Mohamad
03-11-2010, 07:28 PM
ما در زندگی روزانه خود ساختمانهای فراوانی را ديده و در آنها زندگی كرده ايم . همه يا بيشتر ما معماری گذشتگان خود را اغلب ديده و می شناسيم اما در صده اخير به دليل گرايشهای صنعتی و زندگی در شهر های بزرگ و نياز برای نزديك تر بودن به محل های مورد دلخواه خود و يا محل كار و غيره نياز به سكونت در ساختمنهايی در ارتفاع ( ساختمانهای به اصطلاح مدرن كنونی ) ما را بر آن داشت تا هر چه زو.د تر اين روش نامانوس ساخت و ساز را به كار بسته و كم كم معماری اصيل خود را به فراموشی بسپاريم.
ما با اين تغيير ناگهانی و حساب نشده كه البته رشد كنترل نشده جمعيت برای ما چاره ای جز اين نگذارده بود مشكلات بزرگی كه در معماری بومی خود هزاران سال پيش آنها را حل كرده بوديم دوباره دست به گريبان شده ايم.
اين موارد شامل نوفه ( اصوات ناخواسته ) هدر رفت انرژی ( گرمايی در زمستان و ورود گرمای شديد به ساختمان ) و تحميل هزينه های گزاف برای جبران آن و كمبود نور كافی در طبقات زيرين ، انعكاس و ورود نور آزار دهنده در تابستان ، خشكی هوا ، نبود يا كمبود فضای سبز و درنتيجه حذف ديد و منظر در شهرها ، ترافيك سنگين خيابانها برای رسيدن به مناطق سرسبز به دليل برآورده نشدن نياز مردم به فضای تفريحی و فضای سبز ، يك شكل و خسته كننده شدن نمای ساختمانها و در كل شهرها ، آلودگی هوا ، بيماريهای روحی و بسياری درد ها و كمبودها و ضررهای ديگر است.
اين موارد بسياری را بر آن داشت تا در حل قسمتی از اين مشكل و در راستای تامين مسكن و نيازهای شهری امروز روشی قديمی را با نامی جديد در معماری امروز وارد كنند ؛ به نام معماری ارگانيك يا زنده !
انسان در طی دهها هزار سال تكامل و چند هزار سال زندگی با معماری برگرفته از طبيعت و مصالح طبيعی با آن آنچنان خو گرفته و به ان نيازمند است كه با وجود تغييرات طبيعت گريز وصنعتی شدن در صده های اخير هنوز نيازمند آن است به گونه ای كه طبيعت گريز ترين انسان نيز نياز به هوای پاك ناشی از درختان را نمی تواند انكار كند و يا از محصولات آن استفاده نكند و من و شما نيز كسی را نمی شناسيم كه دريا و جنگل و كوه و در كل طبيعت را دوست نداشته و از آن گريزان باشد .
براي پاسخ گويی به اين نياز در شهر ها و خانه های مردم موضوع معماری ارگانيك دوباره طرح شد ، در اين نوع معماری سعی بر ورود هرچه بيشتر طبيعت و اجزای طبيعی به ساختمان و حريم آن وحتی ساخت اجزای ساختمان به شكلهايی نزديك به اشكال طبيعی مانند سنگ و كوه و غيره است .
ايجاد ديوارها به صورتی ناتمام و غير منظم ، ساخت جان پناه به شكل غير يكدست و ياد آور امواج رود خانه ، ايجاد قسمتهايی از بنا به شكل قسمتی از يك صخره و با حتی در مراحل كاملا ارگانيك استفاده از درختان زنده به عنوان جزئی از بنا يا سازه آن در ساخت خانه های ويلايی ( يك طبقه ) و يا اخيرا پرورش يك نوع درخت به نحوی كه خود در عين اينكه سبز و زنده است بدون تغييرات آسيب زننده به حيات درخت خود يك خانه كامل است !
اين همه در حالی به نام معماری اختراع غرب به ثبت رسيده كه ما در ايران دقيقا همه اين مفاهيم را داشته ايم ولی به دليل ايجاد اين تصور غلط و استعماری كه هر چه از خارج از اين آب و خاك است بهترين است و اجناس و ايده ها و نظرات خارجی بهتر می پنداريم باعث ايجاد نوعی جسارت بی شرمانه در ساير ممالك كه زمانی بزرگان ايران حتی كمترين ارزشی برايشان قائل نبودند شده و خود را مخترع و ايجاد كننده تمام افتخارات ما دانسته و به نام خود ثبت می كنند و هم زمان با آن آثار ملی ما را كه معتبر ترين سند های شناخته شده در جهان اند يا نابود كرده و يا با صرف مبالغی آن را از ايران می دزدند .
مثال واضح اين امر وجود بسياری خانه ها و مغازه ها در درختان كهن در ايران است.
به هر حال اين ها نشان دهده وابستگيهای ملی ماست و نبايد به فراموشی سپرده شود.
در ادامه اثرها و تفاوت های معماری ارگانيك كه از اين به بعد آن را معماری طبيعی می ناميم بايد اين مورد ها را خاطرنشان ساخت :
1- كاهش اثر وشدت نوفه های حاصل از فعاليت های شهری با استفاده از مصالح طبيعی تر مانند چوب در ساختمان و كاشت درختان در محيط بنا .
2- كاهش شدت نور ورودی و خشكی هوا و گرمای مصالح بنا ناشی از تابش آفتاب و ورود نور و گرمای كافی در زمستان به بنا با كاشت درختان برگ ريز در محوطه بنا.
3- ايجاد آرامش بيشتر در عموم مردم و در نتيجه افزايش بازدهی كاری افراد و نيز كاهش شدت تقاضا برای خروج از شهر برای سفر به مناطق طبيعی و كاهش نسبی بار ترافيك های مقطعی
4- ايجاد برج های بزرگ در كنار فضای سبز وسيع كه در اين برج ها نيازهايی مانند فروشگاه ها و بسياری نياز های ساكنين برای جلوگيری از مسافرتهای درون شهری ، در طبقاتی از آن تعبيه شده و افراد را به دليل تراكم جمعيت در يك نقطه ميتوان به راحتی با وسايل حملو نقل عمومی مانند مترو جابجا و از نياز برای خودرو شخصی و سرعت پايين به جهت وجود تقاطع ها كاست !
5- كاهش انواع آلودگی ها (نوفه شهر- هوا - و...) – ايجاد فرصتهای شغلی جهت مراقبت از فضای سبز - كاهش اتلاف وقت - و...
6- كاهش مشكلات روحی و در نتيجه كاهش جرائم
7- از همه مهمتر اينكه بر خلاف تصورات موجود از دوام كم و هزينه زياد اين مصالح و روشهای معماری هزينه آن كم و جبران پذير و در مورد مصالح طبيعی نيز بايد گفت به دليل اينكه اين مصالح به صورت طبيعی در زمين وجود دارند در برابر عوامل مخرب آن نيز در مجموع مقاومت بالا تری از مصالح موجود دارند.
مثلا سنگ هرگز زنگ نمی زند - نمی پوسد – تغيير رنگ و شكل ندارد / درختان زنده سالهای سال شايد بيش از عمر مفيد يك ساختمان ( عمر مفيد ساختمان در جهان بطور متوسط 90 سال است و در ايران هم اكنون 30 سال ) در مقابل عوامل طبيعی مقاومت ميكند- چوب در ساختمان عايق صوت و حرارت و در صورت خشك بودن عايق الكتريسيته خوبی است و در ساخت لوازم منزل كاربرد فراوانی دارد.
ما با اين تغيير ناگهانی و حساب نشده كه البته رشد كنترل نشده جمعيت برای ما چاره ای جز اين نگذارده بود مشكلات بزرگی كه در معماری بومی خود هزاران سال پيش آنها را حل كرده بوديم دوباره دست به گريبان شده ايم.
اين موارد شامل نوفه ( اصوات ناخواسته ) هدر رفت انرژی ( گرمايی در زمستان و ورود گرمای شديد به ساختمان ) و تحميل هزينه های گزاف برای جبران آن و كمبود نور كافی در طبقات زيرين ، انعكاس و ورود نور آزار دهنده در تابستان ، خشكی هوا ، نبود يا كمبود فضای سبز و درنتيجه حذف ديد و منظر در شهرها ، ترافيك سنگين خيابانها برای رسيدن به مناطق سرسبز به دليل برآورده نشدن نياز مردم به فضای تفريحی و فضای سبز ، يك شكل و خسته كننده شدن نمای ساختمانها و در كل شهرها ، آلودگی هوا ، بيماريهای روحی و بسياری درد ها و كمبودها و ضررهای ديگر است.
اين موارد بسياری را بر آن داشت تا در حل قسمتی از اين مشكل و در راستای تامين مسكن و نيازهای شهری امروز روشی قديمی را با نامی جديد در معماری امروز وارد كنند ؛ به نام معماری ارگانيك يا زنده !
انسان در طی دهها هزار سال تكامل و چند هزار سال زندگی با معماری برگرفته از طبيعت و مصالح طبيعی با آن آنچنان خو گرفته و به ان نيازمند است كه با وجود تغييرات طبيعت گريز وصنعتی شدن در صده های اخير هنوز نيازمند آن است به گونه ای كه طبيعت گريز ترين انسان نيز نياز به هوای پاك ناشی از درختان را نمی تواند انكار كند و يا از محصولات آن استفاده نكند و من و شما نيز كسی را نمی شناسيم كه دريا و جنگل و كوه و در كل طبيعت را دوست نداشته و از آن گريزان باشد .
براي پاسخ گويی به اين نياز در شهر ها و خانه های مردم موضوع معماری ارگانيك دوباره طرح شد ، در اين نوع معماری سعی بر ورود هرچه بيشتر طبيعت و اجزای طبيعی به ساختمان و حريم آن وحتی ساخت اجزای ساختمان به شكلهايی نزديك به اشكال طبيعی مانند سنگ و كوه و غيره است .
ايجاد ديوارها به صورتی ناتمام و غير منظم ، ساخت جان پناه به شكل غير يكدست و ياد آور امواج رود خانه ، ايجاد قسمتهايی از بنا به شكل قسمتی از يك صخره و با حتی در مراحل كاملا ارگانيك استفاده از درختان زنده به عنوان جزئی از بنا يا سازه آن در ساخت خانه های ويلايی ( يك طبقه ) و يا اخيرا پرورش يك نوع درخت به نحوی كه خود در عين اينكه سبز و زنده است بدون تغييرات آسيب زننده به حيات درخت خود يك خانه كامل است !
اين همه در حالی به نام معماری اختراع غرب به ثبت رسيده كه ما در ايران دقيقا همه اين مفاهيم را داشته ايم ولی به دليل ايجاد اين تصور غلط و استعماری كه هر چه از خارج از اين آب و خاك است بهترين است و اجناس و ايده ها و نظرات خارجی بهتر می پنداريم باعث ايجاد نوعی جسارت بی شرمانه در ساير ممالك كه زمانی بزرگان ايران حتی كمترين ارزشی برايشان قائل نبودند شده و خود را مخترع و ايجاد كننده تمام افتخارات ما دانسته و به نام خود ثبت می كنند و هم زمان با آن آثار ملی ما را كه معتبر ترين سند های شناخته شده در جهان اند يا نابود كرده و يا با صرف مبالغی آن را از ايران می دزدند .
مثال واضح اين امر وجود بسياری خانه ها و مغازه ها در درختان كهن در ايران است.
به هر حال اين ها نشان دهده وابستگيهای ملی ماست و نبايد به فراموشی سپرده شود.
در ادامه اثرها و تفاوت های معماری ارگانيك كه از اين به بعد آن را معماری طبيعی می ناميم بايد اين مورد ها را خاطرنشان ساخت :
1- كاهش اثر وشدت نوفه های حاصل از فعاليت های شهری با استفاده از مصالح طبيعی تر مانند چوب در ساختمان و كاشت درختان در محيط بنا .
2- كاهش شدت نور ورودی و خشكی هوا و گرمای مصالح بنا ناشی از تابش آفتاب و ورود نور و گرمای كافی در زمستان به بنا با كاشت درختان برگ ريز در محوطه بنا.
3- ايجاد آرامش بيشتر در عموم مردم و در نتيجه افزايش بازدهی كاری افراد و نيز كاهش شدت تقاضا برای خروج از شهر برای سفر به مناطق طبيعی و كاهش نسبی بار ترافيك های مقطعی
4- ايجاد برج های بزرگ در كنار فضای سبز وسيع كه در اين برج ها نيازهايی مانند فروشگاه ها و بسياری نياز های ساكنين برای جلوگيری از مسافرتهای درون شهری ، در طبقاتی از آن تعبيه شده و افراد را به دليل تراكم جمعيت در يك نقطه ميتوان به راحتی با وسايل حملو نقل عمومی مانند مترو جابجا و از نياز برای خودرو شخصی و سرعت پايين به جهت وجود تقاطع ها كاست !
5- كاهش انواع آلودگی ها (نوفه شهر- هوا - و...) – ايجاد فرصتهای شغلی جهت مراقبت از فضای سبز - كاهش اتلاف وقت - و...
6- كاهش مشكلات روحی و در نتيجه كاهش جرائم
7- از همه مهمتر اينكه بر خلاف تصورات موجود از دوام كم و هزينه زياد اين مصالح و روشهای معماری هزينه آن كم و جبران پذير و در مورد مصالح طبيعی نيز بايد گفت به دليل اينكه اين مصالح به صورت طبيعی در زمين وجود دارند در برابر عوامل مخرب آن نيز در مجموع مقاومت بالا تری از مصالح موجود دارند.
مثلا سنگ هرگز زنگ نمی زند - نمی پوسد – تغيير رنگ و شكل ندارد / درختان زنده سالهای سال شايد بيش از عمر مفيد يك ساختمان ( عمر مفيد ساختمان در جهان بطور متوسط 90 سال است و در ايران هم اكنون 30 سال ) در مقابل عوامل طبيعی مقاومت ميكند- چوب در ساختمان عايق صوت و حرارت و در صورت خشك بودن عايق الكتريسيته خوبی است و در ساخت لوازم منزل كاربرد فراوانی دارد.