tina
11-19-2010, 10:35 AM
روابط میان دختر و پسر برای ازدواج، ظرافت‌هایی دارد و جوان باید به آن توجه داشته باشد.
یکی از این ظرافت‌ها، شناخت زوجین به هنگام ازدواج از یکدیگر و خانواده‌های همدیگر است. در ازدواج‌های سنتی، دختر و پسر در جلسات آشنایی با حضور بزرگسالان به طرح خواسته، علائق، ویژگی‌های شخصیتی و انتظاراتشان از طرف مقابل می‌پردازند، اما در ازدواج‌های امروزی با کمرنگ شدن نقش خانواده‌ها، جوانان برای شناخت بیشتر از همدیگر، مدتی قبل از ازدواج را با هم در ارتباط هستند و متأسفانه این روابط منجر به ایجاد علاقه دختر و پسر نسبت به یکدیگر می‌شود. http://www.gerdab.ir/files/fa/news/1389/8/24/7537_130.jpg
نیازهای عاطفی در انسان، یکی از نیازهای اساسی و مؤثر بر تصمیمات هر فردی است و این اظهار محبت و عواطف به جنس مخالف، می‌تواند پیامدهایی را به دنبال داشته باشد؛ مانند:
1- زیاده طلبی؛ اظهار محبت به جنس مخالف از جمله مواردی است که با یک سلام و احوال‌پرسی ساده و مختصر و یا به انگیزه اهداف آموزش و غیره شروع می‌شود، ولی به تدریج نوع رابطه و گفت‌وگو تغییر یافته و به میزان و کمیت آن نیز افزوده می‌شود و تا آنجا پیش می‌رود که فرد تمام انرژی عاطفی خود را می‌خواهد در همین گفت‌وگو ها و ارتباط هزینه کند و هرگز به همان حداقلی که در روزهای اول داشته، اکتفا نمی‌کند و رهایی از آن، مستلزم هزینه کردن تمام انرژی روانی و جسمانی فرد و قرار گرفتن در بن‌بست شدید است.
2- وابستگی؛ با شکل‌گیری روابط عاطفی بین دختر و پسر و افزایش تدریجی آن، زمینه وابستگی آنها به یکدیگر و تشدید آن فراهم می‌شود و این وابستگی، آفت بزرگی برای تمرکز حواس است.
همچنین وابستگی مانع گزینش صحیح و دقیق برای شریک آینده زندگی می‌شود و از آنجا که شخص، به فردی خاص وابسته شده، تمام نیکی‌ها، خوبی‌ها، زیبایی‌ها و ... را در فرد مورد علاقه خود می‌بیند و دیگر توان مشاهده عیوب احتمالی او را ندارد. از طرف دیگر اظهار محبت و دوستی موجب می‌شود تا پس از مدتی، امکان جدایی از یکدیگر از نظر روانی بسیار سخت و مشکل‌آفرین باشد.
3- احساس گناه؛ اظهار محبت و دوستی از رفتارهایی است که جامعه دینی و ارزشی آن را نمی‌پسندد. اغلب افرادی که چنین روشی را در پیش می‌گیرند، طولی نمی‌کشد که به خود می‌آیند و به گذشته خود می‌اندیشند. رفتارهای خود را با ملاک‌ها و معیارهای اخلاقی و شرعی مقایسه کرده و آنها را محک می‌زنند و پشیمان می‌شوند و اگر نتوانند به درستی از این فضای عاطفی خارج شوند، احساس گناه می‌کنند و این احساس گناه، منشأ بسیاری از ناگواری‌های روحی و روانی می‌شود و از بین بردن این احساس گناه با هزینه‌هایی انجام می‌گیرد.
حکم فقهی این مسأله، از مراجع عظام تقلید سؤال شده که می‌توانید پاسخ آن را مشاهده کنید.
اظهار عشق و محبت بین دختر و پسر به منظور ازدواج، قبل از محرم شدن چه حکمی دارد؟
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مدظله العالی): به هر حال تا زماني‌كه عقد صحيح شرعى خوانده نشده، نسبت به يكديگر نامحرم هستند و هرگونه ارتباطى كه خارج از ضوابط و احكام شرعى باشد و يا مفسده‌اى بر آن مترتب شود، جايز نيست و مجرد بنای ازدواج مجوز نمی‌شود.
حضرت آیت الله سیستانی: جايز نيست.
حضرت آیت الله وحید خراسانی: در فرض سؤال، جایز نیست.
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: جایز نیست. والله العالم.
آیت الله علوی گرگانی: اینگونه مسائل اگر همراه با دوستی و رفاقت یا موجب تحریک شهوت نباشد، حرمت ندارد، گرچه ترک آن بهتر است.
یکی از این ظرافت‌ها، شناخت زوجین به هنگام ازدواج از یکدیگر و خانواده‌های همدیگر است. در ازدواج‌های سنتی، دختر و پسر در جلسات آشنایی با حضور بزرگسالان به طرح خواسته، علائق، ویژگی‌های شخصیتی و انتظاراتشان از طرف مقابل می‌پردازند، اما در ازدواج‌های امروزی با کمرنگ شدن نقش خانواده‌ها، جوانان برای شناخت بیشتر از همدیگر، مدتی قبل از ازدواج را با هم در ارتباط هستند و متأسفانه این روابط منجر به ایجاد علاقه دختر و پسر نسبت به یکدیگر می‌شود. http://www.gerdab.ir/files/fa/news/1389/8/24/7537_130.jpg
نیازهای عاطفی در انسان، یکی از نیازهای اساسی و مؤثر بر تصمیمات هر فردی است و این اظهار محبت و عواطف به جنس مخالف، می‌تواند پیامدهایی را به دنبال داشته باشد؛ مانند:
1- زیاده طلبی؛ اظهار محبت به جنس مخالف از جمله مواردی است که با یک سلام و احوال‌پرسی ساده و مختصر و یا به انگیزه اهداف آموزش و غیره شروع می‌شود، ولی به تدریج نوع رابطه و گفت‌وگو تغییر یافته و به میزان و کمیت آن نیز افزوده می‌شود و تا آنجا پیش می‌رود که فرد تمام انرژی عاطفی خود را می‌خواهد در همین گفت‌وگو ها و ارتباط هزینه کند و هرگز به همان حداقلی که در روزهای اول داشته، اکتفا نمی‌کند و رهایی از آن، مستلزم هزینه کردن تمام انرژی روانی و جسمانی فرد و قرار گرفتن در بن‌بست شدید است.
2- وابستگی؛ با شکل‌گیری روابط عاطفی بین دختر و پسر و افزایش تدریجی آن، زمینه وابستگی آنها به یکدیگر و تشدید آن فراهم می‌شود و این وابستگی، آفت بزرگی برای تمرکز حواس است.
همچنین وابستگی مانع گزینش صحیح و دقیق برای شریک آینده زندگی می‌شود و از آنجا که شخص، به فردی خاص وابسته شده، تمام نیکی‌ها، خوبی‌ها، زیبایی‌ها و ... را در فرد مورد علاقه خود می‌بیند و دیگر توان مشاهده عیوب احتمالی او را ندارد. از طرف دیگر اظهار محبت و دوستی موجب می‌شود تا پس از مدتی، امکان جدایی از یکدیگر از نظر روانی بسیار سخت و مشکل‌آفرین باشد.
3- احساس گناه؛ اظهار محبت و دوستی از رفتارهایی است که جامعه دینی و ارزشی آن را نمی‌پسندد. اغلب افرادی که چنین روشی را در پیش می‌گیرند، طولی نمی‌کشد که به خود می‌آیند و به گذشته خود می‌اندیشند. رفتارهای خود را با ملاک‌ها و معیارهای اخلاقی و شرعی مقایسه کرده و آنها را محک می‌زنند و پشیمان می‌شوند و اگر نتوانند به درستی از این فضای عاطفی خارج شوند، احساس گناه می‌کنند و این احساس گناه، منشأ بسیاری از ناگواری‌های روحی و روانی می‌شود و از بین بردن این احساس گناه با هزینه‌هایی انجام می‌گیرد.
حکم فقهی این مسأله، از مراجع عظام تقلید سؤال شده که می‌توانید پاسخ آن را مشاهده کنید.
اظهار عشق و محبت بین دختر و پسر به منظور ازدواج، قبل از محرم شدن چه حکمی دارد؟
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مدظله العالی): به هر حال تا زماني‌كه عقد صحيح شرعى خوانده نشده، نسبت به يكديگر نامحرم هستند و هرگونه ارتباطى كه خارج از ضوابط و احكام شرعى باشد و يا مفسده‌اى بر آن مترتب شود، جايز نيست و مجرد بنای ازدواج مجوز نمی‌شود.
حضرت آیت الله سیستانی: جايز نيست.
حضرت آیت الله وحید خراسانی: در فرض سؤال، جایز نیست.
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: جایز نیست. والله العالم.
آیت الله علوی گرگانی: اینگونه مسائل اگر همراه با دوستی و رفاقت یا موجب تحریک شهوت نباشد، حرمت ندارد، گرچه ترک آن بهتر است.