Sara12
10-30-2010, 11:39 PM
تازه هايي از گياهان دارويي
ژل صبر زرد ، بهبود زخم ها را در موش هاي ديابتي افزايش مي دهد.
كاهش بهبود زخم هاي پوستي در بيماران ديابتي ممكن است مربوط به كاهش مقدار كلاژن باشد ،كلاژن تركيبي است كه ساختمان و استحكام بافت پوست را تثبيت مي كند. در مطالعه اي نشان داده شده كه درمان با ژل صبر زرد ، بهبود زخم را افزايش مي دهد و اين احتمالا به خاطر اثري است كه روي سنتز كلاژن ونيز التهاب دارد. در اين مطالعه ، زخم هاي پوستي ايجاد شده در موش هاي ديابتي ، با تجويز خوراكي يا موضعي ژل صبر زرد (Aloe) درمان شدند. زخم هاي مجاور شده با ژل آلوئه ، به طور معني دار سريع تر از زخم هاي حيوانات گروه كنترل ، درمان گرديدند. به علاوه ، مقدار كلاژن ، پروتئين تام و DNA هم در گروه درمان بالاتر از گروه كنترل بود ( خصوصا در خلال 10 روز اول مطالعه ). محققين نتيجه گرفتند كه خواص هيپوگليسميك احتمالي ژل صبر زرد ، ممكن است مسؤول توانايي ظاهري اش در افزايش بهبود زخم ها در افراد ديابتي باشد. مكانيزم بيوشيميايي احتمالي صبر زرد كه اين اثر را اعمال مي كند ، هنوز مشخص نيست.
بتاكاروتن ، اكسيداسيون LDL را كاهش مي دهد.
در يك مطالعه باليني ، مقدار mg5/4 بتاماروتن در روز ، اكسيداسيون LDL را در افراد بزرگسالي كه در آن ها ريسك بيماري هاي قلبي وجود داشت ، به طور معني دار كاهش دارد. اين مطالعه ، شامل 200 زن و مرد در دامنه سني 35 تا 68 سال بود كه در 3 گروه تحت خطر سيگاري ها ، ديابتي ها ، چاق ها ، و يك گروه شاهد سالم ، تقسيم بندي شدند. استعداد و آمادگي همه افراد براي اكسيداسيون LDL آزمايش گرديد ، سپس به آن ها بتاكاروتن همراه با رژيم غذايي طبيعي شان به مدت 45 روز داده شد و بعدا دوباره آزمايش شدند. در پايان مطالعه ، LDL هاي اكسيد شده در گروه هاي سيگاري ها ، ديابتي ها و چاق ها به ترتيب 18،22و21 درصد كاهش يافت كه اين اختلاف از نظر آماري معني داري است. با اين حال استعداد گروه هاي خطر ، در اكسيداسيون LDL در پايان مطالعه ، هنوز بيشتر از گروه شاهد سالم در شروع مطالعه بود.
شواهد مشخصي براي نقش سيلي بينين در درمان سرطان پروستات
پژوهش هاي انجام شده ، پيشنهاد مي كند كه شيوع كمتر سرطان پروستات در آسيايي هايي كه در آسيا زندگي مي كنند (در مقايسه با آسيايي هايي كه در آمريكا هستند و از رژيم غذايي غربي تغذيه مي نمايند ) ، ممكن است مربوط به كاهش تركيبات موثره بيولوژيك آندروژني در رژيم غذايي شان باشد. شواهد متعددي كه از اين نظريه حمايت مي كند از مشاهداتي ناشي مي شود كه بيشتر از 75 درصد از سرطان هاي پروستات ،در تشخيص اوليه وابسته به آندروژن هستند. آنتي ژن اختصاصي پروستات {PROSTATE SPECIFIC ANTIGEE (PSA) } نشانگرحساس ويژه اي در تشخيص ودرمان اين بيماري است. در مطالعه حاضر ، نقش احتماليي تركيب فلاونوئيدي سيلي بينيين در گياه خار مريم با اثر آنتي اكسدان ، روي ژن تنظيم كننده آندروژني ، بررسي شده است. تصور ميشود كه سيلي بينين مانند ساير استروژن هاي گياهي ، به طور بالقوه اي روي پيشرفت سرطان هاي وابسته به هورمون اثر مي كند. در اين مطالعه آزمايشگاهي ،سيلي بينين ، در كاهش مقدار PSA داخل سلولي و ترشح شده تحت شرايطي كه توسط آندروژن و سرم القا شده موثر است ، در حالي كه باعث افزايش رشد سلولي از طريق توقف فاز G 1 چرخه رشد مي شود. به علاوه سيلي بينين هيچ گونه اثر ظاهري روي سلول هاي طبيعي اعمال نمي كند ، بلكه فقط روي سلول هاي سرطاني اثر مي نمايد. كاهش مقدار PSA توسط سيلي بينين عليه بيان پروتئين PSA ، و يا به مهار مستقيم گيرنده هاي آندروژني با واسطه بيان PSA ، منتسب نمود.
ايزوفلاون ها ممكن است مسؤول اثر ضد سرطاني سويا نباشند.
تحقيقات انجام شده در دانشگاه ايلينويز پشنهاد مي كند كه ايزوفلان هاي موجود در پروتئين سويا ، آن طور كه قبلا تصور مي شده ممكن است مسؤول اثر ضد سرطاني سويا نباشند. در اين تحقيقات ، تعدادي موش ماده با ايزوفلان هاي خالص ، يا مخلوط از پروتئين هاي سويا با ايزوفلان يا بدون ايزوفلان درمان شدند. گرچه در تمام اين درمان ها ، به هر حال مقداري اثر آنتي تومور وجود داشت ، ولي مخلوط بدون ايزوفلان در كاهش شيوع و تعداد تومورهاي پستان در موش هاي ماده ، موثرتر بود. محققين معتقدند كه ساير اجزاي موجود در سويا مانند ليگنان ها ، فيبرهاي غذايي يا اسيد فيتيك ممكن است به عنوان آنتي اكسيدان در مهار تومورها عمل كنند.
روغن زيتون ، روغن انتخابي براي حفاظت از اكسيداسيون LDL
برخي از مردم و جمعيت هاي اطراف درياي مديترانه ،كه مقادير بالايي از روغن زيتون را در رژيم غذايي خود مصرف مي كنند ، شيوع كمتري از بيماري قلبي كرونر را نشان مي دهند. حضور اسيدهاي چرب داراي يك باند دوگانه و نيز آنتي اكسيدان ها در اين رژيم غذايي با توانايي مقاومت كلسترول LDL به اكسيداسيون ارتباط مستقيم دارد. آسيب اكسيداتيو كلسترول LDL ، با پيشرفت آتروسكلروز و ساير بيماري هاي قلبي مرتبط است. مطالعه حاضر ، در مورد تفاوت در روش هاي توليد و فن آوري روغن زيتون تحقيق كرده و فوايد زيتون كاملا خالص و تازه (Extra virgin) داراي اسيديته بسيار پايين و مواد آنتي اكسيدان است. روغن زيتون تصفيه شده ، همان تركيب اسيدهاي چرب را داشته ولي به خاطر پروسه هاي اضافي ، فاقد آنتي اكسيدان هاي موجود در ميوه زيتون مي باشد. در اين مطالعه كه به صورت اتفاقي و متقاطع انجام شد ، يك گروه از بيماران مبتلا به بيماري هاي عروق محيطي ، روغن زيتون كاملا خالص را جهت مصرف در آشپزي به مدت 3 ماه دريافت كردند ، سپس 3 ماده دور قطع مصرف آن ها بود و بعد 3 ماه هم روغن زيتون تصفيه شده را دريافت نمودند. گروه ديگر روغن ها را به طور بر عكس دريافت مي كردند. بررسي ها نشان داد كه بيماران دريافت كننده روغن خالص ، آلفا ـ توكوفرول بيشتري جذب كرد اند ( در واقع اولين خط دفاعي عليه اكسيداسيون LDL در نظر گرفته مي شود ). سرعت اكسيداسيون LDL نيز در بيماران دريافت كننده روغن خالص كمتر از آن هايي بود كه روغن تصفيه شده دريافت مي كردند. اختلافات معني داري كه در قابليت LDL به اكسيداسيون در خلال مصرف روغن خالص مشاهده گرديد ، منجر به آن شد كه محققين نتييجه بگيرند تركيب آنتي اكسيدان روغن خالص اثر محافظتي بيشتري از روغن تصفيه شده عليه اكسيداسيون LDL دارد.
مكانيزم اثر احتمالي ديگري در مورد فعاليت ضد افسردگي گياه هوفاريقون
گياه علف چاي (هوفاريقون) ، در مطالعات باليني نتايج مطلوبي در درمان افسردگي خفبف تا متوسط نشان داده ، ولي مكانيزم اثر اين گياه هنوز دقيقا معلوم نشده است. تحقيقات قلبي نشان داده بود كه عصاره اين گياه ، باز جذب سيناپتوزومال سروتونين را مهار ميي كند ، يعني مكانيزم اثر آن شبيه به داروهاي شيميايي سنتزي است كه معروف به مهار كننده هاي انتخابي باز جذب مجدد سروتونين {Selsctive Serotonin reuptake Inhibitors (SSRI s) } هستند.
در مطالعه حاضر ، محققين نتيجه گرفتند كه عصاره هوفاريقون در حقيقت تجمع سروتونين را در سيناپتوزوم هاي كورتيكال مغز مهار مي نمايد. يعني اين مكانيزم بيشتر از آن كه به SSRI شبيه باشد به تركيبات شبه رزرپيني مرتبط است كه موجب تخليه وزيكول هاي تجمعي سروتونين مي شوند ، بنابراين غلظت سروتونين كاهش مي يابد و منجر به مهار باز جذب مجدد واضحي مي گردد.
هيچ تداخلي بين علف چاي (هوفاريقون) و كاربامازپين نيست.
در يك مطالعه كه تداخل هاي بالقوه بين علف چاي و كاربامازپين را بررسي كرده است ، محققين هيچ گونه تفاوت معني داري را در غلظت خوني يا كليرانس كاربامازپين ، قبل يا بعد از تجويز هوفاريقون ، رديابي نكرده اند. اين بررسي شامل 8 نفر داوطلب سالم بود كه علف چاي را همرااه با كاربامازپين دريافت مي نمودند. مطالعه قبلي توسط همين گروه از محققين نشان داده بود كه علف چاي غلظت خوني داروي اينديناوير ( يك مهار كننده پروتئاز كه در درمان عفونت HIV استفاده مي شود ) را در داوطلبان سالم مهار مي كند. كاربامازپين و اينديناوير و تعدادي از داروهاي ديگر ، از طريق آنزيم كبدي سيتوكروم P- 450 يعني CYP 3A4 متابوليزه مي شوند. مطالعه حاضر ، اين تفكر گسترده را كه علف چاي موجب كاهش غلظت خوني همه داروهايی كه از طريق سيستم آنزيمي فوق متابوليزه مي شوند را رد مي كند. بر طبق اين مطالعه ، بيش از 70 درصد افراد مبتلا به صرع ، از علف چاي براي اصلاح خلق و خو ، و كاهش خستگي استفاده مي كنند.
يك فرمولاسيون تركيبي شامل گياه اكيناسه(اچیناسه) ، عليه سرماخوردگي موثر است.
يك پژوهش تحت كنترل با دارونما ، اتفاقي و دو سوكور شامل 263 نفر ، نشان داده كه يك فرمولاسيون تركيبي گياهي ، در تسكين علايم سرماخوردگي ، از دارونما به طور معني داري موثرتر است. اين داروي گياهي Esberitox N نام دارد و حاوي عصاره هاي الكلي ريشه هاي دو گونه از اكيناسه و دو گياه ديگر است. بيماران ، اين دارو ( 3 قرص ، 3 بار در روز ) يا دارونما را به مدت 7 تا 9 روز دريافت كردند. در خلال دوره درماني ، بيماران شدت 18 نوع علامت مختلف سرماخوردگي را گزارش مي نمودند. نتايج نشان داد كه درمان با Esbritox N ، همه علايم سرماخوردگي را بهبود مي بخشد. پاسخ هاي درماني ،ابتدا در روز سوم در مورد افرادي كه داروي گياهي فوق را دريافت مي كردند ، مشاهده گرديد ( 4/18 درصد در مقابل هيچ پاسخ گروه دارونما ) ، و در روز پنجم تا 4/55 درصد ، در مقابل حدود 28 درصد براي دارونما ، افزايش يافت. نتايج بهتر در مورد افرادي ديده شد كه درمان را با اين داروي گياهي ، در شروع بيماري و قبل از شدت يافتن علايم بيماري ، آغاز كرده بودند.
اثرات حفاظتي سير عليه سرطان هاي قولون و معده
آناليز 18 مطالعه كه ارتباط بين مصرف سير و ريسك سرطان را تخمين مي زده اند ، نتيجه مي گيرد كه مصرف زياد سير خام يا پخته ، ممكن است با اثرات حفاظتي عليه سرطان هاي معده و كولوركتال ، مرتبط باشد. در اين مطالعات آناليز شده ، كمترين مصرف سير ، در دامنه صفر تا 5/3 گرم در هفته ، و بيشترين آن از هر گونه مصرف معمولي تا 8/28 گرم در هفته بوده است. متوسط اختلاف بين بيشترين و كمترين مقدار مصرف 16 گرم در هفته مي باشد. با اين حال محققين در مورد تمايل نويسندگان مقالات براي چاپ تنها نتايج مثبت و ساير عوامل مغشوش كننده كه ممكن است روي نتايج آناليز تاثير بگذارد ، احتياط مي كنند.
تحقيق در مورد مصرف دارواش به عنوان درمان آدجوان ( adjuvant) در درمان سرطان سرو گردن.
يك مطالعه باليني تحت كنترل روي 477 بيمار مبتلا به كارسينوماي سلولي سرو گردن ، نشان مي دهد كه عصاره استانداردي از دارواش ، در پيشگيري از عود يا متاستازهاي سرطان بعد از جراحي يا درمان هاي راديوتراپي بي اثر است. به علاوه ، سرعت زنده ماندن طي 5 سال بعد ، در مورد افرادي كه دارواش را دريافت كرده بودند ، بيشتر از گروه كنترل نبوده ، و هيچ گونه تفاوت معني داري در كيفيت زندگي آن ها نيز مشاهده نگرديد. دارواش ،يكي از معمولي ترين درمان هاي جانشيني سرطان در اروپاست. برخي مطالعات اوليه باليني ، پيشنهاد كرده بود كه دارواش ممكن است به عنوان آدجوان ، در درمان سرطان ارزش داشته باشد ، ولي طي مطالعه حاضر ، كيفيت كلي اين مطالعات ، مورد انتقاد واقع شده است. محققين در مطالعه حاضر نتيجه گرفتند كه “ فرآورده هاي دارواش ” ، در درمان آدجوان بيماران مبتلا به سرطان سر و گردن ، مورد مصرفي ندارد.
اثر گزنه در درمان درد استئوآرتريت.
گزنه در درمان دردهاي استئوآرتريت ، تاريخچه اي طولاني از مصرف سنتي دارد ، ولي تعداد كمي از پژوهش هاي باليني ، تاثير اين نظريه را بررسي كرده است. مطالعه محدود و تحت كنترل با دارونمايي حاضر ، نشان مي دهد كه كاربرد روزانه برگ تازه گزنه ، در تسكين درد استوآرتريت ، به طور معني داري موثرتر از دارونماست. در اين مطالعه ، 27 نفر . برگ گزنه را روزي يك بار تا يك هفته توقف ،درمان با استفاده از دارونما تكرار گرديد . بيماران و پزشكان هر دو ، از نوع و دستور درمان بي اطلاع بودند. به بيماران گفته شده بود كه محققين مشغول بررسي دو نوع مختلف گزنه اند و اين كه آن ها ممكن استت در اثر درمان ، احساس سوزش و گزش كنند. بر طبق نتايج ، كاهش ناتواني و درد در مورد گروه درمان شده با گزنه به طور معني داري از دارونما ،بيشتر بود. محققين نتيجه گرفتند كه گزنه به عنوان يك گياه رايج و در دسترس ، به نظر مي رسد علي رغم گزش و سوزش آن ، درمان بي خطري براي دردهاي عضلاني ـ استخواني باشد.
جداسازي تركيبات استروژني از گياه جعفري
در روند غربالگري گياهان دارويي براي تركيبات استروژني ، محققين تعدادي گليكوزيد فلاوني با اثر استروژني را از گياه جعفري جدا كرده اند. با حذف بخش گليكوزيدي تركيبات فوق ، اثر استروژني افزايش يافت. محققين ادعا كردند كه آپي ژنين ، ديوزمتين و كامپفرول بيشترين اثر استروژني را دارند و تقريبا معادل ايزوفلاون هاي ديادزين و ژنيستئين مي باشند. به علاوه ، طبق اين تحقيق ، 7 روز درمان خوراكي با عصاره متانولي جعفري ، آپي اين و آپي ژنين ، وزن رحم را در موش هايي كه تخمك برداري شده بودند ، به حالت اول بر مي گرداند.
مطالعه گل ساعت ، اثر ضد اضطراب كريزين موجود در آن نشان مي دهد.
مطالعه انجام شده در رات نشان مي دهد كه تركيب فلاونوئيدي موجود در گل ساعتي يعني كريزين (Chrysin) در تزريق دوز mg/kg1 ، اثر ضد اضطرابي واضحي دارد. آپي ژنين موجود در آن ( كه در گياه بابونه هم گزارش شده است ) ، در دوز mg/kg 25 اثر سداتيو دارد ولي هيچ اثر ضد اضطراب نشان نمي دهد. از آن جايي كه اثر ضد اضطراب كريزين با تجويز فلومازنيل متوقف ميشود ، پس اثر آن بايد در ارتباط با فعال سازي گيرنده هاي GABA ( نوع A ) باشد. ولي از آن جايي كه فلومازنييل ، بلوك اثر سداتيو هر دو فلاونوئيد را كاهش مي دهد ، محققين نتيجه گرفته اند كه اين اثرات به خاطر تداخل با گيرنده هاي GABA نيست.
فرمولاسيوني از آقطي سياه ، سيستم ايمني افراد سالم را فعال مي كند.
مطالعه محدودي روي عصاره استانداردي از گياه آقطي سياه ( با نام تجارتي سامبوكول ) صورت گرفته و طي آن معلوم شده كه سامبوكول ، سيستم ايمني افراد سالم را با افزايش توليد سيتوكين هايي التهابي تحريك مي كند. توليد سيتوكين با استفاده از مونوسيت هاي مشتق از خون 12 فرد سالم اندازه گيري گرديد. اين نمونه هاي خوني با چند فرآورده سامبوكول (Sambucol) اين گونه شدند : عصاره سامبوكول ، شربت سامبوكول و سامبوكول براي اطفال. از اين محصولات مورد آزمايش ، براي اثر تحريك ايمني ، عصاره سامبوكول ، معني دارترين اثر را روي توليد سيتوكين داشت. بيشترين افزايش در توليد TNF- a مشاهده گرديد.
چاي سبز و زردچوبه
طي يك مطالعه ، اثر درماني بسته بندي هاي تركيبي گياهان عليه سرطان دهان آزمايش گرديد. در اين بررسي ، توانايي ماده اصلي موجود در چاي سبز { اپي گالوكاتشين گالات ( EGCG) } ، و كوركومين ( از گياه زرد چوبه ) ، براي جلوگيري از رشد و پيشرفت سرطان دهاني in vitro آزمايش شد. هر دوي اين مواد خصوصا EGCG ، خواص آنتي كارسينوژني ، آنتي اكسيداني و ضد التهابي نشان دادند.
كشت هايي از سلول هاي اپي تليال دهاني { از سه نوع طبيعي ، بد خيم و پيش ـ بد خيم (premalignant) } ، با EGCG و كوركومين مجاور شدند ، هر دوي اين مواد نشان دادند كه قادر به مهار رشد سلول هاي سرطاني در تمام رده هاي سلولي مورد آزمايش هستند. درجه مهار رشد به رده سلولي خاص وعامل مهاركننده مورد آزمايش بستگي داشته و به نظر مي آيد كه هر عامل ، رشد را در مراحل مختلفي از چرخه سلولي مهار مي كند ( EGCG ، در فاز G1 و كوركومينن ، سلول ها را در فازهاي S/G2M بلوك مي نمايد ). اثرات سينرژيسسمي ،وقتي كه هر دو عامل با هم استفاده مي شدند ، مورد توجه بود و به صورت وابسته به دوز باعث مهار رشد سلولي گرديد. استفاده از دو عامل به صورت تركيبي اجازه داد كه دوز هر كدام كاهش يابد.
چگالي بدن و ايزوفلاون هاي سويا
مقاله هاي مروري متعددي ، در مورد تحقيقات رايج و اثرات بالقوه مثبت مصرف سويا روي سلامتي استخوان ها در انسان وجود دارد. سويا حاوي تعدادي ايزوفلاون است و به ويژه ديادزئين و ژنيستئين ،كاملا مورد مطالعه واقع شده اند. مطالعات حيواني شواهد متقاعد كننده اي را در مورد اصلاح و بهبود توده استخواني بعد از مصرف سويا ، ارايه مي كند. در مورد تاثير روي انسان ، تنها يك مطالعه وجود دارد كه طي آن محققين ، اثر پروتئين سويا را روي چگالي معدني استخواني {Bone Mineral Density - BMD} در زنان يائسه بررسي كرده اند. طي آن بهبود معني داري در BMD استخوان هاي ستون فقرات مشاهده شده ولي در مورد كل بدن يا BMD استخوان ران اين گونه نبوده است.
آب انار ، فوايد بهداشتي روي قلب و عروق دارد.
مطالعات in vivo درمردان سالم غير سيگاري و موش هاي سالم كه به طور تجربي دچار آتروسكلروز شدند ، نشان مي دهد كه آب انار ، احتمالا به خاطر اثرات آنتي اكسيداني اش داراي اثرات قوي آنتي آتروژنيك مي باشد. در اين مردان ، مصرف آب انار ، استعداد و قابليت كلسترول LDL را براي تجمع و ذخيره ،كاهش و اثر پارا ـ اوكسوناز ( Para oxonase ) يك آنتي اكسيدان طبيعي است}. آب انار در موش هاي تحت بررسي ،اكسيداسيون LDL را 90 درصد كاهش داد و پلاك هاي آتروسكلروتيك را در مقايسه با موش هاي شاهد ، 4 درصد كم كرد.
به کوشش :دكتر فراز مجاب(دانشكده داروسازي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي
تصحیح: محسن حمیدی
ژل صبر زرد ، بهبود زخم ها را در موش هاي ديابتي افزايش مي دهد.
كاهش بهبود زخم هاي پوستي در بيماران ديابتي ممكن است مربوط به كاهش مقدار كلاژن باشد ،كلاژن تركيبي است كه ساختمان و استحكام بافت پوست را تثبيت مي كند. در مطالعه اي نشان داده شده كه درمان با ژل صبر زرد ، بهبود زخم را افزايش مي دهد و اين احتمالا به خاطر اثري است كه روي سنتز كلاژن ونيز التهاب دارد. در اين مطالعه ، زخم هاي پوستي ايجاد شده در موش هاي ديابتي ، با تجويز خوراكي يا موضعي ژل صبر زرد (Aloe) درمان شدند. زخم هاي مجاور شده با ژل آلوئه ، به طور معني دار سريع تر از زخم هاي حيوانات گروه كنترل ، درمان گرديدند. به علاوه ، مقدار كلاژن ، پروتئين تام و DNA هم در گروه درمان بالاتر از گروه كنترل بود ( خصوصا در خلال 10 روز اول مطالعه ). محققين نتيجه گرفتند كه خواص هيپوگليسميك احتمالي ژل صبر زرد ، ممكن است مسؤول توانايي ظاهري اش در افزايش بهبود زخم ها در افراد ديابتي باشد. مكانيزم بيوشيميايي احتمالي صبر زرد كه اين اثر را اعمال مي كند ، هنوز مشخص نيست.
بتاكاروتن ، اكسيداسيون LDL را كاهش مي دهد.
در يك مطالعه باليني ، مقدار mg5/4 بتاماروتن در روز ، اكسيداسيون LDL را در افراد بزرگسالي كه در آن ها ريسك بيماري هاي قلبي وجود داشت ، به طور معني دار كاهش دارد. اين مطالعه ، شامل 200 زن و مرد در دامنه سني 35 تا 68 سال بود كه در 3 گروه تحت خطر سيگاري ها ، ديابتي ها ، چاق ها ، و يك گروه شاهد سالم ، تقسيم بندي شدند. استعداد و آمادگي همه افراد براي اكسيداسيون LDL آزمايش گرديد ، سپس به آن ها بتاكاروتن همراه با رژيم غذايي طبيعي شان به مدت 45 روز داده شد و بعدا دوباره آزمايش شدند. در پايان مطالعه ، LDL هاي اكسيد شده در گروه هاي سيگاري ها ، ديابتي ها و چاق ها به ترتيب 18،22و21 درصد كاهش يافت كه اين اختلاف از نظر آماري معني داري است. با اين حال استعداد گروه هاي خطر ، در اكسيداسيون LDL در پايان مطالعه ، هنوز بيشتر از گروه شاهد سالم در شروع مطالعه بود.
شواهد مشخصي براي نقش سيلي بينين در درمان سرطان پروستات
پژوهش هاي انجام شده ، پيشنهاد مي كند كه شيوع كمتر سرطان پروستات در آسيايي هايي كه در آسيا زندگي مي كنند (در مقايسه با آسيايي هايي كه در آمريكا هستند و از رژيم غذايي غربي تغذيه مي نمايند ) ، ممكن است مربوط به كاهش تركيبات موثره بيولوژيك آندروژني در رژيم غذايي شان باشد. شواهد متعددي كه از اين نظريه حمايت مي كند از مشاهداتي ناشي مي شود كه بيشتر از 75 درصد از سرطان هاي پروستات ،در تشخيص اوليه وابسته به آندروژن هستند. آنتي ژن اختصاصي پروستات {PROSTATE SPECIFIC ANTIGEE (PSA) } نشانگرحساس ويژه اي در تشخيص ودرمان اين بيماري است. در مطالعه حاضر ، نقش احتماليي تركيب فلاونوئيدي سيلي بينيين در گياه خار مريم با اثر آنتي اكسدان ، روي ژن تنظيم كننده آندروژني ، بررسي شده است. تصور ميشود كه سيلي بينين مانند ساير استروژن هاي گياهي ، به طور بالقوه اي روي پيشرفت سرطان هاي وابسته به هورمون اثر مي كند. در اين مطالعه آزمايشگاهي ،سيلي بينين ، در كاهش مقدار PSA داخل سلولي و ترشح شده تحت شرايطي كه توسط آندروژن و سرم القا شده موثر است ، در حالي كه باعث افزايش رشد سلولي از طريق توقف فاز G 1 چرخه رشد مي شود. به علاوه سيلي بينين هيچ گونه اثر ظاهري روي سلول هاي طبيعي اعمال نمي كند ، بلكه فقط روي سلول هاي سرطاني اثر مي نمايد. كاهش مقدار PSA توسط سيلي بينين عليه بيان پروتئين PSA ، و يا به مهار مستقيم گيرنده هاي آندروژني با واسطه بيان PSA ، منتسب نمود.
ايزوفلاون ها ممكن است مسؤول اثر ضد سرطاني سويا نباشند.
تحقيقات انجام شده در دانشگاه ايلينويز پشنهاد مي كند كه ايزوفلان هاي موجود در پروتئين سويا ، آن طور كه قبلا تصور مي شده ممكن است مسؤول اثر ضد سرطاني سويا نباشند. در اين تحقيقات ، تعدادي موش ماده با ايزوفلان هاي خالص ، يا مخلوط از پروتئين هاي سويا با ايزوفلان يا بدون ايزوفلان درمان شدند. گرچه در تمام اين درمان ها ، به هر حال مقداري اثر آنتي تومور وجود داشت ، ولي مخلوط بدون ايزوفلان در كاهش شيوع و تعداد تومورهاي پستان در موش هاي ماده ، موثرتر بود. محققين معتقدند كه ساير اجزاي موجود در سويا مانند ليگنان ها ، فيبرهاي غذايي يا اسيد فيتيك ممكن است به عنوان آنتي اكسيدان در مهار تومورها عمل كنند.
روغن زيتون ، روغن انتخابي براي حفاظت از اكسيداسيون LDL
برخي از مردم و جمعيت هاي اطراف درياي مديترانه ،كه مقادير بالايي از روغن زيتون را در رژيم غذايي خود مصرف مي كنند ، شيوع كمتري از بيماري قلبي كرونر را نشان مي دهند. حضور اسيدهاي چرب داراي يك باند دوگانه و نيز آنتي اكسيدان ها در اين رژيم غذايي با توانايي مقاومت كلسترول LDL به اكسيداسيون ارتباط مستقيم دارد. آسيب اكسيداتيو كلسترول LDL ، با پيشرفت آتروسكلروز و ساير بيماري هاي قلبي مرتبط است. مطالعه حاضر ، در مورد تفاوت در روش هاي توليد و فن آوري روغن زيتون تحقيق كرده و فوايد زيتون كاملا خالص و تازه (Extra virgin) داراي اسيديته بسيار پايين و مواد آنتي اكسيدان است. روغن زيتون تصفيه شده ، همان تركيب اسيدهاي چرب را داشته ولي به خاطر پروسه هاي اضافي ، فاقد آنتي اكسيدان هاي موجود در ميوه زيتون مي باشد. در اين مطالعه كه به صورت اتفاقي و متقاطع انجام شد ، يك گروه از بيماران مبتلا به بيماري هاي عروق محيطي ، روغن زيتون كاملا خالص را جهت مصرف در آشپزي به مدت 3 ماه دريافت كردند ، سپس 3 ماده دور قطع مصرف آن ها بود و بعد 3 ماه هم روغن زيتون تصفيه شده را دريافت نمودند. گروه ديگر روغن ها را به طور بر عكس دريافت مي كردند. بررسي ها نشان داد كه بيماران دريافت كننده روغن خالص ، آلفا ـ توكوفرول بيشتري جذب كرد اند ( در واقع اولين خط دفاعي عليه اكسيداسيون LDL در نظر گرفته مي شود ). سرعت اكسيداسيون LDL نيز در بيماران دريافت كننده روغن خالص كمتر از آن هايي بود كه روغن تصفيه شده دريافت مي كردند. اختلافات معني داري كه در قابليت LDL به اكسيداسيون در خلال مصرف روغن خالص مشاهده گرديد ، منجر به آن شد كه محققين نتييجه بگيرند تركيب آنتي اكسيدان روغن خالص اثر محافظتي بيشتري از روغن تصفيه شده عليه اكسيداسيون LDL دارد.
مكانيزم اثر احتمالي ديگري در مورد فعاليت ضد افسردگي گياه هوفاريقون
گياه علف چاي (هوفاريقون) ، در مطالعات باليني نتايج مطلوبي در درمان افسردگي خفبف تا متوسط نشان داده ، ولي مكانيزم اثر اين گياه هنوز دقيقا معلوم نشده است. تحقيقات قلبي نشان داده بود كه عصاره اين گياه ، باز جذب سيناپتوزومال سروتونين را مهار ميي كند ، يعني مكانيزم اثر آن شبيه به داروهاي شيميايي سنتزي است كه معروف به مهار كننده هاي انتخابي باز جذب مجدد سروتونين {Selsctive Serotonin reuptake Inhibitors (SSRI s) } هستند.
در مطالعه حاضر ، محققين نتيجه گرفتند كه عصاره هوفاريقون در حقيقت تجمع سروتونين را در سيناپتوزوم هاي كورتيكال مغز مهار مي نمايد. يعني اين مكانيزم بيشتر از آن كه به SSRI شبيه باشد به تركيبات شبه رزرپيني مرتبط است كه موجب تخليه وزيكول هاي تجمعي سروتونين مي شوند ، بنابراين غلظت سروتونين كاهش مي يابد و منجر به مهار باز جذب مجدد واضحي مي گردد.
هيچ تداخلي بين علف چاي (هوفاريقون) و كاربامازپين نيست.
در يك مطالعه كه تداخل هاي بالقوه بين علف چاي و كاربامازپين را بررسي كرده است ، محققين هيچ گونه تفاوت معني داري را در غلظت خوني يا كليرانس كاربامازپين ، قبل يا بعد از تجويز هوفاريقون ، رديابي نكرده اند. اين بررسي شامل 8 نفر داوطلب سالم بود كه علف چاي را همرااه با كاربامازپين دريافت مي نمودند. مطالعه قبلي توسط همين گروه از محققين نشان داده بود كه علف چاي غلظت خوني داروي اينديناوير ( يك مهار كننده پروتئاز كه در درمان عفونت HIV استفاده مي شود ) را در داوطلبان سالم مهار مي كند. كاربامازپين و اينديناوير و تعدادي از داروهاي ديگر ، از طريق آنزيم كبدي سيتوكروم P- 450 يعني CYP 3A4 متابوليزه مي شوند. مطالعه حاضر ، اين تفكر گسترده را كه علف چاي موجب كاهش غلظت خوني همه داروهايی كه از طريق سيستم آنزيمي فوق متابوليزه مي شوند را رد مي كند. بر طبق اين مطالعه ، بيش از 70 درصد افراد مبتلا به صرع ، از علف چاي براي اصلاح خلق و خو ، و كاهش خستگي استفاده مي كنند.
يك فرمولاسيون تركيبي شامل گياه اكيناسه(اچیناسه) ، عليه سرماخوردگي موثر است.
يك پژوهش تحت كنترل با دارونما ، اتفاقي و دو سوكور شامل 263 نفر ، نشان داده كه يك فرمولاسيون تركيبي گياهي ، در تسكين علايم سرماخوردگي ، از دارونما به طور معني داري موثرتر است. اين داروي گياهي Esberitox N نام دارد و حاوي عصاره هاي الكلي ريشه هاي دو گونه از اكيناسه و دو گياه ديگر است. بيماران ، اين دارو ( 3 قرص ، 3 بار در روز ) يا دارونما را به مدت 7 تا 9 روز دريافت كردند. در خلال دوره درماني ، بيماران شدت 18 نوع علامت مختلف سرماخوردگي را گزارش مي نمودند. نتايج نشان داد كه درمان با Esbritox N ، همه علايم سرماخوردگي را بهبود مي بخشد. پاسخ هاي درماني ،ابتدا در روز سوم در مورد افرادي كه داروي گياهي فوق را دريافت مي كردند ، مشاهده گرديد ( 4/18 درصد در مقابل هيچ پاسخ گروه دارونما ) ، و در روز پنجم تا 4/55 درصد ، در مقابل حدود 28 درصد براي دارونما ، افزايش يافت. نتايج بهتر در مورد افرادي ديده شد كه درمان را با اين داروي گياهي ، در شروع بيماري و قبل از شدت يافتن علايم بيماري ، آغاز كرده بودند.
اثرات حفاظتي سير عليه سرطان هاي قولون و معده
آناليز 18 مطالعه كه ارتباط بين مصرف سير و ريسك سرطان را تخمين مي زده اند ، نتيجه مي گيرد كه مصرف زياد سير خام يا پخته ، ممكن است با اثرات حفاظتي عليه سرطان هاي معده و كولوركتال ، مرتبط باشد. در اين مطالعات آناليز شده ، كمترين مصرف سير ، در دامنه صفر تا 5/3 گرم در هفته ، و بيشترين آن از هر گونه مصرف معمولي تا 8/28 گرم در هفته بوده است. متوسط اختلاف بين بيشترين و كمترين مقدار مصرف 16 گرم در هفته مي باشد. با اين حال محققين در مورد تمايل نويسندگان مقالات براي چاپ تنها نتايج مثبت و ساير عوامل مغشوش كننده كه ممكن است روي نتايج آناليز تاثير بگذارد ، احتياط مي كنند.
تحقيق در مورد مصرف دارواش به عنوان درمان آدجوان ( adjuvant) در درمان سرطان سرو گردن.
يك مطالعه باليني تحت كنترل روي 477 بيمار مبتلا به كارسينوماي سلولي سرو گردن ، نشان مي دهد كه عصاره استانداردي از دارواش ، در پيشگيري از عود يا متاستازهاي سرطان بعد از جراحي يا درمان هاي راديوتراپي بي اثر است. به علاوه ، سرعت زنده ماندن طي 5 سال بعد ، در مورد افرادي كه دارواش را دريافت كرده بودند ، بيشتر از گروه كنترل نبوده ، و هيچ گونه تفاوت معني داري در كيفيت زندگي آن ها نيز مشاهده نگرديد. دارواش ،يكي از معمولي ترين درمان هاي جانشيني سرطان در اروپاست. برخي مطالعات اوليه باليني ، پيشنهاد كرده بود كه دارواش ممكن است به عنوان آدجوان ، در درمان سرطان ارزش داشته باشد ، ولي طي مطالعه حاضر ، كيفيت كلي اين مطالعات ، مورد انتقاد واقع شده است. محققين در مطالعه حاضر نتيجه گرفتند كه “ فرآورده هاي دارواش ” ، در درمان آدجوان بيماران مبتلا به سرطان سر و گردن ، مورد مصرفي ندارد.
اثر گزنه در درمان درد استئوآرتريت.
گزنه در درمان دردهاي استئوآرتريت ، تاريخچه اي طولاني از مصرف سنتي دارد ، ولي تعداد كمي از پژوهش هاي باليني ، تاثير اين نظريه را بررسي كرده است. مطالعه محدود و تحت كنترل با دارونمايي حاضر ، نشان مي دهد كه كاربرد روزانه برگ تازه گزنه ، در تسكين درد استوآرتريت ، به طور معني داري موثرتر از دارونماست. در اين مطالعه ، 27 نفر . برگ گزنه را روزي يك بار تا يك هفته توقف ،درمان با استفاده از دارونما تكرار گرديد . بيماران و پزشكان هر دو ، از نوع و دستور درمان بي اطلاع بودند. به بيماران گفته شده بود كه محققين مشغول بررسي دو نوع مختلف گزنه اند و اين كه آن ها ممكن استت در اثر درمان ، احساس سوزش و گزش كنند. بر طبق نتايج ، كاهش ناتواني و درد در مورد گروه درمان شده با گزنه به طور معني داري از دارونما ،بيشتر بود. محققين نتيجه گرفتند كه گزنه به عنوان يك گياه رايج و در دسترس ، به نظر مي رسد علي رغم گزش و سوزش آن ، درمان بي خطري براي دردهاي عضلاني ـ استخواني باشد.
جداسازي تركيبات استروژني از گياه جعفري
در روند غربالگري گياهان دارويي براي تركيبات استروژني ، محققين تعدادي گليكوزيد فلاوني با اثر استروژني را از گياه جعفري جدا كرده اند. با حذف بخش گليكوزيدي تركيبات فوق ، اثر استروژني افزايش يافت. محققين ادعا كردند كه آپي ژنين ، ديوزمتين و كامپفرول بيشترين اثر استروژني را دارند و تقريبا معادل ايزوفلاون هاي ديادزين و ژنيستئين مي باشند. به علاوه ، طبق اين تحقيق ، 7 روز درمان خوراكي با عصاره متانولي جعفري ، آپي اين و آپي ژنين ، وزن رحم را در موش هايي كه تخمك برداري شده بودند ، به حالت اول بر مي گرداند.
مطالعه گل ساعت ، اثر ضد اضطراب كريزين موجود در آن نشان مي دهد.
مطالعه انجام شده در رات نشان مي دهد كه تركيب فلاونوئيدي موجود در گل ساعتي يعني كريزين (Chrysin) در تزريق دوز mg/kg1 ، اثر ضد اضطرابي واضحي دارد. آپي ژنين موجود در آن ( كه در گياه بابونه هم گزارش شده است ) ، در دوز mg/kg 25 اثر سداتيو دارد ولي هيچ اثر ضد اضطراب نشان نمي دهد. از آن جايي كه اثر ضد اضطراب كريزين با تجويز فلومازنيل متوقف ميشود ، پس اثر آن بايد در ارتباط با فعال سازي گيرنده هاي GABA ( نوع A ) باشد. ولي از آن جايي كه فلومازنييل ، بلوك اثر سداتيو هر دو فلاونوئيد را كاهش مي دهد ، محققين نتيجه گرفته اند كه اين اثرات به خاطر تداخل با گيرنده هاي GABA نيست.
فرمولاسيوني از آقطي سياه ، سيستم ايمني افراد سالم را فعال مي كند.
مطالعه محدودي روي عصاره استانداردي از گياه آقطي سياه ( با نام تجارتي سامبوكول ) صورت گرفته و طي آن معلوم شده كه سامبوكول ، سيستم ايمني افراد سالم را با افزايش توليد سيتوكين هايي التهابي تحريك مي كند. توليد سيتوكين با استفاده از مونوسيت هاي مشتق از خون 12 فرد سالم اندازه گيري گرديد. اين نمونه هاي خوني با چند فرآورده سامبوكول (Sambucol) اين گونه شدند : عصاره سامبوكول ، شربت سامبوكول و سامبوكول براي اطفال. از اين محصولات مورد آزمايش ، براي اثر تحريك ايمني ، عصاره سامبوكول ، معني دارترين اثر را روي توليد سيتوكين داشت. بيشترين افزايش در توليد TNF- a مشاهده گرديد.
چاي سبز و زردچوبه
طي يك مطالعه ، اثر درماني بسته بندي هاي تركيبي گياهان عليه سرطان دهان آزمايش گرديد. در اين بررسي ، توانايي ماده اصلي موجود در چاي سبز { اپي گالوكاتشين گالات ( EGCG) } ، و كوركومين ( از گياه زرد چوبه ) ، براي جلوگيري از رشد و پيشرفت سرطان دهاني in vitro آزمايش شد. هر دوي اين مواد خصوصا EGCG ، خواص آنتي كارسينوژني ، آنتي اكسيداني و ضد التهابي نشان دادند.
كشت هايي از سلول هاي اپي تليال دهاني { از سه نوع طبيعي ، بد خيم و پيش ـ بد خيم (premalignant) } ، با EGCG و كوركومين مجاور شدند ، هر دوي اين مواد نشان دادند كه قادر به مهار رشد سلول هاي سرطاني در تمام رده هاي سلولي مورد آزمايش هستند. درجه مهار رشد به رده سلولي خاص وعامل مهاركننده مورد آزمايش بستگي داشته و به نظر مي آيد كه هر عامل ، رشد را در مراحل مختلفي از چرخه سلولي مهار مي كند ( EGCG ، در فاز G1 و كوركومينن ، سلول ها را در فازهاي S/G2M بلوك مي نمايد ). اثرات سينرژيسسمي ،وقتي كه هر دو عامل با هم استفاده مي شدند ، مورد توجه بود و به صورت وابسته به دوز باعث مهار رشد سلولي گرديد. استفاده از دو عامل به صورت تركيبي اجازه داد كه دوز هر كدام كاهش يابد.
چگالي بدن و ايزوفلاون هاي سويا
مقاله هاي مروري متعددي ، در مورد تحقيقات رايج و اثرات بالقوه مثبت مصرف سويا روي سلامتي استخوان ها در انسان وجود دارد. سويا حاوي تعدادي ايزوفلاون است و به ويژه ديادزئين و ژنيستئين ،كاملا مورد مطالعه واقع شده اند. مطالعات حيواني شواهد متقاعد كننده اي را در مورد اصلاح و بهبود توده استخواني بعد از مصرف سويا ، ارايه مي كند. در مورد تاثير روي انسان ، تنها يك مطالعه وجود دارد كه طي آن محققين ، اثر پروتئين سويا را روي چگالي معدني استخواني {Bone Mineral Density - BMD} در زنان يائسه بررسي كرده اند. طي آن بهبود معني داري در BMD استخوان هاي ستون فقرات مشاهده شده ولي در مورد كل بدن يا BMD استخوان ران اين گونه نبوده است.
آب انار ، فوايد بهداشتي روي قلب و عروق دارد.
مطالعات in vivo درمردان سالم غير سيگاري و موش هاي سالم كه به طور تجربي دچار آتروسكلروز شدند ، نشان مي دهد كه آب انار ، احتمالا به خاطر اثرات آنتي اكسيداني اش داراي اثرات قوي آنتي آتروژنيك مي باشد. در اين مردان ، مصرف آب انار ، استعداد و قابليت كلسترول LDL را براي تجمع و ذخيره ،كاهش و اثر پارا ـ اوكسوناز ( Para oxonase ) يك آنتي اكسيدان طبيعي است}. آب انار در موش هاي تحت بررسي ،اكسيداسيون LDL را 90 درصد كاهش داد و پلاك هاي آتروسكلروتيك را در مقايسه با موش هاي شاهد ، 4 درصد كم كرد.
به کوشش :دكتر فراز مجاب(دانشكده داروسازي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي
تصحیح: محسن حمیدی