طرز نگهداری انواع گل در منزل

[Sara12]

طرز نگهداری انواع گل در منزل
http://www.irannaz.com/user_files/L125676834398.jpg (http://www.irannaz.com/news_detail_5266.html)
شما در این مقاله با روش نگهداری گل‌های نرگس ،شقایق ،داوودی و مینا آشنا می‌شوید :



http://www.seemorgh.com/images/iContent/1388-5/20923153123128106232230237182154225102223228139.jp g

گل نرگس : این گل در آب کم عمق می‌تواند عمر بسیار درازی داشته باشد. به ویژه اگر ساقه‌های آن را به طور مکرر کوتاه کرده و آب را عوض کنید و غذای مکمل به آن اضافه نمایید. هر دو تا سه روز یکبار تنها در نیمی از گلدان آب بریزید. می‌توانید پوسته محافظ را به حال خود باقی گذاشته و یا آن را به آرامی از ساقه جدا کنید. زمانیکه ساقه‌های نرگس را کوتاه می‌کنید این پوسته‌ها از خود نوعی شیره در داخل آب ترشح می‌کنند که عمر سایر گل‌ها را کوتاه می‌کنند. برای جلوگیری از این مشکل می‌توانید پس از برش ساقه‌ها برای 12ساعت آنها را در یک گلدان مجزا قرار دهید و سپس با گل‌های دیگر در یک گلدان قرار دهید. در گل آرایی‌های جدید دیده می‌شود که گل نرگس را همراه با پیاز و ریشه آن تزئین می‌کنند. به این منظور گل روی ریشه‌ها را با آب شسته و می‌توانید از کلیه گیاه از ریشه گرفته تا ساقه و برگ و گل لذت ببرید.


http://www.seemorgh.com/images/iContent/1388-5/21864202674142288527121168132179127208187.jpg

.گل شقایق: همان مراقبت‌های متداولی که در ابتدا توضیح داده شد در مورد گل شقایق هم صدق می‌کنند، اما از آنجاییکه ساقه‌های آنها خیلی لطیف و آسیب پذیر می‌باشند، باید آنها را با ملایمت در دست گرفته و به آرامی کوتاه کنید. طبیعت حساس و لطیف گل‌های شقایق حاکی از این مطلب است که عمری بیش از3 تا5 روز ندارند.


http://www.seemorgh.com/images/iContent/1388-5/189167121641041801596113113617915113924361216.jpg

گل داودی: این گل‌ها در رنگ‌ها و اشکال مختلف یافت شده و با تعداد گلبرگ‌های مجزا یافت می‌شوند. گاهی اوقات در رنگ‌های غیرمعمول دیده شده و با شکوفه‌های تکی و یا چند تایی در هر ساقه، دارای زیبایی خاصی می‌باشند. هر یک از گلبرگ‌ها که زرد شده و یا رو به پلاسیدگی می‌رفتند، باید از ساقه جدا شوند. برگ‌های این گل گاهی اوقات از گلبرگ‌ها نیز زودتر پلاسده می‌شوند. کوتاه کردن ساقه‌ها جذب مطلوب آب را افزایش داده و عمر گل را در داخل گلدان افزایش می‌بخشد. عمر متوسط گل‌های داودی در گلدان چیزی در حدود 7تا12 روز می‌باشد.


http://www.seemorgh.com/images/iContent/1388-5/1367213203262291142461821611016876121199253.jpg

گل مینا: کلیه موارد ذکر شده برای مراقبت و نگهداری از سایر گل‌ها درمورد این گل نیز صدق می‌کند ، تنها با این تفاوت که باید به یاد داشته باشید این گل نیازمند میزان آب زیادی است به همین دلیل باید به طور مکرر گلدان را چک کنید و آن را همیشه پر از آب نگه دارید.

[Sara12]

رسیدگی روزانه به گل ها آب داخل ظرف، گلدان و یا محفظه ای که گیاهان را در آن قرار داده اید ، به صورت روزانه عوض کرده و داخل ظرف آب تازه بریزید. اگر حتی داخل ظرف فوم و یا اسفنج مخصوص هم وجود داشته باشد ، شما باید تا بالای اسفنج و یا فوم آب بریزید ، با این کار گل ها عمر داراز تری خواهند داشت. اگر کل آب ظرف را عوض می کنید بهتر است خود ظرف را نیز بشویید. برای اینکه گل های شما مدت زمان بیشتری تازه و سالم بمانند می توانید از انواع مختلف غذاهای مخصوص گل و گیاهی که در بازار موجود است، استفاده کنید. به این منظور می توانید مقداری از غذای مخصوص را در گلدان حاوی گل بریزید. می توانید این غذاها را از گل فروشی ها تهیه کنید. این نوع غذاها مواد مورد نیاز گیاه را به آن می رساند ، از رشد باکتری هایی که منجر به مسدود شدن ساقه گیاه و عدم رسیدن آب به قسمت های بالایی می شوند ، جلوگیری می کنند، جوانه ها و غنچه ها را شکوفا کرده و به طور کلی عمر دسته گل شما را افزایش می دهند. استفاده از این مکمل های غذایی برای گیاهان یکی از بهترین راه های افزایش طول عمر آنها است، فقط باید دقت داشته باشید که طبق دستورالعملی که برروی بسته مکمل نوشته شده عمل کنید. اگر به طور صحیح از این مکمل ها استفاده نکنید، امکان آسیب رسیدن به گل ها وجود دارد.

[Sara12]

برش مکرر ساقه ها
هر چند روز یکبار ، گل ها را از ظرف خود خارج کرده و ساقه های آنها را کوتاه کنید. از انتهای ساقه به اندازه ۳ تا ۴ سانتیمتر کوتاه کنید. برای اینکه گیاه بتواند به بالاترین میزان آب را بالا بکشد باید انتهای ساقه را به صورت زاویه دار ببرید. می توانید از یک چاقوی تیز، یا قیچی باغبانی استفاده کنید. سعی کنید به ساقه گل فشار وارد نکنید چراکه هر آسیبی که به ساقه برسد از جذب آب ممانعت خواهد کرد. هر گونه شکوفه و یا برگ آسیب دیده را نیز از گل جدا کنید. برای اینکه به ساقه ها آسیبی وارد نشود می توانید پیش از درآوردن گل ها از ظرف آنها را با یک نخ به هم متصل کنید و سپس از داخل گلدان جدا نمایید. سپس آنها را داخل ظرف جدیدی که با آب تازه و مکمل مورد نظر پر شده است ، بگذارید و نخ را از اطراف آن باز کنید.
تعویض آب و مکمل غذایی
ابتدا باید گلدان را تمیز کرده و سپس آب را به دمای اتاق رسانده و مکمل را به آن اضافه کرده و سپس گل ها را در داخل آن قرار دهید. باید مطمئن شوید که هیچ گونه خار و خاشاک یا غباری روی آب قرار نگرفته باشد(مانند برگ و قسمت های مختلفی از ساقه) چرا که این امر می تواند باعث تشدید رشد باکتری ها در گلدان شده و عمر گل ها را کاهش دهد.
گل ها را در محیط خنک قرار دهید
دمای مناسب برای بیشتر گل ها چیزی در حدود ۶۵ تا ۷۲ درجه فارنهایت بوده و بهتر است به طور مستقیم در زیر تابش نور خورشید ، گرما و سرمای شدید قرار نگیرند. همچنین نباید گل ها را در زیر فن های سقفی و یا در بالای تلویزیون و مکان هایی که اشعه های گرم از آن ساطع می شود قرار دهید چراکه این گونه وسایل از خود گرما تولید کرده و سبب می شوند که گل آب خود را از دست بدهد. همچنین نباید گلدان را در کنار میوه های رسیده قرار دهید. چراکه میوه از خود قدری گاز اتیلن ساطع می کند که می تواند برای گل ها مضر باشد و آن ها را به طور نابهنگام پژمرده کند.

[Sara12]

نگاهی به تنوع گل سرخ در دنیا


گل ها مظهر زیبایی هستند. بی شك زیباترین و دل فریب ترین زیبایی ها همین گل هایی هستند كه با رنگ های متنوع و عطر های شامه نوازشان، دشت های بی نظیری را می سازند و در این جلوه گاه ما را به تماشای شاهكار آفرینش دعوت می كنند.



در این میان اما گل رز (Rose) جایگاه خاصی دارد. به خصوص رز های قرمزرنگ كه به گل سرخ شهره اند، در فرهنگ ما ایرانیان و نیز اكثر فرهنگ های مردم دنیا نشانی از عشق و محبت و همواره پیوند دهنده دست های مهربان بود ه اند. حقیقتاً پرورش گل سرخ نیز كاری دوست داشتنی و لذت بخش خواهد بود چرا كه لذت پروراندن نماد عشق كمتر از لذت هدیه دادن به آنانی كه دوستشان داریم، نیست.
نوشتاری كه پیش رو دارید، اشاراتی است كوتاه به تنوع گل رز در دنیا و نیز پرورش آن؛ با این توضیح كه چون از بین رنگ های گوناگون رز، رنگ سرخ آن توجه بیشتری را به خود جلب می كند، بیشتر از عبارت گل سرخ در این نوشتار سود جسته ام.
امروز تنوع گل سرخ (رز) بسیار بیشتر از گذشته است و ما هر روز گل هایی به رنگ های جدید، گل های چند رنگ و حتی با رنگ شكسته را به تماشا می نشینیم كه در گذشته وجود نداشته اند. این تنوع در رنگ، شكل و اندازه گل های رز حاصل پیشرفت علم است كه در همه رشته ها از جمله گیاه شناسی، افق های جدیدی را در برابر بشر گشوده است.
هرچند در سال های گذشته شنیدن این موضوع كه می توان با پیوند دادن گل سرخ با انواع گیاهانی مانند فلفل و حتی بادنجان رز های جدیدی ایجاد كرد، باوركردنی نبود، اما اكنون این كار یعنی پیوند زدن رز ها با انواع سبزیجات برای ایجاد تغییرات مثبت در رز ها از جمله افزایش ماندگاری و تعداد گل در بوته و ایجاد تنوع در رنگ و حتی بو و از همه مهم تر تولید ارقام مقاوم به انواع آفات و بیماری ها، در حال انجام است. دانشمندان با رسیدن به این حقیقت كه گیاهانی مانند خانواده پیاز می توانند عامل موثری در دفع حشرات آفت باشند، توانسته اند از تركیب این گیاهان با گل سرخ، گل های مقاوم به آفات تولید كنند. گل رز (Double Delight) نمونه ای از این رز های مقاوم است.
در اثر این پیشرفت علمی و به وجود آمدن انواع متنوعی از گل سرخ، انتخاب زیباترین گل برای كاشتن و لذت بردن از زیبایی های آن به كاری دشوار تبدیل شده است. برای انتخاب بهتر، نیاز به مطالعه و تحقیق در مورد خواص شرایط نگهداری، نیاز ها و عوامل تهدید كننده زندگی هر گونه، روز به روز بیشتر می شود. اغلب كسانی كه برای اولین بار اقدام به انتخاب گونه برای كاشتن گل سرخ می كنند، با بیشتر شدن تجربه شان دیگر گل های سابق را نمی پسندند و در واقع سلیقه شان با افزایش آگاهی از تنوع گل ها تغییر كرده و گونه های زیباتری را برخواهند گزید. هرچند ممكن است این افراد در نگاه اول افرادی وسواسی به نظر آیند اما در واقع به مرور زمان تبدیل به رزشناس های برجسته ای می شوند كه همواره به دنبال بهترین ها هستند.
یك راه مطمئن برای شناخت گونه های گل سرخ و در نتیجه انتخاب بهترین گونه رجوع به طبقه بندی آنها است. طبقه بندی این كمك را به پرورش دهندگان می كند كه بدانند بوته ای كه اكنون می كارند و ممكن است فعلاً در مرحله گل دهی نباشد در آینده گل هایی با چه رنگ و بو و شكلی به نمایش خواهد گذاشت.
گل های رزی كه تاكنون شناسایی شده اند، در ۳۵ طبقه جای می گیرند كه در این میان رز های Floribundas مناسب ترین گل برای كاشت بوته ای در زمین هستند. این رز ها كه در تمام طول فصل گل می دهند، گل های خود را در دسته های پنج تا هفت تایی ظاهر می كنند. رز های Polyanthas به گونه قبلی شبیه اند، با این تفاوت كه بوته و گل آنها كوچك تر از گونه قبلی است. همچنین رز های Grandiflora از تلاقی بین دو گونه Floribundas و hybrid tea به وجود آمده اند.
اگر شما حالا با خواندن این سطور تصمیم گرفته اید بوته ای گل سرخ در باغچه خانه تان شما را به تماشای زیبایی مهمان كند، (البته اگر با زندگی آپارتمانی امروزه جایی برای گل كاشتن در اختیار داشته باشید) قبل از هر اقدامی باید چند مسئله را حل كنید. اول اینكه از خود بپرسید گل را با چه هدفی می كارید. آیا می خواهید صرفاً چند بوته گل سرخ در باغچه داشته باشید و مجبور به مراقبت دائمی از آنها نیز نباشید و یا می خواهید بوته ها، شاخه های گل را به شما هدیه دهند تا بتوانید آنها در گلدان بگذارید و میز اتاق تان را با آن بیارایید؟ آیا دوست دارید فضای اتاق از عطر گل سرخ پر شود؟ رسیدن به پاسخ این سئوالات كمك خواهد كرد در میان تنوع گل سرخ به نیازمان پاسخ درستی بدهیم و از انتخاب خود پشیمان نشویم. در ضمن یادتان باشد كه اگر قصد دارید دیوار یا حائلی را بپوشانید، مطمئناً انواع رونده انتخاب شما خواهند بود.
اما مهم ترین سئوال شاید این باشد كه حقیقتاً چقدر وقت می توانید صرف نگهداری از بوته های گل سرخ كنید. هرچند همه انواع گل سرخ تا این حد كه كوچك ترین كمبود در نیاز های خود را فوراً در ظاهر نشان دهند، نازپرورده نیستند و نیاز به توجه همیشگی و پیوسته ندارند، اما مسلماً برای داشتن گل های زیباتر و شاداب تر باید وقت بیشتری صرف رسیدگی به آنها كرد.
به عنوان یك صفت مهم كه باید برای انتخاب گل رز در نظر داشت، مقاومت آن به آفات و بیماری ها است. در كار پرورش گل سرخ هیچ چیز ناراحت كننده تر از این نخواهد بود كه شاهد از دست دادن گل در اثر بیماری هایی مثل لكه سیاه باشیم. بعضی از پرورش دهندگان در مقابله با این تهدید زمان و هزینه زیادی صرف سمپاشی می كنند اما در عوض كسانی كه واریته های مقاومی مانند lce berg و یا Sun sprite را انتخاب می كنند به جای مواجهه با ابری مسموم در محیط زندگی شان فضایی پر از عطر و بو های روح نواز خواهند داشت. شما از كدام گروه هستید؟
نكته ای كه نباید از نظر دور داشت این است كه نیاز ها و عوامل تهدید كننده زندگی گل های سرخ در هر منطقه ای با هم متفاوت است. نمونه بارز آن همین بیماری لكه سیاه است. این بیماری كه یكی از بیماری های شایع و از جمله مهم ترین بیماری های گل سرخ است، در شمال كالیفرنیا در حال خسارت زدن است در حالی كه در جنوب این ایالت اثری از آن دیده نمی شود.
برای همین باید از شرایط منطقه ای كه گل در آن پرورش داده می شود اطلاع كامل داشت. در كشور هایی مانند ایالات متحده آمریكا در هر منطقه، متخصصین در كلینیك های گیاه پزشكی در زمینه نگهداری و مراقبت از گیاهان به افرادی كه قصد پرورش گل و گیاه دارند، خدمات فنی و مشاوره ای ارائه دهند و كلیه نیازهای محلی و نیز اساسی گل ها و گیاهان را در هر منطقه به مراجعان خود آموزش می دهند.
پرورش گل سرخ در دنیا از سابقه ای طولانی برخوردار است. انسان ها از قرن ها قبل برای لذت بیشتر از زیبایی های این هدیه آسمانی اقدام به ایجاد باغ های گل سرخ كرده اند تا بستری از عشق را در زمین بیافرینند و اینچنین است كه باغ های گل سرخ از قدیمی ترین باغ های گل در دنیا محسوب می شوند. شاید بتوان گفت قدمت این باغ ها در جهان به سال های قبل از ۱۸۴۷ میلادی یعنی زمانی كه اولین گونه های هیبرید گل سرخ تولید شدند برمی گردد، باغ هایی كه هر انسانی را مسحور زیبایی گل سرخ می كند.
توجه و علاقه به گل سرخ به عنوان نمایش پرشكوهی از عشق به روح زیبا پرست انسان برمی گردد. از گذشته های دور و تا زمانی كه عشق در بین انسان ها جاری باشد، گل سرخ نیز خواهد رویید و دست ها را پیوند مهر خواهد زد.

[Sara12]

نام رايج: گل گندمي
نام علميChlorophytum Comosum
خانوادهGevamine

http://www.gotoreviews.com/metaefficient/archives/images/6spider.jpg

گل گندمي را تقريبا همه مي شناسند. اين گياه داراي برگ هاي باريك و كشيده اي به رنگ سبز كم رنگ يا كرم، و در حاشيه سبز رنگ است. گل گندمي گياهچه هاي زيبايي دارد كه در ابتداي ساقه هاي طويل به وجود مي آيند و علاوه بر ايجاد منظره جالب، منبع تكثير گياه هم هستند.اين گياه را بهتر است در مكان روشن نگه داري كنيد، ولي در سايه هم مي تواند زندگي كند. در تابستان هفته اي دو تا سه بار و در زمستان هفته اي دو بار به ميزان كم اين گل دان را آبياري كنيد.خاك مناسب آن خاك سبك (يك سوم خاك باغچه + دو سوم خاك برگ) است و نحوه تكثير آن از طريق تقسيم بوته و يا جداكردن گياهچه هاي گل و ريشه دار كردن آن است.
اگر گل دان گندمي را در جاي كم نور قرار دهيد، حالت دورنگي برگ هايش را از دست مي دهد. اگر آن را بيش از حد آبياري كنيد، ساقه اش از پايين شروع به پوسيده شدن مي كند و اگر كم بود آب پيدا كند برگ هايش قهوه اي مي شود يا نوك آن ها مي سوزد كه در آن صورت بايد رطوبت مورد نيازش را تامين كنيد.

[Sara12]

نام رايج: ديفن باخيا
نام علميDiffenbachia
نام خانوادهAraceae

http://www1.istockphoto.com/file_thumbview_approve/1136855/2/istockphoto_1136855_diffenbachia.jpg

اين هم گياه بسيار آشنايي است كه برگ هاي پهن و بيضوي دارد. روي برگ هايش نقش و نگارهاي سبز يا زرد كم رنگ وجود دارد و ساقه اش حالت گوشتي و استوانه اي دارد. برگ هاي انتهايي هميشه در حال رشد و فعاليتند و برگ هاي پاييني به تدريج مي ريزند. ديفن باخيا داراي شيره اي سمي است و در فارسي به آن سم برگ هم مي گويند، به همين دليل هنگام كار با اين گياه از دست كش استفاده كنيد. اين گياه به مكان روشن احتياج دارد، ولي انواع برگ تيره آن مي توانند تا حدودي در سايه مقاومت كنند. ديفن باخيا را در فصل تابستان هفته اي سه بار و در طول زمستان هفته اي دوبار آبياري بكنيد. خاك مناسب براي اين گياه خاك نيمه سبك است كه ميزان خاك برگ آن خيلي بالا نيست. تكثيرش از طريق قلمه هاي 5 تا 10 سانتي متري داراي حداقل يك جوانه انجام مي شود. قلمه هاي بدون جوانه را براي ريشه دار كردن مي توان به صورت افقي يا عمودي در شن يا ماسه قرار داد

[Sara12]

نام رايج: شمع داني معمولي
نام علميPelargonium hortom
نام خانوادگيGeraminaceae

http://www.ces.ncsu.edu/depts/hort/consumer/factsheets/annuals/images/gernaum_sophia.jpg

شمع داني معمولي برگ هاي سبز پنجه اي و گل هاي متراكم دارد.
شمع داني علاوه بر آن كه داخل ساختمان قابل نگه داري است، در فضاي آزاد بهتر پرورش مي يابد.
رنگ برگ هاي اين گياه بسيار متنوع (صورتي، سفيد و قرمز) است.
يك نوع ديگر شمع داني عطري است كه برگ هاي معطر و گل هاي صورتي رنگ كوچكي دارد. برگ هاي ظريف و كرك دار و سبز آن بخش زينتي گياه است كه به نور مستقيم آفتاب حساس است.
شمع داني ها در محيط پرنور به خوبي رشد مي كنند و گل مي دهند. آن ها نياز به خاك غني از املاح دارند و تكثيرشان از راه قلمه زدن انجام مي شود

[Sara12]

گیاهی ست زیبا از خانواده آگاواسه با برگهای کشیده و خنجری نوک تیز و به رنگ سبز و دو گونه دارد یکی که فاصله برگها در آن زیادتر است و گل نمی دهد و این نوع برای آپارتمان بیشتر توصیه می شود و نوع دیگر که فاصله برگهای آن کمتر و گلهایی به شکل زنگوله واژگون وسفید و کرم رنگ می دهد و برای کشت در باغچه مناسبتر است هر دو گونه را می توان هم در آپارتمان و هم در باغچه نگهداری کرد .
گیاهی بسیار مقاوم است و در هر جای خانه می توان از آن استفاده کرد نسبت به شرایط نامساعد نور دما و هوا مقاوم است و به همین دلیل در اکثر خانه ها دیده می شود
نیازها :
نور :به نور کافی احتیاج دارد در آفتاب کامل می توان نگهداری کرد ولی در سایه پس از مدتی گیاه بد شکل شده و فاصله برگها زیاد می شود .
دما :درجه حرارت مطلوب در زمستان 10 تا 16 درجه سانتیگراد است و در تابستان محتاج به نگهداری در خارج از اتاق است ولی کلا از نظر دما در هر فصلی هم میتوان در اتاق و یا خارج از خانه نگهداری نمود ( نسبت به سرما مقاوم است )
آبیاری :در تابستان آنرا همیشه مرطوب و هر 2 تا 3 روز یکبار آبیاری نمایید در زمستان بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک گلدان خشک شود کلا اکثر گیاهان چون در زمستان به علت دمای پایین رشد نمی کنند به آب کمی نیازمند هستند
خاک :خاک مناسب خاک لوم است که مخلوطی از شن رس و مواد آلی است
تکثیر :جدا کردن پاجوشها ( پا گیاه ) در بهار از گیاه مادر و کاشتن آنها ، کاشتن قلمه در شن و ریشه دار کردن آن که در اوایل بهار بهتر جواب می دهد البته اگر جوانه انتهایی گیاه را ببرید گیاه پس از مدتی در قسمت جوانه انتهایی دو یا سه شاخه میشود که از آنها می توانید برای قلمه زدن استفاده نمایید .

[Sara12]

گیاهی بسیار زیبا ست که زیبایی خاصی به منزل می دهد از خانواده انجیر ( موراسه ) برگهای کوچک با رنگ سفید و سبز به صورت ابلق در آن دیده می شود معمولا بنجامین را به دلیل حساسیت بالا و مقاومت کم در برابر عوامل محیطی روی فیکوس بیجامین پیوند می زنند تا مقاومتر شود که اگر در صورت مشاهده برگهای سبز یکنواخت چون مربوط به پایه است بهتر است قطع شوند تا گیاه ابلق بهتر رشد کند .
نیازها :
نور :به نور بیشتری نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی نیازمند است اما تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند ( معمولا بهترین نور حالتی است که گلدان در زیر سایه بان جنوبی طوری قرار گیرد که آفتاب به گلدان گیاه برسد اما به برگهای گیاه آفتاب نتابد و برگها در سایه ( نور کامل ) باشند )
نکته :چون بنجامین نسبت به تغییر عوامل محیطی حساس است و با کمترین تغییری برگها ریزش می کند از چرخاندن و جابجایی گلدان بپرهیزید .
دما :حداقل درجه حرارت در زمستان 15 و در تابستان حداکثر 24 درجه می باشد و در زمستان حتما باید در اتاق نگهداری شود نسبت به سرما حساس است .
آبیاری :در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود ( باید به اندازه یکانگشت در زیر خاک را بازدید نمود اگر خشک بود باید آبیاری بعدی صورت گیرد) و معمولا در خانه ها به دلیل عدم رعایت این مساله و آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود . بهتر است از آبی که چند ساعت در محیط بوده و همدمای محیط است برای آبیاری استفاده شود هرگز با آب سرد آبیاری نکنید .
خاک :بهترین خاک کمپوست ( خاک برگ ) یا کود حیوانی یا خاک لوم است ( مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده ) ) است .

تکثیر :تکثیر این گیاه در آپارتمان مشکل است برای تکثیر از قلمه هایی که حداقل یک برگ همراه دارد استفاده شود

نکته مهم :برای اشخاصی که در نگهداری گیاهان آپارتمانی تازه کار هستند نگهداری بنجامین توصیه نمی شود زیرا گیاه خیلی حساسی است و نگهداری این گیاه برای افراد کمی با تجربه توصیه می شود .

[Sara12]

http://www.aftab.ir/articles/science_education/agriculture_fishery/images/4bd93e1ef3a3cf253a1104282c9e9256.jpg

● درباره ارکیده ها

ارکیده گل غایت ها است؛ به غایت زیبا، به غایت هوسناک، به غایت نامتعارف و به غایت گرانبها. ارکیده این استاد تمام و کمال فریفتن حشرات که بر قله های رفیع تکامل گیاهان ایستاده است پرجمعیت ترین خانواده سلسله گیاهان نیز هست. با بذرهایی که در زمره کوچک ترین هستی های جهانند و با اشکالی که در افراط کاری از همه پیشی گرفته اند، عجیب نیست که این الهه های گیاهان تا بدین حد ستایش شده باشند. برخی برای پرورش آنها کوشیده اند و برخی برای تغییر دادنشان و بحق آنچنان مستعد بوده اند که بزرگترین گروه دو رگه های پرورشی موجود را بیافرینند. ۲۵ تا ۳۰هزارگونه ارکیده شناخته شده خانواده ارکیدها (Orchidaceae) را می سازد که از خویشاوندان خانواده سوسنی ها (لاله ها، سوسن ها و غیره) است. در نگاه اول به نظر نمی رسد که ارکیده ها از چنین تنوع عظیمی برخوردار باشند. از ویژگی های بارز خانواده ارکیده ها، تقارن دوطرفی گل هایشان است. تقارن دوطرفه یعنی اینکه اگر خطی فرضی از مرکز چیزی بگذرد در هر دو سوی خط تصویر مشابهی دیده شود. (مانند انسان که در هر یک از طرفین بدنش یک بازو، یک چشم و یک گوش دارد و همین طور تا به آخر) در داوودی که تقارنش شعاعی است برخلاف تقارن دوطرفه در دور تا دور نقطه مرکزی تصویر مشابهی دیده می شود. ویژگی شاخص دیگر ارکیده ها عدم امکان تشخیص مادگی و پرچم های مجزا از هم در گل ها است. در واقع مادگی و پرچم به شکل یک اندام واحد استوانه ای موسوم به «پایه» در هم آمیخته اند. در انتهای این پایه مرکزی کلاله قرار دارد و مابقی پرچم ها هستند. هر پرچم دارای دو کیسه گرده یا بساک است که هر کدامشان بر روی یک پایه بسیار ظریف و کوچک سوار شده اند. جام گل از سه گلبرگ تشکیل می شود که گلبرگ میانی چه به لحاظ شکل و چه به لحاظ رنگ و اندازه کاملاً با دو گلبرگ دیگر متفاوت است از این رو نامی جداگانه دارد که به آن گلبرگ لابل می گویند. شکل بسیار بدیع و ابتدایی گل در ارکیده با سه کاسبرگی تکمیل می شود که معمولاً آنچنان از حیث رنگ شبیه گلبرگ هایند که غالباً نمی توان آنها را متمایز دانست. و اما این همه پیچیدگی و ظرافت برای چیست؟ همان طور که می دانیم گل ها برای جلب توجه گرده افشان ها طراحی می شوند. و چون ارکیده ها تکامل یافته ترین گل هایند پاسخ کاملاً روشن است. در این خانواده ارتباط بین حشرات و گل ها در حد کمال تکامل یافته است.
با دیدن برخی ارکیده های اروپایی مانند ارکیده های ابرویی از فاصله نه چندان دور چنین به نظر می رسد که حشره ای بر روی گل نشسته است اما نگاهی از فاصله نزدیک تر حقیقت را برملا می سازد: رنگبندی، شکل و پشمالویی گلبرگ لابل تقلید دقیقی از یک حشره است. از اینجا معلوم می شود که چرا ارکیده های ابرویی را بدین نام ها می خوانند: ابرویی زنبوری، ابرویی زنبور عسل، ابرویی واسپی، ابرویی زنبور سرخ و... اگر قرار بود آدم ها تنها موجودات شیفته ارکیده ها باشند از این رهگذر هیچ فایده ای نصیب این گل ها نمی شد اما خوشبختانه دام عشقی که آنها برای حشرات گسترده اند بسیار کارگر افتاده است. نر برخی از حشرات بعضی ارکیده ها را با ماده هم گونه ای خودشان اشتباه می گیرند. این فریبکاری حتی از این هم فراتر می رود، چرا که این گل ها دقیقاً بویی مشابه بوی ماده های مورد نظر از خود می پراکنند. نر نیز هیچ فرصتی را از دست نمی دهد: به سرعت به سوی گل شیرجه می رود و می کوشد با چیزی که فکر می کند ماده همنوع خودش است جفت گیری کند. در تلاش برای این کار حشره با گرده های گل که به حالت عمودی بر روی پایه نگه داشته شده اند و آماده چسبیدن به سر یا شکم اش هستند، تماس پیدا می کند. او که از رسیدن به هدف خویش ناکام مانده به ناچار از گل جدا می شود و در حالی که محموله ای از گرده ها را نیز با خود به همراه دارد درصدد فتح دیگری برمی آید. چندی بعد کوشش دوباره ای را از سر می گیرد و باز به وضعیت جفت گیری باز می گردد. در خلال این مدت ارکیده خود را برای دومین تجاوز مهیا ساخته است. این بار پایه های کیسه های گرده طوری رو به پایین خمیده می شوند که بساک ها جلوی جلو یا به پشت همردیف با سطح چسبناک کلاله قرار می گیرند. اگر قرار بود که پایه ها به شکلی عمودی و در همان وضعیت سابق خود باقی بمانند، گرده افشانی رخ نمی داد. بدین ترتیب است که از خودگرده افشانی اجتناب می شود.

تردستی ارکیده می تواند از این هم بیشتر باشد. در برخی حشرات سر و کله نرها بیش از ماده ها پیدا می شود. آنها پس از خروج از تخم اولین چیزی که به فکرشان می رسد تضمین تداوم نسل گونه است اما تنها چیزی که نصیب شان می شود ماده های تقلبی است که با آرامش خاطر روی گل آرامیده اند و عطرهای فریبنده از خود می پراکنند. در این لحظه است که ارکیده هیچ رقیبی ندارد.

البته تمام ارکیده ها هم به فریبکاری تن در نمی دهند. آنها نیز مانند بیشتر گل ها آماده عرضه شهد و رایحه خوش اند به علاوه اینکه یک باند فرود وسیع مثل گلبرگ لابل و راهنمایانی آراسته برای کشاندن حشره به سوی پاداش اش (شهد) و محموله اجباری اش (کیسه گرده) دارند.

در برخی گونه های ارکیده، اگر هیچ حشره ای به دیدار گل نیاید، پایه های کیسه های گرده خشک می شود و اجازه می دهد که گرده های همان گل با کلاله تماس پیدا کند. در چنین مواردی است که خودگرده افشانی رخ می دهد. در گونه های دیگر این پدیده پیش از آنکه گل فرصت شکفته شدن بیابد، رخ می دهد و در برخی گونه ها، گرده افشانی هرازگاهی موقعی که گیاه هنوز زیر زمین است صورت می گیرد.

ارکیده ها احتمالاً در مقایسه با سایر گل ها ظریف ترین هنرهای عاشقانه را خلق کرده اند اما غریزه مادری شان به طرز تاسف باری ناچیز است. در واقع بیشتر زادگان آنها شانس چندانی برای رشد و بالیدن ندارند.

● گل های به غایت پیچیده و بذرهای به غایت ساده

دو یا سه روز پس از گرده افشانی گل پژمرده می شود و می افتد مگر اینکه بارور شده باشد. در این شرایط گلبرگ ها و کاسبرگ ها تغییر رنگ می دهند و می پژمرند اما همچنان چسبیده به تخمدان که در پشت گل قرار دارد، باقی می مانند. تخمدان برای تشکیل میوه متورم می شود و به شکل کپسول در می آید. پس از رسیدن به بلوغ که بسته به گونه از ۵ تا ۱۵ ماه به طول می انجامد کپسول گشوده می شود و از آن غباری حاوی هزاران یا حتی صدها هزار بذر رها می شود. این بذرهای مینیاتوری بی نهایت سبکند و به آسانی با ملایم ترین نسیم ها نیز به این طرف و آن طرف می روند. از آنجا که این بذرها فاقد ذخیره غذایی اند نمی توانند به تنهایی جوانه بزنند. بدین خاطر بذر ارکیده بایستی مورد هجوم قارچی قرار گیرد که ترکیبات غذایی لازم برای جوانه زدن و تکوین را برایش فراهم آورد. در برخی موارد قارچ همچنان به رشد خود بر روی ریشه های گیاه بالغ ادامه می دهد. این طوری ارکیده های فاقد کلروفیل مانند Neottia nidus-avis می توانند زنده بمانند و این یک مثال عالی از زندگی همزیستی است. با آنکه بذر ارکیده ها می تواند زمان طولانی زنده بماند اما بسیاری از آنها در انتظاری عبث برای دستیابی به قارچ از بین می روند. به همین خاطر به رغم تعداد بسیار زیاد بذرها تنها تعداد اندکی از آنها شانس رشد و ایجاد یک ارکیده جدید را می یابند. حتی وقتی تمام فاکتورهای لازم برای موفقیت قطعی بذر مهیا می شود باز هم بایستی سال های زیادی بگذرد، در مورد برخی گونه ها بیشتر از ۱۵ سال، تا گیاه جدید بتواند تولیدمثل کند.

● تنوع شیوه های رشد

بذر فوق العاده سبک ارکیده می تواند بدون هیچ مشکلی خود را به نوک درختان برساند. به همین خاطر با دو نوع ارکیده سر و کار داریم: ارکیده های خاکزی که همان طور که از اسم شان برمی آید روی زمین زندگی و رشد می کنند و ارکیده های دارزی که بر روی درختان مستقر می شوند. هر یک از دو نوع ارکیده می توانند به دو روش مختلف رشد کنند: ارکیده های چندآسه ای که رویش جدید در کنار رویش سال پیش صورت می گیرد و باعث گسترش جانبی گیاه می شود، و ارکیده های تک آسه ای که رویش جدید بر روی رأس گیاه بر ارتفاع می افزاید. گوناگونی بسیار زیاد در سبک زندگی و رشد ارکیده ها تنوع ریخت شناختی چشمگیر اندام هایشان را تبیین می کند.

● برگ ها، ریشه ها، ریزوم ها و بقیه پیازهای کاذب

در ارکیده های چند آسه ای ریشه ها بر روی ریزوم و رو به پایین رشد می کنند.ریزوم ساقه کوتاهی است که در زیرخاک (در ارکیده های خاکزی) یا بر روی تکیه گاه (در ارکیده های دارزی) به وجود می آید. اما ساقه و برگ هایی که بر روی آن پدیدار می شوند، رو به بالا رشد می کنند. اکثر گونه های دارزی در ساقه هایشان اندام های ذخیره ای دارند که به آنها کمک می کند تا شرایط دشوار فصل خشک را تحمل کنند. شکل این اندام ها از گونه ای به گونه دیگر فرق می کند اما در تمامی موارد یک بادکردگی پیازمانند وجود دارد که بدین خاطر آن را پیاز کاذب یا شبه پیاز می نامند. برگ ها در منتهاالیه شبه پیازها به وجود می آیند. معمولاً تنها تعداد اندکی شبه پیاز در ساقه ها شکل می گیرند: یک یا دو یا چهار تا که بسته به گونه فرق می کند. بسیاری از ارکیده های خاکزی مانند ارکیده های جنس Orchis یا Ophrys که برگ ها و ساقه هایشان طی فصل سرما از بین می رود اندام های ذخیره ای دیگری نیز دارند که عبارتند از دو پیاز در بین ریشه ها: یکی از آن دو که چروکیده می شود منابع غذایی لازم برای رشد گیاه را فراهم می کند و دیگری که تازه تشکیل می شود مهیای تغذیه برگ ها و ساقه های جدیدی است که در بهار سبز می شوند. این دو پیاز پهلو به پهلوی هم قرار می گیرند و نام ارکیده که از کلمه یونانی «ارکیس» به معنی بیضه مشتق شده به نحوه استقرار همین پیازها اشاره دارد. در اقلیم هایی که گرمی و رطوبت ثابت است و در نتیجه نیازی به اندام های ذخیره ای نیست برخی از ارکیده های خاکزی فاقد چنین اندام هایی هستند. آنها حتی ساقه ندارند و صرفاً دارای برگ و سنبله گل هایند. معروفترین این ارکیده ها Paphiopedilum است.

● ارکیده های تک آسه ای

ساقه در این ارکیده ها دراز و درازتر می شود و در نمونه هایی مانند وانیل به چندین متر می رسد، اما غالباً رشد آنها به طرز مناسبی محدود می شود مانند ارکیده های جنس Vanda، Phalaenopsis، Angraecum و سایرین. برگ ها در آنها به طور متناوب در اطراف ساقه می رویند. ریشه ها نیز در قاعده و در جای جای طول ساقه می رویند.

● تنوع در شکل برگ

برگ در ارکیده ها همواره ساده با رگبرگ های طولی است با این همه اشکال بسیار متنوع برگ در گونه های مختلف پیدا می شود. برگ ها می توانند تخم مرغی یا نیزه ای، باریک و نازک یا طویل و استوانه ای باشند، به همین ترتیب ممکن است خیلی بزرگ یا خیلی کوچک یا حتی کاملاً تحلیل رفته باشند. گونه هایی که در آفتاب رشد می کنند برگ های ضخیم دارند و آنهایی که سایه پسندند برگ هایشان نازک است و به جز چند مورد استثناء مانند (Eria velutina) برگ ها فاقد کرک اند. در مواردی هم برگ نقشی مشابه پیازهای کاذب را برعهده می گیرد و به عنوان اندام ذخیره آب عمل می کند. برگ ها معمولاً به رنگ سبز (از تیره تا روشن) و در مواردی به رنگ های دیگر نیز هستند. مثلاً در Phalaenopsis schilleriana سطح زیرین برگ بنفش است و در Macodes petola برگ ها رگه هایی به رنگ زرد طلایی دارند.

● سیستم ریشه ای

اگرچه ریشه ارکیده های خاکزی در مقایسه با ریشه سایر گیاهان چندان قابل توجه نیست اما در عوض سیستم ریشه ارکیده های دارزی درست نقطه مقابل آنها است. تمامی سیستم های ریشه ای برای جذب آب و نمک های معدنی تلاش می کنند اما وقتی قرار باشد این مواد به جای خاک از هوا گرفته شوند کار بسیار دشوار می شود. از این رو ریشه های ارکیده های درختی خیلی بیشتر تکامل و تنوع یافته اند. آنها معمولاً استوانه ای شکل اند و ممکن است برای به دام انداختن رطوبت هوا تا چندین متر رو به پایین آویزان شوند. بدین خاطر سطح بیرونی ریشه ها در بافتی اسفنجی به نام شامه پوشانده می شود که به آنها ظاهری نقره ای خاکستری می دهد. ارکیده ای که بالای یک شاخه قرار گرفته ممکن است به آسانی توسط حیوانی یا با فوت بادی از جا کنده شده و از درخت سقوط کند. از این رو دومین کارکرد این ریشه های محکم، نگه داشتن گیاه بر روی تکیه گاهش است. این ریشه ها در ارکیده های بی برگ کارکرد سومی نیز دارند و آن اینکه در غیاب برگ با کلروفیلی که دارند وظیفه فتوسنتز را هم انجام می دهند. ارکیده ها با داشتن این همه تنوع ریخت شناختی بدیهی است که گیاهانی همه فن حریف از کار درآمده اند و قادر به سازش با بسیاری از محیط ها هستند و در واقع ارکیده ها تقریباً در همه جای زمین پیدا می شوند.

● ارکیده ها جهان را تسخیر کرده اند

ارکیده ها در تمامی قاره ها به جز قطب جنوب و در تمامی زیستگاه ها مگر در بیابان یافت می شوند. آنها حتی در مناطقی با درجه حرارت پایین و رطوبت هوای بالا نظیر اروگوئه حضور دارند. ارکیده Dendrobium cunninghamii که در نیوزیلند می روید گاهی شرایط یخبندان را نیز تحمل می کند. ارکیده های دندروبیوم تاسمانی و استرالیا روی صخره ها و تخته سنگ ها رشد می کنند و به همین خاطر به «سنگ رست »ها معروفند. در عرض های جغرافیایی نزدیک به آلپ و پیرنه ارکیده های خاکزی غالب اند اما در عرض های نزدیک تر به خط استوا ارکیده های دارزی رایج ترند. در مجموع ارکیده ها در ارتفاع ۱۱۰۰ تا ۲۱۰۰ متری از سطح دریا فراوانند.گل های سفید در ارکیده های آفریقا به وفور دیده می شوند اما در آسیا که به داشتن اکثر گونه های ارکیده می بالد، گل ها اکثراً رنگارنگند.ارکیده های قاره آمریکا نیز به همان اندازه ارکیده های آسیا از غنای رنگ برخوردارند. این قاره سرزمین مستعدی برای ارکیده های جنس Cattleya است. جنوب چین نیز دارای برخی از جالب توجه ترین ارکیده های Paphiopedilum است و سایر ارکیده های خاکزی جالب در استرالیا رشد می کنند.نکته عجیبی که درباره برخی جنس های ارکیده وجود دارد این است که تنها در یک منطقه از جهان موجودند و در هیچ جای دیگری حتی با داشتن شرایط اقلیمی کاملاً یکسان رشد نمی کنند مثلاً جنس Odontoglossum تنها در آمریکای جنوبی پیدا می شود، جنس Vanda فقط و فقط در جنوب شرقی آسیا حضور دارد و همین طور تا به آخر. ارکیده ها با این همه زیبایی، این همه اشکال شگفت انگیز و عجیب و با چنین پراکنش گسترده ای گویی مقدر شده که توسط انسان مورد استفاده قرار گیرند.

● یک گیاه با کاربردهای فراوان

استفاده از برخی ارکیده ها در پزشکی و درمان های رایج احتمالاً از روی شکل جفت پیازهای زیرزمینی آنها که یادآور شکل خاصی بوده صورت می گرفته است. هنوز هم در ترکیه از ریشه خشک شده ارکیده نوعی غذا تهیه می شود. وانیل که توسط آزتک ها مورد استفاده قرار گرفت بیش از هر ارکیده دیگری در جهان کاشته می شود. غلاف بسیار معطر آن در بسیاری از غذاها و نیز عطرها مصرف می شود. وانیل مهمترین منبع درآمد ملی در کشورهای تک محصولی نظیر ماداگاسکار، کومور و جزیره رونیون است. هرچند که بازار وانیل طبیعی در مقایسه با محصولات ساختگی بسیار کوچک است اما بگذارید امیدوار باشیم که این بازار کوچک به تمامی از میدان به در نشود.در چین پیازهای کاذب گونه خاصی از Dendrobium به عنوان یک دم کرده آرام بخش استفاده می شود. در کره گونه D.nobile پیدا شده که حاوی عوامل ضدسرطان است. در سرتاسر آسیا این گل نقشی کلیدی در زندگی روزمره و در رسوم مذهبی دارد. میوه ارکیده Cymbidium برای بومیان استرالیا در نقش داروی ضدآبستنی عمل می کند. در جزایر آنتیل از Bletia tuberosa برای درمان مسمومیت استفاده می شود. در ژاپن از شیره Bletilla چسبی تهیه می کنند که در صنایع سنتی کاربرد دارد. در گوآتمالاو پرو، ارکیده ها در جشن های مذهبی به عنوان هدایا و تزیینات نقش بسیار مهمی دارند. در گواتمالا ارکیده Cattleya skinneri گل سنت سباستین است در حالی که در کاستاریکا گل ملی است. در پاناما، Peristeria elata از چنین جایگاه رفیعی برخوردار است.

ارکیده هنوز هم مانند گذشته الهام بخش نقاشان، مجسمه سازان، تصویرگران و سایر هنرمندان و برای مابقی ما دست کم اینکه بسیار تحسین برانگیز است.

از ۱۶۹۸که نخستین ارکیده نواحی گرمسیری Brassavola nodosa از جزیره کاراکائو به هلند آورده شد، جذابیت و فریبندگی این گل ها بی وقفه افزایش یافته است. در ابتدا ارکیده ها تنها مورد توجه علاقه مندان خوش اقبالی بوده اند که می توانستند برای آوردن گیاه به کلکسیون هایشان راهی سفر شوند. اما رفته رفته با بهبود شیوه های کشت به ویژه روش های کم خرج تر گرم کردن محیط با استفاده از بخار آب به جای هوای داغ، ارکیده های مناطق گرمسیری در دسترس افراد بیشتری قرار گرفتند. از پایان قرن نوزدهم، ارکیده ها در مقیاس های وسیع به منظور تجارت گل بریده شان در منطقه گنت بلژیک کشت شده اند. ارکیده های Cattleya، Odontoglossum و Paphiopedilum از بلژیک به پاریس، برلین و حتی مسکو فرستاده می شود. در انگلستان داشتن مجموعه های ارکیده در خانه های اشرافی عادی بوده و در منازل طبقات متوسط خوش سلیقه نیز دست کم یک ارکیده خانه وجود داشته است. داشتن این کلکسیون ها هنوز هم رونق دارد و ارکیده ها مانند کارهای هنری در حراج فروخته می شوند. در ایالات متحده، آلمان و فرانسه نیز شور و عشق مشابهی دیده می شود. تمامی بستان کاران بزرگ به کشت ارکیده ها نیز مشغولند. هلند اکنون بزرگترین تولیدکننده ارکیده اروپا است. در مناطق گرمسیری جهان، تایلند نخستین کشوری است که شیوه های کاشت ارکیده ها را پیشرفته ساخت اما مالزی وسیع ترین زمین ها را به تولید ارکیده ها اختصاص داده است. ژاپن عمده ترین واردکننده گل های بریده ارکیده جهان است در حالی که بزرگترین واردکننده در اروپا، ایتالیا است. واردات ارکیده فرانسه در سال ۱۹۹۳ به ۸میلیون شاخه رسید. این تجارت پررونق تنها به گونه های گیاه شناختی موجود محدود نمی شود. آنها عمدتاً گونه های هیبرید هستند که توسط باغبانان در تعداد بسیار زیاد خلق شده اند. این هیبریدها ممکن است صرفاً حاصل پیوند زدن دو گونه خویشاوند باشند یا ممکن است هیبریدهایی از دو یا حتی سه یا چهار جنس مختلف باشند. به نظر می رسد که آینده ارکیده های پرورشی اطمینان بخش است درست برعکس وضعیت گونه های ارکیده شناخته شده یا ناشده ای که همچنان در طبیعت سرسختی می کنند. اکنون زیستگاه های این ارکیده ها با تخریب های وسیع جنگل های گرمسیری و سرعت سرسام آور شهرنشینی به شدت مورد تهدید قرار گرفته است. تاکنون بسیاری از گونه های ارکیده از دست رفته اند و تنها باید امیدوار بود که انسان به زودی دست از این تخریب ها بردارد تا شاید هنوز در گوشه و کنارهای پرت افتاده جنگل ها، گونه جدیدی از این گل های شگفت انگیز شانس بالیدن داشته باشد.

[Sara12]

ياس خوشه

Syringa
گل ياس خوشه Syringa L.درختچه هائي هستند از گياهان تيره زيتونها كه عموم به آن آشنا ميباشند ، ولي بيشتر اشخاص توجهي به جذابي و زيبائي گلهاي خوشه اي و بزرگ آن كه بسته به گونه هاي مختلف به رنگهاي بنفش ، گل كاسني ، سفيد ، ارغواني و غيره است ندارند .
گونه هاي زيادي از ياس خوشه اي هست كه بسيار قابل توجه است ولي عده اي از آنها امروز فقط در باغهاي گياه شناسي جزو مجموعه گلهاي اين تيره وجود دارد مانند :

http://taftan.persiangig.com/yase%20khoushehi1.jpg
ياس خوشه اي كرك دار S. pubescens و ياس خوشه اي نعمت S. albata كه اين آخري خيلي زود گل ميكند .
برعكس گونه هائي مانند ياس خوشه اي هيماليا S. Emodi كه مانند ياس خوشه اي معمولي S. communi دير يعني در خرداد و تير گل ميدهد وشبيه به ياس خوشه اي هنگري S. Josikaea است كه اينهم دير گل ميدهد.
ولي ياس خوشه اي بنام هيمالياي صورتي S.E. rosea گونه قابل توجهي است كه بوته اي قوي و خوشه هاي گلش بلند و به رنگ قفائي كم رنگ پس از ياس خوشه اي معمولي و قبل از ياس هيماليا گل ميدهد .
گونه اي از ياس خوشه اي وجود دارد كه اصل آن از ايران است بنام ياس خوشه اي ايراني S. persica كه از گونه هاي قديمي ميباشد .
شاخه هاي آن خيلي باريك و بلند ، برگهايش نوك تيز و خوشة گلهايش كه خيلي خوشبو است تُنُك و سبك ميباشد .
از اين گونه جورهائي به رنگ صورتي و سفيد نيز وجود دارد كه غالبأ با ياس خوشه اي ايران اشتباه ميشود ، گلهايش بنفش مايل به قرمز و جوري از آن بنام ياس خوشه اي سوژه S. Sauget گلهايش قرمز است .
اكنون ياس خوشه اي معمولي S. vulgaris بواسطه جورهاي متعدد و زيادي كه از آن بدست آورده اند و اسامي آن در فهرست گلفروشيهاي مهم اروپا ديده ميشود بيشتر از همه گونه ها كاشتن آن معمول گرديده .
اين گونه در اثر گذشتن سالهاي زياد ميتواند تا 7 متر قد بكشد ، خوشه گلهايش هرمي شكل فشرده بهم و گاهي از دو تا سه خوشه كوچكتر تشكيل ميشود .
رنگ اين خوشه گلها بسته به جورهاي مختلف ، بنفش ، سفيد ، كرم ، ارغواني ميباشد.
اخيرأ در گلفروشيهاي اروپا بنام خوشه اي ژاپوني قسم جديدي ديده ميشود كه تصور ميرود تا 10 متر قد بكشد اين گونه داراي خوشه گلهاي سفيد عظيمي است كه آنرا بسيار زيبا و جالب ميسازد .
ياس خوشه اي اصولا احتياج به آب فراوان دارد و تقريبأ در هر نوع خاكي بخوبي ميرويد .
بوته هايش را بوسيله هَرَس كه پس از تمام شدن گلها صورت ميگيرد ميتوان بهر نوع كه مايل باشند در آورند .
تكثير :
ياس خوشه اي را بوسيله تقسم پاجوش و يا خواباندن شاخه و همچنين قلمه زدن و پيوند زدن زياد ميكنند .

[Sara12]

كاكتوس استروفيتوم Cactus Astrophytum ‌در بين انواع نامحدود كاكتوس ها شايد چند تائي بواسطه داشتن شكل بخصوص خود بيشتر درمنزل نگهداري ميشوند .

از جمله اين كاكتوسها ميتوان استروفيتوم آستريا C.Astrophytum asterias (تصوير بالا) و استرو فيتوم ميريوستيگما C. Astrophytum myriostigma Lem ( تصوير پايين ) را نام برد .


http://images.google.com/images?q=tbn:LgsxpfoRXK-6EM:http://www.mytho-fleurs.com/images/cactus_2/astrophytum%2520ornatum%2520subv%2520glabrescens.J PG



اين نوع كاكتوسها به راحتي در كنار پنجره هاي روبه آفتاب رشد ميكنند .

تنها مشكل نگهداري كاكتوسها در زمستان ظاهر ميگردد .

زيرا در اين هنگام بايد آنها را تحت 6 ـ 8 درجه سانتيگراد و تقريبأ بدون آب نگاهداشت .

اين مشكل اصولا براي كساني است كه در آپارتمان زندگي ميكنند و چون تأمين چنين محيط سردي در اطاق امكان ندارد بهتر است در فصل زمستان تما م كاكتوسها را در جعبه اي قرار داده و سپس آن را در كنار يكي از پنجره هاي راهرو ، راه پله ، گاراژ و يا مكان سرد ديگري كه از خطر يخ زدگي محفوظ باشد قرار داد .

[Sara12]

كاكتوس اچينوپسيس ، Cactus Echinopsis جنسي از خانواده كاكتوس ها ميباشد كه بلندي گياه در انواع آن به 8 تا 15 سانتيمتر مي رسد .

اندامي كروي شكل با تيغ هاي سفيد متمايل به زرد و شيارهاي عمودي متعدد عميق بصورت نصف النهار دارد .

اصل آن از آمريكاي جنوبي ميباشد .

گلهاي آن درشت و عالي و معطرند .

اين گياه به نور فراوان نياز دارد .



انواع مختلف :


1 ـ اچينوپسيس اورِآ ، Echinopsis aurea: اصل اين گونه از كشور آرژانتين ميباشد. گلهاي آن زرد ليموئي است .

2 ـ اچينوپسيس ايري اسي Echinopsis eyriesii : اصل اين گونه از كشور برزيل است.
گلهاي درشت معطر به رنگ سفيد متمايل به بنفش به اندازه 20 تا 25 سانتيمتر كه قسمتهاي تحتاني گل كه به اندام گياه ختم ميشود برنگ سبز تيره ميباشد .


3 ـ اچينوپسيس هوآشا، Echinopsis huascha : بلندي آن حدود 7 سانتيمتر داراي خارههائي به رنگ زرد و قهوه اي و گلهاي زرد درخشان ميباشد .
واريته ديگر اين گياه وجود دارد كه گلهايش به رنگ قرمز ياقوتي است.


4 ـ اچينوپسيس مولتي پلكس، Echinopsis multiplex : اين گونه بسيار معروف و اصل آن از كشور برزيل است .
گلهاي آن صورتي و بسيار درشت و معطر به طول 18 تا 20 سانتيمتر ميباشد .


5 ـ اچينوپسيس توبي فلورا، Echinopsis tubiflora : اصل آن از آرژانتين و برزيل است.
با خارهائي به بلندي يك سانتيمتر و گلهاي نسبتأ درشت سفيد متمايل به آبي.


6 ـ اچينوپسيس اوكسي گونا، Echinopsis oxygona : با گلهاي مركب به بلندي 15 تا 20 سانتيمتر به رنگ سفيد متمايل به صورتي و قسمت خارجي گلبرگها صورتي درخشان .

7 ـ اچينوپسيس سيلوستري ، Echinopsis silvestrii : اصل آن از آرژانتين است. با گلهاي بسيار درشت حدود 15 سانتيمتر و سفيد رنگ .

8 ـ اچينوپسيس اسپاچيانوس، Echinopsis spachianus: باندازه 5 تا 7 سانتيمتر با رنگ سبز درخشان وگلهاي درشت قسمت داخلي گل سفيد و قسمت خارجي آن قرمز درخشان است .

تكثير :

ساده ترين روش زياد كردن اين گياه كاشتن گياهچه هاي كوچكي است كه در كنار گياه مادر بوجود ميآيند .

همچنين ميتوان با كاشتن بذر آنرا زياد كرد .

http://www.lapshin.org/cultivar/N21/PIC/BCSS-15-Echinopsis-callianthlilacina-with-reduced-spination.jpg

[Sara12]

نام رايج: بگونيا
نام علميBegonia veu
نام خانوادگيBegonia veu

http://img.alibaba.com/photo/50697849/17_Begonia_Bush.jpg

اين گياه آپارتماني برگ هاي قلبي شكل زيبايي به رنگ مخلوطي از سبز، صورتي و سفيد دارد كه رگ برگي برگ ها را به دو قسمت نامساوي تقسيم مي كند، ساقه اين گياه حالت گوشتي دارد.
نگه داري اين گياه خيلي آسان است، چون در برابر خشكي و درجه حرارت مقاوم است و به خاطر تكثير آسان ارزان قيمت و پرطرف دار است. اين گياه به خاطر ابلق بودن، به مكاني روشن و دور از تابش مستقيم آفتاب نياز دارد، در تابستان هفته اي دوبار و در زمستان هفته اي يك بار آن را آب دهيد. بيشتر از اين مقدار ممكن است به زرد شدن برگ هاي گياه منجر شود. خاك مناسب آن نيمه سبك (۲ قسمت خاك باغچه +1 قسمت خاك برگ) است و تكثير آن از طريق قلمه برگي و تقسيم بوته انجام مي شود. اگر برگ هاي اين گياه، كوچك بمانند، به خاطر كم بود مواد غذايي خاك است كه بهتر است با كود شيميايي هر دو هفته يك بار گياه را تغذيه كنيد

[Sara12]

نام رايج: سانسوريا
نام علميSanseviria trifasciata
نام خانوادهLiliaceae

http://img.alibaba.com/photo/50388814/Sansevieria_Trifasciata_Cv__Laurentii_.jpg

اين گياه برگ هاي شمشيري و كشيده اي به رنگ سبز دارد.
طول آن ها گاهي به بيشتر از نيم متر مي رسد. در نوع ابلق سانسوريا، برگ ها مخلوطي از سبز در متن و زرد در كناره ها هستند. نوع سبز آن در سايه مقاوم است، اما نوع ابلق نياز به مكان روشن دارد.
اين گياه خيلي آب مصرف نمي كند و در تابستان و زمستان به بيش از هفته اي يك بار آبياري نياز ندارد. خاك مناسب آن نيمه سبك است و از طريق قلمه برگي تكثير مي شود. اگر روي برگ هاي سانسوريا آب بريزيد، پلاسيده مي شوند.
برگ هاي نوع ابلق سانسوريا در اثر كم بود نور به رنگ سبز در مي آيند و در حضور نور دوباره به حالت اوليه برمي گردند. اين گياه به طور كلي مقاوم و مناسب نگه داري در آپارتمان است

[Sara12]

پرورش : سانس ويريا(زبان مادر زن)
زبان مادر زن


Sansevieria
گياهان اين جنس گياهاني دائمي و هميشه سبز و ريزوم ( ساقه زير زميني ) داري از خانواده Liliaceae بوده و تقريبأ داراي شصت گونه ميباشند كه چند گونه از آنها داراي برگهاي زيبا بوده و مناسب كاشت در خانه و آپارتمان مي باشند .


1 ـ Sanseveria trifaciata : اين گياه بومي افريقا بوده و داراي برگهاي بسيار كشيده ، كلفت ، شمشير مانند مي باشد و نظر به شباهت آن به مار آنرا گياه مار Snak plant نيز مي نامند ويكي از مناسبترين گياهان براي آپارتمان هاي شوفاژ دار مي باشد .
برگهاي اين گياه كه مستقيمأ از روي ريزومها خارج ميشود سبز زيتوني و با نوارهاي عرضي سبز پررنگ مي باشد و طول آن گاهي تا 120 سانتيمتر ميرسد و گلهاي خوشه اي كوچك سفيد رنگ آن بر روي ساقه هاي باريك و بلند ظاهر مي شود .

اين گياه به بي آبي بسيار مقاوم است در زمستان حرارت ده درجه و حتي هفت درجه را بخوبي تحمل مي كند . رشد آن نسبتأ كند مي باشد و در هر سال تعداد كمي برگ ميدهند و اين گياه به مخلوطي از خاك برگ و ماسه احتياج دارد و بهتر است كه هر دو سال يكبار گلدان آن عوض شود .

به آبياري كم و منظم و نور كافي در تابستان و آبياري فاصله دار در زمستان نياز دارد در تابستان برگها بايد با آب ولرم و اسفنج شستشو شود ، اين گياه را ميتوان در مكانهاي نسبتأ سايه دار نگاهداري نمود .

بايد به گياه از فروردين تا شهريور كود شيميائي رقيق داد .


Sansevieria trifaciata Var. Laurentii علاوه بر نوارهاي عرضي كناره برگهاي آن طلائي كم رنگ است كه بسيار زيبا ميباشد.
گونه S . hahnii كه بومي استواي شرقي افريقائي مي باشد كوتاه بوده و طول آن به 20 سانتيمتر ميرسد برگها تقريبأ سه گوش بيضي شكل و تقريبأ 12 سانتيمتر طول و حدود 7 سانتيمتر عرض دارند رنگ برگها مانند گونه قبلي است



طريقه ازدياد :

از ماه ارديبهشت تا شهريور ميتوان با تقسيم ريشه ها و يا قلمه آنها را زياد كرد .

برگها را بقطعات 10 ـ 12 سانتيمتر بريده و در مخلوطي از خاك برگ و ماسه فرو كنيد پس از دو ماه قلمه ها شروع به ريشه دادن مي كنند .

بايد توجه داشت كه واريته Laurentii را نمي توان با قلمه زياد نمود، زيرا قلمه هاي اين گياه بحال اول بازگشته و فقط گونه اصلي را بوجود ميآورند بنا براين بايد فقط آنرا با تقسيم ريزوم زياد نمود .

اين گياه تقريبأ بدون آفت بوده و فقط به يك نوع بيماري فيزيولوژيك كه نشانه هاي آن لكه هاي قهوه اي رنگي است كه بر روي برگهاي مبتلا آشكار ميشود . و گاهي اين لكه ها در امتداد حاشيه برگها به پائين نيز سرايت مي كند .

[Sara12]

آپوروكاكتوس
كاكتوس آپوروكاكتوس Aporocactus ، جنسي از خانواده كاكتوس ها Cactacées ميباشد كه بلندي آن در انواع مختلف به 60 تا 90 سانتيمتر مي رسد .

اين گياه داراي ساقه هاي لوله اي و آويزان مانند دم اسب ميباشد كه از غده هاي كوچك كنار هم تشكيل شده و بر روي آن پوشيده از خار است .

گلهاي آن در انواع مختلف به رنگهاي قرمز درخشان ، قرمز متمايل به نارنجي ، صورتي و گلي ميباشد .

ساقه ها سبز متمايل به قهوه اي هستند .


cactus
Aporocactus flagelliformis

انواع مختلف :


1 ـ آپورو كاكتوس كونزاتي Aporocactus conzatti: اين گونه قدي متوسط دارد با ساقه هاي سبز برنزي متمايل به قهوه اي با گلهاي قرمز .

2 ـ آپورو كاكتوس فلاژليفورميس Aporocactus flagelliformis : اصل اين گونه بسيار زيبا و كمياب از مكزيك و كشور پرو ميباشد .( تصوير بالا)

cactus
Aporocactus conzatti

ساقه هاي بلند سيلندري ( لوله اي شبيه به دم اسب ) آن گاهي به بلندي90 تا 100 سانتيمتر مي رسد .

گلهاي آن قرمز متمايل به صورتي و پرچم هاي زرد رنگ ميباشد .

واريته هاي متعددي از آن وجود دارد با گلهاي درشت به رنگهاي صورتي و صورتي متمايل به نارنجي .


cactus


3 ـ آپوروكاكتوس مارتيانوس Aporocactus martianus: با ساقه هاي سيلندري و خارهاي زرد بلند و گلهاي صورتي و قرمز درخشان .


4 ـ آپوروكاكتوس ماليسوني Aporocactus mallisonii: اين گونه هيبريد ميباشد.

تكثير :

زياد كردن اين گياه به روش قلمه زدن ساقه انجام ميگيرد .

باين منظور در بهار قطعاتي از ساقه را به بلندي 7 سانتيمتر با تيغ و يا چاقوي تيز بريده و چند روز كناري ميگذارند تا كمي آب آن گرفته شود آنگاه اين قطعات را تا دوسانتيمتر درخاك كمپوست مرطوب فرو ميكنند ودرگلخانه و يا زير شيشه تحت 22 درجه سانتيگراد قرار ميدهند .

بعد از حدود سه هفته اين قلمه ها ريشه ميدهند .

http://taftan.persiangig.com/%D8%A2%D9%BE%D9%88%D8%B1%D9%88%D9%83%D8%A7%D9%83%D 8%AA%D9%88%D8%B32.jpg

[Sara12]

ختر ( Canna hortensis )
اختر
http://re2.mm-b1.yimg.com/image/853803162
این گیاه از خانوادۀ Cannaceae است . گلهای بسیار زیبایی دارد و گیاهی دائمی است . گلهای این گیاه در تابستان پدیدار می شود و در رنگهای زرد و سرخ و نارنجی و بنفش و غیره وجود دارد . این گیاه ریزومهایی قوی دارد که روی آنها جوانه هایی رشد و نمو می کند و برای تکثیر این گیاه هم باید همین جوانه ها را با مقداری از ریزوم قطع کرده و در فصل بهار بکارید . در تهران به راحتی می توانید آن را در بیرون از منزل کشت کنید . اما باید در زمستان ریزومها را از سرمای شدید محافظت کنید .


رعنا زیبا
http://i4.tinypic.com/105yyiu.jpg (http://i4.tinypic.com/105yyiu.jpg)
رعنا زیبا از گیاهان بسیار زیباست و در ردیف گلهای فصلی قرار می گیرد . بذر این گیاه را باید در فروردین ماه در خزانه کشت کنید و پس از سبز شدن و چهار تا شش برگه شدن آنرا در محل اصلی نشا کنید . این گیاه به آبیاری متوسط نیاز دارد و باید مواظب باشید که اطراف ریشه بیش از حد رطوبت نداشته باشد چون این گیاه زمینهای خشک را بیشتر می پسندد . از طریق بذر و تقسیم ریشه در بهار و یا پاییز تکثیر می شود .


پی لئا ( pilea cadieria )
پی لئا
http://nature.jardin.free.fr/image3/ft_pilea_cadi.jpg
این گیاه از تیرۀ اورتیکاسه است و برگهای بسیار زیبایی دارد .

روش نگهداری و ازدیاد آن بسیار آسان است . برای نگهداری آن باید گلدان آن را در محلی سایه آفتاب قرار دهید وخاک آن باید همیشه مرطوب باشد .

این گیاه را می توانید به آسانی از طریق قلمه زدن تکثیر کنید .



سرخس معمولی ( Pteris )

این گیاه از خانوادۀ Polypodiaceae است . سرخسها اصولاً به رطوبت زیاد و آبیاری زیاد و متوسط نیاز دارند و حرارت و نور کم را می پسندند .

جهت نگهداری در آپارتمان بسیار مناسب هستند شما می توانید رطوبت مورد نیاز این گیاه را با مه پاشی تأمین کنید . این گیاه مکانهای خنک را بسیار می پسندد .

از فروردین تا شهریور ماه با کود دهی ( یک گرم در لیتر هر دو هفته یک بار ) خاک آن هم باید مخلوطی از خاک باغچه و ماسه و تورب برای نگهداری رطوبت ، باشد .

[Sara12]

کاشت و تکثیر گیاهان زینتی
http://www.easypics.us/pics/a35fdee276f85f129c2458423dcf1cbd.jpg


دو نوع تکثیر در گیاهان دیده می‌شود. تکثیر جنسی و تکثیر غیر جنسی. تکثیر مستقیم یا جنسی بیشتر به عنوان تکثیر بذری شناخته شده است. اساس کار در این روش استفاده از بذر گیاه است. بذر یا Seed از ترکیب دانه‌های گرده گل‌های نر و خامه گل‌های ماده بوجود می‌آیند که به دو شکل هموزیگوت و هتروزیگوت وجود دارند. تکثیر غیر جنسی بر این مبناست که هر یک از سلول‌های هر کدام از گیاهان توانایی ساخت یک گیاه کامل همانند پایه مادری خود را دارند. و کلا هر روشی که بوسیله آن هر یک از اندام‌های گیاهی به یک گیاه کامل تبدیل شود تکثیر غیر جنسی محسوب می‌شود.

تکثیر جنسی
در این روش بعد از لقاح گامت نر و ماده ، چنانچه گرده و مادگی از یک جنس باشند بذر حاصل را بذر همگن یا اصطلاحا Homozygot می‌نامند و چنانچه بذر بدست آمده از آمیزش دانه‌های گرده غیر از گیاه مادر باشد بذر حاصل را ناهمگن یا اصطلاحا Heterozygot ‌گویند. معمولا این روش برای گیاهانی که ناهمگنی یا Heterozygot دارند (مثل گل‌های یک ساله که نیاز به تنوع و چند رنگی بیشتری دارند) از دیدگاه تولید کننده بهتر است. هم‌چنین در جایی که این روش مقرون به صرفه است (مثلا در گیاهانی که تکثیر به روش غیر بذری مدت زمان طولانی می‌گیرد) استفاده می‌شود.

مزایای بذر کاری
▪ ارزانتر بودن نسبت به روش غیر جنسی
▪ انبار کردن بذر به مدت طولانی
▪ کنترل بیماری‌های ویروسی.
می‌توان بذر را برای مدت طولانی در انبار نگهداری کرد بدون آنکه آسیبی به وضعیت رویشی و ژنتیکی آن وارد شود. هم‌چنین از آنجا که بیماری‌های ویروسی عموماً بوسیله بذر انتقال پیدا نمی‌کنند لذا تکثیر بذری راه مطمئن برای کنترل بیماری‌های ویروسی است.

معایب کشت و کار با بذر
▪ به علت تفرقه صفات ، یکنواختی لازم وجود ندارد.
▪ دوره نونهالی طولانی‌تر است.
▪ کیفیت اولیه بذر از بین می‌رود.
برای آن دسته از گیاهان که نیاز به یکنواختی دارند روش بذر کاری برای تکثیر آن‌ها مشکل آفرین است. هم‌چنین در بعضی از گیاهانی که زمان لازم برای بلوغ و به گل رفتن گیاه طولانی است، هزینه زیادی دارد. مثلا زمان لازم برای درخت گلابی حداقل ۷ تا ۸ سال است تا یک پایه بذری به درخت میوه تبدیل شود.

روش‌های بذرکاری
بذر کاری به دو روش مستقیم و نشا کاری انجام می‌شود. روش مستقیم برای بذرهایی با اندازه متوسط عملی است که رویش آن‌ها با مشکل زیادی همراه نیست. گل آحار و جعفری به روش مستقیم بذرکاری می‌شوند. تعداد زیادی از بذرهای گیاهان زینتی نیاز به نشا کاری دارند. در روش نشا کاری ابتدا بذرها را در یک جعبه کشت یا گلدان نشا کشت می‌کنیم. بعد از اینکه اندازه گیاهان و نشاها به حد معینی رسید و معمولا این حد یک اندازه ۴ تا ۶ برگه است آنوقت گیاهان را به محل اصلی انتقال می‌دهیم.

تیمارهای قبل از کاشت
▪ خیساندن بذرها
▪ رفع سرما این اصطلاح برای آن دسته از بذرها استفاده می‌شود که برای رویش نیاز به یک دوره سرما دهی دارند یعنی اگر یک دوره سرما را طی نکنند قادر به جوانه زدن نیستند.
▪ نرم کردن پوست‌های سخت گیاهان بوسیله اسید سولفوریک: پوست‌های بسیار سخت بعضی از گیاهان تا نرم نشوند قادر به جوانه زنی نخواهند بود. بسته به نوع گیاه و نیاز ما روش تکثیر جنسی یا غیر جنسی را انتخاب می‌کنیم. اگر نیاز به گیاهان یکدست و یکنواخت داریم از تکثیر غیر جنسی استفاده می‌کنیم. اما بیشتر برای گیاهان فضای سبز از روش تکثیر بذری استفاده می‌شود.
هم‌چنین بسته به نوع بذر (ریزی و درشتی بذر) نوع کاشت فرق می‌کند. بذرهای ریز اطلسی را ابتدا با خاک خیلی سبک مخلوط نموده و سپس در سطح خاک گلدان مورد نظر پخش می‌کنیم. از آنجا که پوشش روی بذر نیز به اندازه‌ی بذر بستگی دارد، حدود نیم سانتی‌متر خاک روی بذرها ریخته و آبیاری نیز با احتیاط انجام می‌گیرد. هنگامی که بذرها رشد کرده و ۴ برگی شدند گیاه به گلدان اصلی منتقل می‌شود. بذرهای همیشه بهار درشت هستند و به فواصل معین در گلدان کاشته می‌شوند و روی آن‌ها را با خاک بیشتری (حدود ۲ - ۱.۵ سانتی‌متر) می‌پوشانیم و آب می‌دهیم.

[Sara12]

پيچ امين الدوله

LONICERA


پيچ امين الدوله ، Lonicera از گياهان خانواده كاپريفولياسه Caprifoliaceaو جزو گياهان بالارونده و متداول

قديمي بوده و در بيشتر منازل قديمي براي پوشش آلاچيق ، چَپَر ، داربست هاي چوبي از

آن استفاده ميكردند .

اين گياه به نام امين الدوله صدر اعظم ايران در دوران سلطنت قاجار از اين جهت

نامگذاري شده كه گويا اولين بار توسط امين الدوله به ايران آورده شده است در حالي كه

نام علمي آن لوني سرا ميباشد .

از انواع مشهور آن عبارتند از :

1 ـ پيچ امين الدوله پريكلي منيوم L.periclymenium: است كه عطري بسيار دلپذير دارد .

گلهاي لوله اي شكل گلدسته اي به رنگهاي سفيد ، كرم و ارغواني ملايم تمام گياه را

مي پوشاند .

شكفتگي گلهايش از اواسط خرداد تا شهريور ماه است .

2 ـ پيچ امين الدوله بلژيكا L.belgica: كه شكفتگي گلهايش زودرس ميباشد.

گلبرگها به رنگهاي گوناگون مشاهده ميشوند و بخصوص قسمت خارجي گلبرگها تيره تر

است .

3 ـ پيچ امين الدوله سرو تينا Serotina: كه شكفتگي گلهايش به كندي وآرام صورت ميگيرد.

از ارقام ديگر اين گياه نوعي دورَگِه وجود دارد كه گلهاي زرد پرتقالي و برگهاي دائمي

دارد.

گلهاي اين گونه بخصوص بدون عطر و داراي دوام طولاني است و ازتيرماه تا آذرماه

ادامه دارد.

دو رَگِه ديگري از اين درختچه وجود دارد كه داراي گلهاي زرد ارغواني بوده و فقط در

تابستان گل ميدهد .

4 ـ پيچ امين الدوله ژاپوني L.japonica: اين گونه از انواع مقاوم و نيرومند است .

از ارديبهشت ماه تاهنگام يخبندان غرق درگلهاي سفيد ميباشد .

در اواخر دوران گلدهي گلبرگهايش به رنگ زرد و يا كِرِم در ميآيند و تا كنون دو رقم ژاپني آن مشاهده شده است .

5 ـ پيچ امين الدوله چيني L.chinensis: داراي گلهاي صورتي و برگهاي ارغواني است و تضاد بين

اين دو رنگ حالت عجيبي بوجود مي آورند .

6 ـ پيچ امين الدوله رتيكولاتا L.Reticulata: از انواع پاكوتاه بوده در سينه مال و خاكهاي شيب دار

براي جلوگيري از ريزش خاك و سبز كردن خاك مورد استفاده قرار ميگيرد .

تمام انواع اين درختچه پيچنده هستند و شاخه ها بدور پايه انتخاب شده ميپيچند .

پايه ها اگر به شكل طاق كوچك يا داربست هاي چوبي كوتاه و بلند انتخاب شوند به تزئين

باغچه كمك ميكنند .

اين درختچه نياز مبرم به آفتاب و محلهاي آفتابرو دارد .

خاك غني و آب فراوان ازاحتياجات اوليه رويش اين گياه ميباشد.

احتياج به هرس مفصل ندارد ولي بايد هر چند وقت يكبار هرس كوچكي روي شاخه هاي

آن انجام پذيرد تا زماني كه محل خود را پوشيده و سر سبز نگاه دارد .

[Sara12]

http://taftan.persiangig.com/gole%20YASE%20FRANGI.jpg
ياس فرنگي

STEPHANOTIS

Madagascar Jasmin

ياس فرنگي گياهي است بالارونده و زيبا مناسب براي داخل ساختمان .
از آنجا كه رشد زيادي ميكند بهتر است توسط يك شبكه سيمي شاخه هاي آنرا در فضاي محدودي مهار نمايند در غير اينصورت لازم ميشود پس از مدتي يا شاخه ها را به ميزان قابل توجهي هرس كنند و يا گياه را به گلدان بزرگتري منتقل نمايند .
سراسر تابستان گلهاي سفيد رنگي ميدهد كه عطر مطبوع آنها فضاي خانه را پر ميسازد .
بهترين تركيب خاك براي ياس فرنگي مخلوطي است به نسبتهاي مساوي از خاك رس ، ماسه ، خاك برگ و كود حيواني پوسيده .
گلدان ياس فرنگي را بايد در محلي كه نور كافي داشته باشد مشروط بر اينكه مقابل تابش مستقيم اشعه خورشيد نباشد قرار داد .
اين گياه به آپ فراوان نياز دارد .
بنابراين بايستي مرتبأ به آن آب داد و گهگاه نيز مقداري كود مايع بآن اضافه نمود .
در زمستان بايد گياه را در محل خنكي كه حرارت آن كمتر از 12 درجه سانتيگراد نباشد قرار داده از ميزان آب بكاهند .
حرارت بالا در زمستان شرايطي فراهم ميكند كه گياه مورد حمله آفاتي مانند شته و شپشك قرار بگيرد .
تكثير :
تكثير ياس فرنگي به روش قلمه زدن ساقه هاي چوبي سال قبل (دوساله) در خاكي كه حدود 25 تا 30 درجه سانتيگراد گرما داشته باشد انجام ميگيرد .
حتي در چنين شرايطي نيز حدود شش هفته طول خواهد كشيد تا قلمه ها ريشه كنند .
نام علمي گونه اي كه در تصوير مشاهده ميشود S. floribunda ميباشد .

[Sara12]

مارانتا Maranta گیاهی است از خانواده مارانتاسه Marantaceae که بلندی آ« در انواع مختلف به 20 تا 40 سانتیمتر می رسد .
انواع مختلف این گیاه دارای برگهای سبز با نقش های سبز تیره و زیتونی و رگه های زرد و قرمز میباشد که بخاطر برگهای زیبایش مورد توجه قرار گرفته است .

انواع مختلف مارانتا :

اصل آن از مناطق استوائی آمریکا میباشد .
این گیاه دارای برگهای سبز با لکه های زیبای سبز تیره و بطول 10 تا 13 و عرض 7 سانتیمتر میباشد .

این گونه جدید گرچه زیباتر و دلفریب تر است ، در مقابل ظریف تر نیز بوده و نگهداری ان دقت بیشتری می خواهد .


علاقمندان این گیاه باید بمجرد خرید و آوردن گیاه به منزل آنرا به گلدان جدیدی منتقل کنند که دارای دهانه عریض و عمق کم باشد تا رطوبت بحد کافی از سطح گلدان به زیر برگها برسد .
زیرا چنانچه در گلدانهای معمولی گذاشته شود ممکن است خشکی هوای اطاق به برگها صدمه زده سبب خشکی آنها بشود .
خاک مناسب برای گیاه ، خاکی است که دارای مواد آلی باشد .
لذا مخلوطی از خاک برگ و کود حیوانی پوسیده بسیار مناسب خواهد بود .
در تابستان گلدان را از معرض تابش مستقیم نور آفتاب محافظت کرده و در تمام طول سال حرارتی برابر 12 – 18 درجه سانتیگراد و رطوبت کافی برای آن فراهم نمایند .
1 – مارانتا لوکونورا M. Leuconeura : نوع اصلی این گیاه است و تنها گونه ای می باشد که برای داخل خانه کاشته میشود . 2 – گونه ای دیگر بنام مارانتا فاسینتاتور M.Fascintator : وجود دارد که در طبیعت بصورت وحشی وجود ندارد بلکه نوع پرورش یافته ای است که مصنوعا بوجود آمده ، برگهایش بسیار زیبا و منقش میباشند . 3 – مارانتا کرشووآنا M.Kerchoveana: با برگهای سبز روشن که بنظر نقره ای می آیند و دو ردیف لکه های سبز تیره در طرفین رگبرگ اصلی و در طول برگ . 4 – مارانتا اریتروفیلا M.Erythrophylla : با برگهای منقش بسیار زیبای سبز زیتونی و همیشگی با دو ردیف لکه های سبز روشن در دو طرف رگبرگ اصلی و در امتداد رگبرگ و خطوط قرمز شفاف از کنار رگبرگ اصلی به سمت لبه برگ بصورت پَر .
تکثیر :
زیاد کردن این گیاه از طریق تقسیم ریشه امکان پذیر است .

http://www.plantoftheweek.org/image/maranta1.jpg

[Sara12]

گل مروارید
گل مروارید Symphoricarpus بوته ای درختی از گیاهان تیره کاپری فولیاسه های پُر شاخه است .
با برگهای بیضی شکل ساده و گلهای ریزه نا معلوم که بجای آنها میوه های گرد قرمز یا سفید میروید .
از این گیاه عموما دو گونه آن در باغها کاشته میشود .


این خوشه ها تا یخبندان روی بوته باقی می ماند .
1 – گل مروارید گل ریزه S.parviflora : به بلندی یک متر و میوه های کوچک قرمز مایل به ارغوانی که چندان چنبه زینتی ندارد . 2 – گل مروارید خوشه ای S.racemosus : به بلندی یک تا دومتر که بواسطه خوشه های میوه آن دانه هایش شبیه به مروارید است بنام گل مروارید مشهور است .
تکثیر :
گل مروارید را بوسیله خواباندن شاخه ها و جداکردن پاجوشهای فراوان آن زیاد می کنند و همه جا میتوان آنرا کاشت .

بر گرفته از کتاب : پرورش گلها و گیاهان زینتی
نوشته : مهندس منوچهر کارگر

http://www.mytho-fleurs.com/images/arbustes/TN_symphoricarpus%20amethyst%202.JPG

http://orders.mkn.co.uk/mime/tree/snowberry.jpg

[Sara12]

گیاه سیکاس Cycas
سیکاس Cycas ، گونه ای از خانواده سیکاداسه Cycadaceae و از جنس سیکاس Cycas میباشد و درخت نواحی استوائی و نیمه استوائی محسوب می شود .

شاید از عنوان این شرح تعجب کرده باشید و بخود بگوئید ، سیکاس Cycas گیاه کوچکی است که در گلدان و در گلخانه تربیت می شود و اطلاق نام درخت به آن صحیح به نظر نمی رسد .

ولی باید به اطلاع خوانندگان گرامی و علاقمندان برسد که این گیاه به بلندی چند متر می رسد و بلندی گونه سیکاس Cycas medica که در ایالت کوئین لاند Queen Land واقع در شمال شرقی استرالیا وجود دارد 20 متر است .

بودائی ها این درخت را نشانه جاودانی Im morteite می دانند .که گونه های مهمی نظیر سیکاس سیرسینالیس C.Circinalis و سیکاس رولوتا C.revoluta به بلندی 10 تا 15 متر و یا تنه خیلی کوتاه مانند سیکاس رومفی C.rumphii و سیکاس توآرسی C.thouarsii دارند .

این درخت در جنوب ژاپن در جزیره ماداگاسکار در آندونزی ، در هندوستان و در سریلانکا ( سیلان) و استرالیا وجود دارد .

درخت سیکاس Cycas در هیچ جا بطور انبوه و زیاد وجود ندارد بلکه به شکل دسته های کوچک در سواحل دریا دیده می شوند .

سیکاس Cycas با نگاه اول شبیه به درختان خانواده نخلها به نظر میآید و در قدیم آن را از خانواده نخل ها میدانستند و لینه Linne گیاهشناس مشهور نام علمی آن را ابتداء لینه Linne که از نام محلی نخل کوسکا Kuscas گرفته شده تعیین کرد و سپس آن را جزو طبقه سرخس ها ( به علت شباهت برگهای فنر مانند سرخس در موقع بازشدن ) دانست .

ولی حقیقت این است که سیکاس گیاه خاصی است و دردنیا کمتر خانواده هائی ازگیاهان با آن شباهت و قرابت دارند .

درخت سیکاس Cycas به حالت وحشی در ماداگاسکار وجود دارد .

ولی در قاره آفریقا از این درخت بطور وحشی دیده نمی شود .

و این امر می رساند که در موقع پیدایش این گیاه در این جزیره فاصله بین این جزیره و قاره آفریقا وجود داشته که متعلق به دوره زمین شناسی تریاس یعنی در حدود 35 میلیون سال پیش است .

زیرا دانه سیکاس Cycas نمی تواند از راه دریا به خشکی یعنی ماداگاسکار برسد . چون دانه ها در مدت زمان کمی که روی آب بمانند نیروی نامیه خود را از دست می دهند .

در استرالیا نیز این گیاه بطور وحشی وجود دارد .

تنه این درخت از بقایای دمبرگها تشکیل شده ، سنگین و به مقدار کمی خشبی است و قسمت نزدیک به سطح زمین آن بسیار محکم است .

در داخل تنه یا مغز آن مایع چسبنده و لزجی وجود دارد که ماده غذائی خوبی را تشکیل می دهد .

در روی تنه اصلی گاهی انشعاباتی بخصوص در درخت نر بوجود می آیند .

سیکاس Cycas درخت دو پایه ای است ( پایه نر و پایه ماده ) و پایه نر دارای کیسه محتوی گرده گل و گیاه ماده دارای تخمدان است .

برگهای پایه نر کوتاه ، پهن و کلفت بوده و در سطح زیر آن چندین کیسه گرده وجود دارد که بوسیله یک شکاف طولی مقدار بسیار زیادی گرده گل به خارج می ریزند .

برگهای پایه ماده مسطح است و از کرکهای خرمائی رنگ پوشیده شده و در سطح بالائی آنها شرابه ای انگشت مانند یا دندانه دار می باشد .

در حاشیه دو طرف مسطح دارای برگهای پایه ماده یک تا پنج تخمدان وجود دارند .

برگهای بارخیز در آغاز رویش بهم فشرده بوده ولی بعدآ از هم فاصله می گیرند و بالاخره برگهای حاوی انتهای تنه درختانی که دارای برگهای بارخیز هستند به رشد خود ادامه داده و تولید برگهای جدیدی گرداگرد انتهای گیاه می نمایند و هرساله برگهای جدیدی به همین شکل ظاهر می شوند .

طول برگهای سیکاس Cycas ممکن است به دو متر برسد و رنگ آنها سبز تیره می باشد .

عرض برگها نسبت به گونه سیکاس Cycas فرق می کند. به ترتیب که گونه سیکاس سی انسیالیسCiecinalis دارای پهنه برگ کم عرض و گونه سیکاس رولوتا C.revoluta دارای برگ نوک تیز یا نیزه ای میباشد .

برگهای قدیمی پس از 3 تا 5 سال ( در شرایط عادی ) زرد شده و می افتند . ( در سیکاس های زینتی باید برگهای زرد شده را قطع کرد ) برگهای پایه نر در گونه سیکاس رومفی C. rhumphlii به رنگ زرد روشن بوده و در موقع گل دادن بوی نامطبوعی پخش می کند .

و رومفیوس Rumphius طبیعی دان قرن هفدهم که این گونه به نام او مشخص گردیده ، گفته است که تحمل وجود چنین گیاه بدبوئی بسیار مشکل است .


گشن گیری ( تلقیح) :

چند گرده گل پایه نر به علت وجود قطرات مایع چسبنده روی تخمدان قرار میگیرند و سپس داخل تخمدان شده و سبب تلقیح تخم میگردند و پس ازمدتی تولید دانه ای به رنگ قرمزروشن یا نارنجی تیره میشود .

قشر خارجی دانه که کم و بیش گوشتی می باشد قشر داخلی سفت سنگ مانندی را می پوشاند که داخل آن که اصطلاحا آنرا نَرَکی داخلی یا ( آندوسپرم Endosperme ) می نامند دارای تعدادی کروموزوم (n)است که پس از رسیدن دانه تامین غذائی مورد نیاز جنین را می نماید و از پوستک چوب پنبه ای پوشیده شده است داخل آن تخم قرار دارد و قسمتی از لپه های آن اغلب بهم چسبیده اند .

معمولا اندازه دانه ها از گردو بزرگتر نیست ولی در گونه سیکاس توآرسی C.thouarsii که ویژه ماداگاسکار است دانه ها به بزرگی تخم غاز می رسند .

اگر بیش از یکسال از رسیدن دانه ها نگذشته باشد دانه ها به آسانی می رویند .

در آغاز رویش کلاهک انتهای ریشک پوسته را شکافته و ریشه خارج شده و بطرف زمین متوجه میشود . ولی لپه ها در داخل دانه میمانند و از مواد غذائی موجود در دانه تغذیه می کنند و این عمل سبب رشد گیاهک شده و به زودی اولین برگ ظاهر می شود .

نکته بسیار جالبی که در اینجا می توان به اطلاع خوانندگان عزیز رسانید این است که ریشه های ویژه این گیاه در زیر ریشه های عادی قرار دارند و گروه ریشه های گوشتی دوشاخه ای ، انگشتی شکل با منظره مرجانی تمایلی به رشد به طرف پائین ندارند و با جلبکهای آبی رنگ ، مانند ، آنابنا همزیستی دارندو اگر این ریشه ها قطع شوند برگهای جوان به خوبی رشد خواهند کرد .

آب و هوا و خاک :

بطوریکه توضیح داده شد درخت سیکاس Cycas آب و هوای استوائی و نیمه استوائی را دوست دارد . و رویش آن در مناطق معتدله با زمستانهای سرد باید در محلهای نسبتا گرم و گلخانه انجام شود .

این گیاه در تابستان به آب زیاد و منظم احتیاج دارد و مشروط بر اینکه گلدان طوری قرارر داده شود که آب از ته آن به آسانی خارج شود و در زمستان نباید گلدان را در سینی یا ظرف دیگری قرار داد که آب در زیر گلدان راکد بماند در غیر این صورت سیکاس زرد می شود .

این گیاه به خاک قوی که در عمق زیاد نرم باشد احتیاج دارد و بهترین خاک مخلوطی از ماسه و رُس و خاک برگ پوسیده است .

[Sara12]

پامپا نقره اي Gynerium argentum
گياه پامپا نقره اي G. argenteum (Stepf.) جنسي از گياهان تيره گندميان است كه برگهاي نوار شكل بلندي داشته و مانند نوارهاي پهن از اطراف آن بسمت زمين آويخته است.

اين گياه مخصوص نقاط گرم و خشك است و گويا موطن اصلي آن نيوزلاند باشد .

اين برگها تشكيل تودة انبوهي را ميدهد كه بلندي آن به 5/1 تا 2 متر ميرسد . از ميان بوته خوشه هاي بلند بصورت پرهاي سبك و ابريشم مانند به رنگ نقره اي بيرون ميآيد .

بعلت بزرگي بوته پامپا ، از آن براي تك كاري روي چمن باغات و يا كنار استخر و نهرها ميتوان استفاده كرد .

خوشه هاي خشك آن براي تهيه دسته گلهاي خشك مصرف ميشود .

در هرنوع خاكي رشد مي كند .

در اصطلاح باغباني به آن علف پامپا نقره اي مي گويند .

تكثير :

زياد كردن اين گياه به روش تقسيم ريشه صورت ميگيرد .

[Sara12]

گل نيلوفر آبي Nymphea
گل نيلوفر آبي Nymphea L. جنسي از تيره نيلوفر آبي ها نمفاسه Nymphaceae
ميباشد .
اين جنس شامل 8 تا 10 گونه مختلف است كه همه آنها ماندني و روستائي ميباشند .
اين گياه در آب ميرويد و برگهايش بشكل قلب با گلهاي بزرگ سفيد ، صورتي يا زرد بسته
به اقسام آن كه روي آب شناور است .
اقسام جالب توجه اين گل عبارتند از :



از چين آمده است .

است . از اين گونه يك جور به رنگ صورتي نيز وجود دارد .


و گلهاي معطر دارد . قطر سطح برگها حدود ۴۰ سانتيمترميباشد .
از انواع ديگر حدود ۲۰ نوع ديگر با گلهاي به رنگهاي متنوع و زيبا كشت ميشوند .
گل تمام اقسام نيلوفر آبي در مرداد و شهريور باز ميشوند .
دانه هاي بذر نيلوفر آبي را پس از رسيدن بلافاصله بايد در گلدانيكه كاملا آب را از خود
رد مينمايد كاشته زير آب گذاشت بطوريكه دوسانتيمتر آب روي آن را بگيرد .
زمستان گلدان را يا در گلخانه سرد ، يا در كف حوض عميق كه بيم يخ زدن نرود
ميگذارند ، پس از آنكه بوته ها سبز شد آنها را در گلدان ديگري نشاء ميكنند و سال دوم
يا سال سوم براي هميشه آنها را ته استخر يا حوض ميگذارند .
از اين گل بوسيله گشنگيري دورگِه هاي زيبائي بدست آمده كه گلهاي آنها صورتي ، قرمز
، زرد ، سفيد و مسي و گل كاسني است .
اگر استخر يا بركه اي كه در آن نيلوفر آبي ميكارند داراي لجن و يا گل و لاي باشد ميتوان
براي زياد كردن گل نيلوفر قطعه اي از ريشه آنرا به سنگي بسته به كف استخر بياندازند
كه از همانجا سبز شده و برگهايش روي آب ميآيد .
تمام اقسام نيلوفر آبي غير از نيلوفر پيگمه كه پاكوتاه است بايد در حوض يا استخر عميق
كاشته شوند . فقط نيلوفر آبي پيگمه را كنار آب ميكارند .
نكته قابل توجه در كاشتن اين گل آنست كه نبايد آنرا در آبهاي متحرك كاشت ، بلكه باي
د هميشه در آبهاي راكد و آفتاب رو كه تابستان درجه حرارت آب به 20 تا 25 درجه
سانتيگراد ميرسد بكارند .
1 ـ نيلوفر آبي سفيد N. alba : با گلهاي سفيد رنگ كه در مرداد و شهريور باز ميشود . 2 ـ نيلوفر آبي زرد N.lutea : با برگهاي بشكل قلب و گلهاي زرد . 3 ـ نيلوفر آبي پيگمه N. pygmaea : قسم پاكوتاه با گلهاي متعدد سفيد كه اصل آن 4 ـ نيلوفر آبي معطر N. odorata : كه اصل آن از آمريكاي شمالي و گلهايش سفيد 5 ـ نيلوفر آبي صورتي سوئدي N. caspary : كه اصل آن از سوئد است . ۶ - نيلوفر آبي روشن معطر N.capensis : اصل اين گياه از آفريق آمده است
تكثير :
همانگونه كه در بالا اشاره شد براي زياد كردن نيلوفر آبي كاشتن بذر آن امكان دارد ولي
چون كاشتن بذر نيلوفر تا گل دادن آن چهار سال طول ميكشد كمتر مبادرت به كاشتن بذر
مينمايند ، مگر در مواردي كه بخواهند جور تازه اي بدست آورند .
ساده ترين و آسانترين روش تكثير اين گل تقسيم ساقه هاي زير زميني آن در بهار ميباشد .
http://www.davidsanger.com/images/martinique/8-235-34.waterlily.y.jpg

[Sara12]

گل كوكب
گل كوكب جنسي از تيره مركبه Composees و اصل آن از مكزيك ميباشد .

از اين گياه بيش از بيست گونه شناخته شده و به واسطه تنوع رنگ و شكل و زيبائي آن مورد توجه بيشتر باغداران مي باشد .

ارتفاع گونه هاي مختلف آن از 60 تا 180 سانتيمتر و قطر گلها از 50 /2 تا 20 سانتيمتر مي باشد كه بستگي به گونه و طرز كاشت آن دارد .

رنگ گلها سفيد ، زرد ، قرمز ، بنفش و يا تركيبي بين رنگهاي ذكر شده مي باشد .

گل كوكب را با اجراي روشهاي مخصوص ميتوان خيلي درشت تر از حد معمول نسبي تا حدود سي سانتيمتر قطر نيز پرورش داد .

كوكب در مقابل سرما و يخبندان بسيار حساس بوده و بايد غده هاي زير زميني آنرا قبل از سرما و يخبندان بيرون آورده آنها را خشك و تميز كرده به طريقي كه گفته خواهد شد نگهداري كنند .

گلهاي كوكب اواخر تابستان و اوائل پائيز ظاهر ميشوند .



روش ازدياد و پرورش گل كوكب :

براي بدست آوردن بوته هاي تازة كوكب بيشتر بوسيله تقسيم غدد ريشه آن يا قلمه زدن انجام ميشود و برخي از گونه هاي كوكب را مي توان بوسيله بذر اواخر زمستان در گلخانه نيز تكثير نمود .




1 ـ تقسيم ريشة كوكب ـ اين غدد يا ريشه هاي گوشتي كه در اصطلاح عموم به پياز كوكب مشهور است و اين ريشه ها را نبايد در همان حالي كه در پائيز سال قبل از خاك خارج كرده اند بكارند ، زيرا از اين ريشه ها انبوهي شاخه بيرون خواهد آمد كه گرچه انتهاي هر شاخه يك گل پيش رس ميدهد اما پس از آنها از بوته گل غير از شاخ و برگهاي بيهوده و كم گل يا بدون گل تا آخر سال چيزي باقي نخواهد ماند .
بنا به آنچه گفته شد اين ريشه ها را بايد قسمت كرده و هر قسمت را جداگانه در محل خود بكارند ، البته بايد دانست آن قسمت از اين غده ها قابل پرورش و بوجود آوردن بوته كامل تازه خواهد بود كه انتهاي آن غده يك قسمت از شاخه سال گذشته كه در قاعده آن نزديك به غده چشمه هاي جاي جوانه آتيه وجود داشته باشد .

زيرا تنها اين غدد قابل بوجود آوردن بوتة كامل ميباشند .

كوكب براي رشد و نمو به آفتاب و آب فراوان در تابستان نياز دارد.

كمبود آب و رطوبت درتابستان ازغنچه كردن مجدد آن جلوگيري خواهد كرد .

براي پرورش گلهاي درشت و بزرگتر از حد معمول بايد غده ها را كه معمولا درعمق 15 سانتيمتري ميكارند در عمق 20 تا 25 سانتيمتري زمين بعد از پايان يخبندان و اوائل بهار بكارند .

در زمان كاشت مقداري كود پوسيده دامي در زير غده ها بريزند و طبيعي است براي داشتن گياه نيرومندي كه تاب تحمل گلهاي بزرگ را داشته باشد بايد رطوبت و غذاي بيشتري فراهم كرد .

براي داشتن گل درشت بايد ساقه قويتر را انتخاب نمود و پاجو»هاي ديگر را هرس كرد و براي يك شاخه فقط دو عدد غنچه در نظر گرفت و بقيه را چيد .

يكماه پس از باز شدن اولين گل از غنچه بعدي ميتوان استفاده كرد .

در صورتي كه گل بزرگ مورد نظر نباشد ميتوان غنچه ها را بحال خود گذاشت ولي چيدن غنچه هاي اضافي در بعضي از واريته هاي كوكب مانند پومپون و مينياتور ضروري است .

براي اين منظور پس از نمايان شدن چهار جفت از برگها آخرين غنچه و كمي بعد دو تا چهار غنچه اي كه اول بر روي ساقه ظاهر شده اند را بايد چيد .

اين روش باعث قويتر شدن ساقه با شاخه هاي بيشتر ميشود .

كوكب هائيكه بوسيله بذر در گلخانه سبز شده اند هنگام بهار وقتيكه در باغچه كاشته ميشوند بايد هفت تا هشت سانتيمتر عميق تر از قبل يعني حد اقل در عمق بيست تا بيست و پنج سانتيمتري كاشته شوند .

در پائيز قبل از شروع يخبندان و سرما بايد غده ها را سالم و بدون بريدگي از زيرخاك بيرون آورد و پس ازتميز كردن چند ساعت در محل خشكي قرار داد سپس درمكاني خنك و خشك با درجه حرارت پنج الي شش درجه سانتيگراد سرتاسر زمستان نگاهداري نمود .

انبار كردن اين غده ها در زمستان به توجه بيشتري نياز دارد و بايد توجه نمود كه غده ها كاملا خشك نشوند و در عين حال نبايد رطوبت هم بحدي باشد كه محيط مساعد براي نشو و نماي بيماريهاي قارچي بوجود آورد .

گاهي هم غده ها را در ماسه نرم و خشك نگاهداري مي كنند و گه گاه براي جلوگيري از خشك شدن كامل روي آنها را آبپاشي ميكنند .

در بهار اين غده ها را از هم جدا نموده و بطور مجزا مي كارند و بهتر است كه دو تا سه هفته قبل از كاشت آنها را در محيط گرم و مرطوب نگاه داشته و سپس اقدام به كشت نمود .


نوشته : مهندس منوچهر كارگر

برگرفته از كتاب : پرورش گلها و گياهان زينتي

[Sara12]

گـل كـاغـذي

Paper flower
مقدمه :

گل كاغذي (Paper Flower) با نام علمي Bougainvillea spectabilis Willd., گياهي است ازخانواده Nyctaginaceae هميشه سبز،چوبي رونده ،گرمسيري ونيمه گرمسيري مي باشنندوازمحبوبيت زيادي دربين مردم برخوردارند.بعضي از آنهاداراي شكوفه هاي رنگارنگ وبعضي نيز معطر مي باشندكه گلهاي آنها به مقدار زياد درتابستان ظاهر مي شوندمشابه ذغال اخته وبنت قنسول كه گلبرگهايا گلهاي رنگارنگي بنام براكته دارند.براكته ها زير گلهاي حقيقي نامرئي قراردارند.رنگ براكته ها ازسفيد ،سفيد شيري ،زرد ،صورتي ،ا بنفش،ا قرمز سيرتا نارنجي مي باشد.اين گياه واكنش بسيارخوبي درمقابل هرس دارد ودرنتيجه درغالب اوقات به عنوان پرچين دربيشتر مناطق گرمسيرمورد استفاده قرار مي گيرند.اسم جنس اين گياه به افتخار Luis A.de Bougainvillea كه يك دريانورد فرانسوي بود نامگذاري شده است.

مبدا پيدايش:

اين گياه بومي مناطق گرمسيري ونيمه گرمسيري آمريكاي جنوبي شامل كشورهاي برزيل،كلمبيا وپرو مي باشد.

وضعيت متداول ومورداستفاده :

گل كاغذي درجايي كه فاقديخبندان وسرماي سنگين باشد به عنوان يكي از بوته هاي رونده زينتي مشهور است درفضاي سبز استفاده مي شود كه در سرتاسر دنيا ازمناطق آفتابي گرم تامناطق ساحلي خنك ومرطوب يافت مي شود. اين گياه به عنوان يك گياه مهم گلداني وسبدهاي آويزان در اروپا وشمال آمريكا نيز مي باشد.

اين گياه به خاطر داشتن براكته هاي رنگي روشن وواضح كه گلهاي لوله اي نامشخص داخل اين براكته ها هستند مورد توجه مي باشد. برگها متناوب، قلبي شكل، ساقه ها چوبي،رونده،قوي وداراي خارهستند.

ارقام:

اين گياه شامل گونه هاي زيادي مي باشد تنها 3 گونه (B.spectabilis,B.glabra,B.peruviana) درباغباني مهم هستند. بيشتر هيبريدها ويا ارقام مشهور از گونه هاي B.spectabilis × B.glabra يا B.xbuttiana مشتق شده اند كه گونه B.spectabilis بيشتر گرمسيري بوده وگلها عمدتا روي قسمتهاي مسن تر ظاهر مي شوند درحاليكه گلهاي گونه B.glabra به آساني برروي شاخه هاي جديدتر ظاهر مي شوند كه درگلخانه هاي خنك زنده مي مانند،همچنين ارقام باشاخ وبرگهاي گوناگون وجود دارند.

تكثير :

قلمه هاي بلند انتهايي گوشتي ساقه (8تا9 سانتي متر طول) موثرترين روش ازدياد مي باشدبهترين فصل قلمه گيري پاييز يا تابستان است. حذف برگهاي پاييني واستفاده از هورمون جهت ريشه زايي وهمچنين استفاده ازدماي بستر 22 درجه سانتی گراد جهت ريشه زايي توصيه شده است. قسمتهاي سبز ساقه رسيده با 3تا5 گره براي ازدياد بكار گرفته مي شوند. محيط هاي كشت خوب زهكشي شده ياريشه زايي را مي توان براي ريشه دار كردن قلمه ها بكار گرفت .دربعضي ازمنابع از خوابانيدن هوايي وكشت بذر نيزبه عنوان روشهاي تكثير نام برده شده است.

دماي محيط كشت براي ريشه زايي قلمه ها بايد 24 درجه سانتيگراد باشد .از سيستم مه پاشي يا ميست براي نگهداري وشادابي برگهادرمدت ريشه زايي قلمه ها مي توان استفاده كرد.

كنترل گلدهي وخواب گياه :

گل كاغذي گياهي روز كوتاه اختياري مي باشد، تحت شرايط طول روز 12ساعت به 80 روز ودرشرايط طول روز 10 ساعت فقط به 54 روز زمان براي گلدهي نياز دارد.

گياهان درنهايت تحت شرايط روزبلند گل مي دهند اما تعداد جوانه هاي كمي تشكيل مي گردد. عوامل ديگري بغير از طول روز ممكن است گلدهي راتحريك نمايند.شدت تابش بالا منتج به گلدهي سريعتر گياه مي شود.

سرماي شبانه ممكن است يكي ديگر از اين عوامل باشد. گياهان مسن تر كه داراي ساقه با قطر 25/1 سانتي متر هستند زودتراز گياهاني كه به تازگي ريشه دار شده و5/0 سانتي متر قطردارند به گل مي روند.

مواد شيميايي dominazide,chlormequat,ancymidol باعث تسريع در گلدهي گياهاني مي شود كه تحت شرايط روزكوتاه پرورش يافته اند امابراي گياهاني كه تحت شرايط روزبلند بوده اند كمتر تاثير داشته اند. محلول پاشي با جيبرالين اسيد باعث جلو گيري از گل انگيزي درگياه مي شود وهمچنين باعث تاخير ويامانع تشكيل براكته ها مي گردد. اين عكس العمل ها باتوجه به رقم واحتمالا محل ممكن است متفاوت باشند. محلول پاشي باAtrimmec گلدهي درگياه Rainbow Gold رابه جلو مي اندازد اماروي گياهان Raspberry Ice يا San Diego Red موثر نبوده است.

دما :

دماي سرد شبانه باعث تحريك گلدهي مي شود . دماهاي شبانه 15درجه سانتيگراد گلدهي تحت شرايط روزبلند راافزايش ودماي شبانه 26 درجه سانتيگراد مانع گلدهي گياهان پرورش يافته درتحت شرايط روزكوتاه مي شود . دماي شبانه / روزانه (21/24) درجه سانتي گراد تحت شرايط روز كوتاه دمايي بهينه بوده است.

نور :

تابش باشدت زياد وپرورش گياه تحت شرايط روزكوتاه (8 ساعت روشنايي )گلدهي را تحريك مي نمايد.تابش باشدت كم گلدهي را حتي در گياهاني كه درشرايط روزكوتاه ودماي بهينه پرورش يافته اند به تاخير مي اندازد. نور4تا5 هزارفوت كندل رشدمتراكم ،سريع و تشكيل گلهاي رنگي خوب راتحريك مي نمايند.

نور قرمز دور(Far-Red گلدهي را تسريع مي كند. وقتي گياهان تحت شرايط نوربانسبت بالاي قرمز به قرمز دور رويش يافته بودند برگهاي انتهايي بازنشده ويا درمقايسه باگياهاني كه برگي (برگدار ) برداشته شده بودند گلدهي در آنها تسريع شدكه اين حقيقت راپيشنهاد مي نمايدنورقرمز باتوسعه وجابجايي مواد مانع گلدهي دربرگهاي جوان همراه مي باشد. اسيد جيبرالیک ممكن است سبب تاخیر گلدهی شودوهمچنین حذف برگها باعث کاهش میان گره ها می شود.

آب :

درفضاي سبز وقتي گياهان سازگاري پيداكنند مقاوم به خشكي مي باشند درحالي كه تنش هاي آبي ممكن است منتج به ريزش براكته ها درگياهان توليد شده در شرايط خشكي درگلخانه مي شود.

تغذيه :

گل كاغذي به كوددهي ثابت 150 تا 200 پي پي ام نيتروژن عكس العمل مثبت نشان مي دهد. گزارش شده است كه اين گياه نيازبالايي به منيزيم ، آهن ، منگنز دارد.زيادي نمكها سبب خسارت به ريشه مي شود. اگرگياهان درشرايط خنك پرورش مي يابند بايد از كاربرد نيتروژن به فرم آمونيوم پرهيز نمود.

محيط كشت :

درتوليد تجارتي گياهان گلدار گلداني،عمدتا ازمحيط كشت با پايه پيت استفاده مي شود .امامحيط كشت خوب وزهكشي شده با PH 5/5 تا 6 قابل قبول مي باشد. PH بالاي 5/6 ممكن است باعث كمبود آهن درگياه شود.

كنترل ارتفاع :

برخي از موادشيميايي روي گل كاغذي موثر بوده اما همه اين مواد بايد بطوردقيق روي تعداد كمي گياه ازهررقم آزمايش شدند زيرا تغييرات زيادي بسته به رقم ازخود نشان مي دهند. سايكوسل يا A-rest هيچكدام سبب كاهش ارتفاع درارقام Respberry Ice يا San diego Red دركاروليناي جنوبي نشده انداما هردو اين كند كننده هاي رشد باعث كاهش رشد رويشي رقم San Diego Red دركاليفرنيا شده اند. A-Rest را مي توان به غلظت 50 پي پي ام وBonzi را به غلظت 25 تا 100 پي پي ام بكاربرد. محلول پاشي با Dikeyulac باعث افزايش شاخه هاي جانبي در Respberry Ice ،

Diego Red San، Raibbow Gold شـده وكـاهش طويل شـدن ساقه را در Respberry Iceو


San Diego Red باعث گرديده است اما تاثيري روي Raibbow Gold نداشته است.
مع الوصف كاربرد Atrimmec به غلظت 1600 پي پي ام بطور كلي به عنوان موثرترين راه براي كاهش طويل شدن شاخه ها بوده است.بايد توجه داشت كهAtrimmec درغلظت 400تا 1600 پي پي ام ممكن است باعث كاهش اندازه براكته ها دراواخر بهار واوائل تابستان (افزايش دما ) شود اما دراواخرتابستان واواسط زمستان (دماي خنك تر) زمانيكه براكته ها كوتاهتر ازمدت اواخر بهار واوائل تابستان هستند موثرنبوده است.