king 2011
03-11-2011, 11:38 AM
http://img.tebyan.net/big/1389/11/13724417718760213195231292192051409011320568.jpg
اکثر ما به خواست و مشیت خداوند متعال اعتقاد داریم و ته دلمان مطمئنیم که بدون خواست و ارداه خداوند متعال برگی از جای نمی جنبد و قدمی از قدم برداشته نمی شود ولی در مقام عمل گاه این اعتقاد متعالی را فراموش می کنیم و به جای تکیه بر یاد و خواست خداوند متعال بر خود و منیّت خود تکیه می کنیم . و این یعنی عملی محکوم به شکست .!
خداوند متعال خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید :
«وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا إِلَّا أَن یَشَاء اللَّه » (سوره کهف آیات 23 و 24) ؛ «هرگز نگوید من فردا فلان كار را انجام میدهم، مگر اینكه خدا بخواهد»
یعنی: هرگا ه از تصمیم به انجام كاری در آینده سخن میگویی، حتما تكیه بر مشیت خدا كن و جمله «ان شاءالله»،«اگر خدا بخواهد» را فراموش مكن .
اشاره به اینكه مشیت الهی مافوق همهی مشیتها است و تا او چیزی را اراده نكند واقع نمیشود.
واضح است كه این سخن كمترین اشارهای به مسألهی جبر ندارد، بلكه ناظر به مشیت غالب خداوند است كه میتواند هركس را از وصول به هدفش بازدارد و اگر آزادی به انسان داده برای آزمایش و امتحان و تربیت و تكامل است و مفهوم آزادی اراده، هرگز سلب قدرت از خدا نیست. افزون بر این برای وصول به هدفهای مورد نظر، اراده و انتخاب انسان یكی از عوامل است و صدها عامل دیگر بیرون از وجود انسان قرار دارد كه از حوزهی قدرت او خارج، و تنها به خدا مربوط میشود.
اینجاست كه هم ادب سخن و هم توجه به واقعیت ها، ایجاب میكند كه انسان جمله «اگر خدا بخواهد» را هرگز در برنامههای خود فراموش نكند.
در اینجا باز به تأثیر «معرفت» در «اعمال» انسان توجه شده است كه اگر مؤمن باشد، هرگز خود را مستقل و مستغنی از او نمی بیند، هرگز مغرور نمی شود، و بر مركب خودخواهی سوار نمی گردد، همان گونه كه در برابر انبوه مشكلات، گرد غبار یأس و نومیدی بر آینهی قلب او نمی نشیند و در برابر حوادث سخت زانو نمیزند؛ چرا كه او مشیت الهی را بالاتر از همه چیز میداند!
خداوند متعال خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید :
«وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا إِلَّا أَن یَشَاء اللَّه ؛هرگز نگوید من فردا فلان كار را انجام میدهم، مگر اینكه خدا بخواهد» یعنی: هرگا ه از تصمیم به انجام كاری در آینده سخن میگویی، حتما تكیه بر مشیت خدا كن و جمله «ان شاءالله»،«اگر خدا بخواهد» را فراموش مكن
در نوشتن "ان شاء الله" دقت کنید:
http://img.tebyan.net/big/1389/01/15212413212420565147578422121238919271162.gif
ما در نوشتن بسیاری از کلمات دقت کافی نداریم در صورتی که بعضی کلمات با کمترین جابجایی معنایشان به طور کل عوش میشود . وقتی موضوع مربوط به اعتقادات ما میشود باید دقت بیشتری به خرج داد چرا که شایسته نیست مثلا لفظی را که همراه کلمه جلاله "الله" بکار می رود نادرست نوشت و خواند و بکار برد .
از بین این الفاظ (إن شاء الله) در بعضی اوقات "انشاء الله" نوشته می شود با كمی دقت به معانی این دو متوجه می شویم که این دو لفظ با هم تفاوت دارند .
إنشاء مصدر فعل أنشأ و به معنای (ایجاد کردن به وجود آوردن ،خلق کردن )است.
طبق این آیه ((إِنَّا أَنشأْنَهُنَّ إِنشاءً))(35.واقعه) ؛ ما آنان را به وصفی ناگفتنی ایجاد كردیم .
پس نوشتن (انشاءالله) العیاذبالله یعنی ما خداوند را ایجاد كرده ایم.
إن در (ان شاء الله) حرف شرط و به معنای اگر و فعل شاء به معنای خواستن و مقدر كردن است.
و ما با نوشتن "إن شاء الله " به این صورت می گوییم( اگر خداوند مقدر فرمود، به خواست خدا).
كه در این آیه معنا مشخص است .
«وَ مَا تَشاءُونَ إِلا أَن یشاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِیماً حَكِیما » ً(30.انسان) ؛ و شما ( اولیای حق ) چیزی جز آنچه خدا بخواهد نمیخواهید ( و كار را به او تفویض میكنید كه ) البته خدا به احوال خلق دانا و به صلاح بندگان آگاهست.
با گفتن إن شا ء الله به عمل خود ارزش می نهیم و جهتش را خدایی می کنیم و این یعنی نتیجه را به خدا واگذار کردن و نهراسیدن از آنچه در پیش است.
اکثر ما به خواست و مشیت خداوند متعال اعتقاد داریم و ته دلمان مطمئنیم که بدون خواست و ارداه خداوند متعال برگی از جای نمی جنبد و قدمی از قدم برداشته نمی شود ولی در مقام عمل گاه این اعتقاد متعالی را فراموش می کنیم و به جای تکیه بر یاد و خواست خداوند متعال بر خود و منیّت خود تکیه می کنیم . و این یعنی عملی محکوم به شکست .!
خداوند متعال خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید :
«وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا إِلَّا أَن یَشَاء اللَّه » (سوره کهف آیات 23 و 24) ؛ «هرگز نگوید من فردا فلان كار را انجام میدهم، مگر اینكه خدا بخواهد»
یعنی: هرگا ه از تصمیم به انجام كاری در آینده سخن میگویی، حتما تكیه بر مشیت خدا كن و جمله «ان شاءالله»،«اگر خدا بخواهد» را فراموش مكن .
اشاره به اینكه مشیت الهی مافوق همهی مشیتها است و تا او چیزی را اراده نكند واقع نمیشود.
واضح است كه این سخن كمترین اشارهای به مسألهی جبر ندارد، بلكه ناظر به مشیت غالب خداوند است كه میتواند هركس را از وصول به هدفش بازدارد و اگر آزادی به انسان داده برای آزمایش و امتحان و تربیت و تكامل است و مفهوم آزادی اراده، هرگز سلب قدرت از خدا نیست. افزون بر این برای وصول به هدفهای مورد نظر، اراده و انتخاب انسان یكی از عوامل است و صدها عامل دیگر بیرون از وجود انسان قرار دارد كه از حوزهی قدرت او خارج، و تنها به خدا مربوط میشود.
اینجاست كه هم ادب سخن و هم توجه به واقعیت ها، ایجاب میكند كه انسان جمله «اگر خدا بخواهد» را هرگز در برنامههای خود فراموش نكند.
در اینجا باز به تأثیر «معرفت» در «اعمال» انسان توجه شده است كه اگر مؤمن باشد، هرگز خود را مستقل و مستغنی از او نمی بیند، هرگز مغرور نمی شود، و بر مركب خودخواهی سوار نمی گردد، همان گونه كه در برابر انبوه مشكلات، گرد غبار یأس و نومیدی بر آینهی قلب او نمی نشیند و در برابر حوادث سخت زانو نمیزند؛ چرا كه او مشیت الهی را بالاتر از همه چیز میداند!
خداوند متعال خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید :
«وَلَا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا إِلَّا أَن یَشَاء اللَّه ؛هرگز نگوید من فردا فلان كار را انجام میدهم، مگر اینكه خدا بخواهد» یعنی: هرگا ه از تصمیم به انجام كاری در آینده سخن میگویی، حتما تكیه بر مشیت خدا كن و جمله «ان شاءالله»،«اگر خدا بخواهد» را فراموش مكن
در نوشتن "ان شاء الله" دقت کنید:
http://img.tebyan.net/big/1389/01/15212413212420565147578422121238919271162.gif
ما در نوشتن بسیاری از کلمات دقت کافی نداریم در صورتی که بعضی کلمات با کمترین جابجایی معنایشان به طور کل عوش میشود . وقتی موضوع مربوط به اعتقادات ما میشود باید دقت بیشتری به خرج داد چرا که شایسته نیست مثلا لفظی را که همراه کلمه جلاله "الله" بکار می رود نادرست نوشت و خواند و بکار برد .
از بین این الفاظ (إن شاء الله) در بعضی اوقات "انشاء الله" نوشته می شود با كمی دقت به معانی این دو متوجه می شویم که این دو لفظ با هم تفاوت دارند .
إنشاء مصدر فعل أنشأ و به معنای (ایجاد کردن به وجود آوردن ،خلق کردن )است.
طبق این آیه ((إِنَّا أَنشأْنَهُنَّ إِنشاءً))(35.واقعه) ؛ ما آنان را به وصفی ناگفتنی ایجاد كردیم .
پس نوشتن (انشاءالله) العیاذبالله یعنی ما خداوند را ایجاد كرده ایم.
إن در (ان شاء الله) حرف شرط و به معنای اگر و فعل شاء به معنای خواستن و مقدر كردن است.
و ما با نوشتن "إن شاء الله " به این صورت می گوییم( اگر خداوند مقدر فرمود، به خواست خدا).
كه در این آیه معنا مشخص است .
«وَ مَا تَشاءُونَ إِلا أَن یشاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلِیماً حَكِیما » ً(30.انسان) ؛ و شما ( اولیای حق ) چیزی جز آنچه خدا بخواهد نمیخواهید ( و كار را به او تفویض میكنید كه ) البته خدا به احوال خلق دانا و به صلاح بندگان آگاهست.
با گفتن إن شا ء الله به عمل خود ارزش می نهیم و جهتش را خدایی می کنیم و این یعنی نتیجه را به خدا واگذار کردن و نهراسیدن از آنچه در پیش است.