s.rozekabood
09-29-2013, 09:15 PM
اگر به انتخاب همسر به عنوان ثمره ای از گزینش خویش بنگریم، زمینه ی روابطی تفاهیم آمیز و مثبت را ایجاد کرده ایم. اما پیش از این مرحله می بایست تصویر درستی از شریک زندگی را در ذهن داشته باشیم . بعد از ازدواج هم مهم است تا به کیفیت ذهنیت و احساس خود نسبت به همسر توجه داشته باشیم.
باید ببینیم که یادآوری همسر در ذهن موجب ایجاد حسی خوشایند می شود یا احساسی نامطلوب ایجاد می کند.
خداوند متعال در آیه ی 21 سوره روم، نگرش ارزشمندی را نسبت به همسر بیان می دارد و از او به عنوان تسکین دهنده قلب یاد می کند:
" انسان باید به رفتار خویش بنگرد که آیا مجموعه شخصیت او،موجب آرامش همسرش می باشد یا مخل آرامش وی؟ به میزانی که وجود انسان، آرامش روحی همسرش را فراهم کند از دیدگاه قرآن موفق تر خواهد بود.
در آیه ی 187 سوره بقره، همسر به عنوان لباس برای انسان و انسان نیز به عنوان لباس برای همسرش توصیف شده است.
این تعبیر بدان معناست که لباس به عنوان زینتی است که به انسان وقار و آراستگی می بخشد و همسر خوب و شایسته نیز به انسان وقار می بخشد. داشتن یک همسر شایسته موجب عزت و افتخار است.
بنابراین لازم است که هر فردی در خلوت خویش به این موضوع فکر کند که آیا موجب افزایش کمالات همسرخویش است یا اینکه او را دچار تنزل شخصیتی کرده است؟
شرایط زندگی در عصر امروز به گونه ای است که انسانها بیش از هر زمان دیگر به کسب آرامش در کنار همسر نیاز دارند. شرایطی که مشکلات اقتصادی و معیشتی موجب بروز سختی هایی در زندگی خانواده ها شده است. تبلیغات وسیعی از جریانات فکری و فرهنگی غربی به داخل جامعه راه یافته که اغلب آنها با هدف گیری نظام خانواده وارد این عرصه شده اند و می خواهند کانون خانواده را به چالش بکشند. در این شرایط متاسفانه گرایش به ازدواج و تشکیل خانواده کاهش یافته است و میزان وفاداری همسران و تحکیم روابط محبت آمیز میان آنها، تا حدودی کمرنگ شده است.
با وجود افزایش امکانات رفاهی و تعدد تفریحات، بشر امروز دچار احساس یاس است و می توان بخشی از این احساس را به این موضوع نسبت داد که افراد از ازدواج دوری می کنند. تبلیغات بسیاری در این سالها از طریق برنامه های ماهواره ای صورت گرفته است که مبنای بسیاری از آنها، دوری از ازدواج، داشتن روابط آزاد و بدون مسئولیت بوده است و ازدواج را تعهدی دست و پاگیر نشان داده اند که مشکلات زیادی به دنبال دارد. در حالیکه به نظر می رسد منشا تمامی مشکلات از همین نقطه شروع می شود که جوانان جامعه ما برخلاف تعالیم دینی و آئین سنتی عمل می کنند.
وقتی ازدواج به عنوان امری مقدس، سرلوحه زندگی هر جوانی باشد، خود را برای این امر مقدس آماده می کند و این باور را در خویش پرورش می دهد که باید نجابت درونی خویش را حفظ کند و برای خود حد و مرزی قائل باشد. برای خود ارزشهای درونی داشته باشد. به حفظ حرمت ها بیندیشد و خود را در چارچوبی از تفکرات و عقاید قرار دهد.
اگر افراد پیش از ازدواج به اصلاح نگرش خود نسبت به همسر و ازدواج بپردازند، احتمال برخورداری از یک زندگی مشترک آرام و شایسته را برای خود افزایش می دهند.
فراموش نکنید که رفتار هر کس با همسرش از نگرش او نشات می گیرد.
اگر به همسر خود به چشم انسانی ارزشمند نگاه کنید، رفتاری محترمانه با او خواهید داشت.
بهترین تلقی از همسر این است که او را امانت الهی بدانیم که برای آرامش روحی به ما پیوسته است. (1)
در این صورت است که همه رفتارها بر این مبنا شکل می گیرد و ازدواجی که با این اولویت ها صورت گیرد، می تواند آینده خوبی را به دنبال داشته باشد.
باید ببینیم که یادآوری همسر در ذهن موجب ایجاد حسی خوشایند می شود یا احساسی نامطلوب ایجاد می کند.
خداوند متعال در آیه ی 21 سوره روم، نگرش ارزشمندی را نسبت به همسر بیان می دارد و از او به عنوان تسکین دهنده قلب یاد می کند:
" انسان باید به رفتار خویش بنگرد که آیا مجموعه شخصیت او،موجب آرامش همسرش می باشد یا مخل آرامش وی؟ به میزانی که وجود انسان، آرامش روحی همسرش را فراهم کند از دیدگاه قرآن موفق تر خواهد بود.
در آیه ی 187 سوره بقره، همسر به عنوان لباس برای انسان و انسان نیز به عنوان لباس برای همسرش توصیف شده است.
این تعبیر بدان معناست که لباس به عنوان زینتی است که به انسان وقار و آراستگی می بخشد و همسر خوب و شایسته نیز به انسان وقار می بخشد. داشتن یک همسر شایسته موجب عزت و افتخار است.
بنابراین لازم است که هر فردی در خلوت خویش به این موضوع فکر کند که آیا موجب افزایش کمالات همسرخویش است یا اینکه او را دچار تنزل شخصیتی کرده است؟
شرایط زندگی در عصر امروز به گونه ای است که انسانها بیش از هر زمان دیگر به کسب آرامش در کنار همسر نیاز دارند. شرایطی که مشکلات اقتصادی و معیشتی موجب بروز سختی هایی در زندگی خانواده ها شده است. تبلیغات وسیعی از جریانات فکری و فرهنگی غربی به داخل جامعه راه یافته که اغلب آنها با هدف گیری نظام خانواده وارد این عرصه شده اند و می خواهند کانون خانواده را به چالش بکشند. در این شرایط متاسفانه گرایش به ازدواج و تشکیل خانواده کاهش یافته است و میزان وفاداری همسران و تحکیم روابط محبت آمیز میان آنها، تا حدودی کمرنگ شده است.
با وجود افزایش امکانات رفاهی و تعدد تفریحات، بشر امروز دچار احساس یاس است و می توان بخشی از این احساس را به این موضوع نسبت داد که افراد از ازدواج دوری می کنند. تبلیغات بسیاری در این سالها از طریق برنامه های ماهواره ای صورت گرفته است که مبنای بسیاری از آنها، دوری از ازدواج، داشتن روابط آزاد و بدون مسئولیت بوده است و ازدواج را تعهدی دست و پاگیر نشان داده اند که مشکلات زیادی به دنبال دارد. در حالیکه به نظر می رسد منشا تمامی مشکلات از همین نقطه شروع می شود که جوانان جامعه ما برخلاف تعالیم دینی و آئین سنتی عمل می کنند.
وقتی ازدواج به عنوان امری مقدس، سرلوحه زندگی هر جوانی باشد، خود را برای این امر مقدس آماده می کند و این باور را در خویش پرورش می دهد که باید نجابت درونی خویش را حفظ کند و برای خود حد و مرزی قائل باشد. برای خود ارزشهای درونی داشته باشد. به حفظ حرمت ها بیندیشد و خود را در چارچوبی از تفکرات و عقاید قرار دهد.
اگر افراد پیش از ازدواج به اصلاح نگرش خود نسبت به همسر و ازدواج بپردازند، احتمال برخورداری از یک زندگی مشترک آرام و شایسته را برای خود افزایش می دهند.
فراموش نکنید که رفتار هر کس با همسرش از نگرش او نشات می گیرد.
اگر به همسر خود به چشم انسانی ارزشمند نگاه کنید، رفتاری محترمانه با او خواهید داشت.
بهترین تلقی از همسر این است که او را امانت الهی بدانیم که برای آرامش روحی به ما پیوسته است. (1)
در این صورت است که همه رفتارها بر این مبنا شکل می گیرد و ازدواجی که با این اولویت ها صورت گیرد، می تواند آینده خوبی را به دنبال داشته باشد.