر بودن از ازدواج شان گرایش نشان می دادند. دکتر ساندرا موری، استاد روان شناسی در دانشگاه بافالو در آمریکا، یکی از این پژوهشگران، می گوید: «افراد در تغییر دادن تعریف هایشان برای تطبیق دادن آنها در نحوه نگاه شان به خودشان یا دیگران ماهر و موفق هستند.»
این بررسی که در نشریه «علم روان شناختی» منتشر شده است، ۱۹۳ زوج تازه ازدواج کرده را در برمی گرفت. اغلب شرکت کنندگان در میانه یا انتهای دهه ۲۰ زندگی قرار داشتند. تقریبا ۹۰ درصد این افراد سفیدپوست بودند و میزان سالانه درآمد خانواده از ۴۰ هزار تا ۷۵ هزار دلار متفاوت بود. در شروع این بررسی و در فواصل ۶ ماهه در طول ۳ سال اول این ازدواج ها، هر زوج مجموعه ای از نظرخواهی ها را گذراندند. این افراد در این نظرخواهی ها خودشان و همسرشان را توصیف می کردند و به خصوصیات مثبت آنها (مهربانی، سرگرم کننده بودن، درک کردن و گرمی) و نیز خصوصیات منفی (تنبلی، نوسان خلق، سرد بودن، یا نابالغ بودن) نمره می دادند. سپس این زوج ها همسر آرمانی شان را روی همان مقیاس تعیین می کردند. این زوج ها همچنین به نظرخواهی های دیگری پاسخ دادند که ارضا، عزت نفس، افسردگی، روان نژندی و دلبستگی عاطفی را اندازه می گرفت. ● دیدن جنبه مثبت
به نوشته پژوهشگران اغلب این ارزیابی های شخصی ریشه در واقعیت دارد. شیوه نگریستن ما به خودمان معمولا دقیق است. اما شیوه ای که بر اساس آن دیگران را بررسی می کنیم، بر اساس امید شکل می گیرد. آنها با توجه به این عامل، ارزیابی شخصی یکی از همسران را می گیرند و آن را با ارزیایی همسر فرد از او و نیز ارزیابی همسر فرد از خودش مورد مقایسه قرار می دهند. برای نمونه همسر ایده آل از نظر جان زنی گرم و سرگرم کننده است، اما جان با وجودی که جین خود را آدمی با نوسان خلق و سرد معرفی می کند، به تازگی جان بر اساس برداشت خودش با او ازدواج کرده است. آیا جان در طول زمان لحنش را عوض می کند و به خاطر ازدواج کردن پشیمان می شود؟ یا دیدگاه مثبت اما تحریف شده او از همسرش حفظ خواهد شد و به شادی او کمک خواهد کرد؟ جان خوشبخت است، چرا که پژوهشگران دریافته اند دیدگاه دوم درست است.
آنها در بررسی داده های شان کشف کردند که افرادی که همسران شان را هنگام ازدواج آرمانی تصور نمی کنند، با احتمال بیشتری ممکن است نسبت به افرادی که نگاهی غیرواقع گرایانه و آرمانی به همسرشان دارند، از همسران شان ناخشنود باشند. همسرانی که در گروه «آرمانگرا» قرار داشتند به شادتر بودن و خشنودتر بودن از ازدواج شان گرایش نشان می دادند. دکتر ساندرا موری، استاد روان شناسی در دانشگاه بافالو در آمریکا، یکی از این پژوهشگران، می گوید: «افراد در تغییر دادن تعریف هایشان برای تطبیق دادن آنها در نحوه نگاه شان به خودشان یا دیگران ماهر و موفق هستند.»