Sara12
10-30-2010, 11:17 PM
پاسخ ایمنی در مقابل عفونت های ویروسی
به مجموع پاسخ های به کار گرفته شده برای مقابله با هجوم میکروارگانسم ها و ویروس ها سیستم ایمنی گفته می شود سیستم ایمنی به طور خیلی اختصاصی عمل می کند. گستردگی پاسخ ایمنی بدن به وسعت عفونت ویروسی بستگی دارد. سیستم ایمنی علاوه بر واکنش اولیه در برابر ویروس ها سلول هاي خاطره جهت پاسخ به همان ویروس در زمان دیگر نیز تولید می کند این سلول ها از تبدیل لنفوسیت های B,T به سلول هاي کوچکتر با عمر طولانی تر ایجاد می شوند.
اجزاء تشکیل دهنده سیستم ایمنی : لنفوسیت های T,B سلول هاي رده مونوسیت / ماکروفاژ ، سلول هاي دندریتیک ، سلول هاي کشنده طبیعی (Nk) ، لنفوسیت های B به سلول هاي پلاسما ( وظیفه آنها تولید و ترشح آنتی بادی اختصاصی است) و لنفوسیت های T به سلول هاي فعالی که مواد محلول لمفوکین ها و انترلوکاین ها را ترشح می کنند (وظیفه آنها تنظیم فعالیت سلول هاي دیگر شرکت کننده در پاسخ ایمنی است) تبدیل می شوند. سلول هاي B مستقیماً اقدام به شناسایی آنتی ژن های بیگانه می کنند و باخته های T وقتی پروتئین های کمپلکس اصلی سازگاری نسجی (MHC) به آنها ارائه شوند این کار را انجام می دهند.
سلول هاي ارائه کننده آنتی ژن (APCs) : مؤثرترین آنها سلول هاي رده مونوسیت / ماکروفاژ و سلول هاي دندریتیک دارای MHC کلاس 2 شامل سلول هاي لانگرهانس پوست و سلول هاي دندریتیک غده های لمفاوی می باشند.این سلول ها ویروس و یا پروتئین های ویروسی را آماده کرد و پپتیدهای ویروسی را در کنار پروتئین های MHC کلاس 2 در سطح خود عرضه می نمایند برخی پروتئین های ویروسی که در چرخه تکثیر ویروس تولید می شوند دچار پروتئولیز شده و پپتیدهایی که از این راه به وجود می آیند همراه پروتئین های MHC کلاس یک در سطح پرده سیتوپلاسم باخته آلوده عرضه می شوند .
محدودیت MHC: سلول هاي باغل T پپتیدهای بیگانه را فقط در زمانی که داخل شکاف MHC سلول هاي خودی قرار دارند شناسایی می نمایند نه در شکاف MHC بیگانه .
لنفوسیت های T : چهار نوعند :
1 – کمک کننده (Th) : دارای مارکر سطحی CD4 هستند و پپتیدهای ویروسی متصل به MHC کلاس 2 را تشخیص داده، سیتوکینهای فعال کننده خود Th را ترشح می کنند، سلول هاي B,Tc را فعال می کنند.
2 – سلول هاي کشنده سلول (Tc) : دارای مارکر CD8 هستند، پپتیدهای ویروسی متصل به MHC کلاس 1 را تشخیص می دهند، سیتوکینهای تخریب کننده سلول هاي آلوده دارای پپتید ویروسی متصل به MHC کلاس 1 ترشح می کنند.
3 – سلول هاي حساسیت بالای تأخیری (Td) : دارای CD4 , و یا CD8 هستند، پپتیدهای ویروسی متصل به MHC کلاس 2 و گاهی کلاس 1 را تشخیص می دهند, لمفوکاین هایی که باعث راه اندازی پاسخ تورمی شده و سبب افزایش پاسخ ایمنی بدن می شوند را ترشح می کنند.
سلول CD4+ آن دارای دو کلاس Th1 (سلول هاي T شرکت کننده در پاسخ تورمی) و
h2 ( سلول هاي T کمک کننده) است.
4 – سلول هاي T متوقف کننده (Ts): از راه های گوناگون باعث وقفه بازوهای پاسخ ایمنی می شوند :
1 – با ایجاد واکنش مستقیم با سلول B یا Tc
2- ممانعت نمودن از سلول Th به طور غیرمستقیم
3 – از طریق تولید عوامل محلول اختصاصی برای آنتی ژن ها و سیتوکین های غیراختصاصی برای آنتی ژن
سیتوکین ها: پروتئین هایی هستند که بر روی سلول هاي نزدیک خود اثر گذاشته و باعث تکثیر، تفکیک و یا بلوغ آنها می شوند و دو دسته اند.
الف) لمفوکارین ها که توسط لمفوسیت های T تولید می شوند
ب) مونوکاین ها که توسط مونوسیت ها / ماکروفاژ تولید می شوند.
راههای تأثیر سیتوکین ها بر بیماری زایی ویروس ها :
1 – افزایش پاسخ ایمنی
2 – تنظیم پاسخ ایمنی
3- متوقف کردن پاسخ ایمنی
4 – جلوگیری از تکثیر ویروس ها توسط انترفرون ها
5- افزایش ابراز ژن ویروس ها
لنفوسیت های T در غده تیموس باغل و تفکیک می شوند.
لنفوسیت های B : سلول هاي آن در زمان جنینی از سلول هاي کبدی و بعدها از مغز استخوان منشأ می گیرند و ایمونوگلوبین های سطح آنها به سلول هاي پلاسما تولید کننده آنتی بادی ها تبدیل می شوند سلول هاي بالغ دارای آنتی بادی های مونومر Igm ، مولکول های MHc کلاس 2، گیرنده ویروس اپشتین بار، گیرنده های میتوژن ها هستند .
این سلول ها سه سرنوشت احتمالی دارند: ممکن است با یک آنتی ژن خودی واکنش دهند و از بدن حذف شوند و یا با یک آنتی ژن بیگانه واکنش داده، تکثیر یابند و تولید آنتی بادی بر علیه آنتی ژن کنند، یا این که عمر کوتاهی داشته و خیلی زود بمیرند. گیرنده سلول B می تواند آنتی ژن را به طور طبیعی تشخیص دهد. در نتیجه می تواند به طور مستقیم با پروتئین ویروسی واکنش دهند یا حتی می تواند با ویروس کاملی هم واکنش دهد.
حافظه ایمنی : دسته ای از سلول ها که عمر طولانی دارند، تقسیم نمی شوند تا این که در اثر یک عفونت مجدد تحریک شده و زیاد شوند،دارای مولکول های چسبنده و گیرنده های ویژه ای بر سطح خود هستند و به سلول هاي حافظه (خاطره) معروفند.
آنتی بادی ها : تولید آنتی بادی نتیجه نهایی فعال شدن و بلوغ سلول هاي B است. چهار کلاس اصلی از آنتی بادی ها وجود دارد:
1- LgG (ایمونوگلوبولین G) که دو ظرفیتی است و اصلی ترین کلاس آنتی بادی موجود در خون است که دارای چهار زیر کلاس LgG1-LgG4 است و اصلی ترین واسطه جهت حفظ بدن در برابر عفونت مجدد است. زیر کلاس های آن به علت تفاوت در بخش ثابت زنجیرهای سنگین از نظر کمپلمان، اتصال به فاگوسیت ها، انتقال به آغوز و شیر متفاوتند.
2 – LgE: دو ظرفیتی است
3 – LgM : چند ظرفیتی است و از 5 بخش مساوی شبیه LgG تشکیل شده، دارای 10 ظرفیت است (10 قطعه fab و 10 محل اتصال به آنتی ژن)، در ابتدای پاسخ ایمنی در برابر عفونت اولیه تولید شده و قابل عبور از جفت نیست.
4 – LgA: یک دیمر با 4 قطعه fab است، هنگام عبور از سلول هاي پوششی به LgA ترشحی تبدیل می شود و در مجاری تنفس، گوارش، ادراری تناسلی یافت می شود.
کمپلمان : سیستم کمپلمان تشکیل شده از مواد موجود در سرم می تواند از دو مسیر فعال شده و به کمپلمان تبدیل گردد : مسیر کلاسیک درحضور کمپلکس آنتی ژن – آنتی بادی و مسیر آلترناتیو بدون وابستگی به کمپلکس و عمدتاً پس از عفونت ناشی از ویروس های دارای پوشینه رخ می دهد . در مسیر کلاسیک ممکن است ویروس ها یا سلول هاي آلوده تخریب شده و تورم ایجاد می شود.
سلول هاي کشنده طبیعی (NK): شامل گروهی از سلول هاي غیرهمگن از CD56+,CD16+,CD3- هستند، به طور اختصاصی عمل نمی کنند،
دارای سلول حافظه نبوده و به MHc محدود نیستند، به آنتی بادی ها وابسته نبوده و در دفاع اولیه بدن اهمیت دارند، انتروفرون و IL-2 به طور توأم باعث افزایش فعالیت آنها می شوند.
به مجموع پاسخ های به کار گرفته شده برای مقابله با هجوم میکروارگانسم ها و ویروس ها سیستم ایمنی گفته می شود سیستم ایمنی به طور خیلی اختصاصی عمل می کند. گستردگی پاسخ ایمنی بدن به وسعت عفونت ویروسی بستگی دارد. سیستم ایمنی علاوه بر واکنش اولیه در برابر ویروس ها سلول هاي خاطره جهت پاسخ به همان ویروس در زمان دیگر نیز تولید می کند این سلول ها از تبدیل لنفوسیت های B,T به سلول هاي کوچکتر با عمر طولانی تر ایجاد می شوند.
اجزاء تشکیل دهنده سیستم ایمنی : لنفوسیت های T,B سلول هاي رده مونوسیت / ماکروفاژ ، سلول هاي دندریتیک ، سلول هاي کشنده طبیعی (Nk) ، لنفوسیت های B به سلول هاي پلاسما ( وظیفه آنها تولید و ترشح آنتی بادی اختصاصی است) و لنفوسیت های T به سلول هاي فعالی که مواد محلول لمفوکین ها و انترلوکاین ها را ترشح می کنند (وظیفه آنها تنظیم فعالیت سلول هاي دیگر شرکت کننده در پاسخ ایمنی است) تبدیل می شوند. سلول هاي B مستقیماً اقدام به شناسایی آنتی ژن های بیگانه می کنند و باخته های T وقتی پروتئین های کمپلکس اصلی سازگاری نسجی (MHC) به آنها ارائه شوند این کار را انجام می دهند.
سلول هاي ارائه کننده آنتی ژن (APCs) : مؤثرترین آنها سلول هاي رده مونوسیت / ماکروفاژ و سلول هاي دندریتیک دارای MHC کلاس 2 شامل سلول هاي لانگرهانس پوست و سلول هاي دندریتیک غده های لمفاوی می باشند.این سلول ها ویروس و یا پروتئین های ویروسی را آماده کرد و پپتیدهای ویروسی را در کنار پروتئین های MHC کلاس 2 در سطح خود عرضه می نمایند برخی پروتئین های ویروسی که در چرخه تکثیر ویروس تولید می شوند دچار پروتئولیز شده و پپتیدهایی که از این راه به وجود می آیند همراه پروتئین های MHC کلاس یک در سطح پرده سیتوپلاسم باخته آلوده عرضه می شوند .
محدودیت MHC: سلول هاي باغل T پپتیدهای بیگانه را فقط در زمانی که داخل شکاف MHC سلول هاي خودی قرار دارند شناسایی می نمایند نه در شکاف MHC بیگانه .
لنفوسیت های T : چهار نوعند :
1 – کمک کننده (Th) : دارای مارکر سطحی CD4 هستند و پپتیدهای ویروسی متصل به MHC کلاس 2 را تشخیص داده، سیتوکینهای فعال کننده خود Th را ترشح می کنند، سلول هاي B,Tc را فعال می کنند.
2 – سلول هاي کشنده سلول (Tc) : دارای مارکر CD8 هستند، پپتیدهای ویروسی متصل به MHC کلاس 1 را تشخیص می دهند، سیتوکینهای تخریب کننده سلول هاي آلوده دارای پپتید ویروسی متصل به MHC کلاس 1 ترشح می کنند.
3 – سلول هاي حساسیت بالای تأخیری (Td) : دارای CD4 , و یا CD8 هستند، پپتیدهای ویروسی متصل به MHC کلاس 2 و گاهی کلاس 1 را تشخیص می دهند, لمفوکاین هایی که باعث راه اندازی پاسخ تورمی شده و سبب افزایش پاسخ ایمنی بدن می شوند را ترشح می کنند.
سلول CD4+ آن دارای دو کلاس Th1 (سلول هاي T شرکت کننده در پاسخ تورمی) و
h2 ( سلول هاي T کمک کننده) است.
4 – سلول هاي T متوقف کننده (Ts): از راه های گوناگون باعث وقفه بازوهای پاسخ ایمنی می شوند :
1 – با ایجاد واکنش مستقیم با سلول B یا Tc
2- ممانعت نمودن از سلول Th به طور غیرمستقیم
3 – از طریق تولید عوامل محلول اختصاصی برای آنتی ژن ها و سیتوکین های غیراختصاصی برای آنتی ژن
سیتوکین ها: پروتئین هایی هستند که بر روی سلول هاي نزدیک خود اثر گذاشته و باعث تکثیر، تفکیک و یا بلوغ آنها می شوند و دو دسته اند.
الف) لمفوکارین ها که توسط لمفوسیت های T تولید می شوند
ب) مونوکاین ها که توسط مونوسیت ها / ماکروفاژ تولید می شوند.
راههای تأثیر سیتوکین ها بر بیماری زایی ویروس ها :
1 – افزایش پاسخ ایمنی
2 – تنظیم پاسخ ایمنی
3- متوقف کردن پاسخ ایمنی
4 – جلوگیری از تکثیر ویروس ها توسط انترفرون ها
5- افزایش ابراز ژن ویروس ها
لنفوسیت های T در غده تیموس باغل و تفکیک می شوند.
لنفوسیت های B : سلول هاي آن در زمان جنینی از سلول هاي کبدی و بعدها از مغز استخوان منشأ می گیرند و ایمونوگلوبین های سطح آنها به سلول هاي پلاسما تولید کننده آنتی بادی ها تبدیل می شوند سلول هاي بالغ دارای آنتی بادی های مونومر Igm ، مولکول های MHc کلاس 2، گیرنده ویروس اپشتین بار، گیرنده های میتوژن ها هستند .
این سلول ها سه سرنوشت احتمالی دارند: ممکن است با یک آنتی ژن خودی واکنش دهند و از بدن حذف شوند و یا با یک آنتی ژن بیگانه واکنش داده، تکثیر یابند و تولید آنتی بادی بر علیه آنتی ژن کنند، یا این که عمر کوتاهی داشته و خیلی زود بمیرند. گیرنده سلول B می تواند آنتی ژن را به طور طبیعی تشخیص دهد. در نتیجه می تواند به طور مستقیم با پروتئین ویروسی واکنش دهند یا حتی می تواند با ویروس کاملی هم واکنش دهد.
حافظه ایمنی : دسته ای از سلول ها که عمر طولانی دارند، تقسیم نمی شوند تا این که در اثر یک عفونت مجدد تحریک شده و زیاد شوند،دارای مولکول های چسبنده و گیرنده های ویژه ای بر سطح خود هستند و به سلول هاي حافظه (خاطره) معروفند.
آنتی بادی ها : تولید آنتی بادی نتیجه نهایی فعال شدن و بلوغ سلول هاي B است. چهار کلاس اصلی از آنتی بادی ها وجود دارد:
1- LgG (ایمونوگلوبولین G) که دو ظرفیتی است و اصلی ترین کلاس آنتی بادی موجود در خون است که دارای چهار زیر کلاس LgG1-LgG4 است و اصلی ترین واسطه جهت حفظ بدن در برابر عفونت مجدد است. زیر کلاس های آن به علت تفاوت در بخش ثابت زنجیرهای سنگین از نظر کمپلمان، اتصال به فاگوسیت ها، انتقال به آغوز و شیر متفاوتند.
2 – LgE: دو ظرفیتی است
3 – LgM : چند ظرفیتی است و از 5 بخش مساوی شبیه LgG تشکیل شده، دارای 10 ظرفیت است (10 قطعه fab و 10 محل اتصال به آنتی ژن)، در ابتدای پاسخ ایمنی در برابر عفونت اولیه تولید شده و قابل عبور از جفت نیست.
4 – LgA: یک دیمر با 4 قطعه fab است، هنگام عبور از سلول هاي پوششی به LgA ترشحی تبدیل می شود و در مجاری تنفس، گوارش، ادراری تناسلی یافت می شود.
کمپلمان : سیستم کمپلمان تشکیل شده از مواد موجود در سرم می تواند از دو مسیر فعال شده و به کمپلمان تبدیل گردد : مسیر کلاسیک درحضور کمپلکس آنتی ژن – آنتی بادی و مسیر آلترناتیو بدون وابستگی به کمپلکس و عمدتاً پس از عفونت ناشی از ویروس های دارای پوشینه رخ می دهد . در مسیر کلاسیک ممکن است ویروس ها یا سلول هاي آلوده تخریب شده و تورم ایجاد می شود.
سلول هاي کشنده طبیعی (NK): شامل گروهی از سلول هاي غیرهمگن از CD56+,CD16+,CD3- هستند، به طور اختصاصی عمل نمی کنند،
دارای سلول حافظه نبوده و به MHc محدود نیستند، به آنتی بادی ها وابسته نبوده و در دفاع اولیه بدن اهمیت دارند، انتروفرون و IL-2 به طور توأم باعث افزایش فعالیت آنها می شوند.