tina
12-20-2010, 11:27 AM
http://vista.ir/include/lifestyle/images/a65613f5ed40a9634d08a7281f6638b0.jpg
تا به حال به این موضوع فكر كرده اید كه چرا بعضی افراد مجذوب شما نمی شوند؟ و گاهی احساس تنهایی می كنید؟
چطور می توان افراد را درك كرد و با جلب اطمینان، آنها را به سوی خود جذب نمود؟ چقدر تا به حال به حرفهای دیگران خوب گوش كرده اید؟ وقتی طرف مقابلتان از احساس و عملش برایتان حرف می زند به او اجازه بازگو كردن تمام حرفش را داده اید؟ چقدر در بین گفته هایش سكوت كرده اید تا ادامه بدهد؟
آیا توجه كرده اید كه وقتی شخصی برایتان حرف می زند و شما احساس او را می فهمید و سعی می كنید اجازه دهید كه با همان حس، خود را خالی كند، چقدر احساس عزت نفس و دوست داشته شدن و صمیمیت را به او داده اید و چقدر از خشمش كاسته اید؟
یا وقتی خود را جای او می گذارید و به مسئله نگاه می كنید چقدر او را می فهمید و به او هم احساس فهمیده شدن می دهید؟ یا وقتی كه از جملاتی را بیان می كنید كه خودش فكر می كند و پاسخگو هستید، چقدر به او در حل مشكلاتش (توسط خودش) و رسیدن به استقلال كمك كرده اید و یا با حركات غیركلامی و بیان جملات كوتاه تأییدی در بین بیان حرف ها و احساسش چقدر به او احساس با ارزش بودن و مهم بودن می دهید؟ و یا وقتی كه گاهی در جملات خود از ضمیر «من» استفاده می كنید و حس خود را بیان می كنید، می بینید كه چطور اعتماد آنها را به خود جلب كرده اید و آنها را حتی آماده كرده اید كه احساسات و گفته های شما را بشنوند و درك كنند... انتظارات شما برایشان قابل احترام خواهند شد، می بینید كه چقدر به آنها قدرت مسؤولیت پذیری می دهید.
نكته ای كه در بین گفت و گوهایتان با طرف مقابل باید به آن توجه كنید میزان تمایل یا عدم تمایل شخص برای ادامه گفت وگو است.
مثلاً وقتی طرف مقابل از جایش بلند می شود یا به ساعت نگاه می كند و یا بیان سرد و بی احساسی در مقابل سؤال هایتان دارد متوجه می شوید كه تمایلی به ادامه گفت وگو ندارد.
آیا توجه كرده اید كه چرا در روابط خود با دیگران متوقع می شوید و یا اصلاً منشأ توقع چیست؟
حال چقدر می خواهید بشنوید؟ آیا فكر می كنید كه دیگران به سمت شما نمی آیند و یا شما را نمی خواهند یا خود كاری می كنید كه آنها را از خود فراری می دهید؟ آیا فكر می كنید كه دیگران شما را نمی فهمند و به انتظارات شما احترام نمی گذارند یا خود این فرصت و موقعیت را برای خود نساخته اید؟ آیا باز هم می گویید اعتماد به سختی به دست می آید؟ آیا باز هم نمی توان دیگری را فهمید؟ چقدر تلاش برای درك دیگری كرده اید؟ آیا می دانید توجه شما غیر مادی ترین و ارزشمند ترین چیزی است كه می توانید ببخشید؟
تا به حال به این موضوع فكر كرده اید كه چرا بعضی افراد مجذوب شما نمی شوند؟ و گاهی احساس تنهایی می كنید؟
چطور می توان افراد را درك كرد و با جلب اطمینان، آنها را به سوی خود جذب نمود؟ چقدر تا به حال به حرفهای دیگران خوب گوش كرده اید؟ وقتی طرف مقابلتان از احساس و عملش برایتان حرف می زند به او اجازه بازگو كردن تمام حرفش را داده اید؟ چقدر در بین گفته هایش سكوت كرده اید تا ادامه بدهد؟
آیا توجه كرده اید كه وقتی شخصی برایتان حرف می زند و شما احساس او را می فهمید و سعی می كنید اجازه دهید كه با همان حس، خود را خالی كند، چقدر احساس عزت نفس و دوست داشته شدن و صمیمیت را به او داده اید و چقدر از خشمش كاسته اید؟
یا وقتی خود را جای او می گذارید و به مسئله نگاه می كنید چقدر او را می فهمید و به او هم احساس فهمیده شدن می دهید؟ یا وقتی كه از جملاتی را بیان می كنید كه خودش فكر می كند و پاسخگو هستید، چقدر به او در حل مشكلاتش (توسط خودش) و رسیدن به استقلال كمك كرده اید و یا با حركات غیركلامی و بیان جملات كوتاه تأییدی در بین بیان حرف ها و احساسش چقدر به او احساس با ارزش بودن و مهم بودن می دهید؟ و یا وقتی كه گاهی در جملات خود از ضمیر «من» استفاده می كنید و حس خود را بیان می كنید، می بینید كه چطور اعتماد آنها را به خود جلب كرده اید و آنها را حتی آماده كرده اید كه احساسات و گفته های شما را بشنوند و درك كنند... انتظارات شما برایشان قابل احترام خواهند شد، می بینید كه چقدر به آنها قدرت مسؤولیت پذیری می دهید.
نكته ای كه در بین گفت و گوهایتان با طرف مقابل باید به آن توجه كنید میزان تمایل یا عدم تمایل شخص برای ادامه گفت وگو است.
مثلاً وقتی طرف مقابل از جایش بلند می شود یا به ساعت نگاه می كند و یا بیان سرد و بی احساسی در مقابل سؤال هایتان دارد متوجه می شوید كه تمایلی به ادامه گفت وگو ندارد.
آیا توجه كرده اید كه چرا در روابط خود با دیگران متوقع می شوید و یا اصلاً منشأ توقع چیست؟
حال چقدر می خواهید بشنوید؟ آیا فكر می كنید كه دیگران به سمت شما نمی آیند و یا شما را نمی خواهند یا خود كاری می كنید كه آنها را از خود فراری می دهید؟ آیا فكر می كنید كه دیگران شما را نمی فهمند و به انتظارات شما احترام نمی گذارند یا خود این فرصت و موقعیت را برای خود نساخته اید؟ آیا باز هم می گویید اعتماد به سختی به دست می آید؟ آیا باز هم نمی توان دیگری را فهمید؟ چقدر تلاش برای درك دیگری كرده اید؟ آیا می دانید توجه شما غیر مادی ترین و ارزشمند ترین چیزی است كه می توانید ببخشید؟