mozhgan
04-29-2010, 02:10 AM
http://forum.azardl.com/attachment.php?attachmentid=1645&stc=1&d=1272488920
فعالیت بدنی میتواند كیفیت زندگی را در تمام سنین برای همگان بهبود بخشد. شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا كنند، در فعالیتهای اجتماعی باقی بمانند و با سایرین در تمام سنین مراوده داشته باشد. بهبود انعطاف پذیری، تعادل و قوام عضلانی به پیشگیری از افتادن كه دلیل عمده ناتوانی در افراد مسن است، كمك میكند. مشخص شده است كه شیوع بیماریهای مغزی در افرادی كه از نظر بدنی فعال هستند كمتر است. فعالیت بدنی میتواند كمك شایانی به درمان برخی اختلالات فكری مثل افسردگی كند. جلسات ورزشی برنامهریزی شده مطابق با سطح تناسب بدنی هر فرد مثل پیادهروی ساده میتواند فرصت یافتن دوستان جدید و اتصال با جامعه و كاهش احساس تنهایی و محرومیت اجتماعی را به فرد بدهد.فعالیت بدنی میتواند خود اتكایی و اطمینان به خود را كه معیارهایی مبنایی در سلامت روح است، افزایش دهد.
از فواید فعالیت بدنی میتوان حتی در سنین بالا نیز استفاده برد.با آنكه فعال بودن از سنین پایین از بسیاری بیماریها جلوگیری میكند تحرك و فعالیت منظم در سنین بالا نیز به كاهش درد و ناتوانی مرتبط با بیماریهای نظیر آرتریت، استئوپروز و فشار خون بالا كمك میكند.
نداشتن فعالیت بدنی علت زمینهای عمدهای برای مرگومیر، بیماری و ناتواناییها است.اطلاعات اولیه ای كه از تحقیقات سازمان بهداشت جهانی در زمینه عوامل خطرساز وجود دارد، حاكی از این است كه نداشتن فعالیت یا زندگی بیتحرك، یكی از ۱۰ علت اصلی مرگ و میر و ناتوانی در كل جهان است. در كشورهای مختلف بین ۶۰ تا ۸۵ درصد از بالغین، تحرك كافی برای بهبود سلامتشان ندارند.
زندگی بی تحرك باعث افزایش تمام علل مرگومیر میشود، خطر بیماریهای قلب و عروق، دیابت و چاقی را دوبرابر میكند و مشخصاً باعث افزایش خطر سرطان روده،فشار خون بالا، استئوپروز، افسردگی و اضطراب میشود.در شهرهایی به سرعت در حال رشد در كشورهای در حال توسعه شلوغی، فقر، جنایت، ترافیك، كیفیت بد هوا، فقدان پارك، پیاده رو، ورزش و تفریحات و سایر مكانهای سالم، فعالیت بدنی را به انتخابی دشوار تبدیل میكند.برای مثال، در سائوپائولوی برزیل۷۰ درصد مردم بی تحرك هستند.حتی در مناطق روستایی كشورهای در حال توسعه، تفریحات غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است. نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش میزان چاقی، دیابت و بیماریهای قلبی-عروقی است.
كشورهای دارای درآمد پایین یا متوسط تحت فشار زیادی از این بیماری و سایر بیماریهای غیرواگیر قرار دارند. ۷۷ درصد كل مرگومیر به وسیله بیماریهای غیرواگیر در كشورهای در حال توسعه اتفاق میافتد. این بیماریها در حال افزایش هستند و اثر فزایندهای در سیستمهای مراقبت بهداشتی، منابع و اقتصاد در كشورهای جهان میگذراند.
كشورها، در حال تلاش برای مقابله با اثرات بیماریهای عفونی همزمان با افزایش فشار بیماریهای غیرواگیر روی جامعه و سیستمهای بهداشتی هستند.فعالیت بدنی به علاوه رژیم غذایی سالم و مصرف نكردن سیگار به عنوان راهی موثر و مقرون به صرفه برای ارتقای سلامت عمومیدر كشورهای با درآمد كم یا متوسط است.
● پندارهای غلط در مورد فعالیت بدنی
۱) داشتن فعالیت بدنی هزینه بالایی دارد و نیاز به وسیله،كفش و لباس مخصوص دارد.
گاهی باید هزینه پرداخت تا ورزش كرد.فعالیت بدنی را میتوان هر جا و بدون هیچ وسیلهای انجام داد. جا به جا كردن وسایل، چوب، كتابها و كودكان به عنوان فعالیت بدنی تكمیلی معادل بالا رفتن از پلهها هستند. پیاده روی به عنوان فعالیتی كه بیشتر از همه انجام میشود، كاملاً بینیاز از این موارد است.بیشتر مناطق شهری دارای پارك،آب نما یا پیاده روهایی ایده آل برای پیادهروی، دویدن یا ورزش و بازی هستند. نیازی نیست برای این كارها باشگاه، استخر یا سایر مكانهای ورزشی مراجعه كرد.
۲) سرم خیلی شلوغ است و فعالیت بدنی وقت زیادی میگیرد.
حداقل۳۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هر روز برای بهبود و حفظ سلامتی توصیه میشود البته این به معنای قطع فعالیت بدنی پس از نیم ساعت نیست. بیشتر فعالیتها را میتوانید با كارهای روزمره مثل محل كار، مدرسه، خانه یا بازی و تفریح ممزوج كنید. بیشتر فعالیتها را میتوانید با امور روزانه خود انجام دهید.۱۰ دقیقه پیاده روی سریع، سه بار در روز یا ۲۰ دقیقه در ابتدای صبح و ۱۰ دقیقه در طول روز.حتی اگر مشغله شما زیاد باشد، باز هم میتوانید ۳۰ دقیقه فعالیت در روز را به برنامههایتان اضافه كنید.
فعالیت بدنی میتواند كیفیت زندگی را در تمام سنین برای همگان بهبود بخشد. شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا كنند، در فعالیتهای اجتماعی باقی بمانند و با سایرین در تمام سنین مراوده داشته باشد. بهبود انعطاف پذیری، تعادل و قوام عضلانی به پیشگیری از افتادن كه دلیل عمده ناتوانی در افراد مسن است، كمك میكند. مشخص شده است كه شیوع بیماریهای مغزی در افرادی كه از نظر بدنی فعال هستند كمتر است. فعالیت بدنی میتواند كمك شایانی به درمان برخی اختلالات فكری مثل افسردگی كند. جلسات ورزشی برنامهریزی شده مطابق با سطح تناسب بدنی هر فرد مثل پیادهروی ساده میتواند فرصت یافتن دوستان جدید و اتصال با جامعه و كاهش احساس تنهایی و محرومیت اجتماعی را به فرد بدهد.فعالیت بدنی میتواند خود اتكایی و اطمینان به خود را كه معیارهایی مبنایی در سلامت روح است، افزایش دهد.
از فواید فعالیت بدنی میتوان حتی در سنین بالا نیز استفاده برد.با آنكه فعال بودن از سنین پایین از بسیاری بیماریها جلوگیری میكند تحرك و فعالیت منظم در سنین بالا نیز به كاهش درد و ناتوانی مرتبط با بیماریهای نظیر آرتریت، استئوپروز و فشار خون بالا كمك میكند.
نداشتن فعالیت بدنی علت زمینهای عمدهای برای مرگومیر، بیماری و ناتواناییها است.اطلاعات اولیه ای كه از تحقیقات سازمان بهداشت جهانی در زمینه عوامل خطرساز وجود دارد، حاكی از این است كه نداشتن فعالیت یا زندگی بیتحرك، یكی از ۱۰ علت اصلی مرگ و میر و ناتوانی در كل جهان است. در كشورهای مختلف بین ۶۰ تا ۸۵ درصد از بالغین، تحرك كافی برای بهبود سلامتشان ندارند.
زندگی بی تحرك باعث افزایش تمام علل مرگومیر میشود، خطر بیماریهای قلب و عروق، دیابت و چاقی را دوبرابر میكند و مشخصاً باعث افزایش خطر سرطان روده،فشار خون بالا، استئوپروز، افسردگی و اضطراب میشود.در شهرهایی به سرعت در حال رشد در كشورهای در حال توسعه شلوغی، فقر، جنایت، ترافیك، كیفیت بد هوا، فقدان پارك، پیاده رو، ورزش و تفریحات و سایر مكانهای سالم، فعالیت بدنی را به انتخابی دشوار تبدیل میكند.برای مثال، در سائوپائولوی برزیل۷۰ درصد مردم بی تحرك هستند.حتی در مناطق روستایی كشورهای در حال توسعه، تفریحات غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است. نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش میزان چاقی، دیابت و بیماریهای قلبی-عروقی است.
كشورهای دارای درآمد پایین یا متوسط تحت فشار زیادی از این بیماری و سایر بیماریهای غیرواگیر قرار دارند. ۷۷ درصد كل مرگومیر به وسیله بیماریهای غیرواگیر در كشورهای در حال توسعه اتفاق میافتد. این بیماریها در حال افزایش هستند و اثر فزایندهای در سیستمهای مراقبت بهداشتی، منابع و اقتصاد در كشورهای جهان میگذراند.
كشورها، در حال تلاش برای مقابله با اثرات بیماریهای عفونی همزمان با افزایش فشار بیماریهای غیرواگیر روی جامعه و سیستمهای بهداشتی هستند.فعالیت بدنی به علاوه رژیم غذایی سالم و مصرف نكردن سیگار به عنوان راهی موثر و مقرون به صرفه برای ارتقای سلامت عمومیدر كشورهای با درآمد كم یا متوسط است.
● پندارهای غلط در مورد فعالیت بدنی
۱) داشتن فعالیت بدنی هزینه بالایی دارد و نیاز به وسیله،كفش و لباس مخصوص دارد.
گاهی باید هزینه پرداخت تا ورزش كرد.فعالیت بدنی را میتوان هر جا و بدون هیچ وسیلهای انجام داد. جا به جا كردن وسایل، چوب، كتابها و كودكان به عنوان فعالیت بدنی تكمیلی معادل بالا رفتن از پلهها هستند. پیاده روی به عنوان فعالیتی كه بیشتر از همه انجام میشود، كاملاً بینیاز از این موارد است.بیشتر مناطق شهری دارای پارك،آب نما یا پیاده روهایی ایده آل برای پیادهروی، دویدن یا ورزش و بازی هستند. نیازی نیست برای این كارها باشگاه، استخر یا سایر مكانهای ورزشی مراجعه كرد.
۲) سرم خیلی شلوغ است و فعالیت بدنی وقت زیادی میگیرد.
حداقل۳۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هر روز برای بهبود و حفظ سلامتی توصیه میشود البته این به معنای قطع فعالیت بدنی پس از نیم ساعت نیست. بیشتر فعالیتها را میتوانید با كارهای روزمره مثل محل كار، مدرسه، خانه یا بازی و تفریح ممزوج كنید. بیشتر فعالیتها را میتوانید با امور روزانه خود انجام دهید.۱۰ دقیقه پیاده روی سریع، سه بار در روز یا ۲۰ دقیقه در ابتدای صبح و ۱۰ دقیقه در طول روز.حتی اگر مشغله شما زیاد باشد، باز هم میتوانید ۳۰ دقیقه فعالیت در روز را به برنامههایتان اضافه كنید.