Sara12
12-31-2010, 07:22 PM
نحوه عمل بینی در این کتاب به گونه‌ای شرح داده شده که در آن بیمار روی تخت خوابیده و دست وی به ...
پس از به حراج درآمدن کتابی متعلق به قرن شانزدهم میلادی، جزییات جدیدی از نحوه جراحی زیبایی بینی متعلق به این دوره به دست آمد.
این کتاب مصور که به زبان لاتین نوشته شده و مراحل جراحی بینی را از ابتدا تا انتها با توضیحات و عکس به تصویر کشیده است نشان می‌دهد، این نوع عمل پدیده‌ای نوظهور نبوده و قدمت آن به 400 سال پیش تعلق دارد.
این کتاب که به ارزش 11 هزار پوند به یک جراح پلاستیک فروخته شده توسط استاد جراحی و آناتومی دانشگاه بولونیا که تخصص در جراحی بینی، گوش و لب داشته نوشته شده است.
نحوه عمل بینی در این کتاب به گونه‌ای شرح داده شده که در آن بیمار روی تخت خوابیده و دست وی به سر او متصل و پوست آرنج نیز به قسمت آسیب دیده بینی دوخته می‌شده است. این حالت تا سه هفته ادامه پیدا می‌کرد تا پوست، در محل آسیب دیده جایگیزین شود.
پس از گذشت دو هفته بخش از پوست حالت مورد نظر را به خود گرفته و به شکل بینی درمی‌آمد که در این مرحله، عمل کامل می‌شد. این جزییات در کتابی به نام " جراحی القایی اعضای معیوب" در سال 1597، دو سال پیش از مرگ این جراح ایتالیایی نوشته شد.
گفتنی است، این مهارت تا اواخر قرن هجدهم و در زمانی که درمان‌هایی مشابه به آن ظهور پیدا کرد، ناشناخته باقی مانده بود.
پس از به حراج درآمدن کتابی متعلق به قرن شانزدهم میلادی، جزییات جدیدی از نحوه جراحی زیبایی بینی متعلق به این دوره به دست آمد.
این کتاب مصور که به زبان لاتین نوشته شده و مراحل جراحی بینی را از ابتدا تا انتها با توضیحات و عکس به تصویر کشیده است نشان می‌دهد، این نوع عمل پدیده‌ای نوظهور نبوده و قدمت آن به 400 سال پیش تعلق دارد.
این کتاب که به ارزش 11 هزار پوند به یک جراح پلاستیک فروخته شده توسط استاد جراحی و آناتومی دانشگاه بولونیا که تخصص در جراحی بینی، گوش و لب داشته نوشته شده است.
نحوه عمل بینی در این کتاب به گونه‌ای شرح داده شده که در آن بیمار روی تخت خوابیده و دست وی به سر او متصل و پوست آرنج نیز به قسمت آسیب دیده بینی دوخته می‌شده است. این حالت تا سه هفته ادامه پیدا می‌کرد تا پوست، در محل آسیب دیده جایگیزین شود.
پس از گذشت دو هفته بخش از پوست حالت مورد نظر را به خود گرفته و به شکل بینی درمی‌آمد که در این مرحله، عمل کامل می‌شد. این جزییات در کتابی به نام " جراحی القایی اعضای معیوب" در سال 1597، دو سال پیش از مرگ این جراح ایتالیایی نوشته شد.
گفتنی است، این مهارت تا اواخر قرن هجدهم و در زمانی که درمان‌هایی مشابه به آن ظهور پیدا کرد، ناشناخته باقی مانده بود.