s.rozekabood
01-12-2014, 06:29 PM
متوکاربامول (به انگلیسی: Methocarbamol)
رده درمانی: شل کننده عضلانی از گروه کاربامات‌ها. اشکال دارویی: قرص، آمپول موارد مصرف داروی کمکی در اختلالات دردناک حاد عضلانی اسکلتی، کمردرد و کزاز مکانیسم اثر متوکاربامول به‌طور عمده برروی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به‌طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثرنمی‌کند. اثر شل‌کنندگی عضلاتی این داروممکن است ناشی از تضعیف CNSباشد. عوارض جانبی آلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضریان قلب و وابستگی روانی به دارو. :::::::آشنایی با متوکاربامول(قرص و آمپول) مصارف و عوارض آن:::::::
چند نکته در خصوص کاربرد متوکاربامول در اسپاسم های دردناک عضلانی نظر به اهمیت موضوع ضروریست نکات ذیل در خصوص کم و کیف تجویز متوکاربامول یادآوری گردد: ۱- عمده اثرات مفید بالینی متوکاربامول مربوط به ضد دردی آن است نه شل کنندگی عضلات مخطط. متوکابامول اثرات شل کنندگی خود را به صورت محیطی اعمال نمیکند بلکه از طریق تاثیر بر سیستم اعصاب مرکزی عمل می نماید. لذا اگر در خصوص بیماری خاص بدنبال شل کردن عضلات هستیم انتخاب اول ما بهتر است باکلوفن و یا بنزودیازپین ها باشند.
۲- دارو باید در دو دوز اولیه و نگهدارنده تجویز شود. دوز اولیه دارو برای ۲ تا ۳ روز بصورت ۱۵۰۰ میلیگرم (۳ قرص ۵۰۰ میلیگرمی) هر ۶ ساعت می باشد. در تجویز پرنترال دارو تا ۳ گرم(۳ ویال ۱۰سی سی از محلول ۱۰% متوکاربامول) در روز استفاده می شود( یعنی ۱ گرم هر ۸ ساعت). دوز نگهدارنده دارو ۱گرم هر ۶ ساعت برای کل دوره درمان میباشد.
۳- در تزریق عضلانی ۵ سی سی از آمپول در هر عضله گلوتئوس تزریق میگردد و در صورت نیاز هر ۸ ساعت تکرار می شود(تا ۳ دوز در روز).
۴- مسمومیت حاد با این دارو پرعارضه نبوده و حتی مقادیر بالاتر از ۲۰ گرم در روز نیز تنها با تشدید خواب آلودگی همراه بوده است.
۵- در تزریق وریدی حداکثر سرعت تزریق ۳ سی سی در دقیقه است و در تمام مدت تزریق و تا یک ربع ساعت پس از تزریق بهتر است بیمار درازکش باشد تا هایپوتنشن ارتوستاتیک رخ ندهد.
۶- فرم تزریقی دارو هایپرتونیک بوده و باید از نشت آن حین تزریق وریدی خودداری کرد.
۷-دوز اولیه و نگهدارنده آن در سالمندان نصف دوز مجاز می باشد.
رده درمانی: شل کننده عضلانی از گروه کاربامات‌ها. اشکال دارویی: قرص، آمپول موارد مصرف داروی کمکی در اختلالات دردناک حاد عضلانی اسکلتی، کمردرد و کزاز مکانیسم اثر متوکاربامول به‌طور عمده برروی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به‌طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثرنمی‌کند. اثر شل‌کنندگی عضلاتی این داروممکن است ناشی از تضعیف CNSباشد. عوارض جانبی آلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضریان قلب و وابستگی روانی به دارو. :::::::آشنایی با متوکاربامول(قرص و آمپول) مصارف و عوارض آن:::::::
چند نکته در خصوص کاربرد متوکاربامول در اسپاسم های دردناک عضلانی نظر به اهمیت موضوع ضروریست نکات ذیل در خصوص کم و کیف تجویز متوکاربامول یادآوری گردد: ۱- عمده اثرات مفید بالینی متوکاربامول مربوط به ضد دردی آن است نه شل کنندگی عضلات مخطط. متوکابامول اثرات شل کنندگی خود را به صورت محیطی اعمال نمیکند بلکه از طریق تاثیر بر سیستم اعصاب مرکزی عمل می نماید. لذا اگر در خصوص بیماری خاص بدنبال شل کردن عضلات هستیم انتخاب اول ما بهتر است باکلوفن و یا بنزودیازپین ها باشند.
۲- دارو باید در دو دوز اولیه و نگهدارنده تجویز شود. دوز اولیه دارو برای ۲ تا ۳ روز بصورت ۱۵۰۰ میلیگرم (۳ قرص ۵۰۰ میلیگرمی) هر ۶ ساعت می باشد. در تجویز پرنترال دارو تا ۳ گرم(۳ ویال ۱۰سی سی از محلول ۱۰% متوکاربامول) در روز استفاده می شود( یعنی ۱ گرم هر ۸ ساعت). دوز نگهدارنده دارو ۱گرم هر ۶ ساعت برای کل دوره درمان میباشد.
۳- در تزریق عضلانی ۵ سی سی از آمپول در هر عضله گلوتئوس تزریق میگردد و در صورت نیاز هر ۸ ساعت تکرار می شود(تا ۳ دوز در روز).
۴- مسمومیت حاد با این دارو پرعارضه نبوده و حتی مقادیر بالاتر از ۲۰ گرم در روز نیز تنها با تشدید خواب آلودگی همراه بوده است.
۵- در تزریق وریدی حداکثر سرعت تزریق ۳ سی سی در دقیقه است و در تمام مدت تزریق و تا یک ربع ساعت پس از تزریق بهتر است بیمار درازکش باشد تا هایپوتنشن ارتوستاتیک رخ ندهد.
۶- فرم تزریقی دارو هایپرتونیک بوده و باید از نشت آن حین تزریق وریدی خودداری کرد.
۷-دوز اولیه و نگهدارنده آن در سالمندان نصف دوز مجاز می باشد.