ali20
02-16-2011, 07:33 PM
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1389/08/02/100889206464.jpg
توليدکننده و ناشر: الكترونيك‌آرتز
ژانر: تيراندازي اول شخص
بستر بازي: اكس‌باكس360 و پلي‌استيشن3
در بازار شلوغ بازي‌هاي ژانر تيراندازي اول‌شخص، براي يک بازي بسيار مهم است که نسبت به نگارش‌هاي پيشين خود، کار خارق‌العاده‌اي انجام داده باشد. «مدال افتخار» حالا تلاش مي‌کند با ايجاد يک نبرد واقعي که در دو کشور واقعي و بين دو نيروي واقعي رخ داده است، اين گام رو به جلو را بردارد.
از گفتگوي سربازان بگيريد تا سلاح‌هاي طراحي شده و پيوستگي محيط اطراف در اين بازي، همه بهتر از گذشته طراحي شده‌اند. عناصر زيادي در بازي وجود دارد که حس واقعي بودن را تداعي مي‌کند. متاسفانه اين انرژي با در هم آميختن عناصر فيلم در بازي تحت شعاع قرار گرفته و به کناري رانده مي‌شود؛ ديوارهاي نامرئي (که نمي‌توان از آنها عبور کرد)، همراهان ناميرا و آيکن‌هاي نامتجانسي که اينجا و آنجا در صفحه نمايش خودشان را نشان مي‌دهند و همان موقع هدشاتي مرتب و تروتميز خواهيد شد.
صرف‌نظر از اين مشکلات، بازي آنلاين چندنفره آن، هيجانات خاص خودش را دارد و همين واقعيتي که از آن سخن گفتيم، نبردهاي بازي را طوري نشان مي‌دهد که تنها مانع ميان شما و مرگ کاراکترتان، يک تفنگ و يک توانايي در کنترل آن است. هر دو بازي تک‌نفره و چندنفره محيط جالبي دارند. هر چند مشکلات و محدوديت‌هايي که در بازي وجود دارد، مانع از واقعي‌نمايي تمام و کمال آن مي‌شود، ولي در کل مدال افتخار خودش را از ميان ديگر بازي‌هاي اول شخص تيراندازي جدا کرده است.
بازي يک‌نفره آن در مناطق خشک و کوهستاني افغانستان مي‌گذرد. شما در نقش يك سرباز آمريکايي بايد نيروهاي طالبان را پيدا کرده و از بين ببريد كه وجود چنين نبردي در دنياي واقعي باعث جذاب‌تر شدن بازي مي‌شود. محيط بازي خوب طراحي شده و حس محيط جنگ‌زده را منتقل مي‌کند، هر چند از نظر ظاهر بازي مي‌توانست بهتر از اينها باشد. از آنجا که تمام کمپين بازي در افغانستان مي‌گذرد، حس پيوستگي خوبي القا مي‌کند.
اما از سويي اگرچه برخي از صحنه‌ها از نظر دراماتيک خوب طراحي شده، اما داستان اين ميان‌پرده‌ها چون کليشه‌اي و تکراري است از ارزش بازي مي‌کاهد. بهتر بود مدال افتخار به‌جاي پرداختن به ارزش‌هاي انساني در محيط نبرد، به کاراکترهاي نبرد مي‌پرداخت و قابليت‌هاي جنگي آنان را بهتر مي‌کرد. البته صحبت‌ها در محيط نبرد نشان از حرفه‌اي بودن و طراحي خوب صحنه دارد و به لذت بازي مي‌افزايد.
در طول کمپين، با شليک‌هاي آتشين و کمپ‌هاي مستحکم دشمن روبه‌رو خواهيد شد كه به لطف توانايي کنترل شخصيت‌ها در بازي، مي‌توان از اين صحنه‌ها لذت برد. بازي با سربازان مختلف، تجارب مختلفي مي‌طلبد و گذر از ذهن قهرمان‌هاي داستان به‌شيوه‌اي منطقي انجام مي‌شود. براي نمونه، پس از گذر از توپخانه دشمن، با يورشي هراسناک روبه‌رو خواهيد شد که تمام جوخه شما را تحت تاثير قرار مي‌دهد. مقاومت نااميدانه شما با نجاتي دراماتيک ادامه خواهد يافت و بعد نقش ناجي را براي آن ماموريت بازي خواهيد کرد. هر يک از ماموريت‌ها با صحنه‌اي حماسي به‌‌پايان خواهد رسيد و از حمايت هوايي تا فرار با خودروي نفربر، همگي بسته به موقعيت جذاب خواهند بود. ضرباهنگ بازي خوب پيشرفت مي‌کند و مي‌توان وسعت و سختي حملات را درک کرده و خود را در يک ماموريت واقعي نظامي گم نکرد.
البته مدال افتخار، به‌جز تمرکز بر واقعي بودن صحنه‌هاي نبرد، در تلاش است کنترل شخصيت به‌دست خودتان باشد و اين گاهي اوقات مشكلاتي به‌وجود مي‌آورد. گاهي در بازي مشغول به صحبت با همرزمان خود هستيد و گاهي اوقات هم بايد حواستان آنقدر به مگسک تفنگتان باشد که نکند به شخص غيرنظامي يا همرزم شليک کنيد. بيشتر گفتگوها با ديگر سربازان وسط بازي انجام مي‌شود و اگر پشت دري گير افتاديد، آن موقع است که همرزمانتان ياد درد دل مي‌افتند.
البته در بازي ديوارهاي پنهان زيادي وجود دارد که نمي‌توانيد از مسير بازي خارج شويد و بازي به‌دنبال اين است که شما را در مسير تعيين‌شده نگه دارد و کمپين را همان‌طور که قرار است بازي کنيد و به پايان برسانيد، اما اين موضوع گاهي اوقات بسيار محدودکننده خواهد شد.
سربازان طالبان عموما خوب پنهان مي‌شوند و خوب شليک مي‌کنند ولي اغلب با بازه‌هاي زماني مشخص از پشت ديوارها سرک مي‌کشند و مي‌توان انتظار اين موضوع را کشيد و نشانه تفنگ را در محل مورد نظر تنظيم کرد.
کمپين بازي حدود 6 ساعت وقت مي‌گيرد تا به پايان برسد و چندان دشوار نيست. با بالا بردن سختي بازي، مي‌توان دشمنان را ديرتر از پاي درآورد. همچنين اگر خيلي در بازي ماهر شديد، مي‌توانيد گزينه Tier One را هم امتحان کنيد. در اين کمپين که همانند ديگر کمپين‌ها است، امتيازات شخصي‌تان از جمله هدشات‌ها، کشتن پياده‌نظام و... را در طول واحد زمان مي‌سنجيد و امتياز خود را بررسي مي‌کنيد. طبيعي است با کامل کردن يک مرحله، در جدول آنلاين بازي‌ها امتيازتان ثبت مي‌شود و مي‌توانيد از اين طريق هم کل‌کلي هر چند كوتاه با ديگر دوستان‌تان داشته باشيد.
مدال افتخار در مجموع بازي خوبي است که مي‌توان ساعت‌هاي زيادي را براي آن صرف کرد. بازي آنلاين آن با فاصله از بازي کمپين آن بهتر است، هر چند شنيدن روايت داستان و حضور در ميدان جنگ کمپين آن خالي از لطف نيست. کنترل بازي و گيم‌پلي آن روان است و مي‌توان از مشکلات کوچکي در هوش مصنوعي دشمنان و گرافيک نه‌چندان فوق‌العاده بازي چشم‌پوشي کرد. مدال افتخار هر چند که هيچ استاندارد جديدي را در اين ژانر به ثبت نرسانده، اما جزو معدود بازي‌هايي است که چنين سرگرمي و هيجاني را منتقل مي‌کنند.
توليدکننده و ناشر: الكترونيك‌آرتز
ژانر: تيراندازي اول شخص
بستر بازي: اكس‌باكس360 و پلي‌استيشن3
در بازار شلوغ بازي‌هاي ژانر تيراندازي اول‌شخص، براي يک بازي بسيار مهم است که نسبت به نگارش‌هاي پيشين خود، کار خارق‌العاده‌اي انجام داده باشد. «مدال افتخار» حالا تلاش مي‌کند با ايجاد يک نبرد واقعي که در دو کشور واقعي و بين دو نيروي واقعي رخ داده است، اين گام رو به جلو را بردارد.
از گفتگوي سربازان بگيريد تا سلاح‌هاي طراحي شده و پيوستگي محيط اطراف در اين بازي، همه بهتر از گذشته طراحي شده‌اند. عناصر زيادي در بازي وجود دارد که حس واقعي بودن را تداعي مي‌کند. متاسفانه اين انرژي با در هم آميختن عناصر فيلم در بازي تحت شعاع قرار گرفته و به کناري رانده مي‌شود؛ ديوارهاي نامرئي (که نمي‌توان از آنها عبور کرد)، همراهان ناميرا و آيکن‌هاي نامتجانسي که اينجا و آنجا در صفحه نمايش خودشان را نشان مي‌دهند و همان موقع هدشاتي مرتب و تروتميز خواهيد شد.
صرف‌نظر از اين مشکلات، بازي آنلاين چندنفره آن، هيجانات خاص خودش را دارد و همين واقعيتي که از آن سخن گفتيم، نبردهاي بازي را طوري نشان مي‌دهد که تنها مانع ميان شما و مرگ کاراکترتان، يک تفنگ و يک توانايي در کنترل آن است. هر دو بازي تک‌نفره و چندنفره محيط جالبي دارند. هر چند مشکلات و محدوديت‌هايي که در بازي وجود دارد، مانع از واقعي‌نمايي تمام و کمال آن مي‌شود، ولي در کل مدال افتخار خودش را از ميان ديگر بازي‌هاي اول شخص تيراندازي جدا کرده است.
بازي يک‌نفره آن در مناطق خشک و کوهستاني افغانستان مي‌گذرد. شما در نقش يك سرباز آمريکايي بايد نيروهاي طالبان را پيدا کرده و از بين ببريد كه وجود چنين نبردي در دنياي واقعي باعث جذاب‌تر شدن بازي مي‌شود. محيط بازي خوب طراحي شده و حس محيط جنگ‌زده را منتقل مي‌کند، هر چند از نظر ظاهر بازي مي‌توانست بهتر از اينها باشد. از آنجا که تمام کمپين بازي در افغانستان مي‌گذرد، حس پيوستگي خوبي القا مي‌کند.
اما از سويي اگرچه برخي از صحنه‌ها از نظر دراماتيک خوب طراحي شده، اما داستان اين ميان‌پرده‌ها چون کليشه‌اي و تکراري است از ارزش بازي مي‌کاهد. بهتر بود مدال افتخار به‌جاي پرداختن به ارزش‌هاي انساني در محيط نبرد، به کاراکترهاي نبرد مي‌پرداخت و قابليت‌هاي جنگي آنان را بهتر مي‌کرد. البته صحبت‌ها در محيط نبرد نشان از حرفه‌اي بودن و طراحي خوب صحنه دارد و به لذت بازي مي‌افزايد.
در طول کمپين، با شليک‌هاي آتشين و کمپ‌هاي مستحکم دشمن روبه‌رو خواهيد شد كه به لطف توانايي کنترل شخصيت‌ها در بازي، مي‌توان از اين صحنه‌ها لذت برد. بازي با سربازان مختلف، تجارب مختلفي مي‌طلبد و گذر از ذهن قهرمان‌هاي داستان به‌شيوه‌اي منطقي انجام مي‌شود. براي نمونه، پس از گذر از توپخانه دشمن، با يورشي هراسناک روبه‌رو خواهيد شد که تمام جوخه شما را تحت تاثير قرار مي‌دهد. مقاومت نااميدانه شما با نجاتي دراماتيک ادامه خواهد يافت و بعد نقش ناجي را براي آن ماموريت بازي خواهيد کرد. هر يک از ماموريت‌ها با صحنه‌اي حماسي به‌‌پايان خواهد رسيد و از حمايت هوايي تا فرار با خودروي نفربر، همگي بسته به موقعيت جذاب خواهند بود. ضرباهنگ بازي خوب پيشرفت مي‌کند و مي‌توان وسعت و سختي حملات را درک کرده و خود را در يک ماموريت واقعي نظامي گم نکرد.
البته مدال افتخار، به‌جز تمرکز بر واقعي بودن صحنه‌هاي نبرد، در تلاش است کنترل شخصيت به‌دست خودتان باشد و اين گاهي اوقات مشكلاتي به‌وجود مي‌آورد. گاهي در بازي مشغول به صحبت با همرزمان خود هستيد و گاهي اوقات هم بايد حواستان آنقدر به مگسک تفنگتان باشد که نکند به شخص غيرنظامي يا همرزم شليک کنيد. بيشتر گفتگوها با ديگر سربازان وسط بازي انجام مي‌شود و اگر پشت دري گير افتاديد، آن موقع است که همرزمانتان ياد درد دل مي‌افتند.
البته در بازي ديوارهاي پنهان زيادي وجود دارد که نمي‌توانيد از مسير بازي خارج شويد و بازي به‌دنبال اين است که شما را در مسير تعيين‌شده نگه دارد و کمپين را همان‌طور که قرار است بازي کنيد و به پايان برسانيد، اما اين موضوع گاهي اوقات بسيار محدودکننده خواهد شد.
سربازان طالبان عموما خوب پنهان مي‌شوند و خوب شليک مي‌کنند ولي اغلب با بازه‌هاي زماني مشخص از پشت ديوارها سرک مي‌کشند و مي‌توان انتظار اين موضوع را کشيد و نشانه تفنگ را در محل مورد نظر تنظيم کرد.
کمپين بازي حدود 6 ساعت وقت مي‌گيرد تا به پايان برسد و چندان دشوار نيست. با بالا بردن سختي بازي، مي‌توان دشمنان را ديرتر از پاي درآورد. همچنين اگر خيلي در بازي ماهر شديد، مي‌توانيد گزينه Tier One را هم امتحان کنيد. در اين کمپين که همانند ديگر کمپين‌ها است، امتيازات شخصي‌تان از جمله هدشات‌ها، کشتن پياده‌نظام و... را در طول واحد زمان مي‌سنجيد و امتياز خود را بررسي مي‌کنيد. طبيعي است با کامل کردن يک مرحله، در جدول آنلاين بازي‌ها امتيازتان ثبت مي‌شود و مي‌توانيد از اين طريق هم کل‌کلي هر چند كوتاه با ديگر دوستان‌تان داشته باشيد.
مدال افتخار در مجموع بازي خوبي است که مي‌توان ساعت‌هاي زيادي را براي آن صرف کرد. بازي آنلاين آن با فاصله از بازي کمپين آن بهتر است، هر چند شنيدن روايت داستان و حضور در ميدان جنگ کمپين آن خالي از لطف نيست. کنترل بازي و گيم‌پلي آن روان است و مي‌توان از مشکلات کوچکي در هوش مصنوعي دشمنان و گرافيک نه‌چندان فوق‌العاده بازي چشم‌پوشي کرد. مدال افتخار هر چند که هيچ استاندارد جديدي را در اين ژانر به ثبت نرسانده، اما جزو معدود بازي‌هايي است که چنين سرگرمي و هيجاني را منتقل مي‌کنند.