doulton
05-29-2012, 05:09 AM
سینما «شهرام» که در سي سال سپري شده، فيلمي در آن نمایش داده نشده است در حالی برای تبدیل شدن به یک مجتمع تجاری تخریب می‌شود که تعدادی از ساکنان قدیمی مجیدیه جنوبی کناری ایستاده‌اند و با نگاه به آجرهایی که یکی یکی فرو می‌افتد،برای هم از خاطرات‌شان از این سینما می‌گویند؛ یکی از خاطره فیلم دیدن در سینما «شهرام» و یکی دیگر از پس گردنی‌های که برای آمدن به سینما خورده است!
به گزارش ایسنا، آدرس سینما «شهرام» خیابان مجیدیه جنوبی را حتی در اینترنت هم نمی‌توان پیدا کرد؛ سینمایی که با زحمت باید سابقه فعالیت‌اش را از میان بولتن‌ها و مجلات سینمایی بیرون کشید.
سینما «شهرام» در سال 1347 توسط شخصی به نام محمد نقیبی ساخته شده بود. این سینما در ابتدای فعالیتش 570 صندلی داشت و طبق درجه بندی که قبل از انقلاب شده بود، جزو سینماهای «درجه دو» تهران به شمار می‌رفت. این سینما تنها سینمای خیابان مجیدیه تهران بود که اکنون با نام استاد حسن بنا شناخته می‌شود.
این روزها، گویا مالک ملکسینما «شهرام»، آن را فروخته و خریدار هم اهتمام زیادی در تخریب این سینما قدیمی شرق تهران دارد.هنگامی که کارگران، مشغول به تخریب ساختمان هستند، می‌توان 10 ـ 12 پیرمرد را دید که در آن غبار، کناری ایستاده‌اند و نظاره‌گر هستند.
یکی از آنها می‌گوید: «سینما شهرام حدود 10 ـ 12 سال قبل انقلاب ساخته شد، اما بعد از انقلاب دیگر سینما باز نشد. همان زمان‌ها هم چند مرتبه‌ای در محل پیچیده بود که می‌خواهند، سينما «شهرام» را بکوبند جایش برج بسازند تا اینکه بالاخره از یک ماه قبل شروع به تخریب آن کردند و مثل آنکه قرار است یک مجتمع تجاری چند طبقه اینجا بسازند. حیف!»
از او می پرسم که سینما چرا، نمایش فیلم نداشت؟ که سرش را بالا می اندازد و دستش را به نشانه نمی‌دانم تکان می‌دهد. البته، چند ثانیه بعد خودش جلو می‌آید و می‌گوید که «کله‌پزی روبهروی سینما این چیزها را بهتر می‌داند».
مسئول کله‌پزی که مرد میانسال بسیار خوش‌رویی است، ابتدا تعارفی می‌کند که «گوشت بذارم؟ مهمان ما باش!»؛ بعد هم که درباره سینما شهرام از او می پرسم، پاسخ می‌دهد: «فکر کنم سال 50 سینما راه افتاد، نمی‌دانم، یادم نیست دقیقا؛ آن زمان سینما «شهرام» تنها سینمای این منطقه بود و فیلم‌ها را نمایش می‌داد، اما نمی‌دانم چه شد که بعد از انقلاب، مالکش دیگر در سینما را باز نکرد؛ تا این چند وقت قبل که بالاخره چند نفر برای تخریب‌اش به اینجا آمدند.»
یکی دیگر از افرادی که درون مغازه است، بلافاصله پس از صحبت مسئول کله‌پزی می‌خندد و ادامه می‌دهد: «یادش بخیر، جلوی در سینما چقدر کتک خوردیم! آن زمان، بچه بودیم و می‌ایستادیم روبهروی در سینما و پوستر و عکس فیلم را می‌دیدیم، بچه بودیم دیگر! اما تا دیدن عکسها تمام نشده بود، یا یکی محکم می‌زد پس گردن‌مان یا چنان گوش‌مان را می‌کشید که مثل لبو قرمز شود! یادش بخیر، چه دورانی...»
از او می‌پرسم که چرا سینما «شهرام» تعطيل شد؟؛ که می‌گوید: «مشتری نداشت. اگر مشتری داشت باز می‌کرد. قبل از انقلاب هم یادم می‌آید که سانس‌هایش پر نمی‌شد. کلا خیلی مشتری نداشت که بخواهد یک سانس پر شود.»
در پایان،از جوانی که می‌گوید ناظر تخریب ساختمان است هم می‌پرسم که تکلیف سینما «شهرام» در آینده چه می‌شود؟؛ او با تاکید بر اینکه این سینما سال‌هاست که تعطیل بود، بیان کرد: مجوز تغییر کاربری سینما در سال‌های قبل صادر شده بود و ما اکنون در حال تخریب آن هستیم.»
در سال‌های گذشته برخی از سینماها قدیمی تهران به دلیل فرسودگی، قرار گرفتن در منطقه تجاری و ... تعطیل شده‌اند که از آن جمله می‌توان به «سینما آسیا»، «شهر قصه» و ... اشاره کرد. همچنین بسیاری مالکان سینماهای قدیمی می‌گویند که با وضعیت اقتصادی این چند سال سینما، بازسازی آنها به صرفه نیست و ترجیح می‌دهند که با تغییر کاربری، صاحب یک پاساژ با چند دهنه مغازه باشند تا یک سینما با چند صد عدد صندلی!؛ همانطور که سینما «شهرام» تغییر کاربری داد
به گزارش ایسنا، آدرس سینما «شهرام» خیابان مجیدیه جنوبی را حتی در اینترنت هم نمی‌توان پیدا کرد؛ سینمایی که با زحمت باید سابقه فعالیت‌اش را از میان بولتن‌ها و مجلات سینمایی بیرون کشید.
سینما «شهرام» در سال 1347 توسط شخصی به نام محمد نقیبی ساخته شده بود. این سینما در ابتدای فعالیتش 570 صندلی داشت و طبق درجه بندی که قبل از انقلاب شده بود، جزو سینماهای «درجه دو» تهران به شمار می‌رفت. این سینما تنها سینمای خیابان مجیدیه تهران بود که اکنون با نام استاد حسن بنا شناخته می‌شود.
این روزها، گویا مالک ملکسینما «شهرام»، آن را فروخته و خریدار هم اهتمام زیادی در تخریب این سینما قدیمی شرق تهران دارد.هنگامی که کارگران، مشغول به تخریب ساختمان هستند، می‌توان 10 ـ 12 پیرمرد را دید که در آن غبار، کناری ایستاده‌اند و نظاره‌گر هستند.
یکی از آنها می‌گوید: «سینما شهرام حدود 10 ـ 12 سال قبل انقلاب ساخته شد، اما بعد از انقلاب دیگر سینما باز نشد. همان زمان‌ها هم چند مرتبه‌ای در محل پیچیده بود که می‌خواهند، سينما «شهرام» را بکوبند جایش برج بسازند تا اینکه بالاخره از یک ماه قبل شروع به تخریب آن کردند و مثل آنکه قرار است یک مجتمع تجاری چند طبقه اینجا بسازند. حیف!»
از او می پرسم که سینما چرا، نمایش فیلم نداشت؟ که سرش را بالا می اندازد و دستش را به نشانه نمی‌دانم تکان می‌دهد. البته، چند ثانیه بعد خودش جلو می‌آید و می‌گوید که «کله‌پزی روبهروی سینما این چیزها را بهتر می‌داند».
مسئول کله‌پزی که مرد میانسال بسیار خوش‌رویی است، ابتدا تعارفی می‌کند که «گوشت بذارم؟ مهمان ما باش!»؛ بعد هم که درباره سینما شهرام از او می پرسم، پاسخ می‌دهد: «فکر کنم سال 50 سینما راه افتاد، نمی‌دانم، یادم نیست دقیقا؛ آن زمان سینما «شهرام» تنها سینمای این منطقه بود و فیلم‌ها را نمایش می‌داد، اما نمی‌دانم چه شد که بعد از انقلاب، مالکش دیگر در سینما را باز نکرد؛ تا این چند وقت قبل که بالاخره چند نفر برای تخریب‌اش به اینجا آمدند.»
یکی دیگر از افرادی که درون مغازه است، بلافاصله پس از صحبت مسئول کله‌پزی می‌خندد و ادامه می‌دهد: «یادش بخیر، جلوی در سینما چقدر کتک خوردیم! آن زمان، بچه بودیم و می‌ایستادیم روبهروی در سینما و پوستر و عکس فیلم را می‌دیدیم، بچه بودیم دیگر! اما تا دیدن عکسها تمام نشده بود، یا یکی محکم می‌زد پس گردن‌مان یا چنان گوش‌مان را می‌کشید که مثل لبو قرمز شود! یادش بخیر، چه دورانی...»
از او می‌پرسم که چرا سینما «شهرام» تعطيل شد؟؛ که می‌گوید: «مشتری نداشت. اگر مشتری داشت باز می‌کرد. قبل از انقلاب هم یادم می‌آید که سانس‌هایش پر نمی‌شد. کلا خیلی مشتری نداشت که بخواهد یک سانس پر شود.»
در پایان،از جوانی که می‌گوید ناظر تخریب ساختمان است هم می‌پرسم که تکلیف سینما «شهرام» در آینده چه می‌شود؟؛ او با تاکید بر اینکه این سینما سال‌هاست که تعطیل بود، بیان کرد: مجوز تغییر کاربری سینما در سال‌های قبل صادر شده بود و ما اکنون در حال تخریب آن هستیم.»
در سال‌های گذشته برخی از سینماها قدیمی تهران به دلیل فرسودگی، قرار گرفتن در منطقه تجاری و ... تعطیل شده‌اند که از آن جمله می‌توان به «سینما آسیا»، «شهر قصه» و ... اشاره کرد. همچنین بسیاری مالکان سینماهای قدیمی می‌گویند که با وضعیت اقتصادی این چند سال سینما، بازسازی آنها به صرفه نیست و ترجیح می‌دهند که با تغییر کاربری، صاحب یک پاساژ با چند دهنه مغازه باشند تا یک سینما با چند صد عدد صندلی!؛ همانطور که سینما «شهرام» تغییر کاربری داد