s.rozekabood
11-22-2013, 12:58 PM
http://www.beytoote.com/images/stories/sport/hhs1113.jpg
آشنایی با سلاح (سانچیکو)
این سلاح که یک خرمن کوب (گندم کوب) چینی است که از سه قطعه‌ی فلزی یا چوبی که توسط زنجیر فلزی یا طنابی که به یکدیگر متصل شده است، ساخته میشود. این سلاح ، نوع پیچیده تر سلاح معروف نانچاکو است که دارای دو تکه است. از آنجا که قطعات می‌توانند حول یکدیگر بچرخند می‌توانند ضربات مهلکی را وارد کنند. همچنین وجود مفاصل برای ضربه زدن به افرادی که در پشت محافظی قرار گرفته‌اند به فرد کمک می‌کند.
تاریخچه:
از نظر تاریخی اطلاعات دقیقی از مخترع آن در دست نیست. ساخت آن را به استاد سامبا در معبد هانون یا به چائو هانگ یین اولین امپراتور سانگ دینستی نسبت می‌دهند.
مشخصات سلاح سانچیکو:
در زمان گذشته معمولا سانچیکو از همان چوبهای بامبو ساخته می شده است که با استفاده از کنف و یا چرم اسب تکه های آن به هم متصل بوده است .این سلاح در حال حاضراز چوب، پلاستیک فشرده، آلومینیم و … ساخته میشود و رابط بین قسمت‌ها معمولا زنجیر است ولی مفاصل چرخان نیز به کار گرفته میشود. طول هر بازو باید به اندازه دست کسی باشد که می‌خواهد از آن استفاده کند. اما درسایز۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متری بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. قطر بازوها حدود ۳ سانتیمتر است ولی باید به گونه‌ای باشد که به راحتی در دست قرار گیرد. هنگام در درست گرفتن بازوی سلاح، دست کاملا بسته شود. طول رابط هر مفصل را تقریبا ۱۲ یا ۱۳ سانتیمتر در نظر می‌گیرند.
کاربرد و نقاط قوت:
طول کلی این سلاح به اندازه سلاح بو است. بسیاری از حرکات آن شبیه چوب است مانند چرخاندن بالای سر، حرکات هلی کوپتری، چرخش پشت کمر و روی گردن. بسیاری از حرکات آن را می‌توان با چوب نیز تمرین کرد. همچنین دارای حرکات مشابهی با اسکریما و نانچاکو است. با کنترل کردن یک قطعه از سلاح آن را می‌توان به صورت کوتاه تر و دو تکه به کار گرفت. این سلاح قابلیت این را دارد که برای فواصل طولانی (به کار گیری سه قطعه)، فواصل متوسط (استفاده از دو قطعه)، فواصل کوتاه (جمع کردن سلاح و یک قطعه) مورد استفاده قرار گیرد.
با بکارگیری قسمت‌های مختلف سلاح، می‌توان از آن برای حمله، کوبیدن، دفاع کردن، شوک وارد کردن، خلع سلاح کردن و چرخاندن حریف استفاده کرد. زنجیرها این قابلیت را به فرد می‌دهند تا سلاح دشمن را مهار نماید. همانگونه که ذکر شد، این سلاح قابلیت بکارگیری در فواصل مختلف را دارد. شاید یکی از مهمترین کاربرد های آن استفاده کوتاه برد در مقابل سلاح های بلند است، که می‌توان با کمک بازوهای سلاح، سلاح حریف را مهار و قفل نمود و با کمک بازوی آزاد دیگر حمله کرد. یکی از موارد جالب و کاربردی سانچیکو استفاده در مبارزه‌هایی بوده است که طرفین مبارزه بر روی اسب بوده اند که طول زیاد سانچیکو بسیار کار آمد بوده است. حتی در صورتی که طرف مبارزه در حال فرار بوده از سانچیکو برای زمین زدن اسب استفاده میکردند به این صورت که آن را طوری پرتاب میکردند که دور پای اسب حلقه میشد و اسب به زمین میخورد.
هرچند که با کمک بازوهای تاشو، این سلاح را می‌توان در مقابل سواره نظام و یا افرادی که در پناه مانع قرار گرفته‌اند بکار گرفت، اما نداشتن لبه های تیز و تیغه، باعث شده تا آنرا به عنوان یک سلاح دفاعی مطرح کنند.
نقاط ضعف سلاح سانچیکو:
یکی از بارزترین نقاط ضعف این سلاح عدم کنترل آن است. کاربرد آن در طول میانی یا بلند آن و هنگام عدم اصابت ضربه به حریف، باعث چرخش بازوها به سمت خود فرد خواهد شد. به این دلیل زمان زیادی از استادان هنر رزمی باید صرف کنترل و به کارگیری مجدد این بازوها شود. هرچند با توجه به نسبت طول زنجیر به بازوها این سلاح، از سلاح هایی که دارای انعطاف بالاتری هستند راحت تر کنترل میشود. هنگام استفاده در برد کوتاه نیازی به کنترل نیست زیرا بازوی اول و سوم در دست قرار گرفته اند و بازوی دوم هم مجال حرکت زیادی ندارد. نکته:
کار کردن با این سلاح به علت اینکه سلاحی پیچیده و چند گانه است کاری دشوار است، و برای افراد مبتدی توصیه نمی شود.
آشنایی با سلاح (سانچیکو)
این سلاح که یک خرمن کوب (گندم کوب) چینی است که از سه قطعه‌ی فلزی یا چوبی که توسط زنجیر فلزی یا طنابی که به یکدیگر متصل شده است، ساخته میشود. این سلاح ، نوع پیچیده تر سلاح معروف نانچاکو است که دارای دو تکه است. از آنجا که قطعات می‌توانند حول یکدیگر بچرخند می‌توانند ضربات مهلکی را وارد کنند. همچنین وجود مفاصل برای ضربه زدن به افرادی که در پشت محافظی قرار گرفته‌اند به فرد کمک می‌کند.
تاریخچه:
از نظر تاریخی اطلاعات دقیقی از مخترع آن در دست نیست. ساخت آن را به استاد سامبا در معبد هانون یا به چائو هانگ یین اولین امپراتور سانگ دینستی نسبت می‌دهند.
مشخصات سلاح سانچیکو:
در زمان گذشته معمولا سانچیکو از همان چوبهای بامبو ساخته می شده است که با استفاده از کنف و یا چرم اسب تکه های آن به هم متصل بوده است .این سلاح در حال حاضراز چوب، پلاستیک فشرده، آلومینیم و … ساخته میشود و رابط بین قسمت‌ها معمولا زنجیر است ولی مفاصل چرخان نیز به کار گرفته میشود. طول هر بازو باید به اندازه دست کسی باشد که می‌خواهد از آن استفاده کند. اما درسایز۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متری بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. قطر بازوها حدود ۳ سانتیمتر است ولی باید به گونه‌ای باشد که به راحتی در دست قرار گیرد. هنگام در درست گرفتن بازوی سلاح، دست کاملا بسته شود. طول رابط هر مفصل را تقریبا ۱۲ یا ۱۳ سانتیمتر در نظر می‌گیرند.
کاربرد و نقاط قوت:
طول کلی این سلاح به اندازه سلاح بو است. بسیاری از حرکات آن شبیه چوب است مانند چرخاندن بالای سر، حرکات هلی کوپتری، چرخش پشت کمر و روی گردن. بسیاری از حرکات آن را می‌توان با چوب نیز تمرین کرد. همچنین دارای حرکات مشابهی با اسکریما و نانچاکو است. با کنترل کردن یک قطعه از سلاح آن را می‌توان به صورت کوتاه تر و دو تکه به کار گرفت. این سلاح قابلیت این را دارد که برای فواصل طولانی (به کار گیری سه قطعه)، فواصل متوسط (استفاده از دو قطعه)، فواصل کوتاه (جمع کردن سلاح و یک قطعه) مورد استفاده قرار گیرد.
با بکارگیری قسمت‌های مختلف سلاح، می‌توان از آن برای حمله، کوبیدن، دفاع کردن، شوک وارد کردن، خلع سلاح کردن و چرخاندن حریف استفاده کرد. زنجیرها این قابلیت را به فرد می‌دهند تا سلاح دشمن را مهار نماید. همانگونه که ذکر شد، این سلاح قابلیت بکارگیری در فواصل مختلف را دارد. شاید یکی از مهمترین کاربرد های آن استفاده کوتاه برد در مقابل سلاح های بلند است، که می‌توان با کمک بازوهای سلاح، سلاح حریف را مهار و قفل نمود و با کمک بازوی آزاد دیگر حمله کرد. یکی از موارد جالب و کاربردی سانچیکو استفاده در مبارزه‌هایی بوده است که طرفین مبارزه بر روی اسب بوده اند که طول زیاد سانچیکو بسیار کار آمد بوده است. حتی در صورتی که طرف مبارزه در حال فرار بوده از سانچیکو برای زمین زدن اسب استفاده میکردند به این صورت که آن را طوری پرتاب میکردند که دور پای اسب حلقه میشد و اسب به زمین میخورد.
هرچند که با کمک بازوهای تاشو، این سلاح را می‌توان در مقابل سواره نظام و یا افرادی که در پناه مانع قرار گرفته‌اند بکار گرفت، اما نداشتن لبه های تیز و تیغه، باعث شده تا آنرا به عنوان یک سلاح دفاعی مطرح کنند.
نقاط ضعف سلاح سانچیکو:
یکی از بارزترین نقاط ضعف این سلاح عدم کنترل آن است. کاربرد آن در طول میانی یا بلند آن و هنگام عدم اصابت ضربه به حریف، باعث چرخش بازوها به سمت خود فرد خواهد شد. به این دلیل زمان زیادی از استادان هنر رزمی باید صرف کنترل و به کارگیری مجدد این بازوها شود. هرچند با توجه به نسبت طول زنجیر به بازوها این سلاح، از سلاح هایی که دارای انعطاف بالاتری هستند راحت تر کنترل میشود. هنگام استفاده در برد کوتاه نیازی به کنترل نیست زیرا بازوی اول و سوم در دست قرار گرفته اند و بازوی دوم هم مجال حرکت زیادی ندارد. نکته:
کار کردن با این سلاح به علت اینکه سلاحی پیچیده و چند گانه است کاری دشوار است، و برای افراد مبتدی توصیه نمی شود.