s.rozekabood
10-07-2013, 09:22 PM
برای زن و مردی که تازه بچه دار شده اند، کم حرفی کودک آزاردهنده است. در این مقاله به زوج هایی که چنین مشکلی دارند، راهکارهایی ارائه شده که با توجه به آنها می توانند شرایط حرف زدن بیشتر را برای فرزندشان فراهم کنند.
گفتگو از ابتدای تولد
از همان لحظه که کودک به دنیا می آید، نیاز دارد که بداند در اطرافش چه خبر است و از والدین خود می خواهد به سیگنال های غیر کلامی او با دقت توجه کنند. والدین وظیفه دارند به صداهایی که کودک تولید می کند خنده، یا حتی گریه و فریاد او واکنش صحیح نشان بدهند. هر پدر و مادری باید بتواند با نوزاد خود ارتباط برقرار کند. البته، شاید همیشه و در ابتدا موفق نشوید، اما به تدریج پیشرفت خواهند کرد.
اشیاء را در بازی نام ببرید
هرگز توپ را در دست نگیرید و به آن اشاره نکنید که این توپ است، بلکه اگر می خواهید کودک کلمه توپ را یاد بگیرد. به اتفاق با توپ بازی کنید و (برای مثال) بگویید پسرم! توپ را بگیر. توپ را قل بده، توپ را پرتاب کن، یا جملات دیگری را به کار ببرید که با توپ ساخته می شود. به این ترتیب، کودک هم از بازی لذت می برد، هم نام وسایل بازی را یاد می گیرد. به همین سادگی کودک کلمات توپ، قل دادن، گرفتن و پرتاب کن را یاد می گیرد.
کتاب بخوانید
والدین باید برای کودک خود کتاب بخوانند و به کودک اجازه دهند روی هر صفحه از کتاب به اندازه کافی مکث کند هر چقدر که دلش می خواهد حرف بزند. باید به کودک اجازه داد درباره هر چیزی که می بیند یا تصور می کند، واکنش نشان بدهد، خودش کتاب را در دست بگیرد، ورق بزند و یا سر و ته به عکس ها نگاه کند. حتی حق انتخاب کتاب را باید به کودک داد. به این ترتیب کودک از کتاب خواندن لذت می برد. بچه هایی که از کودکی با کتاب مانوس می شوند، دامنه لغات بیشتری نسبت به دیگر بچه ها خواهند داشت و راحت تر احساسات خود را بیان می کنند.
آهسته حرف بزنید
خیلی تند و شتاب زده با کودک خردسال حرف نزنید، بلکه همیشه کلمات را آهسته و شمرده بیان کنید وقتی شمرده و آهسته حرف بزنید، کودک بهتر می تواند کلمات را بفهمد.
صبور و آرام باشید
نگرانی و استرس های والدین اغلب به وسیله کوچولوها در خانه احساس می شود. اعضای خانواده در محیطی که سردی روابط و تنش وجود داشته باشد، تمایلی به حرف زدن و برقراری ارتباط از خودشان نشان نمی دهند. صبوری و آرامش والدین نقش به سزایی در برقراری ارتباط با بچه ها و تشویق کودک به حرف زدن دارد. هر قدر والدین شادتر و آرام تر باشند و صبر و تحمل بیشتری نشان بدهند، بچه ها از مهارت کلامی بهتری برخوردار می شوند.
تصحیح اشتباهات
وقتی کودک سعی دارد کلمه یا جمله ای را بیان کند، احتمال اینکه آن لغت یا جمله را اشتباه بگوید، کم نیست و اغلب والدین تمایل دارند بلافاصله اشتباه کودک را تصحیح کنند، در حالیکه لازم نیست چنین کاری انجام شود و بهتر است والدین آن کلمه یا جمله را هنگام گفتگو با کودک به طور صحیح به کار ببرند. به این ترتیب کودک با چند بار شنیدن تلفظ درست آن کلمه را یاد می گیرد.
خوب بشنوید
وقتی کودک دست و پا شکسته حرف می زند، یا ضمن حرف زدن زیاد مکث می کند، صبوری نشان بدهید و خوب و با دقت حرفش را بشنوید. وقتی به حرف او گوش می دهید، یعنی او برای شما مهم است و او را دوست دارید. در این صورت اعتماد کودک افزایش پیدا می کند و با آرامش بیشتری حرف می زند.
گفتگو از ابتدای تولد
از همان لحظه که کودک به دنیا می آید، نیاز دارد که بداند در اطرافش چه خبر است و از والدین خود می خواهد به سیگنال های غیر کلامی او با دقت توجه کنند. والدین وظیفه دارند به صداهایی که کودک تولید می کند خنده، یا حتی گریه و فریاد او واکنش صحیح نشان بدهند. هر پدر و مادری باید بتواند با نوزاد خود ارتباط برقرار کند. البته، شاید همیشه و در ابتدا موفق نشوید، اما به تدریج پیشرفت خواهند کرد.
اشیاء را در بازی نام ببرید
هرگز توپ را در دست نگیرید و به آن اشاره نکنید که این توپ است، بلکه اگر می خواهید کودک کلمه توپ را یاد بگیرد. به اتفاق با توپ بازی کنید و (برای مثال) بگویید پسرم! توپ را بگیر. توپ را قل بده، توپ را پرتاب کن، یا جملات دیگری را به کار ببرید که با توپ ساخته می شود. به این ترتیب، کودک هم از بازی لذت می برد، هم نام وسایل بازی را یاد می گیرد. به همین سادگی کودک کلمات توپ، قل دادن، گرفتن و پرتاب کن را یاد می گیرد.
کتاب بخوانید
والدین باید برای کودک خود کتاب بخوانند و به کودک اجازه دهند روی هر صفحه از کتاب به اندازه کافی مکث کند هر چقدر که دلش می خواهد حرف بزند. باید به کودک اجازه داد درباره هر چیزی که می بیند یا تصور می کند، واکنش نشان بدهد، خودش کتاب را در دست بگیرد، ورق بزند و یا سر و ته به عکس ها نگاه کند. حتی حق انتخاب کتاب را باید به کودک داد. به این ترتیب کودک از کتاب خواندن لذت می برد. بچه هایی که از کودکی با کتاب مانوس می شوند، دامنه لغات بیشتری نسبت به دیگر بچه ها خواهند داشت و راحت تر احساسات خود را بیان می کنند.
آهسته حرف بزنید
خیلی تند و شتاب زده با کودک خردسال حرف نزنید، بلکه همیشه کلمات را آهسته و شمرده بیان کنید وقتی شمرده و آهسته حرف بزنید، کودک بهتر می تواند کلمات را بفهمد.
صبور و آرام باشید
نگرانی و استرس های والدین اغلب به وسیله کوچولوها در خانه احساس می شود. اعضای خانواده در محیطی که سردی روابط و تنش وجود داشته باشد، تمایلی به حرف زدن و برقراری ارتباط از خودشان نشان نمی دهند. صبوری و آرامش والدین نقش به سزایی در برقراری ارتباط با بچه ها و تشویق کودک به حرف زدن دارد. هر قدر والدین شادتر و آرام تر باشند و صبر و تحمل بیشتری نشان بدهند، بچه ها از مهارت کلامی بهتری برخوردار می شوند.
تصحیح اشتباهات
وقتی کودک سعی دارد کلمه یا جمله ای را بیان کند، احتمال اینکه آن لغت یا جمله را اشتباه بگوید، کم نیست و اغلب والدین تمایل دارند بلافاصله اشتباه کودک را تصحیح کنند، در حالیکه لازم نیست چنین کاری انجام شود و بهتر است والدین آن کلمه یا جمله را هنگام گفتگو با کودک به طور صحیح به کار ببرند. به این ترتیب کودک با چند بار شنیدن تلفظ درست آن کلمه را یاد می گیرد.
خوب بشنوید
وقتی کودک دست و پا شکسته حرف می زند، یا ضمن حرف زدن زیاد مکث می کند، صبوری نشان بدهید و خوب و با دقت حرفش را بشنوید. وقتی به حرف او گوش می دهید، یعنی او برای شما مهم است و او را دوست دارید. در این صورت اعتماد کودک افزایش پیدا می کند و با آرامش بیشتری حرف می زند.