PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : جاذبه‌های طبیعی استانها درياچه‌ها، سواحل و گردشگاه‌های آبى



R A H A
03-04-2013, 01:16 AM
◊ تفرجگاه‌های آبی، استان ایلام



◊ خلیج گرگان، دریای خزر



◊ دریا و سواحل آن، استان مازندران



◊ دریا و سواحل گیلان، استان گیلان



◊ دریاچهٔ استخر پشت، نكا



◊ دریاچهٔ بزنگان، مشهد



◊ دریاچهٔ پریشان (فامور)، ایازآباد، كازرون



◊ دریاچهٔ خضرنبی، نوشهر



◊ دریاچهٔ زریوار، مریوان



◊ دریاچهٔ ساهون، روستای نوا، آمل



◊ دریاچهٔ سد امیركبیر (كرج)، كرج



◊ دریاچهٔ سد خاكی هندودر، روستای قائیدان، سربند (شازند)



◊ دریاچهٔ سد دریوك، دره‌ولی‌آباد، چالوس



◊ دریاچهٔ سد زاینده‌رود، آبادچی، فریدن (داران)



◊ دریاچهٔ‌ سد غدیر، تنگه فرقان، ساوه



◊ دریاچهٔ سد لار، تهران



◊ دریاچهٔ سد لتیان، لواسانات، دماوند



◊ دریاچهٔ شورمست، سوادكوه



◊ دریاچهٔ‌ عباس‌آباد، بهشهر



◊ دریاچهٔ قوری‌گؤل، تبریز



◊ دریاچهٔ كافتر (شادكام)، اقلید



◊ دریاچهٔ كوه گل، سی‌سخت، بویراحمد(یاسوج)



◊ دریاچهٔ گل‌پل، قائم‌شهر



◊ دریاچهٔ مور زرد زیلایی، بویراحمد(یاسوج)



◊ دریاچهٔ مهارلو، شیراز



◊ دریاچهٔ ولشت، كلاردشت، چالوس



◊ دریاچه پشت سد قشلاق (سد وحدت)، سنندج



◊ دریاچه حوض سلطان، قم



◊ دریاچه دوگانه سیاه‌گاو، سراب، آبدانان



◊ دریاچه سد پانزده خرداد، دلیجان



◊ دریاچه سد دز، دزفول



◊ دریاچه سد عباس‌پور (سد كارون)، مسجد‌سلیمان



◊ دریاچه سد كرخه، دزفول



◊ دریاچه سه‌دریا، چابهار



◊ دریاچه شورابیل، اردبیل



◊ دریاچه كیو (كی‌یو)، خرم‌آباد



◊ دریاچه گَهَر (گل گَهَر)، الیگودرز



◊ دریاچه میغان، اراك



◊ دریاچه نئور، اردبیل



◊ دریاچه نمك، قم



◊ دریاچه و تالاب ارژن، شیراز



◊ دریاچه هامون، زابل



◊ دریاچه، استان همدان



◊ دریاچه‌ها و آبگیرها، استان كرمان



◊ دریاچه‌ها و سواحل، استان آذربایجان غربی



◊ دریاچه‌های تار و مومَج، دماوند



◊ دریای خزر، دریای خزر



◊ ساحل بندرگز، دریای خزر



◊ ساحل دریا، استان بوشهر



◊ سواحل و دریاچه‌ها، استان سیستان وبلوچستان



◊ سواحل و گردش‌گاه‌های آبی دریاچه‌ها، استان آذربایجان شرقی



◊ سواحل، استان هرمزگان



◊ منابع آبی و تفرجگاه‌ها، استان كهكلویه‌وبویراحمد



◊ منابع و تفرجگاه‌های آبی، استان هرمزگان



◊ هامون جازموریان، ایرانشهر



◊ هامون چاه‌غیبی (گابی)، خاش



◊ هامون ماشكیل، سراوان

R A H A
03-04-2013, 01:17 AM
تفرجگاه‌هاى آبى، استان ايلام




اگرچه شرايط طبيعى و جغرافيايى استان ايلام موجبات شکل‌‌گيرى درياچه‌هاى متعددى را فراهم نياورده است، اما شبکه‌اى از رودخانه‌هاى فراوان و ارتفاعات متعدد در آن به وجود آمده است که کناره‌هاى اين رودخانه‌ها، از جلوه‌هاى زيباى طبيعت به شمار مى‌آيند و تفرجگاه‌هاى بالفعل و بالقوه‌اى را در خود جاى داده‌‌اند. اهم گردشگاه‌‌هاى آبى استان از قرار زير است:











خليج گرگان، درياى خزر




خليج گرگان بزرگ‌ترين خليج درياى خزر است که بر اثر پيشروى و گسترش شرقى رشته ساحلى شبه‌جزيره ميانکاله در جنوب شرقى درياى خزر تشکيل شده است. وسعت خليج گرگان حدود ۴۰۰ کيلومترمربع است. طول خليج در جهت غربى - شرقى حدود ۷۰ کيلومتر و عرض آن نيز بين ۱۳ تا ۱۴ کيلومتر است، ولى کاملاً برخلاف شبه‌جزيره ميانکاله، از غرب به شرق به عرض خليج افزوده مى‌شود. خليج گرگان کم عمق است، به طورى که با در نظر گرفتن بالاآمدگى آب، حداکثر عمق آن به ۴ متر مى‌رسد و از غرب به شرق تا حوالى ضلع جنوبى آشوراده به عمق آب افزوده مى‌شود. درجهٔ شورى آب خليج در قسمت‌هاى غربى به علت کمى عمق و افزايش تبخير، قدرى بيش‌تر از شورى آب درياى خزر است. در دهانه رودهاى پرآبى مانند قره‌سو و گُهرباران به علت ورود آب شيرين، از درجهٔ‌ شورى آب آن کاسته مى‌شود و برعکس به درجهٔ‌ گل‌آلودگى آن افزوده مى‌شود. حدود ۲۵ رود و نهر کوچک از دامنهٔ‌ شمالى البرز وارد خليج گرگان مى‌شوند.






در کل، مقدار آب ورودى خليج (به استثناى ماه‌هاى آبان تا اسفند) کمتر از آب خروجى است و کمبود آب آن از طريق درياى خزر تأمين مى‌شود. اين وضع سبب شده است که يک جريان شديد طولانى از دريا به خليج و يک جريان ضعيف و کوتاه مدت از خليج به دريا، از طريق تنگهٔ‌ بندر ترکمن - آشوراده برقرار گردد. اکولوژى خليج گرگان تحت تأثير درياى خزر، رودهاى مجاور و شبه جزيره ميانکاله قرار گرفته است که در رشد و تکثير آبزيان، ‌ ماهيان استخواندار و ماهيان غضروفى و جذب پرندگان مهاجر زمستانى نقش مهمى دارد. بدين جهت مى‌توان گفت که شبه جزيرهٔ ميانکاله و خليج گرگان دو محيط زيستى و جغرافيايى جدايى‌ناپذيرند. اگر چه خليج گرگان و شبه جزيره ميانکاله به صورت يک محدودهٔ‌ زيستى حفاظت شده درآمده، ولى وجود صيد بى‌رويه و بى‌موقع، ‌ افزايش واردات فضولات صنعتى، دامدارى و کشاورزى از يک سو و اهميت زيست محيطى خليج و لزوم بهره‌بردارى بيشتر از منابع غذايى براى جمعيت فزايندهٔ‌ کشور از سوى ديگر، از جمله مسائلى است که مى‌تواند لزوم توجه بيش‌تر و انجام پژوهش‌هاى بيشتر در خصوصيات خليج گرگان و شبه جزيره ميانکاله را توجيه کند.











دريا و سواحل آن، استان مازندران




درياى مازندران با وسعتى حدود ۰۰۰‚۴۳۸ کيلومترمربع بزرگ‌ترين درياچهٔ جهان به شمار مى‌رود که بين ايران و کشورهاى روسيه، ترکمنستان، قزاقستان و آذربايجان واقع شده است. سواحل جنوبى آن از خليج «حسينقلي» تا آستارا به خط ساحلى ايران مربوط است. عمق متوسط نواحى شمال اين دريا ۶ متر و نواحى جنوب و جنوب غربى آن حداکثر ۱۰۰۰ متر است. کناره‌‌هاى اين دريا عموماً شن‌زار و پست و صاف است. خليج قره‌بوغاز در شمال شرقى، خليج گرگان در جنوب شرقى و مرداب انزلى در جنوب غربى، سه بريدگى مهم آن هستند. خليج گرگان توسط شبه جزيرهٔ ميانکاله از درياى مازندران جدا مى‌شود.






جزاير کوچک «آشوراده» در سال‌هاى اخير به شبه‌جزيره ميانکاله وصل شده است و مرداب انزلى بوسيلهٔ‌ شبه جزيرهٔ غازيان از درياچه جدا مى‌شود. وجود درياى خزر، نقش تعيين‌کننده‌اى در آب و هواى ساحل شمال ايران ايفا مى‌کند و زيبائى‌هاى بى‌نظير گيلان و مازندران و گرگان به موجوديت و حفظ شرايط زيستى اين دريا بستگى دارد. درياى خزر شامل سه بخش عمدهٔ‌ زير است:






- خزر شمالى : عمق متوسط اين منطقه ۶/۲ متر است و از شمالى‌ترين نقطهٔ‌ آن تا خط فرضى جزيرهٔ چچن واقع در دماغهٔ تيوب خرگان ( در شبه‌جزيرهٔ سن قشلاق) ادامه دارد. چهار پنجم خزر شمالى کمتر از ۱۰ متر عمق دارد و بقيه که مجاور خزر مرکزى است داراى ۲۵ متر عمق است. وسعت اين بخش ۲۷/۷۳ درصد کل مساحت درياچه و حجم آب آن در حدود يک صدم حجم آب تمام درياست.






- خزر مرکزى : عمق متوسط اين منطقه ۱۷۵/۶ متر و عميق‌ترين نقطهٔ آن ۷۷۰ متر است. اين بخش از حد جنوبى بخش شمالى شروع و تا خط فرضى بين دماغه کوالى و شبه‌جزيرهٔ آبشوران ادامه دارد. وسعت اين بخش ۳۵/۳۹ درصد و حجم آب آن حدود يک سوم آب درياست.






- خزر جنوبى : عمق متوسط اين منطقه ۳۲۵ متر و عميق‌ترين نقطهٔ آن ۱۰۰۰ متر است. اين بخش از حد جنوبى خزر مرکزى شروع و به سواحل ايران ختم مى‌شود. وسعت خزر جنوبى ۳۵/۴۶ درصد کل مساحت دريا و حجم آب آن دو سوم حجم تمام دريا است. وسعت حوزهٔ آبگير درياى خزر نزديک به ۳۰۰‚۳۷۳ کيلومترمربع است که فقط ۰۰۰‚۲۵۶ کيلومترمربع آن در خاک ايران قرار دارد.






سواحل ايرانى درياى مازندران از آستارا تا گميشان و دهانهٔ اترک، در طول و پهناى ۳ تا بيش از ۳۰ کيلومتر گسترده است. چشم‌‌انداز شمالى آن را درياى نيلگون و نسبتاً آرام خزر و چشم‌ انداز جنوبى آن را (غير از قسمت غربى که عمدتاً مرتفع و مردابى است)، جنگل‌هاى انبوه دامنه‌هاى البرز تشکيل داده‌اند. در فراسوى جنگل‌ها، قله‌‌هاى سر به فلک کشيده و برف‌گير البرز است که زيبايى خاصى به منطقه مى‌‌بخشد پيرامون ساحل را باغات مرکبات‌، شاليزارها و مزارع سرسبز پوشانيده و جلوه‌‌هايى شگفت و زيبا را پديد آورده‌اند. تمامى کنارهٔ دريا (به جز برخى محدوده‌ها که رسى، قلوه‌سنگى، شنى و ماسه‌اى است) از لحاظ نوع ساحل، قابليت‌هاى شگرفى براى بهره‌بردارى توريستى دارند و يکى از کم‌نظيرترين سواحل جهان محسوب مى‌شود. مهم‌ترين محورهاى توريستى - ساحلى مازندران عبارت‌اند از:






- محور رامسر - علم‌ده: اين بخش از نوار باريک ساحلى که ۱۲۰ کيلومتر طول و ۲۵۰۰ کيلومتر وسعت دارد، ‌ به لحاظ نحوهٔ توپوگرافى، ‌ پوشش گياهى، هم‌‌جوارى‌اش با کوه‌هاى جنگلى، استقرار در جلگه و سهولت دست‌رسى به آن، يکى از زيباترين سواحل منطقهٔ خزر محسوب مى‌شود. پهناى اين نوار ساحلى از ۳ کيلومتر در رامسر تا ۳۰ کيلومتر در تنکابن و ۵ تا ۱۰ کيلومتر در نوشهر و چالوس گسترده است و به علت نزديکى به تهران مورد توجه گردشگران است، به طورى که در همين قسمت از نوار ساحلى، ‌ تعداد قابل توجهى از تأسيسات توريستى و ويلاهاى ساحلى استقرار يافته‌اند و روزبه‌روز هم در حال گسترش هستند.






- محور علم‌ده - بابلسر: اين محور ساحلى نيز داراى عناصر و ويژگى‌هاى جذاب توريستى است که با فاصله گرفتن از کوه‌ها، جلگهٔ وسيعى را پديد آورده و خاستگاه شهر و آبادى‌هاى متعددى گرديده است. پيرامون اين محور، مزارع سرسبز شالى، گندم و باغات مرکبات قرار گرفته و مجموعه‌اى از فضاى طبيعى جذاب آرامش‌بخش در حواشى ساحل به طول ۱۲۰ کيلومتر به وجود آورده است. ساحل علم‌ده به سمت شرق، از شن نرم و سفيد رنگى تشکيل شده است و پهناى قابل توجهى دارد که در جهت شرق به عرض آن افزوده مى‌شود و کيفيت بهترى مى‌يابد. به طورى که تپه‌هاى شنى به ارتفاع ۳ تا ۵ متر که در نوع خود از مرتفع‌ترين تپه‌هاى ساحلى‌اند - تا کيلومترها بين دريا و ساحل قرار گرفته‌اند. عمق آب براى شنا و ايجاد تأسيسات آبى - توريستى بسيار مناسب است. اين بخش از نوار ساحلى به دليل دست‌رسى مناسب به ساحل و شهرها، آبادى‌ها و به ويژه تهران و علاوه بر آن به دليل وجود امکانات، تجهيزات و تأسيسات توريستى بيشتر مورد توجه مسافران و علاقمندان است.






- محور بابلسر - فرح‌آباد و بهشهر - گرگان: اين محور، ساحل و جلگهٔ شرقى مازندران را از سارى تا نکا و از شبه جزيرهٔ ميانکاله تا خليج‌ گرگان و سواحل شرقى دريا را در بر مى‌گيرد و داراى عناصر متعدد جذاب توريستى است. ساحل آن در بخش غربى (بابلسر، سارى و نکا) ماسه‌اى است و عمق مناسبى دارد که عمدتاً با توسعهٔ ويلاهاى شخصى، ‌ پلاژهاى دولتى و تأسيسات بندرى و صنعتى روبه‌رو شده است. همچنين مناسب بودن سواحل، دامنهٔ توسعه و گسترش آن‌ها را افزايش داده است. برخى از نواحى ساحلى اين بخش به عنوان مناطق تحت حفاظت و پارک طبيعى اعلام شده که از جمله به مرداب‌هاى لپو، پلنگان، شبه‌جزيرهٔ ميانکاله، مرداب گز، خليج گرگان، مرداب گميشان مى‌توان اشاره کرد. بدين ترتيب مى‌توان نتيجه گرفت که درياى مازندران حدود ۳۰۰۰ کيلومتر کرانه و ۲۵۰ کيلومتر ساحل دارد که ۱۰۰ کيلومتر آن مرغوب و در حد سواحل درجهٔ‌ يک مى‌باشد.

R A H A
03-04-2013, 01:17 AM
دريا و سواحل گيلان، استان گيلان


درياى مازندران (خزر) با وسعتى در جدود ۰۰۰‚۴۳۸ کيلومتر مربع، بزرگ‌ترين درياچهٔ جهان است. اين دريا در ميان ايران و کشورهاى روسيه، ترکمنستان، قزاقستان و آذربايجان گسترده است. کناره‌هاى جنوبى آن، از خليج مختوم‌قلى تا آستارا، به خط ساحلى ايران مربوط است. درياى خزر بيش از ۶۳۸۰ کيلومتر ساحل دارد که در حدود ۹۹۲ کيلومتر آن از آستارا تا مصب رود اترک متعلق به ايران است. چشم‌انداز شمالى کناره‌هاى آن را درياى نيلگون و تا حدودى آرام مازندران تشکيل مى‌دهد و چشم‌انداز جنوبى آن را (جز بخش غربى که بيشتر آن مرتفع و مردابى است)، ‌ جنگل‌هاى انبوه دامنه‌‌هاى البرز پوشانده است. در فراسوى جنگل‌ها، قله‌هاى سربه‌ فلک کشيده و پوشيده از برف خودنمايى مى‌کنند که زيبايى خاصى به منطقه بخشيده‌اند. پيرامون کناره‌هاى درياى مازندران را باغ‌هاى مرکبات، شالى‌زارها و کشت‌زارهاى سرسبز پوشانده و جلوه‌هايى شگفت‌انگيز را پديد آورده‌اند. کناره‌هاى دريا (به جز برخى محدوده‌‌ها که رسى، قلوه‌سنگى، شنى و ماسه‌اى هستند) از لحاظ نوع ساحل، داراى قابليتى شگرف براى بهره‌بردارى گردشگرى‌اند و يکى از کم‌نظيرترين ساحل‌هاى جهان به شمار مى‌روند.






درياچهٔ استخر پشت، نكا




اين درياچه در جوار روستاى استخر پشت، ميان درهٔ رودخانه زارم، به صورت گودالى بزرگ و دايره‌‌اى شکل قرار گرفته که پيرامون آن پوشيده از مزارع برنج و نيزار است. وسعت حوضچهٔ‌ مرکزى آن بيش از نيم هکتار و حواشى آن در حدود ۶ هکتار است. پيرامون اين درياچه داراى محوطه براى اتراق و استقرار، ‌ ولى فاقد امکانات خدماتى است. دسترسى به آن از مسير يک جادهٔ‌ جنگلى بسيار زيبا از شهر نکا صورت مى‌گيرد. اين جاده در امتداد خود از روستاها و فضاهاى جنگلى ديگر عبور مى‌کند و به جادهٔ کياسر - سارى اتصال مى‌يابد. درياچهٔ استخر پشت به علت هم‌جوارى با زارم‌رود و دره زيباى آن، ‌ قابليت توريستى قابل ملاحظه‌اى دارد.



درياچهٔ بزنگان، مشهد


درياچهٔ بزنگان تنها درياچهٔ استان خراسان است. اين درياچه حدود ۸۰ هکتار وسعت و ۱۲ متر عمق دارد و در جنوب رشته‌کوه‌هاى هزار مسجد در ۱۳۰ کيلومترى جادهٔ مشهد - سرخس قرار دارد. آب درياچه از بارندگى‌هاى سالانه و چشمه‌هاى کوچک تأمين مى‌شود و مرکز پرورش ماهى قزل‌آلا (رنگين‌کمان) است.

R A H A
03-04-2013, 01:17 AM
درياچهٔ پريشان (فامور)، ايازآباد، كازروناين درياچه در ۳ کيلومترى روستاى ايازآباد که در ۱۲ کيلومترى کازرون قرار دارد، به وجود آمده است.

آب درياچهٔ پريشان، شيرين است ولى براى آشاميدن چندان مناسب نيست. در داخل اين درياچه، ماهى‌‌ها به صورت آزاد زيست مى‌کنند. از اين درياچه، براى پرورش ماهى نيز استفاده مى‌شود. پرندگان مهاجر آبزى نيز در فصل مهاجرت در اطراف درياچه ديده مى‌شوند.

نام درياچهٔ پريشان که «نامور» هم ناميده مى‌شود، از نام چشمه‌اى گرفته شده که منبع اصلى تأمين آب درياچه است.

حداکثر سطح مشاهده شده آن ۱۸ کيلومترمربع مى‌باشد که در تابستان به حداقل رسيده و حالت باتلاقى پيدا مى‌کند. ميانگين عمق آب آن ۱/۶ متر مى‌باشد که در بعضى از سال‌ها به ۲ متر نيز مى‌رسد. اين درياچه حوضهٔ‌ آبريز بسته‌اى را تشکيل مى‌دهد که مساحتى حدود ۲۶۳ کيلومترمربع را زهکشى مى‌کند. جلوه‌هاى بهارى و پائيزى اين درياچه جذاب و ديدنى است، مراتع و گلزارهاى حاشيهٔ درياچه و پرندگان وحشى آن، تفرجگاه طبيعى جالب توجهى را به وجود مى‌آورد. ارزش‌هاى زيست محيطى درياچه کم‌نظير و قابل توجه است.


درياچهٔ خضرنبى، نوشهراين درياچه در شمال شهرستان نوشهر و در ميان جنگل قرار گرفته و بنا به اعتقاد بوميان داراى تقدس مذهبى است. وسعت آن کم‌تر از نيم هکتار، عمق آن حدود ۵ متر و آب آن شيرين است. از آن جايى که اين درياچه از عوامل تخريب انسانى دور مانده و در محدودهٔ‌ حفاظت شدهٔ البرز مرکزى قرار گرفته است، مأمن انواع پرندگان و انواع جانوران وحشى اين ناحيه شده است که معمولاً براى غذايابى و خوردن آب به سوى اين درياچه مى‌آيند. به لحاظ ويژگى‌هاى فوق‌الذکر و فضاى بسيار طبيعى، چشم‌اندازهاى زيبا، دلنواز و فرح‌بخشى دارد که هر بيننده‌اى را بويژه در ايام بهار و تابستان و پايير شيفته خود مى‌سازد.
درياچهٔ زريوار، مريواندرياچهٔ زريوار مهم‌‌ترين و کم‌نظيرترين جاذبهٔ آبى در غرب کشور است که در فاصلهٔ دو کيلومترى غرب مريوان قرار گرفته و جادهٔ آسفالته‌اى آن را به شهر مريوان پيوند مى‌دهد.

اين درياچه در ارتفاع ۱۲۸۵ مترى از سطح دريا واقع شده است. طول آن ۴/۵ کيلومتر و عرض آن اندکى کمتر از ۲ کيلومتر است. عمق متوسط درياچه حدود ۳ متر است. درياچه زريوار آبى شيرين دارد و از جوشش چشمه‌هايى که در کف درياچه قرار گرفته‌اند، تأمين مى‌شود. وضعيت استقرار شهر مريوان (مستقر در دامنه کوه) و درياچهٔ زريوار که از جهات مختلف توسط جنگل‌هاى انبوه و نيمه انبوه احاطه شده‌اند، مناظر بسيار زيبا و بديعى را به وجود آورده‌اند. بر تپه‌‌اى کوچک در قسمت شرقى، مهمانسراى ايرانگردى و جهانگردى مريوان احداث شده است.
درياچهٔ ساهون، روستاى نوا، آملاين درياچه در دامنه‌هاى جنوب غربى قلهٔ دماوند، نزديک روستاى نوا قرار گرفته است. ارتفاع آن از سطح دريا بيش از ۳۰۰۰ متر است. در گذشته بيش از ۱۰۰۰ هکتار وسعت داشته و تا نيم قرن پيش‌ پر از آب بوده که به مرور زمان بر اثر دخالت‌هاى انسانى سطح و حجم آب آن کم شده است. در حال حاضر به صورت مردابى درآمده که حواشى آن را مرغزارهاى بزرگ در بر گرفته و به چراگاه ييلاقى احشام، وحوش و پرندگان تبديل شده است. اين درياچهٔ قديمى و مرداب کنونى، محوطه‌اى مخصوص اتراق و اقامت موقت دارد. مراتع وسيع، چشم‌اندازهاى زيباى کوه‌ها و قلهٔ دماوند همراه با جريان چشمه‌سارهاى کوچک و بزرگ، جاذبه‌هاى قابل توجهى را پديد آورده‌اند که مى‌‌توانند در فصول تابستان مورد استفاده‌ علاقمندان و گردشگران قرار گيرند.

درياچهٔ سد اميركبير (كرج)، كرج درياچهٔ سد اميرکبير، در کيلومتر ۲۳ جاده کرج - چالوس در تنگهٔ واريان است و اهميت بسيارى در جلب سياحان و گذران اوقات فراغت دارد، به ويژه آن که اين درياچه نزديک تهران است.
وسعت درياچه ۴۰۰۰ هکتار است و در مسير رودخانهٔ کرج تشکيل شده است. هواى پيرامون اين درياچه در تابستان‌ها خنک و مطبوع است و انبوهى مسافر، براى گردش و بهره‌گيرى از چشم‌اندازهاى زيباى آن به اين منطقه مى‌روند.

در اين درياچه، فعاليت‌هاى ورزشى و تفريحى مانند قايق‌رانى، ماهى‌گيرى، اسکى روى آب، ‌ شنا و پرواز با کايت انجام مى‌شود.
درياچهٔ سد خاكى هندودر، روستاى قائيدان، سربند (شازند)اين سد خاکى در ۳۰ کيلومترى جنوب شهر شازند و در ۲ کيلومترى شمال هندودر، مجاور روستاى قاييدان از توابع سربند واقع شده است. ظرفيت سد دو ميليون و پانصد مترمکعب آب است. در حال حاضر يکى از تفرجگاه‌هاى شهرستان شازند ئر استان مرکزى محسوب مى‌شود و سرسبزى اطراف آن منظره زيبائى به وجود آورده است.
درياچهٔ سد دريوك، دره‌ولى‌آباد، چالوساين درياچه

R A H A
03-04-2013, 01:18 AM
درياچهٔ سد لار، تهران


درياچهٔ سد لار در ۸۴ کيلومترى تهران است. اين منطقه به دليل نزديکى به قلهٔ دماوند هوايى خنک و چشم‌اندازهايى زيبا دارد و ورزش‌هاى آبى مانند شنا و اسکى روى آب در اين درياچه امکان‌پذير است.




علاوه بر درياچه‌هاى ياد شده مى‌‌توان از درياچه‌هاى زير نيز در سطح استان نام برد:


- درياچهٔ اوان در طالقان به وسعت دو هکتار



- درياچهٔ آهنگ در کنارهٔ جادهٔ فيروزکوه به سيمين دشت به وسعت نيم هکتار.



- درياچهٔ زيار در کنارهٔ‌ جادهٔ هراز به وسعت ۲/۵ هکتار.





درياچهٔ سد لتيان، لواسانات، دماوند


اين درياچه در ۳۵ کيلومترى شمال شرقى تهران است و با ۳۳۰ هکتار وسعت روى رودخانهٔ جاجرود ايجاد شده است. درياچه علاوه بر زيبايى‌هاى طبيعى خود محل پرورش انواعِ ماهى‌ها نيز هست. کرانه‌ها و پيرامون اين درياچه گردش‌گاهى گسترده است که مردم از آن بهره مى‌گيرند.


درياچهٔ شورمست، سوادكوه

اين درياچه در جنوب غربى پل سفيد، به فاصلهٔ پنج کيلومتر از جادهٔ‌ فيروزکوه در ارتفاعات بيشه‌اى دامنهٔ‌ البرز مرکزى قرار گرفته است. اين درياچه داراى پنج متر عمق و بيش از يک هکتار وسعت دارد و آب آن نيز مناسب مى‌باشد. دسترسى نسبتاً خوب، محوطهٔ اتراق، مناظر زيبا، امکان صيد ماهى و ... جاذبه‌هاى قابل توجهى براى استفاده‌هاى توريستى اين درياچه محسوب مى‌شوند.



درياچهٔ قورى‌گؤل، تبريز

درياچهٔ قور‌ى‌گؤل در فاصله ۴۵ کيلومترى تبريز در مسير جادهٔ تهران - تبريز قرار دارد. اين درياچهٔ مثلث شکل با وسعت ۲۴۰ هکتار با پستى و بلندى‌هايى نه چندان مهم احاطه شده است.






اين درياچه براى انواعى از پرندگان آبزى، زيستگاه مناسبى به شمار مى‌رود و به علت نزديکى به کانون‌هاى شهرى حايز شرايط مطلوب تفرجگاهى است. شمارى از مردم، روزهاى تعطيل و اوقات فراغت خود را در فضاى سبز کناره‌هاى اين درياچه سپرى مى‌کنند. قورى‌گؤل به دليل ويژگى‌هاى محيطى و زيستگاهى حيات‌وحش، به عنوان تالاب بين‌المللى به ثبت رسيده است.




درياچهٔ كافتر (شادكام)، اقليد


اين درياچه با مساحتى در حدود ۴۸ کيلومترمربع، يکى از درياچه‌هاى آب شيرين استان فارس است که در جنوب شرقى شهرستان اقليد واقع شده و از زيستگاه‌هاى بسيار ارزشمند پرندگان مهاجر محسوب مى‌شود. در حال حاضر، برداشت بى‌رويه از رستنى‌هاى محدودهٔ اين درياچه و آب آن، حيات آن را به مخاطره انداخته است. اگرچه اين درياچه يکى از زيباترين چشم‌اندازهاى طبيعى استان مى‌باشد، اما هيچ‌گونه حفاظت جدى از آن صورت نگرفته است.

درياچهٔ كوه گل، سى‌سخت، بويراحمد(ياسوج)

درياچهٔ کوه گل در شمال شهرستان بويراحمد و در شمال شرقى شهر توريستى سى‌سخت در دهانهٔ انبرى گردنهٔ‌ مشهور بيژن و تپه‌هاى کوه گل واقع شده است. محل استقرار درياچه يکى از زيباترين نواحى استان است که در فصل بهار و تابستان از انواع گل‌هاى شقايق و گياهان وحشى و همچنين آويشن خوش عطر کوهستان مملو مى‌شود.


اين درياچه در حدود ۳۲ کيلومتر با شهر ياسوج (مرکز استان) فاصله دارد و مورد توجه مردم بومى و مسافران است.



در فصل تابستان، تجمع پرندگان مهاجر همراه با پرندگان بومى در سواحل و کنار درياچه، زيبايى حيرت‌انگيزى پديد مى‌آورد. از پرندگان مهاجر انواع مرغابى و اردک کله‌ سبز، لک‌ لک، حواصيل، درنا، خروس کولى و چنگر را مى‌توان نام برد.




درياچهٔ گل‌پل، قائم‌شهر




اين درياچه در جنوب شرقى شهرستان قائم‌شهر بعد از روستاى برنجستانک و سد خاکى زمزم، در ميان جنگل قرار گرفته و داراى دو حوضچهٔ‌ مجزا است. وسعت آن حدود ۲/۵ هکتار با عمق بين ۱ تا ۵ متر است که به علت شيرينى آب، به زيستگاه ماهيان و پرندگان آبزى تبديل شده است. اين درياچه چشم‌اندازهاى جنگلى زيبايى دارد و محوطهٔ اتراق مناسبى نيز در اطراف آن تعبيه شده است.


درياچهٔ مهارلو، شيراز

اين درياچه در ۲۷ کيلومترى جنوب شرقى شيراز واقع شده است. آب درياچه از نظر کيفى شور و غيرقابل استفاده است. از آب اين درياچه، براى تهيه و استخراج نمک طعام استفاده مى‌شود و مکانى مناسب براى زيست پرندگان و حيوانات وحشى محسوب مى‌شود. وسعت درياچه ۶۰۰ کيلومترمربع است.