mohamad.s
03-16-2011, 11:10 AM
فاوت های زندگی مشترک با دوستی های عاشقانه
بسیاری از جوانان تصور می كنند:كه زندگی مشترك وشرایط به وجود آمده در زمان ازدواج مانند شرایطی است كه در زمان دوستی یا نامزدی بین دو طرف حاكم بوده است.و مقایسه بین این دو شرایط برای تعدادی از زوج ها باعث شده تا بدبینی خاصی نسبت به زندگی مشترك داشته باشند.در حالی كه دنیای دوستی و نامزدی دنیای بسیار متقاوتی از زندگی مشترك می باشد.دنیای دوستی دنیای رویاها و ایده آل هاست در حالی كه زندگی مشترك دنیایی كاملا حقیقی و ملموس است .دنیایی كه در آن خوبی ها و بدی ها در كنار یكدیگر است و تنها می توان با تلاش و كوشش و صبوری دنیای ایده آلی ساخت.دنیای دوستی سراسر شیرینی ، امید و شرایط مطلوب است.اینجا مرد مورد علاقه ات كاملا در اختیار توست .برای با تو بودن به اندازه كافی فرصت دارد تنها به تو می اندیشد و به همه خواسته هایت تن در می دهد.زن مورد علاقه ات به همان گونه است كه تو می خواهی ، تنها به فكر توست و برای رضایت و خوشنودیت تلاش می كند.
در زمان دوستی از گذشته خود به راحتی صحبت می كردی ، از همه خواسته هایت بی پرده سخن به میان می آوردی و احساس می كردی كه گذشته و حالت از خودت می باشد.وآزاد هستی تا در انتخاب خود تجدید نظر كنی.همه چیز را عاشقانه می نگریستی و از كمی ها و كاستی ها به راحتی می گذشتی چون باور داشتی كه باید این زندگی رویایی را شیرین نگاه داشت و برای شیرین بودن آن باید از عیب ها گذشت. اما همین كه وارد زندگی مشترك می شوی شرایط كاملا تغییر می كند.اینجا دیگر صحبت از تحمل كردن است. اینجا صحبت از یك عمر زندگی است. اینجا خوبی و بدی، شیرینی و تلخی و زشتی ها و قشنگی ها در كنار همدیگر است.در دنیای دوستی محبوب تو خود را به شكلی ایده ال به تو ارائه می كرد اما در زندگی مشترك تو باید از او یاری ایده آل بسازی.
دنیای دوستی دنیای نیاز های عاطفی، و نیازهای غریضی است.در این دنیا برای رسیدن به خواسته هایت باید محبوب و مطلوب دوستدار خود باشی.اینجا رفع نیاز هایت در ردیف اول اولویت های زندگیت می باشد بنا براین خود را برای برآورده شدن نیاز های عاطفی یا دیگر نیاز های غریضی خود آماده می كنی.اما در زندگی مشترك با برآورده شدن این نیازها، مسائل دیگری در اولویت زندگی قرار می گیرند.ومردان براساس ساختار مغزی ونوع وظیفه ای كه در طول تاریخ آفرینش بر عهده آنها گذاشته شده كار و موفقیت های اجتماعی خود را در راس همه امور قرار می دهند.اما زنان ایده آل ترین شرایط زندگی برای آنها زمانی بود كه مرد مورد علاقه شان تنها به آنها فكر می كرد و هیچ چیز جز زن محبوب شان در اولویت كار آنان نبود.اما با ادامه زندگی و هویدا شدن نیاز های اساسی دیگر مرد، زنان از رابطه معشوقانه خود سر خورده شده و تصور می كنند كه: محبت و عشق مرد مورد علاقه آنها كم رنگ شده است.بنا براین نسبت به همه روابط مشترك حساس شده كه این حساسیت تصور سلطه طلبی و زیاده خواهی زنان را در افكار مردان پرورش می دهد.و این مسئله خود باعث می شود تا در برابر نیاز عاطفی و احساسی زنان واكنش های منفی از خود بروز دهند.اینجا یك رابطه ساده وعاطفی تبدیل به رابطه ای پیچیده و پر از شك و ظن می شود.كه حل آنها تنها به دست روانكاوان متبحر انجام می پذیرد.
بزرگترین اشتباه زنان در این مرحله از زندگی این است كه به حساسیت های خود دامن بزنند.یا بین خود و محبوبشان فاصله ایجاد كنند. یا تصور كنند كه اگر با مردی دیگر ازدواج می كردند عشق آنها همیشه پر رنگ و ثابت بود.در حالی كه همه مردان برای آشنا شدن به روحیات زنان و تطبیق دادن روحیات خود با زنان مورد علاقه شان نیاز به كسب مهارت عشق ورزی دارند كه این وظیفه اصلی هر زنی است كه مرد مورد علاقه خود را درمهارت بیان احساسات درونی و عشق ورزی متبحر كند.او باید خود را به مرد مورد علاقه خود نزدیك تر كرده و به او بفهمانند كه من یك زنم .من كانون عشق و عاطفه هستم .من دوست دارم وقتی با من زیر یك سقف هستی دنیای مردانه خود را فراموش كنی و چون من تو هم به یك كانون عشق و محبت تبدیل شوی. همچون زمانی كه آرزوی با هم بودن را در سر می پروراندیم.محبت تو برای من تنها زمانی كه نیاز جنسی داری برایم كافی نیست بلكه من باید دائم و پیوسته از تو انرژی محبت و عشق بگیرم تا بتوانم شاداب و با طراوت زندگی كنم.
زنان تصور نكنند كه تنها با بیان یك بار این جملات و ظیفه آموزش مرد مورد علاقه خود را به پایان رسانده اند .بلكه این كار نیاز به پشتكار و به كار گرفتن فنون و جذابیت های زنانه است.چون مردان وظیفه مهارت عشق ورزی و بیان احساسات خود را فراموش می كنند چون این وظیفه اصلی آنها نیست و نیمكره مغز آنان كه وظایف غیر احساسی و عاطفی را به عهده دارد بزرگتر از نیمكره مغزی است كه وظیفه عاطفی و احساسی را به عهده دارد.در ضمن مردان موجودات تنوع طلبی هستند كه اگر آنان را رها كنید زنی دیگر را همچون شما اسیر نیازهای عاطفی و جنسی خود می كنند.
در دنیای دوستی همه روابط عاشقانه و بی عیب و ایراد است اما در زندگی مشترك این عشق ها كم رنگ شده و عیب ها خود را نمایان می سازند.در این نوع زندگی باید از خرد و اندیشه كمك گرفت و به خود و محبوبمان بفهمانیم كه هر انسانی دارای معایب و محاسنی است.و پیدا كردن فردی كه فقط خوبی در او باشد محال است همانطور كه خودم یا شما دارای نقاط ضعف و عیب هایی هستیم.
بسیاری از جوانان تصور می كنند:كه زندگی مشترك وشرایط به وجود آمده در زمان ازدواج مانند شرایطی است كه در زمان دوستی یا نامزدی بین دو طرف حاكم بوده است.و مقایسه بین این دو شرایط برای تعدادی از زوج ها باعث شده تا بدبینی خاصی نسبت به زندگی مشترك داشته باشند.در حالی كه دنیای دوستی و نامزدی دنیای بسیار متقاوتی از زندگی مشترك می باشد.دنیای دوستی دنیای رویاها و ایده آل هاست در حالی كه زندگی مشترك دنیایی كاملا حقیقی و ملموس است .دنیایی كه در آن خوبی ها و بدی ها در كنار یكدیگر است و تنها می توان با تلاش و كوشش و صبوری دنیای ایده آلی ساخت.دنیای دوستی سراسر شیرینی ، امید و شرایط مطلوب است.اینجا مرد مورد علاقه ات كاملا در اختیار توست .برای با تو بودن به اندازه كافی فرصت دارد تنها به تو می اندیشد و به همه خواسته هایت تن در می دهد.زن مورد علاقه ات به همان گونه است كه تو می خواهی ، تنها به فكر توست و برای رضایت و خوشنودیت تلاش می كند.
در زمان دوستی از گذشته خود به راحتی صحبت می كردی ، از همه خواسته هایت بی پرده سخن به میان می آوردی و احساس می كردی كه گذشته و حالت از خودت می باشد.وآزاد هستی تا در انتخاب خود تجدید نظر كنی.همه چیز را عاشقانه می نگریستی و از كمی ها و كاستی ها به راحتی می گذشتی چون باور داشتی كه باید این زندگی رویایی را شیرین نگاه داشت و برای شیرین بودن آن باید از عیب ها گذشت. اما همین كه وارد زندگی مشترك می شوی شرایط كاملا تغییر می كند.اینجا دیگر صحبت از تحمل كردن است. اینجا صحبت از یك عمر زندگی است. اینجا خوبی و بدی، شیرینی و تلخی و زشتی ها و قشنگی ها در كنار همدیگر است.در دنیای دوستی محبوب تو خود را به شكلی ایده ال به تو ارائه می كرد اما در زندگی مشترك تو باید از او یاری ایده آل بسازی.
دنیای دوستی دنیای نیاز های عاطفی، و نیازهای غریضی است.در این دنیا برای رسیدن به خواسته هایت باید محبوب و مطلوب دوستدار خود باشی.اینجا رفع نیاز هایت در ردیف اول اولویت های زندگیت می باشد بنا براین خود را برای برآورده شدن نیاز های عاطفی یا دیگر نیاز های غریضی خود آماده می كنی.اما در زندگی مشترك با برآورده شدن این نیازها، مسائل دیگری در اولویت زندگی قرار می گیرند.ومردان براساس ساختار مغزی ونوع وظیفه ای كه در طول تاریخ آفرینش بر عهده آنها گذاشته شده كار و موفقیت های اجتماعی خود را در راس همه امور قرار می دهند.اما زنان ایده آل ترین شرایط زندگی برای آنها زمانی بود كه مرد مورد علاقه شان تنها به آنها فكر می كرد و هیچ چیز جز زن محبوب شان در اولویت كار آنان نبود.اما با ادامه زندگی و هویدا شدن نیاز های اساسی دیگر مرد، زنان از رابطه معشوقانه خود سر خورده شده و تصور می كنند كه: محبت و عشق مرد مورد علاقه آنها كم رنگ شده است.بنا براین نسبت به همه روابط مشترك حساس شده كه این حساسیت تصور سلطه طلبی و زیاده خواهی زنان را در افكار مردان پرورش می دهد.و این مسئله خود باعث می شود تا در برابر نیاز عاطفی و احساسی زنان واكنش های منفی از خود بروز دهند.اینجا یك رابطه ساده وعاطفی تبدیل به رابطه ای پیچیده و پر از شك و ظن می شود.كه حل آنها تنها به دست روانكاوان متبحر انجام می پذیرد.
بزرگترین اشتباه زنان در این مرحله از زندگی این است كه به حساسیت های خود دامن بزنند.یا بین خود و محبوبشان فاصله ایجاد كنند. یا تصور كنند كه اگر با مردی دیگر ازدواج می كردند عشق آنها همیشه پر رنگ و ثابت بود.در حالی كه همه مردان برای آشنا شدن به روحیات زنان و تطبیق دادن روحیات خود با زنان مورد علاقه شان نیاز به كسب مهارت عشق ورزی دارند كه این وظیفه اصلی هر زنی است كه مرد مورد علاقه خود را درمهارت بیان احساسات درونی و عشق ورزی متبحر كند.او باید خود را به مرد مورد علاقه خود نزدیك تر كرده و به او بفهمانند كه من یك زنم .من كانون عشق و عاطفه هستم .من دوست دارم وقتی با من زیر یك سقف هستی دنیای مردانه خود را فراموش كنی و چون من تو هم به یك كانون عشق و محبت تبدیل شوی. همچون زمانی كه آرزوی با هم بودن را در سر می پروراندیم.محبت تو برای من تنها زمانی كه نیاز جنسی داری برایم كافی نیست بلكه من باید دائم و پیوسته از تو انرژی محبت و عشق بگیرم تا بتوانم شاداب و با طراوت زندگی كنم.
زنان تصور نكنند كه تنها با بیان یك بار این جملات و ظیفه آموزش مرد مورد علاقه خود را به پایان رسانده اند .بلكه این كار نیاز به پشتكار و به كار گرفتن فنون و جذابیت های زنانه است.چون مردان وظیفه مهارت عشق ورزی و بیان احساسات خود را فراموش می كنند چون این وظیفه اصلی آنها نیست و نیمكره مغز آنان كه وظایف غیر احساسی و عاطفی را به عهده دارد بزرگتر از نیمكره مغزی است كه وظیفه عاطفی و احساسی را به عهده دارد.در ضمن مردان موجودات تنوع طلبی هستند كه اگر آنان را رها كنید زنی دیگر را همچون شما اسیر نیازهای عاطفی و جنسی خود می كنند.
در دنیای دوستی همه روابط عاشقانه و بی عیب و ایراد است اما در زندگی مشترك این عشق ها كم رنگ شده و عیب ها خود را نمایان می سازند.در این نوع زندگی باید از خرد و اندیشه كمك گرفت و به خود و محبوبمان بفهمانیم كه هر انسانی دارای معایب و محاسنی است.و پیدا كردن فردی كه فقط خوبی در او باشد محال است همانطور كه خودم یا شما دارای نقاط ضعف و عیب هایی هستیم.