king 2011
02-21-2011, 12:30 AM
http://img.tebyan.net/big/1389/11/3227236652011302431261731141002501476819557.jpg
مهدی پاکدل یکی از بازیگران فعال تئاتر است که اعتقاد دارد تئاتر هنوز هم برای او مدرسه بزرگی است. بازی تاثیر گذار او درسریال "ستایش" یکی از نقش های به یاد ماندنی اوست. از کارهای اخیر این بازیگر می توان به نمایش "نوشتن در تاریکی" و "حضرت والا" اشاره کرد. گپ کوتاه ما با مهدی پاکدل درباره مشکلات بازیگران در حوزه تئاتر و سینما را در زیر می خوانید.
چند سال است که در تئاتر فعالیت می کنید؟
در حدود سیزده سال است که من مشغول فعالیت های تئاتری هستم
چه عواملی باعث می شود که بازیگری در تئاتر به موفقیت برسد؟
در تئاتر شهرت آنچنانی پیدا نمی کنید. در واقع شهرت یک بازیگر بسته به توانایی و تجربه او دارد. این طور نیست که یک شبه چهره محبوب بشود. من تا امروز تنها به واسطه تجربه ای که بدست آوردم استقامت به خرج دادم .
پاکدل: در همه جای دنیا تئاتر تحت حمایت دولت هاست. تئاتر یک هنر فرهنگ ساز است و اندیشه یک قشر خاص را تربیت می کند اما در جامعه ما به تئاتر بهایی داده نمی شود و توجه خاصی به آن نمی شود
شما در سینما و تلویزیون هم فعالیت هایی داشته اید.
بله من تا کنون 9 فیلم سینمایی و تلویزیونی کار کرده ام و با فیلم آبی هم وارد سینما شدم.
استقبال از بازی شما در آن حوزه ها چطور بوده است؟
اگر از بازی من استقبالی هم شده مرهون بازی در حوزه سینما و تلویزیون بوده است. البته کارهای من در سینما از اکران خوب و وضعیت پخش مناسبی بر خوردار نبوده است ولی فعالیت در تلویزیون چیزی بوده است که بیشتر به چهره شدن من کمک کرده است.
به نظر شما تفاوتی هست میان بازی در مدیوم سینما و تئاتر؟
هر کدام از این مدیوم ها خواستار یک سری آموزش ها و تکنیک هاست. هر کدام از اینها برای خودش مقوله ای جداست اما اگر بازیگری با تجربه و باهوش باشد می تواند در هر دو زمینه به خوبی فعالیت کند و خودش را نشان بدهد. اغلب بازیگر هایی که از تئاتر به سینما می روندخیلی خوب و موفق بازی می کنند. به خصوص در سالهای بعد از انقلاب سینمای ما از تئاتر ارتزاق می کند حتی در حوزه کار گردانی . دلیل هم دارد. تئاتر ما از لحاظ تفکر و اندیشه سالهای نوری از سینمای ما جلو تر است به همین خاطر کسی که دارای این اندیشه است و حالا می خواهد این اندیشه را در قاب سینما نشان دهد کافی است که به تکنیک ها مسلط شود. دانستن تکنیک هم امری اکتسابی است و یک تئاتری می تواند راحت آن را فرا بگیرد.
یک بازیگر تئاتر که بر اساس احساسش عمل می کند و این سپردن خود به احساس باعث شلختگی ای در بازی اش می شود چطور می تواند رکورد بازی اش را در سینما حفظ کند؟
من اصولا با این حرف شما مخالف هستم. نظمی که در تئاتر هست در سینما نیست. اگر در سینما باید پنجاه در صد منظم بود در تئاتر باید صد در صد نظم داشت چه از لحاظ ذهنی و چه از لحاظ بدنی . بازیگر تئاتر سی شب سر ساعت مشخص باید روی صحنه حضور داشته باشد. البته تداوم حسی است در تئاتر که در سینما نیست اما اگر بازیگر باهوشی باشد می تواند به تکنیک ها مسلط شودو آنها را فرا گیرد. این مهندسی کار است خیلی چیز پیچیده ای نیست
پاکدل:تئاتر برای من یک مدرسه است. به خاطر لذت روحی ای که می برم تئاتر کار می کنم. پول کمی می گیرم و شاکرم
چه تفاوتی بین سطح دستمزد شما در تلویزون و تئاتر است؟
دستمزد من در تئاتر خیلی ناچیز است و اصلا قابل قیاس با دستمزد ها در سینما و به خصوص تلویزیون نیست. تئاتر مهجور واقع شده است. در همه جای دنیا تئاتر تحت حمایت دولت هاست. تئاتر یک هنر فرهنگ ساز است و اندیشه یک قشر خاص را تربیت می کند اما در جامعه ما به تئاتر بهایی داده نمی شود و توجه خلاصی به ان نمی شود. به همین دلیل خیلی از بچه های تئاتر که بسیار مستعد و خوب هستند مجبور می شوند به سمت کار های دیگر بروند در صورتی که من می دانم افرادی هستند که اگر تئاتر تامینشان می کرد پایشان را به تلویزون و سینما نمی گذاشتند.
وضعیت ستاره های سینمایی را که به حوزه تئاتر وارد می شوند و گاه دستمزدهای زیادی از تئاتر درخواست می کنند چگونه می بینی؟
من این اطلاعات را نمی دانم. بچه های سینما برای تجربه سراغ تئاتر می ایند و هیچ کدام پول گزافی نگرفته اند. حالا بعضی تئاترها ی خصوصی بوده است که هدفشان کشاندن تماشاچی بیشتر به سالن بوده و پول بازیگر ها را هم از جیب خودشان داده اند و این که این تئاتر ها چقدر مورد پسند تماشاگر بوده است را باید از خود تماشاچی پرسید. باید خود تماشاچی بگوید از حضور ستاره سینما در ان تئاتر راضی بوده است یا نه.
به نظر شما حضور بازیگران تصویر در تئاتر باعث بروز مشکلاتی در تئاتر نخواهد شد؟
نه اصلا این طور نیست. این تئاتر ها که شما مثال می زنید تئاتر های خاصی است و تماشاگر خاص خود را دارد. باید هم باشند. چرا نباشند. ما تئاتر هایی داریم که تمامی عواملش دانشجوی تئاتر است اما پر مخاطب ترین تئاتر سال می شود. چون تئاتر مقوله کاملا جداگانه ای است. تماشاگر تئاتر تماشاگر فرهیخته ایست. تماشاگر ناب تئاتر نمی اید چهره ببیند او به دنبال فکر و بازی می آید.
حضور یک ستاره سینمایی می تواند تماشاگر زیادی را به تئاتر بکشاند و آنها را پایبند تئاتر کند.
بله! اگر یک چهره سینمایی بتواند ادم هایی را به تئاتر بیاورد که همیشه از تئاتر دور بوده اندو عادت به دیدن تئاتر نداشته اند اتفاق فرخنده ایست.
استقبال بازیگران تصویر از تئاتر لطمه ای به موقعیت بازیگران تئاتر نمی زند؟
هیچ! در این سالها کم دیده ام ستاره های صرفا سینمایی به تئاتر بیایند. شکر خدا آنقدر با هوش هستند که این کار را نکنند. همه انهایی که آمده اند یا تحصیلات تئاتری داشته اند و یا عقبه تئاتری. شاید یک درصد کمی این اتفاق افتاده است . چون کار ترسناکی است. ان بازیگری که انقدر باهوش بوده است که بتواند خودش را تاسطح ستاره بودن بالا بکشد آنقدر هم باهوش هست که خودش را خراب نکند.
شما برای ارتزاق به تلویزیون رفتید؟
نه من بازی در تلویزیون را دوست دارم. تئاتر برای من یک مدرسه است. به خاطر لذت روحی ای که می برم تئاتر کار می کنم. پول کمی می گیرم و شاکرم اما برای من مسئله پولش نیست.
پاکدل:اگر قرار است تئاتری نباشد چرا صریح نمی گویند تا ما برویم یک جایی ساندویچی بزنیم. چرا رک اعلام نمی کنند؟
تعریف شما از تئاتر خصوصی چیست؟
اصولا تئاتر خصوصی نداریم. تئاتر خصوصی یعنی این که شما یک سالنی بسازید و کار هایی که دوست دارید در ان اجرا کنید با سلیقه شخصی خودتان. تئاتر ایرانشهر نمیه خصوصی است یعنی این که مجبور است درآمدش را از گیشه اش تامین کند. اگر تئاتر مجبور باشد درامدش را بر اسا س فروش گیشه اش به دست بیاورد باید بلیط تئاتر سیصد هزار تومان باشد. این قیمت فعلی واقعا در مقایسه با تیم اجرایی ناچیز است. من برای این تئاتر شش ماه وقتم را می گذارم و نهایت پولی که می گیرم دو میلیون است. این را به شش ماه تقسیم کنید می شود ماهیانه دویست – سیصد تومان . الان در مملکت ما کف دستمزدها هفتصد تومان است. این همه آدم، با تخصص هایشان می آیند و این همه مدت زحمت می کشند بی این که سودی نصیبشان بشود. اینها عاشق این کار هستند غیر از این هیچ چیز دیگر نمی شود گفت.
به نظر شما بلیط های تئاتر برای مردم ما سنگین نیست؟
مردم بروند تئاتر های ارزان تر ببینند. بلیط سینما که در ده ها سالن سینمایی اکران می شود پنج هزار تومان است آنوقت تئاتر که شبی یک بار بیشتر نیست چرا نباید بلیطش دو برابر سینما باشد؟ یک سری آدم می آیند و به صورت زنده و چهره به چهره نمایش را می بینند. من مثالی برای شما می آورم . ماشین بنز هم گران است. حالا باید برویم شکایت کنیم که چرا ؟ خوب بنز یک ویژگی هایی دارد که قیمتش این است.
به نظر شما مشکل عمده تئاتر چیست؟
ممیزی که مشکل سالهای سال تئاتر ماست و امیدوارم که قطع بشود . تئاتر هنر اعتراض و ایستادگی است. هنر بسیار زیبایی است. در این سالها البته هنرمندان تئاتر حرفشان را هم به نوعی زده اند. اما الان بیشترین مشکل تئاتر نبود مدیریت اندیشه در این حوزه است. همه چیز در تئاتر به صورت هیئتی برگزار می شود . اگر قرار است تئاتری نباشد چرا صریح نمی گویند تا ما برویم یک جایی ساندویچی بزنیم. چرا رک اعلام نمی کنند؟ الان دستمزد ها به دلیل مدیریت مالی واقعا افتضاح است . همان چندر غاز را هم یک سال بعد پرداخت می کنند. اگر بچه های تئاتر شغل سوم و چهارم نداشته باشند واقعا نمی توانند زندگی کنند. کما این که در این سالها خیلی ها که نیرو های بسیار مستعد و خوبی هم بودند رفته اند خسته شده اند. نتوانسته اند فضا را تحمل کنند. خیلی خنده دار است. این ماجرا هایش واقعا اذیت می کند که امیدوارم درست بشود.
باز هم در تئاتر می مانید و استقامت می کنید؟
بله! بالاخره من اولینش نبودم و آخرینش هم نیستم اما آدم دور و اطرافش را هم می بیند. ممکن است برای من مشکلی پیش نیاید اما این مسائل روی کار من هم تاثیر می گذارد ما برای همین نمایش حضرت والا که روی صحنه داشتیم بیش تر از پنج جلسه نتوانستیم دور هم جمع بشویم . هر کدام از بازیگر ها جایی مشغول بودند . تا کی می شود این طور ادامه داد؟ کارگردان هم ترجیح می دهد با بازیگران آزاد کار کند و در این صورت سطح کیفی کار پایین می آید. نمی دانم کی قرار است این مسائل حل شود؟
برا ی آخرین سوال کار جدید شما چیست؟
نمایشی است به نام " ابرهای پشت حنجره" کار رضا گوران که برای جشنواره فجر آماده می شود و بعد از جشنواره هم در سالن قشقایی اجرا خواهد رفت. در این نمایش ندا مقصودی، بهنوش طباطبایی و کاوه قائمیان هم حضور دارند
مهدی پاکدل یکی از بازیگران فعال تئاتر است که اعتقاد دارد تئاتر هنوز هم برای او مدرسه بزرگی است. بازی تاثیر گذار او درسریال "ستایش" یکی از نقش های به یاد ماندنی اوست. از کارهای اخیر این بازیگر می توان به نمایش "نوشتن در تاریکی" و "حضرت والا" اشاره کرد. گپ کوتاه ما با مهدی پاکدل درباره مشکلات بازیگران در حوزه تئاتر و سینما را در زیر می خوانید.
چند سال است که در تئاتر فعالیت می کنید؟
در حدود سیزده سال است که من مشغول فعالیت های تئاتری هستم
چه عواملی باعث می شود که بازیگری در تئاتر به موفقیت برسد؟
در تئاتر شهرت آنچنانی پیدا نمی کنید. در واقع شهرت یک بازیگر بسته به توانایی و تجربه او دارد. این طور نیست که یک شبه چهره محبوب بشود. من تا امروز تنها به واسطه تجربه ای که بدست آوردم استقامت به خرج دادم .
پاکدل: در همه جای دنیا تئاتر تحت حمایت دولت هاست. تئاتر یک هنر فرهنگ ساز است و اندیشه یک قشر خاص را تربیت می کند اما در جامعه ما به تئاتر بهایی داده نمی شود و توجه خاصی به آن نمی شود
شما در سینما و تلویزیون هم فعالیت هایی داشته اید.
بله من تا کنون 9 فیلم سینمایی و تلویزیونی کار کرده ام و با فیلم آبی هم وارد سینما شدم.
استقبال از بازی شما در آن حوزه ها چطور بوده است؟
اگر از بازی من استقبالی هم شده مرهون بازی در حوزه سینما و تلویزیون بوده است. البته کارهای من در سینما از اکران خوب و وضعیت پخش مناسبی بر خوردار نبوده است ولی فعالیت در تلویزیون چیزی بوده است که بیشتر به چهره شدن من کمک کرده است.
به نظر شما تفاوتی هست میان بازی در مدیوم سینما و تئاتر؟
هر کدام از این مدیوم ها خواستار یک سری آموزش ها و تکنیک هاست. هر کدام از اینها برای خودش مقوله ای جداست اما اگر بازیگری با تجربه و باهوش باشد می تواند در هر دو زمینه به خوبی فعالیت کند و خودش را نشان بدهد. اغلب بازیگر هایی که از تئاتر به سینما می روندخیلی خوب و موفق بازی می کنند. به خصوص در سالهای بعد از انقلاب سینمای ما از تئاتر ارتزاق می کند حتی در حوزه کار گردانی . دلیل هم دارد. تئاتر ما از لحاظ تفکر و اندیشه سالهای نوری از سینمای ما جلو تر است به همین خاطر کسی که دارای این اندیشه است و حالا می خواهد این اندیشه را در قاب سینما نشان دهد کافی است که به تکنیک ها مسلط شود. دانستن تکنیک هم امری اکتسابی است و یک تئاتری می تواند راحت آن را فرا بگیرد.
یک بازیگر تئاتر که بر اساس احساسش عمل می کند و این سپردن خود به احساس باعث شلختگی ای در بازی اش می شود چطور می تواند رکورد بازی اش را در سینما حفظ کند؟
من اصولا با این حرف شما مخالف هستم. نظمی که در تئاتر هست در سینما نیست. اگر در سینما باید پنجاه در صد منظم بود در تئاتر باید صد در صد نظم داشت چه از لحاظ ذهنی و چه از لحاظ بدنی . بازیگر تئاتر سی شب سر ساعت مشخص باید روی صحنه حضور داشته باشد. البته تداوم حسی است در تئاتر که در سینما نیست اما اگر بازیگر باهوشی باشد می تواند به تکنیک ها مسلط شودو آنها را فرا گیرد. این مهندسی کار است خیلی چیز پیچیده ای نیست
پاکدل:تئاتر برای من یک مدرسه است. به خاطر لذت روحی ای که می برم تئاتر کار می کنم. پول کمی می گیرم و شاکرم
چه تفاوتی بین سطح دستمزد شما در تلویزون و تئاتر است؟
دستمزد من در تئاتر خیلی ناچیز است و اصلا قابل قیاس با دستمزد ها در سینما و به خصوص تلویزیون نیست. تئاتر مهجور واقع شده است. در همه جای دنیا تئاتر تحت حمایت دولت هاست. تئاتر یک هنر فرهنگ ساز است و اندیشه یک قشر خاص را تربیت می کند اما در جامعه ما به تئاتر بهایی داده نمی شود و توجه خلاصی به ان نمی شود. به همین دلیل خیلی از بچه های تئاتر که بسیار مستعد و خوب هستند مجبور می شوند به سمت کار های دیگر بروند در صورتی که من می دانم افرادی هستند که اگر تئاتر تامینشان می کرد پایشان را به تلویزون و سینما نمی گذاشتند.
وضعیت ستاره های سینمایی را که به حوزه تئاتر وارد می شوند و گاه دستمزدهای زیادی از تئاتر درخواست می کنند چگونه می بینی؟
من این اطلاعات را نمی دانم. بچه های سینما برای تجربه سراغ تئاتر می ایند و هیچ کدام پول گزافی نگرفته اند. حالا بعضی تئاترها ی خصوصی بوده است که هدفشان کشاندن تماشاچی بیشتر به سالن بوده و پول بازیگر ها را هم از جیب خودشان داده اند و این که این تئاتر ها چقدر مورد پسند تماشاگر بوده است را باید از خود تماشاچی پرسید. باید خود تماشاچی بگوید از حضور ستاره سینما در ان تئاتر راضی بوده است یا نه.
به نظر شما حضور بازیگران تصویر در تئاتر باعث بروز مشکلاتی در تئاتر نخواهد شد؟
نه اصلا این طور نیست. این تئاتر ها که شما مثال می زنید تئاتر های خاصی است و تماشاگر خاص خود را دارد. باید هم باشند. چرا نباشند. ما تئاتر هایی داریم که تمامی عواملش دانشجوی تئاتر است اما پر مخاطب ترین تئاتر سال می شود. چون تئاتر مقوله کاملا جداگانه ای است. تماشاگر تئاتر تماشاگر فرهیخته ایست. تماشاگر ناب تئاتر نمی اید چهره ببیند او به دنبال فکر و بازی می آید.
حضور یک ستاره سینمایی می تواند تماشاگر زیادی را به تئاتر بکشاند و آنها را پایبند تئاتر کند.
بله! اگر یک چهره سینمایی بتواند ادم هایی را به تئاتر بیاورد که همیشه از تئاتر دور بوده اندو عادت به دیدن تئاتر نداشته اند اتفاق فرخنده ایست.
استقبال بازیگران تصویر از تئاتر لطمه ای به موقعیت بازیگران تئاتر نمی زند؟
هیچ! در این سالها کم دیده ام ستاره های صرفا سینمایی به تئاتر بیایند. شکر خدا آنقدر با هوش هستند که این کار را نکنند. همه انهایی که آمده اند یا تحصیلات تئاتری داشته اند و یا عقبه تئاتری. شاید یک درصد کمی این اتفاق افتاده است . چون کار ترسناکی است. ان بازیگری که انقدر باهوش بوده است که بتواند خودش را تاسطح ستاره بودن بالا بکشد آنقدر هم باهوش هست که خودش را خراب نکند.
شما برای ارتزاق به تلویزیون رفتید؟
نه من بازی در تلویزیون را دوست دارم. تئاتر برای من یک مدرسه است. به خاطر لذت روحی ای که می برم تئاتر کار می کنم. پول کمی می گیرم و شاکرم اما برای من مسئله پولش نیست.
پاکدل:اگر قرار است تئاتری نباشد چرا صریح نمی گویند تا ما برویم یک جایی ساندویچی بزنیم. چرا رک اعلام نمی کنند؟
تعریف شما از تئاتر خصوصی چیست؟
اصولا تئاتر خصوصی نداریم. تئاتر خصوصی یعنی این که شما یک سالنی بسازید و کار هایی که دوست دارید در ان اجرا کنید با سلیقه شخصی خودتان. تئاتر ایرانشهر نمیه خصوصی است یعنی این که مجبور است درآمدش را از گیشه اش تامین کند. اگر تئاتر مجبور باشد درامدش را بر اسا س فروش گیشه اش به دست بیاورد باید بلیط تئاتر سیصد هزار تومان باشد. این قیمت فعلی واقعا در مقایسه با تیم اجرایی ناچیز است. من برای این تئاتر شش ماه وقتم را می گذارم و نهایت پولی که می گیرم دو میلیون است. این را به شش ماه تقسیم کنید می شود ماهیانه دویست – سیصد تومان . الان در مملکت ما کف دستمزدها هفتصد تومان است. این همه آدم، با تخصص هایشان می آیند و این همه مدت زحمت می کشند بی این که سودی نصیبشان بشود. اینها عاشق این کار هستند غیر از این هیچ چیز دیگر نمی شود گفت.
به نظر شما بلیط های تئاتر برای مردم ما سنگین نیست؟
مردم بروند تئاتر های ارزان تر ببینند. بلیط سینما که در ده ها سالن سینمایی اکران می شود پنج هزار تومان است آنوقت تئاتر که شبی یک بار بیشتر نیست چرا نباید بلیطش دو برابر سینما باشد؟ یک سری آدم می آیند و به صورت زنده و چهره به چهره نمایش را می بینند. من مثالی برای شما می آورم . ماشین بنز هم گران است. حالا باید برویم شکایت کنیم که چرا ؟ خوب بنز یک ویژگی هایی دارد که قیمتش این است.
به نظر شما مشکل عمده تئاتر چیست؟
ممیزی که مشکل سالهای سال تئاتر ماست و امیدوارم که قطع بشود . تئاتر هنر اعتراض و ایستادگی است. هنر بسیار زیبایی است. در این سالها البته هنرمندان تئاتر حرفشان را هم به نوعی زده اند. اما الان بیشترین مشکل تئاتر نبود مدیریت اندیشه در این حوزه است. همه چیز در تئاتر به صورت هیئتی برگزار می شود . اگر قرار است تئاتری نباشد چرا صریح نمی گویند تا ما برویم یک جایی ساندویچی بزنیم. چرا رک اعلام نمی کنند؟ الان دستمزد ها به دلیل مدیریت مالی واقعا افتضاح است . همان چندر غاز را هم یک سال بعد پرداخت می کنند. اگر بچه های تئاتر شغل سوم و چهارم نداشته باشند واقعا نمی توانند زندگی کنند. کما این که در این سالها خیلی ها که نیرو های بسیار مستعد و خوبی هم بودند رفته اند خسته شده اند. نتوانسته اند فضا را تحمل کنند. خیلی خنده دار است. این ماجرا هایش واقعا اذیت می کند که امیدوارم درست بشود.
باز هم در تئاتر می مانید و استقامت می کنید؟
بله! بالاخره من اولینش نبودم و آخرینش هم نیستم اما آدم دور و اطرافش را هم می بیند. ممکن است برای من مشکلی پیش نیاید اما این مسائل روی کار من هم تاثیر می گذارد ما برای همین نمایش حضرت والا که روی صحنه داشتیم بیش تر از پنج جلسه نتوانستیم دور هم جمع بشویم . هر کدام از بازیگر ها جایی مشغول بودند . تا کی می شود این طور ادامه داد؟ کارگردان هم ترجیح می دهد با بازیگران آزاد کار کند و در این صورت سطح کیفی کار پایین می آید. نمی دانم کی قرار است این مسائل حل شود؟
برا ی آخرین سوال کار جدید شما چیست؟
نمایشی است به نام " ابرهای پشت حنجره" کار رضا گوران که برای جشنواره فجر آماده می شود و بعد از جشنواره هم در سالن قشقایی اجرا خواهد رفت. در این نمایش ندا مقصودی، بهنوش طباطبایی و کاوه قائمیان هم حضور دارند