poyan
02-24-2011, 02:49 PM
دانشجویان مرکز تحقیق و ازمایش مواد پرانرژی دانشگاه نیومکزیکو، بخشی از دوره آموزش خود را در بیابانی دورافتاده می گذرانند. آنها در این بیابان تلاش میکنند با انفجار بمب، الماس تولید کنند!
مجید جویا: خیلی‌ها فکر میکنند فعالیت‌های دانشگاهی به حضور در کلاس‌های خسته‌کننده درسی و حل معادلات ریاضی پیچیده روی صفحات کاغذ خلاصه می‌شود، اما مجله پاپ‌ساینس در بازدیدی از بزرگ‌ترین دانشگاه‌های جهان، گزارشی از هیجان‌انگیزترین آزمایشگاههای آنها فراهم کرده که شور و شوق در گوشه و کنار آن موج می‌زند. گزارش امروز مربوط به مرکز تحقیق و آزمایش مواد پرانرژی دانشگاه صنعتی نیومکزیکو است.
حرفه: متخصص بمب
هدف آموزش: خلق الماس با استفاده از چند تن مواد منفجره
http://pic.azardl.com/images/89911394502609217015.jpg (http://pic.azardl.com/)
مرکز تحقیق و آزمایش مواد پرانرژی، در بیابانی وحشی و غیرمسکونی به مساحت 100 کیلومتر مربع قرار دارد. این بیابان آن‌قدر دور افتاده است که در آن می‌توان روزانه ده‌ها آزمون یا «شلیک» مواد منفجره را انجام داد.
این مرکز که در زمان جنگ دوم جهانی بنا نهاده شد، یکی از پیشروترین آزمایشگاههای ایالات متحده برای پژوهش بر روی مواد منفجره است. این آزمایشگاه هر چیزی را در خود دارد، از زمین‌های آزمایش برای روبات‌های مین‌یاب گرفته تا جایی که دانشجویان خودروها، تانک‌ها و ساختمان‌ها را منفجر میکنند.
آزمایشگاههای معمولی شامل بسته بندی هزاران کیلوگرم از نیترات آمونیوم در اطراف یک کانتینر کربن برای تولید الماس صنعتی هستند؛ یا آزمایش ایمنی ساختارها و موادی که ممکن است در دنیای واقعی در معرض انفجار قرار گیرند. دانشجویان بر روی تمام چشم‌اندازهای پژوهش کار میکنند، که شامل ترتیب دادن انفجارها، تحلیل داده‌ها و فکر کردن به آزمون‌های جدید می‌شود.
مجید جویا: خیلی‌ها فکر میکنند فعالیت‌های دانشگاهی به حضور در کلاس‌های خسته‌کننده درسی و حل معادلات ریاضی پیچیده روی صفحات کاغذ خلاصه می‌شود، اما مجله پاپ‌ساینس در بازدیدی از بزرگ‌ترین دانشگاه‌های جهان، گزارشی از هیجان‌انگیزترین آزمایشگاههای آنها فراهم کرده که شور و شوق در گوشه و کنار آن موج می‌زند. گزارش امروز مربوط به مرکز تحقیق و آزمایش مواد پرانرژی دانشگاه صنعتی نیومکزیکو است.
حرفه: متخصص بمب
هدف آموزش: خلق الماس با استفاده از چند تن مواد منفجره
http://pic.azardl.com/images/89911394502609217015.jpg (http://pic.azardl.com/)
مرکز تحقیق و آزمایش مواد پرانرژی، در بیابانی وحشی و غیرمسکونی به مساحت 100 کیلومتر مربع قرار دارد. این بیابان آن‌قدر دور افتاده است که در آن می‌توان روزانه ده‌ها آزمون یا «شلیک» مواد منفجره را انجام داد.
این مرکز که در زمان جنگ دوم جهانی بنا نهاده شد، یکی از پیشروترین آزمایشگاههای ایالات متحده برای پژوهش بر روی مواد منفجره است. این آزمایشگاه هر چیزی را در خود دارد، از زمین‌های آزمایش برای روبات‌های مین‌یاب گرفته تا جایی که دانشجویان خودروها، تانک‌ها و ساختمان‌ها را منفجر میکنند.
آزمایشگاههای معمولی شامل بسته بندی هزاران کیلوگرم از نیترات آمونیوم در اطراف یک کانتینر کربن برای تولید الماس صنعتی هستند؛ یا آزمایش ایمنی ساختارها و موادی که ممکن است در دنیای واقعی در معرض انفجار قرار گیرند. دانشجویان بر روی تمام چشم‌اندازهای پژوهش کار میکنند، که شامل ترتیب دادن انفجارها، تحلیل داده‌ها و فکر کردن به آزمون‌های جدید می‌شود.