mohamad.s
04-11-2011, 10:52 PM
کفش شما مي*تواند منشا آلرژي*تان باشد!
ورود بي*مهار کفش*هاي خارجي با کيفيت پايين، از جمله کفش*هاي چيني، مشکلاتي را به دنبال داشته که از شايع*ترين آنها بروز آلرژي است. شايع*ترين آلرژي*هاي کفش به لاستيک، مواد شيميايي و کرومات (درچرم) و نيکل موجود در سگک کفش رخ مي*دهد. چسب هم از جمله مواد موجود در کفش است که مي*تواند باعث بروز حساسيت شود. لايه خارجي کفش مي*تواند چرم، لاستيک يا مواد صناعي باشد. تخت کفش از ترکيبات مشابه و يا ساير فرم*هاي جامد لاستيک ساخته مي*شود. لايه داخلي تخته کفش نيز از همين ترکيبات ساخته مي*شود. ترکيبات متفاوتي مي*تواند باعث بروز واکنش* آلرژيک شود مثل لاستيک، رزين*هاي فرمالدييد، بيوسيدها و روغن کاج. چسب معمولا باعث بروز آلرژي نمي*شود ولي ساير ترکيبات از جمله لاستيک، آلرژن هستند.
شيوع آلرژي به کفش در 3 تا 11 درصد از بيماراني که از طريق تست پوستي ارجاع شده*اند، ديده مي*شود. تعريق باعث مي*شود آلرژن*هاي کفش مهاجرت کنند و درماتيت مي*تواند به*صورت نقطه*اي و محدود يا وسيع*تر باشد و روي اگزماي قبلي سرشتي سوار شود ولي توزيع آن با توجه به حضور مواد آلرژن در لايه خارجي يا تخت کفش متفاوت است. درماتيت لايه بالايي از ناحيه پشت شست پا شروع شده و به پشت پا و ساير انگشتان کشيده مي*شود درماتيت ناشي از عوامل رنگ کننده (کرومات و گياهان) و چسب غالبا همين فرم را دارد. چسب و ترکيبات لاستيکي معمولا باعث بروز درماتيت منطقه*اي محدود به پنجه پا مي*شود. آلرژي به نيکل ناشي از سگک کفش باعث بروز التهاب لوکاليزه در پوست نزديک آن مي*شود. صندل*هاي هندي غالبا فرم خاصي از درماتيت را ايجاد مي*کند که اکثرا شديد است. در کفش*هاي ورزشي چون کفش بايد فيت پا باشد ممکن است تخت کفش تمام سطح پا يا ناحيه تخت کفش را و يا فقط جلوي پا را درگير کند. افرادي که درماتيت کفش دارند در ساير نقاط بدن به خصوص دست هم درگير هستند. چکمه (بوت*ها) فرم مشابهي از درماتيت کفش ايجاد مي*کند و حتي روي ساق پا هم گسترش پيدا مي*کند. آلرژي مي*تواند نسبت به جوراب*هاي کوتاه و يا بلند يا اسپري خوش*بو کننده و يا پودرهاي ضدقارچ موجود در کفش*ها ايجاد شود. افرادي که به ترکيبات ذکر شده آلرژي دارند بايد مراقب پوشيدن کفش*هاي سنتتيک باشند. بسياري کارخانه*ها کفش*هاي خود را گارانتي نمي*کنند که عاري از لاستيک يا مواد شيميايي باشند. بيماران حساس به اين ترکيبات بايد کفش تمام چرم بدون وجود مواد پلاستيکي تزريق شده در آن را بپوشند. کفش*هاي فاقد آلرژن توسط بعضي کارخانه*ها توليد مي*شود ولي بسيار گران هستند. افرادي که به مواد رنگي کفش حساسيت دارند نبايد کفش*هاي با الياف نايلون بپوشند. جوراب*هاي قديمي مي*تواند به عنوان مخزني از آلرژن عمل کند و بايد تعويض شود. افزايش بيش از حد تعريق در درماتيت ناشي از کفش شايع است و با درمان لازم تعريق بيش از حد و به دنبال آن درماتيت بهبود پيدا مي*کند. ساير درمان*ها شامل پوشيدن جوراب*هاي نخي يا جوراب*هاي جاذب عرق است.
ورود بي*مهار کفش*هاي خارجي با کيفيت پايين، از جمله کفش*هاي چيني، مشکلاتي را به دنبال داشته که از شايع*ترين آنها بروز آلرژي است. شايع*ترين آلرژي*هاي کفش به لاستيک، مواد شيميايي و کرومات (درچرم) و نيکل موجود در سگک کفش رخ مي*دهد. چسب هم از جمله مواد موجود در کفش است که مي*تواند باعث بروز حساسيت شود. لايه خارجي کفش مي*تواند چرم، لاستيک يا مواد صناعي باشد. تخت کفش از ترکيبات مشابه و يا ساير فرم*هاي جامد لاستيک ساخته مي*شود. لايه داخلي تخته کفش نيز از همين ترکيبات ساخته مي*شود. ترکيبات متفاوتي مي*تواند باعث بروز واکنش* آلرژيک شود مثل لاستيک، رزين*هاي فرمالدييد، بيوسيدها و روغن کاج. چسب معمولا باعث بروز آلرژي نمي*شود ولي ساير ترکيبات از جمله لاستيک، آلرژن هستند.
شيوع آلرژي به کفش در 3 تا 11 درصد از بيماراني که از طريق تست پوستي ارجاع شده*اند، ديده مي*شود. تعريق باعث مي*شود آلرژن*هاي کفش مهاجرت کنند و درماتيت مي*تواند به*صورت نقطه*اي و محدود يا وسيع*تر باشد و روي اگزماي قبلي سرشتي سوار شود ولي توزيع آن با توجه به حضور مواد آلرژن در لايه خارجي يا تخت کفش متفاوت است. درماتيت لايه بالايي از ناحيه پشت شست پا شروع شده و به پشت پا و ساير انگشتان کشيده مي*شود درماتيت ناشي از عوامل رنگ کننده (کرومات و گياهان) و چسب غالبا همين فرم را دارد. چسب و ترکيبات لاستيکي معمولا باعث بروز درماتيت منطقه*اي محدود به پنجه پا مي*شود. آلرژي به نيکل ناشي از سگک کفش باعث بروز التهاب لوکاليزه در پوست نزديک آن مي*شود. صندل*هاي هندي غالبا فرم خاصي از درماتيت را ايجاد مي*کند که اکثرا شديد است. در کفش*هاي ورزشي چون کفش بايد فيت پا باشد ممکن است تخت کفش تمام سطح پا يا ناحيه تخت کفش را و يا فقط جلوي پا را درگير کند. افرادي که درماتيت کفش دارند در ساير نقاط بدن به خصوص دست هم درگير هستند. چکمه (بوت*ها) فرم مشابهي از درماتيت کفش ايجاد مي*کند و حتي روي ساق پا هم گسترش پيدا مي*کند. آلرژي مي*تواند نسبت به جوراب*هاي کوتاه و يا بلند يا اسپري خوش*بو کننده و يا پودرهاي ضدقارچ موجود در کفش*ها ايجاد شود. افرادي که به ترکيبات ذکر شده آلرژي دارند بايد مراقب پوشيدن کفش*هاي سنتتيک باشند. بسياري کارخانه*ها کفش*هاي خود را گارانتي نمي*کنند که عاري از لاستيک يا مواد شيميايي باشند. بيماران حساس به اين ترکيبات بايد کفش تمام چرم بدون وجود مواد پلاستيکي تزريق شده در آن را بپوشند. کفش*هاي فاقد آلرژن توسط بعضي کارخانه*ها توليد مي*شود ولي بسيار گران هستند. افرادي که به مواد رنگي کفش حساسيت دارند نبايد کفش*هاي با الياف نايلون بپوشند. جوراب*هاي قديمي مي*تواند به عنوان مخزني از آلرژن عمل کند و بايد تعويض شود. افزايش بيش از حد تعريق در درماتيت ناشي از کفش شايع است و با درمان لازم تعريق بيش از حد و به دنبال آن درماتيت بهبود پيدا مي*کند. ساير درمان*ها شامل پوشيدن جوراب*هاي نخي يا جوراب*هاي جاذب عرق است.